I
'he Jeggpap N.O. Jazzband:
sen monument in de Belgische jazz wereld
Wazenaar Kris Geerts
over de stilte
5 jaar jazz in Dendermonde!
v
GPAP
ja/zband
De Voorpost - 2.10.1987 - 13
Jandaag vrijdag en morgen zaterdag wordt een van Dendermondes beste ambassadeurs op het
huis gehuldigd voor een lange en schitterende loopbaan,
e Jeggpap New Orleans Jazzband bestaat 25 jaar! Wie een beetje de geest van de muziekminnende
lendermondenaars kent, wie ooit te maken had met Honky Tonk Jazzclub of Jeggpap, beseft
[atuurlijk dat een dergelijke gebeurtenis niet onopgemerkt kon of mocht voorbijgaan. Het zilveren
juisorkest van de Honky Tonk Jazzclub wordt gevierd met toespraken, met een jubileummis, met
Japjes en drankjes... maar vooral met veel muziek.
Kant om de muziek is het al die jaren toch te doen geweest! Het groepje dat een kwarteeuw geleden de
elderkeuken van Leon Heuvinck aan de Leopoldlaan onveilig maakte en door zijn «jazz»-muziek de
juurt van de nodige geluidsoverlast voorzag, is - na de nodige «chirurgische» ingrepen - uitgegroeid
|ot een van de beste oude-stijl-jazzbands in België, voor chauvinisten zelfs dé beste!
Jen brokje nostalgische geschiedenis kan bij deze gelegenheid zeker geen kwaad.
mer voor the Jeggpap dat tijd - en onder toezicht
Norbert Detaeye steeds van vader Hermans - de
meer forfait moet geven nieuwe banjoïst in vervan-
voor optredens met the ging van Luc Van Hoete-
band, omdat hij - dank zij ghem. Tijdens zijn afwe-
zijn twee schitterende solo- zigheid bij de Jeggpap
L.P.'s- zoveel solo-werk speelde hij bij The Crescent
op te knappen krijgt. Hij is City Dreamers en de Socie-
nu 21 jaar bij de Jeggpap. ty Serenaders. In juli jl.
Het is niet omdat men vervoegde hij het orkest
meerderjarig wordt, dat opnieuw; men was immers
men het nest uit moet vlie- tot de vaststelling geko-
§ren-men dat de ritmesektie
Joris De Cock 1948), fleksibeler werd door toe-
EAS\IS
?/pil
OZil i bevruchting
Leon Heuvinck aan de
ginnen), P(hilemon Heu- een jazzORKEST en Hon- veel eer en vriendschap be- eveneens Gentenaar van voeging van gitaar
vinck - piano). En nu op ky Tonk is een JazzCLUB. tuigd en ik geloof dat hij geboorte, is technicus en banjo...
ferfllopoldlaan waren de vier zoek naar wie die A kon Deze twee zijn echter zo daar recht op had, al zou neemt bij de Jeggpap de
ige_
rt-Piet-J an-Philemon
emaal wel wat muzikaal
ngelegd. Ook toen deden
muziekscholen immers
von lovenswaardig werk
'mmf klonken dus al wel ge- ken, werd de leider van een
altij geld min of meer muzi- nog zwak borelingske dat tweeling, door masverstan- Huidige samenstelling met muziek-
pi ile klanken door de met de naam Jeggpap door den of verkeerd begrepen Nog slechts één Jeggpap- technische jazzkennis,
ha» gevoeligheden, ooit zou
gescheiden worden. Het
zou niet goed zijn voor de
ene, het zou niet goed zijn
voor de andere en het zou
allerminst goed zijn voor
de trouwe fans en suppor
ters, die beide trouw zijn!
het muzikale leven moest.
i Bert had tijdens zijn
imaniorastudies Willy boreling groeit
'11 Dggeman als leraar Ne- Er werd duchtig en met
cem irlands. Roggeman was veel ijver en toewijding
et de eerste de beste: hij «gerepeteerd»... en hier en
is niet alleen leraar maar daar werd zelfs al eens wat
len ook al artistiek bedrij- gespeeld; men durfde het
C( g en een jazzfanaat. Hij woord «optreden» of «kon-
°rJ 'Sl JonSe Bert te eert» waarschijnlijk nog
dwa igees teren voor de jazz- niet in de mond nemen.
