Victor Van Frachen ontving Fuga Prijs
Uit de gemeenteraad
6 - 28.10.1988 - De Voorpost
Moorsel. Geslaagde bingo-avond (A)
In de zetel van SABAM aan de Brusselse Aarlen
straat ontving de gewezen muziekleraar aan het
Aalsters Vrij Technisch Instituut voor zijn kon
stante inzet voor de hedendaagse Belgische muziek
en de verspreiding ervan in binnen- en buitenland.
Victor Van Frachen, com
ponist, dirigent, organist,
kunstzanger, voordracht
kunstenaar, pedagoog,
commentator en biograaf
werd geboren te Sint-Ul-
riks-Kapelle op 6 mei 1924
als zoon van toonkunste
naar Alfons en van dich
teres Angèle De Bremae-
ker. Van beiden ontving
hij zijn eerste muzikale
opleiding. Op amper zes
jarige leeftijd trad hij
reeds publiek solistisch op
als zanger en als pianist.
Opleiding
- Laureaat van het Ko
ninklijk Muziekconserva
torium van Brussel, waar
hij ook tal van speciale
prijzen verwierf.
- V. Van Frachen is hou
der van het «Western Eu
rope Diploma».
- Na zijn studie aan voor
noemde instelling ging hij
zich in de compositie en
orkestratie vervolmaken
bij Francis de Bourguig-
non, Marinus de Jong en
Tjeo Dejoncker. Ook te
Parijs volgde hij speciale
cursussen.
Activiteiten
- Hij stichtte verschillen
de ensembles en zangko
ren die onder zijn leiding
tal van nationale en inter
nationale prijzen met de
grootste onderscheiding
en gelukwensen van de ju
ry behaalden: (meestal
met eigen composities)
o.a. Vokaal Kwartert
Aug. de Boeck, Brussel;
Manne- en Knapenkoor
van het V.T.I., Aalst; Ko
perensemble van het
V.T.I., Aalst; St.-Cecilia-
koor van Mollem. Met
sommige groepen maakte
hij fonoplaten en gaf hij
optredens met orkest in de
BRT. Momenteel diri
geert hij met succes het
befaamde St.-Michiels-
koor van Hekelgem (Af-
fligem).
- Gedurende 23 jaar was
hij organist-titaluaris aan
de St.-Stefanuswerk te
Mollem.
- Was solist aan de L.
Gullerconcerten te
Brussel.
- In 1951 werd hij aange
duid om België te ver
tegenwoordigen op het In
ternationaal Muziekcon-
gres te München.
- Gaf menigvuldige reci
tals in het NIR, INR en
BRT (Brussel en Geweste
lijke Omroepen) en ver
leende zijn medewerking
aan verschillande speciale
radiopprogramma's. Sinds
1949 bestaan er van hem
heel wat BRT-opnamen.
- In niet minder dan 10
Belgische en Nederlandse,
2 Amerikaanse en 5 En
gelse muziekencyclope-
dieën en naslagwerken be
spreekt men met lof zijn
werken en activiteiten.
- In 1962 ontving hij van
de Minister van Nationale
Opvoeding en Cultuur de
Regeringsmedaille «Pro
Musica» met de vermel
ding: «Uit erkentelijkheid
voor zijn werking ten bate
van de muzikale opvoe
ding van de jeugd». In
1984 ontving hij de «Gou
den Medaille voor Ver
dienste» van de Besten
dige Deputatie van de Pro
vincie Brabant. In 1985
ontving hij van de Minister
van Onderwijs (KB
20.12.1985) het Burgerlijk
Ereteken Eerste Klas, als
beloning voor de goede en
trouwe diensten aan het
land bewezen. Eveneens
in 1985 ontving hij de Ere
penning en Erediploma
van SABAM, ter erken
ning van uitzonderlijke
verdiensten.
Zijn werken
- In radio's, concertzalen
en scholen creëerde V.
Van Frachen honderden
werken van eigen bodem,
werken die ook tijdens
zijn optredens in een 10-
tal landen een ereplaats
kregen. Dat verschillende
componisten (ook buiten
landse) speciaal voor hem
vocale en instrumentale
werken componeren is wel
een bewijs dat zij hem als
uitvoerend kunstenaar
hoog waarderen.
- Zijn pedagogische wer
ken ten gerieve van het
muziekonderwijs worden
door de inspecteurs ten
zeerste geprezen. Jan
Louël en Mgr. Jules Vy-
verman sparen geen lof-
woorden in hun voor
woord. Ignace de Sutter
noemt die werken «peda
gogische vondsten».
