Administratieve zetel Verlipack
te Erpe-Mere
Leedse karnavalgroep
«De Rembrandtkluddens»
1/2 of 2/3, open of besloten?
JVS-Kern Sirius Aalst in de kijker
De heropstanding van een industrie
P.D.G. Walter De Backer
Ingrid Verbeke,
de echte Miss Bette
Bezoek Jaak Gabriels aan VU-Lede:
start VU-verkiezingskampagne
De Voorpost - 6.2.1987 - 3
Verleden donderdag opende een herboren Verlipack met een groots feest de gloednieuwe
administratieve zetel van de herboren firma op het industrieterrein te Erpe-Mere.
Toespraak door PDG Walter De Backer, diamontage, receptie met champagne, lunch,
ontvangst met koffie en gebak, feestrede door minister Mare Eyskens, transfer naar de
Arteveldestad, feestelijke receptie, feestdiner opgeluisterd door de gekende formatie «I
Fiamminghi», het zat er allemaal in. Niet in het minst de eigentydse kreatie van Luc De
Block met 4.000 jampotten waarin telkens een brandend kaarsje. Een feeëriek gebeuren.
In faling - Nu rendabel
Holglasfabrikant Verlipack
legde op 7 maart 1985 de boe
ken neer. Drie van de 5 zetels
gingen over naar de «Groep
De Backer». Twintig maanden
later is voorzitter direkteur-
generaal De Backer fier te
kunnen zeggen dat het bedrijf
terug winstgevend is. Wat
uiteraard niet ging zonder slag
of stoot. Er kwam nieuw kapi
taal uit de privé maar ook van
de overheid en de reorganisa
tie ging tot op het merg. Op
bouw van de administratie,
herschikking van het produk-
tiepotentieel en herstel van de
marktpositie.
Krachtlijnen daarbij waren:
De privatisering en de in
krimping van de Raad van Be
stuur, waardoor een scheiding
ontstond tussen de beleidsvoe
ring (privé) en de kontrole-
funktie (privé en overheid).
De afbouw van de produk-
tiekapaciteit tot op het peil van
de marktrealiteit.
Een drastische personeels-
afdanking in alle geledingen
van het vennootschap en dit in
vergelijking met tewerkstel-
lingsratio's gehanteerd bij de
konkurrenten
De vervanging van het top
management, de upgrading
van een aantal middenkaders,
het aantrekken van nieuwe
jonge mensen.
De afschaffing en het recht
trekken van een hele reeks
uitwassen op het vlak van pre
mies en andere voordelen.
De hertekening van het ad
ministratief apparaat, d.w.z.
de volledige vervanging van de
bestaande informatiestromen
en informatiedragers.
De herovering van de ver
loren kommerciële positie in
binnen- en buitenland.
Een aantal prioriteiten en stra
tegieën werden opgesteld om
tot een leefbare fabriek te
komen.
Aanwerving en installatie
van een totaal nieuw topmana
gement.
Het weerstaan aan de po
gingen om valabele perso
neelsleden weg te kopen. Het
glazen huis ontstaan ingevolge
het faillissement, moest terug
worden ingekapseld.
Het opdrijven van de ren
tabiliteit van de produktie-een-
heden door betere kontrole
procedures, minder personeel
en nieuwe investeringen.
Het installeren van het cash
flow objektief en dé autofinan-
Erpe-Mere. De administratieve zetel van Verlipack in de
industriezone van Erpe-Mere. (Ih)
ciering.
Het installeren van nieuwe
kommerciële equipes, waar
mee het vertrouwen van het
kliënteel kon worden'hersteld.
Het herstel van de motiva
tie bij het eigen personeel.
Om strategische redenen was
de afspraak: het stilzwijgen
over het ganse front tot begin
1987. Het ogenblik waarop wij
met daadwerkelijke feiten
naar boven zouden kunnen
komen.
Verlipack vandaag
Volgende cijfers geven U een
idee van wat Verlipack van
daag geworden is.
tewerkstelling: 820 perso
neelsleden.
eigen vermogen: 1,3 mil
jard waarvan 870 miljoen ge
stort kapitaal of gelijkgesteld.
zakencijfers: 3 miljard B.F.
