Dreigend onweder kon Faluintjesenthousiasme
niet doven
Achttiende Pikkeling te Baardegem
2- 31.7.1987 - De Voorpost
r Aalst. Eduard Van Den Broeck, met de schoof, en rechts de glimlachende Eugeen De Croes, twee vaste waarden van
Aalst. Bruin brood, pensen en platte Lambiek bij net vieruurtje (a) gn dorSpjoeg (aj
Ongewoon lage temperaturen, dreigende tot neergutsende regenvlagen, zelfs nare
donderslagen waren niet in staat het Faluintjesenthousiasme te blussen. Wel een aantal
mensen van het gebeuren te doen wegblyven. Wie er echter was beleefde er andermaal
een rustige namiddag, vooravond en/of avond in een oase van groen, in een spontane,
gemoedelijke sfeer opgevrolijkt door animatie allerhande.
Een oude formule die, niettegenstaande allerhande vernieuwingen toch eerder stereotiep
blijft verlopen, toch de massa blijft lokken. Een formule die het reeds 17 keer deed en het
voor de 18e keer nog maar eens over deed.
Pikkeling vieren
Voor Paul Jacobs, diaken
die in de oogstmis te Baar
degem zou instaan voor de
homilie, is Pikkeling vieren
aan de oever van het meer
gaan zitten, God danken en
genieten van de natuur. Le
ren van de landman die met
de natuur in volle verbon
denheid leeft.
Pikkeling vieren is open
staan voor rijke tradities
van het Vlaamse Volk doch
daarbij voldoende realis
tisch blijven om te weten
dat de natuur, onze natuur,
bedreigd wordt door indus
trie en pesticiden.
Pikkeling vieren is een her
beleven van de parabel van
de zaaier, het onkruid uit
de tarwe uittrekken en age
ren tegen pervers verloede
ren van de weinige natuur
die ons nog rest.
Voor voorzitter Lambert
Van de Sijpe is Pikkeling
vieren tevens in eigen boe
zem kijken. De VVV De
Faluintjesstreek, organisa
tor van de Pikfeesten die
evolueerden tot de Pikke
ling slaagde er wel in de
vier gemeenten vóór de
fusie die tot deelgemeenten
werden gedegradeerd,
Baardegem, Herdersem,
Meldert en Moorsel een ei
gen Faluintjesidentieit te
verlenen. Haar impakt
moet echter genuanceerd
worden. We kunnen ons
nauwelijks verhelen dat
heel .wat in de Faluintjes
reeds werd verknoeid.
Toch waren er ook positie
ve beïnvloedingen. Zo wor
den, op initiatief van wijlen
burgemeester Raymond
Uyttersprot, voortaan elek
triciteitsleidingen onder
gronds gelegd. De leiding
doorheen het Herdersems
Denderland blijft echter
voor natuurliefhebbers een
doorn in het oog.
Uitgerekend aan de Moor-
selse Sint-Gudulakapel, op
een honderdtal meter van
zijn woning aan de Kaal-
berg, werd als openingsstuk
van de Pikkeling 1987 een
treffende, emotievolle hulde
gebracht aan wylen burge
meester Uyttersprot. Op ei
gen terrein. Niet alleen op
zijn Moorsel doch tevens bij
het werk waarvan hij de
initiatiefnemer, promotor
en realisator was. Met gum
mi laarzen en opgestroopte
mouwen hielp hij elk jaar,
13 jaar lang, mee van in de
vroege morgen om een elk
jaar nieuw tapijt te realise
ren aan de gevel van de
Sint-Gudulakapel.
Het Angelus van Milet, het
schild van de gemeente, een
symbool voor het jaar van
het dorp en noem maar op.
Dit jaar werd het een reuze
ruiker. Liefst zeven meter
hoog gemonteerd op een
voor de Faluintjes beteke
nisvol «stakenhuis». Met
bloemen waarvan Moorsel
en Baardegem in de regio
de voorlopers waren. Een
20.000 bloemen van allerlei
soort: rozen, anjers, gladio
len, koningen der weide
maar ook witloofbloemen
en, waarom niet, een blau
we ajuinbloem.
Nog nooit was er op
vrijdagavond bij de opening
van het tapijt zoveel volk
geweest. Te schatten op een
300-tal waaronder burge
meester Maurice De Ker-
pel, schepenen, gemeen
teraadsleden, leden van de
raad van bestuur van de
VVV en vooral, medewer-
dan ook centraal in de reuze
bloemenruiker.
De Koninklyke Fanfare
Sint-Cecilia speelde onder
leiding van Nina Van der
Vorst aangepaste muziek en
echtgenote Suzanne en
dochter Use voltooiden het
kunstgewrocht met de aller
laatste roosjes.
