Toneel te Mere:
De Merelaar weer met vlotte vertolking;
Macbeth»
wordt nu «Mac Bett»
Arbeid en Kunst Aalst
stelde z'n verloofde voor
Byzantijnse muziek
in Baardegemse kerk
Herdersemse «Vriendenkring»
met «De verloofde
van mijn vrouw»
Expo in Oud-Hospitaal
«Bosch in het Prado»
Aanloop tot August De Boeckjaar
De Voorpost - 21.11.1986 - 5
Volgende maand bestaat de toneelgroep De Merelaar uit
Mere vijfentwintig jaar en kan bogen op een fraai reperto
rium.
zilveren jubileum kan men niet bereiken zonder het
doorzettingsvermogen van enkelen en de medewerking
velen. Men hoeft deze vereniging niet zozeer als
voorbeeld te stellen maar toch is het uiterst lovenswaar
dig om, met beperkte akkommodatie, een landelijke to
neelgroep in stand te houden.
ffie nooit aan toneel ge- bij de aktiviteiten betrok-
heeft, of nauwelijks ken was, kan zich niet voor
stellen hoe tijdrovend het is
een toneelstuk voor te be
reiden. Wekenlange repeti
ties, die de zenuwslopende
opvoeringen voorafgaan,
vergen heel wat inspannin
gen van akteurs en mede
werkers en er zelfs nog een
afbrekende kritiek bovenop
krijgen. laatste gebeurt
dan wel bijna uitsluitend
Erpe-Mere. De Merelaar met de opvoering van «He mag ik mijn echtgenote terug». D.
Citters, A. Sienaert en S. Lievens in een van de levendige scenes (js)
Tejater 80
Tejater 80 vzw opent zijn
ievende seizoen met «Mac
Bett» de absurde versie die
Ionesco maakt van de
ssieke Shakespeare
iMacbeth».
Shakespeare voerde de
van noedige officier ten tonele,
die onder invloed van zijn
itc#°uw en van de heksen een
■(oordenaar wordt, als
be.B^elbal van de duistere
wachten van het kwaad.
LH Ionesco, de baanbreker
ran het modern experimen-
eel en absurd teater, be-
:end van «De kale zange-
«De stoelen», «Rinoce-
i», «De koning sterft»,
chreef in 1972 zijn eigen
'ersie: machtswellust, kor-
ruptie, het noodlot, alle
Irijfveren die de groteske
«rsonages bewegen, zijn
'ervormd, en brengen het
mbliek meermaals tot een
grimmige) lach.
Ionesco werd geboren in
toemenië, verbleef als kind
n Frankrijk, studeerde in
ajn vaderland, maar keer-
weldra naar het Westen
erug, waar hij samen met
Beckett als één der be
langrijkste na-oorlogse au
teurs beschouwd wordt.
Tejater 80 vzw brengt «Mac
Bett» in een fantasierijke,
geïnspireerde regie van Filip
Lepez, een regisseur van de
«nieuwe lichting», die eer
der reeds tekende voor «De
advertentie» en «De aan-
In een tijdloos dekor, dat
praktisch de volledige Net-
werkruimte beslaat, bewe
gen de twintig akteurs en
figuranten zich in de meest
fantastische kostumes, die
voor het grootste deel door
Tejater 80 zelf vervaardigd
werden.
«Mac Bett» belooft een zeer
bijzondere ervaring te wor
den, voor wie houdt van
ontspannend, maar toch
zinvol teater (en dit is geen
tegenspraak!).
De opvoeringen gaan door
op 22, 23, 29, 30 november
en 1 december telkens om
20 uur, in het Netwerkcen
trum, De Ridderstraat 28,
te Aalst.
Opgelet: Door onvoorziene
omstandigheden kan de
eerder aangekondigde
voorstelling op 28 novem
ber NIET doorgaan.
