Geest van moeder Teresa waart te Aalst Duizend leden voor Aalsters Vredeshuis Jan Caudron: «Steeds sluiklozingen in de Dender» Plant Aalst een vredespaal? Geslaagde bloedinzameling in Sint-Jozefsparochie De Voorpost - 20.1.1989 - 3 «Children in India» en «Huis der Stervenden» Toen Teresa, een Albanese zuster, in Calcutta aan de delta van de Ganges gekonfronteerd 'werd met heel wat bejaarden en kinderen, maar ook met vrouwen en mannen die in de bloei van hun leven hadden moeten zyn doch op straat kreperen kon ze er niet meer onderuit. Ze zou haar leven wyden aan de armsten onder de armen, aan zieken, aan gehandicapten, aan marginalen. Als zy en haar enkele medewerkers de stervenden niet wegbrachten werden ze de volgende dag door een dienst gewoon weggeruimd. Maar dan als lyken... Moeder Teresa Een klein vrouwtje dat rechtstaand slechts de ge stalte heeft van een ge knielde, zette zich geheel in voor mensen zonder dak boven het hoofd, voor mensen die in het ont wrichte Bengalen zelfs het allernoodzakeli j kste moesten derven. Moeder Teresa met haar medewerkers erkend als bisschoppelijke congrega tie richtte reeds in 1962 met haar «Missionarissen van Naastenliefde» een «Huis voor Stervenden» in. Uitgerekend in het pel- grimsverblijf van de tem pel van de Indische godin Kaliv Vier rijen stervenden aan wie het finaal dan toch gegeven was in vrede te mogen sterven omringd door liefdevolle helpers. Achterbuurtkinderen Moeder Teresa die aan de traditionele kloosterbelof ten armoede, kuisheid en gehoorzaamheid die voeg de van zich volledig ten dienste te stellen van de armsten der armen richtte schooltjes op voor straat- en achterbuurtkinderen. Onderwijs is in India im mers niet kosteloos toe gankelijk. Ondertussen groeide het aantal volgelingen van Moeder Teresa en werd haar stichting* in 1965 tot pauselijke kongregatie verheven. «Missionarissen van Naastenliefde» ver spreidden zich over heel India maar zwermden ook uit naar om het even waar als ze door de bisschoppen daartoe uitgenodigd wer den. In meer dan dertig landen in Afrika, Noord-, Latijns- en Zuid-Amerika en in Europa. Tot zelfs in Oost-Berlijn. «Co-Workers» Sinds 1969 heeft de Kon gregatie ook een aantal «Medewerk(st)ers van Moeder Teresa». Mensen die in hun leefwijze in elk mens God zien en daarbij beginnen bij de allernaas te, bij de zieke, de arme, de behoeftige, de onge wenste, de onbeminde, de mens aan de zelfkant van de maatschappij. Iedereen zonder enig on derscheid van geloof, af komst, ras, stand of over tuiging kan toetreden als medewerker. Moeder Teresa houdt met hen via nieuwsbrieven regelmatig kontakt. Voor Moeder Teresa be gint «liefde» thuis. Be- hoeftigen moeten liefdevol behandeld worden in de onmiddellijke omgeving, in de regio, in het land, in de hele wereld doch eerst en vooral begint liefde thuis. De ruggegraat Mensen die het aankun nen zetten zich in voor allerlei hulp, voor akties, voor omhalingen, voor be delingen van klederen en voedsel. Zieken, bedlege- rigen en lijdenden aller hande bidden, bidden, bidden. «Zij vormen de ruggegraat van onze kon gregatie», zegde Moeder Teresa herhaaldelijk. «Children in India» Een streekgenoot na men noemen mag niet van Moeder Teresa ging op toeristische reis naar India als bemiddeld man. Het rechtstreeks kontakt met onvoorstelbaar schrijnen de miserie tekende hem. «Als ik ooit terugkom naar India is het om hier te werken», was zijn rotsvas te overtuiging. Maanden lang werkte hij er dan ook in de meest dramatische omstandigheden in het «Huis der Stervenden». Hij huwde er een weduwe met twee kinderen. Terug in ons land spendeert