Frisse wind over Daknam
New-look
K.A.V.D.
ontmaskerd
"Een degelijk
elftal uitbouwen,
vraagt tijd"
Aimé Anthuenis
Bij DENDERSPORT
André Scherpereel
sportief koördinator
De eersteling
van Gunther De Cock
De Voorpost - 19.8.1988 - 17
De Voorpost
VOETBAL
Nooit voorheen zat Aimé Anthuenis met zoveel vraagte
kens opgezadeld by het begin van een nieuw seizoen.
Van de ploeg die de Lokerse oefenmeester twee seizoenen
geleden naar Europees voetbal loodste, bleven nog slechts
enkele spelers over. De rest zwermde uit naar andere
oorden. Het wordt voor Anthuenis ongetwijfeld een kam
pioenschap van zoeken en tasten naar die ideale speelstyl.
"Lokeren sloot een tijdperk af", zegt Anthuenis hierover.
"Het is zo goed als helemaal opnieuw beginnen. Om weer
een degelijk elftal te smeden, is tijd nodig. Daarom
beschouw ik mijn opdracht ook als een werk van verschei
dene seizoenen. Maar in voetbal gaat alles zo snel datje ook
met onmiddcllyke resultaten moet kunnen uitpakken of je
gaat helemaal ten onder. Alleen als je het hele jaar door
buiten degradatiegevaar kunt blyven. kan je rustig bou
wen. Als we daarin slagen zit er misschien iets meer in dan
een plaats in de grijze middenmoot."
Aimé Anthuenis ging met Lokeren een verbintenis aan
van drie seizoenen. Precies dit voorstel tot een langdurige
verbintenis gaf by de Lokeraar de doorslag.
"De club trok niet onmiddellijk de grote namen aan.
Maar de gevoerde transfers kwamen er stuk voor stuk na
veel overleg en scouting. De nieuwkomers beschikken over
heel wat talent. Zij hebben de kwaliteiten in huis om door te
breken. Het valt nu af te wachten hoe zij de moeilijke
Voetbal. Trainer Aimé Anthuenis, terug naar de oude
stal (ds)
overgang naar topvoetbal zullen verteren. Dat niet alle
nieuwelingen meteen doorbreken, ligt voor de hand. In
voetbal mik je niet elke keer in de roos", vindt Aimé
Anthuenis.
De Lokerse coach blikt ook al verder vooruit. Indien het
komende seizoen een meevaller wordt, kan er op langere
termijn aan een sterk elftal gebouwd worden.
"Niet het grote aantal transfers wordt dan belangrijk. Ik
spiegel me vaak aan dubs als Waregem en Luik. Z|j
vertoeven nu al jaren in de subtop, trachten hun kern zo
goed mogelijk te behouden en doen elk seizoen één of twee
valabele transfers. Met het feit dat de groten met het talent
gaan lopen, dat bij Lokeren is gerijpt, heb ik me al
verzoend. Dat gebeurde met Keshi, Dimitri M'Buyu en
Ukkoncn en heel recent met Bruno Versavel. Je kan die
jongens niets verwyten. Wie hoger kan, mag zo'n kans aan
zich niet laten voorbijgaan."
Inmiddels heeft de Lokerse trainer uit de oefenpartijen al
een en ander kunnen leren
"Ik heb alle mogelijke kombinaties en opstellingen ten
overvloede kunnen uittesten", vertelt hy. "Maar van een
ploeg met zovele nieuwe gezichten maak je niet zomaar een-
twee-drie een geolied geheel. We hebben ons met overgave
op dit seizoen voorbereid. De resultaten zullen in grote
mate de sfeer in de spelersgroep bepalen."
Aimé Anthuenis houdt mooie herinneringen over aan
zijn tyd by Charleroi.
"Mijn korte verblijf by de Karolingers betekende een
verryking voor myn loopbaan. Ik werd er als Vlaming heel
goed opgevangen en benaderd. Ik kon werken in een prima
sfeer, met een spelersgroep die er alles wou voor doen om
vooruit te komen. Ook het bestuur is er byzonder ambi
tieus. Het wil absoluut hogerop. Ondanks dit alles voel ik
mij in myn geboortestad nog steeds het best in myn sas",
besluit Aimé Anthuenis.
Vivian Bogaert
PROMOTIEAKTIE TOT 31 AUG.
VOETBALSCHOENEN
tot -20% KORTING
Franz Courtensstraat, 32
DENDERMONDE - 052/21.32.54
Vorige zondag verscheen
Sporting Lokeren aan de af
trap van de nieuwe voetbal
kompetitie met een fel gewij
zigde kern. Het vijftiende sei
zoen in eerste afdeling ging
van start zonder de vertrouw
de gezichten van Bob Hoo-
genboom in het doel en Ron-
ny Somers achteraan. Beide
spelers waren respektievelijk
goed voor veertien en dertien
jaar dienst in de basispioeg.
