Liniaal-Nieuwerkerken, met Anton van Wilderode
én Vergilius kijkt naar Italië...
Julien Librecht: «Een genadeloze tijd»
John Flanders-Prijs
voor Patrick Bernauw
Elisabeth de Robiano
stichters te Gijzegem
De Internationale
Nieuwe Scene
te gast in Aalst
Tejater 80 brengt Raamteater naar Aalst
Jo Bogaert "Met Nux Nemo kan
als beroepsmuzikant leven"
ik
12 - 5.2.1988 - De Voorpost
Liniaal, een neutrale kulturele vereniging uit Nieuwerkerken, gesticht in
1977, met meer dan 100 leden, laat - steeds onder impuls van Fredy De
Schrijver - regelmatig van zich horen in deze Aalsterse deelgemeente.
Belangrijke getuige van haar bestaan en van haar werking is het trime-
strieel tijdschrift «Mededelingen van Liniaal».
Op vrijdag 12 februari 1988, te 20 uur in de zaal Volkskring, Dorpsplein te
Nieuwerkerken, wordt elkeen (opnieuw) de unieke gelegenheid geboden,
samen heel wat schoonheid te ervaren in woord, beeld en muziek, bij het
beluisteren en bekijken van «Het Land van Vergilius. Met Anton van
Wilderode - én Vergilius - kijken naar Italië».
Een diamontage gerealiseerd en gefotografeerd door Herman Bosteels en
Roger De Witte, met muziek door Fernand Van Durme, geluid Piet Velghe
en stemmen van Anton van Wilderode, Kris Yserbijt en Jef Demedts.
Anton van Wilderode
Moerbeke-Waas, 28 juni
1918) is de auteursnaam van
de priester-dichter en klassi-
cus Cyriel Coupé. Hij is zeker
niet alleen een lyrisch dichter.
Hij schreef literaire studies,
stelde diverse bloemlezingen
samen, schreef kommentaren
bij prachtige fotoboeken over
zijn geboortestreek, toespra
ken, deklamatieteksten voor
de IjzerbedevaartAls kun
stenaar is hij vooral als verta
ler van Vergilius beroemd.
Twintig jaar heeft hij aan de
vertaling van Vergilius' «Ae-
neïs», «Bucolica» en «Georgi
ca» gewerkt. De mooiste be
loning, die hem voor die veel
zijdige bedrijvigheid kon toe
gekend worden^ is in 1975 het
ere-doctoraat van de Univer
siteit van Leuven; de Drie
jaarlijkse Staatsprijs voor Li
teratuur. Grote inspiratie
bronnen voor zijn «reisge
dichten» zijn het zuiden en de
zon; de wieg van onze bescha
ving. Hij heeft een voorkeur
voor Griekenland, bereisde
vooral Spanje en Italië inten
sief tussen 1950 en 1954, om
er later herhaaldelijk terug te
keren. «Reizen is voor van
Wilderode in wezen een sa-
kraal gebeuren. Het onder
stelt de «piëtas» van Aenas,
de gebondenheid aan goden,
voorgeslacht, natuur en va
derland. Van Wilderodes reis-
horizon reikt zover als de
wortels van de grond waaruit
hij stamt...» (Aldus F. van de
Velde, intieme vriend van de
dichter).
Vergilius (70-19 v.C.) was de
grootste dichter van de Ro
meinen Belangrijke dicht
werken van hem zijn: de «Bu
colica» (42-37 v.C.), de
«Georgica» (36-29), de «Ae-
neïs» (29-19). De «Georgica»
is een gedicht in vier boeken
over de landbouw; de vier
delen behandelen respektie-
velijk de akkerbouw, de
boomkwekerij, de veeteelt en
de bijenteelt. Het is een lof
zang op het landleven. Het is
een mijlpaal in de ontwikke
ling van het Latijn, met name
als poëtisch uitdrukkingsmid
del. Bovendien geldt het tech
nisch als een der volmaakste
werken uit de wereldlitera
tuur. De «Aneïs» is een natio
naal epos in 12 boeken, die de
sage behandelt van Aeneas,
die de Trojaanse Oorlog over
leeft, een nieuw rijk in Italië
sticht en de legendarische
stamvader wordt van de eer
ste Romeinse keizerdynastie,
het Julische Huis. Aeneas'
voornaamste karaktertrek is
de «pietas», de vroomheid, in
de betekenis van plictsgevoel
en liefde ten opzichte van zijn
roeping, waarvan hij zich in
de loop van de gebeurtenissen
steeds meer bewust wordt.
