Massa tweelingen te Aalst
in nationaal kongres
Hij haalde Aalst uit
zijn kulturele lethargie
Paul Kinoo doet opnieuw een gooi
naar Aalsterse prinsentitel
Aalst heeft allereerste
«Vredeshuis»
Happart niet, Caudron wel
Prof Heyndrickx:
«Gevaren van drugverslaving»
Plasmaferesecentrum te Erpe
4 - 14.11.1986 - De Voorpost
fysisch prestatievermogen van
tweelingen en te Gent over
handvaardigheid waarbij het
probleem van links- of rechts-
handigheid nieuwe elementen
krijgt toegevoegd.
Reeds van in 1984 starte pro
fessor Derom met het bepalen
van de al dan niet ééneii7gheid
van een tweeling. Zeer belang
rijk voor de personen in kwes
tie. Heeft één lid van de twee
ling een letsel dan kan bij een
ééneiïge het ander lid ernstig
met een zelfde letsel bedreigd
zijn. Alleszins een preventieve
indikatie. De bepaling van de
ééneiïgheid kan alleen dadelijk
bij de geboorte. Uit het noor
den van Schotland, ja zelfs uit
de USA starten vliegtuigen
met per taxi in tempo vanuit
het moederhuis naar het vlieg
veld gebracht placenta, moe
derkoek waarbij in 2/3 der ge
vallen de ééneiïgheid kan be
paald worden. Van Zaventem
gaat het dan rechtstreeks naar
het AZ van Gent waar het
onderzoek door specialisten
dadelijk gebeurt.
Dergelijk onderzoek is koste
lijk, maar vooral kostbaar. Al
leen voor de provincie Oost-
Vlaanderen gebeurt zulks.
Voor één keer staat O-VI. dan
ook aan de spits. In België
maar zelfs over de hele wereld.
Vervolg van blz. 1
Op 10 november 1976, tien
jaar terug, overleed vroegtij
dig en onverwacht Pater Ka-
miel Heireman. Hij was nau
welijks 57 jaar geworden.
Kamiel Heireman werd gebo
ren te Aalst op 14.9.1919. Hij
studeerde er aan het Sint-Jo-
zefscollege en trad op
23.9.1938 binnen bij de Paters
Jezuïeten.
Na licentiaat te zijn geworden
in de neerlandistiek aan de
Katolieke Universiteit te Leu
ven en na 2 jaar studie van de
klassieke filologie, 3 jaar filo
sofie en 4 jaar teologie was hij
- intussen priester gewijd in
1951 - wetenschappelijk en
geestelijk gewapend om de ve
le richtingen uit te gaan, waar
heen zijn wakkere en veelzijdi
ge geest en zijn taai doorzet
tingsvermogen hem zouden
sturen: rhetoricaleraar, literair
criticus voor het tijdshcrift
«Steven», docent van de Ne
derlandse literatuur in het ju
venaat van de Paters Jezuïe
ten, korrespondent van het
persagentschap CIP voor reli
gieuze informatie van Vlaan
deren en Nederland, bibliote-
karis van het Lessius Universi
tair College, voorzitter van de
Biblioteek- en Archiefkom
missie van de Paters Jezuïe
ten, medewerker aan weten
schappelijke projekten in in
ternationaal verband, zoals het
Gutenberg Jahrbuch 1976, en
tussendoor ook dichter en te
kenaar.
In 1952-53 was pater Heireman
rhetoricaleraar aan het Sint-
Jozefscollege te Turnhout
waarna hij zijn derde proefjaar
deed in Engeland. Van '54 tot
'57 doceerde hij Nederlandse
literatuur aan zijn jonge mede
broeders te Drongen, was
daarna één jaar leraar aan het
O.L. Vrouw-college te Ant
werpen en drie jaar aan het
Xaveriuscollege te Borger-
hout.
Vanaf 1961 verbleef pater Hei
reman in het Lessius Universi
tair College te Leuven waar hij
geleidelijk meer en meer op
ging in biblioteek- en archief
wezen.
