«Fientje en de brave moordenaars»
van De Kleine Kunst
Luc Philips
speelt imponerende
«Tuinman van de koning»
te Sint-Niklaas
programmeert
Albert Hulstaert
stelt tentoon
te Dendermonde
ïoESÜ» SU" verkriieW MMn W)
Foto's van Karei Heirbaut in museum te Temse
14 - 10.4.1987 - De Voorpost
Toneel te Severen
«Everybody loves Opal» is een blijspel van John mante bendeleidster. Stefan
Patrick, de auteur van o.a. «Lucy's Baby», «De Truyman net niet explosief
Wereld van Suzie Wong», «De dwaasheid heeft haar
tijd om je waar te maken. Alles bijeen toch een goede
Wil fried Van Daele zal dit voorstelling voor De Kleine
als dokter-invaller ook wel Kunst met duidelijk pro-
eigen rechtOlijfje» of het Beverse «Fientje en J*** 1™B T'B
- - J - - - - - bracht zijn typering van een slechte plaatsing mee, speelseizoen. Medewerkers
professor" en «brein» van steeds in profiel of rug- aan het dekor waren Fred
dy Van Raemdonck, Carlos
Andries, Julien Rotthier,
Julien Waem, Simon Van
Goethem, Paul Van Es-
Van de Perre had een moei- soms lag men overhoop met ?Dr?eck' Foubert. Het
licht was van Rene Van
haar moordenaars» is ons inziens niet bepaald het
beste van wat Patrick zoal bijeenschreef. Nochtans de tende" slechts na de pau- zaal
schuilen in dit werk wel de nodige ingrediënten om ze tevoorschijn. Het stuk kwam traag op
er een probleemloos ontspannend avondje toneel- Dit doet niets af aan het gang, maar kreeg de nodi-
kijken mee te versieren. De nog jonge toneelkring goede spel dat zij doorlo- ge schwung na de pauze.
De Kleine Kunst maakte er een suksesrijke reeks P0111^ produceerden. Paul Het tempo zat goed, maar
van vier voorstellingen mee waaraan het publiek
2 v. 1 lijke opdracht als Bob de de ritmeversnellingen Ru- 1
achtbaar genoegen beleefde, en dat is toch belang- .kleinste„ „es biivoorbeeld leken echt. Hasael
In bijna al zijn werken stelt Van Hove tekende voor de
«kleinste» zies bijvoorbeeld leken echt.
rolletjes zijn niet altijd de maar kwamen veel te plots
«fijnste». Je krijgt weinig tot stand.
John Patrick een
i- klank en dat was af Op de
figuur voorop. De ene keer grime van Erik Adriaens-
is dit een vrouw die zich sens hebben we één opmer-
tracht los te werken uit het king: de zwarte rimpeltjes
traditionele «doen en den- op het voorhoofd van Fien-
ken» van de doorsnee Ame- tje kwamen te afgetekend
rikaanse, de andere keer in het licht. Ook leek het of
bezit dit personage een bij- het vrouwtje zich bij dag en
na kinderlijke naïviteit en nacht de haren waste. De
een onverwoestbaar geloof teksthulp van Lisette
in het goede dat in elke D'Hooge hebben we geluk-
mens schuilt. Telkens kig slechts één keer
plaatst hij deze figuur gehoord,
tegenover een stelletje
schuimers (in dit geval de De akteurs
zogenaamde moordenaars) Er werd
die stuk voor stuk een serie
voel, hoe flink
gewerkt te zijn door de cast
van De Kleine Kunst en
haar debuterend regisseur.
Het geheel kwam goed
over, maar net iets te braaf,
waarmee wij onze titel ver
klaren. Gelukkig is er heel
wat goeds te vertellen over
deze produktie.
Dekor en techniek
met hun werk.
prachtig aangekleed
voorzien van de nodige,
goedgekozen attributen.
