De grote en de kleine k Lebbeekse Annie Bosman: Ik zou dolgraag eens in een stuk staan waarin van die prachtige toiletten gedragen worden... Sange Jo organiseerde geslaagd herfstkoncert Sint-Cecilia uit Bassevelde beste harmonie op Oostvlaamse Fedekam kampioenschappen te Baasrode Twintig jaar op de planken Toneel in Berlaarse jeugdhuis Joko 12 - 23.10.1987 - De Voorpost Wanneer je nog lang geen veertig bent en je wordt door de toneelkring waarvan je deel uitmaakt gevierd omdat je twintig jaar op de planken staat, dan houdt dat in dat de toneelmikrobe je op vrij jonge leeftijd te pakken kreeg. Is ook zo, vertrouwt Annie Bosman ons toe. Ik was amper vijftien toen ik in de Parochiale feest zaal langs de Lange Minnestraat in 'En waar de sterre bleef stillen staan' voor het eerst voor het voetlicht stond. Dit weekend, twintig jaar centraal in de eerste sei- later, staat Annie Bosman zoensproduktie van To neelkring Wij'. 'Verlengd Weekend'. Van haar kwali teiten als aktrice heeft ze midderwijl iedereen over tuigd. Aanvankelijk haast uitsluitend via komische rollen, gaandeweg ook in zgn. meer ernstige op drachten. Zij is immers je debuut? één van die toneelspeel sters van wie je bij haar eerste stappen op de bühne zegt: Ze heeft het! Dat zich natuurlijk, ongedwongen bewegen over de scène, die vanzelfsprekendheid die het theatrale doorprikt en van elk personage een mens van vlees en bloed maakt. Een gesprek. Lebbeke. Dirk Vermeir dirigeerde een schitterend Gymel ensemble op de Sange Jo kooravond (foto G. Breckx) Het vorige week zaterdagavond door het Ge mengd Koor 'Sange Jo' in zaal 'Ons Huis', georga niseerde 'Herfstkoncert' groeide uit tot een kom- plete meevaller. De ruim vierhonderd aanwezigen kregen immers een gevarieerd hoewel roman tisch van teneur programma aangeboden, ge serveerd door vier koren uit de regio: het Ge mengd Koor Sint-Jan-Berchmans uit Hof stade (Aalst), het Gymel-ensemble uit Dendermonde, het Gemengd Koor Sine Nomine uit Lebbeke en het organiserend Gemengd koor Sange Jo, even eens uit de O.L.-Vrouwgemeente. Dergeüjke formule doet het blijkbaar. De kans een gevarieerde liederenschat aangeboden te krijgen is immers zeer groot. Boven dien mochten ook de aan wezigen, tijdens de samen zang, hun stem laten ho ren. Sommigen deden dat uit volle borst, anderen eerder in mineur. Vier koren, één zaal publiek Presentator Michel Bau- wens maakte bij het begin van de avond-detailkritiek: van enige vorm van stem mingsmuziek was geen sprake de doelstellingen van dit eerste 'Herstkon- cert' duidelijk. In de aller eerste plaats, zei hij, een zo breed mogelijk pubhek la ten kennismaken met koorzang en tegelijk aan tonen dat koorzang zich geenszins uitsluitend tot zgn. 'kenners' richt. Voor de deelnemende ko ren zelf houdt dergelijke koncertformule de moge lijkheid in de eigen be grenzing te doorbreken en worden de kansen tot op treden verruimd. Bauwens stipte ook aan dat koncer- ten als dit elk kompetitief karakter missen. Het Gemengd Koor Sint- Jan-Berchmans uit Hofsta- de (Aalst) beet de spits af. Dit koor, dat reeds dertig jaar bestaat, bestond aan vankelijk uitsluitend uit mannen. In 1979 werd ge start met een gemengd koor. Onder leiding van di rigent Jozef Van der Vurst mocht dit koor reeds heel wat bijval oogsten, zowel binnen als buiten de ge meentegrenzen Het koor, dat geklasseerd staat in eerste divisie, bracht een vijftal num mers. Bekend in de oren klinken ongetwijfeld 'El condor Passa' van W. Reeds en 'Schon die Ab- endglocken klangen' van Konradin Krautzer. Beslo ten werd met 'O pepita', een speelse, komische se renade. Het Gymel-ensemble werd opgericht in juni 1984 en bestaat vooral uit leden uit Dendermonde en Zele. Het repertorium van dit koor het staat onder de lei ding van Dirk Vermeir is zeer gevarieerd en be staat zowel uit profane als religieu8e werken; van volksliederen, gospels, ne gro spirituals tot werken van Palestrina en Brahms. Dat gevarieerd reperto rium illustreerde het koor ook vorige zaterdag. Het gaf bovendien ook blijk van overtuiging; alle koor leden en zichtbaar genoe gen aan hun prestatie. Het publiek