T.I.L. - K.N.S. «Ein abend in Wien»
Erpe-Mere: heemkundige kring herdenkt
Yolanda Suys met monografie
Schilderijen en skulpturen
van Van den Bossche
«Zakdoek» ambiance bij Vlaamse Kriiti
en V.T.B. Erembode gein-Ter joden
Patrick Bernauw aan het woord
bij Davidsfonds-Erembodegem
«Het eerste
avondmaal»
van Tejater 80
Kunstgalerij 't Hof te Puttens
te Lede breidt uit
14 - 30.9.1988 - De Voorpost
Kuituurcentrum De Werf Aalst
De komende week biedt het Kuituur centrum De
Werf aan de Molenstraat te Aalst een erg geva
rieerd menu met overwegend teater maar ook met
heerlijke operetteklanken. Kwaliteit, erg publiek
gericht boulevard teaterschitterend drama en
feeërieke Weense operette. Voor elk wat wils dus,
al staat er geen Shakespeare geprogrammeerd.
Aalst. Het Naaikamertje komt naar de Werf
Tot en met verkiezingszondag 9 oktober kan u in
het Kultureel Centrum Affligem, Abdijstraat, te
recht voor een tentoonstelling van werken van
schilder en bronsgieter Alfons Van den Bossche,
een man die er tentoonstelt voor eigen volk. Deze
rasechte kunstenaar uit de Fosselstraat geniet
nationale en internationale waardering en te Af
fligem toont hij zich wellicht sant in eigen land.
Van amateur naar beroeps
Alfons Van den Bossche
werd geboren te Ander-
lecht op 19 augustus 1940,
Sedert zijn prille jeugd
woonachtig te Hekelgem.
Na zijn studietijd te Aalst,
specialiseerde hij zich in
de houtsnijkunst, en beoe
fende 10 jaar de sculptuur
van het meubilair.
Als ervaren vakman leerde
hij dagelijks omgaan met
gevarieerde houtsoorten,
zodat hij vele mogelijkhe
den die deze materie biedt
en omvat, grondig leerde
kennen.
Door de stimulans van
kunstminnaars en andere
persoonlijkheden die zijn
talent ontdekten en hem
beïnvloedden, zegde hij
vaarwel aan alle
beroepsactiviteiten om
zich volledig te wijden aan
de beeldhouwkunst. Hij
genoot zijn opleiding aan
de Stedelijke Kunstakade-
mie van Aalst, onder lei
ding van beeldhouwer
Mare De Bruyn.
Houtskulpturen
Als houtsoorten werkt hij
vooral met de inlandse
soort notelaar en met de
hardere buitenlandse soort
sapeli. Het scheppen van
een houten beeld vereist
een grondige kennis van
de techniek van het hout
kappen. Men moet reke
ning houden met de nerf of
vezel van de boomstam,
evenals met de ader d.w.z.
de kronkelende streep die
in hout loopt.
Van de beelden van Alfons
Van den Bossche gaat
steeds een zekere monu
mentaliteit uit, een zekere
primaire kracht. En dat
geldt zowel voor zijn
kleine als voor zijn grote
formaten. Samenvattend
gezegd: een beeld van deze
kunstenaar is een omzet
ting van de realiteit in een
ruimtelij k-esthetische
vorm, die vooral beroep
doet op een harmonie van
lijnen en vlakken.
Hout en brond
Uit naam van haar echtge
noot prof. Vyncke, weer
houden in het buitenland,
belichtte echtgenote Lucy
de figuur van Alfons Van
den Bossche nader. Ook
deze kunstenaar toont
naast een aantal konstan-
ten duidelijk een evolutie
in zijn werk. Alhoewel zijn
lyrische komposities en
dierenfiguren in hout zeer
suksesvol bleken bleef Al
fons allerminst bij de pak
ken zitten. Monumentali
teit ook in kleine werken,
verfijnd evenwicht van de
volumes en harmonie in de
kompositie blijven hem
eigen.
Maar Fons ging qua vorm
aan het experimenteren
met nieuwe materialen.
Naast zijn meest gebruike
lijk sapoli en notenhout
werkt hij nu ook met ge
raffineerd pistoolgeschil
derd hout in warme kleu
ren en met metalen als zil
ver, brons en een enkele
keer ook staal. Maar dan
steeds in gestileerde
vormen.
