Voerense kunstenaars te gast in Mere
De drie air-hostesses
te Herdersem
Anne-Marie van Hoorick
ook gewaardeerd buiten Aalst
1 a
Monoloog en toneel
in Dido Erpe
«Voor taal en vrijheid» met «Een bruid in de morgen»
Ceciliafeest bij 't Land van Riem
14 - 2.12.1988 - De Voorpost
Wat de doorsnee man-van-de-straat weet over
Voeren, beperkt zich meestal tot wat zich op
politiek vlak afspeelt. Toch heeft Voeren heel wat
meer te bieden dan een fruit-burgemeester die een
politiek bestel kan ontredderen. Er is niet alleen
de toeristische aantrekkelijkheid van de prachti
ge streek mnar daarnaast is er tevens een bloeiend
socio-kultureel leven.
Zo kan ook Voeren prat
gaan op een schare kun
stenaars die zich in alle
afzijdigheid wijden aan
hun geliefkoosde «vrije
tijdsbesteding» Hiertoe be
horen enkele schilders en
met een tentoonstelling in
het Hof ten Dale zal men
Voeren werkelijk leren
kennen zoals het is. Het
betreft hier bovendien
mensen die de schilder
kunst als beroep beoefenen
wat pleit voor hun artis
tieke waarde. In het Hof
ter Dale is een groepsten
toonstelling georgani
seerd door de VZW-Vlaams
Centrum op 17 en 18 de
cember, met opening op
vrijdag 16 december om 20
uur en dit in aanwezigheid
van de vijf schilders die wij
hier voorstellen.
Rob Brouwers
Deze reeds oudere man op
leeftijd is een echte »s Gra-
venvoerenaar die van zich
zelf zegt dat hij een expres
sionist is maar dan toch
met enige nuance.
Zijn onderwerpen koncen-
treren zich bijgevolg rond
de mens die hem enorm
boeit als een gezond pri
mair oerwezen. Vermits
zijn eigen streek nog iets
heeft van het autochtone
gaat zijn voorkeur uit naai
de typische Voerenaar, die
er leeft en zijn gewoonten
heeft. Ook het Voerdorp
zelf komt vrij talrijk aan
bod. Als beroepskunst
schilder, sedert 1977, legt
hij in zijn werken het ka
rakter, de taal en de aard
van het volk. Het is als het
ware de uting van zijn ver
knochtheid aan het eigen
heem dat hij wil behouden
zoals het vroeger was. R.
Brouwers is een kunst
schilder met waardering
en zijn werk dat hij reeds
tentoonstelde in Neder
land, Engeland en Duits
land, genoot vrij veel bij
val. Hij is één van de velen
die meehelpt tot de uitstra
ling van zijn streek.
Willem Labey
Deze kunstenaar is geen
autochtone Voerenaar,
maar afkomstig uit Rotter
dam. Toch kan hij gerust
opgenomen worden in de
galerij vermits hij al ver
schillende jaren woonach
tig is in de Voerstreek,
eerst in het Nederlandse
gedeelte en daarna in het
«echte Voeren», Sint-Mar-
tens Voeren. Ondanks zijn
rusteloze natuur is hij hier
tot rust gekomen en voelt
zich thuis in het land van
Limburg waar hij vooral
gefascineerd wordt door
de kleurrijke dorpsker
missen, de processies en de
plattelandsbevolking met
hun typische «koppen». W
Labey is bekend als een
vaardige akwarelschilder
maar ook het etsen behoort
tot zijn uitdrukkingsver
mogen. Natuur en land
schappen behoren tot zijn
geliefkoosde onderwerpen
die zijn vitaliteit en levens
vreugde verwoorden. In
die zin zal men hem ook op
de tentoonstelling in het
Hof ten Dale leren kennen
waar hij met zijn akwarel-
len zal aantonen «hoe har
monisch de natuur en de
mens in de Voerstreek
kunnen samenleven».
Piet Vos
Deze man blijkt een vol
bloedschilder te zijn uit 's
Gravenvoeren «die met
vaart, elan en enthousiast
geweld zijn verf en kleur
weet te gebruiken om ui
ting te geven aan zijn ver-
dokenste IK». Hij heeft een
expressieve schildertrant
die eigen is aan de Lim
burgse school. Alhoewel
hij een invloed onderging
van de gekende Vlaming
Rik Wouters, toch heeft hij
een lichte overschakeling
ondergaan van zijn leer
meester Pieter Defesche en
nadien was de expressivi
teit niet meer zonder sym
boliek, een element dat tal
rijke van zijn werken ken
merkt; «Piet proeft de oer
kracht van de grond, van
de mensen, de dieren en
hun onderlinge samen
hang». De Voerstreek ligt
hem dus uiteraard nauw
aan het hart en juist daar
kan hij zichzelf steeds te
rugvinden.
