Lebbekenaar Achiel Vermeiren
vertelt
Koning Boudewijnstichting achter het Berlaarsii
«2000»-projekt?
Benoit De Donderstraat
Wat AGALEV-Dendermonde echt wil
voor alle Dendermondenaren kwa intormatie
Buggenhoutse burgers
bezorgd om kwaliteit van
drinkwater
Bouw kippenvetmesterij in
Grembergen stilgelegd
Agalev: Lutterzele zeer
ingrijpend en onsportief
herpland
~:M
8 - 4.7.1986 - De Voorpost
De Benoit De Donderstraat bevindt
zich vlakbij de gemeentegrens met Op
wijk. Wanneer men langs de Opwijkse-
straat richting Opwijk rijdt, dan is het
de laatste straat links voor de gemeen
tegrens, net over de Lange Breestraat.
De straat beschrijft een rechte hoek en
mondt uit in de Klein Antwerpenstraat.
Toen ik, links en rechts, aan de genera
ties die de Tweede Wereldoorlog niet
hebben meegemaakt, de vraag stelde of
ze wisten wie Benoit De Donder ge
weest was, was ik verbaasd te moeten
vaststellen hoe weinigen, om te zeggen
haast niemand, daarop een antwoord
kon geven.
Welnu, dit was Benoit De Donder...
Benoit De Donder
Op 13 november 1920 werd hij te Leb-
beke geboren. Hij sneuvelde te Woens-
drecht (Nederland) op 23 oktober 1944,
geen volle vierentwintig jaar oud. Be
noit was de oudste van een gezin van
tien kinderen, van wie de jongste gebo
ren werd in augustus 1938. Vader was
Adolf De Donder, afkomstig uit Op
wijk, moeder was Marie De Ridder,
afkomstig uit Lebbeke. Toen hij gebo
ren werd woonden zijn ouders langs de
Opwijksestraat 97 (thans Heester-
straat).
Hij groeide op als de meesten van zijn
generatie, schoollopend en na school
tijd thuis zijn steentje bijdragend om
een groot gezin van het meest nodige te
helpen voorzien.
Nadat hij de school verliet kwam hij,
net als zovelen van ons, in de KAJ
terecht. De KAJ, de legendarische be
weging, voor de oorlog, die bezield
door J. Cardijn, droomde van en ook
bouwde aan wat zij een betere en scho
nere wereld noemde.
Op zestienjarige leeftijd ging hij, via de
KAJ, aan de slag bij de paters Jezuïe
ten te Landen. Hij werkte daar in de
keuken en in de tuin. Maar werken
zover van huis, betekende dat hij slechts
eens in de week naar huis kwam. Iets
wat zeer zwaar woog op de verbonden
heid met huis en familie.
Dank zij de paters vond hij werk in de
Kajotterscentrale te Brussel, waar hij in
de keuken werkte. Benoit De Donder
behoorde echter tot een familie en ge
neratie die niet stil konden blijven en
hogerop wilden. Zijn belangstelling en
al zijn vrije tijd gingen uit naar moto
ren. Vanuit de Kajotterscentrale werd
er voor hem dan ook werk gezocht «in
de mekaniek». En zo kwam hij terecht
bij de firma der Gebroeders Van Der
Stock.
In Lebbeke was hij één der spilfiguren
van de KAJ-beweging. Maar toen
kwam de ramp die zovele dromen en
plannen vernielde, een ramp die een
gehele generatie blijvend zou tekenen
en die een wereld zou vernielen die
nooit meer heropgebouwd zou kunnen
worden: de Tweede Wereldoorlog. Be
noit die droomde van een demokrati-
sche, vredevolle, sociale wereldhervor
ming, kon zich niet neerleggen bij het
totalitaire bestel van het nationaal, so
cialisme.
