130 jaar Koninklijke Fanfare
«De Ware Vrienden der Eendracht»
te Malderen
Dodentochtnieuws
30 - 18.7.1986 - De Voorpost
Ja» in de tijd dat onze betovergrootouders leefden waren er nog geen auto's, geen fietsen,
geen vliegtuigen, geen radio's, geen televisie, geen fabrieken (of heel zeldzaam) en dus
ook geen luchtbezoedeling, laat staan geluidshinder. Van sport was er geen sprake. Die
voorouders kenden geen komfort, leidden een heel sober, armoedig leven; er was geen
ziekteverzekering, geen betaalde vakantie, geen gewaarborgd levensminimum. Het
verplicht schoolgaan bestond nog niet. Het kiesrecht was een voorrecht voor de rijken,
medezeggingsschap voor de gewone man in de straat was nog lang niet veroverd. De grote
meerderheid moest bij boeren gaan werken voor de bete broods en «na hun uren»
bewerkten ze een lapje huurgrond om het nodige voedsel voor hun vaak groot huisgezin te
winnen.
In zulke tijd moeten wij het ontstaan van de fanfare «De Ware Vrienden der Eendracht»
situeren.
In die tijd was er op de
Berdoin* een watermolen,
tevens olieslagerijeigen
dom van de steenrijke fa
milie Slachtmuylders, te
vens grootgrondbezitter in
Malderen. Door hun rela
ties als handelaars en als
staatsambtenaren kwamen
deze mensen in kontakt
met toestanden en gebeur
tenissen ver buiten Malde
ren. De leden van deze fa
milie, samen met andere
notabele ingezetenen van
Malderen, o.a. een Boons,
een Van Ransbeeck, een
Vermoesen, een Wijns,
een Hofmans, en andere
Peeters', staken de «kop
pen» bijeen en besloten
een muzieksociëteit op te
richten ten jare 1855. Tal
van kontaktnamen buiten
de gemeente teneinde zulk
een sociëteit te maken,
leidden tot de aanstelling
van eei) .eerste «muziek
meesterwen na tal van peri
kelen Werd officieel in 1856
de stichtingsakte of ge
woonweg reglepient opge
maakt. Deze authentieke
stichtingsakte met al de
vereiste handtekeningen
bestaat nog en is op zichzelf
een stuk van waarde.
Waarschijnlijk is in die tijd
een muzieksociëteit het
antwoord op de verzuch
ting van de dorpelingen om
ook iets schoons te preste
ren. En waar de promotors
van de sociëteit invloedrij
ke lieden waren kende de
oprichting een gunstig ge
volg en een fikse start. Het
moet gezegd dat de stich
ters van bij het begin met
een bekwame muziekmees
ter van wal staken. Het was
Mijnheer Verhaegen en die
was van Brussel, een be
roepsmuzikant bij het le
ger. Van toen af is de fanfa
re gegroeid en medegeëvo-
lueerd met de dorpsge
meenschap. Hoeveel gene
raties en families hebben
deel gehad aan het innerlij
ke leven van deze maat
schappij?
Interne scheuring
Door dat intense gemeen
schapsleven heeft ze haar
specifieke stempel op het
dorp gedrukt. Zo heeft ze
ook de kinderziekten en
zelfs epidemieën van een
levend wezen van een volk
meegemaakt. Zoals het in
de beste families gebeurt
ontstonden er al eens wrij
vingen, meningsverschil
len, zelfs naijver omwille
van politieke of godsdien
stige overtuiging. Daar
door werden soms ook
stukken gemaakt. De stich
ting van een Davidsfond-
safdeling, waarin een zang
vereniging ontstond met
daarna een fanfare Sint-Ce-
cilia, betekende een eerste
aderlating voor de «Ware
Vrienden der Eendracht».