Toneel in Sint-Niklaas. Impressie uit het stuk «Mijn ferme lady(Iv)
het algemeen
goed geakteerd in een goed Walter Van Den Broeck, een van onze boeiendste roman- en toneelauteurs van de laatste
slechte eigenschappen be- uitgebalanceerde bezetting. 20 jaar. Walter Tillemans, een van de meest integere en geïnspireerde teatermakers, ons
zitten. Voeg daarbij de Tine Schoonvliet als Fientje door het buitenland benijd. Luc Philips, een teaterbeest, door het dwaze teaterdekreet
soms cynische dialogen vol in de hoofdrol was gewoon tot pensionering gedwongen maar die het niet kan laten.
dubbele bodems, aldus re- schitterend, al hadden wij Deze drie gedrevenen van het teater zorgden vorig seizoen voor een van de boeiendste
gisseur Renaat Stoop in problemen met de juiste ty- teaterbelevenissen van 1986: «De tuinman van de koning». Op dinsdag 14 april in de
zijn inleiding, plus een ver- pering van dit personage Stadsschouwburg te Sint-Niklaas om 20 uur. Zeker gaan kijken!
haal dat bijna sprookje- 2e bewoog als een oudje van
sachtig aandoet, en je be- 80, zong als een meisje van Het verhaal hetzelfde dorp als de au- p0l Mallants laat de hele
komt een boeiend stuk to- 18 en hanteerde de humor in de laatste roman van teur. Het boek «Brief aan dinastie aannilrkfm met al
neel a la Patrick. als een oudje van 50. Goed Walter Van Den Broeck, Boudewijn» heeft in zijn le- de tribulaties die hieraan te
Bovendien zouden wij een akteertalent, tekstvast, „Het Beleg van Laken», is ven een bijzondere rol ge- pas komen, om aan te tonen
aantal karikaturale figuren goede timing, soms de mop- de auteur in raadselachtige speeld. Bij de lektuur ervan dat auteur Walter Van Den
te zien knjgen in de meest jes wat te veel gelanceerd, omstandigheden op het pa- heeft hij op gevorderde leef- Broeck een volledig vals
waanzinnige situaties, ge- maar een soüde «motor» leis te Laken gegijzeld om tijd de liefde ontdekt, wat beeld opgehangen heeft van
situeerd in de hall van het voor het geheel. De «moor- de vraag van de koning te aanleiding geeft tot een de ware Boudewijn, die in
JdeJPutJ" denaars» deden het ook beantwoorden: «Waarom passionele gebeurtenis zijn ogen de inkamatie is
te. Wij hebben ze inderdaad voortreffelijk, al kregen zij schrijft gij?» waarbij zijn broer het leven van zijn geliefde «Sinte
gezien, maar iets te weinig van de regie te weinig ka- Hij wordt er gekonfron- verloor. Metten» uit zijn jeugd in
,naar ons ge~ rakter mee. Christ! Smet teerd met de oude tuinman De oude tuinman Pol Mal- Olen.
lee^ was als Sylvia een te char- Pol Mallants, afkomstig uit lants, die zijn hele leven
heeft doorgebracht in de Luc Philips
tuin van het paleis als tuin- De nu 70-jarige Luc Philips
man van de koning, kan zet in zijn anderhalf uur
Tati ooi lri*i n (V 1I7{ j T oVitiolra het niet eens zijn met de durende monoloog op een
J. U1ICC11V1 VV IJ XjeUKJeiYt; wijze^waarop Walter^ Van autentieke en schitterende
Den Broeck in zijn «Brief» manier een Pol Mallants
omspringt met de figuur neer met een mild relative-
van de vorst. Pol Mallants rende humor, waarin de on-
neemt het de auteur zelfs derliggende tragiek toch
Dat sommige toneelkrin- regie van Roger De Wilde, bijzonder kwalijk dat hij, nooit ver weg is. Herken
gen ervan houden vrij Dit stuk wordt opgedragen vooraleer dit werk te schrij- baarheid in zijn betere
Wij willen eerst en vooral vroeg hun jaarprogramma aan Annie Bosman. ven, niet eerst hem geraad- Vorm; sommige Vlaamse
dekorploeg feliciteren Vast te leggen, bewijst de 'Neen schat, nu niet' een pleegd heeft. teaters zouden best het
i i- Het was Lebbeekse toneelkring "Wij' Engelse klucht van Cooney Op bitter-komische wijze woord «herkenbaar» niet
en die nu reeds haar speelpro- en Chapman, regie William geeft de underdog Pol Mal- meer op hun produkties
gramma 1987-'88 bekend- Guns, wordt de tweede pro- lants vanuit een kikvors- plakken na dit autentieke
maakte. duktie. Dit stuk, opgedra- perspektief (ook scenisch) volksteater!