>mi! uziek.. en de kiem was Maar tijdens de Sinksen-
Jise Blegd voor wat de simpa- braderij in de Dijkstraat
oot ekste jazzband van België kwam men voor het eerst
lute w worden. De foetus kon echt naar buiten! En kwasi
iivd|ch ontwikkelen. onmiddellijk vormde zich
J een groepje yuppies ofte
en de bewonderaars, die meen-
eboorte
Heuvinckskens
invullen; het werd uitein- nauw met elkaar verwant, hij daar zelf verbaasd om trompet- "en bugelpartijen 25 jaar in een notedop
delijk Alajos Van Pete- ze hebben zo veel raakpun- zijn geweest, net als hij zo voor zijn rekening. Begin 1962 juni- start van de
ghem trombonist van de ten met elkaar én ze zijn in onschuldig verrast kon 1972 speelde hij zijn eerste pas opgerichte jazzband
Grembergse fanfare. zo ruime mate schatplich- kijken toen een applaus koncert met het Dender- 1963- 1ste publiek optre-
Bert Heuvinck, die het tig aan elkaar dat het volgde op zijn klarinet- mondse orkest. Hij evo- den tijdens de Sinksenbra-
jazzvuurtje had aangesto- doodjammer zou zijn in- solo...». lueerde op het podium als derij Dijkstraat Dender-
jazz- t lead tot een echte meester: monde
dien
Mutaties dringen zich op
De kwaliteit van de Jegg
pap steeg zienderogen.
Hierdoor kwamen er nood
zakelijkerwijze verande
ringen in de groep, meest
al wel met het oog op een
verdere verbetering van de
muzikale kwaliteit; uiter-
den dat de mosterd uitge- aard speelden voor sommi-
ert raakte gepassioneerd vonden was. Hun Jeggpap ge wijzigingen ook andere
nu »r dit soort muziek. Hij speelde muziek die in Den- motieven mee
mi itte zijn klassieke-muzie- dermonde kwasi onbekend Speelden ooit met de Jegg-
!t i Opleiding op een zijspoor was en ze werden de eerste pap, maar verlieten hem
vla; begon zelf duchtig te echte supporters. Ze woon- ook weer:
dele Bfenen Het bleek niet zo den de repetities bij, zodat Guido Schreyen (gitaar),
oeilijk zijn drie broers te de oefenlokaaltjes steeds te Piet Heuvinck (banjo),'
Koesiasmeren. en met klein bleken. Tot ze «den Herman (Elegast) Van
er had men toch al bijna Bunker» opmerkten, een
m bandje. We schrijven militair bastion uit lang
162. Miel Leybaert. toen vervlogen dagen waar wel
>g huisschilder, was bij wat mee aan te .vangen
ider Leon een opdracht was!
het uitvoeren, toen hij
®rt hoorde spelen. Zijn Jeggtonk... Honkpap... of:
'aag om «te mogen mee- hoe was het ook weer?