De toegangsprijs bedraagt
160 F (140 F met reduktie).
Zoals steeds, is reservatie
aangeraden. Dit kan op
053/21.83.70 (buiten kan
tooruren) of op 053/
78.89.81 (tijdens kantoor
uren).
Aan de ingang van de zaal
zijn nog abonnementen te
verkrijgen, die voor slechts
400 F ook toegang geven
tot de tweede produktie
«Amadeus» en tot de gast-
produktie «De tuinman van
de Koning» met Luc Phi
lips, door het N.E. Raam-
teater.
Voor groepen van minstens
15 personen gelden, zowel
voor abonnementen als
voor afzonderlijke voorstel
lingen, nog voordeliger
voorwaarden. Alle inlich
tingen hierover zijn te ver
krijgen op het kontakt-
adres van Tejater 80 vzw,
Leuvestraat 45, 9440 Erem-
bodegem-Aalst (053/
21.83.70).
van mensen die maar wei
nig of nooit de binnenzaal
van een toneelzaal gezien
hebben, laat staan op de
planken gestaan hebben.
Dit zijn trouwens meestal
de «specialisten in het vak»
ook al zijn ze in feite toch
maar leek op dit gebied.
Gelukkig heeft de Merelaar
in haar 25-jarige loopbaan
nog maar weinig negatieve
kritiek hoeven te aanhoren.
Er is trouwens nog maar
weinig reden toe geweest
want telkens brengt men
amateurstoneel op de plan
ken van uitzonderlijke
kwaliteit, gespeeld in een
dekor dat er steeds mag
zijn vermits het tot in de
puntjes verzorgd is.
Ook nu weer was dit het
geval en terloops gezegd,
moet men heel wat heksen
toeren uithalen om op een
zo beperkte ruimte een pas
send dekor in elkaar te tim
meren. Daarenboven moet
gezegd dat de keuze van het
op te voeren toneelwerk
eveneens gedeeltelijk af
hankelijk is van de beschik
bare speelruimte waar men
aan geen dekorverandering
kan doen in twee bedrijven
door. Vandaar ook dat men
enigszins verplicht is in het
zelfde genre te spelen al
hoewel de kritiek die men
hierover uit vrijwel onge
grond is. Het is uiteindelijk
een genre waarvan het pu
bliek houdt en dat trou
wens ontspanning biedt
aan dit publiek dat slechts
daarvoor komt. De Mere
laar is trouwens in staat om
een komedie op een frisse
en vlotte manier te vertol
ken, zonder overdrijven
van bepaalde scenes zoals
dat nogal eens gebeurt.
Dit was eens te meer het
geval met het laatste sukses
«He, mag ik mijn echtgeno
te terug». Ook dit is een
eenvoudige klucht volgens
het aloude stramien met
liefdesperikelen en aller
hande problemen die ermee
gepaard gaan om uiteinde
lijk toch tot een «gelukkig»
resultaat te komen. De ma
nier waarop dit toneelwerk
aan het talrijk publiek ver
toond werd kan alleen maar
in het voordeel van de Mere
laar pleiten. Andermaal is
bewezen dat regisseur J. De
Jaegher over een kern ak
teurs beschikt die in zekere
zin tot de beste amateurs
behoren uit de streek. Met
enorm veel talent heeft men
voor de zoveelste maal aan
getoond dat de toneelbond
De Merelaar op dit gebied
een benijdenswaardige po
sitie bekleedt in de regio
waar tegenwoordig toch
heel wat toneelstukken op
gevoerd worden, dit alles
dank zij de vaste waarden
als een Annie Sienaert die
zoals steeds haar «tante-
rol» op voortreffelijke wijze
vervulde en het ganse ge
doe in de maling nam, als
een plankvaste Dirk Cieters
de (on)gescheiden psychia
ter, als zijn wisselende ri
vaal die hem én vrouw én
maitresse afsnoept doch
uiteindelijk broederlijk met
hem deelt, als een Lutgard
De Ridder met haar «drie
funkties», als nieuweling
Marbel Van Lierde die zich
voor zijn eerste optreden te
Mere vrij goed van zijn taak
kweet, en tenslotte als een
Sabine Lievens die een eni
ge, prachtige uitgebeelde
vertolking weergaf van een
tuttelige meid.
