Amerikaanse vliegeniers vielen redders
van toen in de armen
Harmonieuze
samenwerking tussen dansers en orkest
k100.000 Fr.te winnen!
Haal 'm
gauw,
die nieuwe
TV-Ekspres
9
De Voorpost
m
Elke wee!
16 - 6.5.1988 - De Voorpost
Blij weerzien na 45 jaar
Om en bij de 45 jaar nadat ze door een groep eenvoudige
mensen uit Hamme en omgeving van een gewisse dood
werden gered, hebben de Amerikaanse piloten Maiorca,
Current en Smith hun redders kunnen bedanken. Dat
het een dag van vele tranen van vreugde, erkentelijkheid
en dankbaarheid werd, daaraan moet men niet twijfe
len. Zowel voor deze Amerikaanse vliegeniers, die in de
nacht van 5 op 6 november 1943 met hun B17 werden
neergehaald, als voor de Hammenaars Leopold Van den
Bergen, Eduard Lauwers en Jules Peelman die bij de
redding waren betrokken.
Vorig jaar werd het ver
haal terug uit de vergetel-
hoek gehaald. Vanuit de
Verenigde Staten werd het
bericht bekend dat de drie
Amerikaanse piloten die
tijdens die bewuste nacht
van 1943 boven het grond
gebied van Hamme door
het Duitse luchtafweerge
schut verplicht waren hun
Hamme. De Amerikaanse piloten werden door hun redders van toen hartelijk
ontvangen (vh)
Jazz Craze in Lokeren
vliegtuig te verlaten, graag
hun redders van toen zou
den willen bedanken. Al
leen zij wisten niet wie hen
precies redde. Weliswaar
wisten ze een hele reeks
details te herinneren over
de eerste opvang en het
korte verblijf. Ander ge
geven was de omgeving
waar het vliegtuig neer
stortte. Beetje bij beetje
werd de puzzel in elkaar
gepast en uiteindelijk
kwam men in Hamme te
recht. Daar kwamen
Maiorca en zijn mannen
met hun valscherm te
recht. Hun vliegtuig stort
te brandend neer in de
omgeving van het oude
kerkhof te Lokeren.
Het verhaal hoe de vliege
niers konden ontkomen
aan de Duitsers hebben we
al eerder uit de doeken
gedaan. Het is best ge
schikt voor een boek en
zelfs voor een feuilleton.
Belangrijk in dat hele ver
haal is de hulp van de
plaatselijke bevolking van
Hamme, Moerzeke en
Kastel en omgeving. Al
wilde men in eerste instan
tie daarover niet zo heel
veel kwijt. Dat uiteinde
lijk het hele gebeuren kon
gerekonstrueerd worden is
voor een flink deel te dan
ken aan de heer Paul Win
dels uit Waregem die kon-
takt opnam met de plaat
selijke autoriteiten. De
burgemeester van Dender-
monde deed onder meer
via de media een oproep
en daarop werd positief
gereageerd.
Eindelijk
En dan was het zover: de
drie geredde Amerikaanse
vliegeniers zouden naar
België komen om hun red
ders te bedanken. Dat ge
beurde dan vorige week.
John Maiorca, Current en
Smith werd een hartelijke
ontvangst voorbehouden.
Vanzelfsprekend ging men
aankloppen bij Leopold
Van den Bergen die John
Maiorca onderdak had ge
geven. En Leopold her
kende zijn «onderduiker»
bij de eerste oogopslag.
«Die grote met zijn hoedje
op, dat is hem», zei hij
zodra eerst Current en
Smith en daarop Maiorca
uit de wagen stapten. Ook
John Maiorca scheen Leo
pold Van den Bergen te
herkennen. Beide mannen
liepen naar elkaar toe, ga
ven elkaar een stevige
handdruk en dito schou
derklop en konden nauwe
lijks hun tranen nog be
dwingen. Een blij weer
zien na 45 jaar. De twee
zouden voor de rest van de
dag onafscheidelijke ge
zellen zijn.
Ten huize Leopold Van
den Bergen bleek het plots
een Amerikaanse kolonie
te zijn. Met de geijkte
Amerikaanse drank. Van
daaruit vertrok het hele
gezelschap druk vertellend
en haast op alle plaatsen
nog herinneringen opha
lend naar het oude kerk
hof van Lokeren, waar de
B17 te pletter stortte. Ze
bezochten er ook de plaats
waar hun kameraden Har-
renstein en Craig hun eer
ste rustplaats kregen. Ook
het graf van mevrouw Van
den Bergen die begin van
dit jaar overleed en die bij
de redding van Maiorca
een belangrijke rol had ge
speeld, werd bezocht. Ook
daar vloeiden tranen van
erkentelijkheid.
