Weekblad van Dender Geen triomfalisme dij sluiting Milieumaand te Aalst Missiezuster Myriam Baeyens vertrekt naar Haïti I Allerlaatste Meldertse oud-strijder '14-'18 overleden Experiment voor snelle interventie positief M, limit t» lehelieitreek s? - 01, De Voorpost VRIJDAG G NOVEMBER 1987 40' JAARGANG NR. 44 - 40 F aanko uut vo deeli 12.0 130.01 crspra It volk In de stadsfeestzaal bij veel belangstelling sloot leefmilieuschepen André Doorns verleden vrijdagavond de Aalsterse Milieumaand af. Een plechtige sluiting gevolgd door de prijsuitreiking van de bebloemingswedstrijd waarvan U elders in dit blad de resultaten kan vernemen. Schepen Doorns sluit deze milieumanifestaties af met biezonder gemengde gevoelens. Alleszins weinig triomfantelijk. Wel met heel wat voldoening omdat in Aalst een aantal groepen en individuen entoesiast mee werkten ook al kenden een aantal oproepen minder respons. Maar vooral groeiend ongenoegen omdat het «Jaar van het Leefmilieu» het spoor ingaat van de Jaar van het Dorp, van de Vrouw, van de Anders-validen en noem maar op. Geen maat voor niets In Aalst werd wel hard hadden frakties voelden. In het plantsoen op de Grote Markt werd het em bleem van het Europees Jaar van het Leefmilieu prachtig uitgewerkt. Voor al te genieten uit de lucht of bvb. van op het Belfort. Een tekenwedstrijd trok plaatselijk wel veel bijdra- bohsche planting van een rujm 4.000 kinderen die §en tot sensibiliseren van milieuboom en unicum, ejk een boompje plantten :werkt doch milieupro- de burger en tot groeiend met een biezondere «ge- waj dan toch, zij het dan Dlemen vinden geen oplos- mi'ieubewustzijn. meenteraadszitting» waar sing op lokaal vlak. Mi- Sensibiliseringscampagnc scholen en milieuvereni- lieumaatregelen kunnen Aalst startte met de sim- ë'nëen het voor het zeggen Vervolg op blz. 4 nmcn Aalst. Een nokvol stadhuis op de slui in het stadhuis (a) Uniek gebeuren in Ottergem De tijd dat «Vlaanderen zyn zonen uitzond» in talrijke werkt en zij niet zo erg liteit met andere woorden, hoeveelheden behoort nog niet volledig tot het verleden, veel van «de massa» niet alleen met Belgen doch het kontingent van missionarissen wordt steeds houdt. Het trok haar ook werken maar ook met zus- minder omvangrijk. Erpe-Mere mag zich verheugen, aan omdat zij veel belang ters uit andere landen zoals in het verleden dikwijls gebeurde, in een jonge hecht aan dc internationa- zoals dit zal gebeuren op zendelinge met Myriam Baeyens uit de op één na kleinste deelgameente die op 15 november naar Haïti vertrekt waar zy vyf jaar hoopt te blijven. In het O.L.V.-Ziekenhuis te Aalst overleed de op 25 juli 1894 te Outer bij Ninove geboren oud-strijder van wereldoorlog I Jozef De Kegel, vuurkruiser vereerd met een veelheid van eretekens. Eigenlyk van Outer kwam hij na het overlijden van zijn echtgenote Cesarina De Pelsmaeker te Meldert bij dochter Lea wonen op de Hoeve Van Cauwelaert van Georges De Pauw. Een man die echter in de Meldertse gemeenschap, inzonderheid in de wijk Nievel, ten volle was opgenomen en geïntegreerd. Na het afsterven van ach tereenvolgens Philemon De Schrijver van de Klaar- haag, Prosper De Meyst van Parijs, Oscar Nuelant van Huizekens, Clement de arbeid. Hij was oud gemeenteraadslid en lei der van de oppositie. «Met wat meer geluk was ik makkelijk burgemeester geworden» zegde hij ons. pen in de dorpsschool en in 't College moest hij reeds vlug helpen op de boerderij. Maar vlug na het uitbreken van de eer ste wereldoorlog werd hij als «man van de klas '14» opgeroepen voor leger dienst in oorlogstijd. Met enige voorspraak van een majoor woonachtig