Waarschuwende vinger naar de heren «C» en «D»
Aalst laat zijn Iraanse vluchtelingen in de steek
Personalia uit Gemeenteraadszitting
Rampenplan voor
Sint-Elisabethziekenhuis
lilfc
Elisa Bourgeois:
«Werken vorderen snel»
Wilfried Van Herreweghe:
«Partijkaart geen rol
in steunverlening»
De Voorpost - 31.7.1987 - 5
Meerderheidsfrakties van OCMW bijten van zich af
Mede omdat in vergaderingen van het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Werk
noch publiek noch pers aanwezig is, wordt er meestal gewerkt in onderling overleg
zonder beklemtoning van wie al dan niet tot de meerderheid of tot de minderheid
behoort. Op een perskonferentie in «'t Safken» stelde OCMW-voorzitter Richard
Goossens geflankeerd door de fraktieleiders van de beide meerderheidspartijen, Elisa
Blanekaert - Bourgeois voor de CVP en Wilfried Van Herreweghe voor de PVV dat er
momenteel «oppositie wordt gevoerd om de oppositie».
Niet de SP met fraktieleider Eddy Dierickx wordt hierbij bedoeld. De oppositie die door
deze fraktie gevoerd wordt wordt eerder als positief en opbouwend ervaren. Een
waarschuwende vinger wordt wel uitgestoken naar de heren «C» en «D».
Voor het eerst had dergelij
ke perskonferentie alleen
door de leden van de meer
derheid plaats. Dit omdat
volgens voorzitter
Goossens o.m. in verband
met het Sint-Elisabethzie-
kenhuis door de heren C en
D herhaaldelijk halve
waarheden zouden worden
verkondigd en OCMW-
voorzitter Goossens de
waarheid geen geweld kan
blijven laten aandoen.
Maar ook het stadsbestuur
zelf werd op de korrel ge
nomen in verband met de
onlangs gepubliceerde en
in alle huizen uitgereikte
informatiebrochures. In
deze brochure waar zowat
alles en nog wat wordt op
genomen, wordt het
OCMW blijkbaar geïgno
reerd. De schepenen figu
reren er wel met foto en
tekst in, doch dat is niet het
geval voor de OCMW-
voorzitter. En in de alfabe
tische lijst waar alle instan
ties volgens het alfabet ver
meld staan, is er niet alleen
een materiële vergissing
doch staat onder de plaats
van de «O» nergens het
OCMW vermeld. Evenmin
heeft men er enige weet
van dat het Sint-Elisabeth-
ziekenhuis over een suk-
sesrijke kraaminrichting
beschikt.
OCMW-voorzitter Richard
Een werkgroep waarin artsen, de direktie, de
rijkswacht, de politie, de brandweer en de stads
diensten zitting hebben boog zich over een voorstel
van rampenplan voor het geval het Sint-Elisabeth
ziekenhuis aan de Siesegemlaan met een of andere
grote ramp en dus toevloed van patiënten zou
worden gekonfronteerd. Dit bvb. ten gevolge van
een brand, een reeks verkeersongevallen, een trein
botsing en noem maar op.
Het plan zou zelfs reeds gedeeltelijk in werking
kunnen treden bij een kleiner aantal slachtoffers.
Het plan werd uiteraard onderverdeeld in diverse
fasen.
Fase 1 omvat oproepen van artsen en verpleegkun
digen alsmede het indelen van het ziekenhuis in
reanimatiezones, kritische zones, niet-dringende.
zones, een zone voor triage, een voorlopig mortua
rium en een info- en onthaalruimte voor familiele
den en pers.
Extra-personeel kan in een tweede fase nog worden
bij opgeroepen en in een derde fase, als beide
Aasterse ziekenhuizen overvol zouden geraakt zijn,
zouden patiënten na toedienen van de eerste zorgen
naar ziekenhuizen in Brussel of Gent kunnen wor
den overgebracht.
Rusthuis
Ondertussen vernemen we dat het dossier Rusthuis
Albrechtlaan na de princieps beslissing door de
gemeenteraad onlangs genomen vordert. OCMW-
voorzitter Richard Goossens kreeg kennis van deze
beslissing alsmede van het rapport van de gedane
grondsonderingen. Hij ontving tevens van de stads
diensten de nodige demografische studie.
