r f
w
i
Te gast bij Wilhelm Mechnig:
Hoe komt een kuntenaar tot kunst?
Vast als Eik Hofstade:
niet zo dwaas
Groots
schoolzangfeest
in Affligemse
Abdijkerk
Kunstschilder-dirigent
Karei De Schrijver te gast
in Kultureel Centrum
Affligem
4&>
Op de tentoonstellingskalender
van het Kultureel Centrum Affligem
Jan Sanders
terug te Aalst
De Voorpost - 10.4.1987 - 7
In zijn atelier aan de Houtkaai nummer 3 te Aalst houdt
Wilhelm Mechnig een tentoonstelling van zijn heden
daagse kunst. De vrienden en bewonderaars van de
duivelskunstenaar Wilhelm Mechnig komen opnieuw aan
hun trekken.
Na een overvloedige produktie, trad immers een vreemde
algemene stilte in. Tot onder impuls van een mecaenas
het werk van Mechnig samen gebundeld werd en meteen
iedereen de mond van Mechnig vol had.
Men kan het scheppings
proces bij een kunstenaar
bij wijze van werkmethode
grosso modo indelen in drie
as pekten Vooreerst is de
inspiratiebron d.w.z. het
voorwerp of het tafereel of
het gebeuren dat aanlei
ding geeft tot het scheppen
van een kunstwerk. Is de
kunstenaar eenmaal geïnspi
reerd dan komen zijn be-
wustzijnsmechanismen in
gang, nl. zijn gevoel, zijn
geest, zijn verbeelding. In
deze fase wordt de inspira
tiebron innerlijk gefilterd,
gezuiverd, met andere ele
menten aangevuld en ten
slotte in lijnen, kleuren en
vlakken omgezet, tot de
kunstenaar een welbepaald
innerlijk beeld verkrijgt,
waar hij alles inlegt dat hij
aan de toeschouwer wenst
mede te delen.
De derde fase is de konkrete
realisatie en het definitief
vastleggen van dit innerlijk
beeld in de vorm van een
schilderij, een ets...
Als we met behulp van deze
drieledige methode de in
spiratiebron, het innerlijk
beeld de konkrete realisa
tie, het werk van Wilhelm
Mechnig benaderen, zal het
ons wellicht mogelijk zijn
een dieper inzicht te ver
krijgen in het oeuvre van
deze belangrijke Aalsterse
schilder die geboren werd
in 1929.
De inspiratiebron van Wil
helm is de werkelijkheid
rondom ons. Als dusdanig
is hij een figuratief schil
der, zelfs zijn zijn meest
abstrakte doeken. Steeds
gaat hij in van de werke
lijkheid en wel van twee
as pekten nl. de natuur en
de stad.
Wat het eerste betreft wordt
hij vooral geboeid door die
ren en planten, zoals vogels
(zwaan), vissen, insekten
(vlinder), schaaldieren
(krabben), schorpioenen,
bomen, struiken enz. In de
stad wordt hij vooral gefa
scineerd door haar gebou
wen, huizenblokken, brug
gen, dus door haar hoog
oprijzende dreigende kon-
etrukties.
De vraag is nu hoe Wilhelm
die werkelijkheid ervaart
en welk innerllijk beeld hij
eruit afleidt. Reeds uit de
aard van de dieren, waartoe
hij zich aangetrokken
voelt, krijgen wij een aan
wijzing voor zijn ingesteld
heid.
Insekten, krabben, schor
pioenen en dergelijke zijn
stekelige dieren die ergens
bedreiging en agressie op
roepen.
Wilhelm is gelijk iedereen
een mens onder de mensen.
Nu is het niet steeds ge
makkelijk voor een enke
ling om door het leven te
gaan. Er zijn periodes dat
men het niet gemakkelijk
heeft, dat men onder span
ning staat, dat men de wer
kelijkheid als een dreiging
ondergaat. Een receptief
gemoed als dat van Mech
nig voelt zich dan aange
trokken tot dat motief van
de scherpe stekels. In zijn
verbeelding vervormt de
werkelijkheid zich dan tot
min of meer geabstrakeer-
de konstrukties en bouw
sels met stekels en puntige
hoeken en zigzagkontoe-
ren. Vertikaal rijzen de
stadsgebouwen op maar in
een kluwen van dreigende
Aalst. Wilhelm Mechnig of hoe een kunstenaar kunstenaar puntig uitlopende, zich
wordt. schots en scherp ontplooi
ende vlakken.