Beiden groeiden de voor
bije seizoenen uit tot voetbal
monumenten die in grote ma
te het gezicht van het ambi
tieuze Lokeren hebben
bepaald.
Ook Angelo Nijskens zeg
de Daknam vaarwel en gaat
zijn geluk beproeven in de
Bundesliga, bij Bayern Uer-
dingen. Nog anderen vertrok
ken en dan denken we vooral
aan Bruno Versavel. "de
transfer van het jaar". Wel
licht is voor de pas 21-jarige
Diestenaar een grote toe
komst weggelegd bij KV Me-
chelen doch, ere wie ere toe
komt: de basis van zijn voet
balloopbaan legde hij onge
twijfeld op Daknam.
Om het rijtje volledig te
maken vermelden we nog het
Vertrek van Walter De Greef
die, na een rampenseizoen,
naar Patro Eisden gaat. Da
niël De Raeve zal de kleuren
van Genk gaan verdedigen,
Didier Verheuge en Dirk De
Wachter, twee typische
jeugdprodukten van Sporting
Lokeren, tekenden respektie
velijk voor FC Roeselare en
Sportkring Sint-Niklaas. Luk
Limpens, vorig jaar weinig of
niet aan de bak, trekt terug
naar zijn oude stal Eendracht
Aalst en-de Pool Pawlak - die
vorig seizoen de verwachtin
gen van het Lokerse bestuur
niet kon inlossen - zit intus
sen goed en wel in zijn vader-
Een hele boterham, maar
de leegte die het rijtje ver
trekkers achterliet, werd op
gevuld met een zevental
nieuwkomers. Hun namen
klinken nog lang niet als klok
ken, maar in het nabije verle
den bewezen de Lokerse be
stuurders dat met de aanwep
ving van veelbelovende jonge
voetballers soms schitterende
resultaten konden behaald
worden.
Met Aimé Anthuenis, die
twee seizoenen geleden met
zijn jonge garde toch een Ue-
fa-ticket veroverde, wil Spor
ting Lokeren bouwen aan een
hecht en weerbaar elftal dat
de komende jaren de uitda
ging van het topvoetbal
aankan.
Die twee laatste seizoenen
is men trouwens op Daknam
niet van emoties bespaard ge
bleven. Eerst de euforie na
een schitterend seizoen en vo
rig jaar dan de stress van de
degradatiestrijd. Pas in de
slotsekonden van de vorige
kompetitie was Lokeren ze
ker van zijn behoud in de
hoogste voetbalklasse.
Er werd dus weer geop
teerd voor jeugdige spelers,
nadat gebleken is dat het aan
trekken van "routiniers" hele
maal geen garantie is voor
sukses. Vandaar ook de te
rugkeer van Aimé Anthuenis
die het verre Charleroi liet
voor wat het was en voor drie
seizoenen tekende voor de
Wase ploeg.
Geen klinkende namen bij
de nieuwkomers, zoals we al
schreven. We zetten ze op een
rijtje:
Johan Moors en Pierrot
Schieppers. beiden van Ton
geren; Patrick Stalmans
maakte het overstapje Beve-
ren-Lokeren, Bert Deroover
komt van Zwarte Leeuw Rij-
kevorsel waar hij vorig sei
zoen topschutter was. John
Etim Esin komt van AA
Gent, Ludo Geens van Wa
terschei en de Nederlander
Peter Eikelboom wil zijn kans
wagen bij Lokeren nadat hij
bij Beerschot vorig seizoen in
ongenade gevallen was.
Van Patrick Stalmans en
Peter Eikelboom wordt ver
wacht dat zij een onmiddellij
ke versterking vormen voor
de ploeg.
Een specifieke plaats in de
rangschikking wordt op Dak
nam vooralsnog niet voorop
gesteld. Buiten de degradatie
zone blijven is de allereerste
betrachting, stellen de be
stuurders. Entoesiast en dege
lijk voetbal brengen is de
tweede.
Met de terugkeer van Aimé
Anthuenis als oefenmeester,
geassisteerd door Wlodek Lu-
banski, met de komst van een
sportief koördinator en de
vernieuwing van de akkomo-
daties, waait opnieuw een
frisse wind over Daknam...
(v.b.)
Voetbal. John Etim, het 18-jarige zwartje van AA Gent,
speelt al van in de voorbereidingsperiode de Lokerse
pannen van het dak (ds)
Op Daknam werd de voorbije weken hard gewerkt aan
de schoonmaak van de installaties en de verfraaiing van de
werkruimten op het sportstadion. Bezieier van deze op
knapbeurt is André Scherpereel, sinds mei sportief koörd
inator van de klub.
