«Oidipoes in Kolonos»:
parel van een voorstelling;
in Heilig Maagdcollege
te Dendermonde
Afgestoft 'poppenhuis'
sprak niet aan
Toneelgezelschap
Ivonne Lex te Beveren
te gast met «Twee op de wip»
Frans Van der Aa
uit Buggenhout
blaast laagje stof van
K.V.S.-kultuur
in «De kelder van kuituur»
Grafische studieavond
DENSITOMETRIE
IN DE PRAKTIJK
Film in Sint-Niklaas
"De Griekse Tragedie"
Griekse poëzie
in Sint-Niklaas
14 - 6.3.1987 - De Voorpost
«Oidipoes in Kolonos» is het sluitstuk van de «Oidipoes-tragedies». Hugo Claus maakte
van dit stuk, dat Sofokles op zeer hoge leeftijd schreef, een poëtische vertaling voor twee
spelers. Deze Arca-produktie wordt gespeeld door Julien Schoenaerts, die ook de regie
voor zijn rekening nam, en door Aafke Bruining. Area is met dit stuk te gast in het
Heilig Maagdcollege te Dendermonde op zaterdag 21 maart om 20 uur. Wie houdt van
goed tea ter, mag deze voorstelling zeker niet missen!
«Oidipoes in Kolonos»
In de «Oidipoes tiran» had
de ongelukkige, door zijn
noodlot achtervolgde Oidi
poes, na de ontdekking van
zijn onvrijwillige gruwel
daden het doden van zijn
vader Laios en het huwelijk
met zijn moeder Iokaste
in overmatig schuldgevoel
de ogen uitgestoken. Hij
wilde het vonnis, door hem
uitgesproken over degene.
TECHNISCH INSTITUUT GLORIEUX
Sint-Jozefjtroot 7, 9040 Oostakker
Telefoon (091)511281
OPENSTAANDE
BETREKKINGEN
Afdeling Grafische Technieken
Leraar Technische vakken
en Beroepspraktijk
- Fotozetten èn Lay-out
- Druktechnieken en Afwerking
Dtpiomo Hoger Sec. Technisch
of Hoger Technisch,
respechwetijk 3 joor of I joor ervaring.
over de verschillende produktiefasen van
door Arte Barendswaard
daarna wordt in groepen gewerkt
13 maart 1987 om 19 uur.
Technisch Instituut Gtorteux
Atelier Grafische Technieken
Sint-JozelStraat 7 Tïgrrff-ieden. gratis
9040 Oostakker niet-leden: too Fr.
die de oorzaak was van de
rampen die Thebe troffen,
nu over zichzelf doen ko
men en smeekte Kreoon, Io-
kaste's broer, hem te ver
bannen uit de 8tad. Dit ge
beurt uiteindelijk en zijn
beide zoons, Poluneikes en
Eteokles, verzetten zich
niet tegen dit onwaardig
vonnis over hun vader uit
gesproken. Alleen zijn bei
de dochters blijven de ver
grijsde Oidipoes trouw. Ge
steund door de arm van zijn
dochter Antigone gaat hij
in ballingschap, terwijl Is-
mene in de stad blijft om
haar vader op de hoogte te
houden van wat zich daar
afspeelt.
Tijdens de strijd om de
macht tussen zijn zoons en
Kreoon was hun een nieu
we orakeluitspraak ter ore
gekomen, namelijk dat de
heerschappij in Thebe zou
afhangen van Oidipoes: die
partij zou overwinnen,
waarbij Oidipoes zich zou
aansluiten. Dit is het mo
ment waarop het stuk «Oi
dipoes in Kolonos» begint.
In dit Griekse epos wordt
verteld hoe Oidipoes bij zijn
verbanning op Kolonos zijn
laatste .dagen doorbrengt in
gezelschap van zijn dochter
Antigone, alvorens door de
goden op wonderbaarlijke
wijze van de aarde te wor
den weggehaald. Zo ont
moet hij er achtereenvol
gens een landman, zijn
tweede dochter Ismene, de
bevriende koning Theseus,
de vijandige Kreoon en zijn
zoon Poluneikes, die hij
vervloekt.
Omdat Hugo Claus, Walter
Tillemans of Kris Betz om
diverse redenen de regie
van het stuk niet konden
aanvaarden, regisseerde
Julien Schoenaerts het dan
maar zelf, weliswaar met
wat hulp van Claus voor de
tekstregie. Het hele stuk
speelt op een lang en laag
verhoog, bestrooid met fijn
wit zand.