In het verzet
De KAJ ging in de illegaliteit en was
zeer aktief. Er was zelfs een illegale
KAJ-aktie bij de tewerkgestelden in
Duitsland. Voor Benoit De Donder was
dit echter niet voldoende. Hij trad toe
tot het werkelijke verzet en werd lid van
het Belgisch Geheim Leger. Hij werd
zeer aktief, zowel wat de sluikpers be
trof als het bezorgen van valse eenzel-
vigheidskaarten en het bedelen van ze
gels aan werkweigeraars en voortvluch-
tigen.
Op een bepaald moment echter, in
1942, werd hij met enkele van zijn
medestanders in 't nauw gedreven en
gearresteerd.
Tijdens een bijeenkomst in een Brussels
hotel werden ze door de Gestapo over
vallen. Drie mannen werden neerge
schoten. Benoit die zich achteraan in
het hotel bevond, kon naar het toilet
vluchten, waar hij een lijst met namen
die hij pas had ontvangen, kon binnen
slikken. Allen werden echter gevangen
genomen en opgesloten in de gevange
nis van St.-Gillis-Brussel. Daar werden
ze «op de gebruikelijke manier» duchtig
aan de tand gevoeld.
Na drie maanden werd Benoit overge-
Lebbeke. Benoit De Donder
Lebbeke. Desire Van Biesen,
bracht naar Merksplas, van waaruit hij
na zeven maanden verblijf aldaar, werd
vrijgelaten.
Men had geen enkel bewijs tegen hem
kunnen vinden. Vanuit de gevangenis
had Benoit De Donder de kans gezien
een brief te schrijven naar de Prins de
Ligne, die volgens de familie een rol
gespeeld zou hebben in zijn vrijlating.
Er zou zelfs nog een andere tussen
komst geweest zijn, namelijk deze van
pastoor De Vos van de H. Kruisparo-
chie. Deze zou stappen hebben gezet bij
Generaal von Falkenhausen, militair
bevelhebber van België en Noord-
Frankrijk. Praktisch niemand heeft of
had hiervan weet. Het is oud-burge
meester Bosman die me dit vertelde en
ook het volgend relaas. Maar eerst dit:
von Falkenhausen was iemand uit een
oud-adellijke familie. Hij was militair
en iemand die het Nazi-regime geen
warm hart toedroeg. In juli 1944 wordt
hij ontslagen als militair bevelhebber en
enkele dagen nadien aangehouden, be
schuldigd van medeplichtigheid bij de
aanslag op Hitier.
Wie meer over deze figuur wil lezen kan
dit in deel 2 van de reeks «België in de
Tweede Wereldoorlog» - «Een bezet
land», van de hand van Herwig Jacque-
mijns.
Pastoor De Vos
We weten niet of dat wat volgt histo
risch juist is, maar onmogelijk lijkt het
ons niet. Pastoor De Vos stond bekend
als iemand die verregaande relaties had.
Het zou kunnen dat één van hen hem
tot bij von Falkenhausen heeft kunnen
brengen, von Falkenhausen was trou-
wens iemand - hij was vrijgezel - die
hield van een mondain leven en zijn
weekend doorbracht in een somptueus
kasteel te Seneffe, gelegen te midden
van de bossen en omringd door een
prachtig park. In dit feeëriek dèkqr
ontving hij zijn Duitse vrienden en
vooraanstaande Belgische personalitei
ten uit de industriële wereld en uit de
adel (Uit: «Een bezet land» - H. Jacque-
mijns).
We schreven toen 1943. Pastoor De Vos
zou aan von Falkenhausen gezegd heb
ben (dixit oud-burgemeester Bosman)
dat na de oorlog - die toen reeds aan een
beslissende wending toe was - heel wat
figuren ter verantwoording zouden wor
den geroepen, maar dat indien hij
(V.F.) iets wou doen voor Benoit De
Donder, hij (pastoor De Vos) te zijnen
gunste zou getuigen.
Feit is dat Benoit De Donder werd
vrijgelaten. Waarom en hoe zal wellicht
altijd een open vraag blijven. Stippen
we nog aan dat de Prins de Ligne vaak
te gast was bij von Falkenhausen te
Seneffe. Ik geloof bovendien niet mij te
vergissen dat weinig politi&ke gevange
nen door de bezetter werden vrijgela
ten, zonder één of andere tussenkomst.
