Helpt de hop de boer er nog steeds bovenop?
Jean-Pierre Clement
ontwierp «Nuklear»
Frangois Van den Bergh,
nieuwe conservator
Een wonderbare
visvangst in Aalst
De Voorpost - 7.10.1988 - 3
Week van het Bos
43ste Hopwedstrijd te Aalst
De prijsuitreiking van de 43e hopwedstrijd georganiseerd door de Hopkommissie in
samenwerking met de Handelskamer Aalst en Gewest, het stadsbestuur en de
brouwerij Safir werd een viering waarbij weinig triomfantelijk geluid te horen was.
De toestand in de hopsektor is inderdaad allerminst om naar huis over te schrijven.
Het areaal vermindert ieder jaar, het aantal hoptelers slankt steeds verder af, en
bovendien was het een oogst die geteisterd werd door de hopduvel. Regen, wind,
storm en hopziekten, deden inderdaad noch de kwantiteit noch de kwaliteit goed.
Alleen de prijs kan bevredigend genoemd worden, doch als de produktie daalt moet de
prijs in omgekeerde richting stijgen om het zelfde resultaat te behalen. En dat
resultaat was ook verleden jaar reeds eerder bedroevend.
Het aantal binnengebrach
te balen beliep wel 82 en
dat is meer dan het dubbe
le van verleden jaar. Een
teken aan de wand want
voor de eerste baal van
minstens 35 kg werd een
vergoeding uitgeloofd van
1.000 F, voor de 2e en 3e
bedraagt die 400 F en voor
alle volgende telkens 200
F.
De jury hanteerde voor de
keuring volgende normen:
vochtgehalte, lupulinege-
halte, vorm, pluk, kleur en
aroma.
Hopkommissie
Voorlopers van de huidige
organisatoren waren de
«Bestuurskommissie van
de hopmarkt» en de «Ste
delijke Waag» reeds aktief
in 1913. Na wereldoorlog
II werd de Hopkommissie
dan dé organisator.
Een aantal mensen die
zeer verdienstelijk werk
gedurende vele jaren le
verden werden dan ook
vereremerkt, o.m. Louis
Meert, 30 jaar sekretaris,
Paul Callebaut en Maurice
Fach, 30 jaar bestuurslid
en verder o.m. Willy Cal
lebaut, Walter Van
Brempt en Etienne Moer
man. Voor Frans De
Boom, stadsbediende die
20 jaar de praktische kan
ten van deze wedstrijd
voor zijn rekening neemt,
werd het zijn laatste wed
strijd. Ook hij werd ver
diend vereremerkt. Dat
was ook het geval met
schepen Juliaan Vinck
voor zijn inzet niet zonder
enig sentiment ten gunste
van de hopkwekers. Ju-
liaan voelt zich inderdaad
nog steeds «boer bij de
boeren».
Staatssekretaris
De Keersmaeker
Net als enkele weken te
rug in bloemenveiling Flo
ra legde staatssekretaris
Paul De Keersmaeker de
vinger in de wonde, bij
een realistische analyse
van de hopteelt in de regio
Aalst: Asse.
Dit jaar noemt hij «minder
slecht». De hopsektor
loopt duidelijk terug.
Even blijven stagneren is
zowat het beste wat realis
tisch gezien mag verhoopt
worden. Er is inderdaad
op de wereldmarkt te veel
hop en wat betreft België
was de opbrengst nog
nooit zo gering als dit jaar.
Ook de kwalitet laat te
wensen met gemiddeld
30% minder bitterheidsge
halte. Het hopaereaal
loopt in Aalst-Asse duide
lijk terug. Waar er in 1983
nog 82 ha hop in Aalst
stond, is dit areaal afge
zwakt tot 53 ha. Ook in.
het Poperingse is er duide
lijk minder met finaal zo
wat 320 ha.
De terugloop is toe te
schrijven in de eerste
plaats aan de overproduk-
tie in het buitenland, maar
tevens aan de verdeeld
heid van de eigen hopte
lers. Onze Vlaamse hop-
boeren bekennen zich in
derdaad tot liefst vier ver
schillende producentenve
renigingen zodat ten op
zichte van de overheid,
geen enkele producenten
vereniging kan aanspraak
maken op het epitheet va
labele gesprekspartner.