Guido Sweron
Behoort deze voorvechter
van Voeren niet tot een
grote schildersklasse, dan
toch laat hij zich gelden als
«tekenaar». Er is soms
moed toe nodig om zijn
werken in een groepsten
toonstelling te hangen
waar men moet optornen
tegen gevormde beroeps
mensen G Sweron verde
digt zijn Voerstreek echter
op zijn eigen manier, nl.
met tekeningen van typi
sche Voerense hoekjes die
niet alleen een artistieke
uiting zijn maar ook de
basis vormen als verdedi
gingsmiddel van zijn voor
drachten, diavoorstellin
gen en andere confronta
tiemomenten. Trouwens
als vaandeldrager van de
Voerstreek zal hij deze
groepstentoonstelling in
leiden, een taak die hij
meermaals op zich neemt
in het Cultureel Centrum
Veltmanshuis in Sint-Mar-
tens-Voeren. Als initiatief
nemer en organisator van
diverse tentoonstellingen
is G. Sweron alleszins de
geschikte persoon om ook
tenslotte een vrouw-kun
stenares in te leiden.
Claire Lemmens
Ook zij is een van de velen
die de wekroep van Voeren
sh-eds rondom zich heeft,
vermits ze in Sint-Pieters-
Voeren geboren is en er
lagere school liep. Zoals
velen in haar streek moest
ze voor haar middelbare
studies naar het Walen
land. Na een verbüjf in de
Verenigde Staten, Luik en
Spa kwam ze echter naar
Voeren terug. Alhoewel
gehuwd met een Frans
man keerde ze terug naar
haar geboortegrond waar
ze een pittoresk Vakwerk-
schuurtje verbouwde tot
een woonhuis en het in
richtte om er ook een
kunstatelier in onder te
brengen. Over zichzelf
zegt zij bovendien: «Als ik
het woord Voerstreek
hoor, dank ik aan het fris
se groene natuurgebied
waar mijn thuis is. mijn
geboorteplaats, mijn fami
lie, mijn vrienden, heel
veel zou ik zo kunnen op
noemen, terwijl er dan
toch iets tegenspreekt. Als
studente hebben de inter
naatjaren me aan andere
levens gehecht en van de
Voerstreek vervreemd.
Wel heb ik hierdoor de
Voerstreek objektiever le
ren kennen: de gewone
dagelijkse beelden werden
voor mij de rijkste inspira
tiebron En ik denk dat
vele van mijn schilder
werken vertellen over een
geliefd Voers karakter»
Claire Lemmens komt al
vast naar Mere met fijne
miniatuurtjes en treffende
oheverfwerken waarmee
ze zal aantonen m hoever
re Voeren een ware inspi
ratiebron voor haar is ge
weest en hoogstwaar
schijnlijk nog is.
Deze groepstentoonstel
ling heeft bovendien twee
bedoelingen: de Voer
streek op een andere, meer
vredige manier leren ken
nen en daarnaast ook
steun voor het opbouw
werk van Voeren
Aalst. De kat op het spek door Sint-Barbara. Er loopt blijkbaar een en ander niet
volgens plan (a)
Het Jeugdhuis Dido beperkt trouwens in het amateursto-
zich niet tot het alledaags neel dat onder impuls van de
amusement dat bij talrijke vroegere permanent-veran-
jongeren er in bestaat passief twoordelijke St. Vrommman,
aan de aktiviteiten deel te in het leven geroepen werd.
nemen. Opzichzelf is dit al Thans draait dit nog op volle
iets, dat men ze kan interesse- toeren,
ren voor bepaalde facetten Intussen zoekt men ook ande
die aan een zekere vorming re initiatieven en één daarvan
moeten meehelpen. is de monoloog «Het verloren
Dido heeft echter vooral de Hofke», dat op 2 december
laatste jaren bewezen dat de a.s. opgevoerd wordt om
jeugd van Erpe-Mere tot 20.30 uur Annie De Greef
meer in staat is en de diversi- speelt deze alleenspraak van
teit van het jaarprogramma is de auteur Jan Vromman, on-
daar hal sterkste bewijs van. der regie van Mich. Mentens^ g kumtkonce„ van .Door Eendracht Groot.