Mee met de oprukkende geallieerden
Eens vrij en niettegenstaande de waar
schuwingen van verschillende uit zijn
omgeving, nam Benoit De Donder zijn
illegale aktiviteiten opnieuw op.
Toen na de landing in Normandië, de
snel oprukkende geallieerde legers ook
onze streken bevrijdden, bevond Benoit
zich met zijn vrienden van het Geheim
Leger te St.-Ulriks Kapelle. Op dat
ogenblik trok hij zijn verzetshouding
konsekwent door en vergezelde hij sa
men met zijn makkers de oprukkende
troepen. Zij zouden worden ingezet
voor de ontzetting van de Scheldemon-
ding.
Vanuit Zellik vertrokken ze naar Ant
werpen, waar ze terecht kwamen in de
Kammenstraat en later in Brasschaat.
Daar namen ze deel aan de strijd en
sneuvelde Désiré Van Biesen, één van
zijn vrienden. Désiré Van Biesen was
de zoon van Petrus en Helena Meert.
Hij was geboren te Lebbeke op 25 mei
1925 en sneuvelde op 11 oktober 1944.
Vanuit Brasschaat ging het naar Putte-
Kapellen en Hogerheide, waar Benoit
bevorderd werd tot luitenant van het
Geheim Leger. Vanaf dat ogenblik leef
de hij nauw samen met een andere
LebBekenaar, Petrus Van Stappen, die
zowat zijn ordonnans zou worden.
De taken die hem werden toegewezen
waren vaak niet van gevaar ontbloot.
Zo kwam het bijna ëens tot een treffen
tussen een Canadese patrouille en de
patrouille De Donder en Van Stappen,
omdat de Canadezen aanvankelijk het
wachtwoord niet gaven. Vaak was één
van hun taken het ophalen van gekwet
sten.
In de voormiddag van 23 oktober was
hij als peletonoverste op stap door
Woensdrecht (Nederland), toen plots
de Duitse artillerie in aktie trad. Hij
werd getroffen door een schrapnel in de
hersenen, nadat eerst zijn helm was
doorboord, juist op de plaats waar zich
het leeuwinsigne bevond. De dood trad
onmiddellijk in.
Wat dit betekende voor zijn ouders,
broers, zusters, familie, vrienden,
strijdmakkers en allen die van hem
hielden, is onvoorstelbaar. We willen in
dit leed niet opnieuw gaan graven. Wij
hebben deze bijdrage geschreven uit
dankbaarheid en waardering. Ook ik
heb hem gekend, weliswaar vanop af
stand, maar de herinnering die-ik aan
hem bewaar is deze van een eenvoudi
ge, oprechte en hartelijke jonge man.
Vanuit Woensdrecht tot aan de Belgi
sche grens werd Benoit De Donders
stoffelijk overschot overgebracht door
Prins de Ligne. Van daaruit tot in
Lebbeke door de h. André Dubois.
Namens de Nederlandse regering zou
de ambassadeur persoonlijk thuis bij de
ouders zijn deelneming komen betuigen
en postuum Benoit De Donder verere-
merken.
Verwonderlijk was het dan ook niet dat
sommigen, van de velen die hem had
den gekend, Lebbeke een blijvende
getuigenis wilden geven aan deze
idealistische jonge man.
Misschien kan het verbazen dat de
Heesterstraat, waar Benoit De Donder
geboren werd en woonde, niet naar hem
werd genoemd. Ergens was dat voor de
hand liggend. Maar toen in 1968 een
eigendom van de familie Van Biesen uit
Opwijk, achteraan de Opwijksestraat,
verkaveld werd, was dit voor het ge
meentebestuur en voor burgemeester
Bosman een passende gelegenheid om
deze straat Benoit De Donderstraat te
noemen. Op die manier kreeg Benoit
De Donder, twintig jaar na zijn overlij
den, een blijvende erkenning.
