De Dorpszangers van Erpe zingen al meer dan dertig jaar
«International Follies»
INTERNATIONALE
TRAVESTIE
SHOW
Nieuwe brochure
van de Heemkundige Kring
De Faluintjes van de pers
Victor Van Frachen laureaat
Fuga-Trofee
14 - 21.10.1988 - De Voorpost
De stichting van een vereniging gebeurt voor een groot
procent enerzijds in een of andere café, anderzijds door
een paar vrienden die belangstelling hebben voor het
zelfde thema, onderwerp of hobby. Zo gebeurde dit ook
met de vinkeniers van Erpe die in 1956 al eens bijeen
kwamen om er bij de gebruikelijke pot en pint in alle
ernst over te praten. Een paar onder hen gingen al in een
naburige vinkeniersclub «spelen» maar iedereen streeft
er in het bijzonder naar om een eigen vereniging te
stichten.
Enkele herberggesprek-
ken volstonden om zich
ook in Erpe te organiseren
en de stichting van de
Dorpszangers werd een
feit. De aanvraag om aan
sluiting bij de gewestbond
te Aalst stelde geen pro
blemen en ook Erpe werd
als volwaardig lid aan
vaard. Trouwens, de toe
komst zou uitwijzen dat de
vogelliefhebbers uit Erpe
het ernstig meenden want
sindsdien hebben zij altijd
een intensieve werking
kunnen voorleggen. Ei
genlijk ging men in 1957
pas officieel van start met
het nieuwe speelseizoen
en tussen 16 april en einde
juli richtte men al veertien
ritten in. Als aanloop voor
een ruimere werking was
het eerste jaar al zeer be
vredigend want er kwa
men al liefhebbers met be
trekkelijk goede vinken
deelnemen. Daarbij kreeg
men de morele steun van
enkele zusterverenigingen
die het lot vervoegden en
zorgden voor heel wat
sportieve aktiviteiten. Uit
de omgeving kwamen
meerdere vinkeniers hun
muit in de rij zetten zoals
o.a. uit Aaist, Nieuwer-
kerken, Haaltert.
Deze soort hulp van
buitenuit was in ieder ge
val een enorme stimulans
voor het bestuur van Erpe,
dat samengesteld was uit
O. De Schrijver (voorz.),
R. Van Tittelboom (on-
dervoorz.), Luc. Van de
Velde (sekret.), M. Her-
ssens (afgev. bij de ge
westbond), G. Maes-
schalck en Piron, als le
den. Alhoewel men al min
of meer een lokaal had
toch trok men in de winter
van 1957 naar de wijk Ze-
vecoot waar de keuze viel
op de herberg van M. Nijs.
Hier werden de plannen
voor het volgend seizoen
uitgewerkt en met veel in
zet van deze eerste be-
stuursploeg zag men met
spanning het volgende
speelseizoen tegemoet.
Nochtans was er niet zo
veel geld beschikbaar, ver
mits alle bestuursleden
zelf een storting ven elk
250 frank gedaan hadden
om toch iets in kas te heb
ben. Er hoeft wel geen
overvloed te zijn zeker
bij vinkeniers niet maar
toch, zonder geld komt
men nergens en het is
uiteraard veel aangenamer
om te werken als een vere
niging iets meer als de
eindjes aan elkaar kan
knopen. Men kan op die
manier de prijzen aantrek
kelijker maken waarbij de
vinkenier gemakkelijker
naar een wedstrijd trekt.
Het geschikte middel uit
de beginperiode van de
Dorpszangers was toen het
inrichten van een tombola
en logischerwijze greep
men eveneens naar dit
middel om de leefbaarheid
van de vereniging aange
namer te maken.
