H
DRFBAL: EEN IDEALE SPORT
iONDER GEVAAR VOOR LETSELS
KRIS DE RIDDER: IK MOET DIT JAAR
5m40 AANKUNNEN
DE WRAAK
VAN 'DE DAS'
Ik moet me nog aanpassen
aan de nieuwe polsstok
De Voorpost - 18.7.1986 - 17
SPORT
Radaktie: Oude Vest 34, 9330 Dendermonde. Tel. 052/21.40.60
ATLETIEK
De atletiekinterland België - Australië - Engeland, vorige week zondag in het
Fallonstadion betwist, leverde de Lebbeekse polsttokspringer Kris De Ridder noch min
noch meer dan een ontgoocheling op. Hg werd-immers pas derde en wat belangrijker
is hij overschreed slechts 5 m, een hoogte die geenszins de huidige intrinsieke
mogelijkheden van deze Lebbeekse atleet, lid van AC Lebbeke, illustreert.
Eerder dit jaar, tijdens de luchtmachtkampioenschappen, presteerde hg trouwens flink
wat beter. Met een wip over 5m31 liet hij niet alleen de beste Belgische jaarprestatie
optekenen, maar die sprong was ook de tweede beste Belgische prestatie aller tijden.
Een gesprek met deze 20-jarige tweedejaarssenior. Op de begane grond, wel te verstaan.
reerd. Van springen was de de luchtmachtkazerne van
het seizoen vanzelf
sprekend geen sprake meer.
Ik- ben toen opnieuw haast terde
kampioen VAL als Belgisch wedstrijd dan ook tot één
kampioen indoor te worden, sprong: 4m80.
uiteen, tijdens het welk ik Tijdens een interland in Frank- Twee weken geleden werd
imijn entree maakte in de riik ze.tte hiJ ziJn bes'e jaar- Kris De Ridder provinciaal
hoogste kategorie. moet ik als Prestat'e neer: 5ml0. Die kampioen met een sprong over
totaal verloren beschouwen. boogte, aldus Kris de Ridder, 5ml5. Nadien liet hij de lat op
.anvankelijk verliep alles hadden miJn trainer en ik inge- 5m35 leggen, maar o.a. de
iroiiri.i«MMri tegenwind en het gebruik van
een nieuwe polsstok die hem
1986: 5m31 moeten toelaten hogerop te
lar kwam daar na een sprong Het zomerseizoen startte in de ge.rc?k®n' resulteerden in drie
naast de mat terecht. Gevolg: ioop van mei met de lucht- !"'Sluk.te pogingen.
';ewrichtsbanden van een voet machtkampioenschappen,
lomplcet af. Diezelfde avond waarin Kris De Ridder als be-
jog werd ik, hier in België, roepsmilitair hij maakt deel mVn Pres'»"fs het hul'
door Dr Temmerman geope- van de medisehe dienst in 11,"w ^Sl*/
1985: verloren seizoen
Vorig seizoen, zet de Lebbeke-
naar wens ik overschreed in kalkuleerd.
3 het sei2:oenbegin 5ml0 trok
■later op stage naar Frankrijk,
Inderdaad, beklemtoont Kris
De Ridder, ik ben tevreden
Evere kon aanzetten, op
schitterende wijze. Hij verbe- dfe,1Jk' v?"8e seizoen sloot ik
"k— terde er meteen zijn persoon- af op 5ml0 nu wipte .k al over
vanaf nul moeten beginnen, ujk rekord met niet minder u,f^ekc"inghoVdend met
Gelukkig hield de voet stand dan 21 cm en zette meteen de JeUt ,k .Va£ Sf?"1 1981
middelde van 5ml5 5m20 e
de absolute vooruitgang is dui-
:n in december ben ik onder beste Belgische jaarprestatie
u, de leiding van mijn trainer neer: 5m31.
mm Cois De Decker aan een trai-
aingsprogramma begonnen. Tijdens de Westathletic-inter-
f dat erop gericht was in de land (8 landen), betwist in Bar-
tomer van dit jaar een kondi- celona, sprong de Lebbeke-
iepiek te bereiken,
toch anderhalf jaar met
kwetsuren sukkelde begin '84
met de rug, vorig jaar met de
voet, ben ik zeer tevreden.
