IELFS EDDY MERCKX WAS VERBAASD IER DE PERFEKTIE IN DIT KUNSTSTOFFEN WIEL" 6ERRY VAN LIEROF STAAT WEER AAN DE TOP RONDE VAN BELGIË IN STEKENE VISUEEL GEHANDIKAPTE RENNERS ONTVANGEN DOOR STEKENS GEMEENTEBESTUUR emy de moor uit de klinge JIIN0 ERCAUTEREN JE VROEG IEJUICHT [ENNY FRANSSENS LONKT NAAR EERSTE De Voorpost - 5.6.1987 - 27 WIELRENNEN Blijdschap en verdriet wisselden in de voorbije dagen af bij Gerry Van Lierop. Met Peter Possemier verloor hij één van zijn beste vrienden. Geregeld waren ze in mekaars gezelschap en tijdens de wedstrijden verstonden ze me kaar wonderwel. Vaak werd er een aktie opgezet na onderlinge samenspraak. Gerry heeft Peters uitvaart mee gemaakt. De gedachten aan die oude vriend hebben hem de laatste dagen niet losgelaten. Maar het leven gaat verder. Ook in het koersen blijft het even hard knokken. In de nationale titelren was Gerry Van Lierop de enige Waaslander die zich liet opmerken. Hij werd zesde. De twee daaropvolgende wedstrijden won hij. In het kampioenschap ging een podiumplaats aan mijn neus voorbij", meent Gerry Van Lierop. "Na zo'n dertig kilometer viel ik. Ik liep een gekneusde knie op die mij parten bleef spelen. Niettemin voelde ik mij in konditie en in staat om aan te sluiten bij de leidersgroep. Toen later drie renners aan de haal gingen, zette ik de achtervolging in. Ik naderde tot op vijftien meter. Toen kreeg ik krampen precies op die plaats waar ik ten val was gekomen. Ik moest greep lossen en werd bijgehaald door de achtervolgers. Een zesde plaats was geen slecht resul taat maar mits wat meeval had het nog veel beter gekund De nieuwelingenkampioen van twee jaar geleden blonk dezer dagen uit in twee doordeweekse wedstrijden die hij bovendien op zijn naam bracht. "In Sint-Martens-Bodegem gingen halfweg vijf renners aan de haal. Met drie anderen heb ik de achtervolging ingezet. Uiteindelijk verenigde de leidersgroep dertien manschappen. De ene demarrage volgde op de andere. Ik counterde vaak. In de laatste kilometers rekende ik op een lonende spurt." Vorige zondag in Herzele was Gerry Van Lierop onbetwist de centrale figuur. Er waren maar weinig renners aan de start en Van Lierop ging dadelijk na het vertrek al het kommando voeren. "In gezelschap van Philip Ramsdam heb ik 75 km. afgelegd. Wij werkten noodgedwongen samen. Op het laatst ben ik van hem weggereden en sloeg makkelijker een kloof dan verwacht. Aan de streep had ik anderhalve minuut voorsprong." Als jong renner troont Gerry Van Lierop in het Waasland momenteel boven iedereen uit. Gelet op zijn kleine gestalte zou je het hem niet nageven dat hij zoveel kracht in petto heeft. Waar moet gewerkt worden staat Van Lierop als eerste in de rij. In wedstrijden rond de kerktoren kan men hem kloppen. Op een lastiger parcours wordt het al een stuk moeilijker. Niettemin blijft hij de volgende dagen in de buurt. Vrijdagavond steekt hij in Bevcren van wal en zondagnamiddag gaat hij in Zwijn- drecht aan de slag. (E.G.) schemie is duidelijk fier op deze realisatie. Het is dan ook wel wat. Ondertussen zit bij de man uit De Klinge ook het wielren nen nog in het bloed. Hij is sponsor van de Wase Wieler- ldub W.S.C. Vooruit uit Sint- Gillis en die mannen weten best wat ze eraan hebben. Niet alleen voorziet hij de klub van allerlei massagemiddelen, maar hij zorgt ook voor de uitrusting van de renners en schenkt materiaal. En niet zuinig. Remy De Moor heeft trou wens heelwat relaties in de wielerwereld en het was onder meer danjczij hem dat Danny Janssens nu aan het profwerk kan beginnen. "Een uitsteken de atleet, zegt hijzelf. Danny is onderzocht op zijn mogelijk heden door een