De Merelaar speelt echte komische
Piskijker te Mere
Tamara Huilmand,
Het Stille Korps en Hans Liberg
Katrienen met
«De Burger-Edelman»
De Voorpost - 18.11.1988 - 11
Van lachsukses tot kassukses
Voor het eerste stuk van hun speelseizoen hebben de Merelaars een komedie
gekozen in de ware zin van het woord. Met De Piskijker, van een
dorpsgenoot daarenboven, zal men op alle vlakken kunnen wedijveren met
vroegere suksessen als De Wonderdokter, de Mirakelmakers of andere
Bokskampioenen. De gelegenheid heeft er zich toe geleend om het in het
dialekt te spelen en het is waarlijk geen slechte keuze. Stilaan komt er meer
en meer verjonging bij de vereniging wat een waarborg is voor de toekomst
want men mag niet vergeten dat De Merelaar sinds 1961 ononderbroken
sukse8rijke toneelopvoeringen op de planken brengt te Mere.
De titel *s. De Piskijker - Piskijker.
TSda^ï"miSl.eid;m'1 06 '"""«onele
element betekenen, toch is - zoals men ze een beetje gehalte waaruit bovenbes-
want de ook hier zijn de
partijen «nieuwe» van een vrij goed
dit geen platvloerse keuze
voor wat men noemt
«dorpstoneel». Dit is trou
wens de stijl van de Mere- de prominenten en belang-
laar met en de sympathi- rijkste mensen van het
overal gekend hebben te amateurs groeien dank
hier de «oude» en de «nieu- zij vooral de «boetsering»
we», dienen een lijst in met van een nooit aflatende re
gisseur Jef De Jaegher die
santen weten uit ervaring dorp. Maar in het stuk, net
dat men alleen fijne en ver- Zoals in de huidige gang
fijnde opvoeringen brengt,
waarin nooit op gechok-
keerde manier tewerk
van zaken, is er nog een
«nieuwere» partij die zich
in het politiek debat wil
nl. de
Zij wil-
gaan woord. Zonder zede- komen mengen,
jV of geestelijke frustra- „groene jongens., an „n-
tiea waakt men over de ien uiteraard het natuur-
steengoede kwaliteit van njk mjjjeu herstellen en
het geheel en worden som- verder beschermen en him
mige uitdrukkingen ge- inmenging brengt onvoor-
weerd of eventueel aan de 2iene (of toch) komplika-
omstandigheden aan ge- ties met zich. In verkiezin-
ES" W.at Merelaar gen worden meerdere
reeds gebracht heeft mag stunts uitgehaald en bijge-
«door iedereen gehoord en volg blijven deze ook in de
gezien worden» zoals men piskijker niet uit want de
dat vroeger ter verduidelij- aue kwalen
king op sommige pamflet- wonderdoktoor mengt
ten aanbracht. Trouwens zich eveneens in het debat
om alle «azijnpissers» in te om zjjn partij naar de over-
wyden en valse beschuldi- winning te helpen,
gingen te weerleggen. De gemeente Mere mag
heeft het bestuur een «def- zich gelukkig achten met
tige uitleg» verstrekt in
het programma waarin
een dergelijke toneelgroep
van zo een gehalte en daar-
men zich kan overtuigen enboven zit het geluk mee
nieuwe «aanwinsten»
uitgeprobeerd worden
normaals aangetoond
heeft dat een dergelijk re
gisseur een zegen is voor
een toneelbond.
Sinds jaren is de Merelaar
gekend als een amateurs-
toneelgroep van hoog ni
veau en de opvoeringen vo
rig weekend met De Piskij
ker hebben dit eens te meer
bewezen. Enkele honder
den sympathisanten heb
ben voor de zoveelste keer
kunnen genieten van een
aantrekkelijke komedie
waarin men waarlijk de
sfeer terugvindt van de fol
kloristische dorpspolitiek
waarvan men zelfs de dag
van vandaag nog duidelij
ke sporen kan waarne
men. Op bepaalde momen
ten is er op politiek vlak,
en dit vooral tijdens de ver
kiezingen trouwens nog
niet zo bijster veel veran
derd; vijanden van van
daag zijn de vrienden van
morgen... of omgekeerd.