Schoenaerts speelt Oidipoes
en Aafke Bruining neemt
de overige rollen op zich.
Telkens verlaat de aktrice
de speelruimte om een an
der gewaad aan te trekken
en een ander masker op te
zetten. Ze komt tot aan de
boord van het zand en
neemt daar de houding van
de akteur die gaat spelen,
pas by het overschrijden
van de zandgrens wordt zij
het personage dat ze speelt;
eigenlijk een procédé uit
het Japanse Nó-teater.
Aafke Bruining maakt in
dit stuk een erg sterke in
druk. De soberheid, die het
regiekoncept van deze «Oi
dipoes in Kolonos» ken
merkt, wordt ook door haar
optimaal omgezet in rake
zegging en zeer precieze
handeling. En maestro Ju
lien Schoenaerts die we
als akteur op één lijn plaat
sen met Jef Demedts, Senne
Rouffaer en Dora Van der
Groen speelt majesta-
tisch, waardig en uiterst
beheerst.
Ook hier gaat de meeste
aandacht naar de tekst: de
juiste zegging ervan maakt
eigenlijk het stuk.
Oidipoes is simbolisch voor
het mens-dom, dat de on
dergang die het voor zich
zelf bewerkt, niet wil zien
Een eerlijk en heerlijk stuk
teater, een parel van een
voorstelling!
Op zaterdag 14 maart e.k. speelt het Toneelgezelschap
Ivonne Lex in het Gildenhuis te Beveren het toneelstuk
«Twee op de wip» van William Gibson. Een produktie die
we vorig jaar in september met heel veel plezier hebben
bijgewoond.
«Twee op de wip>
baar aanwezig is, namelijk
1958 in Jerry's vrouw Tess. Uitein-
het Booth Theatre te Broad- delijk is de verhouding tus-
way gekreëerd door nie- sen Gittel en Jerry ge
mand minder dan Ann Ban- doemd om te mislukken,
croft en Henry Fonda in een maar beiden komen sterker
regie van Arthur Penn. Zo- en zelfbewuster uit de
wel Bancroft als Penn wa- relatie,
ren nieuwelingen in het
teater en de voorstelling Auteur William Gibson
ontstond in nauwe samen- William Gibson (°1914) is
werking met de auteur die geen veelschrijver. Een
hierover vertelt in «The tiental stukken in een veer-
seesaw log».
tigjarige loopbaan, naast
Het duurde ongeveer twee enkele romans, gedichten,
jaar vooraleer de voorstel- film- en televisiescripts,
ling op poten stond. Maar Twee van die toneelstukken
het werd een gigantisch kregen wereldfaam: «Twee
sukses. Sindsdien wordt op de wip» (Two for the
het stuk over de hele wereld seesaw) uit 1958 en «De
gespeeld. In 1958 speelden wonderdoenster» (The Mi-
Annie Girardot en Jean Ma- racle worker) uit 1957,
rais het in Parijs; het jaar waarin hij het verhaal ver
nadien Ketty Van de Poel telt van Helen Keller die,
en Hector Camerlynck in de hoewel blind en doof sinds
Antwerpse KNS. In 1963 haar kinderjaren, een be-
draaide Robert Wise de film kend auteur en voordracht-
«Two for the seesaw» met geefster wordt. In 1982
Shirley Mac Laine en Ro- werd «Monday after the mi-
bert Mitchum. racle» in New York ge-
«Twee op de wip» vertelt het kreëerd in een regie van
verhaal van twee eenzame Arthur Penn. Dit stuk is
mensen, Gittel en Jerry, in eigenlijk een vervolg op
de grootstad New York. «The Miracle Worker» en
Jerry komt uit Omaha, Ne- werd in 1986 met veel suk-
braska, en is aan het schei- ses gekreëerd in de Ant-
den van zijn vrouw van wie werpse K.N.S. Gibsons re-
hij nog altijd houdt. Gittel centste werk is een kriti-i
is een danseres uit de sche studie over de grootste
Bronx, vriendelijk en hulp- Britse auteur «Shakespea-
vaardig, maar met weinig re's game»,
houvast in het leven. Uit
him ontmoeting ontstaat De akteurs
een relatie waarin steeds De rol van Gittel wordt ver
een derde persoon onzicht- tolkt door Karen Vanparijs,
een free-lance aktrice, die
in 1983'afstudeerde aan het
Koninklijk Conservato
rium te Antwerpen. Ze
werkte reeds voor het Ko
ninklijk Jeugdtheater en de
Beursschouwburg. Ook
voor film en televisie ver
richtte ze reeds meerdere
opdrachten.
