Een irisse wind doorheen
een behend kader
Cyriel Van Den Abbeele:
«Ik denk er nog bijna alle nachten aan».
KWB Berlare stelde
winterprogramma voor
Die Geuzenhoeve in Hamme:
De Voorpost
Deputatie zegt neen tegen
zandwinning in Denderbelle-Broek
ME GEUZENHOEVE
Ir-
16 - 14.11.1986 - De Voorpost
Geert Frcmckaert en Johanna Niessen
Het is merkwaardig stil die vrijdagmorgen
in de Hamse Peperstraat. Het lijkt wel alsof
de omgeving even veradement na de ge
beurtenissen van de dag voordien. In deze
straat ligt immers «Die Geuzenhoeve» in
Hamme een vanouds bekende gelegen
heid. een trefpunt voor al wie zich gezellig
wil ontspannen bij een drankje of een
hapje, of wie zichzelf wil verwennen op
echt gastronomische menu's.
Omdat Hamme gedurende een tijdje dit
uniek etablissement heeft moeten missen,
zat iedereen gespannen te wachten tot de
«grote opkuis» gedaan was en de nieuwe
uitbater Geert Franckaert de deuren zou
openen.
Op een kleine boogscheut van de Hamse
hoofdkerk, waar er enorm veel parkeerge
legenheid is, ligt «Die Geuzenhoeve», een
rustiek gebouwtje op de hoek met een
aantrekkelijke gevel. Het is van binnen
groter dan het van buiten lijkt, maar het is
er even rustiek als het geveltje laat ver
moeden.
Op de openingsavond, donderdag 6 novem
ber, konden de genodigden en de trouwe
klanten kennis maken met Geert Fran
ckaert, afkomstig uit Baasrode. Een dyna
mische jonge kerel die zijn sporen in de
horeca en het restaurantwezen reeds heeft
verdiend. Hij volgde immers zes jaar hotel
school in Wemmei, terwijl hij in die periode
al werkte tijdens de weekends of 's avonds.
Verdere opleiding genoot hij in Rótisserie
«De Kam» in Wemmei en in «'t Zandtapijt»
in Hekelgem. Daar zwaaide hij de scepter
in de keuken, zodat hij goed op de hoogte is
van zijn taak. In Die Geuzenhoeve zelf zal
Filip De Vos onder zijn toezicht die taak
overnemen.
Maar daarmee werden de bezoekers op
donderdagavond niet onmiddellijk gekon-
fronteerd. Zij hadden dan vooral oog voor
zanger Frank Valentino en zijn go-go-girls
die er een spetterende show van maakten,
wat al bewijst dat er ruimte genoeg is.
Als je Die Geuzenhoeve binnenkomt valt
onmiddellijk de imposante schenkbank op.
Helemaal in het midden van de ruimte
staat hij stoer en vierkant, klaar om veel
gezellig keuvelende tooghangers steun te
bieden. Toch is dat zeker niet alleen de
bedoeling. Deze toog scheidt zowat de zaak
in twee. Op de roodbruine klinkers gaan
we verder en letten ondertussen op het
origineel zwaar-houten plafond. Zo komen
we in een meer aparte ruimte waar enkele
tafeltjes staan opgesteld om er de gastrono
men te ontvangen. Twee van die tafels zijn
gescheiden door een enorm karrewiel. Het
blijft dus allemaal zeer rustiek. Hout voert
hier de boventoon. Prachtig gedekte tafels
nodigen uit tot culinaire performances.
Even verder komen we in een aparte zaal.
knusjes ingericht met een openhaard en
een geïnstalleerde muziekinstallatie. Deze
zaal die zo'n veertigtal mensen kan bevat
ten is geschikt voor vergaderingen en bij
eenkomsten, voor banketten, jubilea en
koffietafels.
In die zaal worden de «diners dansant»
gepland, een maandelijks terugkerend
evenement met een gastvedette. Geert
Franckaert. die het niet aan initiatieven
ontbreekt, maakt zich sterk dat hij deze
maand nog Will Tura naar Hamme haalt.