Een komedie is nooit den
derend van inhoud, noch te
Mere noch in de KVS, maar
wat telt is datgene wat men
er weet uit te halen. Dank
zij de vindingrijkheid van
de regisseur is het een stuk
vol aktie geworden, zelfs de
doorgaans trage aanloop
van een eerste bedrijf. Het
stuk kende een vlot ver
loop, zonder enige hape
ring, vloeiend over heel de
lijn en de talrijke aanwezi
gen hebben zich andermaal
kostelijk (en toch goed
koop) geamuseerd.
Wie nog van een opvoering
van dit stuk wil genieten,
wordt nog een laatste kans
geboden op zaterdag 22 no
vember om 19.30 u. in de
zaal van het Klooster te
Mere.
JV
Aalst. Het Gospodi kwartet dat in Baardegem voor een boeiende avond zal zorgen (x)
BGJG en Parochiegemeenschap brengen op zater
dag 13 december het muzikaal kwartet Gospodi
o Heer) naar Baardegem. In de Sint-Margaretakerk
brengt Gospodi, dat muzikale beheersing aan diep
geestelijke beleving paart, Byzantijnse muziek als
«een fitnesscentrum voor de geest».
De in 1982 gevormde groep
van gelijkgerichte en -voe
lende mensen bestaat uit
twee gereputeerde waarden
als Herman Elegast en Gui-
do Cassiman waarbij zich te
Chevetogne Jos Simal en
Paul Nieuwdorp voegden.
Het werd een hecht kwar
tet, uniek in de Benelux,
dat a capella vierstemmige
Byzantijns-Slavische mu
ziek op authentieke wijze
ten gehore brengt. Stukje
voor stukje werden de taai
en muziektechnische as-
pekten samen met de fijne
re gevoelswaarde ontslui
erd. De soberheid van het a
capella zingen harmonieert
volkomen met de komposi-
torische rijkdommen van
die uitgroeien
zuiver spirituele di-
Partituren worden betrok
ken uit Zurich en New-
York, het Kerkslavisch
wordt bijgeschaafd door
Paul Ivanov en in een nabije
toekomst staan kontakten
met koorleiders uit Parijs
en Londen op de agenda.
Gospodi nam reeds een kas-
sette liturgische muziek op.
Uit dat repétoire brengt het
kwartet u te Baardegem ex
cerpten. Lofzangen, psal
men, belijdenissen, aanroe
pingen waaronder ook een
paar in onze nationale
landstalen.
Dit mediatief koncert, een
première voor de regio,
vangt aan te 20u30. Toe
gangsprijs 100 fr. Leden
BGJG 80 fr.
LH
In het kader van Europalia Spanje brengen de
Vrienden van het Museum Oud-Hospitaal van 22
november tot 16 december 1986 de reizende foto
tentoonstelling «Bosch in het Prado». Deze tentoon
stelling is samengesteld uit fotografisohe kleuren-
reprodukties op ware grootte van de prachtige
kollektie beroemde schilderijen van Hiëronymus
Bosoh 1516), die in het Pradomuseum te Madrid
worden bewaard.
Reeds voor de vierde maal sinds him opnieuw genomen
start in 1984 staat «De Vriendenkring» Herdersem weer
met een produktie klaar om op de Bühne te brengen.
Daar de Toneelbond rekening houdt met zijn dankbare
publiek is het ook ditmaal een blijspel, vol doffe en
komische situaties, namelijk «De verloofde van mijn
vrouw», een toneelstuk van Otto Schwartz en Georg
Lenbach, vertaald en bewerkt door Jim Keulemans.