Waren beiden zijn werk en
zelfs zijn passie, zijn hobby
werd de electronica waarin hij
een merkwaardige vaardigheid
aan de dag legde. Als bibliote-
karis van het Lessius Universi
tair College en als tweede ar
chivaris van de Vlaamse Je
zuïetenprovincie kwam hij in
nauw kontakt met officiële in
stanties als het Rijksarchief en
de Koninklijke Biblioteek. Hij
werd dan ook lid of bestuurslid
van tal van biblioteken en ar
chieven. Hij was verder pro
vinciaal voorzitter van de Bi
blioteek- en Archiefkommissie
die gelast was met de coördi
natie van biblioteken van ver
schillende huizen.
Zeer nauw lag hem aan het
hart het tot stand komen van
een Jezuïetica-biblioteek die
een instrument moest worden
voor de studie van de spiritua
liteit en de geschiedenis van de
Sociëteit.
Bovendien werkte hij mede
aan wetenschappelijke projek-
Prof. dr. A. Heyndrickx ons
allen gekend als wereldbe-
faamd toxicoloog en verbon
den aan de R.U.G. is te gast
bij de P.V.V.-Jongeren van
Erpe-Mere op vrijdag
14.11.1986 om 20.30 u. in de
zaal Vriendenkring, Oude-
naardsesteenweg 596 te Bam-
brugge.
Als deskundige wordt hij dik
wijls aangezocht door o.m. de
B.R.T. voor tussenkomsten in
verband met milieurampen, de
zure regen en de chemische
oorlogsvoering.
Ook inzake dopingkontrole in
de sport (B.W.B.) is prof.
Heyndrickx een vooraan
staand figuur.
Hem aan het woord laten staat
borg voor een boeiende en
geanimeerde gespreks- en de
batavond' die dit keer zal han
delen over het aktueel maat
schappelijk probleem van het
druggebruik en zijn gevaren.
Aansluitend aan de uiteenzet
ting zullen vragen van uit het
publiek door prof. Heyndrickx
en een panel van deskundigen
beantwoord worden.
A.s. zondag 16 november
wordt met een academische
zitting het gloednieuw plasam-
feresecentrum te Erpe-Mere
geopend. De zitting begint te
10 u. in het Gemeentelijk Cen
trum, Nieuwstraat met een
welkomstwoord door burge
meester De Lat waarna me
vrouw A. Verstichel - Baten,
voorzitsters van de Rode Krui-
safdeling Erpe-Mere een histo
risch overzicht brengt.
De gelegenheidstoespraak
wordt gehouden door dr. C.
Vermylen, hoofdgeneesheer
B.T.C. Leuven.
Na een muzikaal intermezzo
spreekt dr. A. Lust van het
Aalsters bloedtransfusiecen
trum een slotwoord uit.
Volgt dan in het plasmaferese
centrum zelf, Oudenaardse-
steenweg 426 te Erpe-Mere
een opendeurdag toegankelijk
rot 17 u. LH
ten in internationaal verband
o.m. via het leveren van een
bijdrage aan het pas versche
nen «Gutenberg Jahrbuch
1976».
Toch beletten al deze aktivitei-
ten hem niet kreatief te blijven
als dichter en tekenaar. Vele
vrienden bewaren trouwens in
familiealbums prettige gedich
ten die hij hen bij blijde ge
beurtenissen toestuurde. Hij
sloot zich niet op in zijn noeste
wetenschappelijke arbeid,
maar kwam ook - en bij voor
keur zelfs - naar buiten met de
rijke gaven van zijn hart: zijn
vriendelijkheid, zijn beschei
denheid, zijn grenzeloze
dienstvaardigheid die hem
haast niets kon doen weigeren,
zijn bereidheid tot luisteren.