Dit hebben de akteurs van
de Merelaar met veel ani
mo vertolkt en het is hen
aan te zien dat de «nieuwe
aanwinsten» het peil van
de toneelgroep zeker niet
schaden. Allen samen heb
ben zij van deze Piskijker,
van G. Van Der Gucht niet
alleen een lach- maar ook
een waar kassukses ge
maakt... het één volgt uit
het ander. Johan Den Her
der, in de rol van Frans
Dammekens, een gepen
sioneerd ambtenaar, is sa
men met Annie Sienaert
als zijn zuster Eulalie, een
vast duo sinds jaren.
Eerstgenoemde speelde als
dusdanig een onnatuurlij
ke rol wat hem vooral aan
te zien was bij het drinken
van druppels, terwijl zijn
zuster hier A. Sienaert,
voor een keer haar bazig
heid moest ruilen voor een
plaats op de verkiezings
lijst. Zoals steeds gaven
ook nu weer eens de juiste
karaktertrekken weer die
hun toebediend waren
door de regisseur wat voor
hem een klein kunstje
schijnt te zijn vermits ze
toch al vele jaren met el
kaar omgaan.
Het toneelwerk De Piskij
ker is zeker geen ingewik
keld stuk en juist daarom
is het door iedereen geniet
baar, maar wij ons van de
indruk niet ontdoen dat
wij bepaalde passages ook
in andere dergelijke kome
dies reeds gehoord hebben.
Alle lof echter voor de au
teur die er voor zorgt dat
van de werkelijke beteke
nis. In ons groot taalboek,
de «Dikke Van Dale» staan
er enorm veel woordver
klaringen met «pis»... en
daarbij heeft men trou
wens ook enkele lijnen ge
wijd aan de «piskijker»...
een arts of kwakzalver die
vanuit iemands water
diens ziekte opmaakt en
zoekte te genezen, het was
eertijds een dikwijls voor
komend beroep. Geen re
den dus dat De Merelaar
van dit woord geen ge
bruik zou mogen maken
en dat de auteur van het
toneelwerk, Gaston Van
Der Gucht, geboren in Me
re, maar woonachtig te
Wetteren, evenzeer dit
woord mag kiezen als titel
van een volkse komedie.
In feite speelt alles zich af
rond de gemeenteraads
verkiezingen in een klein
Vlaams dorp dat evengoed
Mere kan geweest zijn,
maar toch... Een verkie
zing brengt natuurlijk
ontegensprekelijke wrij
vingen mee. dus ook in het
dorp waarvan sprake in De Erpe-Mere. De Piskijker leent zich af en toe tot het drinken van een druppel (jv).
er omzeggens geen «laag
ten» in voorkomen. Voor
een vlotte afwerking zorg
de ook o.a. Frieda Van Im-
pe, alias Romanie De
Schepper, die blijkt te we
ten wat een kronische
diarree betekent want wei
nige aktrices zullen haar
rol (een madame met slap
pe darmen) op een dergelij
ke manier evenaren. Door
zekere - en begrijpelijke -
omstandigheden is ook
Marleen Eckeman op de
planken teruggekeerd en
speelde zoals vroeger haar
rol van Leentje, het nicht
je, op een voortreffelijke
wijze, samen met de nieu
weling «Dokter Hendrik»
ofte Jos Fahy. Deze laatste
niet alleszins een goede in
druk na voor zijn eerste
optreden bij De Merelaar
en zal effektief een positie
ve aanwinst betekenen.
«Pastoor» Victor Ottoy
bleek goed te weten wat de
taak is van een dorpsher
der die met de plaatselijke
politiek opgezadeld zit en
weinigen zullen beter dan
hij op een zo lakonieke wij
ze dit personage vertolken.
Blikvangers van de avond
waren in de eerste plaats
Desiré, de fakteur, in de
huid van Luc Necke-
broeck. Hij en de champet
ter, Frank Van Tittelboom,
beheersten zowat het pu
bliek leven van het dorp.
Bovendien was Desiré ook
nog de wonderdoktoor
voor wie geen kwaal erg
genoeg was om niet te
kunnen genezen en waar
mee hij de sympathie van
alleman veroverd had,
maar toch niet genoeg om
de verkiezingen te winnen.