Te meer daaf de familie
Slachtmuylders een eerder
andere politieke -kleur aan
kleefden. Zo ziet men dat
het wel eens kon omkeren
in een maatschappij. Maar
spijts deze konkurrentie
hield de fanfare flink stand
derde fanfare gesticht te
Malderen. «De Ware
Vrienden der Eendracht»
behield de naam van een
goede muziekmaker. Want
na al die jaren was er een
muziekmeester in de eigen
den en kwamen regelmatig
bij hem aan huis. Aan deze
glansperiode is een einde
gekomen door de mobilisa
tie in 1938 en door de
Tweede Wereldoorlog. Bij
na 6 jaar stilte, vrijheidsbe-
ratie stond op! Vele leden
van de toenmalige sterke
K.A.J.-afdeling, schaarden
zich bij deze fanfare, wer
den muzikanten. Klein Jan-
neke hield nog een paar
jaar stand, maar was intus
sen een oud man gewor
den. Zijn opvolger, Jules
De Hauwere, begon met de
heropbeuring, en zijn rech
terarm Vik Brugghemans,
heeft vele jongens gevormd
die nu het basiskader van
het muzikantenkorps zijn.
Na een korte insluimering
kwam Frans Dierickx op de
leerstoel van de fanfare, en
van dan af ging het muzika
le peil met formidabele
schreden terug opwaarts.
Frans Dierickx is als het
ware geboren in de «Ou
de». Zijn vader is een van
De fanfare gaf op 25 mei '86 een jubileumkoncert in de kerk van Malderen (Eddy)
voeren naar zijn vooroor
logse grootheid.
Voorzitter Frans Van Eyn-
de: «Onze fanfare is niet
zomaar een vereniging die
eens per jaar een teerfeest
inricht en voorts wat lol
verkoopt. Neen, onze doel
stelling is heel ernstig en
gericht op een volledige
ciale organisaties gene
geerd, alhoewel zoveel met
vrijetijdsbesteding wordt
geschermd. Volgens de
meeste mensen is een fan
fare nog goed om in een
processie te spelen, als ze
nog uitgaat of als er een
jaarmarkt is. Wij denken
daar helemaal anders over.
Een foto van de «Koninklijke Fanfare De Ware vrienden der Eendracht» die dateert uit 1974 (Eddy)
en bereikt de eeuwwisse
ling met 38 volwassen mu
zikanten, wat, rekening
houdende met het toenma
lige bevolkingscijfer een
ferm getal was. In 1905
echter gebeurde er iets
waardoor er een interne
scheuring ontstond. In de
maand mei van dat jaar
werd te Malderen de nieu
we pastoor Reyniers aange
steld. Er werd een inha-
lingsstoet gepland (de men
sen konden zich toen nog
echt voor zoiets inzetten).
De familie Slachtmuylders
stelde zijn «veto» voor
deelneming als fanfare aan
deze stoet. De meerder
heid nochtans (het gewone
volk) was pro-deelname.
Het gevolg hiervan was dat
de familie Slachtmuylders
adieu zegde aan de fanfare
waaraan ze zoveel van haar
krachten en financies had
geschonken. Begrijpelijk
dat de «Oude» toen gedu
rende een tijd zonder hou
vast heeft gestaan en zich
moeizaam reorganiseerde.
Want met Slachtmuylders
gingen verscheidene muzi
kanten omdat ze verplicht
werden door hun brood
heer. In deze periode heeft
ze ook bewezen interne
moeilijkheden te kunnen
overwinnen. Hoewel deze
slag een formidabele weer
klank moet gehad hebben
in de gemeente, was ze pre
cies als van een juk bevrijd.
Er kwamen nieuwe leiders,
er kwam een nieuwe jeugd
(nieuwe bezems vegen
schoon). Dat was bewon
derenswaardig, want als ge
volg van deze scheuring en
een andere scheuring in
Sint-Cecilia, werd er een
rangen gevormd die zijn
muzikanten kweekte in alle
omstandigheden, zelfs bij
het draaien van de zwingel-
molen. Die man was Jan
Van Acoleyen (de oudere),
grootvader van de huidige
sekretaris. Jan was een
symbool voor zijn muzi
kanten. Na zijn dood in
1911 volgde hem een ande
re Jan Van Acoleyen op,
maar om het onderscheid
te maken noemde men de
ze Klein Janneke. Deze di
rigent leidde zijn muzikan
ten als een echte kunste
naar.