Wat betreft de inhoud
sloeg Fons duidelijk de
metafysische weg in met
zijn bekommernis of er
soms op andere planeten
ook levende wezens toe
ven. Hoe zien die er uit?
Onder welke gedaante ma
nifesteren die zich? Bena
deren him vormen die van
onze mensen en dieren?
Zijn beelden zijn dan ook
suggestieve onderdelen
van de kosmos met zowel
aardse als ext ra-te rrestre
elementen Dat hij inhoud
en vorm tot ware harmonie
weet te brengen is een blijk
van zijn ingeboren talent.
Origineel allezins de kom-
binatie hout - brons die
vreemde expressiviteit uit
straalt. Puntige uitsteek
sels zijn als antennes die
verwijzen naar planeten of
planetoïden en die een be
korende suggestieve
kracht uitstralen.
Tentoonstellingen
Alfons Van den Bossche
nam reeds deel aan heel
wat groepstentoonstellin
gen maar exposeerde ook
reeds individueel in Aalst,
Gent en Siegen in de
Bondsrepubliek.
De expo is toegankelijk tij
dens weekends op zaterda
gen van 14.30 u. tot 20 u.
en op zondagen van 11 tot
13 en van 14.30 u. tot 20 u.
Woensdag 05.10: Toneel
gezelschap Ivonne Lex
speelt «Het Naaikamertje»
Als seniorenmatinee pro
grammeert De Werf op
woensdag 5 oktober om 14
u. een voorstelling van
«Het Naaikamertje» van
Georges Feydeau door het
Toneelgezelschap Ivonne
Lex uit Antwerpen.
«Het Naaikamertje» of
«Tailleur pour dames» is
de eerste avondvullende
vaudeville die Georges
Feydeau (1862-1921) in
1884 te Versailles schreef.
In de programmabrochure
bij dit stuk schreef regis
seur Ivonne Lex: «De spie
gel van Feydeau is van ge
slepen kristal en zijn
observatie zo scherp dat
wij niet anders kunnen
dan erom schateren. «In
deze komedie gaat het over
de huwelijkstrouw, of be
ter -ontrouw». Dr. Mouli-
neaux is nog maar 6 maan
den getrouwd met zijn
jong, onschuldig vrouwtje
Yvonne en toch bedriegt
hij haar reeds. Eén van
zijn patiënten, de mooie
Suzanne, is zijn uitverko
rene en de konsultaties
zijn dan ook op zijn minst
boeiend te noemen. De
echtgenoot van Suzanne,
Aubin, is echter vreselijk
jaloers en volgt haar over
al, zelfs tot bij de dokter
Moulineaux kiest dan
maar een veiliger plaats
voor zijn rendez-vous, het
atelier van een naaister die
dit ijlings moest verlaten.
Helaas is de rust van korte
duur en komen de meest
waanzinnige personages
het naaikamertje binnen
vallen. Het gaat zelfs zo
ver dat Moulineaux voor
kleermaker moet spelen en
de onmogelijkste kreaties
produceert! Natuurlijk
eindigt alles opperbest en
belanden alle respektieve-
lijke echtparen in eikaars
armen. Tot zo ver wat aan
gekondigd wordt.
Hoe het op de scène afgelo
pen is, weten we niet. Wij
verkozen immers na de
pauze van de première-
voorstelling niet meer te
rug te keren. Nochtans
was erg veel zorg besteed
aan dekors en kostuums
(Andreï Ivaneaux), was de
vertaling «David Cohn»,
alias I.L., erg degelijk en
akteerden de vertolkers
(o.m. Frans Maas, Polly
Geerts, Kurt Van Eeghem,
Andrea Croonenberghs)
heel vlot. Maar wat Ivonne
Lex als regisseur van dit
«Naaikamertje» maakte,
kon ons allerminst beko
ren. Zonder enige fantasie
of inventiviteit, oertradi-
tioneel (in de enge zin van
het woord!) werd het ge
heel op de planken gezet.
Vrijdag 07.10: K.N.S.
brengt in voorpremière
«Het huis van Bernards
Al ba» van F.G. Lorca
In 1985 nam het Gentse
Arcateater van Jo Decalu-
we «Het huis van Bemarda
Alba» (1936) van Federico
Garcia Lorca op het pro
gramma, de Nederlandse
vertaling was van Chris
Van De Poel en Marie-Clai-
re De Meyer en Pol Dehert
zorgde voor de regie.