Deze «dancing diners» zullen vermoedelijk
op maandag vanaf 20.00 uur plaats heb
ben.
Zeer belangrijk zijn de wekelijks verande
rende gastronomische menu's. Tegen een
redelijke prijs kan men er werkelijk genie
ten van het beste dat onze keukens te
bieden heeft, begeleid met een aperitief,
aangepaste wijn en koffie. Deze menu's
liggen al vast tot 29 januari, zodat men
daaruit kan kiezen in welke week er best
Die Geuzenhoeve bezocht wordt. Uiteraard
kan er ook steeds di la carte gegeten
worden.
Geert Franckaert heeft daar een gezellige,
sympatieke en hoogstaande zaak op stapel
gezet, een parel aan de kroon van het
Hamse sociale en uitgangsleven.
Publirep DC
Frank Valentino en zijn go-go-girls aan het werk tijdens de V.l.n.r.: Johanna Niessen, zanger Frank Valentino, uitbater Een vrolijke bende-tijdens de openingsavond. In het mid-
opening Geert Franckaert en Pierre Hauters den Geert Franckaert
Heelwat bezoekers en dus veel gelukkige
vertrouwde zaak kunnen gaan
Hammenaars omdat zij terug naar hun
I Taverne Restaurant
Peperstraat 1]
t uurtjM, Afkrijgen tot la dtTR^j,
Laatste Berlaarse WO l-veteraan
11 november is weer voor by. De doden van de beide
wereldoorlogen werden herdacht door bloemenhulden aan
de verschillende standbeelden. Jaar na jaar vermindert
echter het aantal mensen dat de eerste wereldoorlog nog
heeft meegemaakt als soldaat. In Berlare is er nog één: de
nu 98-jarige Cyriel Van Den Abbeele.
Wanordelijk begin
Behorende tot de klas van
1909, was Cyriel al opgeroepen
enige tijd voor de oorlog be
gon. Hij 'lag' bij het li*, dat
samen met het 9*, het 12* en
de 4* Chasseurs, - ja, alles
was nog in het Frans - de 3*
divisie vormde onder bevel van
generaal Jacques. Deze mocht
zich na de oorlog de Dixmude
noemen.
Bij het uitbreken van de oor-
WMkbU4 na Piaéar -
Uitgeverij De Cuyper n.v.
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel. 052/21.40.60
Telex 25765
HRD 33.579
BTW 419.120.172
Drukkerij
A. De Cuyper-RobberecM
Drukkerijstraai 11
9140 Zele
Hoofdredakteur:
S. Dewachter
Spodredaktie:
M. De Backer
Redaktie Waasland:
W Vloebergh
Abonnementendienst:
tel. 052/21.40.60
jaarabonnement 1.800 F
6 maand 925 F
3 maand 475 F
los nummer 38 F
Bankrekening:
442-8601481-36
Lid van de Nationale
Federatie der Informatie-
weekbladen vzw
Aangesloten bij de
Verantwoordelijke uitgever:
D. De Cuyper
log was Cyriel in Luik. Echte
gevechten zijn er toen niet ge
weest. Men beperkte zich tot
bewaking. «Er was echte wan
orde. We werden van hier naar
daar gestuurd. Niemand wist
blijkbaar wat er moest gebeu
ren. Na enkele dagen werd de
terugtocht naar Antwerpen, te
voet, aangevat. Ook dat was
nogal plots bevolen, zodat men
alles had moeten achterlaten.
De aftocht werd gedekt door
de 1" divisie, dat de eerste
werkelijke slag uitvocht. Daar
zouden ook Berlaarse jongens
gevallen zijn.
Cyriel werd gekwetst bij een
verkenningsopdracht nabij
Haacht. Bij een artilleriebe
schieting werd hij geraakt door
een obus. Toen hij uit de ver
doving ontwaakte, was de
compagnie verdwenen. Op
goed geluk afgaande kon hij de
weg terug vinden.