LH
Goossens stelt dan ook dat
men in het stadhuis qua
management beter voor ei
gen deur zou vegen alvo
rens anderen de les te wil
len spellen. Wel stelde hij
terloops dat «op het stad
huis duidelijk een nieuwe
wind waait» wat hij relati
veerde door te zeggen dat
dit geen verwijt impliceert.
Gewoon een konstatatie.
Dat Goossens een nieuw
dossier zou hebben inge
diend «in opdracht van zijn
partijgenote» neemt hij
evenmin. Dat dan slaande
op het niet op de dagorde
figurerende punt over het
nieuw rusthuis waarover
zoveel te doen was. «Ik
deed dat gewoon op vraag
van financieschepen om de
zaak te bespoedigen», vult
Richard Goossens aan.
Opposeren
Maar vooral de heren C en
D moesten het ontgelden
omdat ze volgens Goossens
gewoon oppositie voerden
om te opposeren. PW-
Aalst. Het ziekenhuis aan de Siesegemlaan dat stilaan afgewerkt geraakt (a)
fraktieleider Wilfried Van
Herreweghe zegt dat de he
ren C en D in de OCMW-
raad de sfeer meerderheid
oppositie willen invoe
ren. Een stijl die burge
meester De Kerpel onlangs
niet wenste te zien gebrui
ken. Hij heeft het dan ook
steeds niet over oppositie
doch over «minderheid».
CVP-fraktieleider Elisa
Bourgeois zegde dat mo
menteel de afwerkingsfa
sen zich in versneld tempo
opvolgen en stelt als streef
datum voor de opening van
het ziekenhuis aan de Sie
segemlaan midden juli
1988. Op één enkele voor
middag zou de verhuizing
plaatshebben. Daartoe is
immers de toezegging tot
medewerking door het le
ger met grote middelen aan
mankracht en transport
Aalst. De Merestraat kreeg een nieuw wegdek (a)
Ons land heeft een aantal Iraanse politieke vluchtelingen
opgenomen en deze verdeeld over verschillende steden. De
OCMW's werd de opdracht gegeven hen op te vangen. Zo
heeft ook Aalst sinds een viertal maand enkele jonge
Iraniërs, die door het Aalsterse OCMW een huis toegewe
zen kregen.
De meesten van deze
vluchtelingen waren des
tijds welstellende lieden en
hun familie in Iran is dit
nog steeds in zekere mate.
Ze zijn naar hier gekomen,
niet uit armoede, maar we
gens vervolging door het
Khomeiny-regime, omdat
ze niet fundamentalistisch
genoeg waren, zich niet
goedschiks onderwierpen
aan de grillen van het gezag
of niet bereid waren zich
als slachtvee te laten doden
in de Iraans-Iraakse oor
log. Deze oorlog is voor
hen een onmenselijke
moordpartij, die niets te
maken heeft met de belan
gen van het Iraanse of
Iraakse volk, maar een
strijd is tussen twee dikta-
tors, die hun persoonlijke
vete en religieus fanatisme
uitvechten en inmiddels
hun bevolking opofferen en
hun ekonomieën totaal on
dermijnen. Deze oorlog en
het religieuze fundamenta
lisme vinden onze Iraanse
vluchtelingen absurd. Meer
dan één miljoen slachtof
fers, in meerderheid Ira
niërs, zijn al gevallen. Jon
ge kinderen worden ge-
ïndoktrineerd en opgemaakt
om ten strijde te trekken.
Haast zonder voorberei
ding worden ze massaal op
de vijand afgestuurd en
weggemaaid. Bij gebrek
aan vrijwilligers worden
razzia's gehouden, rijden
vrachtwagens rond, die
zonder boe of ba iedere
jongere die ze op straat
tegenkomen oppikken en
naar het front brengen.
Deze onzekerheid, samen
met de dreiging in de ge
vangenis terecht te komen,
waar foltering en exekutie
zonder proces schering en
inslag zijn, was de reden
voor hun vlucht. Eén van
de Aalsterse Iraniërs is ge
ruime tijd gevangen gezet.
Van een andere werd de
zus, een universiteitsstu
dente, op straat doodge
schoten omdat ze te Wes
ters gekleed was en niet
instemde met het terug in
voeren van de traditionele
Islamietische kledij, sluier
inbegrepen.
Wegens levensgevaar zijn
ze gevlucht, hebben ze de
gevaren en ontberingen
van een lange vluchtroute
getrotseerd. Hun ouders
hebben er veel voor be
taald. Ze waren dan ook
zeer blij toen ze hier aan
vaard werden. Ze hadden
begrip voor de problemen
rond de eerste opvang.
