't Aalsters Ajuintje, een delikatesse
Speelplaats en gebouwen Tinnenhoekschool
blijven een probleem
Politici voor de spiegel
Geen safir meer drinken?
De Voorpost - 22.4.1988 - 3
Naast de Aalsterse vlaaien, de Dirk Martenskoek en de Ajuintaart kreeg Aalst er
zopas een gloednieuwe delikatesse bij. Het Aalsters Ajuintje, is inderdaad een
lekkernij die de smaakpapillen optimaal streelt en die bovendien ook het oog bekoort.
Patrick De Clerck uit de Aalsterse Kattestraat 68 zagen we met zyn akolieten aan het
werk bü het bereiden van dat lekker hapje.
Het is een volledig natuurlek produkt zonder enig bewaarmiddel en gerealizeerd met
verse grondstoffen: chocolade van de streek, boter, suiker, room en... cognac.
Het wordt alleszins een
ambassadeur van
de Ajuinstad kun-
nen wedijveren met de I
Hasseltse borrel, de Ge-
raardsbergse matt et aart. W
de Limburgse en f
Antwerpse I JB
Een streekfriendise die
smaak
vormge- JB|
en voor-
treffelijk mini- gBH
geschenk bij van gele- >J^Ê
genheden uiterst welkom
3^B
Dit heerlijk gehemelte-
in- ^^HH^^^^BjjjlflAL^JB^H
derdaad aangeboden in <P^I
luxe-
zes van die - <<fl^B^;^B
heerlijkheden en dat
voor amper 120 fr. In het I
vooruitzicht staat ook de I
realisatie van de doos met
«ajuintjes» Ut BB-
van ajuin-
boer Bert Verbestelt) I
maar ook als solitaire piè-
ce unique voor cafés (bij
koffie?).
We zagen de produktie
van deze overheerlijke, in
de mond smeltende prali
ne waarbij, in tegenstel
ling met de gewone gang
van zaken, niet begonnen
wordt met de inhoud en
daarna het omhulsel er-
rond gegoten wordt doch
eerst de vorm wordt gerea
lizeerd en dit door met het
penseel met gesmolten
chocolade insmeren van
de «vorm». Daarna wordt
de vulling waarvan de
nauwkeurige samenstel
ling een geheim blijft want
gedeponeerd erin aange
bracht op bepaalde tempe
raturen en na een reeks
bewerkingen belandt het
allemaal in de frigo voor
een paar minuten waarna
de ajuintjes er zo uitvallen
en klaar liggen om verpakt
te worden.
Tijdens de Topdag kan U
ze alvast naar waarde
schatten.
Voedsel der goden
Chocolade... velen nege
ren dit heerlijk produkt
omwille van het hoge kon-
centraat aan vetstof (ca
caoboter), gelukkig wordt
door vele anderen deze
lekkernij zeer op prijs
gesteld.
Chocolade kent een zeer
lange voorgeschiedenis en
is heden ten dage haast
onmisbaar geworden in
het bereiden van talloze
gerechten, voornamelijk
in de banketbakkerij en de
konfiserie.
Onder de tropenzon van
Ecuador, Brazilië, Zaïre.
Ivoorkust en andere tropi
sche gebieden, bloeit de
cacaoboom. De natuur
kundigen noemen hem
«Theobroma» afgeleid van
«Voedsel der Goden».
Reeds in 1519 leerden de
Spaanse Conquistadores
bij hun ontmoeting met de
Azteken, de cacaoboom
kennen en waarderen.
De Indianen bereidden er
een heerlijk drankje uit
die de zogenaamde «go
denspijs» of «theobrine»
bevatte, een stof met licht
drogerende werking.
Later werd deze chocola
dedrank aangevuld met
suikerriet en weldra begon
dit eigenaardig en onbe
kend produkt ook Europa
te veroveren.
Zeer gewaardeerd in de
teesalons van het Frank
rijk van de Zonnekoning
werden de chocolade
drankjes nochtans aan
zeer hoge prijzen ver
kocht. En het duurt niet
lang of ze worden even
eens heet opgediend in het
Brussel van 1697.
De eerste chocoladefa
briek opent in 1780 zijn
deuren in Barcelona.
Duitsland, Zwitserland,
Nederland en België vol
gen op de voet.
Het zal Van Houtte zijn,
die het procédé ontdekt
om cacaopoeder te produ
ceren.