Eindelijk eens een dekor Het seizoen 1987-'88 is ei- gen aan Eddy Van Langen- gestalte aan de kompleksi- We zagen dit soloteater een
dat van de eerste aanblik de genlijk een bijzonder jaar hove, wordt eind februari, teit van de Belg: zijn onze- jaar geleden in het Raam-
juiste sfeer oproept waarin voor de kring, vermits "Wij' begin maart op de planken kere verhouding tot zijn teater zelf. We herinneren
het stuk zich afspeelt. Bo- dan zijn 20-jarig bestaan gezet. koningshuis, zijn frustra- het ons nog als de dag van
vendien werd het huzaren- mag vieren. Eerder reeds Zowel Annie Bosman als ties op allerlei vlakken en gisteren en van de tiental
stukje «het neerstorten van werd besloten dat tijdens Eddy Van Langenhove zijn niet in het minst op het vlak ien produkties die we in een
een zoldering met hebben dat jubileumjaar de leden in de hun opgedragen stuk- van de politiek en de sek- jaar zien. zijn er niet veel
en houden én op het juiste die vanaf het ontstaan van ken de centrale figuren. sualiteit, zijn radeloze zoek- die het onthouden waard
moment» op de meest per- de kring tot vandaag bij de Naast deze produkties or- tocht naar een identiteit en zijn... Dit is er een! Wekun-
fekte manier uitgevoerd, kring betrokken zijn ge- ganiseert Wij', begin mei het levensgrote minder- nen het warm aanbevelen!
Schitterend. Bovendien lok- weest, speciaal gehuldigd 1988, ook nog een revue in waardigheidskompleks.
te deze theaterstunt spon- zullen worden. cabaret-vorm, waarin ge-
taan applaus los in de zaal. Als eerste produktie - op- tracht zal worden een te-
De lichtregie was aan de voeringen eind oktober, be- rugblik te maken op de tJTITl 1 Pil W tOllfifil
sobere kant, hoewel wij be- gin november werd geop- twintigjarige geschiedenis
gnp opbrengen voor de pe- teerd voor "Verlengd Week- van de kring
nibele mogelijkheden die de end', een komedie van de (pvr) ift fl a TIaati Tiri ilr
parochiekring biedt. Willy hand van Lode Pools, in een 111 U" X>UUI1 WIJ K
Zeven jaar geleden kreeg men te Bornem al de gelegen
heid om werken van kunstschilder Albert Hulstaert te
bewonderen. Het werd een overgroot sukses. Ondertus
sen is deze kunstenaar verder geëvolueerd en worden
zijn kunstwerken overal met evenveel belangstelling
bewonderd. Daarbij is er de laatste tijd nog een bijko
mend element voor Hulstaert: het maken van aquarels.
Daarom ook werd besloten de
ze veelzijdige kunstenaar op
nieuw uit te nodigen om zijn
werken oon het grote Kleinbro-
bantse publiek nogmaals te to
nen. Albert is niet alleen kunst
schilder, hij is ook een talentvol
dichter. Verder is hij ook een
verwoed medewerker oon
heemkunde.
Vorige vrijdag had de opening
plaats van zijn tentoonstelling.
Men zou kunnen zeggen: «Een
verzameling van alle prachtige
hoekjes uit Vlaanderen, in
zachte kleuren weergegeven,
rust uitstralend».