hij een belangrijk deel van zijn inkomen aan kinderen in India. Vrouw en kinde ren verstevigen daarenbo ven permanent de band met de miserie. Hij richtte met een aantal medewerkers «Children in India» op, een vzw die aan arme, zieke en onge schoolde kinderen en we zen in India een meer menswaardig bestaan wil geven. Via een sponso- ringsprogramma worden die voorzien van voedsel, klederen, opleiding en me dische hulp. Alleen be- hoeftigen komen ervoor in aanmerking doch aan adopties doet de vzw niet. Een kind ten uwen laste nemen kost maar 400 fr per maand. U wordt volle dig geïnformeerd over «uw kind», over de familie, de vorderingen en blijft er re gelmatig mee in briefwis seling in het Engels. De vzw zorgt zo nodig voor vertaling. U kan ook een zieke ten uwen laste ne men en dat kost dan 500 fr per maand met de zelfde pleegvormen. Uiteraard zijn ook giften welkom. Te storten op rekening 780- 5190608-54 van Missiona rissen van Naastenliefde, Nieuwbeekstraat 97 te 9300 Aalst. LH Aalst. Schepen De Smet werd het 1000e lid van het Vredeshuis (a) Het Vredeshuis van Aalst bestaat nu twee jaar en het werd aanvankelyk opgericht om hen die zich op een of andere wyze voor de vrede inzetten, meer kansen te bieden tot samenwerking en uitstraling. Men startte met 33 stichtende leden, onder wie de toenmalige stadssekretaris Chris Willems, de huidige schepen van kuituur Gracienne Van Nieuwenborgh en nog vele andere bekende en minder bekende figuren uit Aalst. Aalst. Nog een vertrouwd straatbeeld dat verdwijnt. De stoomfabriek wordt gesloopt, in de plaats komt een totaal nieuw kompleks (a) Sedertdien is er heel wat gebeurd in het Vredeshuis aan de Esplanadestraat 8 te Aalst. Zo kwam het migrantenprobleem uitge breid aan bod nog voor het Vlaams Blok er een poli tiek sukses mee wist te behalen. Een van de voor naamste leiders van het El Salvadoraanse verzet kwam naar Aalst op be zoek en Ruben Zamora vertelde zijn verhaal. Ook vier Boliviaanse jongeren werden verwelkomd. Aan dacht werd besteed aan de nieuwe gebeurtenissen in de Sovjet-Unie met een historicus en een kernge leerde uit Kiev en dat kort nadat de kerncentrale van Tsjemobyl ontplote. Zij wisten toen reeds te vertel len dat het menens was met de glasnost en de perestrojka waarover nu zoveel te doen is. Enkele tijd later kwam een Russi sche ekonoom uitleggen wat men onder de pere strojka verstaat. Uit Boston kwam de arts Gail Epstein vertellen over hoeveel moeite het kost om de Amerikanen ervan te overtuigen dat Star Wars enkel nefaste gevolgen kan meebrengen voor de Amerikaanse be volking. Verder kwamen de vredesbewegingen ruim aan bod. Aan de hand van kunstmanifestaties, poë- zievoordrachten en aller hande lezingen tracht het Vredeshuis de mensen een ruimere kijk te verschaf fen op alles wat er zich rondom ons aan het afspe len is. Dat in een tijd waarin zovele dingen zo snel veranderen. Praten over de veranderingen die op komst zijn, en deze in zijn geschiedkundig per- spektie trachten te plaat sen, neemt niet enkel de angst voor het nieuwe en het onbekende weg, maar geeft moed om in de inge slagen weg verder te gaan met nog meer moed, nog meer vertrouwen. Patrick De Smet, de nieu we schepen van ontwikke lingssamenwerking en jeugdbeleid, werd het dui zendste lid van het Vre deshuis. Hij is een getrou we gast van het Vredes huis, waarvan hij het krantje leest en de wer king kent. Hij heeft be loofd nauw met het Vre deshuis in kontakt te blij ven en wil in de komende zes jaar beleid in verband met de vredesproblema- tiek uitstippelen samen met het Aalsters Vredes huis en de bewegingen rond