Aalst. Victor Van Frachem (arch)
Bij de opening van deze ten
toonstelling op zaterdag 22
november wordt door Al-
fons Dierick in het Museum
een voordracht gegeven on
der de titel «Licht op
Bosch». E.H. Dierick, be
kend fotograaf en auteur
van de kleurenreproduk-
ties van uitzonderlijke kwa
liteit, is bijzonder goed ge
plaatst om het tentoonge
stelde werk van Bosch na
der toe te lichten en tevens
een sluier te lichten van de
bijzondere problematiek die
het maken van dergelijke
kunstreprodukties met
zich meebrengt.
Opening van de tentoon
stelling door kuituursche
pen Chris Borms. Deze expo
is toegankelijk van 23 no
vember tot en met 14 de
cember van 10 tot 12 u. en
van 14 tot 17 u. Op zon- en
feestdagen van 10u30 tot
12u30 en van 14 tot 18 u.
Gesloten evenwel op vrij
dag en op zaterdagvoor
middag.
Verdere werking «vrienden
Oud-Hospitaal»
Voor 1987 plannen de
Vrienden, naast uitstappen
en geleide bezoeken, twee
tentoonstellingen in het
Museum: van 14 februari
tot 1 maart brengt de Vere
niging van Vlaamse Ont
werpers een selektie van
werk van haar leden en in
december wordt een ten
toonstelling in het vooruit
zicht gesteld met werk van
jonge Aalsterse kunste
naars.
De Vrienden van het Mu
seum willen met deze mani
festatie een bijdrage leve
ren tot de animatie in het
Stedelijk Museum en diver
se Kultureel geïnteresseer
den op die wijze mede in
kontakt brengen met wat
het merkwaardig gebouw
encomplex en de teni oonge-
stelde verzameling als
waardevols te bieden heeft.
Zij hopen dan ook dat u de
lidmaatschapsbijdrage
voor 1986-87 zal vernieu
wen of als lid zal toetreden
en op die wijze een steentje
bijdragen tot de kulturele
ontplooiing in onze stad. De
lidmaatschapsbijdrage
blijft behouden op 300 fr.,
een «lidmaatschap met pre
mie» bedraagt 800 fr. Als
premie voor 1986-87 ont
vangt u een multiple van
Louis Van Der Meirsch. Uw
bijdrage kan gestort wor
den op rekening van de
Vrienden van het Museum
Oud-Hospitaal te Aalst nr.
293-0006513-69.
LH
Opnieuw tekent Mare De
Cock voor de regie die zich
weer 100% inzet om ook
van deze produktie een
waar sukses te maken.
De technische ploeg ver
zorgt zoals steeds het decor
en de dekoratie tot in de
puntjes.
Het geheel wordt u ge
bracht door:
Marleen De Coster, Kristien
Van Nuffel, Mare De Vijl-
der, Benny Vinck, Hugo
Cooman, Eliane De Troch,
Marie-Rose De Wael, Fran-
gois Peirlinck, Bruno Ma-
charis en Hugo Peirlinck.
Het stuk zelf:
Theo en Hella zijn een ge
lukkig getrouwd stel met
een schat van een baby, een
droom van een huishoud
ster: Mathilde.
En een vriend des huizes
uit de duizend: Henk.
Voor Helia's uitgeweken
oom Charly en Tante Chaty
uit Canada is haar huwelijk
echter geheim gehouden...
Oompje stuurt haar im
mers elke maand een fiks
bedrag aan studiegeld,
daarbij de gedachte koes
terend dat him enige zoon
Toby weldra de echtgenoot
van Hella wordt.
Als deze overzeese familie
dan plots komt opdagen
verschijnt de Canadese kat
op de koord: Hella wordt de
verloofde van Toby, Theo
wordt.Henk wordt.nu
ja u zoekt het zelf maar uit!