Herman Bosteels werd gebo
ren op 8 februari 1933 te Den
derbelle. Na zijn humaniora
studies aan het H. Maagdcol
lege te Dendermonde en zijn
seminarieopleiding werd hij
in 1958 priester gewijd te
Gent. 29 jaar lang was hij
leraar aan het St. Maartenin
stituut te Aalst. Op 22 okto
ber 1987 werd E.H. Herman
Bosteels door de bisschop van
Gent benoemd tot pastoor
van Herdersem, waar hij op 6
december 1987 als nieuwe pa
rochieherder feestelijk werd
verwelkomd. Hij volgt er de
betreurde Armand Mussche
op. Pastoor Herman Bosteels
is een overtuigd Vlaming en
een entoesiast reiziger. Als
fotograaf-amateur realiseerde
hij regelmatig unieke dia-re
portages over wat reilt en zeilt
in Vlaanderen, maar ook over
Griekenland, Italië, Rome
Zo ook «Het Land van Vergi
lius. Met Anton van Wildero
de - én Vergilius - kijken
naar Italië.»
Voor deze audio-visuele dia
montage schreef E.H. Marcel
Demullier - 36 jaar priester-
Ieraar (overleden op
12.10.87) aan het Sint-Maar
teninstituut Aalst, die jaren
lang ook «gewoond heeft in
het 'geestelijk huis' van Ver
gilius (en Horatius) en de
'vreugde en het verdriet van
de vertaler' heeft gekend»,
volgend programmaoverzicht:
«Herman Bosteels, is geen
klassicus van beroep, maar
een onvermoeibare, nooit af
latende «veldarbeider» die
vanuit de klassieke teksten op
Griekse en Romeinse bodem
gaat zoeken «of alles wat de
dichter zegt, bestèèt». Met de
hulp van het verfijnde va
kmanschap van zijn vriend
Roger De Witte brengt hij het
gevonden materiaal dan in
beeld. Hun diamontage over
«het land van Vergilius» is
een schoonheidsbedevaart ge
worden naar het land «van
zoveel luisterrijke steden en
zoveel praalgebouwen». De
eenheid van beeld, tekst en
muziek is zo geslaagd dat het
uitgangspunt onherkenbaar is
geworden. Fernand Van Dur
me zorgde voor een muzikale
aanpassing: steeds aristokra-
tisch aanwezig, nooit opdrin
gerig. Piet Velghe monteerde
een technisch-volmaakte
klankband. Over de gedich
ten van Anton van Wilderode
kunnen wij slechts zeggen wat
hijzelf zegt over zijn grote
voorganger: zij zullen voor de
toekomst duren. Bij de eerste
beelden horen wij de stem
van Anton van Wilderode.
Hij is geen deklamator, maar
zegt alles gewoon en daarom
zo echt: «loop ik uw land
door...», «loop ik door uw
boek...». Regelmatig wordt
en teruggegrepen naar van
Wilderodes vertaling van de
Aeneïs en de Georgica.. Met
haar mooie en gevormde stem
«zegt» Kris IJserbijt de tek
sten. Zij deklameert nooit,
maar mediteert op de ritmen
van Van wilderode en geeft
aan deze stille beelden, klank
en leven... Afwisselend, met
voller geluid en meer sonoor,
maar beheerst en onderdanig
aan de tekst, klinkt soms de
stem van Jef Demedts: de
Etna blaast een hoos van
vlammen uit opgebarsten
ovens... Het tweede deel
brengt ons in het Italië van de
late Middeleeuwen en de Re
naissance. Op het einde komt
Anton van Wilderode zelf
«afscheid» nemen met een
mooi gedicht. We zijn dan
weer bij de dichter in het
Waasland: hij is van alle reis
terug en wil zichzelf blijven.
Vele jaren heeft hij gewoond
in het geestelijk huis van Ver
gilius. Hij leerde er «het ver
driet en de vreugde van de
vertaler» kennen. Hij dwong
Vergilius te leven in een taal
die wij de onze noemen. We
zijn er hem dankbaar
voor...».
