Werken Baart Kracht
presenteert Olympische Turnshow
K. V.S. lacht het oude jaar uit
met Feydeaus «Hotel Paradiso»
Kerst jubileum in
«En waar de ster
bleef stille staan»
10 - 23,12.1988 - De Voorpost
Een massa volk zaterdagavond in de sporthal te Sint-Gillis Dendermonde, we schatten
om en bij de 1200 aanwezigen, om de haast 400 leden van de plaatselijke turnkring
Werken Baart Kracht in een spetterende show aan het werk te zien. WBK, zoals men
de kring in de omgangstaal noemt, kan trouwens prat gaan op een roemrijk verleden
en mag zich telkens weer gelukkig prijzen met vooraanstaande belangstelling. Zo
bemerkten we dit jaar onder meer gemeenschapsminister De Batselier, leden van het
Dendermonds schepencollege en van de gemeenteraad onder de talrijke entoesiaste
kijkers.
WBK voorzitter Marcel
Joos zorgde zoals steeds
voor de presentatie van de
turnshow die helemaal in
het teken stond van de
Olympische Spelen. Voor
de gelegenheid akteerden
de turners en turnsters dan
doel: een gezonde geest in
een gezond lichaam. En
dat is ook een deel van de
Olympische gedachte, al
vegen de topsporters daar
blijkbaar met glans hun
voeten aan.
Het tumgala opent tradi-
Dendermonde. Een spreidstand op de balk, uitgevoerd
door een van de meisjes van de selektie A ploeg (foto Piet
Hermans)
ook voor een schitterend
uitgevoerd dekor dat een
Griekse tempel in al zijn
eenvoudige schoonheid en
sierlijkheid voorstelde.
Een goed idee dat veel
bijdroeg tot de heel aparte
sfeer die de show ken
merkte. Een sfeer van
vreugde en genoegdoening
die zowel turners als be
zoekers in de ban hield.
Men kreeg dan ook enkele
prachtige staaltjes van
tumvaardigheid te zien.
WBK staat erop dat tij
dens een turnshow alle ge
ledingen van de vereniging
aan bod komen en dat be
tekent heel wat voor een
groep waarin zowel de
kleutertjes als de vetera
nen van 60 en meer een
plaats hebben gevonden Dendermonde. Zo presen-
en ieder naar eigen kun- teerden de turnsters zich,
nen en bekwaamheid zich een en al elegantie (foto
inzetten voor hetzelfde Piet Hermans)
tioneel met de voorstelling
van deelnemers, keurig
uitgedost in het tumpakje
en netjes in de rij en op
maat van de muziek.
Waarna gastgroep Vredon
enkele sterke staaltjes van
vendelen liet bewonderen.
En dan werd de plaats ge
ruimd voor de turnsters en
turners van WBK. De se-
lektiegroep B begon met
een reeks oefeningen aan
de balk en grond, de da
mes wuifden ons de olym
pische gedachte toe en na
men ons bovendien mee
op sleeptouw door de be-
gingeschiedenis van de
mcdeme Olympische Spe
len. De kleutertjes brach
ten op hun beurt een
sporttak van de Olympi
sche reeks ten tonele. Een
springkonkours waarbij de
werkploeg van WBK zich
de broek uit de naad
moest werken om alles op
te stellen. Zweedse ban
ken, springplanken,
paard, ringen, touwen, en
vooral veel matten kwa
men er bij kijken. Maar
zoals steeds stalen de
kleintjes de show door de
wijze waarop ze zich wi
sten uit te leven in wat
voor hen nog een echt
speelse bedoening is. De
meisjes 1 en 3 vormden
het overstapje met hun
quintet naar een verba
zingwekkend goed optre
den van de selektieploeg
A, zeg maar het kruim van
WBK. Deze selektieploeg
traint 8 uur per week, veel
en toch veel te weinig, zegt
voorzitter Joos die eraan
toevoegt dat de grote turn-
landen er een stevig trai
ningsritme op na houden
van 8 uur per dag. Maar
goed, de WBK selektie
ploeg schitterde op het
Dendermonde. Klaar voor
het nummer (foto Piet
Hermans)
Oostvlaams en het VTL
criterium: Niki Van Eet-
velde behaalde in beide
criteria een zesde plaats,
Katrien Vermeiren 2 op
het Oostvlaams Criterium
en 8e in het VTL criterium,
Ellen van Eetvelde 3' in
het Oostvlaams en 17' in
het VTL criterium, Nadia
Osselaar 5' in het Oost
vlaams criterium en Leslie
Vermeulen zowel in het
Oostvlaams als het VTL
criterium een eerste
plaats. Bij de jongens ma
ken Stijn Huyghe, 3' Oost
vlaams criterium, Kristof
Van der Heyden, 4' Oost
vlaams criterium en Tom
Bruylandt, 1' Oostvlaams
en 2' VTL criterium deel
uit van de selektiegroep.