In België is het de familie
Callebaut te Wieze die
vanaf 1911 toonaangevend
zal blijven op de Europese
markt en wereldfaam zal
verwerven met haar «dek
chocolade», beter bekend
als «couverture». Zowat
alle Belgische pralines
worden op basis van Calle-
baut-chocolade gefabri
ceerd.
Van boon tot chocolade
De cacaoboom bereikt on
geveer een hoogte van on
ze eigen appelboom. Na
een zestal jaar bloeien de
eerste vruchten en na nog
eens 5 - 6 jaar geeft de
boom zijn eerste vruchten
in bolstervorm.
Als na een viertal maan
den de bolsters tot rijpheid
zijn gekomen, worden de
ze met het mes afgesne
den, ontschelpt en de bo
nen uit het vlees verwij
derd om dan enkele dagen
onder bladeren te gisten.
Hierbij nemen de oor
spronkelijke crèmekleuri
ge bonen langzamerhand
hun donkerbruine kleur
aan en wordt het aroma
aangescherpt.
De bonen worden nu in de
volle zon gedroogd. Na
een paar dagen zijn ze, na
veelvuldig omwoelen,
klaar om verzonden te
worden.
Het komt er nu op aan de
cacaoboon tot chocolade
te verwerken, waarbij de
cacaoboter, suiker en
soms melkmoeder even
eens een voorname rol zul
len spelen om gans het
smaakpalet te bepalen.
Vooraleer de chocolade
echter zijn definitieve
vorm krijgt (hetzij in vaste
of vloeibare vorm) dient er
echter een lange en inge
wikkelde technische weg
afgelegd te worden.
Na het reinigen en sorte
ren worden de bonen ge
roosterd en gemengd. Dit
proces is van zeer groot
belang omdat hier met re
de wordt gesproken over
«de kunst van het rooste
ren». Hier ontstaat de la
tere, bepaalde smaak en
aroma.
In de breekinstallatie wor
den doppen en kiemen van
de kernen verwijderd.
In de cacaomolen worden
de gezuiverde, gerooster
de en gebroken bonen
fijngewalst tot een brei, de
zogenaamde cacaomassa.
Deze cacaomassa vormt
de tussenbasis van alle
produkten welke uit de ca
caoboom vervaardigd wor
den. Zij bevat tot 55 pro
cent vetstof. Nu pas kan
de eigenlijke aanmaak van
chocolade beginnen.
Door herhaaldelijk men
gen en kneden worden de
overblijvende vochten en
zuren verwijderd.
Om een zalvige, gladde
chocolade te verkrijgen,
moet men zijn korrel
grootte tot een minimum
herleiden door middel van
fijnwalsen.
De chocolademassa on
dergaat nu een warmtebe
handeling, het «conche-
ren». In deze «conches»
zal uiteindelijk het aroma
worden bepaald en de cho
colade zal hier zijn heerlij
ke, zuivere en homogene
eigenschappen verkrijgen.
Door het toevoegen van
cacaoboter wordt de cho
colade in meerdere of min
dere mate vloeibaar ge
maakt waardoor hij, na
het temperen, in vormen
kan gegoten worden: ta
bletten, repen, korrels en
andere aanverwanten voor
onmiddellijke konsumptie
of in blokken voor de
banketbakkerij.
Dekchocolade of
couverture
Het is niet enkel in dé
vorm van repen, tabletten,
pasta's en dies meer dat
chocolade verbruikt en ge
waardeerd wordt.
Wie denkt er bij het proe
ven van fijne pralines,
koekjes, banketgebak en
suikergoed aan de choco
lade en zijn lange wor
dingsgeschiedenis die als
grondstof bij de fabrikatie
van deze smakelijke arti
kelen heeft bijgedragen?
Dekchocolade is dus een
onontbeerlijke grondstof
voor het fabriceren van
pralines, holgoed, brood
smeersel enz.en voor het
afwerken van pasteigebak,
biscuits, suikergoed en elk
ander artikel waar choco
lade aan te pas komt.
De dekchocolade moet
dus niet enkel de organo-
leptische kwaliteiten van
tafelchocolade bezitten,
doch ook een nauwkeurig
bepaalde en konstante
vloeibaarheid.
De dekchocolade van Cal
lebaut bv. is goed voor
ruim 80 procent van de
produktie en mag fier zijn
nummer één te worden ge
noemd op de wereld
markt. De kwaliteit van
deze «couverture» is voor
de vakman van zeer groot
belang voor de aanmaak
van zijn produkten.
