S
Aalsters Hulpcentrum «900» in het zilver
Minder kerkgangers
minder priesters
minder missen in Aalst
Niemandsland
in Aalst
Dolores:
«Subsidies
niet opsouperen...»
I
AALST
Missen
Danny Denayer: «Niet manipuleren a.u.b.»
In
4- 19.12.1986- De Voorpost
Vervolg van blz. 1
Een voorbeeld kan dit best
illustreren. Wanneer zich een
ongeval voordoet waar de
slachtoffers gekneld zitten in
hun voertuigen, is het hulpcen
trum verplicht het brandweer
korps te alarmeren dat be
voegd is op het grondgebied
waar zich het ongeval voor
deed, ook al weet men dat dit
korps, bij gebrek aan gespecia
liseerd materiaal, na verloop
van heel wat kostbare tijd,
toch de hulp van Aalst moet
inroepen.
Beroepsgeheim
Een ander knelpunt houdt ver
band met het beroepsgeheim
waaraan het hulpcentrum ge
bonden is. Dit geldt niet alleen
tegenover de pers, steeds op
zoek naar nieuws heet van de
naald, maar vooral tegenover
politie en rijkswacht, die nu
slechts op de hoogte gebracht
worden van een oproep wan
neer er expliciet om gevraagd
wordt, wanneer zich een onge
val op de openbare weg heeft
voorgedaan of bij kennis van
misdaden.
De samensmelting van het
nummer 900 met 901 en 906
respektievelijk van rijkswacht
en politie vond trouwens om
die reden ook geen doorgang.
Daar bij elke oproep ook het
telefoonnummer automatisch
op het hulpcentrum wordt
geïdentificeerd, zouden de po
litionele diensten ter bevorde
ring van hun onderzoek, ook
tot deze gegevens graag toe
gang krijgen. Doch principieel
valt ook deze materie onder
toepassing van het beroepsge
heim. Gezien hierover zelfs de
dienstnota's van het ministerie
nogal eens tegenstrijdig dur
ven te zijn, komen de verant
woordelijken van het hulpcen
trum 900 soms tussen 2 vuren
te staan.
Daarenboven dient overwogen
te worden dat het doorgeven
van de identificatie van de op
roeper de burger zal afschrik
ken om de hulpdiensten te ver
wittigen. Vooral winkeliers of
horeca-uitbaters wiens zaak
toevallig op plaatsen gelegen is
waar zich geregeld ongevallen
voordoen, voelen zich niet zo
gelukkig wanneer ze telkens de
rijkswacht of politie voor ver
hoor over de vloer krijgen.
Het oefent immers een nadeli
ge invloed uit op hun kliënteel.
Taakverdeling
Een laatste dispuut onder
voormelde diensten vloeit on
gewild voort uit de opdracht
die elkeen toegewezen kreeg.
Daar waar de hulpdiensten al
les in staat stellen om het leven
van iemand te redden en het
slachtoffer zo vlug mogelijk
naar een ziekenhuis wensen
over te brengen, streeft de po
litie of rijkswacht ernaar dat,
in het belang van het onder
zoek, alles onaangeroerd
blijft. Dit probleem stelt zich
vooral wanneer de politionele
diensten reeds voor aankomst
van de hulpdiensten op de
plaats van het ongeluk aanwe
zig zijn en de slachtoffers reeds
zouden overleden zijn. In dit
geval kan slechts een dokter
uitweg bieden, zij het opnieuw
ten koste van heel wat tijd.
a i tr d ii j j Door hierover meer konkrete
Aalst. Kapitein Bauwens verwelkomde de vele aanwezigen afspraken te maken of door de
(a)- inschakeling van een genees-
Vervolg van blz. 1
Bo
venop zijn er nog een aantal
zondagsonderpastoors voor 17
kerken, één kapel en één
abdij.
Naast het kwantitatief aspekt
is er echter ook het kwalitatief
dat de deken uitvoerig belicht.
Alleen in gemeenschap, mas
saal kan men tot een échte
beleving komen, enkele uit
zonderlijke naturen niet te na
gesproken.