Ook de zoon van de fak
teur, vertolkt door Luc
Hoffelinck, heeft een
dankbare rol, maar hoe
dankbaar een rol ook mag
zijn, toch moet hij «ge
speeld» worden en dat
doen beiden met brio, sa
men met gelegenheids
champetter Van Tittelbo-
Erpe-Mere. De akteurs van de Merelaar. Zij staan in voor een spetterende komedie
(M-
om. Dit drietal zijn in feite
figuren die in een dorp de
nieuwsberichten op van -
gen en ze, al dan niet aan
gedikt, op een minimum
van tijd verspreiden.
In De Piskijker heeft L.
Hoffelinck bewezen dat hij
niet alleen maar goed is
om een sketch op te voeren
maar dat hij, in bepaalde
rollen, meer in zijn mars
heeft, deze keer heeft hij
zich alleszins overtroffen.
Ook van Fr. Van Tittel
boom wisten wij dat hij
meer kon dan korte stuk
jes vertolken maar de vori
ge keer had hij reeds een
optie genomen op de toe
komst en met zijn cham
petterstalent is hij een wel
gekomen «aanvulling» van
de toneelbond net zoals de
reeds genoemde Jos Fahy,
twee jongeren die de Mere
laar goed kan gebruiken
om het voortbestaan te
waarborgen. Gelukkig is
er de laatste jaren een «ver
jonging» waar te nemen en
hopelijk zullen deze
nieuwkomers de moed op
brengen om hetgeen sinds
meer dan een kwarteeuw
opgebouwd werd, nog tal
rijke jaren verder te zet
ten. Met het spelerspoten-
tieel waarover de Merelaar
thans kan beschikken zit
er meer in dan één opvoe
ring per seizoen en is het
in feite zonde dat men met
dergelijk talent van prak
tisch alle spelers niet meer
kan optreden. Gelukkig
heeft het bestuur aange
kondigd dat er dit seizoen
alvast een tweede stuk
volgt in het voorjaar. De
mensen die de opvoerin
gen van vorig weekend
hebben kunnen meemaken
drukken alleen de stille
wens uit dat zij de volgen
de keer even veelvuldig
zullen kunnen lachen, zo
kostelijk heeft men zich
geamuseerd.
De toekomst ziet er enigs
zins rooskleurig uit en
dank zij de verruiming zal
men opnieuw veel toneel
liefhebbers, zowel uit de
omgeving als van Mere
zelf, kunnen tevreden stel
len. Voor hen is trouwens
een meer dan genietbare
avond weggelegd want de
toneelbond van Mere
tracht er steeds het beste
van te maken en in het
algemeen slaagt men daar
daadwerkelijk in. Wie het
geluk heeft van een verto
ning van de Merelaar bij te
wonen gaat goedgeluimd
naar huis en zeker na een
opvoering van De Piskij
ker zal er zelfs geen enkele
piskous ontevreden slapen
gaan.
Dat het publiek meer ge
kregen heeft dan het ver
wachtte is duidelijk geble
ken toen het toneel ten ein
de was en de akteurs zich
een laatste maal kwamen
voorstellen. Een overdon
derend gejuich en langdu
rig applaus aan het adres
van spelers en regisseur
Jef De Jaegher spraken
voor zichzelf.
Het dekor was eens te meer
verzorgd en voorzitter P.
Neckebroeck mag zich ge
lukkig achten op een scha
re medewerkers te kunnen
rekenen die van de toneel
bond De Merelaar een be
nijdenswaardige kulturele
vereniging maken. Spelers
en «helpers» vullen elkaar
best aan en dit manifes
teert zich in de positieve
resultaten.
Wie deze dolle klucht over
het dorpsleven nog wil
meemaken, kan dit nog
doen op zaterdag 19 no
vember in de zaal van het
Sint-Jozefsinstituut te Me
re om 19.30 u. waar men
lach vitaminen waarborgt
gedurende drie volle uren.
J.V.