Een verzameling van landelijke
taferelen en zichten, van huise
lijke belangstelling tot de liefde
voor vogels. Ook in zijn aqua
rellen en gouaches kan men de
talrijke Waaslandse land
schappen terugvinden.
Dit alles gebracht in een breed
koloriek over het algemeen uit
gewerkt in zachte kleuren,
maar soms ook eens gedurfd
hard. Zijn werken zijn treffend
door kleur, eenvoud en vorm
geving. Het prachtige kleuren
spel is voornamelijk waar te
nemen bij zijn vogels die fanta
sierijk in de verf gezet zijn.
Hulstaert zelf is een eerder on
rustige natuur die steeds naar
andere expressievormen zoekt.
Als Waaslander in hart en nie
ren schildert hij vooral Waas
landse landschappen. Als 69-
jarige blijkt hij nog een jeugdig
plastisch kunstenaar.
Het loont zeker de moeite een
bezoek te brengen aan deze
tentoonstelling die nog loopt
tot en met zondag 12 april.
Open iedere dag van 14 tot 18
uur. Op zondag van 10 tot 12
en van 14 tot 18 uur. Wel
moeten de bezoekers van
«over het water» rekening hou
den met de gesloten Schelde-
brug te Temse en dit tijdens de
weekends.
GIO
Het jongste nummer van
Weekberichten van de Kre
dietbank handelt over de dere
gulering van de Belgische weg
vervoerders waarbij blijkt dat
de kleine bedrijven overwe
gend lokaal en sterk klantge
bonden vervoer doen en daar
door minder worden getroffen
door de prijzenkonkurrentie.
Op 16 april, de derde don
derdag van april, wordt in ons
land "Secretary's Day" ge
vierd. Dat wil zeggen dat van
de bedrijfsleiders wordt ver
wacht dat ze die dag hun sekre-
taresse in de bloemetjes
zetten...
Toneelgroep «Wapper» van «Mijn lieve kwelgeest» van
de Boonwijk in Sint-Gillis Vlaamse auteur Leo Dewals
Dendermonde heeft de opgevoerd. Het wordt op
wind in de zeilen. Samenge- nieuw een blijspel dat boor-
steld uit een groep van jon- devol verrassingen steekt
ge mensen, mocht men zich en dat misschien niet zo
aan een heleboel dynamis- eenvoudig is om te volgen,
me verwachten. Wat van Het verhaal gaat over een
een produktie in het verle- drieling (in Sint-Gillis ge-
den werd gebracht, wordt speeld door één en dezelfde
nu overgeschakeld naar auteur), die een erfenis
twee toneelstukken, ge- komt opeisen. Maar eer
bracht met een tussenruim- men zover is, loopt er na-
te van enkele maanden, tuurlijk een en ander ver-
Voor de jonge groep vergt keerd. Gekke situaties, on-
dit natuurlijk een massa gelooflijk gewaande toe-
extra inspanningen. standen, verkeerd begre-
Maar die neemt men er pen uitspraken en vooral
Kraag bij. gezichtsbedrog vormen de
In een regie van «meester» ingrediënten van dit stuk.
G. Van Damme wordt op De opvoeringen beginnen
vrijdag 10, zaterdag 11 en telkens om 20 u. stipt.
Hamme. De Kon. Toneelvereniging Trouw aan de Kunst voerde onder grote belangstel
ling het stuk «De bittere tranen van Petra von Kant» op (vh)
Vrijdag 3 april werd in een overvol Gemeentemu
seum te Temse de tentoonstelling «Sociale Fotogra
fie», van Karei Heirbaut, georganiseerd door de
Culturele Centrale van Temse, geopend.
Karei Heirbaut is beslist de
bekendste sociale fotograaf
van het land, maar als zijn
foto's nu tentoongesteld
worden in het museum van
Temse, is dat niet zo van
zelfsprekend. Want in Tem
se is Karei Heirbaut tege
lijk een gevreesde en een
beminde figuur. Gevreesd
door de bazen, en bemind
door zijn werkmakkers.