Liniaal werd op 2 april 1977
opgericht in opvolging en ter
vervanging van de Culturele
Vereniging Nieuwerkerken
(CVN). De naam bevat drie
hoofdkomponenten uit het
Nieuwerkerkse verleden: Lie-
dekerke, Nieuwerkerken en
Aalst. Nieuwerkerken was
een praterij en is een deelge
meente van AALst, dorpshe
ren kwamen er generaties
lang uit de adelijke familie de
Liedekerke Gedurende 10
jaar is het ledenbestand nage
noeg status quo gebleven: tus
sen 100 en 125. Het aantal
steunende leden is steeds be- j
langrijk geweest (ongeveer
één derde van het bestand), j
Belangrijkste getuige van het
bestaan en de werking zijn de j
mededelingen die viermaal
per jaar verschijnen. Dhr. De
Schrijver Fr.: «Liniaal is,
eveneens in navolging van de
CVN, een neutrale vereniging
gebleven. D.w.z. dat we open
staan voor alle Nieuwerkerke-
naren en dat wc geen enkele
politieke partij aanhangen.
Het blijft in onze bedoeling
een monografie over Nieu
werkerken te laten verschij
nen. In onze aktiviteiten pro
beren we een zeker niveau en
een bepaalde stijl te hand
haven».
Op vrijdag 12 februari 1988,
te 20 uur in de zaal Volks
kring, Dorpsplein te Nieuwer
kerken, hoopt Liniaal, heel
wat belangstellenden te mo
gen begroeten op de unieke
diamontage «Het Land van
Vergilius» om er twee uur
lang met Anton van Wildero
de - én Vergilius - te kijken
naar Italië...
Toegangsprijs: 100 fr. Voor
verkoop: 80 fr. (De Bruyn)
Oostfrontstrijders in de branding
Dat reeds ruim 600 exemplaren van Julien Librechts jongste roman
verkocht zijn vooraleer hij in de boekhandel terecht kwam spreekt inder
daad «boekdelen» over de belangstelling die «Een genadeloze tijd» gaat
genieten.
«Een genadeloze tijd» is inderdaad een roman geen geschiedkundig
oeuvre dat in bepaalde kringen hoge geestdrift en nostalgie zal doen
oplaaien doch in andere wellicht op tegenwind zal stoten. Een werk dat
alleszins onvermijdelijk respons zal krijgen vermits de genadeloze tijd die
van wereldoorlog was nadat Rusland en Duitsland in oorlog waren en
jongeren uit vele Europese kontreien, ook uit Vlaanderen, naar het
Oostfront trokken om samen met de Duitsers «het bolsjevisme» te gaan
bestrijden.
Patrick Bernauw, geboren Erembodegemnaar die
te Aalst aan het Keizerlijk Plein (nr. 10) het mini-
kultureel centrum «De Vesten» (daarbij refere
rend naar de volkse benaming «Kastanjevesten»)
oprichtte ontving de Prijs John Flanders. Een
erkenning van zijn verdiensten op het literaire
vlak.
Afgestudeerd aan het Aal-
sters Koninklijk Athe
neum had hij duidelijk
twee pijlen op zijn boog:
plastische en letterkun
dige
Vele jaren terug was hij
gelegenheidsmedewerker
aan «De Voorpost» waar
hij in stripverhalen woord
en beeld Combineerde. Fi
naal bleek echter het
schrijven hem beter te ge
lukken dan het tekenen.
Hij liet dan ook de «beel
den» weg en beperkte zich
verder tot «de letteren».
Reeds op 19-jarige leeftijd
(in 1981) werd zijn verhaal
«Abno» opgenomen in «Ga-
nymedes» gepubliceerd
door uitgeverij Bruna.
Twee jaar later kwamen
dan zijn griezelverhalen
«Mijn lieve spooklidmaat»
doch ondertussen versche
nen in Nederland zijn
dichtbundels «Een tuiltje
antarctische rozen
«Want de Golem is geen
mens» en «Uit de oude foto
doos». Zoals het heel wat
jonge belovende Vlamin
gen vergaat kende ook Pa
trick Bernauw meer suk-
ses bij onze noorderburen
dan in eigen land. Ook wat
betreft het op de kop tik
ken van passende uitge
verijen.
