Leedse Kasteeldreef volop in feeststemming
Het ivaterkasteel te Moorsel
«Op 't feest van de Dekenij, is 't nog eens echte braderij»
Dreven Waterkasteel Moorsel
privé-bezit?
Documap
Jeugdhuis Terlinden
bestaat twintig jaar
Groepstherapie: Lijdt U aan depressie?
uit Mcorscl
6 - 4.9.1987 - De Voorpost
De oorspronkelijke bedoeling van de dekenijfeesten in de
Kasteeldreef te Lede was «de verstandhouding tussen de
handelaars bevorderen».
Dat is ondertussen ook zo gebleven. Annie Steenhaut, die
voorzitter is van de dekenij zei vorig jaar ter gelegenheid
van de opening van de feesten: «ik wil graag terugkomen
op het opzet van deze organizatie: met name het meer
bekendheid geven aan de handelszaken uit de Kasteeldreef
en het bevorderen van de verstandhouding».
De dekenij Kasteeldreef is
eigenlijk de voortzetting
van de «Gebuurtedekenij
der Dreefstraat» die in
1969 ter ziele was gegaan.
Onder impuls van deken
Ponnet kende die ene ge
weldige bloei. In septem
ber 1980 namen enkele
Lede. Voorzitter Annie Steenhaut omringd door enkele van haar bestuursleden (a)
Lede. Enkele leden van het Dekenijbestuur van de Kasteeldreef (a)
straatbewoners de draad
weer op. Ze wilden de
Dreef weer «open dreef»
brengen. Initiatiefnemers
waren onder meer Y. De
Clercq, B. Godefroit, J.
Van Accoleyen en G.
Grepdon die nu sekretaris
is. Bij een eerste rondvraag
bleek dat er nog steeds be-
In Moorsel kan men kennis maken
met het mooie Waterkasteel. Het
renaissance waterslot werd om
streeks 1520 (sommige bronnen ver
melden 1521) gebouwd door kardi
naal Karei van Croy, abt van Affli-
gem. Enkele verbouwingen niet te
na gesproken behield het gebouw
grotendeels zijn oorspronkelijke
staat.
Aanvankelijk werd het kasteel opge
richt als «sejour de plaisance» een
buitenverblijf of lustoord voor de
wereldlijke abt van Affligem. Die
zoals de bronnen het vermelden, de
volle vrijheid gaf aan wereldse
driften».
Het gebouw is opgetrokken in
baksteen en de versieringen zijn
aangebracht in harde zandsteen. De
typische renaissancestijl bleef be
houden. De sierlijke hoekgebouwen
met vleugelkonsoles omsluiten een
stemmig binnenplein. De toegangs
poort is geflankeerd door twee ron
de torentjes en wordt bekroond door
een gevelsteen met hardsteen volu
ten. Onder het bouwjaar zijn de
wapenschilden aangebracht van de
huidige en vroegere bezitters.
Boven de kelderverdieping bevin
den zich cirkelvormige nissen met
borstbeelden. De versiering ligt ech
ter in hoofdzaak in het kleurenspel
van het gebruikte materiaal.
De mooie waterpartijen die het ge
heel omringen, de brede brug met
vijf roodbakstenen bogen over de
wal.
De oranjerie met zijn in lood gevatte
ruitjes scheppen met het gebouwen-
kompleks een poëtische schoonheid
die tevens middeleeuwse weerbaar
heid in herinnering brengt. Die
weerbaarheid was wel nodig en
blijkt onder meer uit de talrijke
ijzeren en zandstenen kanonballen
die men bij de herstellingswerken in
1984 heeft aangetroffen.
Tot de eigenaars behoorden onder
meer: na de dood van Karei van
Croy ging het landgoed naar zich
nicht, de gravin van Hornes. In
1566 behoorde het toe aan Jan de
Luu, heer van Moorsel bijgenaamd
Jan van Nijvel, burgemeester van
Aalst. In 1936 werd Don Lucas
Cayro van Milaan de eigenaar van
het kasteel en in 1661 werd het door
de Spoaanse koning Filips IV tot
baronieverheven. Ook het Me-
chelse schildersgeslacht Coxie
woonde in het kasteel net als de
familie de la Tour Saint-Quentin en
de Meer.