Vandaag echter voelen ze
zich verlaten en zelfs in
zekere mate uitgebuit. Ze
willen geen misbruik ma
ken van hun statuut. Ze
leggen er de nadruk op dat
hun verblijf hier tijdelijk is,
vermits ze bij verandering
van het regime onmiddel
lijk naar hun land terug
gaan, van waaruit ze hopen
ooit voor ons iets terug te
kunnen doen. Ze zijn be
reid te werken, zich in te
zetten. Eén van hen heeft
gratis bijkomende werken
verricht aan de elektrische
installatie van het Vredes-
huis. Anderzijds verklaren
ze ook begrip te hebben
voor het feit dat werk hier
schaars is.
Vooral klagen ze over hun
huidige levensvoorwaar
den. Ze wonen in een huis
met zes slaap-woonkamers,
twee personen per kamer.
Hiervoor betalen ze 45.000
fr. per maand, verlichting
en verwarming inbegrepen.
Het OCMW zou voor dit
gebouw maandelijks
slechts 15.000 fr. betalen,
zodat hun huisvesting veel
eer winst schijnt op te bren
gen. Voor voeding, kle
ding, voor alle basisbehoef
ten samen hebben ze nog
5.500 fr. per persoon en per
maand. Van landgenoten
die in andere steden opge
vangen werden vernamen
ze dat hun maandelijks
leefgeld varieert van 8.000
fr. tot 13.000 fr.
Ze weten dat ons land voor
deze vluchtelingen geld
ontvangt van de Verenigde
Naties. Nergens kunnen ze
uitleg bekomen. Een klare
uitleg over de verdeling van
de gelden, over kosten en
baten, krijgen ze niet. Ze
voelen zich behandeld als
onmondigen, als behoefti-
gen die van onze goedheid
zouden profiteren.
Als je met hen praat, voel
je dat ze zeker niet veelei
send zijn en begrip hebben
voor onze problemen. Ze
vragen enkel een mens
waardig bestaan. Als je tij
dens de overgangsperiode
met velen een kamer moet
delen vinden ze dit ver
staanbaar en zeker niet erg.
Maar voor langere tijd - en
zo ziet het er nu naar uit -
met twee personen één ka
mer moeten betrekken,
ontneemt je elke privacy.
Ze wensen Nederlands te
studeren, zouden graag wat
aan sport doen, wat werk
verrichten, maar konkreet
wordt er weinig of niets
gedaan. Ze zijn niet verze
kerd tegen ziekte en moe
ten bv. hun geneesmidde
len tegen de volle prijs be
talen. Meerdere keren
vroegen ze de voorzitter
van het OCMW eens naar
hun huis te komen kijken
om ter plekke vast te stel
len in welke moeilijke om
standigheden ze leefden,
maar hierop is nooit inge
gaan.
Ze voelen zich verlaten,
vergeten.
Wie ooit het Midden-Oos
ten heeft bezocht, weet hoe
gastvrij de bevolking gin
der is voor vreemdelingen.
Zij zien hoe argwanend,
krenterig wij tegenover hen
zijn. Zeer tegen de zin aan
vaarden we politieke vluch--
telingen, uitgestoten uit
hun land. Sommigen dur
ven zelfs nijdig, jaloers
tegenover hen reageren.
JM Heyman
reeds lang toegezegd.
Kostprijzen?
De OCMW-voorzitter er
gert er zich aan dat in de
gemeenteraad de verschil
lende kostprijzen van de
drie rusthuizen Sint-Job,
Sint-Lieven en Hooperank
aan bod komen zonder dat
enige rekening gehouden
werd met de daags vóór de
gemeenteraadszitting door
hem aan de leden versterk
te uitleg. Hij vraagt zich
trouwens af of het kwade
trouw of niet kunnen lezen
van een dienstjaarrekening
betreft.
Ook dat er met het afbou
wen van het aantal zieken
huisbedden vastbenoemd
personeel zou worden afge
dankt wordt tegengespro
ken. Verminderen van het
aantal bedden zal trouwens
alleen tegen de wil in van
het OCMW zelf kunnen ge
beuren.
Wachten
Bij het bespreken van de
situatie in verband met een
scanner voor het OCMW-
Ziekenhuis was spreker
wat minder overtuigend.