- Zijn talrijke artikels
over Belgische kunste
naars, muziekkritieken en
commentaren in verschei
dene bladen en tijdschrif
ten verspreid, zouden ver
schillende boekdelen
vormen.
- Tijdens zijn loopbaan
als muziekleraar leerde hij
duizenden studenten de
werken van eigen bodem
waarderen, liefhebben en
uitvoeren. Voor het BRT-
programma «Da Ca po»
werden er onder zijn im
puls door studenten en
vrienden heruitzendingen
van werken van eigen
toondichters gevraagd.
Niet langer job-gebonden
laat V. Van Frachen de
jeugd niet los. Getuigen
hiervan de door hem, als
Voorzitter van de Culture
le Raad van Affligem,
georganiseerde succesvol
le scholenzangfeesten.
- Victor Van Frachen
componeert vocale en in
strumentale muziek. Wer
ken van hem verschenen
bij de «Uitgave Metropo
lis», Antwerpen en bij de
«Harmonia-Uitgave», Hil
versum. Een twintigtal uit
gaven verschenen in eigen
beheer. (88 composities).
Voor zijn vocale werken
heeft hij in zijn echtgenote
Laurette Bosteels en zijn
moeder Angèle de Bre-
maeker de dichteressen
gevonden die hem literair
als muzikaal het meest in
spireren.
- «Zijn vocale werken
zijn gekenmerkt door een
getrouwheid aan de tekst,
terwijl hij in zijn instru
mentale werken over frisse
inspiratie en orkestrale
virtuositeit beschikt. Hij
spreekt muzikale taal die
oprecht is. Zijn composi
ties worden beschoud als
die van een meester die
heel wat te vertellen
visiespel «Pieter Breughel
de Oude», op tekst van
René Lyr en muziek van
Jean Absil. R. Lyr zei ooit
over deze Nederlandse
versie «ik kan niet zeggen
hoezeer ik voldaan ben
over de vertaling van mijn
radiofonisch spel «Pieter
Breughel de Oude». Gans
de poëzie ervan werd
nauwkeurig omschreven
en beklemtoond in de taal
van Breugel en Jan. Ik kan
de Vlaamse dichteres An
gèle de Bremaeker geen
groter lof toezwaaien dan
door haar te zeggen dat
ikzelf soms de indruk heb
een Franse vertaling ge
schreven te hebben. Waar
lijk, men kan deze verta
ling als oorspronkelijk
Vlaams bestempelen».
Deze eenvoudige en toch
zo begaafde dichteres put
te haar inspiratie uit het
leven zelf, uit de wisseling
der seizoenen, het Bra
bant dat haar zo lief was,
uit het spel van vogels,
bloemen, wind en regen.
Haar zoon Victor van Fra
chen en zoveel andere
komponisten vonden in
haar poëzie het passende
ritme voor hun muziek.
Laurette Bosteels
Derde in het familiedrie-
- Het verleggen van de Hoeze- en de Suesegem-
beek deed reeds heel wat inkt vloeien. Mensen
uit de handelstraat «de Koolstraat, de winkel
straat met een hart» houden hun hart inderdaad
vast als de werken zullen starten. Het wordt voor
hen alleszins een harde tijd.
Het punt aan de dagorde van de jongste gemeen
teraad mag hen echter nog niet verontrusten. Het
betreft inderdaad een procedureaangelegenheid
met het doel staatstoelagen te bekomen. Het gaat
hier trouwens om de Marktweg en de Posthoorn-
straat.
Danny Denayer vroeg alleszins dat spoedig werk
zou worden gemaakt van de aansluiting van de
afvoer van het nieuw OCMW-ziekenhuis op de
koliektor om verdere verontreiniging van deze
beek te neutraliseren.
Dit punt gaf ook aanleiding tot een aantal opmer
kingen in verband met het gepland woonerf.
Edgard Hooghuys stelde dat nu een woonerf
aanleggen een kaakslag is in het aangezicht van
de vele mensen die moeten wonen in een straat in
slechte toestand. Hij kante zich dan ook radikaal
tegen deze geplande aanleg. Maar schepen Ce
Maght zegt dat het om een zeer sobere uitvoering
gaat zonder enige luxe. Ze heeft zelf berekend
dat de realisatie van het woonerf voor de stadskas
een besparing zal betekenen.
- In verband met verkeersveiligheid wordt de ver-
keerssignalisatie aan het kruispunt Koolstraat -
Dirk Maetensstraat - Meuleschettestraat en Kool
straat gerenoveerd en aangepast. Dit werk wordt
beraamd op 900.000 fr.