Roland Ramaekers ("Zon
hoven 1943) speelt de rol
van Jerry. Tot 1972 was hij
werkzaam als onderwijzer.
In '69 studeerde hij af aan
het Antwerpse Conservato
rium en vanaf 1970 is hij
leraar voordracht te Genk
en Beringen. Bij T.I.L. was
hij regelmatig gastakteur.
Ook bij amateurgezelschap
pen, scholen en Limburgse
kabaret- en teatergroepen
is hij geregeld te gast.
Produktie
Regisseur Paul Dom zorgt
voor een erg genietbare
voorstelling, waarin niet
gezocht werd naar techni
sche hoogstandjes maar
waarin de tekst en de ak-
teursprestatie centraal blij
ven staan.
Zowel Karen Vanparijs, een
ideale Gittel, als Roland Ra
maekers zetten geloofwaar
dige karakters neer.
David Cohn zorgde voor
vertaling en bewerking,
Hans Van Omme voor het
dekor, Tjitske Beemster
voor de kostuums, Koen
Gonnissen voor de klank
band. Technische assis
tentie werd verleend door
Lex Meijer en Catrien Her
mans verleende regie-assis
tentie en stelde ook de pro
grammabrochure samen.
Rederijkerskamer H.H. Salvator Wieze
Vorige week zaterdag zette de Koninklijke Rederij
kerskamer H.H. Salvator uit Wieze "Een poppen
huis' (Nora) van Henrik Ibsen in premièrevoorstel
ling op de planken. Roger De Wilde voerde de regie.
Met deze produktie presenteert de kring zioh zowel
in het Provinciaal Klasseringstornooi als voor de
jury van de Renaat Ravijtswedstrijd.
Ibsens 'Poppenhuis' is ons niet Dat deed de Rederijkskamer uit
bevallen. Niet omdat we zater- Wieze dus wel en, zij deed
dag gekonfronteerd werden hiervoor een beroep op regis-
met minderwaardige akteer- seur Roger De Wilde en op wat
prestaties - integendeel - of het akteerwerk betreft op Wil-
omdat het dekor een abomina- liam Guns, Ann Macharis,
bele indruk liet - verre van - Hendrik Wijnendoele, Paula De
evenmin omdat de hand von Ridder, Marcel Lissens, Chris-
de regisseur niet merkbaar tel Heyndrickx, Godelieve De
was, maar gewoon omdat de Wit en op de figurantjes An
thematiek van dit stuk ons niet Bosman, Leentje en Bartje
aansprak. Dergelijke oubollige Guns en Suzanne Vermoesen.
stukken, waarin het woord pri- Die al bij al een homogene
meert op de handeling, het prestatie neerzetten,
statische hoogtij viert, laat Verleenden verder hun mede-
men o.i. best onaangeroerd werking: Suzanne Cassiman
onder de dikke laag stof die (regie-assistentie), Marcel Van
zich in de loop van ruim hon- Damme (toneelmeester), Wil-
derd jaar - 'Een poppenhuis' liam Guns (dekorontwerp), Phi-
dateert uit 1879 - ontwikkeld lemon Pieters, Erik Moens, Gui-
heeft. Diept men ze dan toch do Van der Steen, Remi Saeys,
op, dan vergen ze een meer Gilbert Moens, Willem Heu-
dan grondige bewerking of vinck, Norbert Huau, Remi
kunnen gedeelten ervan even- Comelis, Moreel Van Damme
tueei gebruikt worden in de (decorbouw), Julien De Smet
toneelscholen. Maar ze op een (belichting, die jammer genoeg
publiek uit 1987 afsturen lijkt niet altijd even 'logisch' ge-
ons verkeerd. beurde), Mare Colman (ge
luid), Leon Van de Winckel
(elektriciteit), Suzanne Cassi
man (grime), Annie Cami, Re-
gina Rabier, Betty Van Dries-
sche (kostumering), Godelieve
De Wit en Remi Bosman (re
kwisieten) en Jozef Cooreman
(zaalverantwoordelijke). 'Een
poppenhuis' wordt nog opge
voerd op de vrijdagen 6 en 13
maart en op de zaterdagen 7
en 14 maart, telkens te 20 u. in
Zaal Gildenhuis te Wieze.