En dit op:
Vrijdag 28, zaterdag 29 no
vember telkens om 20 u. en
op zondag 30 november om
19 u., telkens in het Paro
chiaal Centrum, Grote
Baan, Herdersem,
Een speciale voorstelling is
voorzien op donderdag 27
november die echter niet
toegankelijk is voor het ge
wone publiek noch voor de
pers, maar die gratis zal
opgevoerd worden voor:
Het Herdersemse Rustoord
- Huize Denderrust en Le
vensvreugde - Centrum
voor Minder Validen, te
Aalst.
LH
Aalst. Arbeid en Kunst. De verloofde van mijn vrouw een blijspel dat een eerder matige
regie meekreeg (A. Sirou)
Voor een volle stads- danks de inzet, niet in te
schouwburg toneelliefheb- blijven boeien. Sommige
bers zetten de Rederijkers- personages kregen niet de
kamer Sint-Barbara, in de nodige kleur mee, andere
volksmond 'Arbeid en "werden juist te nadrukke-
Kunst', het blijspel «De ver- lijk in de verf gezet. Dit was
loofde van mijn vrouw» op voor een deel ook te wijten
de planken. aan de regie. Scènes zoals
het overal neerplanten van
Dit blijspel kreeg echter een de stoelen, leken te bedacht,
matige regie mee en een, te kunstmatig. Regisseur
over het algemeen, minder Roger Bolders dirigeerde
overtuigende vertolking, z'n spelers ook teveel van
De betere akteerprestaties het ene punt naar het ande-
hadden we te danken aan re. Belichting, geluid en de
Norbert De Sutter (vrijwel technische kant van het de-
het beste element van Ar- kor waren in orde, maar de
beid en Kunst), Ronald dekoruitvoering (althans
Schollaert (vlot werk, maar de linkerscène), leek ons te
wel slordig in diktie) en oubollig voor een jong
Ben Vermeulen. paartje.
Mieke Van den Steen, Ju-
lien Tas, Monique Buys,
Zoë De Neve, Martine Hans-
sens, Paul Seghers en Ber
nard Buys, slaagden er. on-
«De verloofde van mijn
vrouw»: dankzij een paar
mensen nog te pruimen.
Sirou Ann
Kunstavond in Affligemse abdijkerk
Onder impuls van Victor Victor Van Frachen bracht ren van A. De Boeck, Jan
Van Frachen, voorzitter vervolgens met de passende Douliez, Jan Decadt en van
van de organiserende Kul- mimiek poëzie van Hubert zichzelf. En in duo met
turele Raad, groeide de Van Herreweghe, Angèle Frans Moortgat klonk stijl-
grootste kunstavond in de De Bremaeker, Maurette zuiver een duet van Joris
Affligemse abdijkerk uit tot Bosteels en Bert Peleman, De Meutter.
een eigentijds gebeuren dat dichters die ten zeerste ge- En tenslotte begeleidde Van
bij de vele aanwezigen dui- waardeerd worden. Frachen violist Jan Douliez
delijk in goede aarde viel. Met haar fijngevoelige die «Gebed» van August De
Met de hulde aan toondich- schakeringen liet pianiste Boeck beheerst en mees
ter August De Boeck werd Yolande Uyttenhove wer- terlijk vertolkte,
het een waardige inaet van ken van Emmanuel Geeu- Van Frachen verdient alles-
het komend August De rinckx, Jan Douliez, Jos zins een grote pluim voor
kjaar. Mertens, August De Boeck de vlotheid waarmede deze
prachtig, stijlvol zin- en Victor Van Fraohen vol- kwalitatief hoogstaande
genei Sint-Michielskoor ledig tot hun recht komen, kunstavond de zowat 300
bracht onder leiding van stoelend op haar artistiek toehoorders tot het einde
Victor Van Frachen werken temperament en haar tech- toe in de ban hield.
v^n hedendaagse nische vaardigheid
Componisten ten gehore, Met zijn warme bariton-
uitblinkend door warmte stem en duidelijke diktie v
en kleur. bracht van Frachen liede- LH Aalst- Arheid en Kunst- Goed, maar het kon beter (A. Sirou)