Weelde heeft deze vinken-
bond nooit gekend alhoe
wel zij nochtans alle mid
delen aangewend hebben
om de vereniging levend te
houden. De bloemen, die
na elke wedstrijd geschon
ken worden, werden zelfs
gemaakt door de echtge
noten van de vinkeniers-
bestuursleden. Zij werden
zelfs uit papier vervaar
digd, een beste bewijs dus
dat, tot welke vereniging
men ook behoort, er heel
veel klubliefde nodig is om
talrijke moeilijkheden te
overwinnen.
Dank zij de opbrengst van
de tombola kon men daar
na de prijzen een weinig
opdrijven en de wedstrij
den aanlokkelijker maken
voor vinkeniers uit de om
geving. Dé grote bloei van
de groepering begon pas in
1958 want in dit jaar kwa
men talrfjke vogelliefheb
bers zich bij de Dorpszan
gers inschrijven. Dit lever
de toch een winst op van
ruim dertig leden op wat
na een tweede vinkensei-
zoen een prachtig resultaat
kan genoemd worden.
De twee daaropvolgende
jaren beschouwde men als
voorbereidingsjaren voor
de Erpse vinkeniers want
om goede zangvogels te
kweken is er heel wat tijd
en geduld nodig. Toch
werd intussen in de omlig
gende gemeenten met hen
al rekening gehouden
want op gebied van de vin-
kensport werden zij be
langrijke tegenstanders tij
dens de zettingen.
Het bestuur was in zijn
beginstadium alleszins
zeer aktief en dit is ook
zo gebleven want in
1960 richtten de Erpse
Dorpszangers het kam
pioenschap van Schelde en
Dender in. Met dit sukses
gingen zij hun eerste lus
trum tegemoet en uit de
waardering van hun feillo
ze organisatie resulteerde
dat ze in 1962 het kam
pioenschap van Midden-
België mochten organise
ren. Hier konden zij talrij
ke vinkeniers met gere
nommeerde namen be
groeten en aan het werk
zien.
Steeds met het oog om
toch aan wat financies te
geraken begon men in
1964 met de organisatie
van een vinkeniersbal dat
een jaarlijkse aktiviteit
werd tot in 1970.
In 1970 gingen de vinken-
zettingen van de Erpse
Dorpszangers meestal
door in café De Welkom,
op de wijk Sevecoot, bij J.
Huvet. In dat jaar had R.
Van Tittelboom zijn
krachten opgespaard om
de jeugd intenser bij de
vinkensport te betrekken.
Reeds tweemaal had hij
een jeugdzetting met suk
ses georganiseerd maar de
derde keer, op 30 mei,
wilde hij er iets groots van
maken. Daarom koppelde
hij aan deze zetting niet
alleen 10.000 fr prijzen
maar ook een ballonwed
strijd en een opstelprijs
kamp met respektievelijk
2.500 fr en 2.000 fr aan
prijzen. Om dit hoge be
drag te kunnen bereiken
gaf hij een steunlijst uit
want hij voorspelde maar
liefst 250 jonge deelne
mers die trouwens elk een
prijs zouden krijgen, on
geacht de uitslag. Het wer
den er juist geteld 202 en
ze kwamen niet alleen uit
eigen regio maar ook uit
de andere provincies. Met
zes inschrijvers zaten ze
aan tafel om de jongeren
op te vangen en een num
mer te geven. Uiteindelijk
was het Jan Van Limpens
uit Haaltert die primus
werd in de Grote Prijs R.
Van Tittelboom en dit met
387 liedjes, voor Bikini
van A. Bruyland (385) en
Dox van L. Van Der Ke
len uit Roosdaal (368).
Aan deze monsterzetting
waren natuurlijk andere
feestelijkheden verbonden
en de prijsuitreiking van
de diverse wedstrijden
ging gepaard met een ware
showavond onder leiding
van R. Van Tittelboom
zelf.
Voor de tweede grote prijs
erevoorzitter M. De
Troyer waren 97 vogels op
een rij gezet en Benjamin
van E. Walheyn uit Heus-
den zong ze allemaal on
der tafel met 703 wijsjes
voor Adolf met 590 van de
Aalstenaars, de gebroe
ders Van Hende.