Oorlog
Toen kwam de eerste we
reldoorlog en noodge
dwongen werden de instru
menten neergelegd en ver
stopt voor de Duitsers. Na
de oorlog was er een ge
brek aan muziekinstrumen
ten. Toch werd er gezocht
en geleend en 1920 bete
kende een nieuw startjaar.
Toen begon voor de fanfa
re «De Ware Vrienden der
Eendracht» een glansperio
de die enig is in de fanfare-
gescheidenis. Onder impuls
van Klein Janneke bereikte
het ledental 62 muzikanten
en 120 ereleden in de derti
ger jaren. Jan Van Aco
leyen zelf was een gekend
muzikant en dirigent, een
selfmade man, uitzonder
lijk begaafd maar had ge
zien de maatschappelijke
toestand geen beroepsmu-
ziekonderwijs gekregen.
De Merchtemse komponist
Gust De Boeck, met we
reldfaam en de latere diri
gent Jules De Hauwere wa
ren zijn persoonlijke vrien-
roving. Deze tweede we
reldbrand was een echte
ramp voor de muziekmaat
schappij. Want toen de
oorlogswolken waren ver
dreven doemden de per
soonlijke veten, politieke
tegenstellingen op. Vroe
gere vrienden waren vijan
den geworden. Zowat
overal was de bevrijding
het signaal van een jacht op
echte en vermeende kolla-
borateurs. Opgekropte
woede en haat barstten los;
de tegenstelling zwart-wit
werd tegen de fanfare uit
gespeeld. Begin 1945 deed
de OUDE haar 1ste naoor
logse uitstap in de straten
van de gemeente (van dorp
naar statie) met... tien mu
zikanten. De deelnemende
muzikanten aan deze histo
rische eerste naoorlogse
uitstap dienen als de twee
de stichters van de maat
schappij te worden aange
zien. Zij hebben de toen
malige vijandige geest ge
trotseerd en anderzijds aan
de bangerikken getoond
dat er op «DE WARE
VRIENDEN DER EEN
DRACHT» geen smet
kleefde.
Frans Dierickx
Gedurende de 5 jaren vrij
heidsberoving kon niet aan
rekrutering van muzikan
ten worden gedaan. Ander
zijds hadden vroegere le
den, deels uit menselijk op
zicht, deels uit berekening,
deels om eigen gedragingen
onder de oorlog te verdoe
zelen, de rangen verlaten
en zich aangesloten bij an
dere Malderse fanfares.
Maar zie, een nieuwe gene-
de briljantste muzikanten,
anderzijds is Frans dë
kleinzoon van «Klein Jan
neke». Als kind was hij nog
trompettist bij deze fanfa
re. Na middelbare studies
en hoger muziekonderwijs
werd hij beroepsmuzikant.
Als. U een aankondiging
hoort over een optreden
van Het Nationaal Orkest
van België, denk dan met
een aan Frans Dierickx
want van die nationale for
matie is hij de trombone
solist.
Deze huidige dirigent
slaagt er in met eindeloos
geduld en een ongeëve
naard doorzettingsvermo
gen, en door zijn uitzon
derlijke stielkennis, de
WARE VRIENDEN DER
EENDRACHT terug te
muzikale ontplooiing van
de leden. De meeste ou
ders sporen hun kinderen
aan om de sport te beoefe
nen, voetbal, atletiek, vol
leybal, fietsen, zwemmen
en noem maar op. Licha
melijk moeten wij ons fit
houden, onze jachtige he
dendaagse tijd verplicht
ons daartoe. Wij hebben in
onze jeugdjaren ook aan
voetbal gedaan. Maar op
een zekere leeftijd moeten
wij die sportbeoefening
noodgedwongen beperken,
in sommige gevallen volle
dig stopzetten, zeker de
kompetitiesport. Muziek
beoefenen is een van de
schoonste vrijetijdsbeste
dingen. Onbegrijpelijk ge
noeg wordt die beoefening
door de verschillende so-
Zelf muziek beoefenen is
een uitzonderlijk genoe
gen, bovendien een faktor
die de persoonlijkheid van
de mens sterk ontwikkelt
en bovendien een uitzon
derlijke geestelijke ont
plooiing in de hand werkt.