Daarop trok de groep naar
Waasmunster-Ruiter waar
men kontakt had met ver
schillende personen die al
len hun steentje hadden
bijgedragen tot de red
ding. August Smet was er
en hij zei dat hij de zoon
was van de onbekende
vrouw die de gewonde arm
van Smith heeft verzorgd.
Later werd Smith toch nog
door de Duitsers gevangen
genomen. En dan kwam er
het bezoek aan Eduard
Lauwaert die George Watt
een onderkomen had be
zorgd. Watt was enkele ja
ren geleden te gast bij de
Lauwaertsen in Hamme
Sint-Anna.
Ontroerend was ook het
moment toen de drie met
hun redders ontvangen
werden op het kasteel
Blauwendael te Waas
munster. Burgemeester
Strobbe was er de goede
gastheer. John Maiorca
keek verwonderd op toen
plots iemand naaf voor
stapte met de reddingsvest
die hij die bewuste nacht
had gedragen. De Sint-Ni-
klazenaar Boone had die
in zijn bezit. Op de vest
staat duidelijk te lezen «Lt
Maiorca» en zjn rangnum
mer. Raymond Heymans
wist van het bestaan var
die vest af en toen
vernomen had dat Johr
Maiorca zijn redders
kwam danken, besloot hij
dit reddingspak als ge-
schenk te geven. John
Maiorca bleek daarvan
sterk onder de indruk te
zijn, zoals de drie Ameri
kanen flink beroerd waren i
door de hele ontvangst en
het blije weerzien.
Omdat we nog nooit hadden meegemaakt dat er jazzballet werd getoond met
een live-orkest in de zaal, wilden we wel eens zien hoe dat experiment ging
aflopen. Samen met ons waren er twee welgevulde zalen aanwezigen. Alleen
viel het op dat de Lokeraars zelf niet zo geïnteresseerd waren, tenzij enkele
mensen die dagelijks bij ballet en jazzdans betrokken zijn. Het was Han
vooral een Dendermondse kolonie die de zaal bezette, al was er in Lokeren
heelwat tijd besteed aan het verzorgen van de publiciteit.
Verzorgen is een woord dat hier duidelijk op zijn plaats is. Zowel dansleider
Roger De Proft als p.r.-man Geert Van Hove lieten alles perfekt verlopen. De
dansgroep van Roger De Proft, bijgestaan door enkele gasten in sommige
nummers, en het Dendermondse huisorkest van de Honky Tonk Jazzclub,
The Jeggpap New Orleans Jazzband, in een nu vrij definitieve bezetting,
leverden puik werk.
Om ons in stemming te neleen De Proft, Greet De Mat Mattox, de favoriete
brengen kon Jeggpap Proft en Isabelle Tondeurs lesgever van Roger De
niets beters bieden dan en gespeeld door Jeggpap. Proft, die voor Mattox spe-
Bourbon Street Parade", was "When my sugar ciaal lange tijd naar Parijs
een klassieker dus als in- walks down the street", in- trok Sandra Berckmoes,
tro, maar dan direkt daar- nemend en olijk, fris en Anneleen De Proft, Greet
na "I2th Street Rag", ge- aantrekkelijk genoeg om De Proft, Nadine Kochuyt
speeld door Jeggpap, een de grootste scepticus met en Isabelle Tondeurs toon-
tapnummer op koreogra- tapdans te verzoenen, den de basisbewegingen
fie van Harry Verryckt, Merkwaardig toch op welk van de jazzdans, waarna
Antwerpenaar en lesgever hoog peil de tapdansers die techniek verwerkt
aan de Vlaamse Dan sa ka- evolueren... werd in danskombinaties.
demie te Brugge en docent Een interludium van Ondermeer een solo van
jazz- en tapdans aan de Jeggpap met "Lester Leaps Nadine Kochuyt en nadien
Studio Herman Teirlinck in" besloot het eerste tap- door het kwartet Anneleen
te Antwerpen. Hij danste dansdeel. De Proft, Greet De Proft,
dit nummer samen met Met "Look at me" op mu- Chris Caudron en Isabelle
Nadine Kochuyt op het ge- ziek van Pieter Stallaert Tondeurs.
zapige ritme van ragtime, werden techniek en opwar- Op muziek van "Lady Be
Een eerste indruk dus van mingsoefeningen uit de Good" (Count Basie Trio)
wat nog ging volgen. barre van de Amerikaan danste het trio Tri Jazzy
Een vrolijk nummer, ge-
koreografeerd door Roger
De Proft. gedanst door An-
onder leiding en op koreo-
grafie van Harry Ver
ryckt. Het is een dyna
misch, modern jazzdans-
trio met Marleen Hoefna
gels, Nadine Kochuyt en
Bea Poelmans. In de free
style van Matt Mattox was
het virtuoos, soms speels
en dan weer lyrisch en sen
sueel.