Hij stelde alleszins dat het
dossier voor aanvraag van
de scanner zoals op de ge
meenteraad gezegd niet af
gekeurd is.
De provincie gaf het
OCMW alleszins de toela
ting tot aankoop ervan.
«We laten het dossier ge
woon rusten» zegde Ri
chard Goossens. Feit zou
zijn dat de 4 beschikbare
radiologen dat (nog) niet in
full-time zouden zijn wat in
het najaar wel het geval
zou kunnen worden. «Te
gen nieuwjaar is onze scan
ner operationeel» zegt de
OCMW-voorzitter.
LH
«Nu de werken aan het Sint-Elisabethziekenhuis
aan de Siesegemlaan in snel tempo vorderen, is
mijn pessimisme naar optimisme omgeslagen in
verband met het in gebruik nemen ervan half juli
1988». Aldus OCMW-voorzitter Richard Goossens.
CVP-fraktieleider Elisa Bourgeois volgt de werken
van kortbijDe afwerking verloopt van boven naar
beneden. Op de benedenverdieping is men momen
teel met de betegeling doende.
Na de vakantie in de bouw komen er gordijnkasten,
vensterbanken, binnendeuren en valse plafonds en
in het najaar wordt het operatiekwartier ingericht,
worden noodgroep en lichte wanden aangebracht
en schilderwerken uitgevoerd. En het komt alle
maal in frisse tinten.
Er is reeds een offerte voor een centrale stuureen-
heid en voor bedden, badgamituren, meubelen en
lakens worden aanbestedingen gehouden. Dit alles
vergt uiteraard veel middelen doch gemeen
schapsminister Jan Lenssens beloofde die bij zijn
bezoek en komt zijn beloften na.
Toch bleken in het huidig St. Elisabethziekenhuis
de jongste drie jaar nog 90 miljoen nodig voor
investeringen. 35.000.000 fr. voor diverse medische
disciplines, 27 miljoen voor technische beeldvor
ming en 30 miljoen voor aankoop van de scanner.
Men blijft verder investeren in apparatuur die kan
worden meegenomen. Aan de gebouwen aan de
Hertshage doet men echter nog alles het strikt
onontbeerlijke.
LH
PW-fraktieleider in het OCMW Wilfried Van
Herreweghe zette zich af tegen de bewering dat het
OCMW-Aalst wat steun of bestaansminimum be
treft onbarmhartig zou optreden. Dat al te strikte
normen te Aalst zouden worden gehanteerd logen
strafte Van Herreweghe aan de hand van cijferma
teriaal.
Dat er te Aalst geen nieuwe armoede zou heersen
wordt tegengesproken door het feit dat in 1977
5 miljoen aan bestaansminimum werd gespendeerd
deze som vorig jaar uitgegroeid was naar 33,2
miljoen. «Aalst voert een selektief beleid, geheel
volgens de wettelijke beschikkingen en zonder
enige politieke inmenging of sentiment.» 99% van
uitkeringen van het bestaansminimum gebeurt in de
anonimiteit. De wet is duidelijk. Er is weinig
speelruimte en wanneer er toch enige twijfel moge
lijkheid bestaat, wordt die geïnterpreteerd in het
voordeel van de aanvrager.
Mömenteel heeft Aalst 292 bewoners die het be
staansminimum trekken, 70 krijgen steun en 55
vrijwillige budgetbegeleiding. Op 1.6.1987 bedroeg
het bestaansminimum voor een gezin 20.895 fr. per
maand en 15.871 fr. voor een alleenwonende.
Samenwonenden ontvangen net zoveel als een ge
zin. Aan vreemdelingen werd in 1986 1,3 miljoen
gegeven aan 10 Iraniërs en 20 Ghanezen.
Getracht wordt, om wachttijden in te korten, ge-
zins- en bejaardenhulp en poets- en klusjesdienst uit
te breiden. Er werd ook gestart met een interventie-
ploeg in gezins- en bejaardenhulp.
Wat betreft de verschillen in de kostprijs van de
voeding in de drie rusthuizen zegde spreker «De
VU zat 12 jaar mee in het bestuur doch schijnt nog
niet te weten hoe de vork aan de steel zit».
«Personeelskosten horen er eveneens bij».
Om Hopperank met zijn weinig residenten rendabel
te maken wordt het optrekken van het gebouw met
één verdieping gepland zodat er 22 residenten meer
thuis kunnen zijn wat de prijs per persoon zou
drukken.