(Pierre Van Rossem)
Na het hijzen van een symbolische vlag op het punt waar Blijvend symbool Positieve geestesgesteldheid
de drie Berlaarse deelgemeenten samenkomen, gaf Kul- «Eigenlijk waren wij een beet- Nadat de mensen v?n de Kn
tuurkringvoorzitter uitleg over de mogelijkheid dat de je bedroefd dat het punt waar dfJcans kr®gen.de idee van'
Koning Boudewijnstichting zich achter het projekt «Op de drie gemeenten samenko- "L5T "t^et^pse
weg naar 2000- zou zetten om er een nationaal projekt van men, niet wordt aangeduid. me„ yan daanllt bij de°Km
te maken. Van de Antwerpse Kultuurraad mag men al de Het was dan ook onze bedoe- Boudewiinstichtine eeïntrr*
nodige steun verwachten. ceerd- Deze toonde ook
Gezien het zomerseizoen was nodig<; interesse en vrocg(
schriftelijke uiteenzetting a
het tema. Deze is inmiddi
klaar en zal, na door de Ai
werpse raad bekeken te zij
naar de Stichting gestun
worden. «Of het echt iets
opleveren weten we niet, nu
we denken toch dat de stk
ting nu ook al op een zeli
golflengte zit met haar aktn
zodat er toch een kans besta
zegt men bij de. Kultuurkriq
In de motie staat dat het di
van de aktie dubbel is. Ti
eerste wil men tot een posi&
vere geestesgesteldheid kom
om de huidige leefwereld
mooi mogelijk uit te bouwi
en ten tweede, tegen 2000
eenheidsgedachte de kans
ven bewust beleefd te word<
tot in de kleinste cellen i
onze gemeenschap, de bun
zelf.
Het verleden bewaren
Men mag echter niet all«
naar de toekomst kijken, vii
de Kring. Daarom zal getrai
worden een VZW Historu
Berlare. Aan het DonKmeer op de grens van de drie deelgemeenten werd de vlag «Op Erfg°ed Berlare op te richti
weg naar 2000geplant (jj) r>p7e tnt Hn"' h*hh*n
Deze zou tot doel hebben
heemkundig patrimonium
dit niet mogelijk maar later op de 8emfente te bewaren, di
het jaar zal die boomplanting nood* do°r 26 J® kopen. «1
er wel komen» zei de voorzit- twe®de 'n^tnele revolutie
ter voor de vlag werd gehesen. °P haar laatste bene"> de d( hci
De vlag, later dus dc boom, de "i aantocht. Het woi fen
moet een symbool worden van dat-w® a?n ,w
de inbreng die de deelgemeen- Fen van de ,2' beginnen te de
ten moeten, en ook zullen krij- motiveerde men de -
gen bij de evolutie die de ge- po^ E'dc opnchtt
meente doormaakt van een van A samen8e^ei
geïsoleerd gebied naar een oa- word?n ,met de heemkring!
Een aantal inwoners van de Men vraagt zich af wanneer liever "ie^zelf dezcTaTk c
door de omvai
Da
He
ker
uTTuiiwn .mi uv racu tindti uui ai tvaiiiicci
in Buggenhout het gemeentebestuur op de „e Kuituurkring heefJ Groot-
heeft in een brief aan het colle- hoogte werd gebracht van deze hrt*DoSiMr troèlen'Tf" van de taak. Belangstellende^
ge van burgemeester en sche- verontreiniging en waarom ^en ge- ,he{ Js enke, dank
penen van de gemeente zijn men heeft nagelaten de bevol- Y£? gemeente een n medewerkers dat er»
bezorgdheid uitgedrukt over king hiervan op de hoogte te wa£h? kan fedaan worden'- kond
de kwaliteit van het dnnkwa- brengen. In Dendermonde, zo JJ®**"' 1*aaf zich al aanmelden op een
ter Tussen donderdag 26 en stellen de briefschrijvers heeft JH™ een beSe lee bereidende vergadering vori
zaterdag 28 juni had men in men de mensen nog de avond !Jerdd is o^k de ideeX ïh woensdag. Meer inlichting
Buggenhout - en lang niet' voordien verwittigd. Men ,le. verkri'Sc" de
tuurkring.
