MOBCER
VOETBAL KAN TOCH ZO MOOI ZIJN
6IN0 VERBRAEKEN
IS MILITAIR KAMPIOEN
STEKENE IN
BLESSURETIJD
GEKLOPT VOOR
TWEEDE PROVINCIALE
De Voorpost - f.5.1987 - 17
De Voorpost
WIELRENNEN
Lolbroek Gino Verbraeken is na een verbeten strijd
kampioen van de militairen geworden in het Waalse
Nandrin. Gino is nu eenmaal niet het type van renner die
op het einde van het seizoen de palmen niet meer kan
tellen, nee, hij is meer de man die in belangrijke koersen
een vooraanstaande rol speelt en zich tijdens de wedstrij
den rond het dorpsplein als een moppentapper ontpopt,
zodat hy in het peloton een graaggeziene gast is. Wat niet
wil zeggen dat Verbraeken niets voor zijn sport over heeft,
integendeel. Hy kan zich keihard voorbereiden op een
wedstryd en behaalt dan dikwyls opvallende resultaten.
Gelegerd in Burcht, krijgt
Gino van zijn oversten zoveel
mogelijk de kans om zijn kon-
ditie aan te scherpen. De man
nen van het elfde geniebatal
jon zijn dan ook terecht fier op
hun wielerster. Zij weten dat
Gino deze zege niet heeft ge
stolen. In de week voor het
kampioenschap trainde hij
zelfs viermaal 160 km. En dat
was nodig want het kampioen
schap werd tegen een hels tem
po gereden: 44 km. per uur,
dat is niet piks en het moesten
al sterke jongens zijn om zich
nog in de eindstrijd te komen
mengen.
Het was als in een nieuwe-
lingenkoers, waarin van het
begin tot het einde om het
snelst wordt gefietst. Ontsnap
pingen kwamen op die manier
vrijwel niet tot stand en slechts
in de laatste ronde konden en
kele renners een kleine kloof
slaan. Ook die groep verander
de nog een beetje van samen
stelling en toen de finale begon
zag Gino Verbraeken zich nog
omringd door twee pleog-
maats. Het Waasland boven
dus. Gunther De Bauw en Pa
trick De Wael leverden ook
keurig werk af. Patrick De
Wael reed trouwens bij de ont
snapping de kloof dicht.
Ex-fietscrosser Patrick De
Wael had de jacht op een drie
tal ontsnapten ingezet en hij
sleurde de toekomstige win
naar mee in zijn wiel. Ook in
de sprint mengde Patrick De
Wael zich nog, maar hij ver
zwakte en Gino Verbraeken
nam het vaandel over.
Gino Verbraeken die mee
de beslissing forceerde heeft
deze overwinning zeker ver
diend. Zijn ploeg, WSC Voor
uit Sint-Gillis-Waas, .mag bo
gen op een goed resultaat: een
eerste, een tweede en een zes
de plaats.
Gino Verbraeken is de zoon
van een schilder en hij werkt
mee in het bedrijf van zijn
vader, wat niet wil zeggen dat
hij een ganse dag niets anders
moet doen dan trainen, in
tegendeel. Hij heeft lange
werkdagen en vindt dan nog de
tijd om vele kilometers af te
malen in het vooruitzicht van
belangrijke wedstrijden. De
joviale liefhebber uit Sint-Gil
lis is geen rassprinter en daar
door is zijn palmares niet ge
vuld met overwinningen in
kermiskoersen. Hij heeft het
meer voor het zwaardere werk
en doet er enorm veel voor.
Maandag na het kampioen
schap was hij alweer de weg op
om te trainen. Zijn konditie
laat hem toe om tijdens de
koers veel werk op zijn schou
ders te nemen. Tijdens de laat
ste twee jaar is Gino een regel
matig renner geworden en ge
regeld kan hij zijn grote sup-
portersklub met mooie resulta
ten verrassen.
Met Gino Verbraeken heeft
het Belgisch leger een mooie
kampioen en voor Gino zelf is
het een prachtige bekroning
van zijn legerdienst. Hij ver
laat immers zeer binnenkort de
kazerne, waar hij van zijn
oversten veel vrij spel heeft
gekregen om zich degelijk
voor te bereiden.
VOETBAL
BEDENKINGEN BIJ HET WINNEN VAN DE TITEL
DOOR EEN"DERDE HOND"
De strijd is gestreden. Ook in derde provinciale reeks E, waar FC Stekene Sportief maar
voornamelijk Red Star Haasdonk de topfavorieten waren. Het is uiteindelijk Kallo
geworden. Vandaar onze boventitel... Maar we gaan het hier vooral hebben over die
laatste loodjes, die voor de mannen van trainer Reed en voorzitter Thuysbaert blijkbaar
te zwaar wogen.
Wielrennen. Gino Verbraeken uit Sint-Gillis-Waas werd nationaal kampioen van het leger. Naast hem zien we Patrick De
Wael uit Belsele die in 1986 wereldkampioen fietsencross werd in Londen. Links staat kolonel Van Meerbeeck, nationale
sportofficier (gd)
Pech en geluk
FC Stekene Sportief heeft
dit memorabele seizoen - tot
z'n scha en schande - moeten
ervaren dat pech en geluk
soms toch zo dicht bij elkaar
liggen. De Stekense ploeg had
zich voor dit 50ste seizoen ver
sterkt met Dirk Gekiere, Lie
ven De Boey en Freddy Kerck-
hoffs. Men wilde namelijk de
kroon op de viering vna het 50-
jarig bestaan zetten met een
kampioenstitel.