>en» viel in de smaak bij Den bunker ofte Bastion V
Brt: Miel had immers op was echter stadseigendom.
stel lege verfpotten al Miel Leybaerts nonkel was
ichtig geoefend... schepen van de stad en hij
ged loens de allereerste echte kreeg het in het schepen-
avt Petitie, op een zondagna- kollege en de gemeen-
eev 'ddag, werd vastgesteld teraad voor elkaar dat de
26 toch wel stad dit «lokaal» ter be-
gwa» bassist nodig hadden, schikking stelde van de
roc* sen nood! Miel had een jazzband Al vlug ging
zemend Guido Schreyen, men deze bunker ook ge- ulc<Uu0ia nUluart x^juveye
e had nog een slaggi- bruiken voor andere zaken de Society Serenaders te binnenhuisarchitekt.
liggen. Dus.dan voor de repetities van
laats van zich de her- het eigen orkest: er kwa-
'am M te pijnigen met het men koncerten door de ei-
■eken naar een passende gen band - zodat Jeggpap
'an am. vond Bert - altijd automatisch «huisorkest»
jevt ■pots in het eenvoudig werd - maar ook jazzen-
in ®ken van de zaken! het sembles van buiten de stad
lord JEGGPAP: gewoon kwamen er wel eens op-
.F^nste letters van de treden...
igd oniamen van de leden- Zo werd Honky Tonk Jazz-
igi uzikanten. J(an Heu- club geboren. We schrijven
Mie-, ick trompet), E(miel 1965. Sindsdien zijn er
ktii ybaert - drums), G(uido - ook nu nog!! - heel wei-
n nreyen - bas), G(ilbert nig die weten dat Jeggpap
Hui 'uvinck - klarinet), P(iet en Honky Tonk eigenlijk
is fpyvinok - banjo), A (die twee verschillende zaken
nog niet, maar zijn. Laten we het nog eens
evenzeer. Hij is,momenteel
een gewaardeerd perkus-
sionist, ook door andere
bands en solisten!
Paul Van Durpel 1942),
leraar L.O. én bassist en
schatbewaarder van het
ensemble, was reeds lang
een fan van het orkest,
toen hij in 1966 de ban
joïst van dienst moest ver
vangen en er, na zijn in te
rim, bleef als bassist omdat
Mon Heuvinck meer heil
zag in een voetbalcarrière
bij Gamtoise... Maar Paul
speelt nóg! Hij is niet weg
te denken uit de ritmesek
tie van de Jeggpap Een
beetje onopvallend, wegge
stoken achter meer opval
lende figuren, maar muzi
kaal oerdegelijk!
Norbert Detaeye 1947) is
Pa-
vervoegen en te ver- tershol-Gentenaar en pia
ster ken. nist-vokalist van het or-
En dan was er Bert Heu- kest. In 1966 kwam hij bij
vinck, kiemlegger, stich- the boys in the band, die
ter, bezieler en leidei van hij van 68 tot 70 opnieuw
The Jeggpap. Pas 41 was verliet voor The Ghent
hij toen hij ruim twee jaar Universitary Jazzband,
geleden in januari over- Sindsdien groeide hij uit
leed. Maar zijn verdiensten tot een schitterend, melo-
voor de jazzmuziek in Den- dieus pianist en een voka-
dermonde en omgeving list die, was hij Engelsman
zijn onmetelijk groot. Gro- of Amerikaan, een hele
ter dan velen zich nog her- grote vedette zou zijn. En
inneren. Om Bert te karak- terecht! Met zijn muziek
Herman
Caeckenberghe (piano),
Etienne Cornelis (tuba en
contrabas). Marc Van
Hoeteghem (banjo), Phile
mon Heuvinck (piano en
contrabas), Luc Van Hoete
ghem (banjo), Josée Van
Droogenbroeck (zang), Mi
chel Thyrion (trompet),
Alajos Van Peteghem
(trombone), Jan Heuvinck
(trompet), Denis Vereec-
ken (trombone). Philip
Hermans (banjo), sinds
een paar maanden op
nieuw lid van de band,
speelde 8 jaar bij de band,
verliet deze echter om The
Crescent City Dreamers en
1964: 1ste prijs tijdens de
- wedstrijd van het jazzfesti-
hd van het allereerste uur zijn zin voor improvisatie val te Comblain-la-Tour
zit vanavond en morgen in kan hij alle onverwachte 1965: - jazzfestival
de spots van de belangstel- ogenblikken tijdens de op- Bilzen
ling: Miel Leybaert, mede- tredens koördineren op - opening Honky Tonk
stichter, drummer en hui- een onovertreffelijke Jazzclub, thuishaven van
dig leider van het en- manier. Jeggpap
semble. Dave Senior 1943) gebo- 1966: - Comblain-la-
Miel Leybaert 1942) is ren in het Engelse Wolver- Tour
van beroep kunstschilder hampton is de enige echte - studio-opname 1ste
en restaurateur Hij heeft beroeps in het gezelschap, single (nooit uitgebracht!)
