In hoeverre staan senioren
te Aalst buitenspel
Geslaagde Opendeurdag
in Rustoord «De Hopperank-
Erembodegem
Aalsterse politie
oefent geduld
Vergrijzing van de bevolking
vormt een uitdaging
Huis De Bruyn storend?
De Voorpost - 13.5.1988 - 3
In De Werf kwamen vele tientallen senioren opdagen op een informatievergadering
georganiseerd door Aalst 2000. Het lag in de bedoeling te toetsen in hoeverre de
senioren die toch met hun 16.000 zowat een vyfde van de Aalsterse bevolking
vertegenwoordigen inderdaad al dan niet buitenspel worden gezet.
Van de overheid verwachten de bejaarden dat ze niet alleen oog heeft voor hun
problemen doch dat ze er bovendien iets voor onderneemt.
Zowel op nationaal als op regionaal vlak werden er reeds een aantal initiatieven
genomen als het gewaarborgd inkomen, de oprichting van bejaardentehuizen en
dergelyke meer. Ook in Aalst kwamen er initiatieven als de klusjesdienst, de
poetsdienst.
Een dienstencentrum in Moorsel.
Aalst. Iedere vrijdagvoormiddag wordt er geturnd in de Hopperank
Zondag 8 mei was het moeders feestdag.
Voor het O.C.M.W.-Aalst alvast een goede gelegenheid
om op zaterdag 7 mei van 14 tot 21 uur en op zondag 8
mei van 14 tot 17 uur, de deuren van het Rustoord «De
Hopperank», gelegen in de deelgemeente Erembodegem,
Ninovesteenweg 121, open te stellen voor al wie belang
stelt in het leven en vooral in de ergotherapie-werking
binnen de muren van deze riante inrichting.
Voor heel wat familiele
den en kennissen van
daar-inwonende moeders
meteen een aanleiding
voor een nauwere kennis
making...
Het rustoord «De Hoppe
rank» is een riant verblijf
van plus zestigers, gelegen
Ninovesteenweg 121 te
Erembodegem, aan de
rand van het Osbroekbos
«de groen long van Aalst»,
naast het vroegere kas
teelpark Moyersoen. In de
inkom aan de hoofd
ingang, netjes gepresen
teerd een «toonkast»: al
lerlei rietwerk, haakwerk,
macramé, wasspeldenkon-
strukties, naaldwerk, brei-
werk..., gerealiseerd door
meerdere vrij aktieve se
nioren, volgens technie
ken, aangeleerd tijdens de
verschillende «hobby-akti-
viteiten» iedere maan
dag aangeleerd tijdens
de verschillende «hobby-
aktiviteiten» iedere
maandag- en woensdag
voormiddag en vrijdagna
middag, onder leiding van
dhr Patriek De Muyter.
Daarbij een tip: «Eventue
le kopers kunnen zich
wenden bij Alice Van de
Voorde, kamer 3 of bij het
diensthoofd Paul Ste
vens», Resultaten van «er
gotherapie» waarbij naast
ontwikkeling van het ge
heugen en schoonheidsge
voel, mogelijkheid wordt
gelaten tot botvieren van
eigen kreativiteit en zelf
standigheid van de deelne
mers.
Daar tegenover aan de
wand, twee gedenkplaten
die elke bezoeker herinne
ren aan «de eerste steen-
legging op 12.9.1970» en
«de officiële opening»
vijf jaar later, van het
kompleks. We lezen: «Of
ficiële opening op
23.11.1975 door de heer
Ghys, afgevaardigde van
de heer Minister van
Volksgezondheid in aan
wezigheid van: de Kom
missie van Openbare On
derstand: de voorzitter
Eeckhout Philemon, de le
den: Palsterman Firmin,
Gijsels Teofiel, Arijs
Georges, De Jonge Phile
mon, Van der Borght Jan,
de sekretarisl De Saede-
leer Alfons, de ontvanger:
Arijs Leon, sociale dienst:
Paul Stevens, het schepen
college: de burgemeester:
Boel Frans, de schepenen:
De Cremer Firmin, De
Luyck Maurice, Bruyland
Frans, Van Vaerenberg
Remi».