Een vereniging zonder in
komsten zoekt steeds naar
mogelijkheden om toch
wat geld bijeen te krijgen
en de Dorpszangers deden
dit met op 7 november
1970 een nachtbal in te
richten in de zaal Zanzibar
maar tijdens de voorberei
dingen, in een vergadering
van september, nam Alb.
Eeckhout ontslag uit het
bestuur.
In een volgende bestuurs
vergadering werd beslist
om de «vooruit» met 100
fr. te verhogen en op 600
fr. te brengen wat de goed
keuring van allen mee
droeg. Daarnaast sugge
reerde men om voor het
seizoen 1971 toelating te
vragen aan het gemeen
tebestuur om de J. De So
merlaan voor hun aktivi
teiten af te sluiten.
Tijdens de vergadering
van 31 januari 1971 werd
een gedeeltelijk nieuw be
stuur gekozen en toen zag
de samenstelling ervan als
volgt uit: M. De Troyer
(ere-voorz.), O. De
Schrijver (voorz.), R. Van
Tittelboom (onderv.-afge
vaardigde), L. Van de
Velde (secret.), J. Van
Impe (schatbew.), com
missarissen Th. Wijns, Th.
Cox, R. De Swaef en G.
Bogaert. Hier werd toen
ook de beslissing genomen
om tijdens de zettingen
een speciaal klassement op
te maken voor de vrouwe
lijke vinkeniers. Dit zou
verdeeld worden over drie
zondagen met 1000 fr. aan
prijzen.
Toch dacht men intussen
ook al aan de volgende
jeugdzetting want aange
zien het sukses van de vo
rige uitgaven moest dit be
slist opnieuw gebeuren. Er
was in ieder geval een stij
ging in de evolutie waar te
nemen want er waren bij
de eerste jeugdzetting
want aangezien het sukses
van de vorige uitgaven
moest dit beslist opnieuw
gebeuren. Er was in ieder
geval een stijging in de
evolutie waar te nemen
want er waren bij de eerste
jeugdzetting in 1968
«slechts» 66 vinken maar
dan ging dit aantal elk jaar
geleidelijk naar omhoog
met 111 het jaar nadien en
bijna een verdubbeling in
1970. Ook deze keer zou
het gemeend zijn want bij
de Erpse Dorpszangers
wist men dat het talent uit
de jeugd moet groeien en
dat men juist bij hen inte
resse moet wekken om
hun «sport» voor te zetten.
Zij wilden dit trouwens
waar maken in hun vrije
tijdsbesteding: «En met
het doel de jeugd als sym
bool te maken van onze
vinkensport, gaan we onze
vierde uitgave tegemoet...
- Het is niet onze bedoe
ling een persoonlijk sukses
na te streven, maar iets tot
stand te brengen waar een
ieder van kan zeggen: kijk
daar zit iets van mij per
soonlijk in, gelijk op wel
ke manier». Het was hen
er om te doen om de jeugd
voor de vinkensport te
winnen en opnieuw werd
een steunlijst geopend.
Spijtig genoeg kregen ze
niet eens de volle mede
werking van het gewestbe-
stuur. Integendeel, want
daar had men beslist dat
elk kind die aan een jeugd
zetting deelnam, twee
frank aan het gewestbe-
stuur moest afdragen. De
ze maatregel werd door
het bestuur van de Dorps-
zangers op wrevel ont
haald en de afgevaardig
den waren er evenmin ver
heugd over. In een persar
tikel van «De Vrije Vink»
protesteerde R. Van Tit
telboom heftig tegen deze
remmende faktor: «Is dat
uw dank heren voor een
maatschappij en de vele
medewerkers voor hun
enorme werk om zoiets tot
stand te brengen? De weg
die u bewandelt is niet al
tijd de juiste, al noemt u
zich het vooruitstrevend
gewest van Aalst». Dat hij
verbolgen was over de
werkwijze van dit bestuur
is uiterst logisch vermits
hijzelf de stimulerende
kracht was achter de
jeugdzettingen en daar
naast heel wat presteerde
voor de vinkensport.