echter een tweede (of eer- Na een lange reeks optre- 1967: optreden met Bill
ste?) passie: muziek, en dens met Britse bands, ver- Coleman
niet alleen jazzmuziek zeilde hij in 1975 in België 68: optreden met Nelson
trouwens. Van het speel- en speelde er bij Rudi Bal- Williams
goedtrommeltje waarmee liu, de Society Serenaders 1970: - t.v.-optreden
hij de allereerste Jeggpap- en the Ragtime Orchestra, voor RTBF
Toen op een avond trombo- - optreden met Nelson
nist Denis Vereecken er to- Williams
taal onverwacht de brui
aan gaf, werd 's anderen
daags aan Dave gevraagd
bij de Jeggpap te komen...
De perfektionist die Dave
Senior is, heeft veel bijge
dragen tot de evolutie van
de stijl van het gezelschap,
waarin kollektiviteit en
techniek primeren. Als
knap entertainer verwerkt
hij in de aankondiging van
het programma zijn ty
pisch Engelse humor.
repetitie meemaakte en de
«stijl» die hij toen ontwik
kelde, zal nu nog wel wei
nig heel gebleven zijn. The
Jeggpap evolueerde stilis
tisch en uiteraard Miel
1971: - 1ste jazzfestival
Dendermonde
- optredens met Ken Co-
lyer en Anton Purnell
1972: - lste L.P. «Jegg
pap N.O. Jazzband»
- optredens met Albert
Nicholas en Louis Nelson
1973: - 2de L.P. «Back to
New Orleans»
toernee in Engeland
- optredens met Berryl
Brydan
1974: - 3de L.B. «Ice
Cream; JNOJB meets Sam
my Rimington»
- klankopname-voor BRT-
jeugdfeuilleton 'Tim'
- optredens met Sammy
Rimington en Benny
Waters
19T5: - optreden met
George Probert
- t.v.-optreden voor BRT-
Boemerang
1976: - 4de L.P. «Kid
Thomas and JNOJB»
- t.v.-optreden voor BRT-
Oudejaarsavond
1977: - 5de L.P. «Kid
Sheik and JNOJB»
- 6de L.P. «Jeggpap N.O.
Jazzband 1962-1977»
1978: optreden in
Tenerife
1979: optreden in
Marokko
1980: - reis naar New
Orleans, Nashville en
Memphis; ereburgers van
New Orleans; t.v.-optreden
voor CBS
- jazzfestival in Lugano
- 7de L.P. «Jeggpap N.O.
Jazzband on Tour down
South»
1983: 8ste L.P. «Jeggpap
N.O. Jazzband nr. 8»
1985: overlijden Bert
Heuvinck
1986: optredens met John
Defferary en Sammy Ri
mington
1987: - 9de L.P. «25 jaar
Jeggpap meets John Deffe
rary»
- lste CD met dezelfde ti
tel als de 9de LP
- viering 25 jaar
Jeggpap.
Jeggpap stijgt uit boven
het oppervlakkige «Old
Style Kroegentocht»-werk
Wat maakt eigenlijk Hon
ky Tonks huisorkest tot
het beste oude stijlorkest
van België en omstreken?