Maar Wilhelm is geen pes
simist. Aan de dreiging die
op ons rust kunnen wij
weerstaan door onze le
venskracht, door onze wil
om er spijts alles boven op
te komen. En nu komt die
indrukwekkende kontrast-
werking op gang die zo ty
perend is voor het werk van
Wilhelm. In zijn visie wordt
de levenskracht vertolkt
door het licht.
En inderdaad steeds straalt
uit het hart van die stekeli
ge bouwsels een intense
gloed, die zich onweer
staanbaar ontplooit door de
dreigende vlakken heen.
Deze gloed, die leven en dus
beweging betekent ont
vouwt zich in een ganse
gamma van tedere tinten en
schakeringen die de drei
ging van de stekels komen
temperen.
Niet steeds verkeert Wil
helm in een gedrukte stem
ming. Hij kent ook ogen
blikken van rust en even
wicht. Dan streeft hij naar
het uitpuren van een vogel
of een ander dier tot zijn
zuivere estetische vorm. De
zwaan bijv. wordt uitgezui
verd tot haar sierlijke, lan
ge nek en het vormenrijk
spel van haar uitgespreide
blanke vleugels. De sombe
re tinten klaren op, en er
ontstaan een van Wilhelms
indrukwekkende witte
schilderijen, waarbij de
vormen zich heel teder, in
uiterst teruggehouden
doorschijnende tinten gaan
uitspreiden over een witte
achtergrond.
De derde faze is de konkrete
realisatie van het kunst
werk. Wilhelm legt zijn in
nerlijk beeld definitief vast
in een voor ons allen zicht
baar kleurobjekt. Om dit te
doen beschikt hij over
schier onuitputtelijke mo
gelijkheden. Hij gebruikt
het meest verscheidene ma
teriaal: doek, vezelplaat,
penseel, paletmes, enz.
Wordt het een grafisch
werk, dan wendt hij met
het grootste gemak alle mo
gelijke technieken aan: ets,
zeefdruk, pastel, potlood,
akwarel, monotype, lino
snede, enz. Gaat hij daaren
tegen schilderen, dan legt
hij met grote zorgvuldig
heid verschillende transpa
rante verflagen of glacis bo
ven elkaar. Daardoor ver
krijgt hij dat uiterst ver
fijnd en delikaat spel van
aflopende tinten en schake
ringen.
Dergelijk verfijnd werk
vereist het beste materiaal:
eerste klas verf, dure pa
piersoorten enz. Het vraagt
tevens een aangepaste af
werking. Daarom zorgt
Wilhelm zelf steeds voor
een sierlijke en genuan
ceerde omlijsting.
Laat ons samenvatten. Wil
helm Mechnig herschept
realiteit door zijn innerlijke
visie tot een strijd van het
ücht. Wie het werk van
Mechnig wil bekijken kan
steeds eens langs komen in
diens atelier. Mechnig een
boeiend man, zonder kun
stenaarsallures, met een
gouden hand.
JM Heyman
Aalst. Een typisch werk van Michnig.
Met «De dwaasheid heeft haar eigen recht» deed
regisseur Fons Vinck en toneelgroep Vast als Eik
een oproep om vooral niet té diepzinnig door het
leven te gaan. Onder het motto «Wie geen dwaze
neigingen heeft weet niet wat hij mist» keken en
genoten wij van deze produktie.
Het verhaal speelt zich af in
een zogenaamd gekken
huis, een oud-klooster
waarin mensen wonen die
leven in een verre droom,
met een onbestemd verlan
gen. We maken kennis met
hun humor, him slimme
streken, him kibbelpartijt-
jes en drang naar avon
tuur.
Regie en akteerprestaties
boeiden door het komische
in het stuk zo goed naar
voor te brengen. Het realis
me daarentegen was dik
wijls ver te zoeken. Denken
we hierbij aan de in de verf
gezette spanningen in de
familie of aan de figuur van
de schilderes Mrs. Paddy.
Het is natuurlijk geen sine
cure om tot elf mensen toe
te regisseren op de scène.
We merkten dan ook een
paar ongelukkige gekozen
opstellingen.
Een mooie vertolking kre
gen we van Hugo Roels.
Heel fijn uitgewerkt. Maar
ook Marleen Brondeel, In-
grid Daelman en Els Melke-
beeck wisten te overtuigen.
Minder uitgediept leek ons
de figuur van Jonathan,
vertolkt door Erik Meu-
Van de familieleden slaag
de vooral Myriame Arijs er
in te boeien, dit door een
vlotte zegging en een dui
delijke planken vastheid.
Ook Ann en Dirk Daelman
zorgden voor een puike ver
tolking.
Minder geslaagd vonden
we de uitbeelding van hun
figuur door Luk Van Neck,
Els Van der Straeten en
Erik Van Gijsegem.