Op 14 januari van volgend
jaar gaat in de Antwerpse
K.N.S. dit zelfde stuk in
première, Hugo Claus ver
taalde en Dominique Ser-
ron regisseert. Volgende
week kan u dit stuk echter
al in voorpremière gaan
bekijken in De Werf. «Het
huis van Bemarda Alba»
ontstond in 1936, het jaar
waarin hij door aanhan
gers van Franco gefusil
leerd werd. Hij zou zijn
laatste stuk zelf nooit op
gevoerd zien, het werd in
1945 in Buenos Aires ge-
kreèerd en pas in 1977, na
de dood van Franco, die
het verboden had, in Span
je gespeeld.
Sterker nog dan in zijn
andere stukken toont Lor
ca zich in dit «fotografisch
dokument» - zoals hij zijn
stuk noemde - een meester
in het beschrijven van de
onbeteugelde hartstocht
en de niet beantwoorde
liefde. Vooral de vrouwen
ziel boeit hem.
In beklemmende, sugges
tieve beelden beschrijft hij
het huis als een gevange
nis die de weduwe Bemar
da Alba voor haar vijf on
gehuwde dochters heeft
opgetrokken en waaruit
zij angstvallig elk kontakt
met de buitenwereld weert.
Als blijkt dat de verloofde
van de oudste een verhou
ding heeft met haar jong
ste dochter, grijpt ze onge
nadig in. Zelfs de intrede
van de dood belet haar niet
de harde wetten van de tra
ditionele (schijn-)moraal
in haar huis te handhaven.
Zaterdag 08.10: «Ein A-
bend in Wien»
Wie op de vooravond van
de gemeenteraadsverkie
zingen de partij en-propa-
ganda wel eens wil verge
ten en met een frisse geest
in het stemhokje wil te
rechtkomen, doet er goed
aan op zaterdag 8 oktober
naar De Werf te gaan,
waar het orkest van Eddie
De Latte samen met enkele
Weense solisten een ope
retteavond verzorgt. Voor
liefhebbers van Weense
operetteklanken is dit de
kans bij uitstek om een
hele avond te genieten van
hun favoriete muziek.
De sopraan Astrid Heli, de
tenor Ulrich Gantzen, het
Ballet Aïda en tenslotte het
orkest van Eddie De Latte
toveren de Aalsterse
schouwburg om tot het
feeèrieke, sprookjesachti
ge Wenen en geven de toe
schouwers het gevoel voor
een paar heerlijke uren
rasechte Wiener en Wiene-
rinnen te zijn. l.
Zo'n kleine 10 jaar gele
den, toen de Punk- en New
Wave-golf onze gewesten
«teisterde», grepen enkele
pubers naar een aantal
niet zo voor de hand lig
gende instrumenten, blok
fluit, viool, wasbord,
banjo...
Niemand vermoedde, dat
de moeilijk te definiëren
klanken die toondertijd uit
donkere, diepe, Vilvoordse
kelder ge welven galmden,
de eerste, schuchtere mu
zikale stappen waren van
ZAKDOEK.
Deze jonge kerels pakten
aanvankelijk uit met een
programma dat men met
een beetje goede wil als
«Volksmuziek» kon be
stempelen. Tot ieders ver
bazing, en niet in het
muist tot die van ZA
KDOEK zelf leek deze mu
ziek in te slaan! En ZA
KDOEK deed verder, ont
popte zich tot een heuse
«ambiance-groep» en werd
overbekend in Vlaanderen.
Ook Nederland ontsnapte
met aan de charmes van
dit gezellige viertal. Ze
werden er eerst «binnenge
haald als curiositeit»,
maar toch snel aanvaard
en graag beluisterd op me
nig festival, in teaters, in
jeugdhuizen.
ZAKDOEK bestaat nu bij
na 10 jaar (zelfs The Beat
les hebben dit nooit kun
nen zeggen!), uit dezelfde
mensen: Robert «Tisjke»
Theys (kontrabas), Erwin
Vandervelde (gitaar), Dirk
De Clercq (akkordeon) en
Tom Serkeyn (viool).
Op allerhande manifesta
ties en feesten, in heel wat
parochiezalen en volkshui
zen, op de radio en televisie
was en wordt ZAKDOEK
uitgenodigd om er «het
zonnetje in huis te
brengen».