Ook een grote vriend van de
Faluintjes, minister Paula
D'Hondt - Van Opden-
bosch, kwam deelnemen
Aalsterse Grote Markt.
In de belfortzaal maakte ze
kennis met de schilderijen
van Valerius De Saedeleer,
en daarna genoot ze met
volle teugen van Faluintjes-
genever en ander vocht.
Voor één van de leden dui
delijk net iets te veel want
hij moest, nogal onder in
vloed, worden afgevoerd.
Maar de volgende dag was
hij weer present. «II était
trop bon» zegde hij veront-
Aalst. Even verpozen tijdens het pikken (a)
kers en vrienden van het
Pikkelinggebeuren. Een ce
remonie waaraan voorzitter
Lambert Van de Sijpe bie-
zondere klank verleende
door een diepdoorvoelde
hulde aan de aflijvige, een
pionier van de Faluintjes
streek en een groot Aalsters
Burgemeester.
Zijn foto, 50 bij 70, prijkte
Aalst. Kijkers op het oogstveld (a)
aan de postume hommage
aan een van haar grote
vrienden die in de harten
van velen zal blijven verder
leven.
«Les compagnons du mou-
choir»
Als opvolgers van de dans
groep uit Saint-Macaire-en-
Mauges die jaren terug met
de Faluintjes verbroederde
en verzusterde kwam
nu uit Cholet, 650 km hier
vandaan, in de streek van
Anjou, richting Nantes, zo
wat 100 km van de Oceaan
«de groep Les compagnons
du mouchoir». Cholet is in
derdaad het stadje waar
voor heel Frankrijk en ook
ver daarbuiten, typische
zakdoeken worden gefabri
ceerd. Wat dan bij het ein
de van de Pikkeling de
ideale gelegenheid zou
worden om Faluintjeszak-
doeken rood met witte bol
len, te ruimen tegen fijne
«mouchoirs» uit de treek
van de rosé d'anjou.
Een 30-tal dansers en dan
seressen vertoefden drie
dagen in gastgezinnen in de
Faluintjesstreek. Meer be
paald te Meldert en te
Moorsel. De groep was
present op de bloemenhul
de te Moorsel en gaf daar
na op vrijdagavond een
prestatie ten beste op de
schuldigend.
Op de hoeve traden ze elke
dag driemaal op met typi
sche dansen uit de eigen
streek en een paar blikvan
gers. Een dans met stokken
waarbij lenigheid een eer
ste vereist was en een dans
waarbij de man zijn «cava-
lière» al dansend over een
wijnvat moest hijsen. Wat
in het begin wel ging. Toen
er een kleiner vaatje bo
venop kwam en daarna
platte hoeden van de Fran
sen er nog werden opgesta
peld, werd het ietwat min
der makkelijk. Dat onder
vond zelfs Lambert Van de
Sijpe want de Fransen be
trokken het publiek bij hun
esbattementen. Voor zijn
straf toen hij in het hijsen
van een dame faalde,
moest hij een kwartliter
wijn uitdrinken, maar dan
wel vanuit een... dakpan.
Met een dans rond een ron
de reuzebrioche van ander
halve doormeter waarvan
vele honderden omstaan-
ders een stuk konden
degusteren namen ze af
scheid van een dankbaar
publiek. Ondertussen had
den ze ook Brussel en
Brugge bezocht.
Een landelijk dekor
Om de vier jaar heeft de
Pikkeling plaats in elk van
de vier Faluintjesdorpen.
Voor Baardegem was het
de vierde keer op de hoeve
Roggeman, wegeris de
mooie linde bij de ingang
herdoopt in Hof ter Linde.
Een prachtige hoeve met
zeer ruime binnenkoer en
op de mestvaalt middenin
een opgetimmerd centraal
podium. Achteraan een
grote, afhellende boom
gaard en even verder het
oogstveld waar op zondag
gepikt, gebonden, en gela
den werd en waarmee dan
de oogst met een prachtig
driespan werd binnenge
reden.
De hoeve dateert uit de
18de eeuw. Zoveel is ze
ker. Wellicht is ze zelfs nog
ouder en te identificeren
met het «Hof te Beringen»
uit de 16de eeuw of mis
schien zelfs nog met de nog
oudere Kerkhoeve maar
zulks blijft voorlopig nog
een open vraag.
Wat wel vast staat is dat het
Hof vroeger eigendom was
van de Aalsterse Jezuïe
ten. Toen die echter tijde
lijk opgeheven werden,
kocht Jan Antoon Plas de
ze hoeve voor 17.010 gul
den. Een ruitvormige, in
gemetselde gedenksteen
boven de ingangsdeur ver
meldt de initiatialen waar
schijnlijk duidend op het
jaar van een of andere res
tauratie.
Nu werd het «Plassens
Hof». Het was Henricus
Plas die nabij de hoeve een
kapel liet oprichten ter ere
van de H. Barbara; een
kapel die zeer recent geres
taureerd werd.