Kuituurcentrum De Werf Aalst
Geaktualiseerd in tijd en ruimte
«De Aloude rederijkerskamer De Catharinisten»
brengt op vrijdag 18, zaterdag 19 en zondag 20
november telkens te 20 u. - in de programmabro-
ohure van de Werf staat verkeerdelijk gemeld dat
op zondag te 15 u. zou worden gespeeld - opvoe
ringen van «De Burger-Edelman», een hertaling
van «Le Bourgeois-Gentilhomme» van Molière
door Wouter De Bruyne in een regie van Hans
Slagmulder.
Een klassiek blijspel met
Arthur Callens, terug van
weggeweest, Dirk De Ba-
oker als dansleraar, Frans
De Cuyper als scherm
meester, Guido De Cock als
kleermaker. Jet De Ko-
ninck als huismeid, Johan
Haezaert als muziekmees
ter, Greta Kiekepoos de
dochter des huizes, Hans
81agmulder als graaf-af-
zetter, Wim Van Buggen-
hout als jeune premier, Jos
Vanmol als de Burger-
Edelman en Chris Vidts als
diens ochtgenote en verder
Dirk Citters, Jan Troch,
Kathy Van den Bossche,
Peter Vanmol, Wim Vidts
en leden van Kunstgroep
Vredon
Toegangsprijs: 250 fr.
Jeugd en +3 pas 200 fr
Reservering niét in De
Werf maar wel bij wer
kende leden of in lokaal
eofé Paviljoen, Grote
Markt te Aalst - Drukkerij
Eelbode, Vrijheidstraat 17
te AalBt - Voedingszaak
"an Heddeghem, Binnen-
etraat 2 te Aalst.
Afhaling van de gereser
veerde kaarten op donder
dag 17 nov. '88 in het C.C.
«De Werf» (reservatiebalie
eerste verdiep) vanaf 17
tturtot 21 uur.
Rest meldt U zich in het
eekretariaat bij Erik De
Smet, Marktweg 172, tel.
053/21 91.09.
Groeperingen gelieven
vooraf kontakt op te ne
men met het sekretariaat.
Totaalspektakel
«De Burger-Edelman»
wordt een totaalspektakel
met muziek van Johan
Haezaert en koreografie
door Vredon. Gespeeld
wordt zoveel als mogelijk
op het pro-8ceniu8 voor de
meest haalbare verstaan
baarheid want de akoes
tiek is niet om naar huis
over te schrijven.
Het wordt een stuk met
een 20-koppige bezetting,
een komedie van alle tijden
die echter geaktualiseerd
is. Zowel geplaatst in de
huidige tijdsperiode als in
het typisch Aalsters kader
waar een bepaalde caste
nog de taal van Molière
spreekt. Een uiterst plezie
rig stuk met heel wat her
kenbare situaties voor Jan
en alleman.
Repetities
Sinds de vroegere schouw
burg aan het Vredeplein
althans voorlopig niet
meer bespeelbaar is wordt
repeteren voor een aantal
verenigingen een echt pro
bleem. In De Werf zelf kan
dat maar twee dagen. Ver
der behelpt men zich dan
maar zo goed als mogelijk
met het bovenzaaltje van 't
Paviljoentje of met de turn
zaal van het VTI
Ook de keuze van de data
is steeds moeilijk. Vooral
omdat in De Werf nu als
stelregel zou gelden dat
Aalsterse groepen niet
twee weekends na elkaar
er zouden mogen op
treden.
Voor het aantrekken van
Het Landjuweel naar De
Werf in Aalst ter gelegen
heid van het herdenken
van het heroprichten van
deze Kamer (1891) was
men in De Werf ook weinig
happig. «Amateursto
neel...»!
Het Ka trienenseizoen
De novembermaand is de
periode van de Cathari-
n isten vieringen
Op 25 november vieren wij
onze schutsheilige met het
rederij kerslof. Deze oude
kerkrite werd enige jaren
geleden terug ingevoerd.
Aanvang om 19 30 u. in de
Dekenale Kerk St. Marti-
nus te Aalst.
Op 26 november is er de
Catharinami8 aan het Al
taar van Ste. Catharina om
19 00 uur eveneens in de
St. Martinuskerk.
Daarna volgt, tijdens een
receptie in salons «De Vre
de», Vredeplein te Aalst, de
huldiging van onze jubila
rissen zijnde Mevr. Gode-
lieve Buyle en Mevr. Edith
Van Heddeghem elk voor
25 jaar lidmaatschap.