Karei Heirbaut was destijds
één van de stellingbouwers
op de Boelwerf. Daar was
hij de vrolijke man. Later
werd hij vakbondsafge
vaardigde, eerst bij het
ACV, later bij het ABVV.
Toen direkteur Saverys
hem destijds smalend voor
stelde om zijn hand vast te
houden bij het maken van
verslagen van de vergade
ringen van de onderne
mingsraad (Karei is maar
tot zijn 14 jaar naar school
geweest, en schreef dus tra
ger dan de doorsnee schrij-
velaars) kon die direkteur
niet vermoeden dat diezelf
de Karei Heirbaut nog een
suksesrijk schrijver van
boeken zou worden.
Hij kon niet vermoeden dat
Karei beter dan wie ook,
vanuit zijn waarachtige be
zieling, de gevoelens van de
gewone mensen kon vertol
ken, met woorden, toneel
en foto's.
Later werd Karei Heirbaut -
dat was te verwachten - één
van de 128 ontslagenen op
de boelwerf. Hij is één van
de beroemdste werklozen
van dit land. Een werklusti
ge werkloze weliswaar.
Eerst verscheen van hem
het fotoboek «Tussen Kop
en Kont» en vervolgens een
hele reeks, waaronder het
«Stakersdagboek», «Simon
is Dood», «Soep met Bal
len». Maar zijn belangrijk
ste roman is ongetwijfeld
«Een vrouw tussen 20 en
80», waarin hij het ontroe
rende verhaal vertelt van
zijn grootmoeder die eerst
haar eigen twintig kinde
ren opvoedde en later nog
eens acht (onder wie Karei
zelf). De oplage van dit boek
raakte na enkele weken vol
komen uitverkocht.
Als fotograaf neemt Karei
Heirbaut een heel speciale
plaats in, in de fotowereld.
Hij fotografeert rechtdoor,
zonder de fotoklubachtige
trukjes. De gewone mensen
laat hij voor hem poseren,
in hun gewone doen. Hij
laat zien hoe die eenvoudige
mensen eigenlijk schone
mensen zijn Hij schenkt
hen hun waardigheid. Hoe
wel hij een foto-opleiding
kreeg aan de akademie van
Sint-Niklaas, is hij nooit
een artistiek fotograaf ge
worden. Hij verbeterde er
wel zijn techniek.
Als werkloze kon Karei
Heirbaut zich de «luxe» per
mitteren om op reis te
gaan. Hij werd vrijgesteld
van stempelkontrole. Zo
reisde hij mee met een
vrachtwagen naar Turkije,
bezocht hij de arme streken
van Engeland, Bulgarije,
enz. Telkens slaagde hij er
in om bij de gewone mensen
thuis te zijn, en ze te foto
graferen in hun ontroeren
de echtheid.
Het is dan ook een mooie
expositie geworden in Tem
se met boeiende foto's, mooi
afgedrukt, op groot for
maat. Indringend en waar
dig Het is blijkbaar vaak
zo, dat je eerst elders be
roemd moet zijn, om geak-
8epteerd te worden in je ei
gen streek.
Johan De Vos
Tentoonstelling met foto's
van Karei Heirbaut in het
Gemeentemuseum, Kas
teelstraat te Temse op zater
dag 11 en 18 april, en zon
dag 12 en 19 april, telkens
van 10 tot 12 u. en van 14
tot 18 u.
Het Provinciebestuur van
Oost-Vlaanderen brengt vrij
dag 10 april hulde aan Anton
Van Wilderode en Monika
Van Paemel, de laureaten van
de prijzen voor letterkunde
van de Vlaamse provincies
1986 en aan Mariette Vanhale-
wijn, laureate van de Staats
prijs voor Kinder- en Jeugdli
teratuur.
Dendermonde. Jeugdtoneel in Baasrode, waar Kontiki van Tone Brulin werd getest voor
een aandachtig publiek (foto Piet Hermans