trouwens ook. Op merkelijk was het solo-op treden van één van de so pranen in 'Vo Tsarstuij Iwoen'. Gewoon klassewerk Het Gemengd Koor Sine Nomine werd in de loop van 1974 in de schoot van de Lebbeekse muziek school opgericht. In 1980 werd Mare Goossens aan gesteld als dirigent. Dit jaar promoveerde Sine No- mine naar eerste divisie. Het koor bracht vorige za terdagavond hoofdzakelijk romantische liederen en had o.i. bij de samenstel ling van het repertoire voor onvoldoende variatie gezorgd. We hoorden het koor overigens reeds in be tere doen. Het Gemengd Koor Sagne Jo werd opgericht in mei 1981, onder impuls van di rigent Marcel Schelfhout. Aanvankelijk gestart met een twintigtal elden, telt het momenteel ongeveer vijftig leden. Ook 'Sange Jo' bracht een vijftal, sterk gevarieerde nummers, van het sterk ritmische "Der Jager langs dem Weiher ging', over het welbekende 'Plaisir d'A- mour' tot het volksliedje 'Schoon lieveke'. Puik werk. Achteraf begeleidde Mare Goossens koren en publiek op de piano tijdens de sa menzang. Uit honderden monden klinken achter eenvolgens "Wij zijn be reid', 'Waar Maas en Schel de vloeien' en Laat ons lief ste, samen varen'. Marcel Schelfhout dirigeerde. Dit 'Herfstkoncert' der gelijk type concert lijkt ons voor suksesrijke her haling vatbaar werd be sloten met de uitvoering door alle koren van "Mihi est propositum' van Ju- liaan Wilmots, 'Gebed voor 't Vaderland' van Gaston Feremans en 'Canticorum' van Georg Friedrich Han del. Een indrukwekkend eind van een prachtige kooravond. Pierre Van Rossem Dat situeert zich twintig jaar geleden. Ik was vijf tien. In de H. Kruisparo- chie hadden toen enkele mannen o.a. Hector De Wolf, Victor Tas en Frans Verhulst - plannen ge smeed om "En waar de ster- re bleef stillen staan' op te voeren. In dat stuk komen ook en kele vrouwenrollen voor en tijdens één van de repe tities werd Guido Bosman, een neef van me, naar de benedenverdieping ge stuurd, waar de KAJ ver gaderde, om een paar vrouwen te 'ronselen'. De aanzet tot mijn toneelloop baan. Let wel, tevoren reeds had ik in diezelfde parochiale feestzaal, met ogen vol be wondering, een gastvoor- stelling van 'Gieren op het veilig nest' bijgewoond en had ik me de bedenking gemaakt hoe prettig het moest zijn op de planken te kunnen staan. De enige voorstelling van 'De sterre' kende toen over igens een geweldige bijval. De sfeer in de groep was trouwens van in den be ginne zeer goed. We vorm den een hecht geheel. Het is dus niet bij dat ene stuk gebleven? Neen. Wanneer ik een re kensommetje maak, kom ik tot de vaststelling dat ik de voorbije twintig jaar in zowat zeventien produk- ties aan de slag ben ge weest. In de beginjaren van haar bestaan beperkte "Wij' zich trouwens tot één prod uk tie per jaar, boven dien ben ik zowat twee jaar uit de beweging geweest. O.a. een gevolg van mijn zwangerschap en de ge boorte van onze zoon Jo- han. In dergelijke perio den van je leven denk je aan wat anders dan aan toneelspelen. Het heeft Renaat Moeyer- soon achteraf echter wei nig moeite gekost me te overtuigen mijn toneelak- tiviteiten te hervatten. In de voorbije twintig jaar heb je kennis gemaakt met heel wat regisseurs. Heb je een bepaalde voorkeur voor de ene of de andere? Neen. Elk van hen heeft me op een of ander vlak wat bijgebracht. Van He ctor De Wolf, een pure amateur uit de eigen kring, tot nu beroepsregis seur Roger De Wilde. Problemen heb ik op dat vlak nooit gekend. De ben iemand die zich nogal makkelijk aanpast Ander zijds kijk ik enigszins op naar die mensen - ze be schikken al bij al over meer ervaring dan ikzelf - anderzijds ben ik echter van oordeel dat ook een regisseur deel moet uitma ken van de groep. Je moet dus kunnen werken op een basis van wederzijds ver trouwen. Je mag immers niet uit het oog verhezen dat toneelspelen een hobby blijft. Naar welke rollen gaat je voorkeur uit? Ik heb altijd gezegd dat mensen aan het lachen brengen zeer dankbaar Knap akteerwerk van jou in komische rollen heeft het Minnestraatse pubhek - althans een deel ervan - dermate 'geprogram meerd' dat sommigen ge woon aan het lachen gaan