Over die eenvoudige, doch
veeleisende gemoedsgestelte
nissen, die hij als mens en
priester volop beleefde, zei hij:
«Zie me daar toch eerst als
bewustmaker, als priester ook,
die herinnert aan de funda
mentele deugden als eensge
zindheid, onbaatzuchtigheid,
werklust, autenticiteit... die
ook op sociaal en zelfs politiek
terrein de voorwaarden zijn
om degelijk en blijvend werk
te verrichten». De levenshou
ding van P.K. Heireman, die
uit deze woorden spreekt, ver
klaart wellicht mede dat hij
zich graag en sereen bewoog in
een wereld van onkerkelijke of
ongelovige vrienden die hem
ten zeerste waardeerden.
Dirk Martensjaar
Een zeer biezondere vermel
ding verdient zijn aktiviteit in
zijn laatste levensjaren in zijn
geboortestad Aalst waaraan
hij zich speciaal interesseerde.
Onder zijn impuls kwam er de
herdenking van Dirk Martens
in 1973, waarbij hij een inspi
rerende en leidende rol speel
de. Het Dirk Martensjaar 1973
is o.a. met een tot in het bui
tenland fel opgemerkte ten
toonstelling en waarvan de ka-
talogus voor een groot deel
door Pater Heireman is ge
schreven werd de aanzet voor
een kulturele relance en be
wustwording in de stad en voor
een grote uitstraling daarbui
ten. Aalst kan immers bogen
op een rijk verleden en heeft
gedurende vele eeuwen een
leidende rol in ons land ge
speeld. De Franse Revolutie
zette daar een punt achter.
Juridisch, ekonomisch en so
ciaal werd de streek een Frans
wingewest. Door voortdurend
afvloeien van valabele krach
ten bleef ze een «ontwikke
lingsgebied».
Vandaar dan ook de nood om
promotie naar buiten. O.m.
via het Dirk Martensjaar. Pa
ter Heireman droomde er van
Aalst te verheffen tot een kul
turele Vlaamse ruggesteun
voor Brussel.
Stadssekretaris Christiaan Wil-
lems stelde dan ook dat «het
Dirk Martensjaar de eerste
goede gelegenheid was om
Aalst opnieuw eerbewust te
maken en de aandacht van
gans België en van West-Euro
pa naar haar te konvergeren.
Voor de vonk had men een
man nodig en dat werd Pater
Kamiel Heireman. Die deed
'echter meer. Hij wakkerde
voortdurend het vuur aan en
zorgde bij een schare enthou
siaste medewerkers voor de
gloed van zijn geestdrift om
steeds vol te houden».
Projekten
Pater Kamiel Heireman was
eveneens een praktisch man
die via konkrete opgaven zijn
doelstellingen gestalte wilde
bezorgen. Hij formuleerde tij
dens het Dirk Martensjaar een
20-tal projekten die hij nauw
keurig omschreef, waarvan hij
het doel aangaf en de tijd pre
ciseerde binnen dewelke ze
zouden gerealiseerd dienen te
worden.
Zo o.m. naast de praktische
organisatie van het Dirk Mar
tensjaar zelf projekten over
technisch onderwijs te Aalst,
de nood aan een dokumenta-
tiecentrum, de Pieter Coecke-
tentoonstelling, een Dirk Mar-
tensmonografie, relaties met
Mainz (Gutenberg), wegsigna-
lisatie naar Aalst in en rond
Brussel, signalisatie naar Aalst
in het station te Leuven,
N.M.B.S. service te Aalst, va
lorisatie van het museum, her
stel van de rechtspraak te
Aalst, een streekeigen minister
die de noden van Aalst kent,
graag licentiaatsscripties over
Aalst; opgravingen in het Sint-
Jozefscollege, archieven
«Land van Aalst», geschied
kundige monografie «Land
van Aalst» en een geschied
kundige monografie over de
stad Aalst.
Interessante opgave blijft na te
gaan in hoeverre na tien jaar
deze projekten al dan niet kon
den, geheel of gedeeltelijk, ge
realiseerd worden.