universiteitsla bo en het blijkt een kerngezon de atleet te zijn met een verba zingwekkend uithoudings- en rekuperatievermogen. Die jongen zal het wel maken in het profpeloton." Ook bij de BWCL is Remv een maandagnamiddag komt een keurig heer de redaktie binnengewandeld met ir zijn arm zo'n vol koerswiel, zoals we er op de TV de laatste jaren geregeld te zien ten. Achter hem drentelt ex-amateur Gaston Van Den Hoecke, nog steeds aktief bij ■WCL en dan snappen we wie de eerste bezoeker is: Remy De Moor van Vosschemie. ^ïan die het revolutionaire koerswiel ontwierp dat eindelijk de goedkeuring kreeg van ialist Eddy Merckx en dat exclusief voor hem zal worden gemaakt. s Albert toonde veel interesse voor de produkten van Remy De Moors kennis van itoffen Remy De Moor is zaakvoer der van het Duitse koncern "Vosschemie" in Antwerpen, maar had eerst een tiental ja ren praktijk in de Duitse fa briek achter de rug, nadat hij ook in het leger reeds met kunststoffen mocht experi menteren. Deze opleiding laat hem nu nog steeds toe om, naast zijn drukke bezigheden als zaakvoerder van een be langrijke zetel, zich nog toe te leggen op de meer praktische kant van de zaak. Dankzij zijn technische knobbel heeft hij een unieke machine die hem toelaat kunststof te behandelen in een vacuum. Daar komt geen men senhand meer aan te pas. Dan kzij die machine is het hem mogelijk om nog meer geper- fektioneerde produkten af te leveren. Toch gaat het niet steeds van een leien dakje. Aan de produktie van het kunststoffen wiel zijn vele maanden voorbereiding voor afgegaan. Hij kon zich geen betere gelegenheid indenken om deze realisatie voor te stellen als het pas voorbije Flanders' Techno logy. Er was echter niet alleen dat fameuze wiel. Ook een proefmodel van een wagen werd er voorgesteld, waarvan Remy De Moor het chassis in kunststof ontwierp. Daarover later meer. Het wiel is volgens Remy De Moor bijzonder sterk en ve derlicht. Het weegt nog 600 gram minder dan het lichtste dat ooit werd vervaardigd en bovendien is het feilloos juist. Geen hinderlijke slag, geen kleine konstruktiefoutjes. Kortom, het is zo goed dat fietsenfabrikant Eddy Merckx, die duidelijk zijn naam moet verdedigen, alleen dèt wiel wil om er zijn merk op te zetten. Wie weet welke perfektionist Eddy is, beseft dat dit wiel het puik van de markt is. Ondertussen hebben ren ners van de ploeg TV-Blad reeds drie wielen getest en in Spanje werd er een acht kilo meter lange afdaling mee gere den. Alle profs zijn het eens: dit wiel is het einde. Toch is het nog niet gedaan, meent Remy De Moor. Er komt nog een wiel dat speciaal bestemd is om op de piste te rijden. Dat wordt allicht het lichtste ter wereld. De Neder lander Fred Rompelberg wil een poging wagen om het we- reldrekord snelheid op de fiets achter een rijdende auto te Remy De Moor van Vosschemie toont het fameuze wiel aan minister Geens tijdens Flanders Technology TANDEM-RACEN VOOR VISUEEL GEHANDIKAPTEN Fietsen voor visueel gehandikapten, het is niet gemakkelyk. Daarom wil men die mensen ook het plezier vrfn het Fietsen laten ondervinden door het organiseren van Fietstochten met tandems. Voorop een hardrijder die normaal funktionerende ogen heeft en achterop een visueel gehandikapte die graag per Fiets rydt. En zoals dat overal gaat: van Fietsen komt racen... In onder meer Duitsland en Frankrijk heeft het tandemracen voor visueel gehandikapten reeds langer ingang gevonden én worden regelmatig wedstrijden ingericht. Zo is er in Frankrijk sinds een drietal jaren onder meer een alternatieve Ronde van Frankrijk. verbeteren. Een Amerikaan perste er 250 km/u. uit. Daar voor zullen