Op muziek, waarin voor
al "Cold Song" van Claus
Nomi opviel, dansten twee
leerhngen van de Ballet
school Hardies, Petra Fie-
remans en Isabelle Ton
deurs, een moderne dans
in koreografie van Hedwi-
ge Hardies, zodat de toe
schouwers een beeld kre
gen van het verschil tus
sen jazzdans en moderne
dans. De twee ervaren dan
seressen, van alle markten
thuis, heten ons zowaar
even de wonderbare mu
ziek vergeten in "Dialoog".
Om het stuk voor de pau
ze te besluiten een frivool
nummertje op muziek van
The Pointer Sisters, swin
gend en levendig op koreo
grafie gezet door Roger De
Proft. "Shake your knees"
werd gebracht door San-
Onafhankelijk weekblad
voor Dender-, Durme- en
Scheldeslreek
Uitgeverij De Cuyper n.v.
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel 052/21.40.60
Telefax 22.54.64
HRD 33.579
BTW 419.120.172
Hoofdredakteur
S. Dewachter
Sportredaktie:
M. De Backer
Redaktie Waasland:
W Vloebergh
Abonnementendienst
tel 052/21.40.60
jaarabonnement 2.000 F
6 maand 1.040 F
3 maand 520 F
los nummer 40 F
Bankrekening-
442-8601481-36
Lid van de Nationale
Federatie der Informatie
weekbladen vzw
Aangesloten bij de
Verantwoordelijke uitgever:
D. De Cuyper
Drukkerij
A. De Cuyper-Robberecht
Drukkerijstraat 11
9140 Zele
Telex 25765
blaast even uit (vh)
Lokeren. De
Lokeren. Tijdens het optreden van look at me- een serie van kombinaties van
basisbewegingen. Anneleen De Proft, Greet De Proft, Chris Caudron en Isabelle
Tondeurs (vh)
dra Berckmoes, Erika
Cleymans, Anneleen De
Proft, Greet De Proft, Na
dine Kochuyt en Isabelle
Tondeurs.
Na de korte pauze al di
rekt terug in de stemming
met "Waves" op muziek
van Andres Vollen weiier
en koreografie van Roger
De Proft. Hierin zagen we
voor het eerst de Kortrijk-
zaan Paul Coussement, iel-
der, koreograaf en danser
van Polyhymnia, een ta
lentvol lesgever in binnen-
en buitenland. Tussen de
meisjes in fraaie kos
tuums, leverde hij een
meer dan opgemerkte
prestatie. "Waves" was één
van de nummers die ons
het meest aanspraken.
"Night Ladies", ietwat
ondeugend, bracht terug
Paul Coussement op het
podium met Sandra Berck
moes, Chris Caudron, Eri
ka Cleymans, Anneleen De
Proft en IsabeUe Tondeur
(die ons even deed wegdro
men). Een tweede gedeelte
werd een solo van Chris
Caudron, technisch en ex
pressief zeer goed.
"Enjoy what you do" op
imponerende muziek van
Wham! werd uitbundig,
krachtig en explosief ge
danst door acht mensen op
de bühne, op koreografie
van Roger De Proft.
Dan weer terug naar
"the good old days" met
"Eh la-bas" door Jeggpap
Zo kwamen we in de sfeer
voor een nieuwe hap tap
dans, een duet van Roger
De Proft en Harry Ver
ryckt, allebei op zeer hoog
niveau.
"Top hat party" mocht
zeker niet ontbreken, want
wat is tapdans zonder de
zwaluwstaartjes en de ho
ge hoed? Vijf vrouwelijke
tapdansers deden het trou
wens uitstekend.
Het einde nadert en stil
aan verschijnt er meer
volk op het podium. "Hard
to jamble" brengt al negen
mensen op het podium,
waarna "When the Saints"
het definitieve orgelpunt
achter deze knappe voor
ste hing zet.
Opsommen wie er alle
maal instond voor de tech
nische realisatie zou ons te
ver leiden, maar "Jazz- en
Tapdans Roger De Proft"
mocht rekenen op een
schare belangloze mede
werkers.
Na de voorstelling had
den we de gelegenheid om
even te praten met de leden
van Jeggpap die ook deze
samenwerking tussen
dansers en jazzorkest als
een verrijking aanvoelden
en al dadelijk akkoord gin
gen toen Roger De Proft
voorstelde om niet te lang
te wachten met een tweede
editie.
Hamme. Een blij weerzien na 43 jaar tussen John Maiorcoa (links) en Leopold Van
Den Bergen (rechts) die er voor zorgde dat de Amerikaan uit de handen van de Duitse
bezetter bleef (vh)
Voo
wen
vori;
bezc
werl
stuu
het