alleen af te rekenen vraagt zich ook af of men
met een zekere vorm van ver- bevolking niet kan informeren
ontreiniging van het drink- over de aard van de werken,
water. de aard van de verontreiniging
De ondertekenaars van de en het gezondheidsrisico voor
brief hebben donderdagmid- bevolking en veestapel. Zijn er
dag in de krant gelezen dat er initiatieven genomen naar de
reeds van 's ochtends een ver- interkommUnale voor de wa-
bod was om het leidingwater tervoorziening toe in verband
ongekookt te gebruiken. Tc met het laattijdig meedelen Het is een tU<Ue stü geweest rond de kippenvetmesterjj
laat natuurlijk, zo stellen ze in van het uitvoeren van zulkda- 'n Grembergen zou komen. Maar nu het bl(jkt dat
de brief. Later bleek dat het nige werken die een besmet- werken ondertussen zyn gestart, wordt dit dossier
bericht via de radio was omge- tingsgevaar voor de bevolking aktueel. Even memoreren,
roepen op woensdagavond om inhouden. De briefschrijvers
19 uur en de politie tot min- verwachten van het schepen- Een tijd geleden werd aan het
stens 23.30 uur gepoogd heeft college een klaar en gedetail- schepencollege advies ge-
de bewoners op de hoogte te leerd antwoord. Zo snel moge- vraagd voor de bouw van een
brengen via een mikrowagen. lijk.
kippenvetmesterij in Grem
bergen. Daar zouden in twee
afzonderlijke blokken liefst
40.000 kippen op een mum van
tijd zeven weken worden
vetgemest. Een dossier zonder
enig probleem, zo leek op het
eerste zicht. Maar dat was het
niet. Het hele gebouw komt in
een zóne "waar het niet mag
worden opgetrokken, zo bewe
ren de enen en dat zijn dan de
tegenstanders, terwijl de ande
ren voet bij stuk houden en
zeggen dat alle wettelijke be
palingen werden nageleefd.
Uiteindelijk werd een bouw-
Om te komen tot inspraak en
participatie is er vanwege de
gemeente eerst en voord een
degelijk informatiebeleid no
dig. Dat dit heel wat verder
moet gaan dan de huidige,
wettelijke maar minimale ver
plichtingen is duidelijk. Dit
kwam onlangs nog uitgebreid
aan bod op een studiedag rond
inspraak en participatie waar
hopelijk de basis gelegd werd
voor een Wet Openbaarheid
van Bestuur.
Agalev voerde hieromtrent
reeds een uitgebreide briefwis
seling met het Dendermonds
College van Burgemeester en
Schepenen. Nog in haar ant
woord van 5.5.86 antwoordde
het College volstrekt afwijzend
tegenover alle gedane voor
stellen. Agalev liet het echter
hierbij niet en schreef op 19.5
aan het College dat haar nega
tieve houding ten zeerste werd
betreurd. Agalev stelde voor
toch minstens een ambtenaar
met een informatietaak te ge
lasten al was het maar deel
tijds. De publikatie van de
dagorde van de gemeenteraad
met een korte toelichting in de
officiële stadsberichten werd
nogmaals met klem bepleit,
De vasthoudenheid van A
lev heeft uiteindelijk het Colle
ge van houding doen verande
ren. Zo vermeldt het Schepen-
boek van 21.5.86 als reaktie op
de laatste Agalev-brief: «Alle
problemen dienaangaande zul
len besproken worden in de
raadskomissie kuituur in aan
wezigheid van een vertegen
woordiger van de verschillende
gemeenteraadsfrak ties
Agalev betreurt dat ze hierbij
noch als waarnemer noch als
deelnemer wordt uitgenodigd
wat reeds meteen een wei
gering van participatie en in
formatie inhoudt naast de
formele wil om er een kommis
sievergadering aan te wijden.