«Verdeel en heers» zou
nog steeds heel wat waar
heid inhouden. Bovendien
hebben onze telers onvol
doende aandacht om hun
teelten op te zetten in
funktie van de behoeften
op wereldniveau.
Premies
Aan Europees geld is er
reeds een rekonversiepre-
mie van zowat 120.000
Bfr. per ha en daaraan
tracht de staatssekretaris
nog een bijkomende natio
nale premie te koppelen
maar dat is nog toekomst
muziek.
Paul de Keersmaeker weet
alleszins opperbest waar
over hij spreekt. Hij
woont in de hopstreek,
heeft familieleden die zelf
hopboer zijn of waren en
stamt uit een brouwersfa
milie. Hij kan de hop dus
volgen van de plant tot het
bier. Bovendien heeft hij
door zijn bevoegdheid
voor Europese zaken in
zicht in wat buiten de
grenzen gebeurt.
Zijn prognose zou dan ook
als wijze realistische raad
moeten worden ingevold.
Rendement en prijs
De variëteit Hallertau
heeft met 1800 kg/ha een
gewone opbrengst en is
kwalitatief goed. Ze haalt
momenteel zowat 10.000
fr per 50 kg. Saaz brengt
normaliter steeds minder
op en 1200 kg/ha kan goed
genoemd worden. Ze
haalt fluks 11.000 F.
Record en Brewers Gold
brengen ieder zowat 1700
kg/ha op en worden 8.000
fr geprijsd.
Northern Brewer is het
zwakke broertje en be
reikt amper 5.000 fr. Het
hoeft te worden gestipu
leerd dat er in Asse-Aalst
in de totaliteit niet meer
dan 1000 kg te vinden is.
Ereprijzen
Volgende ereprijzen wer
den door de minister uit
gereikt.
Ereprijs der stad Aalst:
Hallertau: le prijs: André
Callebaut, Moorsel
Saaz: le prijs: André Cal
lebaut, Moorsel
Northern Brewer: le prijs:
André Callebaut, Moorsel
Brewers Gold: le prijs:
Raymond Van Geite,
Hekelgem
Record: le prijs: Alfons
Temmerman, Erembo-
degem
Ereprijs Handelskamer
Aalst en Gewest
Hallertau: le prijs: Alfons
Temmerman, Erembo-
degem
2e prijs: William Vermeir,
Lede.
Northern Brewer: 2e prijs:
Raymond Van Geite,
Hekelgem
Brewers Gold: 2e prijs:
Willy Callebaut, Moorsel
Record: 2e prijs: Jozef
Van Langenhove,
Meldert.
André Callebaut uit
Moorsel wordt bovendien
laureaat van de Ereprijs
der Brouwerij Safir.
Francois Van den Bergh, een veertigjarige bankbe
diende wonende te Meldert, Dorpstraat 55 is na
mens de Wielewaalafdeling de opvolger van conser
vator Norbert De Meester, het schoolhoofd van een
rijksschool te Dendermonde.
Reden van de wissel is dat de heer De Meester van
mening is al te ver van Meldert te wonen om zijn
opdracht naar behoren te kunnen blijven vervullen.
De Wielewaalafdeling Denderland beheert inder
daad 22 ha van het zowat 80 ha grote Kravaalbos.
Een relict nog van het vroegere kolenwoud dat
privé-eigendoms is met eigenaars die er een stuk
van bezitten gaande van 20 are tot 20 hektare.
LH
Aalst. Een goudkarper van liefst 6 kilogram.
Het duurde wel eventjes voor men hem op het
droge had (a)
Een aantal jongelui uit Haaltert en Oosterzele is er
in Aalst in geslaagd een goudkarper van liefst 6
kilogram boven te halen. Een en ander gebeurde in
de vijver van het stadspark waar de jongens met erg
modern, zeg maar met electronica voorzien, mate
riaal deze grote karper aan de haak sloegen. Nadat
men de vis had gewogen en vele wandelaars heel
nieuwsgierig een kijkje waren komen nemen, naar
de wonderbaarlijke visvangst, werd de karper weer
voorzichtig in het water gezet.
da
Aalst. Na de weging werd de vis voorzichtig
weer in het water gezet (a)
Aalst. Francois Van den Bergh.