"Noem me vooral geen manager", zegt Scherpereel. "Ik
hou niet van dat woord Bovendien kan ik niet vergeleken
worden met wijlen Alois Derijcker. Voetbal is mijn hobby
en wat ik het komende seizoen wil verwezenlijken, ligt
zowel in het sportieve als in het extra-sportieve vlak.
Zo hoop ik enkele toestanden bij Lokeren te helpen
rechttrekken. Een grondige opsmuk van het stadion is er
een van. Verder wil ik me bezighouden met de verbetering
van de relatie met pers en publiek. Bovendien zou ik graag
meewerken aan een betere strukturering van de klubwerk-
ing. Op sportief gebied beschouw ik mezelf als de kontakt-
man voor spelers en bestuur"
André Scherpereel is een Westvlaming, in Oost-Vlaan-
deren opgegroeid. Hij is een goede vriend en streekgenoot
van Urbain Braems en is zowel in wieier- als in voetbal
kringen wijd en zijd bekend.
Op Daknam is men er trouwens van overtuigd dat de
komst van de sportieve koördinator een verrijking bete
kent voor de algemene werking van de klub.
(v.b.)
WIELRENNEN
Nieuwelingen
Net een week voordat
broer Garry in de eigen
Hoogstraat te Bazel met de
bloemen aan de haal ging,
pikte nieuweling Gunther De
Cock ook in de oppergaai. Hij
rukte zich los op zo'n vijfhon
derd meter voor de streep en
behield een kleine voor
sprong. In feite had niemand
hem als favoriet voorop ge
schoven.
"Wat mijn broer kan, moet
ik ook kunnen, had Gunther
geredeneerd en dat vertelde
hij ook lakoniek voor de mi-
krofoon toen hij door de pre
sentator van dienst over de-
wedstrijd werd geïnterpelleerd
Vader De Cock stond, fier als
een gieter, zijn zoon bij toen
die het midden een kermisvie-
Lokeren-Beerschot 4-0. Feretic hUszaros, vorig jaar aan- re""1 PuWiek allemaal mocht
getrokken als spits^ werd door trainer Anthuenis naar het u,,®§8en;
middenveld overgeplaatst. Een geslaagde zet. zo bleek M'J" behaalde von-
zondag (ds) ge week zijn derde overwin-
ning en ik dacht bij mezelf dat
het de hoogste tijd werd dat ik
mij ook eens liet gelden, zegt
Gunther De Cock.
"Nu, eerlijk gesproken, in j
een overwinning voor eigen
deur geloofde ik zomaar niet
Ik evolueerde wel bestendig
voorin, wat uiteraard moet l
wanneer je voor eigen publiek
moet presteren. Op vijfhon-
derd meter van de finish j:
waagde ik een uitval. Je kon
maar nooit weten, dacht ik bij
mezelf. En warempel... ik
won. Ik kon het eigenlijk
maar geloven toen ik goed en j
wel de streep had over- I
schreden."
Voor Gunther De Cock
was het de allereerste over
winning als nieuweling. Nu i
vrijdagavond zal hij proberen j
er ook in Haasdonk het beste j
van te maken.
(e.g.)
KAVD-LYRA 1-4
Het heeft een tijdje geduurd maar de nieuwe ploeg van
KAVD is tegen Lyra door de mand gevallen. Gewikt,
gewogen en te licht bevonden, althans door de Pallieters,
die fel gemotiveerd en in super-konditie tijdens de tweede
helft de KAVD-verdediging van het kastje naar de muur
speelden, daarmee de reputatie van sterkste verdediging
van de reeks naar het verleden schoppend.
Het is natuurlijk geen drama om tegen een goed draaien
de ploeg uit bevordering een pil te moeten slikken. Om
echter déze pil door keelgat van bestuur en supporters te
krijgen zullen de spelers nog veel water en bloed moeten
zweten.
Het liep allemaal op wieltjes tijdens de eerste vriend
schappelijke - en bekerwedstrijden - van het seizoen.
Tegen de reserven van Lokeren werd vlot gewonnen, tegen
die van Beerschot iets minder vlot maar toch, tegen Elewijt
werd een mooie uitslag behaald en thuis tegen VV Leest kon
de vreugde niet meer op.
Toch was het toen al duidelyk dat de defensie niet
helemaal ronddraaide. Er werden te veel goals tegenge-
scoord. Pas tegen Lyra is dit gebrek volledig in het daglicht
gekomen.