Ook Patrick De Clerck
heeft in zijn zaak, Katte
straat 68 te Aalst, onvoor
waardelijk gekozen voor
de hoogstaande produkten
van Callebaut.
Bij de omgeving en het op
smaak brengen van zijn
nieuwe praline «Het Aal
sters Ajuintje», heeft hij.
in nauwe samenwerking
met de research van voor
noemde firma, een uniek
produkt weten te ontwer
pen dat als ware en smake
lijke «ambassadeurtjes»
van Aalst kunnen door
gaan.
Bakkerij De Clercq,
een begrip
Uit het kommercieel brein
van Alfred Kelders ont
sproot in 1932 de organisa
tie van bijzondere ver-
koopdagen in de Katte
straat te Aalst waarbij «de
standen waren versierd en
de verkopers verkleed».
Op diezelfde dag, zondag
6 november 1932, konden
de nieuwsgierigen tevens
de eerste elektrische
straatverlichting van Aalst
in ogenschouw nemen. De
attraktie bestond uit witte
bollen die aan een kabel
over de straat gespannen
waren. De periode van de
gaspitjes werd in 1932 de
finitief afgesloten.
Eén der stichters van deze
dekenij was de heer Victor
Claessens, wiens dochter,
M. Theresa Claessens in
1951 de zaak in de Katte
straat overneemt. Zij huwt
met Arthur Talloen en uit
dit huwelijk stamt de echt
genote van Patrick De
Clerck, met name Marie
Paule Talloen.
In 1978 nemen zij beiden
de zaak in de Kattestraat
aan het nummer 68 over
en bouwen op zeer korte
tijd de bakkerij en de con
fiserie uit tot een klasse
zaak.
Latrick zelf kreeg zijn eer
ste opleiding bij Gaston
Van den Eynde waarna hij
verscheidene stages loopt
in Ge»-t, Brussel en Oos
tende.
Van bij het begin van zijn
eigen zaak, samen met zijn
echtgenote ontpopt hij
zich vlug als een vinding
rijk en kreatief man, die
vakmanschap en fraaie
vormgeving weet te com
bineren.
Vanaf 1985 is hij een ak-
tief lid van de Dekenij der
Kattestraat.
Opvallend zijn de laatste
jaren vooral zijn temati-
sche en kunstvolle kreaties
van zijn etalages en de
tentoongestelde pro
dukten.
Nu hij zijn gepatenteerd
«Aalsterse ajuintje» lan
ceert wensen wij hem en
zijn echtgenote heel veel
sukses toe en hopen dat
zijn «Ajuintje» tot ver
over de landsgrenzen met
smaak zal gewaardeerd
worden.
«Ajuin» of «Ajoin»?
Eén van de meest populai
re spotnamen in Vlaande
ren is ongetwijfeld het
Aalsterse «AJOIN». Van
waar die spotnaam komt
heeft al tot talrijke pole
mieken geleid en het enige
echte aanknopingspunt
lijkt wel uit de folklore en
het sappige dialekt zelf te
stammen wanneer de Aal-
stenaar spreekt over «a ja
hij... wat dan klinkt als «a
j'oin».
Taalkundige kontamina-
ties zijn te vinden in de
uitspraken:
«ba join, ba jois, ba joit,
joi'k».
Ajuin of Ajoin, vanaf he
den is er een nieuwe soort
op de markt, «Het Aal
sters Ajuintje» van Patrick
De Clerck, een overheer
lijke in de mond smelten
de praline in kunstvolle
vormgeving en attraktieve
verpakking.
Wat geef je als geschenk?
Inderdaad, een «Aalsters
Ajuintje». Smakelijk!
LH
Aalst. Bakker Patrick De Clerck aan het werk (a)
Na de voorlopige ingreep met vlag en wimpel
De mededeling aan de pers van de situatie van de speelplaats in de stadsschool op de
Moorselse Tinnenhoek mondde niet uit op een konkreet gestelde planning. Wel op een
eerder overhaaste na lang wachten ingreep.
Er werd inderdaad door een blijkbaar gealarmeerde stadsdienst ingegrepen met vlag
en wimpel. Volgens de voorzitter ontbraken er alleen de auto's met zwaailichten aan...
Over de ingreep zelf, de pr(js en de aard van de bedekking rezen echter heel wat
vragen.
