"T rr~m,
to
f
WAAROM FOLTEREN OUDERS
HUN KINDEREN
Een poëziedag
boordevol herinneringen
in Dendermonde
KWB wil samen
de toekomst maken
NIEUW NUMMER TV-EKSPRES VANDAAG BIJ UW DAGBLADVERKOPER
Dichters zijn alchemisten van de taal
VIERDE FAMILIEKWISAVOND TE OUDEGEM
De Voorpost - 3.10.1986 - 13
Achter de gesprekstafel Gerda Berckmoes, Christina Guirlande, Moris De Smet,
Wilfried De Boeck en Wilfried Van Nerum die door moderator J.M. De Smet worden
ondervraagd over hun dichterschap. Een namiddag boordevol verrassende uitspraken
en citaten, een namiddag ook die voortdurend werd gestoord door lawaai dat uit de
katakomben van het stadhuis opborrelt of dat luid toeterende auto's op de straat laten
weerklinken. De wereld van de stilte, de wereld van het luisteren werd plots verstoord.
De dichters speelden op die ongewenste onderbreking sterk in en stelden dat zU meer dan
eens worden beschouwd als buitenbeentjes in de literatuur, als zonderlingen, eigenaardi
ge typetjes en nog wat al meer. Maar dat belet niet dat ze met evenveel respekt en eerbied
moeten behandeld worden als elke andere auteur.
«Hektaren vol herinneringen», ces dat begint met eenvoudige Dat'wetende waarom zou een
zo luidde het tema van de dingen en die kan je misschien dichter dan alleen maar mogen
poëziedag die door VTB-VAB de muze noemen. Een gedicht schrijven over zoete tranen en
Dendermonde en Buggenhout kan ontstaan uit een leegte mooie meisjes, over rozegeur
werd georganizeerd in het maar ook uit een volheid. Het en maneschijn. Maar een dich-
stadhuis. Een dag bestaande houdt geen rekening met de ter mag evenmin de speciale
uit drie delen. In de voormid- tijd, maar voor het aan het uithangen. Hij moet eenvou-
dag al werd begonnen met een papier is toevertrouwd is het dig zijn in het taalgebruik wan-
poëkoncert waarvoor Pat No- allang geschreven in het hoofd -
bels, Hans De Volder en Rob- van de dichter,
by De Winter het muzikale
deel voor hun rekening na- Een ander opvallend en alge-
men. Sonja Goethals droeg meen verschijnsel is dat dich-
dan gedichten voor van Franci- ters geen rekening houden met
ne Notteboom. hun lezers. Haast nooit heeft
In de namiddag werd dan een poëzie een boodschap te bren-
Dendermonde. Luisteren naar poëzie en naar wat dichters over zichzelf te vertellen
hebben (foto Piet Hermans)
neer het kan. Een uitspraak
die bij de geïnteresseerde toe
schouwers heel wat applaus
meekreeg.
De poëziedag werd 's avonds
afgerond met een optreden
van Chris Lommé die begeleid
tema «hoopvol perspektief»
als vaste waarde solidariteit op
alle vlakken als opperste waar
de en bekommernis voor de
toekomst naar voor gekomen.
Een solidariteit die ver gaat:
tussen werkgevers en werkne-
«Nu samen de toekomst maken» is het jaartema dat de KWB zich heeft gesteld, het hele
werkjaar zal daarop gericht zyn. Nadat men drie jaar de uitwegen voor de krlsis heeft
onderzocht en afgetast, wordt nu gedacht aan de realizatie van deze mogelijke
oplossingen. Nu samen werken aan de toekomst, is een objektief dat allicht niet in een
handomdraai zal gerealizeerd worden. Vandaar dat van de verschillende afdelingen ook
wordt verwacht dat ze de nodige tijd zullen uittrekken om dit doel te bereiken.