Priester bovenal
Maar bovenal bleef Pater Ka
miel priester. Een man die
graag op weekends en feestda
gen hielp in de Sint-Peiters-
kerk te Leuven en zich in de
vakantieperiode inzette in een
Duitse parochie. Een priester
die wil herinneren aan funda
mentele deugden als eensge
zindheid, onbaatzuchtigheid,
werklust, autenticiteit. Maar
die tevens op sociaal en poli
tiek terrein de voorwaarden
om het alles mogelijk te maken
wil helpen scheppen. Hij be
woog zich dan ook graag en
sereen in de wereld van onker-
kelijken en ongelovigen die
hem trouwens ten zeerste
waardeerden.
Van Pater Heireman kan met
de hand op het hart worden
gesteld dat hij geleefd heeft
voor de andere. Zijn veelvuldi
ge talenten traden daarbij al
ternerend op de voorgrond
naargelang er door anderen
een beroep werd op gedaan,
bezield als hij was door een
diep geloof en een mannelijke
vroomheid. Hij wist waar het
in het leven op aankomt en
trok er met een merkwaardige
sereniteit de consequenties uit.
LH
Oost-Vlaanderen 22 jaar
vooruit!
Professor Robert Derom
(RUG), de geestelijke vader
van studiën over tweelingen,
meer in het biezonder over het
bepalen of een tweeling al dan
niet ééneiïg is met in zijn kiel
zog professor A. Vlietinck
(KU Leuven) situeerden de
problematiek van twee- of
meerlingen op het wetenschap
pelijk plan. Waaruit overdui
delijk bleek dat deze materie
ook uiterst belangwekkend is
voor de verdere vooruitgang
van de geneeskunde in het al
gemeen. Er roert inderdaad
ietwat op dit gebied. Pas een
paar maand terug had te Am
sterdam het vijfde kongres
plaats van de Internationale
Vereniging voor bestuderen
van tweelingen waarbij ge
tracht wordt de invloed van
ergelijkheidsfaktoren en van
het eigen milieu te onderschei
den. In ons land is in de schoot
Aalst. Nacht der tweelingen. De twee mannen komen uit Zweden, de twee meisjes recht
uit Hofstade. Een ding hebben ze gemeen, ook met alle anderen op de foto: het zijn
allemaal tweelingen (a)
Vervolg van blz. 1
court uit de Belgische garni-
zoenstad Arolsen in West-
Duitsland.
Bij de volwassenen kwamen
tweelingmeisjes Deferm van
verst. Uit Zutendaal. En oud
ste tweeling was het stel De
Clerck uit Roeselare. 75 jaar.
Drie generaties tweelingen wa
ren Jean en Jef Deplouge, Mo
nique en Jacquelinge Deplou
ge en Dirk en Didier Deplou
ge, allen uit Tongeren.
Ondertussen werden de statu
ten ter goedkeuring voorge
legd, belichtte voorzitter Aerts
de statuten van de Nationale
Bond en speelden «The Goeb-
by's» ten dans in een reeds
naar karnaval ruikend reper
toire.
van het Nationaal Fonds voor
Wetenschappelijk onderzoek
een diepgaand onderzoek over
deze materie aan gang. Een
werkgroep van 35 geleerden
spant zich voor de wagen en
ook een Europese studiegroep
met professoren uit de ons om
ringende landen maar ook uit
Spanje en Italië is met de pro
blematiek begaan.
De aktieve beantwoording van
oproepen tot medewerking via
onderzoeken of enquêtes van
de meerlingen zelf is uiteraard
een conditio sine qua non om
degelijke resultaten te berei
ken. Te Leuven loopt momen
teel een onderzoek naar het
Eeneiïgheid kan belangrijk
zijn bij transplantatie van or
ganen van het ene naar het
andere lid. Of bij Aids waar
aangetaste cellen hun af-
weerrol hebben opgegeven en
kunnen vervangen worden
door cellen van het andere lid
van de tweeling.
Gent, reeds 22 jaar op de bres,
beschikt momenteel over een
gegevensbank van zowat 2600
onderzoeken. Een valabele ba
sis voor adequate konklusies.
Erfelijkheid
Deze onderzoeken zijn echter
eveneens belangwekkend voor
al wat de erfelijkheid aangaat.