Een gat in de markt
Anderhalf jaar, aldus
Jean-Pierre Clement, heb
ik aan de realisatie ge
werkt. De idee het spel
rond de voor- en tegen
stand omtrent de kerncen
trales op te bouwen, lag
enerzijds in de aktualiteit
van enige tijd geleden
Tsjernobyl, Transnuklear,
waren geruime tijd volop
in de belangstelling an
derzijds in de vaststelling
dat in de speelgoedsektor
geen spel in de aard van
scrabble en monopoly
voorhanden was, dat voor
noemde problematiek
aansnijdt.
Probleem was echter de
kerncentrale-idee in een
zulkdanige spelvorm te
gieten dat dc jongeren er
niet alleen door aange
trokken werden, maar ook
de moeilijkheidsgraad niet
te hoog lag. Daarin, lijkt
me, ben ik geslaagd de
doos vermeldt dat «Nu
klear» gespeeld kan wor
den door mensen van 9 tot
109 jaar want wie ver
trouwd is met het spel
slaagt erin na zowat een
half uurtje een punt achter
te zetten.
Daarnaast bestaat, voor
inventieve mensen, ook de
mogelijkheid de midde
len daartoe (blanco kar
tonnen strips) zitten overi
gens in de doos om het
spel moeilijker te maken.
«Nuklear» kan bovendien
zowel met z'n tweeën als
met z'n vieren gespeeld
worden.
Wat zit trouwens precies
in de doos? Zeven groene
boompjes, twee groene
hindernissen, twee groene
lopers en drie grijze kern
centrales. Dit alles voor
speler A, tegenstander van
het gebruik van kerncen
trales. Daarnaast een ge
lijk aantal boompjes, hin
dernissen, lopers, maar
dan geel van kleur en drie
grijze kerncentrales voor
speler B, voorstander van
de kerncentrales. Verder
één grijze kerncentrale die
in het bezit komt van die
speler die bij het begin van
het spel met de dobbelst
een het kleinste aantal
ogen gooit, een spelbord
en een dobbelsteen voor
elke speler.
Voor- en tegenstanders
Bedoeling «achter» Nu
klear, zet Jean-Pierre Cle
ment verder uiteen, is zij
die aan het spel deelne
men en hun entourage
over de problematiek van
de kerncentrales te doen
nadenken, erover te
praten.
Feit is immers dat zij die
zich kontra opstellen door
gaans weten waarom ze
dergelijke positie inne
men. Echte voorstanders
vind je overigens weinig.
Een massa jongeren spre
ken zich noch volmondig
pro noch algeheel kontra
uit. Gewoon omdat ze niet
goed weten waar het pre
cies om gaat. Welke o.a.
de oorzaken en gevolgen
zijn. Er wordt ook zo wei
nig over gesproken. En
dat met jongeren onder
wie zich de ingenieurs van
morgen bevinden. Met
een realiteit ook dat wij
die volwassenen van mor
gen, door de bouw van
kerncentrales, met enor
me problemen kernaf
val, eventuele ontmante
ling opgezadeld heb
ben. De problematiek
blijft dus aktueel, zal dat
ook blijven. Hoewel de
publieke opinie ingevolge
de afnemende interesse
van de media er minder
door beroerd wordt dan
bvb. tijdens en vlak na het
Tsjemobylgebeuren.
De verdeling van de spel-
vlakken over het bord be
nadert zo dicht mogelijk
de werkelijkheid in en om
de kerncentrales: het bord
vertoont een cirkelvormig
kernpark, waarrond zich
een neutrale zone situeert
die overigens moeilijk bin
nen te dringen is.
De voorstanders van de
kerncentrales hebben heel
wat moeilijkheden onder
vonden, zowel van techni
sche als van o.a. politieke
aard, om de centrales op
te bouwen, maar de tegen
standers ondervinden op
hun weg naar de ontman
teling toe al evenveel hin
dernissen. Dat alles zit
vervat in «Nuklear»: in de
neutrale zone kunnen de
spelers het elkaar zeer
moeilijk maken.
Buiten de neutrale zone
bevindt zich, opnieuw net
als in de realiteit, een uit
gestrekte groene zone.
Het spel wordt gespeeld
met gefigureerde pionnen,
met de mogelijkheid bo
vendien de voetjes daar
naast ook té gebruiken
voor een of ander kreatief
spelletje.