Minder weekendmissen
Van de 86 momenteel bestaan
de weekendmissen worden er
vanaf nieuwjaar achttien afge
schaft zodat er nog een aanbod
van 68 blijft. De minst bevolk
te missen worden gesuppri
meerd en op zaterdagavond
mag er in elke parochie nog
slechts één avondmis worden
opgedragen Ook de zoge
naamde «vroegmissen» vielen
veelal onder de hakbiijl.
In Sint-Martinus en Sint-Anna
Aalst worden twee missen ge
supprimeerd wat ook het geval
is te Baardegem en op Terjo
den. Telkens één mis valt weg
te Aalst H. Hart, Sint-Jozef,
Sint-Jan en Mijlbeek en verder
te Erembodcgem, Hofstade,
Gijzegem, Meldert, Moorsel
en Herdersem. In Sint-Paulus
met zijn (nog) kleine kerk
werd geen enkele mis afge
schaft.
«Omdat het moet»?
Peilend naar de oorzaken van
de regressie van het aantal
mensen die een mis bijwonen
werden onder meer opgete
kend «omdat het mo$t», «om
dat ik er iets aan heb», «omdat
anderen het ook doen», «om
het voorbeeld te geven aan
mijn kleinkinderen» «omdat ik
het gewoon ben», «omdat het
zonder mis voor mij geen zon
dag is»...
Misschien omdat er van ons
geloof anders niets meer in
huis komt? Of als rustpunt in
de week? Of om eens weg te
zijn uit de tredmolen van het
leven van elke dag? Of gewoon
«zo maar»!
Mijlpalen
Heel wat niet-kcrkgangers pas
seren bij de mijlpalen van hun
leven toch nog door de kerk.
Bij doopsel, plechtige commu-
Vanaf 1 januari a.s. geldt nu de volgende uurregeling
Sint-Martinus Aalst: 17.30 u. opp zaterdag en 10, 11 en
17.30 u. op zondag.
Sint-Jozef: zaterdag 18.30 u. en zondag 9.30 u., 11 en
18.30 u.
Sint-Antonius: 18.30 u. op zaterdag en op zondag 9.30 u.,
11 u. en 19.30 u.
Sint-Anna: op zaterdag 18 u. en op zondag 8.30 u. 10 u. en
11.30 u.
H. Hart: 17 u.. 9.30 u., 11.30 u. en 17 u.
Mijlbeek: 18.30 u. 8 u., 9 u en 11 u.
Sint-Paulus: 18 u. 9.30 u. en 11 u.
Sint Jan: 19 u. 9 u. en 11 u.
Erembodegem: 18 u,, 8 u., 10 u. en 18 u.
Terjoden: 19 u. 8.30 u., 11 u
Erembodegem: 18 u., 19 u. Ten bos, 8 u., 10 u., 11 Ten
Bos en 18 u.
Terjoden: 18.30 u 8.30 u en 11 u.
Nieuwerkerken: 18 u. Edixvelde, 19 u. 9.30 u., 10.30 u.
Edixvelde en 18 u.
Hofstade: 18 u. 9 u., 10.30 u. en 18 u.
Gijzegem: 8.30 u. 9 u. en 10.30 u.
Herdersem: 18.30 u. 8 u. en 10 u.
Moorsel: 18 u., 19 u. Steven. 8 u., 10 u. en 11 u. Steven.
Meldert: 19 u. 8 u. en 10 u.
Baardegem: 18.30 u. 9.30 u. en 18.30 u.
Jezuiëten: 19.30 u. 8.30 u. en 12 u.
Affligem: 19 u. 7 u., 8.30 u., 10 u. en 19 u
LH
nie, trouw of begrafenis. Het
ligt dan ook in de bedoeling
deze gelegenheden optimaal te
verzorgen omdat ze de kans
bieden een aantal mensen te
bereiken die normaliter niet
tot het kerkvolk behoren.
Belangrijk is ook de inbreng
van katechisten en andere le
ken in de liturgie en de deke
nijpriesters hadden het ook al
over andere gebedsdiensten
dan de eucharistie waartoe
men wellicht toch zal moeten
komen. Plechtigheden zonder
priester en dus zonder eigenlij
ke mis maar dan wel met uit
reiking van de H. Eucharistie.