ontwikkelingssamen werking. Aalst. Enkele verantwoordelijken met de glimlach van de grote dagen bij elkaar: Johny De Ridder van de parochie Sint-Paulus, Willy De Geyseleer koordinator en Karei Van Mol, ondervoorzitter van de Vriendenkring de Pelikaan (a) De nood aan bloed is groot, ook in Aalst waar momenteel een aktie loopt om zoveel mogelijk bloed in te zamelen. Een oproep die door velen goed is be grepen. In Aalst is de Vriendenkring De Peli kaan op het terrein van de bloedafnamen erg bedrij vig. Met de regelmaat van een klok worden bloedaf namen georganizeerd. Ook in de Sint-Jozefsparo chie te Aalst waar onder impuls van Rita De Wolf en Dirk Streulens met veel sukses een bloedafname werd georganizeerd. Men mocht er 65 donors in schrijven. Onder hen een aantal nieuwe bloedge vers. Na afloop kregen ze een tas koffie aangeboden, met lekkere pannekoeken die door specialist Frans D'Haese op de oude ver trouwde wijze werden ge bakken. De volgende bloedafna- mes vinden plaats op 14 april, 14 juli en 13 oktober en zoals steeds in het Sint- Jozefskapelleken in de Meuleschettestraat da Aalst. Tijdens de bloefafnames is er nog tijd genoeg voor een praatje (a) Aalst. In het stadspark werden enkele bomen geveld en plots veranderde het park van uitzicht (a) In de Vlaamse Raad stelde stadsgenoot volksverte genwoordiger Jan Cau dron aan gemeen schapsminister van Leef milieu, Natuurbehoud en Landinrichting een vraag over sluiklozingen in de Dender te Aalst en te Ni- nove en over maatregelen tot beteugeling in dit verband. De twee zuiveringsstations langs de Dender, in Nino- ve en Aalst, stellen regel matig zware sluiklozingen vast. In Ninove heeft de instal latie een veertiental dagen stilgelegen en is pas nu terug in werking gesteld. Deze in Aalst ligt stil. In Ninove stelde men vast dat men geen lucht kon toevoegen aan het ver vuild water. Men moest met een sterk verdun ningsmiddel werken om de lozingen te kunnen bin- nennemen. Zelfs bij een maximale toevoeging bleef het resultaat nul. Het zou gaan om een toxische stof die na een tweetal dagen oxideert. Een ander probleem, dat zich met een regelmaat van een klok voordoet, is de kleuring van het Den- derwater. Door het laboratorium van de Provinciale Milieu dienst te Gent werden van deze sluiklozingen stalen genomen. Jan Caudron vernam dan ook graag van de minister welke de volledige resulta ten van het laboratorium onderzoek zijn, welke be drijven voor de sluiklozin gen verantwoordelijk zijn en welke sankties getrof fen worden samen met hun datum dat deze van kracht worden. Minister Kelchtermans verstrekte aan Jan Cau dron volgend antwoord. Als antwoord op zijn vra gen kan ik het Geachte Lid meedelen dat de riool waterzuiveringsinstallaties «Nederwijk» te Ninove en «Spuimeersen» te Aalst, in tegenstelling tot de bewe ring van het Geachte Lid steeds kontinu hebben ge functioneerd. De uitzon derlijke sluiklozingen wer den in beide installaties op een deskundige wijze be handeld zodat de invloed op de kwaliteit van het gezuiverde rioolwater kon beperkt worden. Het betrof in beide geval len geconcentreerde lozin gen van organische afval waterstromen die gemak kelijk biodegradeerden en problemen stelden ten ge volge van onvoldoende zuurstofinbreng. Het ging derhalve niet om toxische stoffen. Door de VMZ - Buiten dienst Gent werd een grondig onderzoek ver richt naar de aard, de af komst en de samenstelling van de sluiklozingen. Di verse afvalwatermonsters werden door bevoegde personeelsleden van de buitendienst Gent geno men en zoals alle door de buitendienst Gent geno men afvalwatermonsters geanalyseerd