Hierna steken de Cathari
nisten de voeten onder ta
fel voor het jaarlijks
banket.
Weerom zorgen wij voor
een gezinsvriendelijke ak-
tiviteit met de organisatie
van een Kinderkerstfeest.
Dit gaat door op zondag 18
december om 14 30 uur in
de feestzaal «'t Kapelle
ken», Meuleschettestraat
te Aalst. Iedereen is van
harte welkom. Een profes
sionele poppenkast zorgt
voor de pret bij de kleintjes
terwijl er voor de ouderen
spelletjes werden bedacht,
Elkeen kan smullen van
koeken met chocomelk of
koffie.
De drukte blijft nog even
aanhouden want op 21 ja
nuari 1989 verdedigen wij
onze kleuren op het 54*
Koninklijk Landjuweel dat
doorgaat in het Cultureel
Centrum «De Meent» te
Beersel-Alsemberg. Deze
vertoning vangt aan om
20.00 uur. Wie interesse
heeft voor deze opvoering
kan een seintje geven aan
het secretariaat. Wanneer
er genoeg inschrijvingen
zijn zal er een bus voorzien
worden.
Op 4 februari 1989 geven
wij het startschot voor de
Aalsterse Carnavalviering
met het traditionele bal.
Dit gaat weer door in de
Keizershallen en heeft als
thema «Hollywood». Spe
ciale inspanningen wor
den geleverd om de Kei-
zershallenzaal de sfeer van
deze filmstad mee te
geven.
Op vrijdag 7, zaterdag 8 en
zondag 9 april brengen wij
dan onze tweede produktie
m.n. «Kinderen van een
mindere God» in een regie
van Marnic Baert.
De opvoeringen gaan door
in de toneelzaal van het
VTI, Vaksohoolstraat te
Aalst.
Nadat wij op 7 mei onze
afgestorven leden herden
ken sluiten wij als een gro
te familie dit toneelseizoen
af met een barbecue, op
zondag 4 juni '89, die als
naar gewoonte doorgaat
op het domein Verbrug-
ghen te Hekelgem.
Wie in Vlaanderen belang
stelling heeft voor wat
vandaag de dag aan mo
derne dans, modern teater
en modern kabaret te bele
ven is, kent zeker en vast
de in onze titel genoemde
namen. Wie deze drie pro-
dukties wil bijwonen, moet
wel drie avonden na elkaar
naar De Werf.
«Feestlokaal» door De
Nieuwe Danserije o.l.v. Ta
mara Huilmand
Tamara Huilmand is met
Anne Teresa De Keersmae-
ker en andere Michèle An
ne De Mey's een van die
jonge koreografen die het
mooie (dans-)weer maken
in onze Lage Landen bij de
zee, en zelfs ver daar
buiten.
Tamara Huilmand uit Bre
da kan met reoht een van
de meest beloftevolle mo
derne koreografen ge
noemd worden.
Na programma's als «Zuil
van Volta» en «Chihua
hua» is haar nieuwste pro
duktie «Feestlokaal» op
nieuw een dansstuk waar
mee ze via een beeldende
danstaal tot kommunika-
tie wil komen.
Het suggestive dekor, de
orgel- en slagwerkmuziek
en de ongeforceerde en
toch krachtige dansbewe
gingen maken van «Feest
lokaal» een vernieuwend
stukje koreografie.
De danseressen in deze
produktie zijn: Suzy Blok.
Katrina Brown, Olga de
Graaf, Laurien Van der
Heyden, Birgit Kersber
gen, Mieke De Palmenaer
en Tamara Huilmand zelf.
De toegangsprijs voor dit
dansprojekt van vrijdag
25 november om 20 uur is
200 fr.
«Mannenmanen» door Het
Stille Korps
Twee jonge eigenzinnige
teatermakers schitterden
vorig seizoen in zeer
tegenstrijdige rollen. De
ene speelde Arme Tommy
in «King Lear» van het Ne
derlands Toneel Gent, de
andere was misleidend
Aalst. Hans Liberg te zien in de Werf met Wortel Bach
echt (hoe tegenstijdig dit
ook moge klinken) als pop
van een buikspreker in de
Antwerpse K.N.S. Deze
twee zijn Wim De Wulf en
Rafael Troch, samen goed
voor Het Stille Korps.