Heel wat energie steken zij i
Aalst. Tijl en Nele Erembodegem speelde de Bemoeial a
Vanavond vrijdag 2 december krijgt U in het Parochiaal Centrum te
Herdersem aan de Grote Baan nog een ultieme kans om er de Boeing een
geslaagde landing te zien en horen maken. Toneelbond «De Vriendenkring»
is daarmede aan de vierde opvoering van zijn eerste stuk van het seizoen
toe. Er werd duidelijk geopteerd voor zuivere ontspanning zonder enige
pretentie. Boeing-Boeing is trouwens een suksesstuk dat ook in officiële
schouwburgen in ons land furore maakte en in maart aanstaande ook door
De aloude Rederijkerskamer Sint-Barbara «Arbeid en Kunst», zeg maar «'t,
Groen Kruis» op de affiche wordt genomen. Dat de Herdersemse huisregis
seur Mare De Cock bij deze opvoering betrokken is blijkt dan ook vanzelf
sprekend.
In het kultureel centrum
De Werf, Molenstraat 51,
brengt de Aalsterse toneel
vereniging «Voor taal en
vrijheid» op zaterdag 3 en
zondag 4 december aan
staande, telkens te 20 u.,
een 'jonge' Claus.
Ditmaal opteerde "Voor
taal en vrijheid" voor een
stuk van de gereputeerde
Hugo Claus.
"Een bruid in de morgen",
is het eerste stuk dat Claus
voor het grote toneel
schreef. Het behoort al ja
ren tot het vaste Neder
landse toneelrepertoire
Het gezin van een mislukt
musicus dreigt te verkom
meren.
Om de toestand te redden
wordt gepoogd de simpele
zoon aan een rijke oude
vrijster uit te huwelijken.
Als de dochter beseft dat
dit het einde betekent van
de sterke en zuivere band
die er tussen haar en haar
broer bestaat, pleegt zij
zelfmoord.
Een knap psychologisch
drama in een ietwat wran
ge, doch poëtische sfeer.
Voor de rolbezetting zor
gen Kathleen Basyn, Guy
Janssens, Jean Van Hou- KVS-Brussel en te Baarde-
teghen, Godelieve Kuys en gem bij «Hoop in de Toe-
Marijke Loeman, terwijl de komst», en vergelijkingen
regie in handen is van Gui- worden dan ook mogelijk,
do Klinck. LH
We zagen het stuk reeds in
De Belgische banken heb- banksektor heeft op de Ecu
ben faam verworven als voor- geldmarkt dan ook een be-
vechters van het privé gebruik langrijk aandeel verworven,
van de Ecu. De Belgische
Tot en met 23 december kan U te Antwerpen in
Galerij 't Klein Raamtealer terecht voor een ten
toonstelling van werken van stadsgenote Anne-
Marie Van Hoorick. Deze Galerij in de Lange
Gasthuisstraat 26 te 2000 Antwerpen is toegan
kelijk elke werkdag van 10 tot 16 u. Tevens bok
vóór en na de toneelvoorstellingen.
BRT-radiomedewerker Re-
né Van der Speeten memo
reerde de allereerste ten
toonstelling van stadsge
note Anne-Marie Van
Hoorick. dochter van de
erevolksvertegenwoordi-
ger Bert, in Galerij Drie-
ghe te Wetteren. Reeds 20
jaar geleden. Dit dan sa
men met Louis-Paul Boon
De journalist en het akade-
mie8tudentje. Anne-Marie
moest spoorslags aan het
werk want Boontje duwde
haar zonder veel omhaal
de reeds gedrukte uitnodi
ging onder de neus. En al
waren haar schilderijen
dan nog nat, ze oogstte er
alleszins bijval mede De
periode dat Annemie nog
op zoek was naar verhou
dingen tussen vormen met
grote kleurvlakken die
vanuit de tube onver
mengd werden aange
bracht. van elkaar gewoon
gescheiden door dikke
zwarte rechten. De tijd van
verwoed vechten met de
materie die in ambachtelij
ke eerlijkheid moest be
heerst worden. Een paar
jaar later was er reeds ver
nieuwing met artistieke
grafieken waar woord en
beeld elkaar raakten. De
uitstraling van het beeld
getoonzet in woorden die
op hun beurt via het beeld
een supplementaire di
mensie kregen. Voor L.P.