De meisjes lieten op de
balk zien tot wat ze in staat
zijn en de jongens zorgden
voor een reeks grondoefe-
ningen. De fakkel werd
dan overgenomen door de
meisjes 2 die uitpakten
met atletiekproeven als
hoogspringen, versprin
gen, kogelstoten en nog
andere takken en lieten
zien hoe men dit alles ook
op muziek kan demonstre
ren. De tumblingploeg
met Carolien Joos die eer
ste werd in de tumbling-
proeven van Oost-Vlaan-
deren, zorgde dan voor
een spektakelvol nummer
tje synchroon springen.
Overslagen, salto's, kort
om het hele gamma kwam
aan bod. De jongens ko
zen voor de gevechtsspor-
ten als demonstratie en
maakten er inderdaad een
bekijkenswaardig en leuk
nummertje van. Het eer
ste deel van de avond werd
afgerond met een optre
den van Vredon.
Onder de pauze hadden de
leden van de mini-trampo-
lineploeg de kans gekre
gen om zich warm te sprin
gen en zij zorgden dan ook
voor een spektakulair op
treden. Waarbij menig
kreetje van verbazing bij
de toeschouwers hoorbaar
was. De meisjes 4 maak
ten dat het schermen er
nog mooier uitzag dan het
al gepresenteerd wordt op
de olympische spelen. Een
knappe uitvoering was
dat. De dames die deel
uitmaken van de gymdan-
ce afdeling sneden een an
der tema aan: alle mensen
moeten broeders zijn. Een
indrukwekkende oefening
werd het waarbij de vaan
dels van vele landen tot
een groot geheel werden
gesmeed. De selektie A
ploeg pakte dan nog eens
uit met sterke staaltjes van
tumtalent. Dit keer kre
gen de brug met gelijke
leggers voor de jongens en
de grond voor de meisjes
de voorkeur. Veel sukses
kregen de seniors, de stoe
re mannen van al wat rij
pere leeftijd die een ge-
kombineerde oefening
hadden laten inschrijven
op het programma. Ze be
gonnen sterk met een rit
mische oefening, om dan
Dendermonde. De dames van WBK een en al koncentratie bij de uitvoering van hun
nummer (foto Piet Hermans)
Dendermonde. Jong geleerd is oud gedaan en kleuters worden spelenderwijs
vertrouwd gemaakt met de turntoestellen (foto Piet Hermans)
enkele sprongen uit te ballers zouden zij het wel de apoteose te mogen tur-
voeren en te besluiten met eens ver kunnen brengen, nen met de 5 ringen en de
een reeks van indrukwek- Nog voor het einde van 5 kleuren, de symbolen
kende pyramides. De juf- het programma kregen we van de Olympische Spe-
fers kwamen op de prop- een tweede optreden van len. Vredon rondde de
pen met een sport die ei- de B-selektie met grond- meer dan geslaagde avond
oefeningen en van de de- af.
mogroep die de eer genoot
genlijk niet past bij hun
slanke lijn, maar als base-
En waar de ster bleef stille staan wordt in het MMT hernomen
K.V.S. blijft de «goede traditie» getrouw en zet ter
gelegenheid van de eindejaarsfeesten natuurlijk
een komedie op het programma. Lachen moet
immers in deze periode van het jaar. Voor ons niet
gelaten natuurlijk: er is immers al zo veel dat
alleen maar ergernis of treurnis opwekt in deze
tijd...
We moeten echter onmid
dellijk bekennen dat we in
K.V.S. niet zo dikwijls de
kans kregen te lachen tij
dens de opvoering van
«Hotel Paradiso» ofte
«LTIötel du Libre-Echan-
ge» uit 1894. Dit stuk van
Georges Feydeau berust
helemaal op wat Feydeau
ooit zelf zei: «Als twee van
mijn personages elkaar
onder geen beding mogen
ontmoeten, plaats ik ze zo
snel mogelijk in dezelfde
ruimte». Het «verhaal»
speelt zich uiteraard af in
de tijd van de Belle Epo
que, de frivole periode met
een grote dosis puri ta
in een soort proloog - een
beetje de voorbereiding
van de ingrediënten voor
het eigenlijk koken be
gint leren we aannemer
Pingiet en zijn Angélique,
architekt Paillardin en zijn
Marcelle, «vriend» Ma-
thieu van Pingiet, de meid
Victoire en Pingiet en het
neefje Maxime van Paillar
din kennen. Het hoofdge
recht wordt geserveerd in
«Hotel Paradiso», een eer
der goor hotelletje waarin
Bastien en Boulot de dienst
uitmaken. Hier lopen al
deze Figuren elkaar na
tuurlijk tegen het lijf, iets
wat ze, gezien de omstan
digheden, liever vermeden
hadden. Tenslotte volgt
nog een ontknoping die
ook al erg voorspelbaar is,
en weinig ruimte laat voor
echte verrassingen.