Baron Jozef de Meer verdient een
vermelding omwille van het aanvoe
ren en bezielen van de boeren in hun
opstand tegen de franse overheerser.
Hij werd verraden en kon zo gevan
gen genomen worden. Op 1 februari
1797 werd hij op hel Koninklijk
Plein gefusilleerd. Later kwam het
kasteel in handen van Jan Baptist
van der Noot, een neef van een der
leiders van de Brabantse omwente
ling, van de familie Ball en de heer
de Meülenaar. In 1980 kocht Willy
Michiels, burgemeester van Haalterl
het kasteel en begon met een grondi
ge en verantwoorde restauratie van
kasteel, wal, dreven en tuinen.
JM Heyman
langstelling was voor een
dekenij. Iedereen zat zo
wat uit te kijken naar een
dergelijk initiatief dat de
samenwerking zou bevor
deren. De eerste algemene
vergadering vond plaats op
26 maart 1981 in de boven
zaal van de Volkskirng.
Zoals dat past werd er toen
ook een bestuur samenge
steld. Voorzitter werd Ton-
ny Van Molle en verder
maakten er deel van uit
Annie Steenhaut, Frieda
Van Eetvelde, Hilde
Triest, Petrus Vijverman,
Dirk Slekens, Yvan De
Clercq, Ronny Schepens,
Bernard Godefroit, Jan
Van Accoleyen en Geert
Grepdon.
Op aerdag 12 september
1981 werden de eerste de
kenijfeesten geopend. Bur
gemeester Grepdon knipte
toen het lint door. Daarna
werden de standdeelne
mers met een bezoek ver
eerd. Startte men met 31
deelnemers, dari zijn er dat
ondertussen 36 geworden.
Dat het weer niet altijd
meezat, kan men afleiden
uit de kommentaar die
soms opduikt. Sommigen
hadden immers een andere
naam bedacht en spraken
over «regendekenij».
Dit jaar is het dan weer
zover. Het bestuur wordt
nu geleid door Annie
Steenhaut en verder be
staat het uit Roger Van den
Berghe, Frieda Van Eet
velde, Hilde Triest, Andre
De Grauwe, Marcel De
Kerpel, Jean-Louis Tim
mermans, Guy De Ne, Ste
ven De Neef, Machteld
Van Doorselaer en Geert
Grepdon.
De dekenij begint op vrij
dag 11 september en ein
digt pas op dinsdag 15 sep
tember.
Tijdens de jongste gemeen
teraadszitting vertolkte Willy
Van Mossevelde de onrust van
heel wat Moorselaars, wande
laars en joggers, over het nu
reeds gedeeltelijk afsluiten van
de dreef aan het Waterkasteel
die uitgeeft op de Opwijkse-
steenweg. Interpelant vreest
dat dit de voorbode zou kun
nen zijn van een afsluiting in
diverse fasen. Eén dreef is
reeds afgesloten en aan de an
dere staan niet mis te verstane
«verbodsdoorgangsborden»
Deze dreven worden sinds jaar
en dag door vele wandelaars
gebruikt maar op individuele
klachten kwam alleen het ant
woord dat de eigenaar gerech
tigd zou zijn deze dreven af te
sluiten. Van Mossevelde heeft
daar echter twijfels over. Hij
denkt dat deze wegen een
openbaar karakter hebben ge
kregen vermits ze steeds voor
het publiek begaanbaar waren.
Een soort publieke erfdienst
baarheid. Hij is dan ook van
mening dat deze wegen niet
mogen afgesperd worden Van
Mossevelde wenst dan ook dat
het stadsbestuur met de eige
naar over deze materie contact
zou opnemen opm aan de si
tuatie een einde te maken.
Anderzijds heeft Van Mosse
velde er wel begrip voor dat de
eigenaar zich zorgen maakt
over het toenemend gemotori
seerd verkeer in de dreven.