wanneer je op de scène ver schijnt, ook al zit je op dat ogenblik in een allesbehal ve komisch personage? Inderdaad. En in "De Mui- zeval' heb ik me daaraan wel geërgerd. Die reakties halen me echter niet uit mijn koncentratie. Er be staat blijkbaar nog altijd een bepaalde kategorie toe schouwers die niet de moeite kan opbrengen om de aard en de kern van het gebeuren op de planken proberen te ontdekken. Wat geenszins betekent dat gepaste reakties van de kant van het pubhek je geen zalig gevoel bezorgen en je vertolking stimule ren. Het gevaar bestaat dan zelfs dat je je enigszins laat meeslepen en je te ver gaat. De charge ligt dan niet ver meer af. Nog altijd last van plan^ kenkoorts, na twintig jaar? Meer dan vroeger het ge val was. Ik word meer dan vroeger door zenuwen ge plaagd. Het genre stuk dat gespeeld wordt speelt daarbij niet de minste rol. Hoewel ik me in een komi sche rol die ik in het dia- lekt speel, al wat minder zorgen maak. Evenmin maak ik me dan problemen over een verkeerde of an ders geformuleerde re pliek van mijn tegen speler. Waren er ook rollen waar van je dacht: die kan ik nooit aan? In 'Harten twee, harten drie' zat ik met dat gevoel opgezadeld. In dat stuk moest ik zowat zes types neerzetten, waarvan ik dacht die krijg ik nooit gaaf op de planken. Alles is echter goed verlopen. Houdt akteren voor jou een vorm van ontspanning in? Aan de ene kant wel. Het gebeurt wel eens dat ik 's avonds, na mijn dagtaak, moe thuiskom, ik eigenlijk geen zm meer heb nog naar de repetities te gaan, ik toch die tegenzin over win en ik me dan tijdens de repetitie geheel anders ga voelen. Ben je gevoehg voor kritiek? Het doet me enorm plezier wanneer de mensen van het stuk en van mijn pres tatie genoten hebben Ik apprecieer het bovendien dat ik bvb. via de pers, op bepaalde tekortkomingen of onvolmaaktheden gewe zen wordt. Het stimuleert me om nog beter te preste ren. Akteren is en blijft wel een hobby, maar je moet - vind ik - toch pro beren er het beste van te Daarom ook woon ik graag toneelvoorstellin gen van andere kringen bij. Zou ik ook graag pro- dukties van beroepsgezel schappen meemaken, ge nieten ook van een operet te- of een operavoorstel ling, Die prachtige kos tuums in sommige van die voorstellingen trekken me bijzonder aan. Ik zou trou wens dolgraag eens in een 8tuk staan waarin van die prachtige toiletten gedra gen worden. De tijd ontbreekt me echter om voldoende vaak met het beroepstheater kennis te maken. Mijn werk laat me dat overigens op vrijdag- of zaterdagavond niet toe. Prettige anekdotes uit je karrière? Er zijn er vele, maar het meeste plezier beleef je eraan wanneer je er zelf betrokken bij bent. Zo kan ik het me nog altijd niet vergeven dat ik in 'De Mui- zeval', op een bepaald mo ment daar dood neerlag, met mijn hoofd voor het Lebbeke. Annie Bosman (foto G. Breckx) doek, en ik in een reaktie toch rechtop ging staan Wat heeft het amateurto neel je totnogtoe bijge bracht? Het heeft mijn kennissen kring vergroot, ik heb met mensen leren omga» Kortom, mijn horia werd erdoor verruimd. Bi vendien stelt het amateiü toneel je net als elke ané re hobby in staat de lijkse sleur te doorbreka Pierre Van Rosaa Wie verwacht had dat de feestzaal van de gemeen telijke jongensschool van Baasrode afgelopen weekend vol zou zitten voor de kampioenschap pen voor fanfares en harmonies van Fedekam, kwam bedrogen uit. Hier en daar was er een stoel bezet en nochtans kon men er genieten van het allerbeste wat wij aan muziekkorpsen hebben. Vier korpsen, elk in hun ry gaf 82% van de punten afdeling, zouden zich in zetten voor het behalen van de kampioenstitel. Dat betekent dat ze meer dan 80% van de punten moes ten in de wacht slepen. en ook zij behaalden de ti tel van Fedekam kam pioen. Tenslotte was er nog de vierde muziekmaat schappij «KH Sint-Cecilia uit Bassevelde» een fanfare Geen gemakkelijke op- die in eerste afdeling uit- dracht, vooral niet omdat komt en die van de jury de jury bestond uit drie voor haar optreden 91% eminente kenners van de fanfare- en harmoniemu- ziek. Juryleden, die hoog op het toneelpodium geze ten een