in de gemeente werd hij in gedeeld bij de artillerie te voet. Via Denderleeuw en Zottegem belandde hij met twee makkers in het Duits bombardement me de waarna de kerk van Duffel, een opvallend merkpunt, uit voorzorgs maatregel door de eigen troepen in as werd gelegd. Ook een aantal boerde rijen werden door bom men getroffen en dieren die de hoeve nog konden ontvluchten liepen in het wild rond. Als boerezoon kon hij dat niet aanzien en verzorgde die beesten naar best vermogen. Via Burcht geraakte De Aalst. Krijgsgevangen genomen toefde Jozef De Kegel ook even in Aalst. Graag wilde hij toch even huistoe. Een familielid nam tijdelijk zijn plaats in en de soldaat werd in zijn dorp entoesiast begroet. Hij kreeg toch een Duitse bewaker mee. Die ziet u rechts op de foto. Jozef De Kegel zelf is uiteraard de man in het Belgisch soldatenuniform. De foto dateert uit 1917. (Ih) Maar vooral was hij een dépöt te Kontich. Kegel in Bachten de Kupe man die in moeilijke om- Wapens had hij voorlopig waar hij «gelogeerd» werd standigheden zijn land nog niet. Wel een aan zijn in een tramstation bij wist te verdedigen naar «ceinturon» bengelende Diksmuide. Exerceren best vermogen. kleine spade. Soldaat van de klas '14 Reeds de tweede dag Na school te hebben gelo- maakte hij echter een Vervolg op blz. 4 De Backer uit de Koewei- deweg, René Van den Bossche uit de Hoog straat, Louis Bruyninckx uit de Kleindries, koster Alfred De Medts van het Dorp, Arthur Michiels van de Hoogstraat, Theofiel De Coninck van de Eeck- houtstraat en Constant De Witte van de wijk Huize kens verloor Meldert met Jozef De Kegel zijn laatste oud-strijder 1914-1918. Jozef De Kegel was een begoed burger, een «boer met paard en kar», een lichtend voorbeeld voor zijn kinderen en omge ving, een wijze raadgever en iemand die behoeftigen steeds hulp verleende. Als sociaalvoelend man was hij betrokken in het gemeenschapsleven, was medestichter van de Boe- rengilde en laureaat van Korpsfeest in rijkswachtdistrikt Aalst Ter gelegenheid van de herdenking van de slag bij Edemolen waarbij rijkswachters de oprukkende Duitse invallers krachtdadig halt toeriepen op 7 oktober 1914 hield het rijkswachtdistrikt Aalst dat negen brigades omvat het jaarlyks korpsfeest. haar eerste missiepost in de streek van Lagonar van waar men slechts één maal Vervolg op blz. 4 De vroegere zendelingen hadden meestal China of onze gewezen Kongo als bestemming maar nu is de 'verspreiding veel ruimer en zijn het vooral de arm ste landen die de aandacht de missionarissen 'rekken. Het missione- ringswerk is tegenwoordig minder gericht op de ver spreiding van de christelij ke leer maar meer op de hulp aan de derde wereld landen. wat het eerste ech ter niet uitsluit. Zuster van de Jacht Ruim zeven jaar geleden 'rad zij in bij de kongrega- 'ie van de Jacht te Hever- 'ee. Onder die naam is deze kongregatie bekend, ofschoon ze eigenlijk Mis sionarissen van het Onbe vlekt Hart van Maria noemt, met als afkorting over de gehele wereld be kende l.C.M. De Jacht heeft missieposten in alle uithoeken van de wereld en sinds tien jaar is men ook bedrijvig in Haïti waar op het ogenblik drie Indische zusters en twee Filippijnse op de post zit ten. Zij zullen dus binnen afzienbare tijd versterking krijgen van een Vlaamse zuster, die er met hen het gemeenschapsleven zal de len. Op het ogenblik wordt in Heverlee nog een zuster voorbereid voor de missiepost in Haïti. Waarom Haïti? Deze plaats werd uitver- c D koren omdat men daar ErPe'MereMyriam Baeyens uit Ottergem is er tenvolle van overtuigd dat er nog aan nog in een kleine groep