Aalstenaar Gnstaaf Van Haver
werd kolonel In Amerikaans leger
Panelgesprek: «Jongeren kijken grote broers op de vingers»
Wordt water te Aalst minder duur?
Houtmarkt krijgt valabele beurt
Piet Van Brabant:
«Vlaanderen mag
Brussel niet loslaten»
4 - 18.7.1986 De Voorpost
niet beter leningen zouden
worden afbetaald. Vooral nu
Aalst. De burgemeester handtekent het geschenk van de stad vóór de Belgisch-
Aalst. Bladeren in het geschenk (a)
zijn. Wel dat de CVP het initiatief heeft genomen. De PW-JO vindt dat de Jong
socialisten een ommekeer van 180° hebben gemaakt. Willy Claes dat het toch over
solidariteit over de grenzen heen. «Een bondsstaat sluiten solidariteit niet uit» wedervoer
Aalst. Frans Vanvolsem stelde de gastspreker voor (a)
JO-SOC. «Een aantal problemen zijn steeds grensoverschrijdend».
Waarna de PW zich opwerpt voor bescherming van «De minderheden».
Centraal en Regionaal Gezag?
JO-SOC vinden dat gewesten en gemeenschappen naast bevoegdheden de middelen
moeten krijgen om die bevoegdheden reëel uit te oefenen. Gewesten en gemeenschappen
kregen bevoegdheden toebedeeld en het residuele bleef dan centraal. Nu blijkt echter dat
de rest omvangrijker is dan wat werd toebedeeld. De PW-JO vinden dat men beter
bevoegdheden zou toebedelen aan het centraal gezag gewoon omdraaien. De solidariteit
tussen de gewesten blijft daarbij wel een probleem.
De CVP-JO wijzen op het voorstel Geens om een aantal bevoegdheden van het centraal
gezag over te hevelen naar de gemeenschappen doch PW-JO wijst erop dat ons land reeds
zo klein is en vraagt wat het worden gaat als dat nog eens opgesplitst is in Vlaanderen,
Wallonië, Brussel en het Duitssprekend gebied. Ons aantal ministers wordt dat zodanig
dat, op dezelfde voet, Frankrijk er liefst 160 zou tellen. Dus opteert de PW eerder voor
uitbouwen van de bestaande strukturen. De JO-SOC willen die strukturen vereenvoudigen
door gewoonweg verder te gaan dan federalisering en zegt dat men in Wallonië op het
gebied van dergelijke denkoefeningen reeds verder is dan in Vlaanderen.
Verzuiling?
PW-JO vindt dat bij federalisering in Vlaanderen de CVP de lakens zou uitdelen en de
PW zich zou moeten inzetten voor beschermen van minderheden. Andere partijen dan de
PW zouden die bescherming ooit op zich nemen zegt de PW-JO. Maar JO-SOC zegt op
dat gebied te willen samenwerken met de PW. «Minderheden moeten nooit buitenspel
worden gezet».
Wanneer naar de CVP een beschuldigende vinger wordt gestrekt zegt CVP-JÖ dat het
afremmen van de grondwetsherziening niet bij de CVP maar wel bij de PSC ligt.
Toegegeven wordt wel dat verzuiling geld kost doch anderzijds wordt gesteld dat verzuiling
ook verrijkend kan werken. Op het vlak van ideeën dan, o.m. door konkurrentie. «Overleg
blijft alleszins primordiaal» beslifirJO-SOC.
Het geval Happart, «een apart geval»
JO-SOC treedt ten volle het voorstel Galle bij in kwestie van de taalwetgeving doch het zich
bij de stemming onthouden van meerderheidspartijen deed het voorstel sneuvelen. Zoniet
ware het geval Happart reeds verleden tijd. De PVV slaat even heftig terug en momoreert
dat Van Miert destijds sprak van nooit te zullen zetelen samen met Happart. Men zou over
zijn lijk daarvoor hebben moeten gaan.
Samen met de CVP wacht ook de PW het arrest van de Raad van State af. Betreurs wordt
wel dat het allemaal zo lang moet duren. Na de uitspraak van de Raad van State kan er
echter geen enkel respijt meer worden toegestaan.