door de Pro vinciale Dienst voor Leef milieu te Gent. Te Ninove kan het bedrijf, waarvan de sluiklozingen afkomstig waren, niet geïdentificeerd worden. Te Aalst daarentegen wer den de bedrijven wel geïdentificeerd, hier wer den processen-verbaal op gemaakt door beëdigde ambtenaren van de buiten dienst Gent en overge maakt aan de bevoegde rechtbank. De meerkosten ingevolge de behandeling van de sluiklozingen zullen door de VMZ worden ver haald op de verantwoorde lijke bedrijven. LH Verleden zondag 15 januari vierde Vredeshuis, Esplana destraat 8 haar duizendste lid. Een gelegenheid om even terug te blikken en tevens de schynwerper op de komende aktiviteiten te plaatsen. Duizendste lid werd Patrick De Smedt, de nieuwe schepen voor Sport, Jeugd, Vrye Tyd en Gezinszorg. Hem werden boeken over de vredesbeweging door dr. Jef De Loof overhandigd. Te hoge drempel? Legt Vredeshuis de lat te hoog? Belet een te hoge drempel massale opkom st? Vredeshuis wil alles zins niet aan de klaagmuur gaan staan. Voor heel wat aktiviteiten blijkt de be huizing inderdaad te klein. Anderzijds is de kleinscha ligheid borg voor gezellig heid. Vooral de respons op de geboden kans tot middagmaal is verrassend goed. Wel eens 36 cou verts. Wel stelt men zich vragen over de opportuniteit van o.m. meer naar buiten ko men, meer her en der ver tellen over Vredeshuis en zijn werking, een tentoon stelling in de krypte orga niseren over vrede en eventueel meer aktivitei ten in de deelgemeenten. Brede waaier aktiviteiten Vredeshuis plant volgende aktiviteiten: - skivakantie - nu zijn reeds 70 personen inge schreven. Er zijn nog en kele plaatsen vrij vooral voor wie met de bus meewil. - Retrospektieve Mech- nig 60: Donderdag 25 mei opening in de Generale, vrijdag in de Belfortkelder en zaterdag 27 mei in het Vredeshuis. Grafisch werk. - Charity Auctjon: In RIBSO - is aangevraagd. Ietwat andere aanpak als vorig jaar. Zo zal bvb ie dereen uitgenodigd wor den en het eten zal wat demokratischer van prijs zijn. Wij vragen nu reeds aan de talrijke kunste naars - ook leden van het Vredeshuis - of zij willen meewerken. De kunst werken worden per opbod verkocht. De kunstenaar krijgt de 1/2. - Veertiendaagse met als thema «Respekt voor de andere» en Het andere Japan. Het Vredeshuis wordt vol ledig op z'n Japans inge richt, een antiquair uit Knokke zal hiervoor zor gen. Mie Tabe, een Japan se kunstschilderes stelt tentoon, haar man, een kok, zal Japans koken. Verder zullen lessenpak ketten klaargemaakt wor den, o.a. over het vijand denken. Aan het stadsbestuur zal gevraagd worden of wij een vredespaal mogen planten. - Dinsdag 23 mei ontvan gen wij 11 Japanners waar onder 5 Hibakucha's - atoomslachtoffers. Op 26 mei organiseren wij een Hibakuchatribunaal waarschijnlijk in het Euro pees Parlement. Het skript wordt geschreven door een professioneel teater- gezelschap. De rechters met o.a. De Man zijn echt. Later meer hierover. - Voordrachten verschil lende partijen. Politieke partij-deskundi gen ondervragen over hun beleid op het vlak van vre de en ontspanning in de wereld. Welke standpun ten? Wat maakt hun partij anders dan de andere? Kortom wij vragen om duidelijkheid. Agalev: Hugo Van Dien deren. C.V.P.: Herman Van Rompuy. S.P.: Van den Broecke. P.V.V.: Anne-Marie Neyts. V.U.: Willy Kuypers: 25 februari. K.P.: Louis Van Geit. Het Vlaams Blok wordt niet uitgenodigd. De voordrachten starten in februari en spreiden zich verder over de maan den maart en april. LH Aalst. De Kamillekes tijdens een traditioneel optreden (a)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1989 | | pagina 3