ech' missioneringswerk kan worden gedaan (jv) Aan de te Oostakker voor de kop geschoten adjudant Bouckenaere werd bij kla roengeschal de traditione le bloemenhulde gehou den, doch voor de viering zelf werd uitgeweken naar de Sint-Annaparochie we gens de aan gang zijnde bouwwerken voor een gloednieuwe rijkswachtka zerne met alles erop en deran. In de stemmige Sint-An- nakerk ging medepastoor Michel Bekaert geassis teerd door rijkswacht-mis dienaars voor in dé eucha ristie en stelde in de homi lie dat de opdracht van de rijkswacht te zorgen voor de veiligheid van de bur ger niet mogelijk is zonder uitzonderlijke moed en optimale inzet. Kasteel Terlinden Het Kasteel Terlinden in de nabijheid van de kerk bleek voor de vele geno digden aan de kleine kant. Kerkelijke en burgerlijke overheden, mensen uit de administratie en het ge recht, parlementairen en burgemeesters en schepe nen vierden inderdaad met de rijkswacht mede. Rijkswachtdistriktskom- mandant kapitein Fack stelde in zijn toespraak dat de samenlevingsvormen dermate gewijzigd zijn dat de rijkswacht steeds voor meer opdrachten komt te staan met vaak beperkte middelen zodat organisa tie en inzet heel wat moe ten kunnen opvangen. Op timale samenwerking tus sen politie en rijkswacht is dan ook een permanente noodzaak. Belangrijk is dat de rijks wachter zich integreert in de bevolking in allerhande geledingen. Met akties als die voor jobs, voor meer veiligheid op de weg via het dispatchingsysteem, voor informatie voor va kantiegangers en via open deurdagen komt de rijks wacht ook in kontakt met de burger buiten het zui ver politioneel vlak. Hoofdopdracht voor het korps blijft echter uiter aard de bestendige zorg voor de veiligheid van de burger. Beklemmende onveiligheid Heel wat burgers worden gekonfronteerd met een steeds aanzwellend gevoel van onveiligheid: meer ge weld, meer agressie, meer banditisme, vandalisme, terrorisme. In haar strijd tegen die onveiligheid kreeg de rijkswacht reeds meer middelen: nieuwe kom- bi's, snellere wagens, ko gelvrije vesten. Gesleuteld wordt eveneens aan verder opvoeding en motivering van de rijkswachter te vel de en er kwamen ook mili ciens in de brigade. Het distrikt heeft er alleszins één te Denderleeuw die zijn opdracht vervult met algemene goedkeuring. Experiment Het is nog te vroeg om een globale evaluatie op te stellen i.v.m. het experi ment waarbij speciale in terventieteams werden ge vormd om de aanrijtijd tot het minimale te beperken. Naast Aalst loopt het ex periment inderdaad nog o.m. in Leuven, Geel, Aarlen en Genk. De tijd tussen de melding en het ter plekke zijn werd in het distrikt Aalst waar het experiment liep van 1.11.1986 tot 30.4.1987 ge reduceerd tot een half uur in 95% van de gevallen en zelfs tot 20 minuten in 83% van de meldingen. Daarenboven werd het ge rechtelijk werk vlugger af gehandeld. Minder Posi tief is dat het privé- en sociaal leven van de rijks wachter erdoor gehypote- keerd wordt en voor niet zo denderende vergoedin gen maximale prestaties hoeft te leveren. Ook de overplaatsing van mobiele naar territoriale eenheden schept nogal eens moei lijkheden. De pers Rijkswachtdistriktskom- mandant Fack verheugt er zich over dat persartikelen voor de rijkswacht Aalst zelden uit de toon vallen én dat halve waarheden uitzonderlijk worden ge debiteerd. Hi^heeft lovende woorden voor zijn manschappen die in vaak moeilijke omstan digheden, stoelend op de demokratische principes van ons land zich optimaal inzetten in de voortdu rende zorg voor de veilig heid van de burger. LH

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1987 | | pagina 1