Ongekompliceerde, tijdlo
ze muziek voor jong en
oud, recht voor de raap,
geen omwegen, uit het
hart en uit de maag, ditt is
voor ZAKDOEK goede
volksmuziek, meer niet.
Op zaterdag 1 oktober a.s.,
bieden de Vlaamse Kring
en V.T.B.-Erembodegem-
Terjoden iedereen de kans
deze heuse «ambiance- I
groep» nog beter te leren
kenne Afspraak te 20.30
u. in zaal Rubens, Ninove- I
straat 45 te Erembodegem- I
Terjoden.
Alvast een gevarieerd mu- I
zikaal gebeuren boordevol
hpiri-V9nj>itrDn.Ki I
Het «Eerste Avondmaal»: on
der deze ludieke benaming
organiseert Tejater 80 op za
terdag 8 oktober e.k. in het
Apostelken (O.L.Vrouwkerk
- Aalst) een etentje voor alle
sympatisanten, voor iedereen
die de werking van Tejater 80
vzw wil steunen.
Tejater 80 is voor zijn in
komsten aangewezen op de
steun van adverteerders,
abonnees en trouw publiek,
zeker nu de provinciale subsi
dies door een spijtig incident
voor twee jaar werden ge
schorst. Ook van de Stad
Aalst ontvangt Tejater 80 nog
een kleine subsidie, maar dat
is slechts een druppel op een
gloeiende plaat
De Tejater 80-ers zorgen zelf
voor de keuken en voor de
dienst.
Van 18 tot 24 uur zijn er
verscheidene smakelijke
schotels te verkrijgen aan de-
mokratische prijzen, baande
van 200 tot 350 fr.
Samen de schoonheid ervaren van woord en mu
ziek, van beeld en vorm.
Speciale aandacht voor eigen Vlaamse kunstzin.
Voor artistieke kreativiteit van hier. Méér weten
over de mens, zijn omgeving, Vlaanderen, de
samenleving... Het komt allemaal aan bod in de
vele Davidsfondsaktiviteiten.
Elk jaar gaat het Davidsfonds ook naar de men
sen toe met lektuur over mens en samenleving.
Patrick Bernauw, geboren
te Aalst in 1962 woont in
Erembodegem en gaat als
schrijver zijn eigen weg,
los van de «gevestigde»
proza-orde.Hij publiceer
de reeds heel wat werk,
o.a. bij Davidsfonds
Davidsfonds-Erembode
gem nodigde hem uit een
lezing te geven over de ont
wikkeling van zijn schrij
verstalent en over zijn lite
raire produktie tot nog
toe. Afspraak, vrijdag 7
oktober a s. te 20 uur in de
Krypte. Toegang gratis!
Patrick Bernauw werd ge
boren op 15 april 1962 te
Aalst. Hij volgde de Latijn-
Griekse humaniora aan
het Aalsters ateneum, ver
volgens 1 jaar pers en
kommunikatie en 1 jaar
sociaal assistent. Deze stu
dies heeft hij echter afge
broken om stripscenarist
te worden... Maar, na één
jaar, ging de uitgeverij in
faling Hij huwde in 1984
en woont nu te Erembode
gem, Brusselbaan 296. Hij
is thans produktieleider n
regisseur van ORAGE (On
afhankelijk Radiofonisch
Gezelschap, dat luisterspe
len maakt voor vrije ra
dio's). Maar literair is hij
bijzonder aktief. Als au
teur is hij erg veelzijdig
behalve toneel, luisterspe
len (voor de BRT en vrije
radio's) schreef hij, sinds
1985, Vlaamse Filmpjes,
in 1987 de roman «Helden
van heel even» (TOP-reeks,
Altiora), voor de jeugd.
Elk jaar verrast het bestuur van de heemkundige verschillende vlakken en
kring zijn leden met een aktiviteit die vast als een daarenboven telkens volle
uitschieter kan beschouwd worden. Deze keer dig belangloos. Trouwens,
hebben zij het klaar gespeeld om een lijvige 6011P8-08^ uh de inleiding
brochure te publiceren over hun gewezen secreta- vaj? h®j: boek spreekt voor
re8se van de kring, Yolanda Suys. Dit werk kon
echter slechts tot stand komen dank zij de mede- da r n
werking van Mia Suys die trouwens de auteur is overzicht te geven van
van deze rijk geïllustreerde monografie: een haar vele aktiviteiten, dan
betere huldeblijk aan de afgestorvene kon men ligt het in mijn bedoeling
zich amper voorstellen want als iemand dit ver
diende dan was het zeker en vast Yolanda Suys.