(laatste 12 maanden)
netto resultaat per
31.12.86: 50 Mio
cash flow per 31.12.86: 340
Mio
Erpe-Mere. Professor Walter De Backer, voorzitter-
direkteur-generaal van Verlipack Belgium (Ih).
Professor Walter De Backer is het boegbeeld van een
aantal investeerders gegroepeerd in een paar Luxemburg
se holdings. Maar tevens is hij professor aan de Ekonomi-
sche Hogeschool Sint-Aloysius waar hij managementinfor
matiesystemen doceert.
Voorheen was hij bedrijvig in de zuivelsektor bij Inex en
in de tekstiel bij De Leie, La Hersautoise en Westhoek
Spinning.
Vóór De Backer bij Verlipack startte, deed de Groep De
Backer zijn belangen in de tekstielsektor van de hand
deels naar Libeco en deels naar Walindus.
Een overname is tot mislukken gedoemd wanneerniet
tegelijkertijd het hele topmanagement vervangen wordt,
zegt De Backer.
De drie zetels moesten dan ook samen worden opgevan
gen. Mol, Ghlin en Jumet. Anders komt het automatisch
tot konkurrentie onderling. De Backer zit nu paraat in
Verlipack waarin ook de overheid zit doch dan als
waarnemer.
Volgens De Backer heeft Verlipack de toekomst voor
zich.
debt ratio: uitstekend
aktiviteit ratio: uitstekend
investeringen gerealiseerd
en in afwerking per 31.12.86:
450 Mio
objektieven 1987: omzet
3,4 miljard; cash flow 390 Mio;
investeringen komende 16
maanden: 500 Mio.
Hoe Is dergelijke heropstan
ding mogelijk?
Er zijn allereerst een kategorie
subjektieve oorzaken als men
tale ingesteldheid, eigentijds
heid, klantgerichtheid, motiva
tie. Maar ook administratieven
als degelijke administratie, on
derhoud van materieel, beslis
singskracht.
De win-gedachte is de onder
toon van ons huidig sukses.
Holglasverpakking
Verlipack is de nationale hol-
glasverpakproducent.
Men kan moeilijk spreken van
nationale markt. De thuis
markt overschrijdt onze eigen
nationale grenzen, wat bete
kent d#l 60% van de produktie
exportgericht is. Het kliënteel,
in flessen en bokalen, met uit
zondering van farmaceutisch
glas, strekt zich uit over Bel
gië, Nederland, Frankrijk,
Groot-Brittannië en Duits
land.
Met de nieuwe kantoorgebou
wen te Erpe-Mere vangt een
geheel nieuwe periode aan
voor Verlipack Belgium en
voor haar klanten. Een effi
ciënte organisatie heeft be
hoefte aan een rationele infra-
struktuur.
De inplanting te Erpe-Mere
werd zorgvuldig onderzocht.
Elementen als: geringe afstand
van Brussel, toegankelijkheid
via de snelweg, bereikbaarheid
voor het personeel, goede
kommunikatiemogelijkheden
en een rustige ligging werden
als doorslaggevend be
schouwd.
De holglasverpakking is een
milieuvriendelijke verpakking
en dit in tegenstelling met de
vele plastiektoepassingen.
De konsument krijgt vandaag
een lichtgewichtfles of -bokaal
ter beschikking dewelke volle
dig kan gerecycleerd worden.
Verlipack Belgium heeft een
behoefte aan 150.000 ton gere
cycleerd glas, maar kan slechts
75.000 ton ervan op de binnen
landse markt aantreffen, we
gens het niet voldoen aan onze
kwaliteitsnormen.
Recyclage
Ook «recyclage» is zo'n mode
woord dat men soms geneigd is
te pas en te onpas te gebrui
ken. Mensen worden vandaag
de dag rerecycleerd, maar dat
gebeurt ook met verpakkingen
en dan vooral met glasverpak
kingen. Glas kan dan ook zon
der meer als dé recyclagever-
pakking bij uitstek beschouwd
worden.
