Oilsjerse Oaved weinig denderend
Van Mossevelde en «Feestelijkheden»
Guus Snijckers
spreekt over recente
ontwapeningsonderhandelingen
in het Vredeshuis
Afbouw van bedden in «hospitaal»?
25 jaar op de Jaarbeurs
Eerdegem «krijgt» tien meter brede weg
4 - 4.9.1987 - De Voorpost
Vervolg van blz. 1
konden worden uitgereikt.
De kwis was inderdaad een
maat voor niets.
Van alles wat
Van de vele reeds vroeger
gebrachte nummers bleek
«'k Drink zo geiren Safir»
door Jean-Paul en Loeken
Tatjen het nog steeds te
doen wat niet kan gezegd
worden van een aantal an
dere déjè-vu-nummers.
Met «Les soeurs sourire»
bracht Jeugdclub Ypsilon
een raak nummer waarbij
religieuze meditaties afwis
selden met gewaagde dans
pasjes. De «politieke mo
de-show» van het AKV was
wel een geslaagd nummer.
Op volgende Topdag in
mei 1988 zou m.m.v. alle
stadsdiensten op «de Kas-
tonjevésten» een (politie
ke) modeshow worden
georganiseerd kaderend in
het verkiezingsjaar. La
maison José en Jean-Marie
demonstreren er tricolore
attributen en onder het epi-
teet «Dit is Oilsjters» wor
den olifantenbroeken ge
showd. Het huis Amedé
toont lange regenjassen
met openstaande brede
zakken om uit de lucht val
lende cadeautjes op te van
gen en «les créations Hoog-
huys» tonen de jongste
Sherlock Holmes mode-ar
tikelen met ingebouwde
loupes om ook de kleine
lettertjes van het wetboek
te kunnen ontcijferen.
La maison Lievens-Borms
was nog op zoek voor haar
karnavalartikelen naar een
degelijke show-room en les
tissus Mare Galle bracht
schemerjurken gepresen
teerd door Anny, Dolores
en Gracienne. Tenslotte
presenteerde de firma Wi-
vina De Meester rubber ar
tikelen in macro-formaat'
en de firma Van Vaeren-
bergh buikbanden om
steun te verlenen bij het
heffen van bier(bakken)
Limerickjes
Het kwartet Marc-Johnny-
Hendrik-Freddy debiteer
de een aantal gevatte lime
rickjes en de jonge gebroe
ders Marcoen Geert en
Bart staan duidelijk klaar
voor de aflossing. Met Hu-
pa Hule Hule brachten ze
éen qua identieke akrobati-
sche kopij van het de aan
dacht trekkende Eurosong
nummer. Prins Michel
bracht een geslaagd Mi-
chelleken op het podium
als «jongste deelnemer» en
Antoine kommentarieerde
in «Wevina» de aktualiteit
en het AKV presenteerde
«Rondeborstkapriolen»
waarna Paco Milo met «De
Snottebellen» op congé
trok.
«Dancing on the sailing»
werd een dinamisch visueel
nummer met Pascal Van
Cauwenbergh als akroba-
tisch vokalist waarbij veler
aandacht dan wel eerder
werd toegespitst op de bij
horende go-go-girls.
De nummers van Popoll
waren reeds dermate ge
kend dat ze bezwaarlijk
nog enthousiasme konden
verwekken doch bij een
lied over politieke vluchte
lingen kwam er uit de zaal
enig avoertgeroep.
Kathy Corthals verving Li-
liane Saint-Pierre met haar
«Soldiers of Love» valabel
geassisteerd door de Mar
coen jongeren en in de
plaats van de verstek ge
vende Johny Logan was
Hendrik Daelman een ge
droomd vervanger die het
bovendien live bracht.
Beëindigd werd na de vele
volksdansgroepen die reeds
op de Jaarbeurs verschenen
de Tiroles «Billenklasjers»
die het daarenboven lang
niet slecht deden.
Verdienstelijk entertain
ment doch een avond om
«U» tegen te zeggen kan hij
bezwaarlijk genoemd
worden.
LH
Aalst. Het ging er biezonder blij aan toe, zo te zien (a)
Aalst. Prins Karnaval Popoll in groot ornaat (a)
Zondag 6 september om 11 uur zet het Vredeshuis zijn tweede werkingsjaar in. Eigenlijk
is het nog maar tien maanden oud en als je even overkijkt wat er al is doorgegaan dan sta
je versteld. Een tiental zondagmiddagpraatapero's, stuk voor stuk boeiende gesprekken
over interessante onderwerpen, verschillende vieringen, talrijke bijeenkomsten van
talrijke andere verenigingen. In het Vredeshuis Aalst kan je vergaderingen plannen, het
volstaat lid te zijn en af te spreken wanneer je je vergadering of bijeenkomst wenst te
plannen. We ontvingen er delegaties van Noord-Amerika (U.S.A.), Midden-Amerika,
Russen, Chinezen en Bulgaren. En we waren de hele week open voor wie eens binnen
springen wou.