«De Hopperank» biedt
thans verblijfsmogelijk-
heid aan 54 plus-zestigers.
Een 40-tal inwoners be
schikken er over een indi
viduele kamer, de overi
gen waaronder drie
echtparen over twee
persoonkamers. Alle ka
mers zijn van individueel
sanitair voorzien. Op elke
verdieping zijn er twee
badkamers. Gezien zijn
infrastruktuur is het rust
huis vooral afgestemd op
valide bejaarden en op se-
mi-validen die zich kunnen
«behelpen» met behulp
van één verpleegster.
Voor een «rustig zitje» of
een «babbeltje met de
buur» kunnen zc terecht in
een drietal luchtige zithoe
ken. De ruime refter is een
polyvalente zaal die wel
eens omgevormd wordt tot
ludieke ontspanningsruim
te. Het geheel, gelijk
vloers en twee verdiepin
gen, laat beslist een goede
indruk na. Verleden zater
dag en zondag zette «De
Hopperank» zijn deuren
open voor alle belangstel
lenden. Met een tentoon
stelling in de «Raadszaal»
en verkoop van afgewerk
te produkten wilde het be
stuur alvast de nadruk leg
gen op de ergotherapie-
werking, in het rustoord.
Wie in «De Hopperank»
verblijft kan «er beslist iets
goeds van maken». Een
twintigtal aktieve bejaar
den volgt er regelmatig de
voorziene bezigheidsthe-
rapie-aktiviteiten, geleid
door ergotherapeut De
Muyter, geprogrammeerd
door sociaal-verpleegkun
dige Lutgard De Rijck.
We noteerden: wekelijks:
animatiegezelschapsspelen
als kaarten, monopoly,
lotto..., iedere vrijdag-
voormiddag een half uurt
je turnles, plantjeskweek,
wandelen in eigen omge
ving, maandelijks: ver
jaardagsfuif, deelname
aan de hobbybeurs in de
Aalsterse Keizershallen,
jaarlijkse reis, vieren van
belangrijkste feestdagen in
het rustoord zelf, bijwo
nen van optredens van ge
kende animators als La
Esterella, Tony Ghijs en
Paul Van Gooidonck,
deelname aan de jaarlijkse
seniorenweek en senioren
dag te Aalst, regelmatige
hobby-aktiviteiten..., zelfs
toneelvoorstellingen..
De goede werking van De
Hopperank hangt zeker en
vast af van de inzet van het
personeel. Het is belang
rijk dat ze van de bejaar
den houden en goed met
hen omgaan. Er ligt wel
eens ,,een haartje in de
boter». Maar telkens
wordt dan alles wel uitge
praat door een «begrijpen
de» direktie. Sinds 13 ja
nuari 1982 kunnen de in
woners met vragen, wen
sen, suggesties en eventue
le klachten via een «Be-
jaardenraad» terecht bij
de direktie, die deze via
het O.C.M.W.-Rusthui-
zenkomitee laat behande
len. Voorzitter is Paula
Boxtael, ondervoorzitter
Florine Verdoodt. De ver
gaderingen worden thans
driemaandelijks gehou
den. Zo wordt aan de be
woners meteen inspraak
verleend over de totaliteit
van het leven in het rust
oord zoals het waait en
draait (de huisvesting, de
menu's, de gezelligheid,
de ontspanning...). Daar
bij hoort dan ook nog de
publikatie van een info
blad waarin de resultaten
kenbaar gemaakt worden
en de familiegeest bevor
derd.
Er heerst duidelijk een
goede sfeer binnen de mu
ren van het rustoord. En
om dit alles is het zeker
goed voor bejaarden te le
ven in «De Hopperank» te
Erembodegem!
D.B.