Lichter glas
Het gewicht van de verpakkin
gen is een konstante zorg ge
weest voor de glasindustrie. In
ongeveer 30 jaar heeft men de
meeste glasverpakkingen 30,
40 en zelfs 50% lichter kunnen
maken. Voor een potje van 40
cl. is daardoor nu bijna twee
keer minder glas nodig dan in
het begin van de jaren vijftig.
Op dit gebied heeft de zoge
naamde Press Blow techniek
een aanzienlijke vooruitgang
mogelijk gemaakt.
Dank zij een technische rege
ling door micro-processors kan
men met de Press Blow
techniek lichter glas fabriceren
dat op alle punten een gelijke
weerstand heeft. Dit lichtere
glas heeft uiteraard verschei
dene voordelen: een totale, re
gelmatige kwaliteit wat het ui
terlijk en de vormgeving be
treft, dank zij een betere ge
wichtsverdeling van het glas,
een hogere weerstand tegen
met name mechanische schok
ken en ten slotte een geringer
gewicht en een grotere hand
zaamheid.
Door scherpere kwaliteitskon-
troles kan de glasindustrie nu
dus verpakkingen leveren die
ondanks hun geringere gewicht
toch sterk en betrouwbaar
zijn.
Glas, de eigentijdse verpakking
De verpakkingsindustrie staat
bekend om zijn vindingrijk
heid. Een mooi voorbeeld
daarvan is de kombinatie van
twee materialen, glas en plas
tic, die op de drankenmarkt
eigenlijk aartsvijanden zijn.
Uit deze kombinatie is de gla
zen fles met intrekbare plastic
hoes ontstaan. Deze «plastic
sleeve» heeft meer dan één
voordeel. In de eerste plaats
kan hij perfekt gerecycleerd
worden en daarnaast maakt hij
de fles lichter, kan hij makke
lijker bedrukt worden, heeft
hij een groter oppervlak dat'
voor dekoratie kan dienen en
beschermt hij tegen schokken
op de bottelarijlijnen en de
rechte produktielijnen. Boven
dien houdt de plastic hoes de
drank langer vers en fris.
LH
Na het beëindigen van hun dagtaak, kwamen vier herbe-
rgvrienden elkaar tegen in hun stamcafé Rembrandt.
Herman De Wolf die ondertussen voorzitter is geworden
van de Rembrandtkluddens, meent zich nog te herinne
ren, dat het een biezondere koude dag was. Maar by de
vier had dat geen enkele invloed op hun mening. Rond de
stamtafel, tussen pot en pint, werd immers de idee
geopperd om in Lede een karnavalvereniging op te
richten. Wie dacht dat het alleen maar om te lachen was,
had het verkeerd voor. De groep kwam er en groeide uit
tot een van de mooiste die men in Lede kent.
Het bleef bij geen loze woor
den, want binnen de kortste
keren was de groep geboren.
Het leek wel meer weg te heb
ben van een sprookje. Bedoe
ling was dat de leden elkaar in
een vriendschappelijke en ka
meraadschappelijke sfeer zou
den kunnen ontmoeten en aan
die stelregel houdt men zich
heden ten dage nog steeds
vast. Een goede zaak, vinden
Lede. De jeugd van de Rembrandtkluddens vijf jaar later (a)
Lede. Een groepsfoto naar aanleiding van een kavalkade (a)
wij. Heel wat vergaderingen
uit die beginperiode werden
gewijd aan het kiezen van een
goede naam, tot uiteindelijk
iemand opperde «De Rem
brandtkluddens». Die naam
vond ingang en kreeg de goed
keuring van alle leden.
Onder die naam zou men ook
gaan deelnemen aan de karna-
valeske ebattementen in Lede.
Men startte in 1975 met een
schitterende derde plaats.