LH
Aalst. De Langesiraat kreeg na vele weken van miserie en ellende voor de bewoners een
nieuwe asfaltlaag. Eindelijk, zal men daar hebben gezegd a
In de besloten vergadering
van de jongste gemeen
teraadszitting werden vol
gende beslissingen getrof
fen in verband met per
sonen.
In de stedelijke jeugdraad
werd Chiro Feniks opgeno
men met als vertegenwoor
diger Marc Roelandt; Carl
Gheyssens, afgevaardigde
van WKS Akabé werd
vervangen door Johan Van
der Beken; en Patrick
Sonck, afgevaardigde van
WKS Sint-Tarcitius werd
vervangen door Roel Le
Compte.
In het stedelijk komitee
voor vrijetijdsbesteding
werden de volgende effek-
tieve leden benoemd: Paul
Schollaert als verzamelaar
van kroonkurken, stopsels
en etiketten; Eduard Van
Goethem als schilder en
Ghislaine Eemans-Moors
namens het kantatelier Ro-
semarijn.
In de adviesraad stedelijk
sportkomitee werd Bart De
Groot benoemd als effek-
tief lid namens Taekwon-
do-club Hodarti. Frans
Moens werd herbenoemd
als effektief lid namens
Handbooggilde De Vonc-
kisten en Ortaire Uytter-
sprot en André Pereboom
werden vervangen door Pa
trick Moens en Frans Per-
mentier.
Maria Maes werd benoemd
als effektief lid in de ad
viesraad voor de derde
leeftijd.
Voor de v.z.w. «Provincia
le Brandweerschool van
Oost-Vlaanderen» werd
Burgemeester M. De Ker
pel voorgedragen als lid
van de Raad van Beheer en
Schepen R. Van Vaeren-
bergh als vertegenwoordi
ger van de stad op de alge
mene vergaderingen en als
tweede ondervoorzitter.
In het stedelijk onderwijs
werden Yolande De Moor
en Francine Wailly be
noemd in vast verband tot
schoolhoofd met klas, res-
pektievelijk in de Hoven
iersstraat Aalst en Dorp
Meldert.
In het stedelijk kleuter- en
lager onderwijs werden de
volgende leerkrachten ge
muteerd of aangesteld (met
ingang van 1 september
'87): Linda Camail, Hilde
Voet, Chantal Strens, Pas-
cale Peters, Nadine De
Muyter, Micheline Ghouy,
Lutgarde Clauwaert, Ma
rie-Rose Saegerman, Pa
trick Diericks, Marianne
Vermeir, Koenraad Van
Overstraeten, Chantal
Roelandt, Philip De Cock,
Inge De Moor. Lieven Van
Bosbeke, Chantal Cor-
nand, Geert Citters, Astrid
De Coninck en Ingrid Van
de Voorde.
Aan Emilienne Cammer-
man, lerares aan het stede
lijk lager onderwijs Aalst,
werd ontslag verleend met
het oog op pensionering.
In de academie voor mu
ziek, ballet en toneel werd
Nicole Van de Wiele aan
gesteld als tijdelijk lerares
notenleer; de opdracht van
Christel Goethals, lerares
viool, werd gewijzigd.
Aan Emilliana Van den
Steen, part-time toezichts-
ter academie muziek, ballet
en toneel, en Valery Van
Geem, direkteur bij het
stadsbestuur, werd ontslag
verleend met het oog op
pensionering.
De volgende personen wer
den aangesteld tot aspirant
politieagent: Jos Assche-
rickx, Herman Asselman,
Patrick Buekenhout, Kris-
tiaan Buyl, Marleen Cop-
pens, Kris De Graeve,
Hans De Groote, Luc De
Meersman, Geert De
Vuyst, Geert Stalpaert, Mi
guel Van de Velde, Rudi
Van Keymolen en Jean-
Pierre Van Thienen.
Mario Kestens en Guy
Rosseel werden aangesteld
als stagedoend politie
agent.
Rudy De Cock, tekenaar,
werd benoemd in vast
dienstverband.
Aan Jozef Van Vaeren-
bergh, korporaal bij de
vrijwillige brandweer, werd
ontslag verleend en aan
Robert Van Driessche,
brandweerman bij de vrij
willige brandweer, werd
ambsthalve ontslag ver
leend.