Boon was dit de afbeelding
van een koel geobserbeer-
de maar lichtjes ironisch
vervormde wereld.
8ociale funk tie
Hiermede kwam Annemie
in de buurt van die kunste
naars die, als stil gedreven
werkers, hun boodschap
durven mededelen vanuit
hun sociale funktie
Leraar Paul Van Gysegem
noemt het gewoon «ge
dichten» maar dan alles
zins geen vrolijke Schil
derijen en gravures met
benauwende vragen. De
mens die de kosmos be
heerst doch ondertussen
zichzelf verliest.
De «kleine mens»
Vragen die worden toege
spitst op de senioren, op
computers, op robots, op
stakingen, op politieke
diktatuur. De mens die
zichzelf degradeert tot
«kleine mens» alhoewel hij
zichzelf wil opblazen als
een kikker.
Groepstentoonstellingen
De jaren 68 tot 72 worden
verder opgevuld met
groepstentoonstellingen
konfrontaties met kolle
ga's. Haar interesse voor
schilderen zwakt af. Anne
mie raakt om zo te zeggen
verslaafd aan de techni
sche vaardigheid die etsen
vereist.
Na de geboorte van Sara in
1975 is konfrontatie met
moederschap en bijhoren
de opvoeding een van de
gegevens bij de eerste one-
woman tentoonstelling in
1978. Kleurtekeningen en
grafisch werk zijn subtie
ler en meer gedétailleerd
De logische emanatie van
de toenemende maturiteit
en de steeds groeiende be
heersing van de technie
ken Enkel nog de lijnen
die de vlakken afbakenen
refereren nog naar vroe
ger werk
De jaren tachtig
Annemie gaat de jaren 80
in met haar engagement,
met haar reisherinnerin
gen, met een krachtig ge
dicht of met verrassende
vlucht van gedachten als
bron van inspiratie. De
kritiek evalueert haar
werk als de overgang van
abstrakt-figuratief naar
nieuw-realisme doch An
nemie blijft zichzelf. Al
leen met enkele subtiele
wijzigingen.
Haar visie en haar beheer
sen van de technieken
8taan er borg voor dat An
ne-Marie Van Hoorick niet
ten onder zal gaan aan de
kanker beet van de tijdge
bondenheid die zovelen
reeds fataal werd.
LH
Op 12, 13 en 14 mei 1989
hebben de negende Speciale
Olympische Spelen voor men
taal minder-validen plaats in
Sint-Pieters-Woluwe.
Vriendenkring
De Herdersemse Toneel-
bond De Vriendenkring
heeft er over een paar jaar
110 jaar opzitten. Vermits
een achttal jaren inaktivi-
teit daarin werden meege
rekend kan gerust gesteld
worden dat deze vereni
ging zowat aan haar eeuw
feestviering toe is.
In 1984 werd ze door Hugo
Bogaert uit haar indom
meling gewekt en sinds
dien is De Vriendenkring
uiterst aktief. Ieder toneel
seizoen steeds twee ver
schillende stukken en van
elk stuk telkens vier op
voeringen voor meestal
goed bevolkte zalen. Het is
niet in iedere deelgemeen
te zulke toneelweelde. Ook
in de stad zijn er weinig
groepen («Hoger Leven»
uitgezonderd) die derge
lijk hoog bezoekersaantal
evenaren
Boeing
Boeing-Boeing van Mare
Camoletti is een kasstuk.
Bernard is den vrijgezel
die er liefst drie verloofdes
op nahoudt. Air-hostesses
genieten duidelijk zijn
voorkeur wegens begrijpe
lijke redenen. Ze zijn door
gaans elegant en char
mant en zijn bovendien
vaak uithuizig. Vooral als
ze tot diverse luchtvaart
maatschappijen behoren,
elkaar dus allerminst ken
nen en wanneer hun
vluchturen trouw de zelfde
uurzones volgen. Deze
uurzones en vluchttijden
had Bernard uiteraard
precies uitgekiend zodat
hij geen verrassingen kon
verwachten en steeds één
van de drie hostesses hem
gezelschap hielden.
Wanneer er echter super
snelle vliegtuigen werden
ingeschakeld, de snelheid
verhoogd en de vluchttij
den ingekort werden, ging
de kat echter op de koord.