Moeilijk te zeggen. Alles
zins een veelheid aan ele
menten, die samenge
voegd en gedistilleerd een
eigen aroma, een typische
Jeggpapsmaak laten sa-
voereren.
Er is in de eerste plaats
zeker hun repertoire dat
zoruim is, dat het goed is
voor alle mogelijke gele
genheden: koncerten, fe
stivals, jazzbals, gospel-
koncerten, eucharistievie
ringen. En telkens met een
kwalitatief hoogstaand én
aangepast programma.
Er zijn ook maar weinig
oude-stijlbands die muzi
kaal uitstijgen boven het
oppervlakkige «Old Style
Kroegentocht»-werk, zoals
Norbert Detaeye het te
recht zegt. Ze spelen im
mers niet «zo maar» wat
N.O.-deuntjes «only for
fun». Ze zijn integendeel
heel doordacht bezig met
hun muziek, hun repertoi
re, hun sound; hier is geen
plaats voor amateurisme,
ze musiceren professio
neel! New Orleans-muziek
is immers zo veel meer, zo
veel rijker dan wat er bij de
meesten voor doorgaat. Al
le genres van the deep
south figureren in hun re
pertoire zodat hun muzi
kaal palet ongelooflijk rijk
is aan kleur, tinten en mo
gelijkheden. Individueel
zijn het topmusici, kollek-
tief vormen ze een stevig
geheel met aandacht voor
ieders geaardheid, met
veel zelfdiscipline en met
een groot respekt voor de
muziek zelf.
Een beetje meer feeling
voor show ja, we zijn er
weer mee! - zou het pu
blieksvriendelijke van hun
optredens zeker verhogen;
dit hoeft immers niet ten
koste te gaan van de kwali
teit.
Feestprogramma op 2 en 3
oktober
De tweedaagse viering van
de zilveren Jeggpap start
op vrijdag 2 oktober met
een officiële viering, waar
op enkel invitees verwacht
worden. Daags nadien,
morgen dus, wordt er ge
vierd met allen die hun
sympatie willen betuigen.
Het programma!
Vrijdag 2 oktober:
19u Honky Tonk Brass
band op de Grote Markt.
20u Ontvangst en recep
tie op het Stadhuis.
21u Koncert voor de ge
nodigden op het Stadhuis
met de jubilerende
Jeggpap.
Zaterdag 3 oktober:
18.30U Jazzmis in de Ab
dijkerk, opgeluisterd door
Jeggpap, met bindteksten
voorgedragen door kinde
ren van Jeggpapleden.
19.30u Optocht met de
Honky Tonk Brassband,
van de Abdijkerk naar de
Grote Markt.
21u Koncert met The Da
ve Brennan Jubileum Jazz
band en The Jeggpap N.O.
Jazzband.
Op het stadhuis zal een
fototentoonstelling te be
zichtigen zijn met de privé-
verzameling van wijlen
Bert Heuvinck. Er zal
eveneens een Jubileumbro
chure beschikbaar zijn
handelend over «25 jaar
Jeggpap N.O. Jazzband»
met een schat aan foto's
over verleden en heden van
de band; de teksten zijn
zowel van muzikanten,
jazzkritici als van fans. Ze
telt 20 pagina's zonder re-
klame en is tijdens de vie
ring te koop voor slechts
100 fr.
Jeggpap, ook van ons van
harte gefeliciteerd en met
dezelfde mentaliteit en
zorg om de kwaliteit op
weg voor de volgende 25
jaar!
L.