Toen bij de eeuwwisseling
Isidoor Roggeman de nieu
we eigenaar van de hoeve
werd, kreeg ze de naam
«Roggemans Hof». Het is
de ongehuwde Remi Rog
geman die samen met zijn
broer Roger eigenaar is van
de hoeve; van de boom
gaard en aanhankelijkhe
den en van de «Reynaerts-
boecht».
In de grote schuur voor de
gelegenheid totaal leeg ge
maakt, exposeerde de te
Opwijk wonende Baarde-
gemse kunstschilder Ka-
miel Van de Velde die in
een lange reeks merkwaar
dige schilderijen en teke
ningen de schoonheid van
de Faluintjes in de verf zet
te en er veel sukses mee
mocht boeken.
Oogstmis
De oogstmis in openlucht
op de binnenkoer van de
hoeve gepland, waaraan
velen aan de voorbereiding
hun beste zorgen hadden
besteed, dreigde letterlijk
en figuurlijk in het water te
vallen.
Op zondag even vóór de
mis zou beginnen werden
de hemelsluizen wijd open
getrokken en even later ge
volgd door donder en blik
sem. Men week noodge
dwongen uit naar de nabij
gelegen parochiekerk.
Met als voorgangers pas
toor Jos De Rouck en dia
ken Paul Jacobs werd het
een uitzonderlijke viering.
Vooral omdat niettegen
staande pas een mis tenein
de was gelopen, de kerk
voor deze oogstmis eivol
liep.
Het parochiaal zangkoor
o.l.v. Edmond Moortgat en
de Faluintjeskapel o.l.v. J.
Muylaert zorgden voor
merkwaardig goede vokale
en muzikale begeleiding en
diaken Jacobs hield een
passende homilie.
Vooral de offergaven, aan
gebracht in kledij door jon
geren, waren treffend.
Grote* boerenbroden,
mooie trossen druiven,
flessen wijn en vruchten
van het veld allerhande.
Een eucharistieviering om
niet te vergeten. Volgend
jaar zijn er allicht stoelen te
kort. Ten ware de weerma-
ker ons beter gezind zou
zijn en de mis in openlucht
kan plaatshebben wat
uiteraard nog heel wat in
drukwekkender zou zijn.
Dorsen
Naast de veldaktiviteiten
op zondag onderbroken
door een typische schafttijd
met pensen en platte lam
biek werden er demonstra
ties dorsen afgeleverd door
ploegen uit Meldert en uit
Baardegem. Al dan niet
begeleid door de Faluint
jeskapel werden achtereen
volgens de twee-, drie- en
vierslag gedemonstreerd
met als hoogtepunt de «op
en-af», een opeenvolging
zonder enige tussentijd van
diverse ritmes.
Maar ook op de boom
gaard werd gedorst maar
dan machinaal. Met moto
ren of aangedreven door
een paard. Een lange rij
machines goed voor het op
richten van een museum
voor landbouwarcheologie
want dergelijke tuigen woi
den met de dag zeldzamei
Dit jaar werd met het inlas
sen van een graanmolen d
ring afgesloten: van kore
naar brood, hier naar d
ovenkoek.
Animatie
Voor animatie zorgde
naast «Les compagnons d
mouchoirs» het Antwerp
Jachthoornblazersensem-
ble dat op de weids
boomgaard gericht naar he
Kravaalbos homerisch
jachtscènes in de verbee
ding oproept. Alleen d
meute jachthonden schee
er nog aan te ontbreken.
Jef Eibers leidde tw<
avonden een «café-cha
tant» waarbij hij op zond
meer speciaal overschake
de naar luisterliedjes. Me
zijn Leopold II haalde hi
een zeer uitgesprokei
sukses.
Ook Anna van de Kuipe
met haar oude «lier». Red
dy Van der Borght ei
Oscar de coiffeur zetten op
het podium als interludii
hun beste beentje voor.
En voor de landelijke sfeei
zorgde de Faluintjeskapel
een formatie die uitge
groeid is tot een ensembli
van geselekteerde muzi
kanten en die duidelijk d
gunst van het publiek heef
weten te veroveren.
Gastronomie
Wellicht staat de Pikkelinj
bij velen voral gekend all
de bakker van ultra-lekke
re ovenkoeken, regelrecb
vanuit de mobiele bakovei
telkens per bakte god
voor 250 stuks naar de vet
bruiker. Al dan niet me
gezieden geregeld eei
delikatesse met pensei
of zelfs met vlaai. Faluint
jesvlaai dan. Maar ook dl
Herdersemse pannekoeka
waren zeer te genieten
dan niet begoten met F»
luintjes- of ander vocht.
Aalst. De schoven aanbrengen tot een tienling (tl)