Het kerkvolk
De groep tussen de 25 en de 50
jaar schijnt uit te blinken door
afwezigheid in de kerken.
Eens de 50 jaar bereikt zou
diepere bezinning over de toe
komst wel eens van doorslag
gevende aard kunnen zijn.
De nadruk werd gelegd op de
steeds groter wordende mobili
teit. Men zal er moeten van
afzien dat het allemaal in de
eigen parochie kan blijven ge
beuren. Bij het opmaken van
het misschema werd dan ook
een interparociële visie als ver
trekbasis genomen. Op zondag
is de vroegste mis te 7 u. en
dan in de abdij in Affligem. De
laatste in de voormiddag te 12
u. bij de Jezuïeten in de Pont
straat. Op zondagavond is de
eerste mis te 17 u. in het H.
Hart en de laatste te 19.30 u. in
Sint-Antonius.
In de Faluintjes
Als bijkerk zou er te Moorsel
op Steven slechts één mis mo
gen zijn tijdens het weekend
De pastoor pleitte echter om
de twee missen te mogen be
houden. De zondagavondmis
in de Sint-Martinuskerk die
minst volk aantrekt valt weg
zodat op Steven een mis kan
plaatsvinden op een later uur.
Te 11 u. Liefst 108 Moorse -
laars woonden te Aalst een 11-
urenmis bij in Sint-Martinus,
Sint-Jozef, Mijlbeek Sint-An
na, Sint-Paulus en H. Hart.
Die kunnen nu desgewenst op
Steven terecht
En wie gewoon is de avondmis
mee te maken kan nu terecht
te 17 u op H. Hart, te 17.30 u.
in Sint-Martinus, te 18 u. in
Sint-Jozef, te Hofstade en te
Erembodegem, te 18.30 u. te
Baardegem en te 19.30 u. in
Sint-Antonius.
heer bij de hulpdiensten zou
wellicht ook dit vitaal pro
bleem definitief van de baan
zijn.
Uniform oproernummer,
primeur
Het 900-systeem zoals we het
nu kennen met zijn 16 centra
les, en dat vanaf 1958 geleide
lijk aan tot stand is gekomen,
was toen niet alleen een pri
meur, het uniforme oproep-
nummer was eveneens uniek.
Alleen hebben we de voor
sprong die we toen hadden een
beetje teloor laten gaan en is
het systeem in zekere zin mis
bruikt geworden; hoewel het
uitgedacht werd voor hulpver
lening op de openbare weg,
konden we vorig jaar bijna
evenveel oproepen voor thuis
hulp noteren als voor hulp op
de openbare weg (100.000).
Een situatie die toch bedenke
lijk is vooral als de wetgever
uitdrukkelijk bepaalt dat een
oproep voor thuishulp alleen
kan als alle andere mogelijkhe
den uitgeput zijn.
Kommunikatiemoeilij kheden
Tot de meest zwakke punten
van het systeem kan echter de
kommunikatie zelf gerekend
worden, die al begint mank te
lopen bij de toeschouwer die
getuige is van een ongeval.
Die snelt naar de dichtstbij
zijnde telefoon om de 900 te
bellen maar kan het dispat-
chingcentrum niet de minst
zinnige informatie geven.
De oproeper zelf is meestal te
emotioneel bij het ongeval be
trokken om accurate inlichtin
gen door te spelen. Daar komt
nog bij dat hij ten onrechte
meent dat de vragen die hem
gesteld worden een extra tijd
verlies betekenen. Gesprek
ken worden ook vaak bemoei
lijkt doordat de informant te
ver van de plaats van het onge
val afstaat en soms opnieuw
moet gaan zien voor bijkomen
de informatie.
Bij ongelukken thuis wordt het
helemaal moeilijk daar de op
roeper dan nog emotioneler bij
de zaak betrokken is. Om de
kommunikatie op een behoor
lijke manier te laten verlopen
is het nodig dat de burger een
aantal gevaarlijke symptomen
leert herkennen bij zwaar ge
wonden, ze weet te beschrij
ven en eventueel over een
kleine bagage zou beschikken
die een leven kunnen redden.