Over deze problemen
spraken op de info-verga-
deringen Wim Verleysen,
ere-gedeputeerde, erese-
nator en momenteel on
dervoorzitter van de ad
viesraad voor de Derde
Leeftijd en Richard
Goossens, voorzitter van
het OCMW Aalst.
Klachten
Senioren uiten vaak al dan
niet gegronde klachten.
We laten de gegrondheid
ervan over aan uw goed
dunken.
«We willen graag deelne
men aan het verenigingsle
ven in de stad maar heb
ben geen transportmiddel.
Toch vernemen we dat er
een mindcr-mobielencen-
trale bestaat en dat er vrij
willige chauffeurs beschik
baar zijn».
«We zien ook graag een of
andere opvoering in De
Werf maar die hebben
meestal 's avonds plaats en
dan kunnen we er niet
heen. Wc vragen niet dat
de avondvoorstellingen
zouden worden vervangen
worden door matinees.
Wel echter dat er namid
dagvoorstellingen zouden
aan toegevoegd worden
waar mogelijk».
«In de stadsbrochure die
informatie verstrekt over
alle mogelijke zaken
wordt niets vermeld over
de werking van het
OCMW. En van de ge
plande «groene telefoon»
hebben we niet veel meer
gehoord».
«Op de H. Hartparochie
stond één kaarthuisje. Het
werd druk bezocht want
de verantwoordelijke no
teerde elke dag van 15 tot
20 bezoekers. Maar toen
de man in kwestie ziek
werd, werd het kaarthuisje
afgebroken.
Spijtig genoeg was één van
de kaarters daarvan der
mate onder de indruk dat
hij zich verhing».
Wim Verleysen
Een beleid voor senioren
moet stoelen op hun be
hoeften, werd door Wim
Verleysen gesteld. Daar
toe werd een brede enquê
te georganiseerd. Toen
werden enquêteurs door
het stadsbestuur ter be
schikking gesteld en trok
ken een jaar lang de baan
op. Ruim 10.000 van de
16.000 senioren werden
thuisgevonden en hadden
zich akkoord verklaard de
vragen te beantwoorden.
Een psycholoog-socio
loog, een maatschappelijk
werker en een binnenhui-
sarchitekt (het ging vaak
ook over huisves
tingsproblemen) rafelden
de antwoorden uit elkaar
en trachten er valabele in-
dikaties, wellicht konklu-
sies uit te trekken.
Daaruit alleen bleek reeds
dat 892 senioren zichzelf
niet kunnen behelpen. 892
op 16.000 is wellicht een
klein percent maar zeker
niet te verwaarlozen want
het gaat over 892 mensen.
Ook bleek uit de enquête
dat heel wat mensen on
wetend zijn over wat voor
hen bestaat en gedaan kan
worden. Toch werd de 60-
plus gids hen bezorgd, zijn
er de wekelijkse persbe
richten, werden in 5 deel
gemeenten hoorzittingen
georganiseerd en lokte een
infonamiddag in de Kei
zershallen een vol huis.
Adviesraden
Wim Verleysen hoort wel
eens zeggen dat adviesra
den gewoon zoethoudert
jes zijn om de mensen be
zig te houden. Hij stelt
alleszins dat zulks in zijn
inzichten alleszins niet het
geval is. Eventuele knel
punten worden ter plekke
bekeken en bestudeerd
wordt hoe eraan kan ver
holpen worden. Zo noemt
hij onder meer gevaarlijke
kruispunten, moeilijke
oversteekplaatsen wegens
hinderend groen, ontbre
ken van een verhoogde
opstap aan bushaltes voor
anders-validen en te wei
nig openbaar vervoer 's
avonds.
Verder werd gesteld dat
de meeste door senioren
betrokken woningen verre
van aangepast zijn aan he
dendaagse noden. Toch
kunnen senioren niet ge
nieten zoals andere bur
gers van leningen met ver
laagde rentevoet.
Zelfstandig wonen maar
niet eenzaam
92% van de Derde Leef
tijd wil enkel in een rust
huis als het echt niet an
ders meer kan. «Als ik
mijn plan niet meer kan
trekken».