Romans
In 1985 verscheen van
Bernauw zijn allereerste
roman getiteld «Stillevens
van de dood» mét science-
fict in- en thrillerelemen
ten. Volgden dan verdere
griezelverhalen in «Het
huis op de heuvel» en in
«Verschroeide aarde» bun
delde hij apokalyptische
vertellingen 1985 was
voor Patrick Bernauw een
gunstig jaar want zijn een
akter «Tot de dood ons
scheidt» verwierf de Prijs
van de stad Harelbeke» In
«De witte vrouw» die dan
als antipode geldt ten op
zichte van de Aalsterse
«Zwarte Man» (Dirk Mar
tens) zijn voor echte Aal-
stenaars wel analoge si
tuaties te genieten.
1987
Bij de BRT belandden van
Patrick verschillende luis
terspelen en Altiora publi
ceerde zijn jeugdroman
«Helden van heel even». Bij
Altiora verschijnen ook
reeds een paar jaar
«Vlaamse Filmpjes». Die
bezorgden hem inderdaad
de John Flandersprijs.
Daarenboven is Patrick
Bernauw verbonden aan
uitgeverij Clumzy en
neemt deel aan «Initiatief»
LH
Een boek dat toestanden
beschrijft die wellicht
meestal zullen gelezen
worden door diegenen die
deze situaties zelf niet
meer hebben meebeleefd.
Althans .liet als volwasse
ne. Op afstand bekeken
ziet die situatie er inder
daad helemaal anders uit
dan op het moment zelf.
Vooral als men rekening
houdt met de gemoedsge
steltenis in Vlaanderen
vóór het uitbreken van de
tweede wereldbrand
De tijd dat in tal van
Vlaamse gemeenten Pater
Callewaert en anderen,
reeksen voordrachten ver
zorgden tegen het kommu-
nisme. Met dergelijke ach
tergrond, daarenboven
aangevuurd door opportu
nisten tijdens de bezetting
werden heel wat jongeren
warm gemaakt o*- op te
trekken als «kruisvaar
der» tegen het kommunis-
me. De tijd dat dorpspas
toors in hun bureau een
kaart van Europa hadden
hangen en met speldjes
nauwkeurig welvoldaan
elke opmars van de Russen
«onze bondgenoten»
want ook strijdend tegen
de Duitsers op de kaart
aangaven...
Een boek dat alleszins
hartstochten zal doen op
laaien al beoogt het dan
ook geen geschiedkundige
waarde te hebben en be
perkt de auteur er zich toe
een aantal jongeren te vol
gen in hun strijd tegen het
kommunisme. Ter plekke
warm gemaakt in een aan
tal scholen trokken ze.
meestal tegen de zin van de
ouders, op ten strijde be
zield met het eeuwig vuur.
Dat «eeuwig» zou echter
vlug tanen bij kontakt met
de grauwe werkelijkheid
en finaal uitmonden in een
toestand zonder uitkomst
In een fatalistisch gebeu
ren. Zo schetst Librecht al
thans een aantal Oost
frontstrijders. Aanzet van
deze roman waren een aan
tal brieven van Oostfron-
ters naar het thuisfront,
naar de achterban. Brieven
die hem dermate intrigeer
den dat hij erover wilde
schrijven. En om de lokale
sfeer, zij het dan ook de
cennia later, zich zo goed
als mogelijk eigen te ma
ken, deed de auteur de
tocht van deze jongeren zo
ver als mogelijk eens ovor
Marah
wat leidde tot epische be
schrijvingen over door
trokken landschappen en
resten van de vroegere
strijdtonelen.
Julien Librecht
Geboren Vlierzelenaar die
na de normaalschool te
Sint-Niklaas te hebben ge
volgd waaraan hij weinig
goede herinneringen over
houdt, leraar is in het
rijksonderwijs in de bin
nenstraat te Aalst.
Hij publiceerde reeds enke
le dichtbundels, een essay
over hedendaagse grafiek
en bijdragen in literaire
tijdschriften Jeugdro
mans dragen finaliter zijn
voorkeur weg. Dat werden
achtereenvolgens «In de
greep der Indianen»,
«Than, de Vietnamees»,
«Tranen over Baratpurna»
en «De club 80».
Als romans verschenen
reeds vroeger «De zware
zielen» en «Apocalyps
één».
Genadeloze tijd
Alleszins niet spruitend
over extreem-Vlaamse
kringen meende Julien Li
brecht als Vlaams auteur
toch de plicht te hebben
een bijdrage te moeten le
veren om de aktiviteiten
van Vlaamse jongeren in
hun juist daglicht te stel
len. Uit brieven die hem
door insiders werden ter
hand gesteld puurde hij
oprechtheid, schoonmen-
selijkheid, spontaneïteit,
durf en grenzeloze inzet en
de neerslag van idealisme.