Dit is in tegenstelling met bv.
de kommissie Jeugd waar
reeds vertegenwoordigers bui
ten de GR-frakties aanwezig
waren. Het is helemaal wette
lijk mogelijk, gewenst en zelfs
logisch Agalev uit te nodigen
om mee te denken rond een
probleem dat net Agalev weer
opgepikt heeft.
Agalev zal er alleszins nauwge
zet op toezien dat het deze
keer niet bij woorden blijft.
Op korte termijn moeten de
besprekingen in de kommissie
konkrete resultaten hebben.
Zoniet wordt dit door Agalev
terug onder de aandacht ge
bracht van de bevolking.
AgaleV zal ten andere zelf ver
der konkrete voorstellen for
muleren. Positief is dat de
Agalev-voorstellen nu be
spreekbaar zijn geworden tus
sen de verschillende gemeen
teraadsfrak ties.
Zo werd één Agalev-voorstel
door de VU reeds verdedigd
op de laatste gemeenteraad.
Uiteraard zal dit dienen te ka
deren in een globaal en geïnte
greerd inspraak- en informa
tiebeleid. Dat de VU-oppositie
in de gemeenteraad ons voor
stel in verband met het toestu
ren van een uitgebreide dagor
de van de gemeenteraad aan
elke geïnteresseerde steunt en
verdedigt is positief. Inhoude
lijk konden we de VU-tussen-
komst volledig bijtreden.
Over het voorstel om tegen
kostprijs de dagorde toe te
sturen aan elke inwoner die
hierom verzoekt gaf schepen
Maes een bepaald lachwek
kende opmerking ten beste. In
alle ernst stelde hij nl. dat het
ondoenbaar is dit toe te passen
daar men dan wel eens 30.000
dagorden zou moeten ver
sturen.
Maar Agalev staat niet stil bij
deze weigering van het ge
meentebestuur om meer te
doen dan zijn wettelijke plicht.
Als goede burgers met heel
wat burgerplicht stelt Agalev
dat het wettelijk voorziene mi
nimum om alleen de dagorde
uit te hangen volstrekt onvol
doende is.
Enerzijds onvoldoende om de
bevolking te betrekken bij de
gemeenteraad; anderzijds on
voldoende om de gemeen
teraad aktief te kunnen
volgen.
Daarom bepleit Agalev nog
maals met klem de publikatie
van de dagorde met een korte
toelichting in de officiële stads
berichten.
Namens Agalev,
Paul Van Doorslaer
Jackie Dewulf
Van donderdag 14 tot en
met zaterdag 16 augustus wor
den in Kalken voor d€ eerste
maal de halfoogstfeesten geor
ganiseerd. Op het programma
onder meer een optreden van
Will Tura op donderdag 14
augustus en een playback-wed-
strijd op zaterdag 18 augustus.
Agalev Dendermonde heeft bij het college van burgemees
ter en schepenen een bezwaarschrift ingediend in verband en exploitatievergunning afge-
met het openbaar onderzoek op het Biezonder Plan van 'everd, ook door de provincie.