Geopteerd wordt alge
meen voor service-flats.
Mensen wonen er zelfstan
dig dicht bij een diensten
centrum waar ze voor alles
en nog wat terecht
kunnen.
De adviesraad suggereer
de trouwens dat dergelijke
flats zouden worden ge
maakt van het gebouw
«De Rink» naast Netwerk
in de De Ridderstraat.
Gezegd eveneens werd dat
4.000 seniores behoefte
hebben aan een alarmtoe
stel om het in noodgeval
niet geïsoleerd te laten.
Service-club Lions stelt er
een paar honderd ter be
schikking maar dat is
uiteraard verre van vol
doende. De adviesraad
vraagt dan ook dat het
stadsbestuur er een aantal
zou aankopen.
OCMW ten dienste
OCMW-voorzitter Ri
chard Goossens wil de in
tegratie van bejaarden in
de gemeenschap bevorde
ren. Daarenboven stelt het
OCMW een bredewaaier
diensten ter beschikking.
Hij stelt echter dat het
OCMW-Aalst arm is ten
opzichte van OCMW's el
ders en dat dus heel wat
voorstellen niet haalbaar
zijn om financiële
redenen.
Aalst moet dan ook zuinig
werken. Na Brugge is de
toelage die het OCMW
van het stadsbestuur ont
vangt verhoudingsgewijs
de laagste van heel Vlaan
deren.
Diensten
Graag verwijst Richard
Goossens maar de be
staande diensten als klus
jes-, poets- en de onlangs
opgerichte gereatne-
dienst. Evenzo de dienst
budgettering die een aan
tal mensen begeleidt in het
besteden van hun financië
le middelen.
Momenteel stelt het
OCMW niet minder dan
90 gezins- en bejaarden
helpsters ter beschikking
plus 62 schoonmaaksters.
Deze personen bedienden
verleden jaar 420 klanten
waarvoor ze 86.000 uren
presteerden. Klusjesman
nen hielpen 148 mensen,
12 aanvragen moesten
echter worden afgewezen
vooral dan dakwerken.
Het moeten immers klus
jes blijven en niet echte
grote herstellingswerken.
Verder kon het OCMW
180 gezinnen helpen met
voedsel van de Europese
Gemeenschap.
En in de sociale sektor zijn
momenteel 2.000 dossiers
in behandeling gaande van
bestaansminimum over
dienstverlening, budgetbe
geleiding, geplaatste kin
deren, borgstellingen in
vreemde rustoorden tot
rechtsbijstand. Het ganse
gamma van de dienstverle
ning.
Rusthuizen
In de Aalsterse rusthuizen
verblijven momenteel 175
senioren in Sint-Job, 85 in
Sint-Lieven en 54 in Hop
perank, de dagprijs is 650
fr. doch de werkelijke
kostprijs is veel hoger: 776
fr. in Sint-Job, 1.138 fr. in
Sint-Lieven en 1.096 fr. in
Hopperank. Dat betekent
dat de stad er per jaar
zowat 30 miljoen moet bij
passen, 650 fr. dagprijs,
vergeleken bij soortgelijke
instellingen, is laag, be
sluit Richard Goossens.
Opvang
«Ons heel leven lang heb
ben we betaald, nu willen
we ook onder alle omstan
digheden valabel opgevan
gen worden» stelde dr.
Dierick namens de Derde
Leeftijd. «We zijn zowat
één vijfde van de totale
groot-Aalsterse bevolking
en willen allerminst bui
tenspel worden gezet».
Een tussenkomst waarmee
dr. Dierick algemeen ap
plaus kreeg.
Memorandum
Momenteel legt de Aal
sterse adviesraad voor de
Derde Leeftijd de laatste
hand aan een memoran
dum met de wensen en de
behoeften van de senio
ren. Alle partijen en be
leidsmensen krijgen dat
memorandum toege
stuurd, eventueel om ge
deeltelijk overgenomen te
worden in het partijpro
gramma. Het bevat 290
ideeën en suggesties. En
na de gemeenteraadsver
kiezingen wordt het volle
dig aktueel!