Voor een beginnende groep
was dat een overdonderend
sukses. In 1976 eindigde men
met de record's op de zevende
plaats, in 1977 beeldde men de
eskimo's uit en in 1978 pakte
men uit met de duivels. In 1979
werden de clowns naar voor
gebracht en in 1980 eindigde
men met de omgekeerde we
reld op de vierde plaats. In
1981 kwam dank zij de Rem
brandtkluddens de paus naar
Lede en in 1982 klom men
naar een schitterende tweede
plaats met lachkabouters. Dat
sukses werd het jaar nadien
overgedaan met «inleveren».
Net toen men tien jaar bestond
werden de Rembrandtklud
dens winnaar van de stoet.
Geen wonder, want het onder
werp van 1984 was oktopus en
met een dier met dergelijke
vele vangarmen kan men ook
alle kanten uit. In 1985 werd
men opnieuw tweede met het
Rembrandtmysterie en vorig
jaar werd het opnieuw tweede
met «Das es Lede». Geef toe
er zijn niet zoveel groepen in
Lede die een dergelijk palma
res kunnen voorleggen.
In Lede heeft men het niet
hetzelfde komfort als in Aalst
en dat houdt in dat de groepen
niet kunnen beschikken over
een grote werkplaats voor het
bouwen van de wagens. In Le
de zijn noch dit tijdstip zowat
alle schuren bezet door karna
val vereni gingen.
Bestuur
Omdat café Rembrandt in de
loop der tijden verdween, zag
men zich verplicht uit te wij
ken naar een ander stamlo-
kaal. Men koos voor café Ral-
ley. Daar bestuurt voorzitter
Herman De Wolf zijn troepen
zoals het hoort. Hij kan daar
bij rekenen op de steun van
schatbewaarder William Van
Impe, van de beide sekretaris-
sen Patrick Kuppens en A. De
Kuyper en op de bestuursleden
Johan Ghysselinck, Dirk Mer-
tens, Rudy Van Nieuwen-
bergh, Ghyslain Verhofstadt
en Paula De Pauw.
Alvorens de jongste gemeen
teraadszitting definitief uit de
startblokken raakte was er
heel wat gebekvecht over een
procedurekwestie waaraan
blijkbaar zwaar werd getild.
Delen van interpellaties door
Willy Van Mossevelde die eni
ge klaarheid verlangde over
het al dan niet ontslag van
feestleider Albert Cornand en
door Patrick De Smedt die het
wilde hebben over de toe
komstige werking van het
Coördinatiekomitee voor wel
zijnszorg en meer in het bij
zonder over de aanduiding van
een voorzitter werden immers
naar de besloten vergadering
verwezen wat volgens Edgard
Hooghuys ten onrechte was
gebeurd doch volgens de bur
gemeester wel gemotiveerd
Kern Sirius Aalst, een jongerenvereniging gesticht in
1970, heeft als doel de astronomie in en rond Aalst te
popularizeren door het geven van kursussen, het versprei
den van een krantje, het houden van vergaderingen,
spreekbeurten, kyk- en infoavonden over sterrenkunde
en... ruimtevaart.
Op zaterdagavond 7 februari programmeert deze Jonge
renvereniging vooor Sterrenkunde om 19 uur een boeien
de, aangename en leerryke kyk- en informatieavond in en
rond het klublokaal by het Kapucynenklooster, in de ry
lokalen links op de speelplaats van de lagere school)
Kapucynenlaan 95 te Aalst.
Zonder twijfel behoort ster
renkunde en ruimtevaart tot
de minst gekende vrijetijdsbe
stedingen. Toch is men ook in
het Aalsterse reeds geruime
tijd op dit gebied aktief. In het
kader van de Jongerenvereni
ging voor Sterrenkunde, d.i.
de jeugdafdeling van de Vere
niging voor Sterrenkunde, zijn
jongeren aktief die zich inte
resseren voor sterrenkunde en/
of ruimtevaart. JVS-Kern Si
rius Aalst vormt een plaatse
lijk samenwerkingsverband
binnen hetwelke die jongeren
kunnen samenwerken en hun
hobby beleven.