Hij vond erin heel wat dat
hem nauw aan het hart
ligt: afkeer voor anarchie,
ijveren voor behoud van
waarden, op licht stoelend
recht, aan gezag verbon
den vrijheid, op weerbaar
heid steunende vrede,
recht van- door prestaties
gestaafd bezit en inzet voor
het bestaansrecht van een
weerbaar volk.
De inzet van Oostfront
strijders wil Librecht nu
bekijken vanuit 1988 doch
die plaatsen in hun kon
tekst. «Verliezers hebben
altijd ongelijk. Achteraf
weet iedereen wel hoe het
eigenlijk had ge
moeten...».
Librecht synthetiseert zijn
visie met «Het waren enkel
jongens van hun tijd en
van hun volk. Ze ondergin
gen in hun jeugdige over
moed extreme situaties die
dat volk in die tijd be
leefde.
U kan zich «Een genadelo
ze tijd» aanschaffen in de
boekhandel voor de som
van 575 fr. Maar ook bij de
auteur zelf, Julien Li
brecht. Parklaan 139/14 te
9300 Aalst. Tel. 053/
21.03.88.
LH
Van Zuster Lutgardis Pirson verscheen zopas het
zowat 260 pagina's tellende boek Elisabeth de
Robiano, Madame Lecandèle, barones de Ghyse-
ghem 1773-1864. Het boek kost 500 fr.
Zuster Lutgardis, eigen
lijk Cecile Pirson, schreef
de monografie over de
8tichteres van het «Spin-
huys» en van de «Zusters
van Sint-Vincentius a Pau
lo» in Gijzegem. Een stich
ting die dateert van 1818.
Elisabeth de Robiano was
een adelhjke dame met
grote liefde voor de kinde
ren en een immense sociale
bewogenheid.
«Een goede en weldoende
dame» werd ze geheten.
Van huis uit aan voorrech
ten gewend als edeldame
deden revoluties haar tot
andere inzichten komen en
stelde ze ze open voor alle
kansarmen en noodlijden
den
Gijzegem profiteerde van
deze sociale aanpak en het
kasteel van Gijzegem werd
een waar toevluchtsoord
voor vrienden en geestelij-
Aalst. De vertolkers van Het lied
Anton Cogen (tweede van links) (a)
de stadsfeestzaal, onder leiding van
ken maar niet minder kin
deren en armen.
Maar ook missionarissen
in de Nieuwe Wereld, ver
bannen Jezuïeten en mon
seigneur de Broglie (wiens
bisschoppelijk archief ze
erfde» genoot haar gast
vrijheid in de voor hem zo
moeilijke Hollandse perio
de onder Willefh I
Elisabeth de Robiano richt-
te te Gijzegem een «spin-
en werkschool» op die uit
groeide tot het klooster
waarin zich in 1818 de
«Dienstmaagden der Ar
men» en later de «Zusters
van Sint-Vincentius Pau-
lo» vestigden. Haar levens
werk mondde finaal uit in
een school voor arme kin
deren eri de stichting van
een kloosterorde in Vin-
centiaanse geest met eer
bied voor de menselijke
persoon. LH
Zaterdag 14 mei moet je
beslist vrijhouden wan
neer je houdt van jong
leurs en alles wat daarmee
verband houdt. Dan treedt
immers in de grote zaal
van het Kultureel Centrum
De Werf om 20 uur de In
ternationale Nieuwe Scene
op. Het kultureel centrum
is voor wie het nog niet
mocht weten gelegen in
de Molenstraat 51 te Aalst.
Op uitnodiging van het
Vredeshuis brengt de In
ternationale Nieuwe Scene
een programma over «Mis-
tero Buffoen Jongleurs
vroeger en nu. Een onge
woon programma, maar
wel boeiend en vooral
maatschappij kritisch ge
noeg om er van te kunnen
hem eruit te "spelen" De terdag van 16 tot 19 uur nisch op nr. 053/21.83.70 genieten. Men wil niet zo-
sollicitanten voor de rol zorgt een verantwoordelij- werden gereserveerd, af- zeer een idee brengen van
zijn werkloze jongeren, die ke van Tejater 80 voor de gehaald worden Tejater oude en moderne monolo-
maar één doel voor ogen kaartenverkoop in café 't 80-abonnees hebben recht gen, maar meer de beteke-
hebben: aan werk geraken, Landhuis. Daar kunnen op een gratis toegangs- nis van deze teatervorm in
tegen elke prijs. ook de kaarten, die telefo- kaart. (l.h.)