Waarschijnlijk had hij hier
wat te fel gereageerd vol
gens de mening van de
gewestleiding waarvan de
voorzitter hem scherp van
antwoord diende en hem
daarbij op bepaalde feiten
wees zoals o.m. de stem
ming van het gewestbe-
stuur die geldig is voor alle
genomen maatregelen en
het feit dat het gewest een
boekenpaket ter waarde
van 1000 fr. schonk als
steun voor de opstelprijs
kamp. In die periode vie
len harde woorden tussen
de inrichters van de jeugd
zetting in Erpe en de lei
ding van het gewest.
R. Van Tittelboom was
wel ontgoocheld maar niet
ontmoedigd want hij blijft
zich ten volle inzetten voor
zijn vierde jeugdzetting.
Dit deed hij niet onver
diend want onverhoopt en
onverwacht kwamen maar
liefst 213 deelnemers zich
inschrijven. Deze keer was
het Andy De Clercq uit
Nederbrakel wiens vogel
Burton 457 zangen ten ge
hore bracht. Dezelfde A.
De Clercq won de ballon
wedstrijd en ook in de op
stelprijskamp waren heel
wat jongeren sterk geïnte
resseerd.
Enkele indrukken hier
over van jonge deelnemers
uit de zeventiger jaren
spreken voor zichzelf:
«Overladen met geschen
ken, trokken de honder
den kinderen tevreden
huiswaarts, de stille be
denking makend dat het
toch toekomend jaar weer
kon doorgaan. Maar ook
de opstelprijskamp
schenkt enorm veel prij
zen, vooral voor hen die
zich rond de sport een
beetje geïnteresseerd voe
len». Over de wedstrijd in
1971 getuigt een elfjarige
jongen in zijn bekroond
opstel: «Aan de inschrij
vingstafel heerste er een
drukte van belang en ook
voor het podium stond
men zich te verdringen om
toch maar even de won
dermooie prijzen te kun
nen bewonderen».
In september 1971 ging
zelfs de huldiging van de
«gewestkampioen» in Er
pe door en werden er op
het gemeentehuis ontvan
gen. Voor deze gelegen
heid brak toenmalig secre
taris L. Van De Velde een
lans voor de vinkeniers die
maar al te veel bekampt en
zelfs als «moordenaars»
bestemd werden door
mensen die niet op de
hoogte zijn van de vinken
sport. Hij haalde fel uit
tegen alle aantijgingen van
oningewijden: «Laat hen
weten dat we alleen vogels
vangen voor onze sport en
niet om ze voor de winkel
ruit te leggen..., dat wij ze
niet opeten, dat onze vo
gels prima verzorgd wor
den, dat de tijd voorbij is
van het dichtbranden der
ogen, dat het de sport en
vrijetijdsbesteding is van
jong en oud, van arm en
rijk». Er volgde nog een
uitgebreide grieventrom-
mel en talloze argumenten
die de winkensport verde
digen.