LH
Hoofdredakteur van «Het Laatste Nieuws» Piet Van
Brabant, sekretaris van het Liberaal Vlaams Verbond dat
o.m. ijverde voor het tot standkomen van een zelfstandige
Vlaamse Liberale Partij was te Aalst op de 11-juliviering
een gewaardeerd gastspreker. Hij stelde dat de Vlaamse
Beweging nog leeft maar dan wel op een laagbrandende
pitje. Voor jongeren heeft 11 iuli niets heldhaftigs meer.
Wordt zelfs eerder als voorbijgestreefd ervaren. Van
Brabant stelt echter dat een 11 juliviering noch verdacht
noch verouderd is. Deze viering wil geen dolk zijn in de
rug van België, geen mes op de keel van Wallonië en
evenmin een «goedendag» voor Brussel.
Vlaanderen mag zich evenwel niet afzonderen in eigen
zelfvoldaanheid doch moet samen met Wallonië en Brus
sel zijn plaats hebben in een Belgisch staatsverband.
Vlaanderen mag allerminst de verworven rechten prijsge
ven, zich niet laten verleiden tot een vlucht vooruit of
evenmin een terugvlucht naar unitarisme.
Brussel, ónze hoofdstad
Brussel mogen we in elk geval nooit loslaten. Het is ook
ónze hoofdstad. Vlaanderen mag zich niet laten leiden tot
versnippering in een periode waar eerder aan grootschalig
heid wordt gedacht. De rede gebiedt ons Brussel te
«bezetten» als een eigen huis. Ook als dat huis met een
mede-eigenaar moet worden gedeeld.
Belgisch unitarisme heeft geen kans meer. De begonnen
staatshervorming moet voltooid worden met ruime politie
ke en financiële bevoegdheden en middelen voor gemeen
schappen en gewesten onder een nationaal of federaal
gezag met zin voor solidariteit. Maar die eenvorming moet
tot stand komen in overeenstemming met alle grote
politieke partijen en ideologieën waarin zowel de minder
heid als de meerderheid betrokken worden. En zulks na
onderling overleg van gemeenschap tot gemeenschap.
Aan Brussel en de randgemeenten, aan Voeren of aan
Zaventem, Vlaamse grond, mag niet geraakt worden. En
over Brussel moet een kompromis met de Fransspreken
den worden bereikt.
Dit dan in de geest van dat andere feest dat vandaag wordt
§evierd de feestdag van de H. Benedictus «de vader van
'.uropa».
En ook in een autonoom Vlaanderen moet er plaats zijn
voor pluriformiteit in een open en verdraagzame geestes
gesteldheid.
Aalst. ^Waarnemend burgemeester De Maght
overhandigt een stadsgeschenk aan Piet
Van Brabant (a)
Franse gendarmes naar het
Belgisch hoofdkwartier in
Montpellier gebracht en van
daaruit begon een tocht naar
Gerona, Barcelona en Madrid
om uiteindelijk in Gibraltar
aan te komen. Van daaruit
werd Van Hover naar Schot
land getransporteerd en zo
De Aalsterse Houtmarkt te Aalst waar onder het toekij
kend oog van Joannes Neponucenes de bekendste natio
nale ploegen van de kaatswereld, de balle-pelote, evo
lueerden, ligt er momenteel eerder belabberd bij. In de
jongste gemeenteraadszitting werd besloten er wat aan te
doen. Met de beschikbare middelen de Houtmarkt een
valabele beurt geven.
Er komen meuwe voetpaden. Bomen en perken worden
behouden doch krijgen een boord in kantsteen. De
parkeerzone wordt geëffend met een laagje asfalt en via
herschikking komen er een aantal parkeerplaatsen bij. In
een stad als Aalst niet te versmaden alleszins. En tenslotte
krijgt het kaatsplein zelf een nieuwe bedekking kontraste
rend qua kleur met de omgeving.
Naast de groene zone komt er rechtover de Sint-Jansstraat
een bijkomende inrit waardoor dan wel twee parkeer
plaatsen wegvallen. Tussen de bomen kan men blijven
parkeren doch er komt dolomiet of een andere grondstof
die water laat doorsijpelen. Kwestie van de oude lindebo
men in stand te houden.
De totaliteit der werken aan de Houtmarkt wordt geraamd
op bijna 5 miljoen. Iets wat Danny Denayer dan toch wel
veel vindt maar volgens Roger D'Hondt alleszins noodza
kelijk is.