Vooral omdat ook aan de
vluchttijden wijzigingen
werden aangebracht zodat
de Duitse Friedl van Luf
thansa, de Franse Jacque
line van Air France en de
Amerikaanse Janet van
Pan Am de kans liepen on
geweten en ongewild ten
huize van Bernard op el
kaar te botsen.
Bernard en vriend Robert
hadden dan ook alle moeite
van de wereld om konfron
taties tussen deze drie
charmante dames te ontlo
pen met heel wat kunst- en
vliegwerk waarvan men
liever de waarschijnlijk
heid niet op de proef stel
de. Gelukkig had dekor-
bouwer Philemon Van Den
Bossche met zijn staf er
voor gezorgd dat het dekor
een groot aantal deuren
van divers allooi bevatte
zodat heel wat uitwijkmo
gelijkheden haalbaar
waren.
Benny Vink als Bernard
en Frangois Peirlinck als
Robert hadden heel wat
moeite om de dametjes uit
elkaar te houden. Ze di
het elk op de hem eigen
manier met brio. Jo Lam
pers was de vrijgevochten
Amerikaanse air-hostess
tintelend van dynamische
en charme. Eliane De
Troch bracht een zwierige
Frangaise ten tonele met
haar gekend talent
Marleen De Coster zette
een stevige Duitse Führe-
rin die bovendien uiterst
liefdevol was op de Bühne
De show werd echter finaal
gestolen door Marie-Rose
De Wael die als dienstmeid
met gewilde onbeholpen
tussenkomsten en steeds
weerkerende gezegden de
zaal volledig op haar hand
had. Goed voor een aantal
open doekjes.
Regisseur Mare De Cock
wilde duidelijk de mensen
enkel een uiterst gezellige
avond bezorgen En daarin
slaagde hij wonderwel.
LH
Op 3 december viert het
Koninklijk Zang-, Toneel-
en Letterkundig gezel
schap 't Land van Riem uit
Aalst zijn jaarlijks Sint-Ce-
ciliafeest.
Na een eucharistievie
ring die om I7u30 in de
dekanale kerk Sint-Marti-
nus ter nagedachtenis van
de overleden leden en tot
welzijn van het gezelschap
wordt opgedragen, komen
de werkende leden en de
genodigden omstreeks
19ul5 bijeen in de Hostel-
lerie Ter Linden, Oude
Gent baan te Aalst, waar
een huldiging van enkele
jubilarissen is voorzien.
Zo wordt ere-sekretaris
en ouderdomsdeken Jan
De Block gevierd voor zijn
diamanten lidmaatschap
en sekretaris Piet Rom-
baut omdat hij 25 jaar lid
is. De beide jubilarissen
zullen uit handen van de
heer G. Versele, onder
voorzitter van het Konink
lijk Nationaal Toneelver
bond, afdeling Oost-Vlaan
deren, een diploma ont
vangen. Nadien volgt er
een banket
Ook toneel
Er wordt niet alleen ge
feest bij 't Land van Riem
Er wordt natuurlijk ook
toneel gespeeld Op 17, 18
en 19 december telkens om
20 uur wordt in de teater-
zaal van het kultureel cen
trum De Werf "Rust a la
Russe" gespeeld. Hubert
Janssens voert de regie
van dit stuk dat geschre
ven is door Valentin Kata-
jev. De spelers zijn Jan
Francois, Gonda Bel mans,
Jos De Sloover, Kathleen
Van den Bruele, Luc Noél
Anne-Marie Merckx, Guy
Schollaert, Gaby Stalpaert,
Brigitte De Greef, Danny
Kiekens, Christine Be
gaert en Freddy Lespire.
De toegangsprijs bedraagt
150 fr., 60-plussers en
CJP-ers betalen 120 fr
Kaarten kan men reserve
ren bij Luc Noël, Geraard»
bergsestraat 18 bus lit*
Aalst (053/21 04.71).
Van 20 maart tot 1 april vind!
dc 19* uitgave plaats van <k
Internationale Muzickwed-
strijd van Jeugd en Muziek il
Belgrado, Deelnemers aU
deze wedstrijd mogen niet o»
der zijn dan 30 jaar. Inform*
tie bij Jeugd en Muziek
Vlaanderen. Koningsstraat 1'
te 1000 Brussel
513.07.98).