Het is een algemeen ver
schijnsel dat elke vereni
ging gewoonlijk door
slechts enkele mensen in
stand gehouden wordt en
het is meestal dank zij een
paar «doorbijters» dat een
groepering, van welke
aard ook, een jubileum
haalt. In Erpe mag men
stellen dat, de verdiensten
van talrijke bestuursleden
niet te na gesproken, René
Van Tittelboom een van
de meest impulsieve
krachten is geweest voor
de Dorpszangers. Het is
zeker mede dank zij ham
dat de vinkensport in de
gemeente zoveel belang
stelling kent. Sinds de
stichting van de vinkeniers
te Erpe heeft hij zich vol
ledig en bovendien belan
geloos ingezet voor deze
tak van vrijetijdsbesteding
met als grootste verdienste
dat hij vooral de jeugd
heeft willen betrekken bij
dit gebeuren. In 1972 werd
hij bekroond als een van
de echte vinkensportidea-
listen waarin zijn persoon
lijkheid op treffende wijze
getypeerd werd: «De
schijnwerper even richten
op René Van Tittelboom
om hem te overladen en
overstelpen met lofwoor-
den is zeker en vast over
bodig. Ten eerste is onze
vriend weinig voelbaar
voor dergelijk iets en ten
tweede, en dit is de hoofd
zaak in alles, is zijn werk
hier evenmin ten dienste
van de Avibo daarop ge
richt. En nochtans houdt
deze man onze aandacht
gaande om velerlei rede
nen. Hij is een dynamische
kracht die voor niets ach
teruit deinst als het maar
gaat om het belang van de
vinkensport». Verder zeg
de men van hem dat hij
een initiatiefnemer bij uit
stek is; hij is een nuchter,
zeer doorzichtig en vak
kundig idealist. Vooral
zijn werk voor en met de
jeugd wordt in het alge
meen geprezen... «Samen
met hen leeft hij, samen
met hen vormt hij een toe
komst die voor velen in de
komende jaren een door
slaggevende rol zal spelen.
Zijn shows die hij met zijn
jeugd zo enthousiast, zo
gemeend en zo enig stijl
vol opvoert, getuigen met
dit alles zijn werkelijke in
teresse voor onze toe
komst. Feit is en blijft ze
ker, hij wil vooruit, kijkt
zelden in het verleden,
maar bouwt steeds in de
toekomst, bekommerd en
bezorgd voor de vinken
sport».
Niet dat de Dorpszangers
staan of vallen met R. Van
Tittelboom maar iemand
met dergelijke kwaliteiten
is toch een zegen in een
vereniging. Maar ook hij
kan evenmin een groepe
ring doen bloeien zonder
de medewerking van een
bestuursploeg die zijn ini
tiatieven steunt en hem de
volle medewerking ver
leent. In Erpe worden de
krachten samen gebundeld
en vooral de vinkeniers
weten dat het zo hoort om
het voortbestaan veilig te
stellen.
Vlag en bestuur
Ook de vjag van de Erpse
Dorpszangers is bijna der
tig jaar oud want het was
op aandringen van Om.
Van Londerzele uit Bam-
brugge, dat men de idee
waar maakte om zich een
vlag aan te schaffen. Ook
hier kreeg de vereniging
eens te meer de logistieke
steun van een echtgenote,
in de persoon van Marj.
Weyns, die het vaandel
vervaardigde. Deze vlag
heeft al het wel en het wee
van de Dorpszangers mee
gemaakt maar daarnaast
werd ze ook in alle gewe
sten meegedragen tijdens
betogingen voor het be
houd van de vinkensport.
Het eerste bestuur verga
derde in een lokaal geves
tigd bij Coetsier op het
dorp en de wedstrijden
gingen door in de Rosse-
veltlaan. Een paar keer
heeft men op dat vlak
moeten veranderen van
«standplaats» en tegen
woordig houdt men de zet
tingen in de Bossestraat
alwaar men sinds 1984 ver
huisd is naar café Fon
teintje.
Het bestuur van vroeger
vindt men niet meer terug
bij de leiding. Dit komt
door het feit dat, na een
kwarteeuw, alle bestuurs
leden van het eerste uur in
blok vrijwillig ontslag ga
ven om ruimte te laten aan
de jonge medewerkers.
Vier mensen hadden zich
echter hierbij zeer ver
dienstelijk gemaakt en
bleven 25 jaar lang aan het
roer om de Erpse Dorps
zangers tot een benijdens
waardige bloei te brengen:
Osc. De Schrijver, Luc.
Van de Velde, R. Van
Tittelboom en M. Hers-
sens.