Bij het verlaten van Antwer
pen, kon hij mee met een trein
bestemd voor de gewonden.
Nabij Lokeren werd die be
schoten door Duitse artillerie.
Via Calais geraakte hij in het
Engelse Folkestone. Na enige
dagen werd hij teruggestuurd
naar Frankrijk. De IJzervlakte
was intussen al ondergelopen.
Spoorwegbewaking
Het kantonnement van zijn
compagnie lag te Avekapelle,
nabij Veurne. Het moest mee
helpen bij het bewaken van
een spoorweg. De eerste jaren
bestond de voornaamste taak
uit het verbeteren van de loop
graven, de 'tranches'. Eigen
lijk groef men met 2 of met 4
een hol onder de spoorweg
berm en werd die verstevigd
met zandzakjes. Het vullen
van die zakjes gebeurde vooral
's nachts, om niet door scherp
schutters geraakt te worden.
Het was echter ook dan ge
vaarlijk, want om de 10 minu
ten werd een 'fusée' afgescho
ten die de hele linie deed ver
lichten. Per 2 soldaten werden
50 zakjes harde en modderige
grond gevuld. «Het was hard
werken, maar iedereen deed
zijn taak. Luiaards werden
vlug door iedereen opzij ge
laten».
Men ging steeds voor 2 dagen
naar de voorlinie, gevolgd
door 2 dagen in het kantonne
ment. Daar sliep men in boer
derijen, schuren of waar men
een plaats vond «Ik heb nog
onder het biljart in het ge
meentehuis van Avekapelle
geslapen», zegt Cyriel.
Alle 2 3 maand mocht hij op
verlof naar De Panne
Waar hij zat werd niet echt
gevochten. «Wij schoten niet,
want wij waren verdedigers,
geen aanvallers». Wel waren
er regelmatig bombardemen
ten en moest men steeds ge
bukt blijven voor scherpschut
ters. «Sooi Nelis, een Berlare-
naar, werd zo in de rug gescho
ten, toen hij werd afgelost en
naar het kantonnement wou
vertrekken». Dat kantonne
ment lag 3 uur te voet verder.
Gebrekkige kledij
De Belgische legers moesten
de sektor tussen Diksmude en
het bos van Houthulst verdedi
gen. De compagnies werden,
vooral vanaf '17 over dit ge
bied verspreid en afgelost.
Hierbij maakte Cyriel verschil
lende veldslagen mee. Hij
geeft toe hierbij heel wat geluk
gehad te hebben. Maar wat hij
er gezien heeft, is hem nog
steeds bijgebleven. «Er zijn
weinig nachten dat ik er niet
aan denk», beweert Cyriel.
Vooral naar het einde van de
oorlog toe bevonden zich bij
de Duitse slachtoffers velen
van niet ouder dan 16-17 jaar.
Cyriel is wel de goede uitrus
ting van de Duitsers bijgeble
ven. Bij de Belgen was dit niet
altijd zo goed. «Reservekle
ding hadden we bijna niet. Ve
len liepen op houten klompen
en droegen gevonden vrou
wenklederen als ondergoed of
hadden helemaal niets meer».
De levensomstandigheden wa
ren verre van goed. De solda
ten hadden vooral af te reke
nen met vocht, modder en de
koude. Naar het einde toe
kwamen daar nog de luizen
bij.
Helden?
Over heldendaden wil Cyriel
het niet hebben. «Dat viel ook
op de laatste keer dat ik met
andere oud-strijders samenzat.
Iedereen haalde anekdotes bo-
Berlare. Cyriel Van Den Abbeele is de enig nog in leven
zijnde oudstrijder uit de eerste wereldoorlog die Berlare
telt. Met veel vuur weet hij nog over zijn belevenissen
te vertellen (jj)
De Berlaarse KWB is zeker nog niet aan een winterslaap
toe. Voor november en december staan nog heel wat
activiteiten op het programma, dat in een info-krant werd
samengebracht. Er is veel sport by, maar ook koken en
zee-vissen.