Juist dit voorspelbare is
een van de erg zwakke
punten van deze voorstel
ling. De situatiehumor is
vrij stereotiep en biedt wei
nig mogelijkheden tot ver
rassende zetten en gebeur
tenissen. De verbale hu
mor is ook meestal ver te
zoeken. Het geheel zou het
dus vooral moeten hebben
van een spetterende, vin
dingrijke regie en eklatan-
te vertolkingen. Maar
noch het een, noch het an
der is in deze produktie
aanwezig
De nog jonge Frans Van
der Aa heeft als akteur ze
ker en vast komische kwa
liteiten - wat in het verle
den trouwens reeds meer
maals heeft bewezen -
maar als regisseur wist hij
toch deze produktie niet te
redden. Het geheel is mat,
glansloos en meer dan
eens veel te traag zodat je
als toeschouwer slechts
heel sporadisch eens kunt
glimlachen om een of an
dere regievondst. En een
sporadische glimlach is
toch maar een schraal re
sultaat van een «dolle ko
medie»
Ook het dekor kon ons niet
overtuigen: de werkkamer
van aannemer Pingiet was
eerder armoedig en pover
tjes (en dat in de periode
van de Belle Epoque te Pa
rijs!) het hotelletje zag er
inderdaad goor en tweede-
of derderangs uit maar liet
toch geen echt vlot spelver-
loop toe. We hebben van
Herman Dockx al efficiën
tere en «mooiere» dekors
gezien.
Van de akte ure wisten al
leen Max Schnur (Bastien)
en Chris Cauwenberghs
(Boulet) en vooral Paul-
Emile Van Royen ons te
bekoren.
Een echt komische zon
dagmiddag hebben we dus
Hotel Paradiso Paul-Emile Van Royen, Vera Veroft en Sjarel Branckaerts
in knotsgekke situaties
wind beginnen waaien.
Men is met dit «Hotel Para
diso» echter opnieuw ver
vallen in de fouten en rou
tine van vroeger!
Wie dit stuk nog wil zien,
kan in K.V.S. terecht
t.e.m. 15 januari; res. 02/
217.69.37.
L.
Voor de vijfde maal wordt in de kerstperiode het
zeker niet beleefd Noch- toneelstuk «En waar de ster bleef stille staan»
opgevoerd door het Meohele Miniatuur Teater.
K.V.S. getogen. Er was Een jubileum dus, waardoor deze kerstproduktie
immers een evolutie waar opnieuw in de kijker staat. Meer dan 100.000
te nemen geweest de laat- bezoekers woonden de vorige jaren de voorstellin-
8te tijd aan de Lakense- gen bij en vanuit alle hoeken van Vlaanderen
straat, regisseurs van bui- werden er bussen ingelegd om deze produktie te
ten het huis hadden voor komen bekijken. Er bestaan nu reeds plannen om
schitterende vooratellin- j_n 1990 een reeks voorstellingen te organiseren
hÜrt in Nederland want ook bij onze Noorderburen is
had met zijn «Kelder van
kuituur» begin vorig jaar er ^rote interesse voor de bekende kerstlegende
bewezen dat hij ook als re- van Timmermans. Maar nu wordt ze nog volop
gisseur mogelijkheden be- gespeeld te Meohelen zelf.
er waa 6611 nieuwe Driemaal Kerstmis halen om hun armo magen
Het verhaal vertelt een epi- te sussen. Na een grote
sode uit het leven van drie buit te hebben bijeengezon-
arme schooiers uit het Ne- ff®". raken ze verdwaald
teland rond Lier. Pitje Vo- °P de heide. Bij de foorwa-
gel (Mandus De Vos), een Sen die daar staat gaan ze
palingvisser, Suskewiet de weg vragen In de wa-
(Tuur De Weert), een her- Sen ontmoeten ze Jozef,
der en Schrobberbeeck Maria en het kindeke Je-
(Manu Verreth), een bede- zus en die hebben niets om
laar spreken af bij Polien zich te verwarmen en te
Pap (Jenny Tanghe) de voeden. Onze drie goeie
waardin, om aan de voor- ziolen geven al hun rijk
avond van Kerstmis samen dom aan dit kindeke.
driekoningen te gaan zin- De volgende Kerstmis wil
gen. Ze hopen daarmee '®n ze opnieuw gaan zin
wat brood en geld op te gen. Maar Suskewiet die
ziek geworden is, wil niet
meegaan als ze gaan zin
gen voor eigen belang.