ook wielen van Remy De Moor gebruikt wor den. Het is nog toekomstmu ziek want Rompelberg schat dat de voorbereiding zo'n twee jaar zal duren. Max: een revolutionaire wagen MAX is een wagen waarvan zowel het chassis als het koets werk uit kunststof bestaan. Hij werd ontworpen in samenwer king met Vosschemie, een an dere Belgische en een Neder landse firma. Nu is Max nog een prototype maar het is de bedoeling om drie proefwa- gens te maken. Deze Max was ook te zien op Flanders Tech nology. Het is een unieke wa gen geworden, waarvan het chassis door Vosschemie werd ontworpen. Gewoonlijk wor den wagens uit kunststof ge plaatst op een klassiek metalen VW-chassis. Dat wordt een ganse omwenteling in de auto industrie. Remy De Moor van Vos- De Moor aktief. Geregeld stapt hij zelf nog op de fiets en zijn uitslagen zijn bepaald niet slecht. Hij heeft echter zeer weinig tijd om te trainen, al stond hij toch reeds op het hoogste schavotje. In de BWCL is hij medesponsor van de ploeg Martin-Buslot-Vos- schemie. Het was trouwens tij dens het jaarlijks feest van de ze ploeg dat hij Eddy Merckx ontmoette en de idee tot het maken van een wiel voor de superrenner, nu fabrikant, rijpte. Merckx scheen hem aanvankelijk niet erg au sé- rieux te nemen, maar veran derde snel van gedachten toen hij het nieuwe wiel zag, betast te en uitbalanceerde. De kam pioen was direkt voor het pro- dukt gewonnen. Het doet altijd deugd dat iemand uit onze kontreien, in De Klinge geboren en wonend in Stekene, furore maakt in de toptechnology, naast de dage lijkse besognes in een goed lopende zaak. Ook in ons landje hebben nu een aantal mensen de handen in elaar geslagen om het tan demracen voor visueel gehan dikapten ingang te doen vin den en binnenkort onder meer een heuse Ronde van België in te richten. Dit jaar is het bij een «probeersel» gebleven: de renners verbleven in het Spor- tacentrum Tongerlo te Wester- lo en gingen een 5-tal ritten rijden in Westerlo (donderdag 28 mei), Stekene (29 mei), Herentals (zaterdagvoormid dag), Reet (zaterdagnamid dag) en in Nazareth-Eke (zon dag). Het is de bedoeling om vanaf volgend jaar van stad naar stad of van dorp naar dorp te fietsen, dus een «éch te» ronde van België in te richten. En ondanks de proble men die zich in Stekene voor deden, zal men ook volgend jaar in deze noordwase ge meente te gast zijn. In het honderd Vrijdag trok de rondekaravaan dus vanuit Westerlo naar Ste kene voor de tweede rit in deze eerste Ronde van België tan demracen voor visueel gehan dikapten. De start werd gege ven aan het Gildenhuis om 16 u. en het was de bedoeling om 12 ronden te rijden langs Dorpsstraat, Molenbergstraat, Heikant, Verkenstraat, Nach tegaalstraat, Kiekenhaag, Ke- telaarsgrasstraat. Potaarde en via Polenlaan terug naar de Dorpsstraat. Dit zou ongeveer 65 kilometers zijn, maar één en ander hep duidelijk fout! De 17 tandems bleven niet, zoals dat gebruikelijk is in een gewone wielerkoers, groten deels bij elkaar doch na enkele minuten lag zowat het gehele parkoers «bezaaid» met tan dems. De politie en inrichters deden hun best om het verkeer dat op of over het parkoers moest tegen te houden, doch... d'er was op den duur géén houden meer aan: het verkeer in Stekene-centrum was één grote puinhoop. Men kon bij na niet meer vooruit of achter uit. Uiteindelijk werd besloten om deze tweede rit van de Ronde van België voor tan demraces voortijdig stop te zetten én zo werd reeds een einde gemaakt aan dit spekta kel na amper 35 km. AJs uit slag werd de situatie opgeno men zoals die zich op dat mo ment voordeed. Bij een volgende keer moet zeker en vast worden uitgeke ken