Uit de besprekingen rond het hoopvol perspektief waarover De KWB wil zich verder en
men heeft nagedacht, moet nu binnen het jaartema ook inzet-
gerealizeerd worden. ten voor de basisedukatie. In
«Nu samen toekomst maken», een zestal afdelingen worden
wordt in de afdelingen toege- kursussen opgezet rond alge-
licht via een raadsvergadering mene vorming, moderne wis-
waarop het nieuwe tema uitge- kunde en rekenen. In een aan-
breid en diepgaand wordt toe- tal afdelingen blijven de vor
mers, van werknemers uit «nj- gelicht. Het tweede deel van mingslessen rond ekonomie en
kere» sektor met deze uit «ar- dat item zou kunnen zijn een media lopen. Ook de aktie
mere» sektoren, van aktieven avondje rond de sociale zeker- rijbewijs gaat verder. In een
en niet-aktieven, van hen die heid en de vraag of die be- vijftiental afdelingen zullen in-
er financieel warmpjes inzitten dreigd is of niet. formatie- en begeleidingsavon-
en zij die om allerlei redenen Een zoektocht naar de toe- den worden georganizeerd.
met eens kunnen beschikken komst is het derde luik. Ieder- Een voornaam objektief is hier
over het broodnodige, in eigen een wordt op 24 mei van vol- de bouw van autoleerrijparken
land en ook in het buitenland, gend jaar verwacht om op de in het arrondissement. In Den-
wereld. De zondag voor Hemelvaart deel dermonde en Buggenhout is
KWB werkt aan een samenle- te nemen aan deze zoektocht, men al aan een dergelijk park
ving waann het motto «een Het wordt een aangename dag toe. Allicht volgen de andere
voor allen en allen voor een» waarop de solidariteit centraal gemeenten. In Kalken, Lebbe-
stuwende kracht is. Het zal staan. En dan zijn er nog de ke en Hamme lopen er in elk
Dendermonde. Wilfried Van Nerum. Wilfried De Boeck, Gerda Berckmoes, moderator dSdtik\a^3om™isdduit geval be!Prekin8e" in die rich'
Guirlande en Moris'De Sme, boomden over de poüzie (foto Piet hë, "de E
Hermans)
pannelgesprek opgezet. De gen. In de echte poëzie gaat door Piet Van Gooi voordroeg
dichters die werden onder- het meer om het zoeken en uit de jongste dichtbundel van
vraagd citeerden we al bij de vinden van dat ene woord, dat Herman De Coninck «De hek-
aanhef. Enkel Anton Vlaskop door geen enkel ander kan taren van het Geheugen»,
was niet aanwezig. Hij toefde worden vervangen. Een dich-
in de Ardennen en werkt er ter schrijft voor zichzelf, be- H-f _„K1-
allicht aan «een nieuwe dicht- schrijft zijn eigen problemen,
bundel», zo werd
lijn konsekwent door: het zet en aktie.
De vierde editie van het kwis- Het blijft met opzet een fami- ren bij het afwisselend aanbod
gebeuren van de Oudegemse liaal en vriendschappelijk ge- van o.a. IQ's, droedels, dia's,
algemeen zijn subtiele gevoelens. Alleen waaiTaf wc durv«i te schrij- Denderkantorij wordt op vrij- beuren, zonder een specifiek namen noemen, geluiden en
moet de dichter erop letten dat "il! ®k' ,e^20 u' Quiz-tornooi of een afvallings- muzieknummers. Elkeen komt
aanvaard. moet de dichter erop icuen uai
Sonja Goethals nam opnieuw hij de zaken niet gaat vereen- nvnnri'Brim w:
de «,1c op zich om too, tc voudigen. Dc vergelijking met 5™ 1 Ten J'
dragen uit het werk van de vijf een kernfysicus werd aange-
aanwezige dichters. Telkens haald. Ook hij schrijft in ge-
opnieuw werden drie gedich- leerde bewoordingen in een
ten voorgedragen uit hun ge- taal die voor weinig toeganke-
publiceerde werk. En tussen- lijk is. En is er in onze maat-
door werd een boeiende bab- schappij niet de steile opgang
bel opgezet over poëzie en de van de computer en de speciale
i tijdje ook zo te
blijven; Een stilte die we al te
weinig in ons jachtig leven echt
kunnen aanvoelen.
makers ervan: de dichters zelf.