Dus besluiten Schrobber
beeck en Pitje Vogel alleen
te gaan. Helaas hebben ze
geen sukses. Pietje Vogel
wil dan in zijn overmoed
bij de afgezette pastoor
(Luc Springuel) gaan zin
gen. Daar ontmoet Pietje
Vogel de duivel die hem in
ruil voor geld zijn ziel af
pakt. De derde Kerstmis
- Suskewiet is ondertus
sen gelukkig gestorven -
brengt Schrobberbeeck een
bezoek bij de rijke maar
ongelukkige Pitje Vogel.
In een laatste gevecht met
de duivel roept Pitje Vogel
de hulp in van Maria en
wordt aldus bevrijd. Ook
Schrobberbeeck zal de we
reld verlaten in de armen
van O.L. Vrouw (Ann Ver
reth).
Een eeht volksstuk
Dit prachtige toneelstuk in
de sappige taal van Felix
Timmermans geschreven,
behoort tot de klassiekers
van onze toneelliteratuur.
Regie: Frans Van Der Aa
Decor: Herman Docks
Kostuums: Andrei Ivaneanu
Van 15.12.1988 tol 15.01.1989
Mevrouw Paillardin voelt zich door haar echt-
emotioneel en lichamelijk
Zij doet daarover haar beklag bij mijnheer Pinglet, een
vriend van haar man,die hier alle begrip voor heeft.
Wanneer mevrouw Pinglet Parijs moet verlaten
om haar zieke zuster te bezoeken, zien mevrouw
Paillardin en mijnheer Pinglet de kans schoon om
zich te wreken. Hotel Paradiso wordt de plaats van
hun zondig rendez vous.
Zoals iedereen verwacht verloopt dit echter met zo
gemakkelijk. Mijnheer Paillardin daagt plots op in het
hotel.Tot overmaat van ramp logeert hun stotterende
neef Mathieu. samen met zijn vier jonge dochters,
ook m het hotel en wanneer deze jonge meisjes's nachts
in hun witte nachtjaponnen door de gangen dwalen,
is het voor Pinglet overduidelijk dat het spookt...
WOENSDAG 28 DECEMBER - I9H Trekking
de NATIONALE LOTERIJ - "Kersttranchc
gevolgd door een voorstelling - gratis entree.
BON -100 F Op balkon lende
benedenzaal Geldig op 18 - 21 dec. "88,
t 4-8-II en 15jan.'89.
Rei.: 02/217.69.37.
KVS-Lakensestraat 146-
Om dit volksstuk vol bijge
loof, devotie en volkslegen
den dichter bij het publiek
te brengen heeft regisseur
René Verreth aan sceno-
grafe Karina Lambrecht
gevraagd een dekor te ont
werpen dat doorloopt tot in
de zaal. Zo zit het publiek
midden in de vooretelling.
Het volksgebeuren wordt
geaksentueerd door de in
genieuze belichting, de
sfeervolle muziek en dans
en vooral door de speelwij
ze waardoor de inhoudelij
ke aspekten zichtbaar wor
den. Vlaanderen uit het be
gin van deze eeuw kende
allerlei figuren die de men
sen schrik, afkeer of ont
zag brachten. Maar niet al
leen was men bevreesd
voor de duivel en zijn tra
wanten, maar ook voor
God, heiligen en engelen
was men bang. Het volk
kon dit niet vatten met de
geest. Hun leven was door
drenkt door het bijgeloof
en de diepe devotie voor
Maria en haar zoon. In tij
den van nood en ellende
zochten ze hun heil bij deze
goede en/of kwade gees
ten. En dit wordt in deze
produktie ten volle duide
lijk.
Daarom ook heeft regis
seur René Verreth geko
zen om het stuk volledig te
spelen, ook het eindtafe-
reel. Met dit eindtafereel
maakt hij een mooi schil
derij waarin deze devotie
en dit diepe geloof van het
volk merkbaar zijn. Alle
personages zijn verenigd
aan de voeten van de ge
kruisigde Jezus in het ge
zelschap van zijn moeder
Maria en Jozef.
Deze produktie van «En
waar de ster bleef stille
staan» van het M.M.T. is
dan ook beslist een aanra
der voor iedereen die de
rijke Vlaamse tradities wil
proeven. Ze is te bekijken
in de grote zaal van het
M.M.T.Hans wijkstraat
63 te Mechelen. Nog op 23,
24, 26, 27, 29 en 30 decem
ber, telkens om 20.15 uur.
Reservaties op nr. 015/
42.25.44. L.