Vandaar het belang van de
EHBO-kursussen
Aan de andere kant ligt de
verantwoordelijkheid bij de
dispatching waar de medewer
kers, die vaak zelf uit brand
weermannen zijn gegroeid, de
meestal gebrekkige informatie
moeten evalueren. De perma
nente aanwezigheid van een
arts die de oproepen evalueert
en die indien nodig bijkomen
de vragen kan stellen, is helaas
financieel niet haalbaar.
Opleiding
Hoewel het er bij het opzetten
van de 900-dienst op aankwam
om de gewonden zo snel moge
lijk naar een hospitaal over te
brengen, zonder dat er ter
plaatse echt ingegrepen werd,
wil men tegenwoordig meer de
nadruk leggen op het ter plaat
se stabiliseren van de toestand
tot een dokter meer gespeciali
seerde hulp kan toedienen.
De opleiding van diegenen die
de dienst 900 bemannen en die
meestal als eersten bij een on
geval of zieke ter plaatse ko
men, moet er dus op gericht
zijn de slachtoffers op een ade
quate manier bij te staan zodat
hun toestand niet verergert.
Reanimatietechnieken kunnen
daarbij levensbedreigende
processen afwentelen tot bete
re medische hulp verschijnt.
Daarom is het hoogst noodza
kelijk dat de opleiding van de
ambulanciers waarvoor nu
slechts 20 uur wordt uitgetrok
ken, naar het voorbeeld van de
ons omringende landen, dras
tisch wordt opgetrokken.
Burgemeester Uyttersprot is
dan ook van mening dat, on
danks problemen en lakunes
het Hulpcentrum 900 Aalst
heel weinig slecht verlopen in
terventies heeft gekend, ter
wijl er toch ieder jaar aan
zowat 25.000 oproepen gevolg
wordt gegeven. Wat alleen
mogelijk is door de inspanning
en motivering van al wie bij de
dienst betrokken is: dispat
ching, ambulanciers en brand
weermannen.
De burgemeester heeft volle
vertrouwen in de Hulpdienst
die zich met het toenemend
aantal verkeersongevallen,
hartaanvallen, branden en
zelfs daden van terrorisme ge-
konfronteerd ziet.
Hoe het te Aalst groeide
Kapitein-Dienstchef ir. W.
Bauwens handelt meer spe
ciaal over de toestand in Aalst
en de regio zelf.
Vroeger waren het de
C.O.O.'s, Commissies van
Openbare Onderstand, de hui
dige OCMW's, die verplicht
waren te zorgen Voor vervoer
en opname in een ziekenhuis
van alle personen die dringend
hadden ^zSks^óór lede? Aalst- Niet alleen collega's uit eigen land, ook uit Frankrijk waren er komen opdagen (a).
onderzoek van al dan niet be
hoeftigheid. Wie over geen In 1958 werd gestart met het Aldus zijn er van de zowat Vooral als men weet dat in ons
vervoer beschikte als C.O.O. bouwen van een nieuwe kazer- 20.000 aanvragen voor hulp
moest dan maar een kontrakt ne, in de Vrijheidsstraat. verlening die het hulpcentrum
afsluiten. Snel naar Aalsterse normen, 900 van Aalst thans jaarlijks
Aalst kreeg in 1958 één ambu- doch met de traditioneel op dient te verwerken, slechts een
lancewagen type Renault wat het laatste moment besliste be- 13% dringend medische hul-
dan weer problemen van on- stemmingswijzigingen aan lo- pverlening, 40% gewoon zie-
derhoud en opgeleid personeel kalen, kon het hulpcentrum kenvervoer, 10% hulp
impliceerde. Onder komman- 900 reeds in 1970 verhuizen verlening voor brandweer en
dant De Vidts en kapitein De van uit het keurslijf op de de resterende 37% vragen
Naeyer werd Aalst één der 16 Grote Markt naar de ruime, voor politionele hulp, inlich-
centra aangesloten op het één- voorlopig definitieve vestiging tingen van medische aard,
vormig oproepstelsel. op de tweede verdieping van enz...