Zo vernamen we dat dichters
wel eens worden benaderd als
trieste sujetten, als zonderlin
gen, mensen die buiten de tijd
leven. Wat natuurlijk niet
waar is. Dichters zijn eigenlijk
mensen die als opdracht heb
ben de toekomstkracht te laten
weerklinken in afgewogen be
woordingen. Het zijn mensen
die hun gevoelens alleen maar
kunnen uiten via de poëzie
waarvoor geld en rijkdom,
macht en aanzien van heel bij
komende aard zijn. Het zijn
dingen die niet gelukkig ma
ken, in tegenstelling tot het
spelen met woorden. Poëzie is
een kwestie van zich te kunnen
uiten met woorden wat men op
geen enkele andere wijze tot
uiting kan brengen. Dat de
dichtkunst in onze maatschap
pij een funktie heeft, daarover
waren het de vijf dichters roe
rend eens. Alleen maakt men
de grote fout in onze samenle
ving alles te willen herleiden
tot «renderen», alles moet fi
nancieel opbrengen, anders is
het gedoemd om te verdwij
nen, Maar poëzie heeft vast en
zeker een funktie. Net als in
het verleden? Poëzie zit vast
aan de wijsbegeerte en de ak
tie, het is het wapen van de
geest, het is de taal van de
gevoelens en die taal wordt
veel te weinig aangeleerd. Het
is lang niet makkelijk om
dichtbundels aan te man te
brengen. Ook de uitgevers we
ten dat. Een verklaring hier
voor is niet makkelijk te vin
den. Misschien wel omdat we
leven in een maatschappij
waarin de kuituur van het la
waai en van de beelden de
bovenhand heeft genomen.
Het vertellen en het luisteren
naar louter woorden is op de
achtergrond gedrongen. Men
zou dus in het onderwijs moe
ten beginnen om de kinderen
weer te leren luisteren naar
mooie teksten, men zou de
voordrachtkunst moeten her
waarderen. We noteerden ook
de uitspraak dat poëzie het
belangrijkste nutteloze ding in
het leven is.
Dat dichters altijd bezig zijn, is
ook een fabeltje. Het schrijven
van een gedicht is evenwel een
langdurig proces dat stilaan tot
rijping komt. Wanneer dat
proces echt tc opdringerig
wordt, dan komt de behoefte
om te schrijven pas tot haar
recht. Vaak is het alleen een
zoeken naar een enkel woord,
dat precies zegt wat het moet
^ggen. Het is een rijpingspro-
computertaal.
georganiseerd in de vernieuw- wedstrijd te worden. Een ont- beslist behoorlijk aan zijn trek-
de parochiezaal van Oude- spannende, verrijkende zaal- ken. Een kwisgebeuren dat
gem. Al bleken de eerste edi- kwis voor elk wat wils, tussen meteen een uitstekende kans
ties een schot in de familiale pot en pint, waarbij waardevol- biedt om met onze Oudegem-
kwisroos, toch rekent men ook Ie aanmoedigingsprijzen kun- se leefgemeenschap en in 't
nu op een nog ruimere Den- nen gewonnen worden. Men bijzonder met de vrienden-
dermondse belangstelling. speelt of geniet mee van hèt kring van het gemengd paro-
Een avondje-uit, om met vrien- samenwerken van 3-4 perso- chiaal zangkoor De Dender
den, familieleden of clubleden nen, die spelen onder één hu- kantorij o.l.v. dhr. Willy Maes,
sportief en gezellig te denk- moristische naam. kennis te maken,
sporten. Men poogt vele punten te sco-
Eieren of jong...
Vorige zaterdag is het
«peirtverhuisd. Dat ge
beurde onder massale be
langstelling van de Dender-
mondse bevolking, hoewel
het niet de bedoeling was er
een mini-ommegang van te
maken. Daarom verdween
op zeker moment de datum
van deze verhuis op het
bord dat opgesteld stond
aan het Rond Punt (in af
wachting dat er een heus
Ros Beiaardstandbeeld
komt?). Toch werd het ge
beuren hier en daar met
trommels en trompetten
aangekondigd.
Heemskind
Uiteraard ontbraken de vier
heemskinderen op de brede
rug van het Ros Beiaerd,
teneinde er duidelijk op te
wijzen dat het hier dus geen
ommegang was. Stouterik-
ken hebben ons toever
trouwd dat er een plan was
om de afscheidnemende
burgemeester erop te zetten
in ambtskledij en zwaaiend
met een liber amicorum.
Daarvan geloven we na
tuurlijk niets.
Liber
Wij hebben hier dus het
kleurrijke vriendenboek
van burgemeester Cool bij
ons liggen. Het eerste ge
deelte bestaat uit 53 artikels
uit *De Voorpost», twee uit
«Denderland» en een uit
Het Nieuwsblad». Het is
natuurlijk een vorm van re-
klame voor dit blad, maar
zouden we daarvoor geen
auteursrechten kunnen
sommeren?
Objektief
De pers moet in alle om
standigheden objektief blij
ven, pleitte amicus Gerard
Beirens. Zoniet wordt de
geschiedschrijving uiteinde
lijk vervalst, meende hij.