Maar kom één «spannadrakken» maakt de jaarbeurs niet
stuk.
Het zijn de exposanten die het moeten doen. Maar
alvorens deze brave zielen allen goed en wel hun plaats
toegewezen kregen werd er meer dan één oorlogje gevoerd
waarbij het duidelijk was dat onderlinge relaties het
gehaald hebben op zeg maar 25 jaar trouwe deelname. In
andere steden krijgt men bij zulke gelegenheid een
aandenken, in Aalst krijgt men... ge weet wel en een
plaats in de tent als dank. Maar ja jubileumjaren worden
in het Feestkomiteit nog al eens gemakkelijk vergeten voor
de rest, lotj ze maar los.
Hebt IJ ook gehoord van
het speciaal Jaarbeurste-
ma. Een gastland dat ging
niet meer, één brief naar de
ambassades maakte dit na
tuurlijk overduidelijk maar
men verzekerde ons dat
een tweede brief ook niets
zou uitgehaald hebben.
Men zou echter een zgn.
sportbeurs inrichten dat
uiteindelijk door het reuze
sukses herleid werd tot het
fameuse wintervakantiesa-
lon. Prachtig gemaneu-
vreerd, maar ingegeven
door andere motieven dan
het algemeen belang. Een
komplete flop werd het,
slechts zes deelnemers jam-
jammer, en dan moest de
stad zelf nog-de gaten vul
len. Hoe is het toch moge
lijk dat men een V.Z.W.
uitspeelt tegenover be
roepsmensen, zelfstandi
gen die er moeten van
leven.
De tent
Dit alles was te vinden in
de veelbesproken tent. Na
dat wij jaren de tentoon
stellingsperikelen «binnen
in» de jaarbeurs kenden
was er dit jaar de grote
tentenvaudeville. Da kan
alliën in Oilsjt.
En toch de tent kwam er,
weliswaar iets breder dan
de parking kon dragen zo
dat geen doorgang meer
mogelijk was naar de in
gang toe. Geen probleem
we laten de ingang vooraan
en de parking laten wij ook
waar hij is, dat is logisch.
Men heeft er echter drie
dagen over gedaan dat deze
logische redenering niet zo
logisch was. Drie dagen liet
men misnoegde bezoekers
heen en weer lopen alvo
rens een heldere geest vond
dat er aan de parking ook
een ingang voor bezoekers
kon aangebracht worden.
Tot grote opluchting van
een drie dagen moegeterg-
de en uitgescholden par
kingbewaker.
Tussen haakjes: aan iedere
ingang is ook een uitgang
en in de tent was dat ook zo
aangeduid want op een
plaatje was duidelijk lees
baar «Sortie» et pour les
flamands la même chose.
VU-raadslid Willy Van
Mossevelde spaarde tijdens
zijn interpellatie tijdens de
gemeenteraadszitting zijn
kritiek op «Feestelijkhe
den» niet waarbij hij vooral
de recente Guldensporen-
viering en de jaarbeurs in
haar 40* editie op de korrel
nam.
11 juliviering
De jongste 11 juli-viering
was opnieuw geen voor
beeld van organisatie en in
ventiviteit. Alles had weg
van een vlug in mekaar ge
stoken onderonsje in alle
verscholenheid op het
«achterkoerken van het
stadhuis». Dit zgn. officiële
gedeelte waarbij de gast
spreker Geens tijdens zijn
«luister naar mijn woorden
en kijk niet naar mijn da-
denspeech» regelmatig be
geleid werd door Belfort
klokkenspel en trompet-
tengeschetter van de fanfa
re op de Grote Markt, kon
den de 74 of waren er 77
toehoorders van deze ge-
luidskakafonie genieten
dan moesten er nog velen
dit nog rechtstaans doen
want stoelen had men on
voldoende voorzien.
Met het ten tonele voeren,
op een zeer ongelukkig op
gesteld podium, van Wim
De Craene op de Grote
Markt had Vlaanderen in
Aalst opnieuw zijn hoog
dag gekend. Tot volgend
jaar.
Tussen haakjes kan het
echt niet anders dat een
persoon die van zichzelf
zegt de laatste Belg te zijn
de bindteksten bij dit
Vlaams Nationaal feest
moet uitspreken.