«Als je toch eens een in
diaan was, meteen op je
hoede, en op het hollende
paard, scheef in de lucht,
altijd weer trilde over de
trillende grond, tot je de
sporen vergat, want er wa
ren geen sporen, tot je de
teugels wegsmeet, want er
waren geen vleugels, en
nauwelijks het land voor je
als glad gemaaide heg zag,
al zonder paardenek en
paardshoofdDeze regels
van Franz Kafka waren in
spiratiebron voor Wim De
Wulf en Rafael Troch. Sa
men schreven en maakgen
ze een stuk ronde de paar
den wereld met een jockey
en zijn broer, de paarden-
verzorger. Voor de regie
trokken ze hun stoute
schoenen aan, vroegen en
kregen in hun jeugdige
overmoed en entousiasme
Bruno Stefano, een grote
meneer uit de Franse ope
rawereld (o.a. te Nice, Pa
rijs en Montpellier).
«Mannenmanen» met een
ludieke aanvang en een
ietwat wrang slot biedt ons
een kijk op de wereld van
tiercéen quarté.
Voor velen waarschijnlijk
een boeiende brok teater;
ons sprak het geheel niet
zo erg aan, moeten we eer
lijk toegeven.
In De Werf op zaterdag 26
november om 20 uur. Toe
gangsprijs 200 fr.
«Wortel Bach Live» door
Hans Libert
Een Vlaams artiest kan er
meestal slechts van dro
men: niet minder dan 130
voorstellingen speelt Hans
Libert van zijn jongste
«kabaretproduktie» in
Vlaanderen en Nederland.
Op zondag 27 november
om 20 uur ook in De Werf.
Geen wonder natuurlijk
na het weergaloze sukses
van «Da Da» en «Berg
Berg». Het derde avond
vullend programma van
Liberg kreeg de titel mee
«Wortel Bach Live».
Wie is Hans Liberg? Enter
tainer, koncertpianist,
klown of muziekpedagoog
misschien? Nog niet lang
geleden was hij een ver
snapering voor een kleine
schare fans. Nu wordt hij
als uitvinder van een
nieuw genre alom ge-
smaakten geprezen.
Deze Nederlandse kabare-
tier Hans Liberg is dan ook
een verbazingwekkende
verschijning op het po
dium, zo leren we uit de
persnota. Zijn solopro
gramma's zijn een unieke
kombinatie van kabaret,
lezing, koncert en toneel.
«Wortel Bach Live» is een
one-man show maar het is
meer dan louter kabaret.
Was het Mozartverhaald
één van de hoogtepunten
uit de vorige shows, nu
passeren de Neo-geo's, Ja
pan, Afrika, Mondriaan,
de Art Colleotor en Bach de
revue. Meeslepende Afri
kaanse drums en virtuoos
klavecimbel- en pianospel
weven het geheel aan el
kaar. In een wervelend
tempo wordt de toeschou
wer overstelpt met een
overdosis aan originele wi
se-cracks en briljante mu
zikale staaltjes. Kortom
een warm aanbevolen
avondje-uit voor elk pu
bliek dat graag op het
puntje van zijn stoel zit.
En, vermits het hier toch
om een Nederlands artiest
gaat, helemaal niet duur:
300 fr. Probeer maar eens
in een «grote» Vlaamse
stad voor minder geld
kwaliteitsvoorstellingen
bij le wonen, zoals ze m De
Werf gepresenteerd
worden!
Toegangskaarten voor de
ze drie voorstellingen kun
nen gereserveerd worden
in CC De Werf, tel. 053-
76.13.12.
De Kredietbank toont
«Vleesch in de kuyp» tot en
met 4 december en daarmee
worden dan curiosa rond het
vleesbedrijf door de eeuwen
heen tentoongesteld. Wie de
ze expo wil bekijken moet
naar het Toreken in Gent
(Vrijdagmark) waar men te
recht kan elke werkdag van 10
tot 12.30 u en van 14 tot 16.30
u. Zaterdag van 14 tot 17 u en
op zondag van 10 tot 13 uur.