- Voor het uitvoeren van werken aan stadsgebou-
wen in eigen beheer worden lichtkoepels en
polycarbonaatplaten aangekocht ter waarde van
350.000 fr.
- De herstellingswerken aan voetpaden in het
stadscentrum (een gedeelte ervan in de Katte-
straat werd «per abuis» de volgende dag opgebro
ken) werden geraamd op 2.188.750 fr. Er is
echter door de stad 272.575 fr. meer te betalen.
- In de sociale woonwijk Molendrijk te Gijzegem
zullen twee speelpleinen worden aangelegd.
De stad neemt daartoe twee stroken grond over
respektievelijk 2.182 en 3.038 m2 groot. Daarop
zullen dan speeltoestellen worden geïnstalleerd.
Een initiatief waarmede iedereen volmondig zou
kunnen akkoord gaan maar er is er «maar» bij.
Eddie Monsieur, destijds zelf schepen voor sport
en jeugd en dus van wanten wetend stelt dat het
bestuur liever niet met 2 maten en 2 gewichten
zou meten doch iedereen over dezelfde kam
scheren. Dat is niet het geval want op de volkrij
ke wijk Horebekeveld wacht men nog steeds op
de uitrusting van het voorziene speelplein omdat
de sociale bouwmaatschappij het been stijf
houdt. Eddie Monsieur verhoopt dat wat wél
mogelijk was te Gijzegem aan de Molendijk het
ook zal worden op Horebekeveld. Terloops her-
innert Baita Dolores aan de vroeger gedane
belofte besprekingen te voeren om op Horebeke
veld tot een oplossing te komen. Die besprekin
gen vonden reeds herhaaldelijk plaats, stelde
schepen Doorns de raadsleden gerust. «Het dos
sier berust nu op het kabinet van de bevoegde
minister» Hopelijk blijft het er niet al te lang
meer rusten.
Danny Denayer trekt de aandacht op de kinderen
die in het stadscentrum wonen en die praktisch
geen speelgelegenheid hebben. Hem wordt alles
zins beloofd dat het terrein aan de Moorselbaan
na uitbreiding degelijk als speelterrein zal worden
ingericht. Roger D'Hondt (SP) heeft eenzelfde
vraag voor de jongeren van Erembodegem-Ter-
joden waar dezelfde nood wordt ervaren. Het
bestaand terrein ligt er zelfs door onkruid over
woekerd nutteloos bij.
- De «Trastersweg» te Meldert wordt gedeeltelijk
verlegd. Edgard Hooghuys en de SP hechten er
hun goedkeuring aan doch dan zonder enig
enthousiasme. Ze wachten inderdaad om een
algemene aanpak van deze problematiek.
- In verband met het afschaffen van de Ravenak-
kerwegel te Moorsel die volgens het stadsbestuur
niet meer wordt gebruikt wordt voorgesteld een
welvoeglijkheidsvergoeding te laten betalen van
50 fr. per m2 wat voor 133 m2 neerkomt op 6.650
fr.
Volgens Danny Denayer heeft deze wegel echter
in het kader van het wandelwegennet zijn belang.
De bevolking ziet meer en meer het belang in van
dergelijke voetwegels. Hij stelt voor deze wegel
alleszins niet af te schaffen. Eventueel wel te
verleggen. Maar volgens schepen André Doorns
wordt die wegel reeds lang niet meer gebruikt en
heeft er bovendien op het onderzoek baat en
kommer geen enkel persoon negatief gereageerd.
Op de vraag van Edgard Hooghuys of alle
aangelanden verwittigd zijn antwoordt schepen
Doorns bevestigend. Bovendien werd deze zaak
via affichage bekendgemaakt ter plekke, maar
ook aan het stadhuis te Aalst en aan het dienst-
centrum te Moorsel.
Schepen Doorns stelt dat de wettelijke procedure
nauwkeurig is omschreven en nageleefd en vraagt
zich af of dergelijke relatief waterdichte procedu
re door een stadsbestuur mag worden geblok
keerd.
«Mits enige goodwill kan deze wegel alleszins aan
de perceelsgrens worden verlegd» zegt Danny
Denayer. Intussen vraagt hij dat het punt zou
worden verdaagd voor nader onderzoek en be
spreking. Maar voor Jan Caudron is de wet
allerminst waterdicht. Hier geldt de wet van de
sterkste.
Raadslid Dierick zegt dat de man van de straat
van dergelijke procedurekwesties weinig kaas
heeft gegeten. De zwijgende man krijgt meestal
ongelijk.