Kernvraag van dit stuk
is dan ook: hoe ver ben je
bereid te gaan als werkloze
om een felbegeerde baan te
krijgen
"De Stoel" wordt slechts
eenmaal te Aalst opge
voerd. en wel op zaterdag 6 De naam Jo Bogaert is Nux Nemo een der best uitbrengt,
februari om 20 uur in de slechts in zeer beperkte verkochte Belgische pro- Onder impuls van to-
Stadsschouwburg, Vrede- kring gekend. Toch is deze dukties. Van Jo Bogaert neelregisseur René Van
plein. De toegangsprijs be- Aalstenaar een van de wei- verscheen onlangs "Riot Gijsegem met wie hij in het
draagt 300 fr. Genummer- nige Belgische muzikan- '88", een eerste solo-elpee verleden ook samenwerk-
de kaarten zijn te verkrij- ten die er in slaagde in sinds 1983 te, kwam nu de nieuwe Bo
gen tot vrijdag 5 februari 1987 regelmatig in de hit- lo-elpee Riot '88 tot stand,
in Café 't Landhuis, Grote parade te verschijnen. Bo- Jo Bogaert brengt mo- Sommigen hebben het
Markt 27 - Emaby. Kool- gaert is immers de sterke menteel discomuziek. Er soms moeilijk met de kom
straat 102 - Drukkerij man achter de suksesvolle ook aan toevoegen dat hij binatie van theater en
Van de Putte, Korte Zout- disko-acts als Acts of Mad- niet alleen zijn platen vol- rock-muziek maar in dit
straat 29 en in Taverne De men of Nux Nemo. speelt met muziek maar ze geval drijft alles op een
Vesten, Keizerlijk Plein Zo zijn de singles Hiros- bovendien zelf produceert rock'n roll-spirit. Het stuk
10. Elke woensdag en za- hima en China Town van en onder een eigen label vertelt het verhaal van vijf
Voor de derde maal doet
Tejater 80 v z w. beroep op
het N.E. Raamteater uit
Antwerpen om de gast-
voorstelling te verzorgen.
Na de suksesopvoeringen
van "Pak'em Stanzi" en "De
Tuinman van de Koning"
met Luc Philips, wordt dit
andermaal een schot in de
roos.
"De Stoel van Stanis-
lawski" werd geschreven
door Guido Van Meir. Het
stuk beschrijft een auditie
door een jonge avant-gar
de regisseur die nog een
akteur nodig heeft voor
zijn nieuwste projekt. Om
die te selekteren gebruikt
hij een bekende improvisa
tie-oefening, géintrodu-
ceerd door de Russische to
neelvereniging Staniw-
lawski. één van de spelers
neemt in een stoel plaats,
een ander moet trachten
onze wereld van macht en
manipulatie duidelijk ma
ken en de mogelijkheid
bieden om bij te dragen tot
een fundamentele verande
ring,
De toegangsprijzen bedra
gen voor volwassenen 250
fr. en voor kinderen 150
fr in voorverkoop en aan
de kassa respectievelijk
300 fr. en 200 fr
Kaarten zijn te bekomen in
het Vredeshuis, Esplana
destraat 8 te Aalst of tele
fonisch op het nummer
053/770.339. Het Vredes
huis is alle dagen open van
12.00 tot 13.00 uur met
uitzondering op maandag.
Men kan ook terecht bij
Pieter Coucke Design, Mo
lenstraat 44 te Aalst (053-
77.09.12) tussen 14.30 u.
en 18.30 u. (op woensdag
gesloten).
JM Heyman
mensen die zich geduren
de vier jaar van de buiten
wereld isoleren. Er zitten
keiharde minuten in en
dat geldt ook voor de mu
ziek. Afspraak in maart:
dan komt het stuk in rou
latie. Binnenkort start Jo
Bogaert een nieuwe disco-
act op, 'Cash in the East'.
Hij heeft dus wel duidelijk
de wind in de zeilen.
J.M. Heyman