Iedereen die belangstelling
koestert voor sterrenkunde of
ruimtevaart is welkom bij Si
rius. Deze JVS-Kern richt zich
tot belangstellenden uit heel
Aalst en omstreken. Er zijn
geen beperkingen inzake leef
tijd en bovendien is het niet
uitsluitend een jongensaange-
legenheïd! Men hoeft ook niet
een mini-Einstein of wiskunde-
genie te zijn om er welkom te
zijn... Dus... «sterrenkunde»
kan ook wel wat voor jou zijn!
Wekelijks is er op zaterdagna
middag om 14 uur in het klub
lokaal, dat zich bevindt bij het
Kapucijnenklooster te Aalst
een vergadering waarop de le
den elkaar ontmoeten. Daar
naast krijgen deze leden het
klubblad «The Pup», kunnen
ze deelnemen aan een «astro-
nomiekamp» of aan uitstappen
naar andere KVS-kernen en
samenkomsten van amateura
stronomen.
In het verleden werden reeds
meermaals tentoonstellingen
georganizeerd, verzorgde Si
rius een nationale JVS-dag,
zelfs een scholenkwis. Ook
«informatica» met behulp van
een eigen microcomputer
stond al regelmatig op het pro
gramma, naast een kursus ster
renkunde voor beginners. De
meest voor de hand liggende
aktiviteit is natuurlijk het
waarnemen van hemellicha
men zoals de maan, de plane
ten, de zon, verschijnselen als
meteoren vallende sterren)
en hemelobjekten als nevels,
verschillende soorten sterren
als dubbelsterren, variabelen
enz. Natuurlijk neemt niet ie
dereen alles waar, maar slechts
dat waarvoor men interesse
heeft. Een initiatief dat telkens
weer enorm sukses kent is een
«sterrenkijkavond». Heel wat
«belangstellenden» grijpen
dan de gelegenheid om eens
een blik door een telescoop te
werpen en zich te informeren
over deze al te onbekende «na
chtelijke» hobby. Je kan er
ook wel gebruik maken van
een op statief gemonteerde
verrekijker om specifieke he
melobjekten op te zoeken of.
een eerste les volgen in het
aanleren van sterrenbeelden
met het blote oog... Op deze
wijze wil JVS-kern Sirius Aalst
de sterrenkunde populair
maken.
Zaterdagavond 7 februari staat
(opnieuw) een kijk- en infoa-
vond over sterrenkunde en
ruimtevaart op het program
ma. Deze kijkaktie gaat door
naast het klublokaal. Kapucij
nenlaan 95 te Aalst. Om 19
uur. En binnen in het klublo
kaal worden diamontages ver
toond over de werking van de
kern, evenals over de planeten
en ruimtevaart. Diverse aspek-
ten van ruimtevaart en sterren
kunde worden nader belicht.
Bij slecht weer wordt zeker
gezorgd voor een vervangings
programma. Iedereen is wel
kom en... de toegang is gratis!
Fijn als jij er ook bij bent!
omdat het ging over persoon
lijke en emotioneel geladen
materies. Volgens Edgard
Hooghuys is het niet het colle
ge doch wel de gemeenteraad
die moet bepalen of een punt
al dan niet naar de besloten
vergadering zal worden verwe
zen. Behalve dan wat. betreft
de punten die volgens de weg
automatisch naar de besloten
vergadering worden verwezen.
Volgens Hooghuys worden de
prerogatieven van de gemeen
teraad in deze beknot. «Wan
neer personen worden ver
noemd moet dit gebeuren met
gesloten deuren doch dat was
duidelijk niet het geval toen in
een vroegere zitting van leer
werd getrokken tegen een per
soon die weliswaar niet ge
noemd werd bij zijn naam,
doch in niet mis te verstane
benamingen werd geviseerd».
Hooghuys blijft bij zijn stand
punt dat een punt van de agen
da wel naar de besloten verga
dering kan worden verplaatst
door de gemeenteraad maar
dan wel met een twee-derden-
meerderheid wat de burge
meester echter niet aanvaardt.