Als ge die berichten klakke
loos na mekaar zet, zit dat
gevaar er inderdaad in. Is
het echter niet veel gevaar
lijker om zomaar vrien
denboekenin het rond te
strooien die dan over twee
honderd jaar door een
overijverige archivaris van
onder het stof van een bel
fortzolder worden gehaald
en verkeerd geïnterpreteerd?
Vooral als hèt meer om een
collage, een amalgaam of
een kompilatiewerk gaat,
zoals dit liber.
Scheef
Het heeft deze dagen gekes-
terd in het Dendermondse
PW-huishouden vooral
naar aanleiding van enkele
artikels die op dezelfde dag
in een Brussels dagblad zijn
verschenen en waarin nogal
duistere voorspellingen
werden gedaan over de po
litieke toekomst van som
mige CVP-ers. Men ver
dacht de steller ervan een
wig te willen drijven in de
zo fleurige meerderheids-
koalitie. Het weer voorspel
len is natuurlijk iets anders
dan nu al gaan schrijven dat
minister Lenssens aast op
de Dendermondse burge
meesterssjerp. Dat zou (gl)
toch moeten weten.
Tent
Om het kleurrijke koalitie-
schip op een rimpelloos wa
tertje te laten varen, mogen
er zeker geen baren ge
maakt worden. Vandaar
dat er opnieuw een LVZ-
tent op de markt kwam. De
steentjes die de plaatselijke
middenstanders in de kik
kerpoel gooien veroorza
ken niet zo'n grote golven,
zullen ze op het A.C. ge
dacht hebben. En toch had
het stadsbestuur vorig jaar
stellig beloofd dat nooit ofte
nooit meer... De rest ken-
Een brug zo mooi
De verloedering van de
Dendermondse binnenstad
bereikt binnenkort een
nieuw hoogtepunt. De nieu
we brug tussen de Grote
Markt en de Vlasmarkt
krijgt stilaan vorm. En wel
ke! Het wordt een oerlelijk
betonnen gedrocht dat ab
soluut niet past in het kader
en bovendien nog drie rij
stroken telt, teneinde het
verkeer te «vergemakkelij
ken». In andere steden
doen ze danig hun best om
de wagens op allerlei ma
nieren te verplichten om
maximum dertig per uur te
rijden.
Den Walvisch
Zelfs bij Greenpeace ken
nen ze Dendermonde. We
lazen in de laatste folder dat
het nieuwste aktieschip
Beluga» heet, naar de wit
te walvis die vroeger al eens
in de rivieren van het bin
nenland voorkwam. Het
>te exemplaar werd in
Dendermonde gevangen in
1711 (vandaar die praalwa
gen in de ommegang).
Sinds de vervuiling van on-
oppervlaktewateren blijft
beluga ver uit de kust.
In België worden elk jaar tenminste 3.000 kinderen ernstig mishandeld.
Met dodelijke afloop in 1 tot 2 van de gevallen, met hersenbeschadiging
en gedragsstoornissen als gevolg in 30 tot 40 van de gevallen, met bijna
steeds blijvend zwaar emotioneel letsel. TV-EKSPRES-redactrice Frieda
Laevaerts maakte er een studie over.
Kindermishandeling is mets nieuws. Er wordt heel de geschiedenis door
melding van gemaakt, en het gebeurde en gebeurt over de hele wereld
Oospronkelijk was het doden van kinderen een primitieve vorm van
geboortenbeperking, die trouwens nog in zwang is. Maar wat dan met het
pijn doen uit sadisme door de eigen vader en moeder Ommekaar heeft
reeds alarm geslagen. Frieda Laevaerts pikt erop in met een reeks
onthullende interviews Gesprekken met slachtoffers, de hulpverleners
en. de daders.
Vandaag het eerste deel van een werkstuk dat niemand koud kan laten.
In vijf vervolgen publiceert TV-EKSPRES de resultaten van een enquête
die, naar wij hopen, bij velen de ogen zal doen opengaan. Het gaat om
een maatschappelijke kanker die te allen prijze moet uitgeroeid worden
Kunnen wij er iets aan doen Eén ding alvast wel. sinds enkele jareneen
vertrouwensarts waarschuwen.
Kunt u zich voorstellen dat u uw eigen kind van twee jaar martelt tot
het eraan bezwijkt Twee jaar is de meest bedreigde leeftijd...
Misschien gebeurt het naast de deur