LH
Leven mensen misschien te lang
OCMW-raadslid Eddy Dierickx stelt dat demografisch
onderzoek uitwijst dat we in de nabye toekomst meer en
meer met een vergryzende bevolking zullen te maken
hebben.
Aalst. Bezigheidsterapie in de Hopperank in de kijker
Voor het bepalen van
het beleid in de toekomst
o.m. voor wat betreft de
specifieke voorzieningen
voor bejaarden zoals: rust
huizen, rust- en verzor
gingstehuizen, bejaarden-
en serviceflats, diensten
thuisverzorging, bejaar
denhulp, bedeling warme
maaltijden, schoonmaak -
hulp, infrastruktuur en
hulp aan minder-valide be
jaarden, enz... zijn bij
gaande cijfergegevens en
statistieken van kapitaal
belang.
Ook voor het OCMW
van Aalst zullen de bejaar
den meer nog dan in het
verleden een belangrijke
doelgroep worden. De
vergrijzing van de bevol
king, het toenemend aan
tal hoogbejaarden, een
sneller ontslag in het zie
kenhuis, nood aan rust- en
verzorgingstehuizen en an
dere dienstverlening wor
den de problemen van de
maatschappij van morgen.
Alarmerend
In Aalst is de toestand
alarmerend, de klok bleef
er jaren stilstaan. Buiten
de aanvraag voor uitbrei
ding met 20 bedden in de
Hopperank en de vervan
ging van het middeleeuwse
Sint-Lieven door een
nieuw rustoord - maar
kwestieus dossier bevindt
zich echter nog in de em
bryonale faze - is er de
laatste jaren (bouw Sint-
Job) niets gebeurd op het
vlak van de huisvesting
voor bejaarden.
Prognoses wijzen uit dat
het aantal zestigplussers in
de nabije toekomst fors zal
stijgen; in vergelijking met
1980 zouden er in 1990
ongeveer 25% meer zes
tigplussers zijn en in 2000
zelfs met circa 50% stij
gen.
De huidige en toekom
stige beleidsmensen heb
ben dan ook de verdomde
plicht de noodzakelijke
beslissingen te treffen.
Voor de senioren dient
dan ook een gevarieerd
aanbod van huisvestings
mogelijkheden te worden
gerealiseerd. Op het vlak
van zelfstandig wonende
bejaarden is er te Aalst
- een privé-initiatief in
ontwerpfaze te Hofstade
uitgezonderd - nog niets
voorzien. En sociale
bouwmaatschappijen heb
ben praktisch dergelijke
infrastruktuur niet waar
gemaakt. Overleg is dus
onontbeerlijk tussen stads
bestuur, OCMW-raad,
bouwmaatschappijen en
privé-sektor.
Schrijnende nood
Er is schrijnende nood
aan huisvesting voor se
nioren te Aalst. In de deel
gemeenten heeft alleen
Erembodegem een stede
lijk rusthuis en Herdersem
een privé-instelling.
Heel wat senioren laten
zich echter niet meer in
schrijven in stedelijke in
stellingen omdat de wacht
lijst er te groot is. In Sint-
Job staan er 66 personen
op de wachtlijst, in Hop
perank Erembodegem zijn
er dat 55 en in Sint-Lieven
12.
Stijging van het totaal
bevolkingsaantal is enkel
te wijten aan het realise
ren van nieuwe woonwij
ken als Torensveld te Hof-
stade, Goosenbroeck te
Meldert en eerlang ook
Damkouter te Gijzegem.
De bevolking van Aalst-
Centrum en Hofstade is
het oudst, die van Herder
sem jongst van heel groot-
Aalst.