Na dit spontaan ontslag
werd hun taak overgeno
men door de huidige
ploeg: Fr. Van Impe,
voorzitter, Fr. De Sutter,
schatb. Fr. Bogaert, Secr.
E. De Schrijver, afgevaar
digde, Fr. D'Haese en G.
Uyttersprot, bestuurs
leden.
Intussen is er ook nog een
nieuw initiatief bijgeko
men en richten de Dorps
zangers het kampioen
schap in van de Dender
streek, voor amateurs-
kooienmakers. Dit leidde
zelfs tot belangrijke ten
toonstellingen waarop
men werkalijke echte vo
gelpaleizen kan bewon
deren.
Viering
Elk jaar worden ook kam
pioenen gehuldigd en
vroeger gebeurde dit prak
tisch altijd in samenwer
king met de fanfare Sint-
Cecilia Erpe, op een wer
kelijk spectaculaire ma
nier bovendien: een stoet
met aan de kop al de vlag
gen van het gewest Aalst,
gevolgd door de fanfare en
besloten door de kampioe
nen zelf. Dit was uitge
groeid tot een waar dorps
feest maar de laatste jaren
doet men het op een meer
intieme manier en is het in
feite een onder-onsje van
de echte vinkenier.
Alle tegenkantingen ten
spijt hebben de Dorpszan
gers blijven voortvechten
voor het behoud van hun
vereniging die tot op he
den altijd een bloeiende
werking gekend heeft.
Meerdere keren waren zij
zelfs de gastheren van ge
westvergaderingen die tel
kens op een goede organi
satie konden rekenen.
Het is onbegonnen werk
om alle uitslagen hier weer
te geven en daarom beper
ken wij ons tot de laurea
ten van vorig seizoen: de
vink van Mare Corthals uit
Nieuwerkerken kwam zich
bij de Dorpszangers kam
pioen zingen: koning werd
dit jaar Hilde D'Haese uit
Erpe. Als kleine kam
pioen zal Eddy De Schrij
ver uit Mere gelauwerd
worden en een heel jaar
lang mag Helena Dupont
eveneens uit Mere het
kleine koningsschap waar
nemen.
Hieruit kunnen we beslui
ten dat de vinkenzettingen
van de Dorpszangers een
merkbare aantrekkings
kracht heeft op vinkeniers
uit andere verenigingen,
een bewijs dat er een aan
gename sfeer heerst.
Deze vinkeniers zullen ge
lauwerd worden in het lo
kaal 't Fonteintje, op za
terdag 22 oktober om 19
uur, een viering die ge
paard gaat met een tradi
tioneel gastronomisch (de
mocratisch) eetmaal.
JV
Prinsencaemere met Travestieshow
In de mooi versierde zaal van «'t Kapelleken», Meule-
schettestraat, brengt de Aalsterse Prinsencaemere die
b(jna alle ex-prinsen-carnaval groepeert, andermaal een
travestieshow.
Een totaalspektakel waar
van de eersteling in 1983
boven de doopvont werd
gehouden en waarvan de
ze zesde editie eens te
meer een schitterende
show belooft te worden.
Drie gerenomeerde gast-
vedetten staan daarvoor
borg: Danny Boa, Marissa
en Diana.
Met een eigen inbreng van
leden van de Caemere
wordt daarenboven ge
zorgd voor de ludieke
noot.
Het worden imitaties van
top-artiesten in een wereld
van glamour en glitter.
Met nieuwe, aangepaste
Aalsterse teksten en eigen
arragementen wordt dit
andermaal een niet te mis
sen spektakel.
De technische ploeg onder
leiding van Urbain
Schreyen staat borg voor
dekors, geluids- en belich
tingsregie.