LH
Sabena heeft een nieuwe
Boeing 747-300 in gebruik ge
nomen. Het toestel zal tot 7
augustus worden ingezet op de
lijn Brussel New York en later
gebruikt worden voor de
vluchten tussen Brussel en
Midden- en Zuidelijk Afrika.
Met Frans Vanvolsem als moderator namen CVP-Jongeren, PW-Jongeren en Jong
socialisten de houding in Vlaamse vraagstukken van hun eigen partij-instanties op de
korrel. Wel verwonderlijk dat de VU-jongeren niet van de partij waren in een materie die
hen nochtans uiterst dierbaar moet zijn. «11 juli is een feest- en geen strijddag» werd door
hen gesteld.
Alleen de jongeren van de in de gemeenteraad vertegenwoordigde politieke partijen waren
uitgenodigd. Uit de zaal zou achteraf wel gevraagd worden waarom niet ook andere
partijen aan bod kwamen en tevens niet-poiitiek geengageerde jongeren zodat niet in
termen van macht doch in termen van waarden zou kunnen worden gesproken. Michaël
Van Lierde vond alleszins dat er te weinig klokken in de Vlaamse beiaard zaten.
Panelgesprek
Voor de CVP-JO waren Erik Hendrickx en Hans Geeroms present, voor de LIB-JO Peter
De Boeck en Koen Van der Eist en voor JO-SOC Robby De Boelpaep en Leo Penningen.
Naar een Vlaams Overleg?
Wat denken de jongeren over de houding van de eigen partij in verband met het streven
naar een Vlaams Overleg om Vlaanderen reële politieke macht te geven?
Geeroms zegt namens CVP-JO er niet alleen totaal achter te staan doch er voorloper van te
zijn geweest. De PW-JO is steeds bereid dergelijk gesprek aan te gaan, doch ervaart het
CVP-initiatief eerder kis vrij laattijdig en opportunistisch gelanceerd Vlak vóór de
Ijzerbedevaart. Hij kant zich alleszins tegen het opmaken van klassifikaties met «goede» en
«minder goede Vlamingen». In plaats van te streven naar nieuwe strukturen zou men er
volgens PW-JO beter aan doen de bestaande strukturen te verbeteren. Bvb door bij
bevoegdheden ook de financiële middelen te geven. Ook kant PW-JO zich tegen bepaalde
kumulaties in de Vlaamse Raad.
De JO-SOC houden niet van bla-bla maar opteren voor konkrete resultaten en zijn in één
klank met de standpunten van de SP.
Bij de CVP-JO evenmin enige dissonantie met de CVP op dat vlak. CVP-JO is trouwens
steeds rgdikaler geweest dan de moederpartij, pat de tekst van CVP-voorzitter Swaelen als
basistekst genoemd wordt, kan de goedkeuring van LIB-JO niet wegdragen. Het moet een
tekst worden opgesteld gezamenlijk door de verschillende partijen en niet een basisdoku-
ment waar hier en daar mag worden gevijld^
JO-SOC verzetten zich tegen gewoon woordenkramerij en wil als oppositie loyaal
meewerken als het ervaart dat de bedoelingen rechtvaardig zijn. Het probleem wordt best
volledig opengetrokken. Eigenlijk gaat JO-SO verder dan federalisering. Men opteert er
eerder voor een bondsstaat.
JO-CVP stelt nooit te hebben beweerd dat het dokument Swaelen alleen zaligmakend zou
9111, WJ a 1 .1^, f~-\ /D l,af ïnifiafiaf kaaft aanaman T\a D\ A/ f~~\ ,1 Ja* Ja laa
Aalst. De leden van het jongeren panel (a)
naar Londen waar hij bij de
Belgische strijdkrachten in En
geland toetrad. Hij werd er
kandidaat vliegenier voor de
AF en tweede in bevel van de
First Belgian Armoured Car
Squadron, waar hij het tot ka
pitein bracht.
Hij werd daarop voorgedragen
voor de graad van majoor,
maar die benoeming bleef ach-
terwege tot na de oorlog. Hij
was ook sekretaris van de Bri
gade Piron.