Zulks verkeer moet er inder-i
daad geweigerd worden. Wel-:
licht zou de stad er goed aan
doen zelf de toegang voor der-I
gelijke polluerende vehikels
mogelijk te maken.
Schepen André Doorns stelt j
dat de officiële stukken geen
onmiddellijke zekerheid over:
de situatie sorteren. Uitgezon-|
derd een voetweg (nr. 27) van
anderhalve meter breed die I
trouwens open is gebleven zijn
er op de atlas der buurtwegen
van andere openbare wegen
geen sporen te vinden. En vol
gens het kadaster gaat het alle-
maal over privé-bezit. Slagbo- I
men accentueren daarbij dat
privé-bezit. Als de eigenaar
kan bewijzen dat het allemaal,
die éne voetweg uitgezonderd,
privé-bezit is dan blijft er geen
probleem. «Van enige verja
ring kan hier geen sprake zijn»
voegt Van Mossevelde er ech
ter nog aan toe.
LH
De twintigste verjaardag van een jeugdhuis is geen
alledaagse gebeurtenis. Meestal roept de term «jeugdhuis»
bij velen enkel nog herinneringen op aan «mei 1968»-
sfeertjes en makrame-clubjes. Het eigentijds mee-evolue-
ren van een jeugdhuis in de jaren tachtig, wordt dikwyls
als een utopie bestempeld.
Nochtans kan het echt. Het zich gaan overtuigen van
Aalsters jeugdhuis Terlin- wat een jeugdhuis is. Dan
den is daar een levend be- heeft in de lokalen van het
wijs van. Momenteel jeugdhuis om 19.00 uur de
gonst Terlinden opnieuw «Twen-receptie» plaats,
als een bijenkorf. Zitten de Men vindt die lokalen nabij
jeugdclubs vol oude zak- de Sylvain Vandergucht-
ken? Beslist niet, want de laan- B'j die gelegenheid
gemiddelde leeftijd ligt in wordt ook een dia- en foto-
het jeugdhuis Terlinden op tentoonstelling geopend,
20 jaar (bestuursleden in- waarin een overzicht wordt
begrepen). Op zaterdag 12 gegeven van die woelige
september kan men de visu twintig jaar Terlinden.
In oktober van dit jaar start Jean Pierre Van der
Snickt, psycholoog-sexuoloog, met een groepspsy
chotherapie voor mensen met depressieve klachten.
Deze therapie start vanuit een psychodynamische
visie. Depressie wordt hier niet gezien als een
neuro-fysiologisch gegeven, maar wel als een impas
se waarin de mens zich als richtend en gericht wezen
is geraakt. Het zichzelf onmogelijk maken om uit de
impasse te geraken maakt het kenschetsende en
tegelijk bevreemdende van de depressie uit.
Doel van de therapie is de mens opnieuw aktief te
laten worden en richting te laten kiezen, rekening
houdend met zijn specifieke toestand. Groepsthera
pie kan hiervoor een uiterst geschikt medium zijn.
Een goede groep biedt immers mogelijkheden tot
ruimte, begrip, steun, voorbeeld en experiment die
de individuele psychotherapie niet vermag te
bieden.
Deze aktiviteit heeft zich ontwikkeld uit de ervarin
gen met twee zelfhulpgroepen depressie die in 1985
en 1986 opgericht werden. Vanuit deze konkrete
werkelijkheid werd de basis gelegd voor een theore
tische visie en een psychotherapeutische bena
dering.
De therapie gaat door in tien wekelijkse sessies, in
het Vredeshuis te Aalst, elke woensdagavond. Ze
begint op 7 oktober e.k. Inlichtingen en inschrijvin
gen kunnen gebeuren bij J.P. Van der Snickt,
Broekveldstraat 50 te 9420 Mere. Tel. 053/78.68.44.
Prijs: 3.500 fr.
Aalst. De titelbladzijde van de kalender 1988 van de schoolgemeenschap Tinnehoek- Moorsel (Ivh)