Pech trad een eerste keer op
toen goalgetter Kerckhoffs
reeds voor het begin van de
kompetitie uitviel met een
kwetsuur. Ondermeer daar
door draaide de ploeg niet al te
best en Stekene keek na zes
speeldagen tegen een achter
stand van vijf punten aan op
titelkandidaat bij uitstek Haas
donk en de andere "groten" uit
de reeks, namelijk Kallo en
Grembergen.
Tijdens de volgende maan
den kon FC Stekene bijbenen.
Omdat de overige ploegen er
niet met kop en schouders bo
venstaken, maar vooral omdat
Stekene beschikte over een be
resterke verdediging. Het ging
nog in stijgende lijn en er wer
den heel wat doelpunten ge
scoord. Dit was de gelukskant
van de medaille.
Pech kwam daarna met het
uitvallen van keeper Van de
Wiele: 5 weken. Geluk bij dit
ongeluk: er kwam een langdu
rige winterstop, zodat Luc her
steld was bij de herneming van
de kompetitie. Geluk was er
bij wanneer FC Stekene onver
diend ging winnen bij rivaal
Kallo en nadien uitliep tot 5
punten voorsprong. Er kwam
zelfs een reeks van 20 op 20.
Pech kwam er daarna met gele
en rode kaarten aan de vinnige
Merckx'en en anderen. De
ploeg kende een regelrechte
inzinking met 2 op 8 punten en
Stekene werd bijgebeend door
Kallo, de goalgetters. Met an
dere woorden: de "derde
hond".
Innerlyke zenuwen
De laatste drie wedstrijden
werden aangevangen met Ste
kene en Kallo op gelijke hoog
te, doch Stekene met 1 wed
strijd méér gewonnen. En Ste- gebleven over "zijn" mannen,
kene begon terug goed te spe- Deze twee raspaarden werden
len. Met onder meer Pascal aangevuld met spits Kerck-
Janssens in de ploeg, de gedul- hoffs en al die andere Stekense
dige bankzitter, een voorbeeld spelers "en bloc"...
voor de ongeduldige jeugd.
Ook Geert Smet draaide voor
treffelijk mee tegen Baasrode,
dat nooit afgaf maar..f forfait-
cijfers te slikken kreeg op
Stekene.
En dan kwam die allerlaat
ste wedstrijd: Stekene tegen
Bazel. Eenieder die begaan is
- van trainer tot de kleinste
supporter- met FC Stekene
leefde in bange verwachting.
Voorzitter Thuysbaert bleef de
laatste weken zelfs "stom": er
was bijna geen woord meer uit
te krijgen. Innerlijke
Iedereen zocht dan ook naar
die terugval van de laatste we
ken. Kon men op die allerlaat
ste speeldag de vruchten van
een heel seizoen verliezen?
Een seizoen tijdens hetwelk
ieder z'n uiterste best had ge
daan. Van de Wiele, die z'n
punten had "gepakt", kapitein
Saman die steeds "baas" was
Drie goals in tien minuten
Tegen Bazel speelde Steke
ne een sterke partij. In ieder
gevél de beste thuiswedstrijd
sinds vele weken Maar... de
bal wilde niet rollen voor Ste
kene. Op het einde van de
wedstrijd kwam het bericht dat
Kallo tegen Grembergen op
een 1-3 achterstand stond. En
kele minuten vóór tijd - ie
dereen barstte van nieuwsgie
righeid - werd het 2-3. De
spanning was te snijden. Op
het einde van de wedstrijd
kwam telefonisch het bericht
door dat Kallo in de 87ste
minuut had gelijk gemaakt
dankzij een strafschop. Ver
mits Stekene ook gelijk had
gespeeld kon dus gevierd wor
den om de titel: hop naar twee
de provinciale afdeling. Sup
porters kwamen wenend bloe
men afgeven aan de dolgeluk
kige spelers. Wat een viering
zou dat worden: 50 jaar jong
én kampioen!
Maar dan kwam de domper
op deze prille feestvreugde: via
een telefonische melding ver
nam men - ondanks de feest
vreugde - dat Kallo in blessu
retijd (92ste minuut) nog net
voorbij Grembergen was ge
gaan. Kallo kampioen. Men
geloofde het niet. Énorme ver
slagenheid volgde bij de onge
veer 500 supporters, bij het
bestuur en vooral bij de spe
lers. "Stond de poort van
Grembergen ineens zo wage-
wijd open???", hoorden we ie
mand opperen. Er kwamen
nog andere veronderstellingen
bij te pas. We gaan er hier niet
op in...
Enorme verslagenheid in de
Stekense kleedkamer. Niet te
geloven. Hoe is zoiets moge
lijk. Gelukkige spelers in de
Bazelse kleedkamer. Verras
send toch wel. Feit is dat Kallo
in die laatste tien minuten van
de kompetitie nog drie doel
punten aantekende.
En FC Stekene? Dat "kan nu
naar de eindronde...
(tat)
Met dit beeld uit de wedstrijd Kallo-Grembergen nemen we stilaan qfscheid van het voetbal. Dit jaar is de kompetitie door de winteronderbrekingen vrij lang uitgelopen. Onze streekploegen hebben tijdens het seizoen een belangrijke rol
kunnen vertolkenzowel in de hoogste als in de laagste klassen, al is het dan niet altijd als vedette geweest. Kallo bijvoorbeeld is lange tijd niet eens als kandidaat-kampioen in aanmerking gekomen. Integendeel, Grembergen leek in
het begin meer aangewezen, maar uiteindelijk, na een verwoede strijd tussen Haasdonk en Stekene, ging de derde hond met het been lopen. Kallo dus in tweede provinciale volgend jaar (Iv)