Dus voor elk gewone sterve
ling. Nagegaan kan worden of
iemand met een erfelijke hy-
poteek is belast. Wat betreft
misvormingen staat zo reeds
vast dat die in de meeste geval
len niet van erfelijke origine
zijn. Verder levert dergelijk
onderzoek ook resultaten op
voor het bepalen van aard,
karakter, persoonlijkheid en
intelligentie van de boreling.
Professor Derom zit als gyne-
coloog «aan de bron» en pro
fessor Vlietinck specialiseert
zich als kinderarts in erfelij
kheidsproblemen.
Beiden geven ze de «Nationale
Bond van Tweelingen» de no
dige logistieke steun en de we
tenschappelijke begeleiding.
Professor Robert Derom kan
zich terecht de geestelijke va
der van de tweelingenproble-
matiek noemen. Waar men in
Schotland over 600 en in Virgi
nia over 500 resultaten van
onderzoeken beschikt loopt
dat aantal te Gent tot 2600 op.
Wie problemen heeft over
meerlingen kan ermede te
recht bij de Nationale Bónd
van Tweelingen, Industrieweg
38-40 te 3940 Paal-Beringen of
bij de voorzitster Oost-Vlaan
deren Anne Schuddinck - Eve-
raert, Dendermondsesteenweg
73 te Hofstade-Aalst. Tel.:
053/78.81.00.
Of bij de professoren dr. R.
Derom, De Pintelaan 189 te
9000 Gent (091/40.37.89) of
dr. R. Vlietinck, Herestraat 48
te 3000 Leuven. (016/
21.58.60).
LH
Aalst. Het Vredeshuis, een uniek gegeven in ons land, met als symbool een mooie wittt
duif (a)
Vervolg van blz. 1
West en Oost moet worden
betracht, doch ook tussen het
rijke Noorden en het arme
Zuiden, tussen groepen en en
kelingen. Meer nog dan tegen
de bewapening moeten vredes-
werkers zich inzetten voor het
ombuigen van de heersende
mentaliteit om konflikten niet
met de wapens te beslechten,
doch ze aan de groene tafel via
besprekingen op te lossen
zoals nu toch reeds het geval is
in de EEG. Een oorlog leidt
steeds tot onrechtvaardige
«oplossingen» waarbij finaal
de minst machtige, de verliezer
wordt uitgebuit. Het heeft ech
ter geen zin konflikten weg te
moffelen. We moeten leren
luisteren, ons inleven in ander
mans huid en via praten tot
een oplossing komen, waarbij
niemand noch als winnaar
noch als verliezer uit de bus
komt. We moeten ons afzetten
tegen elke agressiviteit, tegen
elke vorm van fanatisme. Uit
gerekend in de periode van
11.11.11-aktie en op de voor
avond van de verjaring van de
Delhaizeraid, werd dit Vrede-
huis een realiteit waarvan ge
hoopt wordt dat er veel navol
gers zullen komen.
Ook het stadsbestuur moet de
vredesidee uitdragen
Kuituurschepen Chris Borras
noemt het «Vredeshuis» een
uiting van de vredeswil van de
bevolking. In een periode van
onrechtvaardigheid, armoede
en leed wordt ijveren voor vre
de op elk terrein een must. De
schepen memoreert de woor
den van Paul Joannes XXIII in
zijn encycliek dat ware vrede
alleen op wederzijds vertrou
wen kan worden gerealiseerd.
Wanneer machtige naties het
hebben over «evenwicht» be
doelen ze eigenlijk voor zich
zelf «overwicht». Kerk, niet-
gouvernementele organisaties
en partijen moeten dan ook de
vredeswil die bij de bevolking
leven gestalte geven in een
ijveren voor een meer recht
vaardige wereld. De schepen
stelt dat in het Vredeshuis ook
ruimte moet zijn om proble
men als abortus te bespreken.
«Een ongeboren kind kan in
derdaad niet vluchten». Ten
slotte wordt gezegd dat ook de
Stad de vredesgedachte moet
helpen uitdragen wat o.m. zou
kunnen via een tentoonstelling
rond de vredesidee. «Op mij
kan het Vredeshuis alleszins
rekenen», besluit de schepen.