Bijzondere aandacht was
besteed aan het dekor, uit
gewerkt door de technische
ploeg van Vast als Eik, en
de muziek, waarbij we voor
al aan de sfeervolle inlei
ding denken. Verder was
ook de belichting verzorgd
en de kledij prima aange
past.
Sirou Ann
Kunstschilder-dirigent Karei De Schrijver uit Erembodegem-Terjoden mag zich ver
heugen in een groeiende belangstelling en sukses.
De tentoonstelling in het Kultureel Centrum Affligem - 's zaterdags en 's zondags, ook
op paasmaandag, nog tot en met 20 april - legt (opnieuw) de nadruk op zijn plastische
uitdrukkingsvorm, op zijn zin voor koloriet, lichtspeling en evenwichtige kompositie.
«Wat opvalt bij een eerste kennismaking met het hier tentoongestelde werk van Karei
De Schrijver, is een grote verscheidenheid van tema's en onderwerpen. Zij vormen
echter een cyolus van taferelen die eigenlijk op één enkel centraal tema betrekking
hebben: de natuur, het dorp, het boerenleven.» Aldus Prof. Dr. Frans Vyncke, lid van
het Advie8komitee van het Kultureel Centrum, tijdens de plechtige opening, vrijdaga
vond 3 april, nadat Dom Idesbald Verkest en Dr. Maro Galle heel wat lovende
inleidingswoorden hadden gezegd.
Deze vernissage werd muzikaal opgeluisterd door de Fanfare «De Terjodenaren», de
Erembodegemse muziekvereniging die reeds meerdere jaren, met sukses gedirigeerd
wordt door Karei De Schrijver.
Karei De Schrijver werd in
1929 geboren te Hekelgem
(Ten Bos). De drang naar
tekenen en schilderen uitte
hij reeds op 20-jarige leef
tijd. Toen en gedurende vijf
jaar dagelijks, na zijn dag
taak als bediende aan het
Bestuur der Postchecks te
Brussel, volgde hij kursus-
sen aan de akademie te
Brussel. Nadien werd zijn
kennis nog flink bijge-
scherpt door de kunstschil
ders Van Campenhaut (uit
Oostende) en Van Gelderen.
Hij werkte ook gedurende
twee jaar als kopiist in het
Museum voor Schone Kun
sten te Brussel. In 1956
waagde hij zich, met ver
scheidene stillevens en een
paar landschappen, aan een
eerste konfrontatie met het
publiek in de Aalsterse bel
fortkelder. Het werd een
meevaller! Sindsdien wist
hij ook reeds op andere
plaatsen in het Land van
Aalst heel wat kunstlief
hebbers aangenaam te ver
rassen met een kleurenspel
dat erg boeiend is om te
bekijken.
In 1961 vestigde hij zich te
Erembodegem-Terjoden,
Geraardsbergsesteenweg
36. En intussen verruimde
hij ook zijn aktiviteitsveld.
Hij volgde de stedelijke mu-
ziekakademie van Aalst
en... hanteert nu reeds een
zestal jaren het dirigeer
stokje bij de fanfare De Ter-
jodenaren, met evenveel
feeling en persoonlijkheid
als het penseel in zijn pla
stische uitdrukkingsvorm.
De gunstige weerklank die
zijn hele artistieke produk
tie geniet, zal nu zeker
doordringen in zijn pitto
reske geboortestreek He
kelgem. In het Kultureel
Centrum van de abdij Affli
gem kwam hij reeds twee
jaar geleden met zijn werk
naar buiten. Een ideale ge
legenheid om opnieuw of
voor 't eerst met deze erg
aktieve streekkunstenaar
kennis te maken wordt er
de bezoekers nogmaals ge
boden op zaterdagen 11 en
18 april en paasmaandag,
van 14u30 tot 20 uur, en op
zondagen 12 en 19 april
van 11 tot 13 uur en van
14u30 tot 20 uur. Reeds op
de vooropening, vrijdag 3
april te 20 uur, en tijdens
het voorbije week-end kon
de kunstenaar (en zijn echt
genote!) zich verheugen in
een ruime belangstelling.
Een stimulans om op de in
geslagen weg verder te
gaan!