goed overzicht hadden van de opstelling van de deelnemende korpsen. Als eerste kwam do KH Sint-Cecilia uit Zomergem aan de beurt. Deze harmo nie komt uit in tweede af- van de punten kreeg. Met een de beste uitslag en ook Bassevelde werd kam pioen. De vier muziekmaatschap pijen hadden de keuze tus sen een plichtwerk of een opgelegde kompositie en een keuzewerk. Het speekt vanzelf dat deze werken moesten aangepast zijn aan de afdeling waarvoor deling en wist zich er zeer de korpsen zich aanboden. goed te verdedigen. Met 85 procent van de punten be- Aan het aantal behaalde punten kan men zien dat haalde ze trouwens de titel de maatschappijen op een van kampioen. Nadien behoorlijk peil staan. Al werd geluisterd naar de K. keken we toch even ver- Fanfare De Eendracht uit baasd op toen het Fedekam Nieuwkerken-Waas die in eerste afdeling uitkomt Ook hier kreeg men een Jeugdorkest zich kwam aanmelden en al dadelijk liet merken dat dit jeugdig mooi koncert te horen, dat korps nog een flinke trap door de jury met 87% van hoger staat dan de beste de punten werd beloond, harmonie van de namid- Ook Nieuwkerken-Waas dag. Dat jeugdorkest, dat werd dus kampioen. De bestaat uit een 70 tal K.H. Al Vloeiende Groeien- jeugdige muzikanten af- de uit Bazel moest zijn komstig uit 30 verschillen- naam en faam als harmo- de maatschappijen, is ge nie uit eerste afdeling alle groeid uit een Play-in die eer aandoen. Men slaagde eerder dit jaar werd ge- daar wonderwel in. De .ju- houden en waar onder lei ding van de heer Waigi een aantal werken ingestudeerd. Met kest van jonge ten werd na afloop 1 reeks van koncerten a" werkt, steeds met veel si| ses. Ook in Baasrode a terde dit jeugdorkest. Vermelden we nog c ereprijs van de Krt bank werd toegekend i KH Sint-Cecilia uit Ba4 velde, de ereprijs stad Dendermonde overgemaakt aan KH S Cecilia uit Zomergi dat de KF De EendracÜj Nieuwkerken Waas n ereprijs van de Provi Oost-Vlaanderen huis mocht. Aan het slot van deze zikale namiddag dank! provinciaal fedekam vod zitter Pierre De Smet deelnemende korpsen va tlan hun inzet en vooral voori Albi degelijke uitvoeringen. was ook verheugd omè het jeugdorkest het goed deed en dankte jury voor de gewaarde» medewerking. Toch een r andbemerking onze kant: waarom gad' de leden van de muzie korpsen wanneer ze i daan hebben met eens niet in de zaal om te horen en ziei him collega's het ervan brengen? We hebben op rond het dorpsplein Baasrode meerdere kanten zien flaneren daar de herbergen zoeken. Misschien daar ook wat worden. Lebbeke. Ruim 400 aanwezigen vulden de zaal Ons huisvoor de koorontmoetings- avond (foto G. Breckx) Reeds jaren tracht men in het jeugdhuis Joko te Be- rlare te beginnen met to neel. Verschillende pogin gen in het verleden liepen op niets uit omdat er ofwel te weinig belangstelling was om mee te doen ofwel omdat men het van in het begin te groots zag. Op vrijdag 23 oktober is het echter zover: Theater The- jo (Theater Joko) brengt de première van haar eerste stuk: «De stoel». Satire Dinah, Alain, Marc an Erik hebben de voorbije maanden naarstig geoe fend, om er, onder begelei ding van Arthur Merckx, regisseur bij Hand in Hand, iets van te maken. Het stuk is een satire ge schreven door Pieter De Prins. «Het brengt twee as- pekten van de samenle ving naar voor: de onder linge strijd tussen de indi viduen en de macht van het gezag», zegt de aan kondiging. Over het ver haal wil men nog niets kwijt, daarvoor moet men maar op vrijdag 23 okto ber om 20.30 u. naar het jeugdhuis, E. Hertecant- laan 32 komen. Het dekor zal heel sober gehouden worden. Naast een stoel zijn er enkel nog wat beschilderde panelen. Om het podium te kunnen vergroten, zijn delen van het gemeente-podium ge vraagd. Deze eerste opvoering is eigenlijk een try-out, een eerste kontakt met het pu bliek. Daarom besliste men deze voorstelling gratis te geven Een buitenkans dus. de d Dendermonde. Fedekam kreeg maar een povere belangstelling van de muziekliefht bekt ber. Nochtans was er een schitterend koncert te beluisteren (x) te°

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1987 | | pagina 12