In een klein lokaaltje boven de dit gebouw. Een laatste evolutie bestaat er-
toenmalige garages van de in. dat in heel wat «rampen-
brandweer op de binnenkoer - plannen» de hulpcentra 900 in
van het stadhuis werd daar eerste instantie als koördina-
gestart op 16 maart 1961 met laken tiecentrum dient te fungeren,
als akkomodatie één tafel, één Oorspronkelijk werd uitslui- Kapitein Bauwens zegt echter
stoel en drie gewone zwarte tend de inrichting van een
telefoontoestellen. Eén voor dringende geneeskundige
elke zone. De allereerste tele- hulpverlening beoogt ten be-
foonoproep kwam pas drie da- hoeve van de personen die zich
gen later. En op 1 april - nee, op de openbare weg of in een
geen aprilmop - werd het openbare plaats bevinden en
Hulpcentrum officieel ge- wier gezondheidstoestand, in-
opend. gevolge ongeval of ziekte, on-
Nog tijdens hetzelfde jaar middellijk verzorging vereist,
werd de uitrusting uitgebreid Snel evolueerde dit naar het
met een toestel voor identifica- behandelen van alle aanvragen den herdacht,
tie van het oproepnummer en voor dringend hulpverleen van
met een bandopnemer voor re- niet politionele aard zoals het
gistratie van kommunikaties. alarmeren van de brandweer-
diensten ook in geval van
Belangrijke mijlpalen brand, ontploffing en rampen
De belangrijkste mijlpalen allerlei en de dringende ge-
voor het hulpcentrum 900 van neeskundige hulpverlening bij
Aalst waren hierbij: gevallen ten huize.
1966 met het tot stand Thans bedraagt zelfs het groot
brengen van een telestrade- ste gedeelte van de aange
verbinding tussen het Centrum vraagde medische hulpverle-
enerzijds en de praatpalen ningen, gewone «ziekenver-
langsheen de autosnelweg E40 voeren» waarvan het grootste
binnen de telefoonzone 053 gedeelte als «nict-dringend»
anderzijds; kan beschouwd worden. Dit
in 1974 werd gestart met laatste is mede het gevolg van
het hulpverlenen per helikop- het ontbreken van wettelijke
ter en komt er telexapparatuur normen voor een minimale uit-
in het hulpcentrum 900; rusting van taxi's voor zieken-
1977 bracht een primeur vervoer en hun bemanning,
voor België: het hulpcentrum
900 van Aalst werd uitgerust
met het eerste kodeertoestel
voor een selektieve radio-op
roep van de verschillende in-
tervignerende hulpdiensten;
1981 bracht tenslotte 4
nieuwe bcdieningstafels welke
dat de wetgeving deze evolutie
niet volgde met als gevolg dat
de mensen van de «900» voort
durend bekritiseerd worden als
gevolg van foutieve beslissin
gen, misvattingen en wrijvin
gen onderling samen met over
belasting. De Hulpcentra 900,
het hart van de hulpverlening,
moet dan ook dringend wor-
Wivina Demeester
Staatssekretaris Wivina De-
meester-Demeyer, bevoegd
voor Volksgezondheid en Ge
handicaptenbeleid en van
land in 1985 76.315 verkeers
ongevallen plaatshadden waar
van 1.791 met dodelijke af
loop.
Eén stuurgroep per regio
Een stuurgroep zou o.m. als
taak krijgen te zorgen voor
opleiding van ambulanciers-
personeel. 20 u. is alleszins
onvoldoende, vooral wanneer
men vergelijkt met de ons om
ringende landen. Voor meer
uren is er echter geen geld.
Wel voor vorming. Het zal de
taak van de stuurgroep zijn
hiertoe valabele voorstellen
voor te leggen.
Huisartsen kunnen hierbij,
vooral zoals blijkt uit te Mort-
sel en Luik gedane experimen
ten, goede oplossingen bieden.
Ook te Aalst willen huisartsen
dergelijk systeem bemannen.
Verder wil men ook medische
urgentiegroepen oprichten
voor onmiddellijke dienstver
lening.
Regionaal rampenplan
Met Bhopal en Tsjernobyl nog
recent in ons geheugen is het
duidelijk dat een regionaal
rampenplan een must is. Alle
instanties die zich met gezond
heidsbeleid bezig houden moe
ten hierbij aan bod kunnen
komen Antwerpen zette reeds
boorte een Aalsterse stelt dat een medisch interventieplan
het systeem moet worden
gepast aan de noden van van
daag. Maar dat dan wel binnen
de beschikbare middelen.