Inleider Dr. Frans Vyncke:
«De voorkeur van Karei De
Schrijver gaat naar allerlei
tema's die innerlijk samen
hangen. Zij vormen een cy
clus van taferelen die eigen
lijk op één enkel centraal
tema betrekking hebben,
nl. de natuur, het dorp, het
boerenleven. Zijn aandacht
gaat niet enkel uit naar het
stilleven dat meteen een
heel sterke suggestieve
kracht heeft en pikturaal
erg interessant is. Maar
ook naar landschappen,
schilderachtige hoekjes,
waarbij de nadruk kan ge
legd worden op een sfeer of
een konkreet detail. We
zien de zware, dikbuikige
paarden die, knikkend met
hun zware kop, de kar of de
ploeg trekken. Daar zijn de
boeren die de koeien -mel
ken en het graan oogsten.
Ook bomen schijnen hem te
boeien; het struktureel spel
van de vertikale stammen.
gekombineerd met het pik-
turale spel van bladeren en
bospaden. Waar hij vooral
oog voor heeft is de wisse
ling van seizoenen. Het was
een goed idee van de kun
stenaar om die viervoudige
wenteling van de seizoenen
te illustreren aan de hand
van een hoekje achter de
kerk van Hekelgem. Zo
krijgen we vier doeken die
de achtereenvolgende meta
morfoses van eenzelfde
stukje mooie natuur in
beeld brengen. Daarnaast
biedt hij ons ook een ruime
keus bloemstukken aan.
Een minitema, maar ekla-
tant van kleur en boeiend.
Het zijn prachtige tulpen,
anemonen, rozen, blauwe
regen, meiklokjes, vergeet-
mij-nietje8, dahlia's, paas
bloemen, margrieten... Het
blijkt duidelijk dat Karei De
Schrijver wel degelijk een
cyclisch beeld ophangt van
het traditionele, in brede,
rustige ritmen zich ont
plooiende landelijk leven.
Hij doet dat met een tech
nisch kunnen dat met de
jaren is gaan toenemen; hij
doet het met zin voor kolo
riet, met zin voor een kom
positie waar de levendige
diagonaal overheerst, en
tenslotte met zin voor de
spelingen van het levenge
vend licht over mensen en
dingen».
Uit gans zijn werk komt
Karei De Schrijver naar
voor als een kunstenaar die
heel wat te vertellen heeft.
Bij dit alles blijft hij echter
steeds bescheiden Het
loont beslist de moeite de
elementen van zijn denkwe
reld van naderbij te leren
kennen!
De Bruyn
In aanwezigheid van de abt
en enkele medebroeders,
schepen Yvan T'Kint, dich
teres Laurette Bosteels e.a.
brachten de méér dan 400
leerlingen van de zes Affli
gemse Scholen o.l.v. Victor
Van Frachen (die tijd noch
moeite spaarde) een schit
terend schoolzangfeest. Ho
pen wij dat er nog vele zul
ke feesten gegeven worden
met werken uit ons Vlaam
se kuituurpatrimonium.
Het schoolzangfeest, dat
gegeven werd onder het
motto «Hier komt de fiere
Vlaamse Jeugd» was de
«prelude» van het Kultureel
Weekend. Een waardevol
initiatief van de voorzitter
van de kulturele raad Vic
tor van Frachen die het
feest opende. Hij wees op
sommige scholen van het
land, waar het muziekon
derwijs nog verwaarloosd
wordt. Gelukkig is dit niet
het geval in onze Affligem
se scholen, aldus spreker
die dan verder onderstreep
te dat, dit schoolzangfeest
dient om de jeugd in kon-
takt te brengen met levende
muziek en om ze een aange
paste muzikale smaakvor-
ming te bezorgen.
V. van Frachen bracht de
leerlingen een bundeltje lie
deren die een boodschap in
houden en waarin het
woord in de toon ten volle
openbloeit. De trouw aan
eigen grond, de eerbied
voor het eigen verleden, de
eenvoudige liefde tot elkan
der, de wil om de toekomst
schoon te maken.
Dank zij 'de warme bezie
ling brachten de door diri
gent V. van Frachen in top-
konditie gestelde kinderen
gestileerde uitvoeringen,
die men zonder dralen ech
te kunstuitingen mag noe
men. Met een duidelijke
diktie overtroffen zij wer
I
i JT
rmfiafr
kelijk hun mogelijkheden.
Ook het 50 jaar overlijden
van toondichter August de
Boeck werd herdacht,
bracht ook de Affligemse
Jeugd zijn steentje bij
het A. De Boeckjaar.
Het optreden van V. van
Frachen als kunstzanger
viel zeer in de smaak v
kinderen en het publiek.