Moeilijke weg
Op zijn weg naar de uit
eindelijke realisatie van
zijn idee, had Jean-Pierre
Clement te kampen met
heel wat problemen van
praktische aard.
Weet je dat je in ons
land geen enkel bedrijf
vindt dat dergelijk spel in
één produktielijn kan ver
vaardigen? Ik heb kwasi
het hele land afgereids
vooral omdat het van in
den beginne in mijn being
lag er een volledig «Bel
gisch» produkt van te ma
ken om mensen en bedrij
ven te vinden die de diver
se facetten van de aan
maak voor hun rekening
konden nemen. Voor de
assemblage, het samen
stellen van het geheel heb
ik zelf gezorgd. Maar ik
kan je verzekeren, ik had
er voor ik begon geen be
nul van welke hindernis
sen ik zou moeten nemen
om mijn doel te bereiken.
Soms kwam ik daarbij tot
verbijsterende vaststellin
gen. Het feit bvb. dat ik in
heel wat bedrijven niet
eens als geloofwaardig sol
vabel werd aanzien, tot ik
me, op advies van iemand
uit de bankwereld, visite
kaartjes liet aanmaken
voorzien van een paar ron
kende titels. Toen bleken
plots de deuren open te
gaan en kreeg ik gehoor.
Het feit ook dat ik als lid
van één van de grootste
middenstandsorganisaties
van het land, op mijn
Buggenhout. Nuklear kan gespeeld worden door groot en klein (foto G. Breckx
jongen?» kreeg. Een an
dere middenstandsorgani
satie heeft mc dan wel uit
stekend bijgestaan, wat
betreft het opstellen van
de verkoopsvoorwaarden
enz.
Eigen distributie
Jean-Pierre Clement die
op «Nuklear» het copy
right voor de gehele we
reld bezit, en het spel liet
deponeren binnen de Be
nelux alle maatregelen
werden genomen om zijn
kreatie te beschermen
neemt zelf ook de distribu
tie voor zijn rekening.
Of zijn publiek zal aan
slaan weet hij niet: Om
een marktonderzoek te la
ten uitvoeren, beschikte ik
niet over de nodige fond
sen. Wel heb ik o.a. de
overkoepelende besturen
van alle milieuverenigin
gen aangeschreven. Ver
kopen doe ik via het sys
teem van postorder. Een
eksemplaar van «Nu
klear», stevig ingepakt,
thuis met de post besteld,
kost 699F, BTW, admini
stratie- en verzendingsko
sten inbegrepen. Ben je
geïnteresseerd dan stuur je
naar Postbus 7, 9360 Bug
genhout, onder een ge
frankeerde omslag een ge
kruiste cheque op naam
van J.P. Clement. Je kan
ook het bedrag overschrij
ven op rekening 446-
3622271-43. Vanzelfspre
kend vermeld je je volledi
ge adres. twintig gratis eksemplaren
Als promotie voor de re- van «Nuklear» verloren,
gio zal Jean-Pierre Cle- Zij worden eveneens met
ment onder de eerste 250 de post ezorgd.
bestellingen uit de streek, Pierre Van Rossem
Buggenhout. Jean-Pierre Clement met zijn «geestes
kind», het gezelschapsspel «Nuklear». (foto G. Breckx)
Nadat ik tot m(jn dertigste gestudeerd had en aktief was in de medische sektor, wilde
ik daarnaast ook de artistieke kreativiteit die ik in mijn lijf had één van mijn
ambities was ooit akademie te lopen een kans gunnen en ben ik begonnen met het
ontwerpen...
Aan het woord is Buggenhoutenaar Jean-Pierre Clement, die zopas een gloednieuw
gezelschapsspel op de markt bracht, dat hij de naam «Nuklear» meegaf. Juist. De
benaming spreekt eigenlijk voor zichzelf. Dit spel werd opgebouwd rond de
kontroverse «voor en tegen de kerncentrales» en, wat wellicht een unicum is, Jean-
Pierre Clement nam het gehele produktieproces, van het ontwerp tot en met de
fabrikagc en de distributie, geheel voor eigen rekening.
vraag naar informatie bij
die organisatie, enkel het
antwoord «Ge weet gij
niet wat dat kost zeker.