Poëzie plus reklame
«Roosjes Parfum» van Leo Bridts en «De schoon-
Verhas 1964) is de heid volgens nachtigalen» van Kris Geerts zijn de
benjamin van de band. Na J
het plotse overlijden van reoentste uitgaven in de reeks Bergmannetjes,
leider en klarinettist Bert een pocketserie die in die zin opvalt dat er een
Heuvinck speelde de J egg- katern reklame zit achter de verzen. Gesponsorde
pap met diverse gast-klari- poëzie dus, maar goeie poëzie. En precies door die
nettisten. De gedachte aan reklame zijn beide boekjes nog betaalbaar: allebei
Bert en ook wel de ver- kosten ze 145 frank,
schillende meningen over
het muzikale profiel van De stilte schreven (de beginletters
een eventuele vervanger De voorstelling van deze van de verzen vormen sa-
zorgden ervoor dat het ten- publikaties was een Wase men een woord, naam of
slotte begin 1987 werd aangelegenheid, zij het ten zin die bedoeld is als hulde
voor Peter definitief The dele. Want Zwijndrechte- of toespeling op de dichter
Lazy City Jazzband, die hij naar Kris Geerts leidde of op de bestemmeling van
trouwens mee hielp op- ook het poëziedebuut van het gedicht). Wie de be
richten, verliet, en aan- Leo Bridts Schelle, 1947) stemmeling is moge on-
sloot bij de Jeggpap. On- in. Hij noemde het toegan- derhand duidelijk zijn:
danks zijn jeugdige leef- kelijke poëzie en had het Amber, het dove kind Een
tijd bruist hij van talent, over de uiterst eenvoudige aangrijpende reeks ge-
wat niet alleen tot uiting verwoording. dichten over de stilte,
komt in zijn krachtige, Anton Van Wilderode stel- Schrijver-advokaat Kris
melodieuze en gepolijste de de bundel van Kris Geerts, zoon van kunstkri-
klarinetklank maar ook op Geerts voor. De dichter tikus Roger Geerts (Verre-
saksofoon. heeft getracht, zijn doof broek-Melsele), heeft al
Philip Hermans 1954) is kind Amber in zijn eigen heel wat poëzie op zijn
eindelijk, na 10 jaar afwe- poëtische wereld binnen te naam staan. Het werd
zigheid bij de Jeggpap, te- leiden. Verdriet, twijfel, overigens een familiale
rug van weggeweest. Op 3 bezorgheid kenmerken de- aangelegenheid, daar bij
teriseren kunnen we niet uit the deep south en zijn mei 1969 werd de piepjon- ze gedichten. Merkwaar- de voorstelling. Want ter-
beter dan de wóórden aan- negroïde stemgeluid be- ge Hermans, die al erva- dig in het derde luikje van wijl de zesjarige Aster
fehetnow wnoTün nlVTbalen, die broer Piet zorgt hij ons telkens kip- ring had opgedaan met de bundel zijn zes gedich- Geerts als ontvangstdame
am „s^hrJJve": T schreef m de Honky Tonk pevel en weet hij als geen jazzmuziek in het fami- ten die als acrostichon of fungeerde en Kris zowel
ander te ontroeren. Jam- lieorkest, op 15-jarige leef- 'naamvers' werden ge- met zijn eigen bundel als
am moest met een A be- Jeggpap N.O Jazzband is
met die van Leo Bridts be
gaan was kon door de uit
geverij Berghmans (Ant-
werpen-Apeldoorn) een
cheque worden overhan
digd aan een vertegen
woordigster van de instel
ling Klankvreugde, een in
stituut voor gehoorge
stoorde en dove kinderen
in Gent. Daar is het dat
Amber Geerts verblijft. En
aan Amber werd de bundel
«De schoonheid volgens
nachtigalen» opgedragen.
Grieks
Nog even wat over Roger
Geerts Deze Wazenaar
durfde het aan, twintig ge
dichten van noord- en
zuidnederlandse schrij
vers in het Oudgrieks te
vertalen. Huge Claus zit
erbij, Guido Gezelle, maar
ook Anton Van Wilderode
en de Waaslanders Marcel
Obiak, Paul Snoek en...
Kris Geerts. «Noord en
zuid in 't Grieks vertaald»
verschijnt in februari 1988
in de reeks Bergman
netjes.
W.V.