Johnny Cooman presen
teert ex-prinsen Michel
Oeemput, Jean-Paul De
Boitseiier, Maurice De
Smedt, Antoine Van der
Heyden, Paul Kinoo, An-
dré Marcoen, Jean-Pierre
Timmermans, Simon
D'Hondt, Freddy Ney-
rinckx, Eddy Van Gijse-
ghem, Stefaan Vinck, Ka-
rel De Naeyer en Robert
Waterschoot als Micheline
Fosfor, Mister Mystery,
Mimi Coca, Antoine Para-
pluie, Pauline la Fine, Ir
ma Ia Douce, Madame Ar
thur, Simonne la Grosse,
Louisa trop tard, Lola
Sax, Stefany Fen Carlo de
Nar en Roberta Fwiet.
Daarenboven is er de inzet
van Louis Van Pottel-
bergh, Marcel Henninck
en Paul De Wever (Kei-
pernoagel).
Speeldata
Zaterdag 22 oktober om
21 uur (deuren om 20 uur)
Zondag 23 oktober om 15
uur (deuren om 14 uur)
matinee
Vrijdag 28 oktober om 21
uur (deuren om 20 uur)
Zaterdag 29 oktober om
21 uur (deuren om 20
uur).
Kaarten af te halen bij
Johny Cooman, Pontstraat
35, André Marcoen, Kool
straat 14 of Simon
D'Hondt, Wijngaardveld
6.
LH
Zaal
•I KAPELLEKEN
Meuleschettestr.
Aalst
Het driemaandelijks
tijdschrift van de heem
kundige kring «De Fa
luintjes» is pas van de
pers.
In een eerste artikel van
Eddy Wille lees je over
de «grote restauratie»
van de kerk van Baar-
degem.
Fons Dierickx heeft een
bijdrage over Onbe-
waarbare waterlopen te
Herdersem. Een derde
artikel is van de hand
van Dom Wilfried Ver-
leyen die het leven be
schrijft van Dom Rober-
tus Van Brempt, mon
nik van Affligem.
Volgt dan een tekst
over «Resten van een
nederzetting uit de late
ijzertijd en uit de Ro
meinse periode aan de
bovenloop van de Kuip-
meersbeek te Meldert
van de co-auteurs Mar-
nix Peeters en Frans
Fransaer.
In taal room behandelt
Frans Fransaer de na
men van 8treekfruit:
meer bepaalt het steen-
fruit, de bessen en de
noten.
Tot slot een sagenon-
derzoek ten oosten van
Aalst en noord-west
Brabant van Lus
Pauwels.
Wil je deze brochure
verkrijgen dan hoef je
alleen lid te worden van
de Heemkundige kring
De Faluintjes».
Leden betalen 200 fr.,
500 fr. voor de ere-le-
den en 1 .OOO fr. of meer
voor beschermieden.
Neem kontakt op met
ere-voorzitter: Gaston
Permentier, Albrecht-
laan 32 bus 4, Aalst.
Voorzitter: Herwig Van
der Borght, Kapittel
straat 44AMoorsel.
Ondervoorzitter: Erik
Wauters, Mutsereel-
straat 3, Meldert.
Sekretaris: Fons Die
rickx, Gudstrant 5A,
9390 Herdersem.
JM Heyman
Affligemnaar Victor Van
Frachen, voorzitter van de
Cuituurraad, dirigent en
componist en vele jaren
muziekleraar aan het Aal-
sters VTI geniet een uit
zonderlijke onder
scheiding
Hem werd inderdaad, sa
men met Yolanda Uytten-
hove, de Fuga-Trofee van
de Unie van Belgische
Compolinsten toegekend.
Dit als blijk van erkente
lijkheid voor de ononder
broken op touw gezette ak
tiviteit ter bevordering van
hedendaagse Belgische
muziek.
Deze Fufa, een beeldhouw
werk van de hand van
Jeanne De Dijn, wordt hem
overhandigd op dinsdag
25 oktober te 17 uur in de
hoofdzetel van Sabam,
Aarlenstraat 75-77 te 1040
Brussel op de 8'" verdie
ping.
Aan de genodigden wordt
te 17 uur een cocktail aan
geboden.
LH