Ik blUf bij AC Lebbeke
naar over 5m20. Duidelijk Geei) sprake van, aldus de
indoorwedstrijden van de minder beter was dan weer de Lebbekenaar, dat ik AC Leb-
oorbije winter nam de Lebbe- prestatie tijdens de 2 Ataf- beke verlaat. Ik heb nochtans
;enaar, als extraatje, ook op legerkampioenschappen die in a' wat aanbiedingen van
z'n programma. Hoewel hij er het Engelse Ipswich georgani- andere clubs gekregen, maar
Itiitt zoveel waarde aan hechtte seerd werden. Aanhoudende d'e 'e8 'k gewoon naast me
l-het komende zomerseizoen regenval noodzaakten hem uit- neer- Ze interesseren me niet.
kek hem belangrijker toch sluitend voor de punten te Wie door zijn club geholpen
slaagde hij erin zowel indoor- springen. Hij beperkte zijn w°rdt bij de uitbouw van zijn
carrière, moet zich ook erken
telijk tonen, vind ik.
Trouwens, volgend jaar kan ik
over de nieuwe gemeentelijke
piste beschikken. Tot zolang is
het wel behelpen geblazen met
de huidige installatie, maar dat
lukt wel. Ik kan er immers
trainen wanneer ik wil.
Kris De Ridder traint elke dag.
Het springen op het terrein
zelf wordt afgewisseld met po-
weren. Tijdens zijn trainingen
krijgt hij overigens het gezel
schap van een paar jeugdige
springertjes, die hij de tech
niek van het polsstokspringen
bijbrengt.
Een pluspunt, oordeelt de
Lebbekenaar. Ook voor mij.
Ik train nu immers intensiever,
concentreer me meer op de
sprongen. Onder de knapen
die me komen opzoeken zit
trouwens talent. Wanneer je
als twaalfjarige, na amper twee
'trainingen' over 2 m wipt, heb
je duidelijk de angst overwon
nen en dat is voor een be
ginnend polsstokspringer van
groot belang.
Bubka: die springt met
boomstammen
Aan de 6m01 die de Russische
polsstokspringer Sergej Bubka
enige dagen geleden over
schreed, denkt Kris De Ridder
Na de interland België - Australië - Engeland van
j vorige zondag in Woluwe; toonde Kris de Ridder zich
duidelijk ontevreden over zijn prestatie. Hij werd
uiteindelijk derde met een wip over 5 m. Van Hocht en
de Australiër Honey overschreden beiden 5m20.
a Kris De Ridder: Met mijn 'oude' stok ging ik moeite
loos, telkens bij de eerste poging, over 4m80 en Sm.
Om de volgende hoogte 5m20 aan te kunnen
greep ik naar mijn nieuwe polsstok, maar heb ik drie
keer gefaald.
Het is duidelijk dat ik de nieuwe stok nog niet meester
ben. De schrik zit er nog teveel in. Hoopgevend is
alvast dat ik bij mijn derde poging over 5m20 duidelijk
die hoogte overschreed, maar ik de lat naar beneden
haalde omdat de palen te ver stonden. Ik ken dus nog
niet mijn preciese standaarden. Kortom, ik moet me
nog aanpassen.
In het vooruitzicht van het Belgisch kampioenschap
betwist in de loop van augustus, vertrekt Kris De
Ridder nu voor een periode van drie weken naar
Blankenberge, waar hij zich op de uitstekende BLO-
SO-springinstallatie intensief zal voorbereiden op deze
konfrontatie.
(pvr)
WIELRENNEN
TOUR 1986
Atletiek. Kris De Ridder van A.C. Lebbeke wil er dit seizoen nog wat van
nog lang niet. Een fenomeen,
die Bubka, aldus De Ridder.