De Jaarbeurs
Een andere belangrijke ge
beurtenis tijdens de vakan
tiemaanden is de Jaar
beurs. Ondertussen de
nieuwe Aalst Kermis ge
noemd en spijtig genoeg op
verschillende punten inder
daad afgegleden naar een
ordinaire Kermis, meer en
meer voorbij schietend aan
het uiteindelijke doel nl.
promotie voor het handels-
gebeuren om en rond de
keizerlijke stede. Vandaag
helt men meer en meer
over naar een quasi verkapt
voedingssalon of eerder
drinksalon.
Voor het huidig niveau
wérd reeds de toon aange
geven bij wat voor een ope
ningsceremonie moest
doorgaan. Een alles behal
ve feestelijke receptie waar
improvisatie hoogtij vierde
en die door de behuizing in
de Trouwzaal zichzelf reeds
degradeerde. Een middel
matigheid die nog geaksen-
tueerd werd door het glaas
je pils dat als recep
tiedrankje werd aangebo
den. Van «grandeur» ge
sproken.
Zonder glans begonnen,
zonder glans deed men
verder.
Voor het knippen van het
lint was een gastspreker om
toch enige uitstraling te be
komen niet aanwezig. Had
men er wel een uitgenodigd
dan had hij zich hoogst
waarschijnlijk ongemakke
lijk gevoeld onder het
vooroorlogse wel
komstbord. Een gedrocht
echt symbolisch voor de
dag, waarnaast de letters,
die kaligrafisch van zo'n
waarde waren dat een let
terschilder met enig res-
pekt zijn penselen in zijn
verfpot zou verzuipen. Ook
nog een gaatje met bewon
derenswaardige deskundig
heid met een «spannadrak
ken» werd gekamoefleerd.
De spektakelavonden
Want wij hebben nog de
spektakelavonden. Wij
hebben nog Will, Rob en
Johnny. Dit alles aange
kondigd in een goede bro
chure met de Ier Logan als
slogan op de frontpagina.
Iedere bus werd van zo'n
eksemplaar voorzien, men
kan niet zeggen dat men
het hier niet goed gedaan
had. Ware het niet dat het
een lachertje werd wanneer
wij bij pagina 9 konden
lezen-" «Net voor het ter
perse gaan heeft J. Logan
afgeboekt.» Kan men echt
niet beter? Welke politicus
zei terug: «Gouverner c'est
prevoir» ook voor de
kleinste politieker zijn dit
wijze woorden. Maar voor
dit geval vergat men te
voorzien. Men had, wan
neer de persoon in kwestie
het Eurosongfestival won,
reeds dan met het theater
bureau een vervangings
programma moeten afspre
ken zodat de Bulgaarse en
Poolse gasten niet voor een
bijna lege zaal moesten op
treden.
Maar voor een Johnny
meer of minder is de ker
mis niet mislukt. Wij heb
ben nog Rob en Will, enz.
Bij het optreden van De
Nijs kon men vaststellen
dat de veiligheid van de
bezoekers niet gewaar
borgd is bij een massale
opkomst zoals voor dat
Hollandse idool. Ieder jaar
wijzen wij hierop...
Albert Cornand geen
Aalst. Een klein meningsverschil? De zanger trekt zich a
van aan (a)
Bij de vorming van de hui
dige koalitie werd te weinig
aandacht besteed aan het
beleid van sommige depar
tementen. Feestelijkheden
en Middenstand behoren
daartoe, een grove vergis
sing was het scheiden van
beide departementen.
Men heeft, met een oplos
sing op zijn Belgisch, nl.
door twee afgevaardigden
van de Middenstandsraad
als waarnemende adviseurs
bij het Feestkomiteit op te
nemen, iéts proberen te
r m elk geval weinig of niets forceren dat eigenlijk op
voorhand gedoemd was te
mislukken, wat dan ook ge
beurde.
5 jaar terug had men te
weinig oog voor het mense
lijk, sociaal, kultureel en
ekonomisch aspekt dat ook
dit departement moet dra
gen. Vele Aalsterse mede
burgers komen in hun dag-
daglijkse aktiviteiten in
kontakt met de manifesta
ties van Feestelijkheden.
Oh wij weten het Karnaval,
Jaarbeurs enz... klinken
niet zo kultureel dan het
Festival van Vlaanderen.