Muziekbeoefening schenkt
aan uw kinderen een gees
tesrijkdom die velen, zelfs
intellektuelen benijden.
Deze rijkdom gaat niet fail
liet, die kan niemand ont
nemen. Die muzikale rijk
dom verder ontplooien en
stimuleren is onze doelstel
ling en opgave. Voor een
goede muzikale formatie
staan wij in bewondering
en zouden er zelfs willen bij
zijn. Velen hebben de kans
niet gekregen omwille van
de vele ongegronde voor
oordelen die tegen de f
fares wordt gevormd
nog gevoerd. Geef uw k
deren nu de kans. De
schikste leeftijd om n
ziekonderwijs te begini
is 10 - 12 jaar. Oudei
kunnen ook nog aan 1
trekken komen. Daan
hebben we de getuigei
sen in onze fanfare. 1 j
leggen er ons op toe
leerlingen een flink ba
onderwijs te geven, pk
selijk en in de muzi
school. Hiervoor belegj
we onze wekelijkse mui
klessen en onze reizen
auto naar de muziekscho
Het volgen van deze k
sussen is volledig kosteii
voor de leerlingen. Aan
maatschappij kost het
heleboel geld, want telkt
moeten nieuwe muziek
strumenten aangekoi
worden. Om deze belai
rijke uitgaven te kunn
dekken organiseren
jaarlijks een aantal fees
lijkheden: tombola, brei
heliaans eetfestijn, kei
koncert, enz... m|
Hiermede doen wij
warme oproep aan
jeugd om meer interesse^
koesteren voort de zelf-n
ziekmaking. Wij ontvanj
U met open armen. And,
zijds doen wij een voors
aan de ouders ons hun
deren toe te vertrouv Jc
voor een degelijke muzil 9r
le opleiding in de sch< |s
van onze fanfare waan
iedereen de leden en 10V
bestuur kent. Deze sta^
borg voor een goede bej ,|6
leiding van hun telgen,
zo zal de 130-jarige
ninklijke Fabnfare De
re Vrienden der Eendra
haar reputatie eer a
doen: gangmaker zijn l0(
blijven van de goede, vo )n
se muziek in Malderen
ook elders».
og
ef
*Herbodin: Plaats die
op de grensscheiding tusi
Malderen en Londerzf®1
Sint-Jozef.
Maatschappelijke zetel:
Weertstraat 23 Marieker-
ke (tel. 052/33.22.10) voor
alle briefwisseling
Inspektiedienst: J. Van
Meerbeecklaan 33, Ma-
riekerke (tel.: 052/33.48 2)
voor klachten en inspek-
ties.
Ophaaldienst: Weert
straat Mariekerke (tel.
052/33.70.79). voor opha
len van alle dieren.
Ter adoptie
Duitse herder - reu -
teefjes
Mechelse herders - reu -
teefjes
Dobermcmn - reu - teefje
CV Fox - reu - teefjes
Heidewachter
Duitse brack
Adres Roosendaelhoeve,
Molenstraat 22 Weert
(tel.: 052/33.48.92).
Openingsuren: alle
werkdagen van 10 tot 12
en van 13 tot 16 uur. Za
terdag tot 15 uur en zon
dag gesloten.
Dit jaar organiseert Jeugdhuis Kadee haar 1lE|
Dodentocht, een 100 km wandeltocht doorheei e
Klein-Brabant en Noord-Brabant. In de marge daar
van, en tevens in de feesttent, worden een aanta^
nevenaktiviteiten gepland, waaronder de volgende l
Op donderdag 14 augustus concerteert de
landse reggae-formatie REALITY in Bomem.
voorprogramma wordt verzorgd door een
raapsel van plaatselijke afro-reggae fanaten.
Feestje gaat dus door in de tent op het Kerkplein
Bornem.
Zeilen gaan open om 20 uur.
Inkom bedraagt 150 fr. aan de kassa en 100 fr.
voorverkoop, C.J.P., T.T.T.