Die kerel spurt haast zo snel
als Roland Desruelles en paart
aan die snelheid een enorme
kracht en een vergevorderde
techniek. De stokken waarmee
hij springt lijken meer op
boomstammen. Die heeft hij
trouwens nodig, want een at
leet van 80 90 kg de hoogte in
katapulteren doe je niet met
de eerste de beste bezemsteel.
Vorig jaar zag ik hem aan het
werk tijdens een stage in Pa
rijs. Hij is dagelijks zowat 8
uur met het polsstokspringen
bezig. Voor de tijd die hij
dagelijks aan het springen
spendeert, heb ik een gehele
week nodig. Daarnaast, daar
van ben ik vast overtuigd,
grijpt hij naar onnatuurlijke
middelen. Bubka zal ze van
zelfsprekend wel onder de na
tuurlijke stimulantia rang
schikken, maar mij maak je
dat niet wijs. Bekijk hem maar
eens aandachtig. Hij bezit de
fysionomie van een 35-jarige,
hoewel hij er amper drieëntwin
tig is.
Verwachtingen
Spijts zijn minder presteren
van vorige zondag, bezit Kris
De Ridder voldoende zelfver
trouwen om dit jaar nog zijn
persoonlijke bestprestatie te
verbeteren: Wanneer ik me
volledig heb aangepast aan
mijn nieuwe polsstok, moet ik
erin slagen 5m40 te halen. Tij
dens de training haal ik regel
matig 5m20 en ik heb nog
'overschot'. Die 5m40 zit er
dus in. Gelet ook op de minder
gunstige omstandigheden die
de Lebbeekse springinstallatie
biedt.
De konkurrentie? Van Hocht
wipte dit jaar over 5m30, Des
ruelles en Marc Maes over
5m20, Ledegen van Eendracht
Aalst overschreed 5 m. Het
belooft dus een mooi en span
nend Belgisch kampioenschap
te worden. Van de jeugd ziet
Kris De Ridder niet meteen
een dreiging uitgaan: Toen ik
in 1981 als eerstejaarsscholier
Belgisch kampioen werd, wip
te ik over 4m40, de tweede
haalde 4m20, de derde nog 4
m. Nu overschrijdt de Belgi
sche scholierenkampioen am
per 3m50. Als junior sprong ik
hoger dan 5 m, nu zullen 4ml0
of 4m20 volstaan om Belgisch
junioreskampioen te worden.
De oorzaken van deze malaise
bij de jongeren? Gewoon en
gebrek aan begeleiding. Een
vaststelling die we al vaker,
ook in andere sportdisciplines,
hebben horen maken...
Pierre Van Rossem
Bernard Hinault lijkt vandaag naar zijn zesde Tourze
ge te rijden en de Bretoen zou daarme het rekord van
Anquetil en Merckx die elk vijf keer de Ronde van
Frankrijk wonnen verbeteren. Tegenstand is er nog
nauwelijks of er zou een revolte in eigen ploeg moeten
komen of P edro Delg ado, de bondgenoot van Hinault
tijdens zijn tocht naar het geel, zou misschien met de
Colombianen in de Alpen nog wat moeten proberen.
De tegenstanders die nog resten zien het echter
blijkbaar zelf niet al te goed meer zitten.
Het offensief dat Hinault tijdens de eerste bergrit
ontplooide was verrassend en indrukwekkend. Hinault
over wie men de eerste Tourweek niet zo'n optimisti
sche geluiden had gehoord. Verklaarde bievoorbeeld
Greg Lemond niet dat de ploeg in de ploegentijdrit het
zonder Bernard beter zou hebben gedaan? Een geprik
kelde Hinault dus. Kwaad op zichzelf en op zijn
omgeving. En een Hinault die na de individuele tijdrit
al wist dat hij de Tour 1986 wel aankon.