Per jaar moet het Hulpcen
trum 900 zowat een halfmil
op punt. Hopelijk volgen an
dere provincies het voorbeeld
van Antwerpen waarbij ze zich
kunnen te goed doen aan de
ervaringen van de Sinjoren.
Uiteraard moet ook het pu-
joen oproepen beantwoorden bliek tot medewerking gesti-
waarvan 180.000 m.b.t. medi
sche hulpverlening. Wat veel
geld kost maar dat is dan wel
degelijk geïnvesteerd geld.
muleerd worden opdat een
rampenplan effektief zou kun
nen werken.
In een mededeling aan de be- kele onderrichting verschenen toe de zogezegd bedreigde per-
volking betreurt gemeente- en is die deze ongerustheid enige soneelsleden reeds werden uit-
thans nog steeds in gebruik O.C.M.W.-raadslid Danny grond van waarheid verschaft, genodigd. Denayer stelt in de-
zÜn- Denayer dat het personeel van Deze fluistercampagne wordt ze omstandigheden ook voor-
Kmirnpmpni O C.M.W. cn van het Sint- bovendien door sommige stander te zijn van een serene
ivazernemeni Ehsabethziekenhuis onnodig O.C.M.W.-raadsledcn cn door voorlichtingsvergadering maar
Ondertussen onderging ook verontrust wordt wat betreft gezaghebbende ambtenaren dan tc organiseren door voor-
het kazernement van de brand- flc werkgelegenheid. Vooral aangewakkerd. Het personeel zitter en sekretaris van het
weerdienst Aalst een grondige omdat vanuit het ministerie wordt hierdoor tegen eikaar OCMW en door de direkteur
wijziging. van Volksgezondheid geen en- opgehitst. De reden hiertoe van het ziekenhuis. Onnodige
l'g1 voor de hand: de betrokke- onrust zou aldus onmiddellijk
nen ertoe aanzetten zich snel kunnen worden weggenomen.
in orde te brengen met het De VU zal in elk geval niet
|l|C|CfaiQ||tl'lllfl aanschaffen van partijlidkaar- dulden dat de werknemers op
l«l lOIOOOllll lllll teT Dat dit grond van waar-partijpolitieke gronden gema-
heid heeft wordt bewezen door nipuleerd worden,
de vergadering van het VSOA Tot daar Danny Denayer.
in de Graaf van Egmont waar- LH
«Niemandsland», Koolstraat 24 te 9300 Aalst, tel. 053/
77.47.48 zoekt een huisbewaarder.
Van hem wordt verwacht elke dag bereikbaar te zjjn
tussen 22 en 9 u. en tweemaal per maand als vrijwilliger
de permanentie in de leefruimte te verzekeren.
Krisiscentrum «Niemands
land» van de vzw «HAK»
(Huif)-, Advies-, Kontakt- en
Informatiecentrum) vangt
mensen in psycho-sociale nood
op. Tijdens een periode van
maximaal één maand wordt
naar een oplossing gezocht of
wordt verdere begeleiding
voorbereid.
Naast een dagelijks team is er
een vrijwilligersploeg die de
permanentie verzekeren van
8.30 tot 22 u. en om de 14
dagen ook op zaterdag en
zondag.
Doel
Een tijdelijke «thuis» te zijn
waar je de tijd en de steun
krijgt jezelf en je situatie te
bekijken en er iets mee te
doen.
Hierbij kiezen we voor een
kleinschalige formule, waar
deskundigheid en medemense
lijkheid naast elkaar kunnen
bestaan.
Het heeft 10 bedden ter be
schikking, biedt een maximum
verblijfsduur van 1 maand aan
en vraagt een vaste dagprijs.
Niemandsland staat open als je
Tijdelijk dakloos bent, je even
wilt terugtrekken om tot rust
tc komen, relatiemoeilijkhe
den hebt met partner en/of
ouders, je wilt voorbereiden
op zelfstandig wonen, iets wil
verwerken, terug de stap gaat
doen naar een integratie in de
maatschappij, na een verblijf
in een instelling of aan je eigen
ontwikkeling wilt werken.