«De vrede losgebroken...»
Volksvertegenwoordiger Jan
Caudron stelt dat Vredeshuis
moet ijveren opdat WO II de
laatste zou geweest zijn en niet
de voorlaatste zou worden.
Vanuit zijn Vlaams-Nationale
ingesteldheid zegt spreker dat
pacifisme een konstante is ge
weest in de Vlaamse Beweging
waarbij hij «Nooit meer oor
log» op de IJzertoren memo
reert. De veelbesproken «ba
lance of teroor» het evenwicht
door afsochrikking is niet haal
baar want de omstandigheden
wijzigen voortdurend. De
kloof tussen Noord en Zuid is
veel dieper dan die tussen
West en Oost. «Hopelijk
werkt de vredesidee betrape-
lijk, besmettelijk. Misschien is
vandaag te Aalst «de oorlog
gesloten en de vrede losgebro
ken. Alleszins een Nobelprijs
waard*.
Het Vredeshuis is voor ieder
mens die ijvert voor vrede toe
gankelijk op vrijdagen van 20
tot 24 u., op zaterdagen van 15
tot 24 u en op zondagen van
11 tot 16 u. lh
Vervolg van blz. 1
zijn cassetterekorder zijn aller
nieuwste karnavalslager to
vert. Een liedje dat er best
mag zijn. Gemaakt volgens het
aloude en beproefde recept.
Aalst wordt op de korrel geno
men, er schuilen heel wat insi
de jokes in en de Aalstenaar
vooral de karnavalist zal
weer op de dijen kunnen klet
sen van plezier. De manier
waarop Popoll het meezingt,
spreekt boekdelen. Die man is
door karnaval gebeten.
Hard werken
Je zou kunnen vermoeden dat
iemand die voor de tweede
maal aan de prinsenverkiezing
mee doet het zal meteen
mijn laatste keer zijn aldus
Popoll het makkelijker kan
opnemen. Mis natuurlijk, want
de bedoeling is dat men zich
zelf opnieuw gaat overtreffen.
Popoll kent zijn sterke kanten
en zijn zwakheden. Hij weet
ondertussen dat men zonder
de steun van de karnavalgroe-
pen moeilijk de titel zal kun
nen binnenrijven. Daarom
deed het hem veel plezier dat
de Schoimers besloten hebben
om hem door dik en dun te
steunen. Popoll waardeert die
steun en werd ere-voorzitter
van de groep. Andere kama-
valverenigingen denken er ook
sterk aan om Popoll al de nieu
we prins te gaan noemen.
Maar er is een tegenkandidaat
Jantje die met Prins Patrick I
optrekt en die door de huidige
prins overal wordt aangepre
zen als zijn opvolger. Naar ons
gevoelen een toch wel niet
honderd procent faire prak
tijk. Maar Jantje heeft tot op
heden weinig van zich laten
zien in het openbaar Popoll
heeft al een hele loopbaan ach
ter zich als een derde deel van
de beroemd geworden Star Sis
ters: het trio Hugo, Karei en
Paul dat Aalst echt onveilig
maakte en de blikvanger was
op ontelbaar vele feesten en
party's. Een schitterende play
back brengend van de befaam
de Andreuwsisters. Het is
trouwens naar aanleiding van
een van die optredens dat Po
poll aangezocht werd om zich
kandidaat te stellen voor de
prinsentitel. Maar toen was er
al een flink stuk van de karna-
valvoorbereiding weg. «Eigen
lijk ben ik vorig jaar te laat
begonnen met mijn campag
ne» zegt Popoll die nu het hele
programma voor de verkie
zingsvoorbereiding voor zich
heeft liggen. Een indrukwek
kende lijst van data en namen,
van afspraken een lijst die nog
dagelijks aangroeit en die bij
mevrouw wel eens kwaad
bloed zet. Al heeft zij zich
ondertussen verzoend met de
aspiraties van haar gemaal.