Sint-Job beschikt over
165 bedden, Sint-Lieven
over 54 en Hopperank
over 96. Een uitbreiding
met 20 bedden is aange
vraagd. De prijs is mo
menteel vastgesteld op 650
fr. per dag en 1100 fr. voor
een echtpaar, in Dender-
rust Herdersem zijn 94
bedden van kategorieën
B, C en H. De prijs per
maand bedraagt in katego-
rie 1 15 h 20.000 fr., in B
20 25.000 fr., in C 25
30.000 fr., in D 30 35.000
fr., in E 35 40.000 fr. en
in F is de prijs individueel
te bepalen. Voor een echt
paar wordt die som ge
woon verdubbeld.
(L.H.)
Op voorstel van de kledij-
kommissie werd aan de ge
meenteraad voorgesteld
de vergoeding voor kledij
te verhogen. Voor de offi
cieren van 22.170 fr. naar
27.000 fr. en voor de ande
re personeelsleden van
20.140 naar 22.000 fr.
Men had echter zonder de
waard gerekend want Jan
De Bruecker maakte
objekties. Bijna vanzelf
sprekend keerde niemand
zich tegen dit vtoorstel.
Toch werd het punt ver
daagd. Uit vragen van Jan
De Bruecker bleek inder
daad dat dit punt niet
vooraf werd besproken in
het VGV, het komitee
voor Veiligheid, Gezond
heid en Verfraaiing.
Jan De Bruecker had in
derdaad geïnformeerd of dit
punt op bewust komitee
besproken was geweest en
zo ja, welk advies het had
meegekregen.
Personeelsschepen Paul
Stockman zegde dat op dat
komitee geen enkele vraag
was gesteld en dat het punt
in kwestie dan ook niet
behandeld is geweest.
Jan De Bruecker volhardt
echter en zegt dat dat punt
op het komitee moet voor
gelegd worden na een lang
welles-niettesspel. Met de
inhoud zelf, het optrekken
van de kledijvergoeding,
had niemand enige moei
te, wel met de manier
waarop.
Burgemeester De Kerpel
stelde dan ook voor om
alles volgens de reglemen
tering te laten verlopen
het punt te verdagen.
CVP-fraktieleider Her
man Goossens opteerde
echter eerder het punt da
delijk goed te keuren en
achteraf na te gaan waar er
qua syndikaal statuut iets
zou mislopen zijn.
De burgemeester hield het
echter bij het zekerste en
verdaagde dit punt. De
politic moet dan nog even
geduld oefenen. De eerst
volgende gemeenteraads
zitting is reeds op dinsdag
31 mei.
Danny Denayer wilde op
de jongste gemeenteraad
vernemen wat er te gebeu
ren staat met de woning
van wijlen Pieter De
Bruyn. De woning die de
ze professor, meubelont
werper en laureaat van de
Staatsprijs in de Stations
straat betrok, is uiterst ori
gineel ingericht als ver
werkelijking van zijn
ideeën over design en ei
gentijdse vormgeving.
Danny Denayer vreest dan
ook dat dit interieur zou
kunnen verloren gaan
moest er iets met het ge
bouw gebeuren. Bijvoor
beeld verkopen en er een
appartemtsgebouw op
trekken.
Mare Galle voegde eraan
toe dat De Bruyn duidelijk
allerminst sant was in ei
gen land. «Bij zijn begra
fenis stapte niemand van
het college achter de lijk
baar, maar achter die van
Mozart was ook alleen
maar zijn hond». Galle
stelt voor dat van De
Bruyn een aantal werken
zouden worden aange
kocht door de stad.
Storend
Schepen De Maght zegt
niet de minste weet te heb
ben van verkoop of ver
bouwing van bedoeld huis.
Ze leest een tekst uit een
degelijk werk waaruit
blijkt dat «in de Stations
straat belangrijk is qua ge
bouwen doch dat homoge
ne gevels er gestoord wor
den door nieuwbouw». En
dat laatste slaat dan op het
huis De Bruyn, nummer
16...
Ze wil alleszins het inte
rieur van deze woning aan
een grondig onderzoek on
derwerpen.
LH