De Das nam wraak op diegenen die twijfelden aan zijn
mogelijkheden. Tot de eerste en grootste slachtoffers
van de Bretoense beul hoorden ongetwijfeld Laurent
Fignon, meteen ook uit de wedstrijd, en Stephen
Roche. En ook voor Anderson, Breu, Glaus eindigde
de rol in deze Tour. Enkele klimmers bleven wel
overeind. Delgado dus maar ook nog Millar, Herrera
en Zimmerman. Maar opmerkelijk is toch dat Greg
Lemond opnieuw het dichtst Hinault lijkt te benade
ren. De Amerikaan, gefrustreerd na zijn Gironeder
laag maar nu toch weer overtuigd van eigen kunnen,
bewees op de tweede Pyreneëendag inderdaad op de
loer te liggen. Hinault die zich daar niet druk om
maakte maar waarschijnlijk wel inzag dat hij met zijn
krachten wat spaarzamer moest omspringen. Want
zoveel is zeker: een 'nieuwe inzinking van de patron en
Lemond staat klaar om over te nemen.
En onze landgenoten? De eerste konfrontatie met het
hooggebergte was beschamend voor de Belgen. Twee
vertegenwoordigers telkens binnen de eerste vijftig. De
trfgang van een wielerland? Of toch niet? Claude
Criquelion toonde zich bij de beteren in de Pyreneeën.
Hier en daar wordt zelfs gefluisterd dat Claude meer
kan. Op de tweede dag wou hij dat ook bewijzen maar
tot eigen scha ondervond hij dat het niveau van de
tegenstand in deze Tour te groot is. Zou hij het in de
Alpen nog eens kunnen proberen? Wie niet waagt niet
wint.
Hugo Aerts
Frank Hoste, ooit groene trui-drager, nu naar een
derderangsrol verwezen (arch.)
KORFBAL
IKORFBALKLUB AGO AALST
l>al is een teamsport, waaraan je zowel in gezinsverband als individueel kunt
temen. Ook zi) die nog nooit aan sport deden maar wel graag aktief zouden worden,
inen in kqrfbal bun gading vinden. Gezien de groeiende belangstelling voor de
*b als port in het Aalsterse en met de bedoeling steeds meer jonge mensen de
;enheid te bieden zelf kennis te maken met deze vorm van aangename en gezonde
"nning, organiseert Korfbalklub AGO Aalst een gratis kennismakingskursus
J voor meisjes en jongens, dames en heren van 15 tot 30 jaar gedurende zes
involgende dinsdagen van 22 juli t/m 26 augustus van 19.00 tot 21.30 uur in het
'entrum Osbroeck (nabij het stadspark) te Aalst. Als voorafgaande kennismaking
ammeert AGO een info-avond in de kantine van het sportkomplex op vrijdag 18
B om 19 uur.
s het
fbal is een balspel dat ge-
eeld wordt door twee twaalf-
Hen (zes dames en zes heren)
P een rechthoekig veld van
ninste 80 x 32 m en ten
gste 90 x 40 m. In twee van
F drie vakken, waarin dit veld
f verdeeld staat een paal waar
in een bodemloze rieten korf
is bevestigd. Het twaalftal dat
de meeste keren de bal door de
korf van de tegenstander
werpt, binnen een bepaalde
tijd, wint de wedstrijd.
Korfbal is een sport van Ne
derlandse makelij en is in ons
land geïntroduceerd door een
Nederlandse onderwijzer, Ni
co Broeckhuysen, die in 1902
in Zweden kennismaakte met
het zgn. ringboll, dat hij om
vormde tot het huidige korf
bal. Na 1920 vond het ingang
in ons land. Sedert de tweede
wereldoorlog wordt deze sport
ook beoefend in Engeland,
Duitsland, Spanje, Suriname,
de Nederlandse Antillen en
Luxemburg. Het balspel kreeg
ook verdere uitbreiding tot in
Amerika en Australië. De
laatste tijd wordt korfbal ook
wel in zalen gespeeld en wordt
dan «zaal-korfbal» genoemd.
In deze variante wordt het
middenveld weggelaten.