De auteur Mia Suys heeft len én de auteur én de
het boek niet zozeer op ge- heemkundige kring met
vat als een biografische deze publikatie him waar
studie over haar zuster dering uitdrukken tegen-
maar als een herdenking over Yolanda Suys. een feit
en vooral als een bena- waarvan zij te lang versto- JJad»
drukken van haar aktivi- ken gebleven is.
teiten in het verenigings- Yolanda 8uys Monografie
en het gemeenschapsleven Als afstammelingen van Deze bijdrage tot een korte
van haar dorp en ook daar- een geslacht van onderwij- biografie over Yolanda
haar totale inzet voor de autaur besluit met een bij-
miseriemens van het over- drage over haar heemkun-
wonnen en versoheurde dige aktiviteiten die zij
Duitsland. Samen met an- beoefende in de voetsporen
dere medewerkers van Me- van haar vader. Uit deze
re zorgde zij om ginder monografie blijkt zeer dui-
heel wat nood te lenigen. delijk dat Yolanda Suys als
Daarnaast heeft de auteur bestuurslid overal «wer-
het over haar leeropdracht kend» lid was Bovendien
en syndicale aktiviteit die is een gedeelte van haar
zich voor het grootste ge- levensloop op een over-
haar leven te projekteren deelte in het klooster te zichtelijke en bevattelijke
op het scherm van haar Mere afspeelde en waar manier beschreven door
rijke en vruchtbare loop- nien nooit vruchteloos op haar zuster Mia Suys, met
haar beroep deed. Het een vlotheid dat het boek
hoofdstuk over haar voor iedereen leesbaar
Vlaamse stellingname maakt. Elk hoofdstuk is
wordt grotendeels ingeno- rijk geïllustreerd en het
men door haar stuwende geheel geeft een zeer ver
kracht in de ABN-aktie. zorgde indruk.
Hier heeft zij een belang- Het lag in de bedoeling om
rijke rol gespeeld bij het de persoonlijkheid van Yo-
ontstaan van allerlei ker- landa Suys te schetsen en
nen in de scholen waar de- met deze prachtige bro
ze akties niet altijd wel- chure is zowel de auteur
Maar ook voor volwasse
nen heeft hij reeds heel
wat geschreven en gepu
bliceerd: poëzie zoals «Uit
de ou we-foto-doos» en
«Want de golem is geen
mens» (Opwenteling, 1983
en 1984). Romans en ver
halenbundels: «Mijn lieve
spookhdmaat» (Heideland-
Orbis, 1983), «De stille
vens van de dood» (Nioba,
1985), «Verschroeide Aar
de» (Nioba. 1986), «Het
Huis op de Heuvel» (Pan
dora, 1986), «De Witte
Vrouw» (Nioba, 1986), «De
Matrakkenmakers» (Nio
ba. 1987). Sinds 1981 pu-
blioeerde hij verscheidene
verhalen (SF en fantastiek)
in o.a. Ganymeder 6. 7 en
8 (Bruna), Zwarte Beertjes
Crime Jaarboek. Plot (Else
vier), Het Rijk der Lichten
(Manteau).
In de Davidsfonds-uitga-
ven '87-'88 bood Davids
fonds zijn leden een bundel
van acht kortverhalen aan,
getiteld: Hoogspanning.
Werk van Patrick Ber
nauw en zeven andere jon
ge Vlaamse auteurs, met
de klemtoon op het onge
wone, het fantastieke. De
ze jonge auteurs beklemto
nen «genoeg te hebben van
het geëxperimenteer in de
literatuur». «Een verhaal
moet een verhaal zijn en
liefst gekruid met humor
en spanning».
Een viertal publikaties van
Patrick Bernauw werden
reeds bekroond.
In 1981 werd hem de
«Prijs van de stad Harelbe-
ke voor kort proza» toege
kend
In 1982 kreeg hij de «Zuid-
vlaamse Poëzieprijs voor
jongeren»
In 1986 ontving hij de
«Prijs van de stad Harelbe-
ke voor de eenakter».