Pierre Van Rossem
Karen Vanparijs en Roland Ramaekers in het Appeltje
Toneel in Sint-Niklaas. Bij De Vlasbloem in Nieuwkerken
werd Abraham en Samule» voor het voetlicht gebracht
door Luk D'Heu en Pol Goossen (Iv)
Het "Festival der Festi
vals" ontvangt vele promi
nente gasten, van 12 tot 18
maart in Sint-Niklaas. Eén
van de opmerkelijkste is
wel Oscar.
Voor filmliefhebbers, re
gisseurs, akteurs, enz. be
tekent Oscar heel veel.
Voor Nicole Van Goethem
en haar animatiefilm "De
Griekse Tragedie" heeft
Oscar ook een grote boon.
Op 30 maart dingt "De
Griekse Tragedie" immers
mee naar de bekroning
voor de beste korte anima
tiefilm in Hollywood. En
die bekroning is een Oscar,
Het "Festival der Festi
vals" had zo'n voorgevoel.
Van Goethem's "Griekse
Tragedie" is te bewonderen
tijdens het animatiefilm ge
beuren in Sint-Niklaas, zo-
wol op 12, 13, 16 als 17
maart.
"De Griekse Tragedie" is
een heel komisch filmpje.
De kariatiden (draagz uilen
in de vorm van vrouwen
beelden) van een oude
Griekse tempel hebben er
genoeg van door toeristen
en archeologen onheus te
worden bejegend. Eén na
één geven ze er de brui aan,
zetten ze een stapje in de
wereld.
Voor Van Goethem is de
Oscarnominatie een tweede
grote erkenning. In 1985
behaalde "De Griekse Tra
gedie" reeds de grote prijs
en de Prijs van het Publiek
op het animatiefilmfestival
van Annecy in Frankrijk.
Nicole Van Goethem was
echter al langere tijd met
animatiefilm bezig. Zo
werkte ze mee aan de Picha-
films "Shame of the Jungle"
en "The Missing Link" en
de BRT-produktie "Jan zon
der Vrees" van Jef Cassiers.
Vertoningen: 12 maart
20 u., 13 maart 14 u., 16
maart 20 u. en 17 maart 17
u.
Toegangsprijzen (pet-
voorstelling): 150 fr. vool-
volwassenen, 100 fr. voor
-18-jarigen, CJP, plus-3-
pas en groepen, 75 fr. voor
scholen en jeugdbewe
gingen.
Kaarten te bekomen: toe
ristisch informatiekantoor,
Grote Markt 45 te Sint-Ni
klaas, tel.: 777.26.81 of
777.27.04.
Voor alle inlichtingen
rond het programma: se-
kretariaat, "Festival der Fe
stivals", Grote Markt 1 te
2700 Sint-Niklaas, tel.:
(03)777.84.00.
Beveren. In kasteel Cortewalle stellen 23 werkende leden van de Piet Stautkring tentoon.
Ze heten Alfons Van Meirvenne, Ultruda Tilleman, Robert Wuytack, Jan Buytaert,
Aimé Van Avermaet, Geert Heirbaut, Jan Adriaenssens, Henry Cant, Guido Hulle-
broeck, Paul Degelin, Jet Vael, Frans Tindemans, Raf Cool, Leona Van Wauwe, Hilaire
Bals, Romain De Coninck, Wolfgang Hagedoorn, Michel Taverniers, Jo Degelin,
Maurice Van Raemdonck, Audrey Howlett, Kris Praet en Robert Vlegels (foto Iv)
Lebbeke. De Kon. Rederijkerskamer Salvator uit Wieze pakte uit met het Poppenhuis
(vh)
Er is (weer) nieuws van de Griekse vriendenkring
uit Sint-Niklaas die naar de naam Eftichia luistert.
I.s.m. ambassadeur G. Vandalio (en dat is géén
pseudoniem van schepen Van Daele) organiseert
men een voordracht met gedichten, op donderdag
19 maart om 20 uur in de kalfac van het kollege van
de Kollegestraat.
Konstantionos Kavafis (1863-1935) schreef verzen
van een zeer eigen ritme en muzikaliteit, met verras
sende ideeën en beelden en in een hoogst persoonlijke
taal verwoord. Zijn dichtkunst wordt niet gemakke
lijk genoemd, maar ze heet roch zeer toegankelijk te
zijn. Merkwaardigerwijze was het Nederlands de
eerste vreemde taal waarin Kavafis' verzen (in 1935)
werden gepubliceerd.