De opkomst ,je toch dat de huidige ge-
Het Ouderkomitee was bouwen iets meer van on
duidelijk in groten getale ze tijd zijn en dus aan
opgekomen want vooral vervanging toe.
na de opgelopen pols
breuk van een kleuter «Zoethoudertjes» zegt Erik
werd de problematiek
Leroude
De speelplaats
Zowel het verharde als het
niet verharde deel van de
speelplaats leed aan zware
akuut. Ook politici waren Het budget laat geen verzakkingen. De vracht
van de partij en op zeker werken toe, werd vaak ge- wagen maakte er karspo-
ogenblik kon men zich in steld. Toch kon men er ren in van 35 cm diep.
de raadzaal bij een ge- een soort asfalt brengen en Ideaal voor spelende kin-
meenteraadszitting wanen dan nog andere grondstof deren zo lang ze niet val-
want elk raadslid wilde dan de gevraagde. Men len. Voor de ouders echter
duidelijk zijn duit in het had wel kunnen voorzien een winter die ze niet meer
klassieke zakje doen en dat er op de speelplaats willen meemaken. Hen
aan de gemeente hun goe- verzakkingen zouden ge- was beloofd dat de speel
de bedoelingen kenbaar beuren als er een zware plaats zou in orde gebracht
maken. vrachtwagen op evolueert worden vóór het school-
De voorzitter moest sche- Dat het gemeentebe- feest in juni 1987 doch nie-
pen De Maght, weerhou- stuur van Moorsal voor de mand daagde op. Het Ou
den wegens andere ver- school op de Tinnenhoek derkomitee haalde dan
plichtingen, verontschuldi- weinig deed was geen uit- zelf maar grint en vulde
gen maar stak een beschul- zondering want op de eigenhandig de putten, zo
digende vinger op naar de Kaalberg was dat niet goed en zo kwaad als het
uitgenodigden die hun kat beter. ging. Dat het stadsbestuur
stuurden. Hij had er wel De deuren van politici hiervan niet afwist zal wel
zijn twijfels over of de ver- plat lopen om alles en nog onwaar zijn want het be
leden vrijdag gestarte in- wat te gaan bepleiten wil- laaide de rekening van het
greep een toevalstreffer len we niet doen. Een ge- grint,
was of gewoon een vergis- meenteschool mag geen Uiteindelijk na het inscha-
sing van plaats.kleur hebben en knieval- kelen van de pers kwam er
len bij een stadsbestuur reaktie. Het geduld van
Oude gebouwen kleven gauw een partij- het ouderkomitee was to-
De eerste school dateert kleur op een school. taal op maar de problemen
van ruim 80 jaar terug. In Als we te weinig druk zijn enkel maar wat ver-
1932 kwamen er drie kleu- hebben uitgeoefend moge schoven. Er is inderdaad
terklassen en twee lagere dat ons een les wezen. Een gebleken dat de bedekking
zodat voor 5C en 6C leerjaar «fout» die we niet meer van de speelplaats niet
de leerlingen moesten willen begaan. overeenstemt met de plan-
overschakelen naar de ning. Het zou hier gaan
school aan de Kaalberg. rflgen om een SOort industrieel
Na de fusie kwam er even- Voorzitter Lerouge stelde afvalprodukt dat voor bo
wel een préfab bij en kon als fundamentele vraag of dembedekking niet ge-
de derde graad op de Tin- het stadsbestuur haar schikt is want bij enig ruw
nenhoek worden gevolgd, scholen wel wil instand- kontakt afbrokkelt en sup-
Hij wees wel op het duide- houden. Hij hoopt van wel plementaire problemen
lijk gebrek aan koördina- «Als de 100 leerlingen van schept. En daarenboven
tie. Zo kwam er in 1979 de Tinnenhoek hier om re- kost deze voorlopige op-
eigentijds sanitair doch de denen van veiligheid moe- lossing waarvan gesteld
verwarming volgde pas zes ten wegblijven komen ze werd dat die slechts kan
jaar later. In de winter alvast niet meer in een dienen als onderlaag
moesten dan ook straalka- andere stadsschool te- 364.000 fr. te regelen ach-
cheltjes worden geplaatst recht». teraf via een begrotings
om springen van leidingen Naast de vraag waarom wijziging,
te voorkomen. Verleden zolang werd gewacht met
jaar kwam er dan de poly- het ontstoppen van aflo- Prioriteiten
valente zaal doch deze pen wilde Lerouge verne- Schepen voor onderwijs
leed reeds waterschade, men waarom schilders die Chris Borms wil niet laten
want een herhaaldelijk ge- de oude gebouwen een zeggen dat het stadsbe-
signaleerde verstopping beurt gaven op de laatste stuur niets zou gedaan
van afvoerbuizen werd schooldag van juni op het hebben voor de school. In
slechts na de winter opge- bord een afscheidsgroet 1983 toen ze een zware
lost met alle gevolgen van- noteerden met «tot in sep- erfenis kregen stonden
dien. Erik Larouge stelde tember». Samen met de verwarming en sanitair
wel dat na de fusie heel leerlingen kwamen ze dan prioritair Dat de bouw
wat meer is gebeurd dan in terug en zorgden onver- van nieuwe klassen op de
de vorige 4U jaar maar zeg- mijdelijk voor heel wat or- Tinnenhoek en te Erem-
bodegem en Herdersem
werd voorbijgestreefd
door de Oude Gentbaan
«kwam van Brussel». Mo
menteel is het dossier wel
terug in de running maar
nu met een toelage van 40
in plaats van 60%.