D-Day
Gustaaf Van Hovdr was er bij
toen in Normandië de grote
landing plaats had. Hij werd
opgenomen door de Britse
Guard Division en na een dag
en een nacht rijden bereikte
'hij eindelijk weer Brussel waar
hij op 4 en 5 september 1944
deelnam aan de bevrijding. Hij
werd dan op verkenning ge
stuurd naar Aalst, waar de
Duitsers net bezig waren de
stad te verlaten via de Dender-
mondse steenweg. Van Hover
kwam op het stadhuis aan waar
een nogal woelige ontvangst
plaats vond om nadien zijn
ouders te gaan bezoeken. La
ter keerde hij terug naar Brus
sel, nam deel aan de bevrijding
van Leuven en Bree, was in
Leopoldsburg en geraakte zo
betrokken bij de slag om Am-
hem. Op 17 november 1944
was hij in Sint-Niklaas voor de
reorganizatie van de brigade
en kort daarop werd hij gepro
moveerd tot kommandant van
de bezetting in Duitsland. Hij
werd sta-officier van het eerste
Belgische korps in Luden-
scheid en Keulen en kreeg in
1952 het bevel over het tankes
kadron van de eerste Landers
in Duren.
Van 1955 tot 1958 was hij ad-
junkt militair attache in de am
bassade in Washington en
werd hij benoemd tot luite
nant-
kolonel. Van 1964 tot 1967 was
kolonel Van Hover stafoffider
van de Nato operaties in het
Pentagon in Washington. In
1968 ging hij op rust.
Hij werd ontelbare keren on
derscheiden met binnen- en
buitenlandse medailles. In
1942 huwde hij met Diana Joy
ce Parker in Malvern Enge
land. Hij heeft twee kinderen:
Anthony John en Penelope
Diana.
Het bedrijf voor water bedeling van de stad Aalst sloot
haar boekjaar af met een gunstig resultaat. Het is
inderdaad een gezond bedrijf dat tevens aantoont dat ook
in de openbare sektor doelmatigheid moeilijk is.
Belangrijke faktoren die naar
dergelijk gunstig resultaat leid
den zijn de verhoging met 1 fr.
per m3, de herziening van de
berekening van de herschat
ting en de afschrijving van ma
teriële vaste aktiva doch an
derzijds de stijging van het
waterverlies ingevolge talrijke
lekken tijdens de strenge
vorstperiode.
De winst steeg van 13 miljoen
naar 19 miljoen of 41% terwijl
het verliesresultaat van de
TMVW daalde van ruim 7 mil
joen naar 686.000 fr. of 90%.
Met als motto «de grootste
service aan de laagste prijs»
vervult het stedelijk waterbe
drijf alleszins een belangrijke
sociale rol. Jan Caudron her
haalt zoals trouwens elk jaar
dat het de taak van het water
bedrijf niet kan zijn om winst
in kapitalen te beleggen. In de
plaats van 80 miljoen te beleg
gen zou men beter de leningen
van de waterdienst afkorten en
de winst aanwenden om de
prijs van het water aan de
verbruiker te verlagen. Eerste
opdracht van een regie is een
dienst te verlenen aan de be
volking. Niet het aanleggen
van een spaarpot.
Edgard Hooghuys is van me
ning dat de vermindering van
de waterprijs liefst ten voorde
le van de verbruiker zou ko
men en Eddy Monsieur breekt
een lans voor het verbreden
van de diameter van leidingen.
Repliek
Schepen De Pauw zegt dat
normaliter winst naar de stads
kas moet worden overgeheu-
veld doch kan er inkomen dat
reserves door een bedrijf wor
den aangelegd. Wel zal onder
zocht worden of met die som
niet beter leningen zouden
wegens de onderboring van de
Dender een tweede watertoren
niet meer noodzakelijk zou
ziin.
Maar Doloses Baita zegt dat
de wet zich niet leent tot inter
pretatie. «Gemaakte winit
moet in de stadskas belanden».
Robert de Pauw repliceert ech
ter dat het afvloeien van ge
maakte winst in de waterdienst
dateert uit vorige bestuurspe
riode toen de toestand van
stadskas prekair was.
«De vermindering van 1 fr. op
de waterprijs moet de bevol
king ten goede komen», zegt
de burgemeester. «Momenteel
worden de modaliteiten om
zulks te realiseren onder
zocht».
Aaïst. Een zangkoor mocht niet ontbreken op de 11 juliviering (a)
Vervolg van blz. 1
28 mei volgde de overgave van
het Belgisch leger.
Hij keerde terug naar België
om dan naar Rijsel te gaan,
waar hij na heel wat moeilijk
heden ook aankwam. Op 1
februari 1941 werd hij door de