Hooghuys eist dan ook een
stemming bij naamafroeping
doch krijgt die niet. «U kan
eventueel klacht indienen bij
de gouverneur» zegt de burge
meester. Waarna Jan Caudron
die zegt te weten dat Edgard
Hooghuys de reglementering
tot in de puntjes kent vraagt
dan ook een schorsing opdat
het bestuur de gelegenheid zou
hebben om na te gaan of al dan
niet een 2/3 meerderheid ver
plicht is.
Maar tot schorsen kwam het
niet omdat de burgervader
voet bij stek hield en bleef bij
de gewone meerderheid de
helft plus één.
«We stemmen niet omdat het
over een procedurekwestie
gaat» zegde de burgemeester
en anderzijds zegde Hooghuys
te zullen weigeren aan een
stemming deel te nemen «over
iets dat onwettelijk is».
Uiteindelijk kwam er een com
promis uit de bus. Beide pun
ten zouden dan toch in open
bare zitting worden behandeld
doch afgesproken werd dat de
deuren zouden dichtgaan wan
neer er namen zouden worden
genoemd. Maar zover kwam
het finaal niet, zodat de berg
een muis baarde.
De wet
Stadssekretaris Christiaan Wil-
lems reikte een nota uit met
een aantal uittreksels uit de
wetgeving. Zeker, en ook niet
betwist, is het dat het college
de agenda samenstelt en de
punten al dan niet in het open
baar laat behandelen. Een
punt van de besloten vergade
ring kan enkel naar de openba
re vergadering worden ge
bracht wanneer 2/3 van de le
den zulks vragen. Een ge
meenteraadslid kan wel vragen
een punt in de open vergade
ring te behandelen doch kan
dit niet eisen. Het is en blijft
een prerogatief van de ge
meenteraad te willen dat over
een punt in het openbaar
wordt gehouden via een stem
ming met 2/3 meerderheid.
LH
Driemaal mea culpa. We slaan ons rouwmoedig op de
borst en vragen ekskuus aan alle Leedse karnavalisten en
zeker aan Ingrid Verbeke. Want ofschoon we op de eerste
pagina aankondigden dat Ingrid de dertiende Miss Bette
was geworden, kropen we in al onze ijver opnieuw in de
pen en schreven opnieuw dat Nancy Van Der Stuyft de
titel had gekregen.
Het venijn zit natuurlijk in de staart. Onze supersnelle
verslaggever pende namelijk de uitslag door elkaar en
maakte dat Nancy weliswaar de eerste kandidate was,
maar met 27 punten achter haar naam toch nog zes punten
meer scoorde dan Ingrid Verbeke. Het reglement van de
Miss Bette verkiezing stelt nu dat het meisje met de minste
punten en dus het meeste ereplaatsen, de titel krijgt.
Ere wie ere toekomt: Ingrid Verbeke is wel degelijk de
nieuwe Miss Bette. Zij kreeg van de jury 18 punten.
Tweede werd Ann De Swaef met 19 punten en derde
Nancy Van Der Stuyft met 24 punten. Ann Roelandt sloot
de rij met 39 punten.
Uit betrouwbare bron wordt vernomen dat de nieuwe VU-voorzitter een bezoek zal
brengen aan Lede. Blijkbaar wil het nationale VU-bestuur nog tijdens de legislatuur van P.
Jules Henderickx als burgemeester en diens broer Ghislain als voorzitter van het OCMW
de kloof dichten die ontstaan was tussen de Leedse VU-afdeling'en de partij na de laatste
nationale verkiezingen. De ex-afdelingsvoorzitter Ghislain Henderickx heeft ondertussen
zijn schorsing van één jaar uitgezeten en wordt opnieuw lid gemaakt en dus in de partij
opgenomen. Dit bezoek zal ook gezien moeten worden in het teken van de volgende
gemeenteraadsverkiezingen en zal voor de plaatselijke afdeling uiteraard een welgekomen
riem onder het hart betekenen om net als bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen met
entoesiasme de verkiezingen voor te bereiden.
Het bezoek vindt plaats op vrijdag 13 februari. Er is een receptie voorzien in zaal Edelweiss
in Lede, die gevolgd zal worden door een ledenfeest. Wordt dit de officiële start van de
verkiezingskampagne van de V.U.?