Popoll laat geen ogenblik
voorbijgaan om te werken aan
de campagne. En ondertussen
wordt ijverig gedacht aan de
act die hij op de verkiezing zelf
gaat brengen. Een idee is er al,
maar een idee is met voldoen
de. Het moet een spetterende
show zijn, haast professioneel,
met glitter en glamour, met
veel inhoud en vooral Aalsters
en karnavalesk. Een heleboel
dingen dus waarmee rekening
moet worden gehouden.
En aan Popoll's oogjes is te
zien dat hij ook met die act zo
goed als klaar is. Later geeft
hij zich voor stukje bloot: «we
moeten nog wat bijschaven»
zegt hij en voegt er terloops
aan toe dat hij voor die taak
een beroep heeft kunnen doen
op een andere in karnavalmid-
dens zeer bekende figuur.
En over Terloops gesproken.
Vorig jaar bracht dit TV pro
gramma de Aalsterse verkie
zingsnacht in beeld. Popoll
mocht als verliezer ook een
woordje zeggen. Niets over
zijn teleurstelling, maar geluk
wensen voor de winnaar en de
vaste belofte dat hij opnieuw
zijn kans zou gaan.
Een grote wens
Popoll is zelfstandige. Voor
het eerst sedert jaren maakt
een zelfstandige weer een se
rieuze kans om prins karnaval
te worden. De middenstand
zou dus deze kandidaat van
formaat moeten ruggesteunen.
Niet alleen met woorden, maar
ook door op de verkiezings
nacht aanwezig te zijn en daar
hun stem uit te brengen. Voor
de Aalsterse zelfstandigen zou
de verkiezing van Popoll een
hele eer zijn. Een aantal mid
denstanders heeft dat al begre
pen, en heeft zich achter Paul
Kinoo geschaard. Openlijk
steunen ze hun vriend en colle
ga en zij willen hem als prins.
Popoll ^elf heeft maar een
wens en dat is dat de politici
die met karnaval zo vaak op de
korrel worden genomen, tij
dens de verkiezing ook hun
stem zouden mogen uitbren
gen. Maar er is helaas een
reglement en dat laat zoiets
(voorlopig) nog niet toe.
Dan blijkt dat Popoll ook maar
een mens is. Ofschoon hij li
chamelijk en geestelijk gewa
pend is tegen de stress die zijn
intense campagne met zich
brengt, toch krijgt ook hij op
een bepaald moment de klop
van de hamer. «Die komt er op
7 februari. Dc dag van de ver
kiezing zelf. Dan begint men
zich af te vragen of men zich
wel voldoende heeft ingezet.
Of alles wel in orde is. Men
stelt zich vragen over de tegen
stander en over zijn mogelijk
heden. Het is de dag van de
grote twijfel. Die valt pas weg
wanneer de jury de uitslag
heeft bekendgemaakt». Maar
dit keer, daar is Popoll en met
hem vele anderen, zal die uit
slag voor hem goed zijn.
En als hij dan de nieuwe prins
van Aalst is, dan wil Popoll
zich honderd procent en meer
inzetten. Hij wil een waardige
karnaval-ambassadeur zijn,
een vertegenwoordiger van
Aalst zijn en elke dag en elk
uur wanneer dat nodig is.
Aalst. Paul Kinoo, alias Popoll ziet het wel zitten (a)
Het novembernummer van
Unesco Koerier bespreekt
twee twaalfde eeuwse filosofen
en wetenschapsmensen, Aver-
roës en Maimoides. De ene is
van joodse afkomst de andere
van arabische, maar beiden
zijn ze afkomstig uit Cordoba.
Hun invloed, hun denkpatroon
en hun leefwijze wordt be
schreven door een aantal des
kundigen ter zake. Unesco Ko-
rier, uitgegeven door Keasing,
kost 60 fr. Een abonnement
voor 12 nummers kost 475 fr.
Te bestellen bij Uitgeverij
Keesing, Keesinglaan 2-20,
210U Deurne.