Tijdens de eerste helft kregen we vrij mooi voetbal met
twee ploegen die fraai voetbal lieten zien, ai was het toen al
duidelijk dat Lyra juister en beter kombineerde. Gelukkig
was er Kambala, die af en toe vonken van echt talent liet
zien. De Ruyter ook, maar die krygt onvoldoende steun
vanuit het middenveld, zodat hij al te dikwijls zijn bal
helemaal achteraan moet komen halen. Kambala dus. dé
ster van de eerste helft. Op een mooie doorsteekpass van
"Alberto" kon Nico Van Bogaert reeds vrij vroeg in de
eerste helft scoren. Op dat moment was de thuisploeg bezig
aan een verwoed offensief. De Lierenaars vingen het
meestal gemakkelijk op via hun fantastisch wroetende
middenvelders.
Nadat zy van hun eerste verbazing bekomen waren,
kwamen zij meer in het spel. Al kreeg De Ruyter een vrij
vlot toegekende vrijschop op de grote backlijn, die gemist
werd, toch schonk de ref geen penalty aan dezelfde speler,
toen die gewoon werd omarmd bij een doelpoging. Penalty
of niet wie zal het zeggen? In elk geval moeten de spelers t
een dergelijk geval niet inroepen om achteraf hun falen te
verklaren. "2-0 en dan de deur dicht", is misschien iets
voor mensen die nog in Sinterklaas geloven, maar de vier
treffers van Lyra zeggen genoeg.
Nog in de tweede helft geraakte Lyra langszij. Geen
ramp, dachten de plaatselijke supporters. We hadden het
overwicht, dus zullen we het in de tweede helft wel klaren...
Ze hadden echter niet goed opgelet. De manier waarop
het doelpunt gemaakt werd, was al een veeg teken aan de
wand. De lokale verdediging stond totaal machteloos.
Amper twee keren waren de Pallieters goed over de
middellijn geweest en evenveel keren hadden ze de paars
blauwe verdediging op een hoopje gespeeld met één doel
punt als gevolg.
Toch bleek de KAVD-aanhang het goede humeur niet te
verliezen, want ondertussen was een bezoekende speler met
rood naar de kleedkamers gestuurd. Het warme weer en de
man-meer-situatie zouden de rest wel doen.
Wel integendeel. Het ging van kwaad naar erger. Kam
bala werd vervangen door De Breuck en nu kreeg De
Ruyter zeker geen voedsel meer voor zijn soms inentieve
aanvallen, die niet steeds door zyn maats worden begrepen.
De Baere deed wat hij kon, maar die rakker kennen ze daar
ook en hy kreeg konstant twee man in zijn buurt.
Tijdens de eerste helft was al tot uiting gekomen dat
KAVD duidelijk een echte spits, gelijk Rodrigo, mist. In de
tweede helft zou ook de zwakte van de verdediging bewezen
worden.
Ondanks het drukkende weer en het mannetje minder
begon Lyra zeer snel te spelen. De KAVD'ers begon het
zwart voor de ogen te zien en voor ze het goed beseften zat
er al een tweede pot in hun kas. De twee blonde jongens van
Lyra hadden de ganse defensie opgerold, keeper incluis. Nu
moest er dus door KAVD vooral aan aanvallen gedacht
worden, maar dat was teveel voor sommigen. Zy hadden
blijkbaar op een rustige zomernamiddag gerekend en
rommelden maar wat aan.
Lyra zag de kans schoon en toen een van hun aanvallers
gans alleen door de Dendermondse verdediging geraakte,
was het opnieuw prijs. Zes man stond er sprakeloos naar te
kijken. Dat was nog eens voetballen! Toen het er al niet
meer opaan kwam scoorde Lyra een vierde keer. Krek op
dezelfde manier. De bal mooi naar een plaatsje waar
vrywel niemand stond en tegen dat de Dendermondse
verdediging in 't snotje had wat er gebeurde en zich
omgedraaid had. was de Lierenaar al vertrokken. Een
mooier voorbeeld van wilskrachtig en efficiënt voetbal kon
paarsblauw in het begin van het seizoen niet krijgen.
Het is natuurlijk gebeurd tegen een bevorderingsploeg.
maar het stemt toch tot nadenken. Het is niet het akade-
misch voetbal van Leest, wat in eerste provinciale gespeeld
wordt, maar het viriele voetbal van Lyra. Met Filip Seghers
was het anders geweest, zegt men wel eens. Inderdaad, dat
kan, vooral by de talryke hoge ballen in de buurt van het
bezoekende doel, maar één speler kan toch het mooi weer
niet maken.
Er zal allicht een hartig woordje gesproken worden
tijdens de komende trainingen, want wie er zeker niet
sprakeloos stond naar te kijken was Toon Pfaff en diens
oratorische gaven zullen zeker in de loop van de komende
weken nog meer tot uiting komen.
Dendermonde heeft beslist goede aankopen gedaan,
maar moet er nu nog een ploeg van smeden. Met flitsen van
enkelingen geraak je niet verder, hoe oogstrelend die dan
ook mogen zyn. m.d.b.