De gedichten worden die avond voorgedragen door
Trees Vlaeminck en Erik Bleien. Inkom 100 frank.
Leden van Eftichia betalen 60 frank. De Griekse
ambassade biedt de aanwezigen ook de tekst van de
voorgedragen gedichten aan.
W.V.
Senne Rouffaer en Vic De Wachter in de kelder van kuituur dat gebracht wordt
in een regie van Buggenhoutenaar Van der Aa.
Toen Frans Van der Aa een paar weken geleden aan ons blad verklaarde: «Be ben niet
altijd akkoord met de manier waarop humor hier in K.V.S. geserveerd wordt» konden
we al vermoeden dat «De kelder van kuituur», door hem geregisseerd, wel eens een
produktie kon worden die anders oogde dan het gewone K.V.S.-menu. Dat is het ook
geworden; ook al kleven er schaduwen aan het geheel.
In de kelderverdieping van
het Ministerie van Kuituur
zit Bysminski, een toneel
auteur, in pijama en rillend
van de kou op een stoel te
wippen, omdat hij drin
gend naar het toilet moet,
wat hem niet meteen toege
staan wordt. Hij wordt be
waakt door twee stompzin
nige mannen. Alles laat
veronderstellen dat de au
teur in het holst van de
nacht uit zijn bed werd ge
haald en hiernaartoe ge
sleurd. Plots verschijnt een
medewerker van de minis
ter (of is het van een teater-
direkteur?) die Bysminski
vertelt hoe mistroostig zijn
baas wel is. Hij zou zo
graag een degelijk eigen
tijds toneelstuk willen ont
dekken, maar kan er ner
gens een vinden. Van de
auteur wordt verwacht dat
hij de opdracht aanvaardt
een dergelijk stuk te schrij
ven. Aan welke normen dit
nieuwe meesterwerk moet
voldoen, kan de medewer
ker niet precies formuleren
maar hij smeekt Bysminski
toch de opdracht te aan
vaarden. Plots verschijnt
die met gal
mende stem en teatrale ge
baren subsidies komt
opeisen.
Het is een bizarre satire
waarin vragen gesteld wor
den over kuituur, teater en
meer bepaald de rol van de
toneelauteur. Dit alles over
goten met een gezonde do
sis zelfspot en een fijnzin
nig gevoel voor absurde si
tuatiehumor.
Regisseur Frans Van der
Aa, in K.V.S. zo dikwijls te
zien in boulevardkomedies,
bewijst met deze regie dat
hij andere (betere) pijlen op
zijn teaterboog heeft. Hij
slaagt erin, tenminste in
het eerste deel, de satire zo
kolderesk op de planken te
zetten, dat de toeschouwer
gelukkig-verbaasd zich af
vraagt of hij wel in de Brus
selse K.V.S. zit. Hij slaagt
er echter niet in dit ook in
het tweede deel konsekwent
door te trekken. De drie
hoofdpersonages in het
stuk zijn: de «gegijzel
denauteur Bysminski (door
Rudi Van Vlaenderen kon
sekwent getekend), de be-
stuurssekretaris (een mees
terlijke Senne Rouffaer die
ook in deze akteerstijl heer
lijk is) en de «beloftevolle»
regisseur (Vic De Wachter
die van zijn karikatuur een
karikatuur maakt).
De breuk ligt precies bij het
verschijnen van deze laat
ste: het door De Wachter
neergezette personage bete
kent een te grote stijlbreuk.
Eveneens na de pauze blijkt
duidelijk een tekort aan te-
matisch materiaal om te
kunnen blijven boeien.
Voordien echter genoten
we enorm.
De grote verdienste van de
ze produktie en van de jon
ge regisseur is vooral dat ze
in het wat muffe K.V.S.-
arsenaal voor wat frisse
lucht probeerden te zorgen,
al wilden niet meteen alle
deuren en ramen van het
oude gebouw open. En dat
een groot deel van het trou
we K.V.S.-publiek schrik
heeft van wat frisse lucht
en tocht, mag geen reden
zijn om dit soort produkties
voortaan te mijden!
Nog te zien in K.V.S.-Brus-
sel t.e.m. 15 maart en in
N.T. Gent op dinsdag 24
maart.
L.