En «zijn» Vlaams Filmpje
«Grenspaal 151» werd ver
leden jaar bekroond met de j
«John Flandersprijs»
Wie nog meer wil veme- I
men over de ontwikkeling I
van Patrick Bemauws I
schrijverstalent en over I
zijn literaire produktie is
hartelijk welkom op de Da-
vidsfonds-avond van vrij- I
dag 7 oktober, 20 uur, in
de Krypte te Erembode-
gem. Toegang gratis!
D.B.
baan. Haar werk, haar
strijd, haar bewogenheid
vonden oorsprong, stuw
kracht en bezieling in de
vele affiniteiten die ze met
het Meerse volksleven
Vrijdag 30 september dan eens, diep en in het zelf zorgen voor een rond- j
wordt de VTB-VAB Galerij midden van haar werk leiding bij zijn werk.
't Hof te Puttens te Lede aantreft. Uit haar werk
heropend. De galerij werd blijkt ook haar Russische
heringericht en ook ver- afkomst. Zij wordt vrijdag ox,
ruimd. In een aparte plaats 30 september om 20.00 S^0!13 V in Amsterdam
kan men dan kunstwerken uur aan het publiek voor- J|ce'f een «anti-plat» in dc
gesteld door Joris De handel, een beschermstrip die
Smet. Men kan de tentoon- moet voorkomen dat scherpe
gaan bekijken van de 91
jarige Felix De Boeck en de
74-jarige Anto Diez.
Van 30 september tot 23
oktober expozeert in de ga
lerij Claudine Nemirov-
sky. Zij schildert in lichte
stelling bezoeken tot 23 voorwerpen de binnenband
oktober op vrijdag van lek stoten. De strip wordt ge-
19 00 tot 22.00 uur en tij- monteerd tussen binnen- en
dens de weekends van buitenband.
14.00 tot 22.00 uur. Op Op 9 september organizcerde I
buiten. Zij heeft het «Pro- zers-kosters was ook zij de Suys is in verschillende kom waren. Ook haar rol als de heemkundige kring
flel Van een Vlaamse weer inffPQlaffpn van het Irerlo hrmfrlotnlrlren lnere- 1-
fiel van een Vlaamse weg ingeslagen van het korte hoofdstukken inge-
Vrouw» geschetst sinds de onderwijs. Te Mere gebo- deeld en vangt aan met Jong-Davidsfonds en de geslaagd. Voor haar vroe-
penode dat Yolanda Suys ren in 1916 overleed ze, haar christelijke inge- plaatselijke afdeling van gere medewerkers kolle-
zich volop ging wijden aan samen met haar broer, in steldheid. met de Maria-
het welzijn van anderen een smartelijk ongeval in congregatie aan de kop
zonder daarnaast haar in- 1983. Tijdens dit betrekke- Daarnaast komt haar cari-
zet te vergeten voor het lijk kort leven heeft zij ech- tatieve bewogenheid waar- heeft ze ook een vooraan- blijvende herinnering
Vlaams en socio-cultureel ter een reeks prestaties ge- van de ingesteldheid zich staande rol gespeeld in de
leven ijl Mere. In feite wil- leverd die opvallend zijn op vooral manifesteerde in vzw Vlaams Centrum en de
het veel besproken hierin uitzonderlijk wel
het Davidsfonds wordt er ga's en iedereen die haar
gedetailleerd in verwerkt binnen en buiten het dorp
Gedurende enkele jaren gekend hebben, is dit
kleuren de zee, de kust en andere dagen uitsluitend Odette Belgium in samenwer- I
de storm. Haar werken op afspraak (053/ king met Fcbiac een sympo-
80.51.30). sjum over dg streepjescode, j
Op zondag 23 oktober om Ecn 142.ta| deelnemers uit de
10.30 uur brengt de VTB automobielwereld namen er
Kunstkring van 't Hof te aan decl en Crvaarden de 1
Puttens een bezoek aan de s,recpjescodc als ecn ade-
huidetentoonstelling Lau- kwaat mjddel om dc informa- j
rens Janda in het gemeen- tiestroom aan het goederen- I
tehuis van Wetteren De verkeer tussen klant en leve- I
75-jarige kunstenaar zal rancicr te binden.
hebben een impressioni
stisch tintje. Claudine Ne-
mirovsky maakt veel ge
bruik van het schilders
mes, waarmee ze de verf
doorklieft om zo in haar
werk een vorm van reliëf te
bekomen. Opvallend is ook
dat men haar naam meer