Aanleg (BPA) Lutterzele. Maar toen bleek de gouver
neur zelf niet akkoord te kun-
Agalev zegt na een grondig werpen. Alleen al omwille van nen gaan en hij tekende deze
onderzoek tot de vaststelling te het veiligheidsaspekt. aflevering beroep aan. Zo-
zijn gekomen dat er van het Agalev verzet zich ook tegen doende werd de hele zaak op
hele voorgestelde plan niet de herschikking van de zone de lange baan geschoven,
veel goed overblijft. Het BPA van koeren en hovingen voor Daarop werd een nieuw dos-
zo wordt geregeit op gedetail- publieke speelterreinen. Dat sier ingeleid. Door dezelfde
leerde wijze de bestemming wordt ingrijpen in prive-eigen- aanvrager, maar dit keer voor
van een gedeelte van een ge- dom genoemd en is diskrimi- de uitbreiding van een land-
meente, dit al al dan niet in nerend tegenover andere be- bouwbedrijf, gelegen langs-
afwijking met het gewestplan woners. heen de Groene Weg te Grem-
dat zelf een algemeen richting- Verder vindt men het cijferma- bergen, met een braadkuiken-
gevend bestemmingsplan voor teriaal dat er motivatie wordt hok met een kapaciteit van
een groter gebied is. Welke gegeven alles behalve stekhou- 19.000 braadkippen. Opnieuw
zijn nu de Agalev-bezwaren. dend. Het doortrekken van de problemen dus. Die werd tij-
Er is in de eerste plaats een wegen Hoeksken en Vlassen- dens een raadszitting ook aan-
formele tekortkoming waar- broekstraat voor doorgaand
mee men bedoelt dat de stede- verkeer wordt van de hand
bouwkundige voorschriften gewezen. De onderbreking ter band met de zone voor voor- waardig dat de gemeentt
voor het landbouwgebied en hoogte van het landbouwge- tuinen in de straat Hoeksken. overheid vooraf geen offid^
de bufferzone ontbreken in de- bied moet volgens Agalev be- De huidige bouwlijn moet ze procedure heeft ondefl
taillering. Het BPA, zo zegt houden blijven. Agalev heeft worden behouden Agalev men volgens de metode v
Agalev is dus onvolledig. Dat verder nog bezwaren in ver- vindt het tenslotte betreurens- struktuurplanning.
men de bufferzone herleidt tot
gekaard. Heel wat vragen I
den toen opgeworpen.
meer wie zou moeten op<
en voor de nutsvoorzieni
die moesten aangebracht tj
den, hoe het allemaal z
lopen en wie er kon garan
ren dat er geen reukhinder
zijn. Waarbij de vraag i
bleef of het bedrijf inderd
in een landbouwzone s
in een woonuitbreidingszone.
Heel wat gepalaver, waa'
zelfs werd gegoocheld me
stige beschuldigingen,
blijkt ondertussen dat de sl
Dendermonde een gunstig d
vies heeft verleend
bouwvergunning, advies i
ook bij de provincie gut
was, anders zou men i
niet kunnen beginnen t
bouwwerken.
Vandaar dat men op zeka
dag in de Groene Weg
Grembergen plots vaststd
dat er langzaam maar
een gebouw verrees. Eet
zeren pijlers, waarna d:
muren werden tussen g<
ven. Er werd prompt 1
neergelegd tegen de
werken. De zaak zal
kortgeding worden behandc
maar zolang er geen uitspr
is gevallen, liggen de werkj
stil. Het laatste woord is q
nog niet gezegd.
een stlbok van 15 meter vindt
Agalev onaanvaardbaar. De
voorziene bufferzone zou moe
ten behouden blijven omdat de
leefbaarheid van de hele wijk
daarvan afhangt. Agalev heeft
geen enkel bezwaar op zich
tegen een voetbalveld binnen
het bestemmingsplan, maar
kant zich wel tegen het mis
bruik dat men maakt van de
BPA procedure om een onwet
tige toestand te regularizeren.
Men mag ook de dagrekreatie-
zone niet uitbreiden tot een
gebied van bestaande buffer
en landbouwzone.
Als motivatie wordt de nood
aan een sport- en speelterrein
opgegeven in het kader van de
gehele wijk Lutterzele en een
belangrijke toekomstige uit
breiding.'Agalev is gekant te
gen een verdere woonuitbrei-
ding ter plaatse. De sociale
woningbouw dient zich binnen
de bestaande bebouwing in te
passen onder vorm van ver
nieuwbouw of opvulling.
Allerlei rekreatieve zones
moeten over de hele wijk wor
den gespreid en een koncen-
tratie in een uithoek is te ver-
Berlare. Het Berlaarse Rode Kruis organizeerde in de sporthal een grootschee}
bloedinzameling (jj) ij