Het leidend lichaam in ons
land is de Koninklijke Belgi
sche Korfbalbond, opgericht in
1921. Enkele tientallen vereni
gingen, die tesamen reeds en
kele duizenden speelsters en
spelers groeperen die hun hart
verpand hebben aan de korf
balsport en daarin hun sportie
ve ontspanning vinden, zijn
momenteel bij de K.B.K.B.
aangesloten. In Aalst is in 1982
korfbalklub AGO opgericht.
Sindsdien weet zij steeds meer
jonge mepsen te boeien. Haar
ledenaantal stijgt ieder jaar.
Tegen het einde van het sei
zoen 85-86 waren er dat eer
dertigtal.
Historiek
Het is in Aalst eigenlijk begon
nen toen de Stedelijke Sport-
dienst 'in 1982 het initiatief
nam om een initiatiekursus
korfbal te organiseren. Een ze
vental dames en twee heren
werden toen door de heer Da
niël De Rudder gedurende
tienmaal één uur ingewijd in
de beginselen. Bij de dames
Veerle Daelemans en Leslie
Goossens groeide de idee om
na het einde van de initiatieles-
sen te blijven korfballen en
een vereniging op te richten.
De mikrobe had dus flink ge
beten...
Eén van de heren, Mare De
Mil, werd gevraagd om de da
mes te assisteren. Het eerste
bestuur kreeg vaste vorm. Het
voorzitterschap werd waarge
nomen door Leslie Goossens,
sekretaris werd Veerle Daele
mans en het lege geldkistje
werd beheerd door penning
meester Marc De Mil.
De klubkleuren werden be
paald door de lege portemon-
naie, want de heer De Rudder
stelde de vereniging voor de
eerste wedstrijd een stel blau
we truitjes ter beschikking.
Gekombineerd met een witte
short en witte kousen i
klubtenue geboren...
De klubnaam AGO werd ook
door deze mensen bedacht tij
dens de eerste officiële verga
dering. De letters A, G en O
staan voor. «Aalst Gaat en
Overwint»! Er werd 250 F ge
stort op de rekening van de
Belgische Korfbalbond en
AGO bestond. We schreven
toen 11 juli 1982.
De eerste trainer werd Etienne
Fauconnier uit Gent. Na één
jaar werd zijn taak overgeno
men door Erie Stevens, toen
Neerlandiaspeler, maar nu sa
men met zijn dame in Aalst
aangesloten.
AGO treedt aan in de reeks
bevordering-reserven. In de
provinciale zaalkompetitie
wordt met twee ploegen ge
speeld.
Het bestuur
Marc De Mil is voorzitter a.i.
en tevens sekretaris, Jan De
Roeck is wedstrijdsekretaris,
Steven Daelman staat in voor
de public-relations en is tevens
penningmeester, Hendrik
Daelman neemt de sponsoring
op zijn schouders en Eric Se
vens is naast trainer ook be
stuurslid van de klub.
Dit aktieve bestuur wil de klub
steeds verder uitbouwen en
daarom nodigt het iedereen uit
die belangstelling heeft voor
korfbal op een info-avond in
de kantine van het sportkom
plex Osbroeck (stadspark
Aalst) op vrijdag 18 juli te
19.00 uur.
Tevens wordt in het Sportcen
trum Osbroeck een gratis ken-
nismakingskursus-korfbal
georganiseerd op zes opeen
volgende dinsdagen van 22 juli
t/m 26 augustus van 19 tot
20.30 u.
Benodigdheden: sportkledij
(er wordt op gras gespeeld) en
wasgerief (douches en kleed
kamers zijn voorzien)
Hoe deelnemen of
vrijblijvend kennismaken?
U gaat naar de AGO-ken-
nismakingsavond
U belt Marc De Mil op 053/
77.25.28, Bedrijvigheidsstraat
8 in Aalst of Steven Daelman,
053/70.34.01, Leuvestraat 12,
Erembodegem.
U maakt kennis tijdens de
trainingsdagen (vanaf 22 juli),
iedere diensdag- en vrijdaga
vond te 19.00 u. op het Os
broeck.
D.B
i