Dat er nog geen beslissing
gevallen was over de her-
aanleg van de speelplaats
zou gelegen zijn aan het
feit dat men eerst komaf
wilde maken met de nieu
we gebouwen. Zo houdt
het ene het andere tegen.
Ook met behulp van de
RVA komt men momen
teel tot geen degelijke rea
lisatie. Anderzijds stelde
een lid van het ouderkomi
tee de bedekking met be
ter materiaal te kunnen
uitvoeren voor een derde
van de gestelde prijs.
Geen konkreet antwoord
Tot een konkreet ant
woord wanneer speel
plaats en andere gebou
wen eigentijds en in orde
zullen worden gebracht is
men op de informatiever
gadering niet gekomen.
Daarvoor ontbraken wel
licht deskundigen die met
kennis van zaken over der
gelijke problemen kunnen
spreken.
Ieder zyn waarheid
Danny Denayer stelde dat
ook het gewoon onder
houd veel te wensen laat
en dat daarvoor geen plan
ning maar wel organisatie
noodzakelijk is. Volgens
hen ware het beter dat
iedere schepen over een
klein technisch team zou
beschikken om meer effi
ciënt op te treden. Daarin
geeft Jan Caudron hem ge
lijk doch Oscar Redant
zegt dat vroeger dergelijk
systeem werd gebruikt en
dat het evenmin voldoe
ning gaf.
Roger D'Hondt wilde ver
nemen waarom niet alles
op één plaats in één enkele
periode wordt afgewerkt
in de plaats van enig werk
je hier en ginder zodat
uiteindelijk niemand meer
tevreden is en Vera Van
der Borght pleit ook voor
haast bij de werken. Als
men van haast hierbij nog
kan spreken want haar
dochter zat vele jaren te
rug ook in die school en
reeds toen worstelde men
met soortgelijke pro
blemen.
«Er gaat inderdaad een
diepe kloof tussen bedoe
lingen en daden» besloot
Lerouge die eigenlijk na
deze avond weinig wijzer
in deze materie kan ge
worden zijn.
LH
Vandaag vrijdag 22 april
organiseert het komitee
Wakkere Burger in sa
menwerking met de Aal
sterse Persbond met het
oog op de komende ge
meenteraadsverkiezingen
een eerste avond in een
reeks van drie in De Werf.
Titel is «Politici voor de
spiegel». Een lijstje wordt
hen voorgelegd over het
tijdens de laatste zes jaar
gevoerd beleid. Vooral de
aspekten «Kuituur»,
«Stads(her)waardering en
milieu», «Financiën» en
«Maatschappelijk welzijn»
zullen als hoofdtema's ge
hanteerd worden.
De partijen zullen door
heen deze tema's ook be
vraagd worden rond de
idee «inspraak» en hoe de
inspraak van de burger al
dan niet aan bod kwam
(kon of mocht komen) in
de voorbije jaren. Het
spreekt vanzelf dat ook
het publiek zijn aandeel
krijgt in het gesprek.
Kultureel
Centrum De Werf op vrij
dag 22 april 1988 te 20 uur.
Als Safir niet meer in Aalst wordt gebrouwen moet
er in Aalst ook geen Safir meer worden gedronken.
Aldus volksvertegenwoordiger Marc Galle die een
noodkomitee wil oprichten om Safir te Aalst te
houden en te tewerkstelling geen verdere aderlating
te laten ondergaan.
Gesteld werd dat eerlang een perskonferentie hier
omtrent uitsluitsel zou brengen.