Men kan dit spijtig vinden,
daar kan minister De Wael
ook over meespreken,
maar de realiteit is nu een
maal daar. Feestelijkheden
heeft dan ook een belang
rijke taak en verantwoor
delijkheid. Gezien de evo
lutie begrijpen wij vandaag
maar al te goed het ontslag
van de ondervoorzitter
feestleider. Hij heeft het
deb&cle zien aankomen,
heeft oplossingen gezocht
en voorgesteld maar vond
niet de nodige steun. Een
kamikaze was hij niet en
vandaag blijkt hoe groot
zijn gelijk wel was en is.
Spijtig genoeg heeft men
het nogmaals nodig geacht
de man, die men maar niet
wil vervangen, letterlijk te
rug in een uitstalraam te
plaatsen. Kan men een
man, die er niet meer bij
betrokken is niet met rust
laten. Wie is hiermee
gediend?
Willy Van Mossevelde be
sloot zijn betoog met te
stellen dat het wel een de
tailopsomming lijkt doch
dat details alleszins wijzen
op een niet zo denderende
aanpak.
Schepen Juliaan Vinck
«Een hele paternoster van
alles wat zou misgelopen
zijn» zegt de schepen. Op
alles zo maar antwoorden
gaat uiteraard niet. Hij wil
zich dan ook tot het essen
tiële beperken.
Volgens hem was de 11-
juliviering wél geslaagd en
dat dan toch 52.914 bezoe
kers naar de Jaarbeurs
kwamen is wel een bewijs
van haar degelijkheid.
Er waren uiteraard zoals
steeds perikelen. Met een
kontrakt dat niet gehono
reerd werd, een kwis die
falikant uitliep maar er
stonden toch 160 exposan
ten, de brandveiligheid was
optimaal verzekerd, alle
nooduitgangen waren be
reikbaar en enquêtes wij
zen uit dat met «een the
ma» moet worden verder
gegaan ook al was winter-
vakantie geen topper.
Alle opmerkingen die nu
gemaakt worden werden
dat ook reeds verleden jaar
maar zonder resultaat, zeg
de Gracienne Van Nieu-
wenborgh.
Onze openingsuren zijn tij
delijk door omstandighe
den gewijzigd. Voorlopig
zijn we dinsdag, woensdag
en donderdag open van 12
tot 15 uur, vrijdag van 12
tot 24 uur, zaterdag van 12
tot 24 uur en zondag van 11
tot 16 uur. 's Maandags zijn
we gesloten.
Omdat zondagvoormiddag
niet voor iedereen past,
zullen we de zondagapero's
laten afwisselen met zater
dag postero's, volgens het
zelfde schema: een inleider
geeft een uiteenzetting
over het aangekondigde
onderwerp en nadien is er
een ruime tijd voor bespre
king. Niet iedereen stelt
vragen, niet iedereen wenst
te spreken op deze praata-
pero's. Je kan er rustig luis
teren, alles eens bekijken,
een pilsje drinken, of ge
woon een hapje eten. Spa
ghetti, lasagne, pizza en
kroks kosten maar 100 fr.
Men begint dit seizoen met
een zondagmiddagpraata-
pero, ingeleid door Guus
Snijcker. Snijckers is een
dominikaan en docent filo
sofie in de sociale school te
Kortrijk. Hij is tevens ver
antwoordelijk voor de stu
dentenparochie van de
R.U. Gent. Hij is alom
gekend voor zijn openheid
en belangstelling voor alle
humane problemen waar
onder de vredesproblema-
tiek.
Hij spreekt over de huidige
ontwikkelingen in de inter
nationale politiek. Zijn er
nu echt wezenlijke veran
deringen bezig? De openin
gen die we nu zien ont
staan, gaan die verder? Is
er hoop voor de toekomst?
Komt de vrede dichterbij?
Een buitengewoon boeiend
onderwerp, waarop onge
twijfeld een boeiend ge
sprek zal volgen. We ver
wachten u in het Vredes
huis, zondag 6 september
om 11 uur.
Als lid, als gast of gewoon
zo, kan je er tussenin iets
gebruiken. Iedereen is van
harte welkom!
Eddy Dierickx, SP-fraktielelder bij het Aalsters OCMW
noemt het in het stedelijk ziekenhuis gevoerd beleid
gepolitiseerd en op financieel vlak catastrofaal. Hij vreest
zelfs dat wegens de opgelegde afbouw van bedden één
verpleging zou kunnen gesloten worden nog voor zé in
gebruik is genomen.
Openbare ziekenhuizen
met een tekort op hun be-
heersrekeningen moeten
dit tekort tegen einde 1988
volledig wegwerken. Zo
men in gebreke blijft kan
de minister een kommissa-
ris gelasten met het opma
ken van een saneringsplan.