Mini-voetbal en
bowlingtornooi
Bij de KWB wordt, sinds de
sporthal er staat, heel wat aan
minivoetbal gedaan. Elke zon
dag wordt er 3 u. gelegenheid
tot spelen gegeven. Sinds vorig
jaar richt men een mini-tor
nooi in met 8 ploegen, 4 KWB-
ploegen uit Berlare zelf, en 4
uit andere gemeenten. Dit jaar
speelt men op zondag 16 no
vember - de schiftingen be
ginnen om 10 u. Voor de derde
en vierde plaats wordt ge
speeld om 15.45 u. en de grote
finale begint een uur later. De
prijsuitreiking is voorzien om
18 uur.
Andere druk bijgewoonde
sportaktiviteiten zijn de bow
ling-avonden. Het bestuur be
sliste daarom een beker toe te
kennen aan de meest regelma
tige speler of speelster De
volgende wedstrijd is gepland
op zaterdag 22 november te
19.30 u.
Kooklessen
Sinds de eerste kooklessen is
er een groep trouwe koks bij
elkaar gebleven. Vooral voor
de aktiviteiten waar er eten bij
te pas kwam, bleek dat zeer
nuttig. De ploeg kan haar ken
nis opnieuw wat uitbreiden
door een bakkerskursus die
begint op vrijdag 28 november
te 19 u. in de Parochiezaal.
Ditmaal worden specialiteiten
zoals het bakken van pizza's en
souffle's aangeleerd. Het deel
nemersaantal wordt beperkt
tot 15. Lesgeefster is mevr.
Pieters-Lostrie. Inschrijven
kan bij Camiel De Taye, A.
De Grauwelaan 10, tel. 052-
42.48.72.
Vissen op zee
Onder de KWB-crs zitten ver
schillende trouwe vissers. In
het verleden werden al
matig tochten op zee gcoi
seerd. Of men er vis zal
is nog niet zeker. Voa
kerstfeest staat er alvast
vis op het menu.
Er zijn nog enkele plaatst
voor deze tocht. Inlichl
en inschrijvingen bij
Cammermans, Biezen
11. De zeetocht wordt
den op zondag 30 novel
Kerstfeest
Voor het Kerstfeest van
dag 14 december het
KWB-kookploeg al een»
samengesteld. Om 12 if
men aanzitten voor een l|
peritief, leverpastei, f
lussoep, varkens
«Maitre Jean» met aari
len en groentenkrans.l
tronk in ijskreem en kor
Daarna is er een kers
ning, een familiekwis
spanning. Tussendoor!
een solidariteitsaktie f
den voor de derde 1
Voor dit programma I
volwassenen 200 fr. en!
ren jonger dan 14 jaarf
ven, maar niemand begon met
'ik heb dat gedaan...'. We
moesten daar doden op bevel,
maar eigenlijk blijft het toch
moorden», vindt Cyriel. On
der de soldaten werd weinig
over de reden van de oorlog
gepraat. «Iedereen dacht veel
eer aan wie hij had moeten
achterlaten». Over gevallen
vrienden werd na enige tijd
niet meer gepraat. 'Vandaag
jij, morgen ik' was een gedach
te die bij iedereen leefde En
of men zich meer Belg voelde,
betwijfelt hij sterk. «Heimwee
was het grootste probleem
voor de soldaten. Een vriend
was dan zeer belangrijk.
Wapenstilstand
Enige dagen voor 11 november
1918 kreeg Cyriel de griep.
Hierdoor heeft hij de gebeur
tenissen op wapenstilstand zelf
niet meegemaakt. Hij lag toen
ziek te bed bij Miel Kerre, een
Berlarenaar die voor bevoor
rading van ziekenhuizen zorg
de. Achteraf werd hij nog naar
een ziekenhuis, een omge
vormde schrijnwerkerij ge
bracht. «De dokter kon het
werk daar zeker niet alleen
aan. Ik had er meer schrik dan
bij een bombardement».