naar een afgesloten par koers of moet - zoals de initia tiefnemers het hadden gesuge- reerd - minstens gezorgd wor den voor éénrichtingsverkeer, zodat de renners en het plaat selijk verkeer dezelfde richting uitrijden. Pas dan is de inrich ting van 'n dergelijke rit voor visueel gehandikapten-tan- demracers verantwoord. Of... is men Jempi Monseré en Pe ter Possemiers reeds vergeten? T T ino Vercauteren wacht nog altijd op zijn eerste mvinning als junior. Tijd heeft hij hiervoor nog want is pas in juni van volgend jaar dat hij overstapt naar de Rol Bteurs. Vrijdagavond hoopt hij er in Beveren alvast het 1injJ|te van te maken. (E.G.) Vercauteren heeft het aan zichzelf te wijten dat hij ilewijt de overwinning aan zijn neus zag voorbijgaan. Op enkele meters voor de streep stak ik mijn hand in lucht. Ik dacht dat niemand mij nog kon bedreigen. ot was dan ook mijn verrassing toen Kris Deckers mij 1 voorbijschoof. Had ik die "stoot" niet uitgehaald, was ik gewis eigenaar van de bloemen geworden." Ad Ie junior uit Temse is de laatste tijd in een betere ditie. Vroeger op het seizoen liet hij weinig van zich *n. "In eigen Temse eindigde ik drie keer tcrckc jen de tien. Ik werd beloerd en bovendien speelde ik te Imet mijn krachten. In Elewijt bekeek ik het helemaal r0< Iers. Ik nam aanvankelijk geen initiatieven. Wel werd pd van de achtervolgende groep die jacht maakte op f luchters. We sloten aan In de laatste kilometers de ene demarrage na de andere. Toen Mario De wegsprong 'greep' ik zijn wiel. Ik zat in een 'eTlnfortabêle positie en sprong op tijd en stond weg om de spurt te beginnen. De rest van het verhaal weet u In het begin van het seizoen liet Kenny Franssens niet ;c "eel van zich horen. In die periode bleef de junior uit Neren eigenlijk wat beneden de verwachtingen. De itste weken gaat het beter. Kenny eindigt weer vaak toen de prijzen en heeft na een flinke verrichting in ergem-SIeidinge weer het volste vertrouwen. "Ik meen dat de klimmende konditie een deel het volg is van de zware wedstrijden die ik heb betwist. Ik irtte in selektiekoersen en nam deel aan de nationale !»en. Ik heb er wel geen potten gebroken maar sttemin vormde de zware opgave een gelegenheid om de nditie aan te scherpen. Omschakelen is gestart met een nieuw type kursus «je we ren kan je leren» die zich richt tot vrouwen die vaardigheden willen verwerven om in hun relaties effektiever te funktio- neren en om zich beter te inte greren in hun sociale omge ving. De kursus heeft plaats in Blankenberge van 10 tot 14 augustus. Informatie: Omscha kelen, Groot Begijnhof 14 te 9110 Sint-Amandsberg (091/ "'elrennen. Na de officiële ontvangst op het Stekense gemeentehuis verzamelden 28.06.60). deelnemers en organisatoren van de Ronde van België voor visueel gehandicapten zich voor deze traditionele groepsfoto op het gemeentehuis (t&t) In Sleidinge behaalde ik met een tweede plaats het beste lultaat tot nu toe. Halfweg werd ik er lid van een nersgroep die Hans De Clercq, Ivan Smet, Kurt Victor, •h D'Hoore, Frank Van Nuffel en Philip Hotome renigde. Op een kilometer of tien van het einde ging ik n "e haal in het gezelschap van Kurt Victor. Wc werden val. Toen ging Philip Hotome in de aanval. Hij bleef tots'"611 W°n ,oon(Ie mij 'n de spurt voor de tweede Kenny Franssens kijkt na een reeks van hoopgevende lichtingen thans uit naar een eerste overwinning. Als die er in de eerstvolgende dagen niet komt, zal het icht pas in juli of augustus zijn. Volgende week be toen immers de examens op school. Het is evident dat •voorrang genieten op de wielrennerij. Niettemin zal ik Jhagavond in eigen Beveren een zo gunstig