Er werd tweemaal gestemd. Eens over de verda
ging die werd weggestemd, meerderheid (Wil-
lems inbegrepen) tegen minderheid en het punt
wordt finaal goedgekeurd door dezelfde meerder
heid.
LH
luik. Jarenlang was zij
diensthoofd bij het
OCMW van Aalst. In haar
vrije uren heeft zij altijd
geschilderd en gedichten
geschreven. Net als haar
schoonmoeder wordt' zij
steeds weer geboeid door
de eenvoud van de natuur.
Haar ritmische poëzie
blijkt ook erg geschikt om
op muziek te worden ge
zet. Victor van Frachen en
andere toondichters bewe
zen meermaals dat hun
muzikaal talent en de
dichtkunst van Laurette
Bosteels best samen kun
nen gaan. Van haar ver
schenen liederen en koor
werken k cappella, met
klavier- of orkestbegelei
ding.
Naast het schrijven van ge
dichten, verzorgt Laurette
Bosteels eveneens artis
tieke en uiterst vlot zine-
heeft». (Uit tijdschrift
«Vlaanderen»).
Kunstenaarsfamilie
Victor Van Frachen als
zoon van een organist en
een dichteres en echtge
noot van Laurette Bos
teels, eveneens schilderes
en daarenboven dichteres
leeft met beide voeten in
de kunstwereld. «Huize
Meizang» aan de Brussel-
baan te Affligem is dan
ook een begenadigd oord
vol muziek en poëzie.
Victor Van Frachen
Hij werd in 1924 geboren Aalst. Posterwinnaar Patrick De Clercq in charmant gezelschap (A)
in het kleine dorpje Sint-
Ulriks-Kapelle, waar het
Pajottenland uitdeint naar
de hoofdstad toe. Hier
leerde hij niet alleen hou
den van het mooiste wat
de natuur te bieden heeft,
maar groeide er ook op
met een diepe liefde voor
alles wat in verband staat
met notenbalken, noten
en ritme. Zijn vader was
immers toonkunstenaar en
orgelist. Kort na zijn ge
boorte verhuisde V. Van
Frachen met zijn ouders
naar het al even landelijke
Mollem. Op zesjarige leef
tijd stond hij voor 't eerst
als kleine sopraan en pia
nist op de planken.
Bij ons bezoek aan zijn
landelijke woning «Huize
Meizang» vertelt het echt
paar Van Frachen
honderduit, over wijlen
Angèle de Bremaeker,
over de anekdoten die ie
der optreden weer met Karnavalprondelmarkt in Aalst. Enkele gekende karnavalisten waren toch van di
zich brengen, over hun partij (A)
liefde voor de natuur, de
dieren, de bloemen in de
prachtige tuin.
Angèle de Bremaeker
Op 17 februari 1982 over
leed de moeder van Victor
van Frachen. Zij was een
geliefd Brabants dichteres,
die menig toonkunstenaar
het stramien leverde waar
op hij een prachtige muzi
kale kompositie kon bou
wen. Zij blink ook uit in
het vertalen van buiten
landse getoonzette wer
ken. Eén van haar meest
gekende is zeker de verta
ling van het radio- en tele-
bare vertalingen en Neder
landse tekstaanpassingen.
Het vertalen van bijzonder
getoonzette gedichten en
tekstaanpassingen is geen
gemakkelijke taak en
vergt zowel poëtisch als
muzikaal gevoel. Dat L.
Bosteels hier goed in
slaagt, is te danken aan
haar taalvaardigheid, mu
zikale kennis en gedegen
ervaring. Haar vertaalde
gedichten zijn zo vlot dat
ze als oorspronkelijk Ne
derlands kunnen be
stempeld worden. Ze ver
taalde reeds Franse, Duit
se, Engelse en Latijnse
teksten uit werken van
grote komponisten.
De «Fuga-Prijs»
Zoals een fuga, een hoog
gekwalificeerde muzikale
discipline bestaat uit diver
se elementen en themata
die op elkaar inspelen,
achtervolgen of imiteren is
de Fuga-Trofee van de
hand van Jeanne De Dijn
de plastische uitbeelding
van ineengestrengelde en
op elkaar inspelende gol
ven. Deze prijs werd ver
leden dinsdag plechtig aan
Victor van Frachen uitge
reikt. Hij zal in Huize
Meizang prijken naast de
reeds eerder bekomen ln Aalsl kwam de FUosofische Kring in vergadering bijeen (A)
SABAM-prijs.
LH
Enkele kooplustigen waren toch van de partij in Aalst (A)