Zijn compagnie trok intussen
verder. Men verbleef zelfs eni
ge dagen te Schoonaarde, in
een boerderij aan de spoor
wegoverweg. Men maakte er
van de gelegenheid gebruik om
te Berlare 'op het theater' te
komen muziek spelen. «Loke»
Verschucke, van Berlare en
muzikant bij het 11*, had daar
voor gezorgd. Toen Cyriel de
groep vervoegde, was men al
op weg naar Duitsland, als be
zettingsleger. Cyriel zelf is tot
in Keulen geweest.
In totaal is hij 10 jaar soldaat
geweest. In 1909 begon zijn
diensttijd van 3 jaar, later
werd hij nog opgeroepen voor
kampen, voor de grote werk
staking in 1913 en uiteindelijk
voor de oorlog. In 1919 zwaai
de hij definitief af. Aan zijn
oorlogstijd hield hij 8 front
strepen, verschillende medail
les (officier en ridder in de
Kroonorde, het Vuur- en Oor-
logskruis, Albert- en Leo
poldsorde,...) en heel veel her
inneringen over. «Er veel over
praten doe ik niet, maar soms
lucht het me nog eens op»,
besloot hij het gesprek.
De Bestendige Deputatie van Oost-Vlaanderen verwierp
de aanvraag van de tijdelijke NV De Cock-Verstraeten uit
Sint-Niklaas, om aan zandwinning te doen in Denderbelle-
Broek. Zowel de bou waan vraag als de eksploitatievergun-
ning werden geweigerd.
De aanvraag de derde in rij
die dateert van eind 1985,
behelsde de winning van
60.000 m3 zand, hoeveelheid
die o.a. gebruikt zou worden
bij de aanleg van de ring rond
Dendermonde. En de eksploi-
tatie achteraf, van een visput.
Tegen deze aanvraag werden
ruim honderd klachten gefor
muleerd, afkomstig van zowel
privé-personen als verenigin
gen, als zou ze niet alleen strij
dig zijn met het gewestplan,
maar ook de funktie van Den
derbelle-Broek als potpolder
aantasten en een grondige ver
storing van de waterhuishou
ding inhouden Ook het ver
dwijnen van landbouwgronden
en van Belle-Broek als belang
wekkend biotoop, behoorde
tot de geformuleerde be
zwaren.
Eerder reeds bracht het Leb-
beekse schepencollege in deze
zaak een verdeeld advies uit:
de CVP-leden kantten zich te
gen de aanvraag, de PW-le-
den waren er voorstander van.
Een motie tegen de aanvraag
werd enkel door de PW-sche-
penen en raadsleden afgewe
zen. De overige raadsleden
spraken zich voor de motie,
dus tegen de zandwinning uit.
De aanvrager kan tegen deze
beslissing van de Bestendige
deputatie nog wel hoger be
roep aantekenen bij de h. Pe-
de, Vlaams minister voor
ruimtelijke Ordening.
Ook het ACW Is tegen
Tijdens zijn jongste bestuurs
vergadering heeft het ACW
van groot-Lebbeke zich verzet
tegen een zandwinnin
lebroek. Men heeft
de vastgesteld dat de
dige deputatie een vel
daartoe heeft geweigt
vreest alleen dat de ai
voor de vergunning nul
nister Pede in ben
gaan tegen de beslissi
deputatie. Het ACW
bij minister Lcnssens
gen opdat die alles in
zou stellen dat de zal
in Bellebroek niet
gaan en dat het m<
gebied in al zijn pn
behouden.
Op zaterdag 24 januari»
het Gentse sportpal#
grootse modemali
plaats, onder de naam!
Aid. Het initiatief wtry
der aangekondigd i
Geldof en de opbrenj
manifestatie gaat nal
België dat het geld H
ken om een drietal
te financieren