Wat kan insluiten wijzigin
gen in bezoldigingen, ar
beidsvoorwaarden en wed-
deschalen. Te kleine of ver
lieslatende instellingen
moeten in '87 2000 en vol
gend jaar 4000 bedden af
bouwen. Dit dan door min
der uitbetalen van ligdagen
met als norm dat 365 ligda
gen één ziekenhuisbed per
jaar betekent.
Voor Aalst betekent zulks
dat men in de plaats van
104.000 ligdagen (380 bed
den met een gemiddelde
bezetting van 75%) men er
nog slechts 93.000 vergoed
krijgt. Zo het stedelijk zie
kenhuis in Aalst tegen ein
de 1987 nog werkt met ver
lies komt Aalst dan ook in
aanmerking voor afbouw
binnen de tweede schijf van
4000 ziekenhuisbedden.
Aalst zit echter niettegen
staande waarschuwingen
van directie en in de Raad
nog opgescheept met een
tekort van circa 40 miljoen.
Toch werden nog een aan
tal verpleegkundigen vast
benoemd. Dit dan in tegen
strijd met de ministeriële
onderrichtingen.
Eddy Dierickx noemt de
personeelspolitiek kata-
strofaal. Dokters brengen
wegens meer-prestaties wel
40 miljoen inkomsten meer
binnen doch het bestuur
spendeert 41 miljoen meer
op de post personeel. Er
werd via het Interdeparte-
menteel Fonds te weinig
verpleegkundig personeel
aangeworven maar te veel
administratief en wcrklie-
denpersoneel.
Ondertussen heeft men nog
geen oplossing voor het
probleem «wasserij». Zo
werden twee wasvrouwen
over geplaatst naar de
OCMW-dienst onderhoud
bij bejaarden ten huize ter
wijl men enkele dagen later
vaststelt dat de wasserij
niet meer kan draaien. Er
werden dan maar twee
metselaars in de plaats
gezet.
Over buurtweg 4, de Baar-
degemse «Eerdeweg-
straat», die voorbij het
vroegere station naar Wie-
ze en Moorsel leidt, was
reeds veel te doen. Met het
schrikbeeld van een drei
gende verhaalbelasting
voor zich deden de bewo
ners hun best om de straat
niet bredér te maken om de
belasting op de zate te
ontgaan.
Aanvankelijk was geop
teerd voor een 12 m. brede
baan. 8 m. rijbaan en twee
voetpaden van telkens 2 m.
Er kwamen inspraakverga
deringen en er volgden tij
dens het openbaar onder
zoek bezwaren. Eén ervan
was een petitie met 40 bij
lagen.
Op de jongste gemeen
teraadszitting verleden
dinsdag stelde het stadsbe
stuur nu voor de breedte
van de weg van 12 naar 10
meter terug te brengen ge
zien het hier toch gaat om
een weg met geringe ver-
keersdensiteit.
Maar nu bleek dat te Baar-
degem geopteerd wordt in
de Eerdegemstraat voor
een verdere inkrimping tot
9 meter.
Negen meter
Danny Denayer (VU) stel
de voor een weg te realise
ren met een rijbaan van 6
m. breed en langs weerszij
den een voetpad van 1,5 m.
breed. «In anderhalve me
ter kan alles in» zegde hij
waarmede hij de leidingen
van de nutsmaatschappijen
en de riolering op het oog
had.
Maar daar hij tot de over
tuiging kwam het wellicht
niet te zullen halen stelde
hij voor het punt te verda
gen voor verder onder
zoek. «Met 1,5 m. voetpad
kan alles en is de bevolking
tevreden» argumenteerde
hij nogmaals. Doch bij de
stemming voor verdaging
steunden hem enkel de ei
gen VU plus Baïta.
Hij vroeg dan een tweede,
eveneens hoofdelijke stern-
beurt over zijn amende
ment om de breedte tot 6
m. te beperken. Ook hier
haalde hij het niet want
alleen de VU steunde hem
en SP en Baïta onthielden
zich. Ook Oscar Redant
deed zulks doch dan om te
kunnen zeggen dat duide
lijk de elektorale toer werd
opgegaan door in te spelen
op de gekoesterde vrees
voor een eventuele
verhaalbelasting op de ver
brede weg. Over het punt
zelf werd door de meerder
heid ja gestemd, de VU
hield het bij neen en SP en
Baïta opteerden voor ont
houding. «Een weg van
tien meter breed over de
lengte van de Eerdegem
straat is gewoon niet reali
seerbaar» zegde SP-raads-
lid Louis Saerens.