Wat biedt Niemandsland?
Groepsleven: via het leven in
een kleine gemeenschap, die
zoveel mogelijk de gewone
leefsituatie benadert, kan je
leren uit dit «samen-wonen».
Dit leren omvat zowel sociale
vaardigheden, als huishoude
lijke aktiviteiten.
Individuele begeleiding: na
een duidelijke verkenning van
de probleemsituatie, bekijken
jij en de begeleider waarrond
zal gewerkt worden. Deze keu
ze wordt vastgelegd in een
«werk-kontrakt». Dit werk-
kontrakt dient je als leiddraad
tijdens je verblijf cn dit zowel
in de groep, als in de begelei
ding.
Niemandsland werkt met een
maatschappelijke assistente,
psychologen, opvoed(st)ers,
huisbewaarders, vrijwilligers
en raadspersonen
Het huidig inwonend huisbe
waarders echtpaar is in dienst
sinds 1 november 1983 doch
verhuist op 31 januari 1987.
Kan U helpen?
Het Onthaalcentrum 'Nie
mandsland' zoekt inwonend
huisbewaarder/stc r
Voorwaarden:
Minimum leeftijd: 30 jaar
2 weekends per maand mee
werken als vrijwilliger.
Voor inlichtingen bellen naar
Niemandsland: 053-77.47.48
(tussen 9 cn 18 uur).
Schriftelijke kandidaturen
worden voor 5 januari 1987
verwacht in V.Z.W. Hak, St.
Martensplcin 2 te 9300 Aalst,
t.a.v. Mevrouw Vinck Trees.
LH
SP-raadslid Baïta Dolores stelt bij de bespreking van de
begroting met genoegen vast dat 24 miljoen voorzien is
voor opvang van afvalwater van Denderland en te Gijze
gem en 35 miljoen voor werken aan Hoeze- en Siesegem-
beek. Aalst mag inderdaad niet de zwakke schakel zijn in
het waterzuiveringssystecm.
Erbarmelijke wegen
Maar wat voorzien is voor het wegennet kan Dolores
minder bekoren. Zulks niettegenstaande ze verwijst naar
de erbarmelijke toestand van een deel van de wegenis. Ze
stelt dat er eigenlijk enkel voor twee s'uaten geld wordt
uitgetrokken: Vrijheid- en Vaartstraat. «Moorselbaan en
Houtmarkt waren reeds voorzien vorig jaar. «Waarom
dringende werken als die aan de Affligemdreef, de Heuvel
te Erembodegem, de Eerdegemstraat te Baardegem en
vele andere uitstellen? vraagt Baïta. «Met dergelijk over
schot moet het toch mogelijk zijn van de hogere overheid
een afwijking van het saneringsplan te bekomen» stelt het
raadslid.
Toerisme
Keuze en wijze van werken zijn er zeer ondoorzichtig, zegt
Dolores voor de werkingskosten voor toeristische propa
ganda werd 300.000 fr. overgeheveld naar de vzw V.V.V.
Aalst en 75.000 fr. naar de vzw V.V.V. De Denderstreek.
Ze hoopt dat WV-Aalst juister haar geld besteedt dan
VW De Denderstreek die een groot procent van haar
inkomen besteedde aan een etentje aangeboden aan de
VW-leden, aan de leden van toeristische diensten en
leden van adviesraden en schepenen waar voor de circa 80
aanwezigen 500 fr. per persoon werd bijgepast.
Gidsen
Dolores vindt het vreemd dat toeristische gidsen bij de
stad kunnen gereserveerd worden voor 300 fr per uur
doch dat men daarvan nergens sporen, vindt.
Ze heeft verder vragen over het Dirk Martenskomitée dat
zijn geldmiddelen (1,3 miljoen) belegt op termijn, aan de
stad bijkomende steun vraagt en krijgt en ondertussen
100.000 fr. schenkt aan VVV-Aalst voor het karnavalmu-
seum. «Misschien niet onwettelijk maar alleszins deonto-
logisch absoluut af te raden», zegt Dolores Baïta.
LH
lp l:
l ste
ass«
fn
ielki
in ba
r
tor
toch
it
laatc
bh I
trm<
Igen
erpt
bdei
ispo
irko