Met een zuiver doorzichtige
en heldere stem zong hij
«Het groetend kindje» van I
Lambrecht Lambrechts-Au-
gust De Boeck, «Kwik
staartje» van Laurette Bos-
teels-Jan Douliez en het
Oudvlaams volkslied «Des
winters als het regent» in
een bewerking van Ma-
rinus de Jong. Solist en
MertenTm^t ^rote^^reüg9 AalsL Vast aIs Eik Hofstade. De dwaasheid heeft haar eigen recht (A. Sirou)
heid begeleid. Speciaal voor
de jeugd geschreven ge
dichten van Josée Goland
en Laurette Bosteels wer
den door V. van Frachen
voorgedragen met een be
gripstijl die men niet ge
noeg kan prijzen en die
door de jeugd dankbaar
werden begroet. Verder
kleedde V. van Frachen zijn
kommentaar zodanig in dat
hij toegankelijk was voor
de jeugd.
Als slot dankte schepen van
kuituur Yvan T'Kint de or
ganisator V. van Frachen
voor de rijke inbreng in het
kulturele en opvoedend le
ven in de gemeente. Ook de
begeleider Jos Mertens zet
te hij in de bloemen.
Het geheel besloot met een
dreunende Vlaamse Leeuw.
De toehoorders, vol lof over
de kwaliteit van het gebode-
ne brachten een warm ap
plaus terwijl V. van Fra
chen daarenboven nog fel
toegejuicht werd door de
jeugd.
LH
Aalst. Vast als Eik Hofstade. Voorlezen uit een humoristisch boek (A. Sirou)
Van 3 april tot en met 20
april, op zaterdag van
14u30 tot 20 uur, op zon
dag van 11 uur tot 13 uur
en van 14u30 tot 20 uur, op
paasmaandag, 20 april,
zoals op zaterdag is kunst
schilder Karei De Schrijver
to gast in de zalen A van het
Kultureel Centrum.
Zaterdag 11 april, te
19u30 heeft in de zalen B de
plechtige opening plaats
van de tentoonstelling «Iko-
nen van Noella Adams».
Spreker en inleider is de
heer Nand Moors, gewezen
medewerker BRT omroep
Brabant en Postiljon. De
tentoonstelling is nadien
toegankelijk tot en met 3
mei, op hogergenoemde da
gen en uren. Op andere da
gen: op afspraak. Noella
Adams-De Kegel kreeg een
speciale opleiding in het
ikonen-schilderen te Parijs
bij George Drobot, Russi
sche theoloog en ikonen-
schilder, verbonden aan de
katedraal Alexander Nevs-
ky te Parijs. Verder volgde
zij een kursus Byzantijnse
ikonografie bij Prof. Dr.
Edm. Voordeckers, aan de
Rijksuniversiteit Gent.
Zij deed verschillende stu
diereizen in funktie van de
door haar beoefende kunst
vorm en bezocht o.a. Mos
kou, Vladimir, Susdhal,
Novadivitschy, Leningrad,
Novgorod. Verder speciali-
zeerde ze zich in de kennis
van oude ikonen, restaura
tietechnieken en opsporen
van vervalsingen. Z(j be
kwaamde zioh in de glas
techniek (een Roemeense
populaire kunst in fresco-
techniek). Haar voorkeur
gaat echter naar de ikono
grafie volgens de Russische
traditionele techniek van
Novgorod. Zij maakt ook
tekeningen en akwarellen.
Prof. Dr. A. Denaux, bij een
inleiding van een vorige
tentoonstelling van ikonen:
«U zult getroffen worden
door de evenwichtige har
monie, door de schoonheid
en de verheven rust die van
deze afbeeldingen uitgaat.
Echte ikonen zijn onmis
kenbaar een uiting van
schoonheid en kunst, en in
die zin kunnen zij estetisch
ontroeren. Maar de verhe
ven en waardige schoon
heid van de ikonenkunst
dringt slechts door tot die
genen die oog hebben voor
de godsdienstige grond
waaruit deze kunst op
bloeit...».
Van zaterdag 11 april tot
en met zondag 26 april, tij
dens de week-ends, expo
seert kunstenaar Jan Ja
cobs van Hekelgem, leraar
aan de Akademie van Zot.te-
gem, in de kelderverdie
ping van het Centrum.
Zaterdag 25 april, te
14u30, start in de zalen A
een tentoonstelling van het
werk van Jeanine Heymans
en Sonja Van Valcken-
borgh.
D.B.
Tot 8 mei '87 loopt in De
Vesten, Keizerlijk Plein 10
te Aalst, een tentoonstel
ling met schilderijen van
Jan Sanders. De voorope
ning met cocktail gaat door
op zaterdag 11 april '87, om
20 u.
De inleiding tot deze ten
toonstelling zal verzorgd
worden door de heer D De
Nayer Lie.
De tentoonstellingsruimte
is, zondag uitgezonderd, al
le dagen toegankelijk.
Sirou Ann.