mogelijk jto'aat nastreven." Een zege zou voor Kenny vast een morele opkikker zijn 1 "i gunstige omstandigheden de voorbereiding op de amens aan te vangen. Op school is hij overigens een «e student. B (E.G.) hun handikap wegwerken». Hij verheugde zich verder in de goede belangstelling voor deze race en drukte er nog maals z'n spijt over uit dat de rit té vroeg diende te worden stopgezet. Hij beloofde dan ook plechtig: «Volgend jaar zullen wij er voor zorgen dat jullie op een beter parkoers zullen kunnen fietsen. Daar voor zullen wij de nodige aan passingen doorvoeren». Verkeersproblemen Wanneer één van de organisa toren - tevens aktief als renner - aan het woord kwam ont stond er even konstematie. De heer Deraet hoopte inderdaad dat z'n organisatie volgend jaar terug te gast mag zijn in Stekene, maar hoopte nog meer dat men dan het verkeer met de renners mee laat rijden én er dus voor éénrichtingsver keer zal worden gezorgd. «Zoals we trouwens hadden voorgesteld», aldus de visueel gehandikapte inrichter cn ren ner. Hij noemde de chaos die nu was ontstaan een «kleine blaam voor de plaatselijke po litie». Burgemeester Heyse ant woordde hierop evenwel dat de blaam elders ligt, want dat in Stekene toch een 40-tal wie lerkoersen per jaar worden in gericht én dat men nog nooit dergelijke verkeersproblemen heeft gekend. Maar ja, een «gewone» wielerwedstrijd ligt het deelnemersveld nooit zo ver uit elkaar... De burge meester drukte er nog op dat de gemeente z'n taak van so ciaal voelend bestuur goed wil spelen én dat bij 'n volgende gelegenheid alles piek-fijn in orde zal zijn. Vanwege de Federatie dankte de heer Van Herreweghe de gemeente voor z'n medewer king en sprak z'n spijt uit over het «spijtig misverstand», over het feit dat deze rit een beetje uit de hand is gelopen. Natuur lijk was ook hij verheugd dat Stekene in de toekomst achter de organisatie zal blijven staan. Hij noemde de ont vangst op het gemeentehuis een vorm van erkentelijkheid en besloot deze ontvangst met de woorden: «Hartelijk dank en tot volgend jaar». T&T Na afloop van de in het honderd gelopen tweede rit in de Ronde van België per tandem voor visueel gehandikapten, werden de inrichters, organisatoren en renners op het Stekense gemeentehuis ontvangen. Burgemeester Heyse las er in hoogst eigen persoon de uitslag af en deelde de prijzen uit aan de tandemracers: gehandikapt Fietser. Opvallend Iwel dat zowel heren als dames deelnemen aan één en dezelfde rit in één en dezelfde Ronde en dat in de uitslag géén onderscheid wordt gemaakt tussen dames (juffrouwen) en heren. Naast Stekene deed deze Ronde, die een organisatie is van de B.T.R.C. (de Belgische Tandemraceklub) uit Reet ook nog volgende gemeenten aan voor een rit: Heultje - Westerlo, Herentals, Reet en Nazareth-Eke. Tot volgend jaar Burgemeester Heyse stond iet wat onwennig tussen al die wielrenners die zich ongege neerd meester hadden ge maakt van zowat alle beschi kbare plaatsen van de raad zaal. Hij drukte zijn blijdschap en trots uit omdat 'n dergelijke organisatie, die uitstijgt boven een gewone sportmanifestatie, hier in Stekene is kunnen doorgaan. Hij verheelde niet dat er problemen waren ge weest met de organisatie, maar beloofde dat de visueel gehan dikapte tandemracers ook vol gend jaar welkom zijn én dat er dan wellicht op een afgeslo ten parkoers zal worden ge koerst. «Mensen met verbeel ding kunnen grenzen verleg gen», meende de burgervader: «De tijd van medelijden voor mensen met een dergelijk han dikap is voorbij. Nu willen én kunenn ze door hun wilskracht

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1987 | | pagina 27