Yi
GDC-Reda uit Kemzeke speelde
z'n 400ste wedstrijd
De Zwaan K.O. gezet door
buur Blauwe Vlam
Kon. Gemengd Parafonenkoor
anderhalve eeuw ononderbroken koorwerking
M.T.S.A.-Digest
- De Voorpost
LIEFHEBBERSVOETBAL
Liefliebbersvoetbalploegen zijn er in ons landje met hopen.
Maar... het Kemzeekse GDC-Reda is er een die uit de band
springt. De mannen van Kemzeke komen niet uit in kompetitie-
verband maar spelen wel regelmatig wedstrijden.
Natuurlijk is dat geen unikum. Maar wat dan gezegd van het
feit dat GDC-Reda ruim 13 jaar bestaat en vorige week z'n
vierhonderdste (400) wedstrijd speelde. In ieder geval een
vermelding meer dan waard.
De Reda-boys ontstonden in
feite uit de supportersclub van
G his lain De Clercq, de «eeu
wige liefhebber» uit Kemzeke.
Vandaar trouwens de voorlet
ters GDC. Supportersklub-se-
kretaris Adolf de Hooghe was
en is nog steeds de stuwende
kracht achter de voetbalploeg,
die haar allerbeste wedstrijd
op 2 november 1975 tegen
WTC Albertsxienden. Het
werd toen een 2-2 gelijkspel.
De honderdste wedstrijd bad
plaats op 8 december 1978 en
was de terugwedstrijd van de
allereerste wedstrijd. Weer
werden de punten gedeeld, de
ze keer met elk 3 doelpunten.
Een aanvaardbaar kompromis
inderdaad.
De 200** wedstrijd op 13
maart 1982 werd een «ferme
pil» want GDC-Reda werd
toen door de Stekense Brand
weer in het verlies gespeeld
met 1-4.
De 300* match werd een waar
dige jubileumwedstrijd want
het werd alweer een gelijkspel:
op 30 mei 1985 legden niet
alleen alle vogels een ei maar
speelden GDC-Reda en de Ve
teranen van Schrijberg ook 3-
3 gelijk.
Vorige week stond dan, op het
terrein van VK Were Di aan
de Noordgaver, de vierhon
derdste wedstrijd van GDC-
Reda op het programma. De
Kemzekenaren droogden deze
keer gelegenheidsploeg de
Danny Daelmanvrienden af
met 3-0. Oud-voetbalkracks
Bo Jonckers, Hugo De Cock
en Tjenne Jonckers zorgden
voor de noodzakelijke doel
punten.
Cijfers
De huidige spelerskern be
staat uit kapitein Adolf de
Hooghe, keeper Ronny De
Keyzer en spelers René Cor-
veleyn, Gerry Smet, André
Vereecken, Frans Van Himst,
Roger D'Hooghe, Guido Van
Poppen, Oswald Blanckaert,
Arsène Flos, Noël Castille,
Etienne Brillot, Donald Ro-
gist en Mare de Cauwer.
De ploeg met lokaal in café
«Malpertus», Kemzekedorp
27 te Kemzeke heeft niet echt
een bestuur want Adolf de
Hooghe is zowat voorzitter en
sekretaris en penningmeester.
In de zaterdagafdeling leed De
Zwaan uit Uitbergen de eerste
nederlaag van het seizoen, daar
voor zorgde gebuur Blauwe Vlam
uit Berlare De elftallen gingen
mekaar niet uit de weg en zochten
de aanval. De keepers werden
meermaals op de proef gesteld
maar konden hun netten onge
schonden houden. De thuisploeg
kreeg de meeste uitgespeelde kan
sen, maar doelpaal en deklat kon
den voorkomen dat de bezoekers
op achterstand kwamen. Diep in
de tweede helft kwam de thuis
ploeg op achterstand toen de
nochtans schitterende Zwaandoel
man mistastte en tot ontzetting
van de grote thuisaanhang de bal
achter zich in doel zag verdwij
nen: 0-1. Wat de thuisploeg ook
nog probeerde ze liep zich verlo
ren in de bezoekende defensie.
Iedereen was vol lof over scheids
rechter Francesco Flores die een
prachtige wedstrijd floot en beide
teams sportief naar het einde van
de match hielp.
In eerste afdeling is Melke-
beeckvrienden zich stilaan uit de
gevaarlijke zone aan het weg
werken. Het ging zelfs met 0-1
winnen bij co-leider Edo. Dit was
zo aangeslagen dat het vertikte de
uitslag mee te delen. Een korres-
pondent meldde ons dat scheids
rechter Garcia al betere wedstrij
den had gefloten.
A.Z.77 moest op verplaatsing
naar Excelsior en kwam met beide
punten naar huis. Guns en Flores
vonden de Excelsiordoelman in
gebreke. Opnieuw een nederlaag
voor de jongens van voorzitter De
Waegeneer die zich gevaarlijk
dicht naar de onderste regionen
laten afglijden.
Giwo kreeg het zwakke Endoka
op bezoek en won verdiend met
1-0 dankzij een doelpunt van M.
Daelman. Door deze nederlaag
staat Endoka alleen op de laatste
plaats met 11 punten.
Octopus kon het op eigen veld
niet waarmaken tegen het uitste
kend spelend O.C. Aalst. Aerts
en Janssens zorgden voor de ver
diende 0-2 zege. Ref De Sutter
moest meermaals kordaat ingrij
pen want geen van beide ploegen
schuwde de harde kontakten Hij
moest O.C.-speler De Schrijver
uitsluiten nadat die zich onnodig
revancheerde op een tegenstander
die de eerste fout had veroorzaakt
en daarvoor ook geel kreeg.
Snas kreeg rivaal Blauw-Wit op
bezoek en was verrast door het
goede spel van de bezoekers.
Scheidsrechter Daem floot zoals
steeds een uitstekende match.
Van Geert bracht de bezoekers
verdiend op voorsprong, maar
Henegodts schoot zijn thuisploeg
op gelijke hoogte. De Snas-secre-
taris meldde ons dat zijn ploeg
mocht tevreden zijn met dit billijk
gelijkspel. In deze nochtans be
langrijke wedstrijd viel geen enke
le gele of rode kaart te noteren,
daar de ref van in het begin de 22
spelers onder controle had.
Waterval was een revanche ver
schuldigd aan Alexander De
heenwedstrijd werd met 3-2 verlo
ren en om mee te dingen naar de
titel moest er nu gewonnen wor
den De thuisploeg ging resoluut
in de aanval, zonder de defensie te
verwaarlozen. De overwinning
kwam er toch moeizamer dan ver
wacht. P. Chnstiaens zorgde voor
de enige treffer van de wedstrijd:
1-0. Dé verrassing kwam echter
van ref. Impens. Hij, die gemak
kelijk met gele en rode kartons
René Corvelijn - één van de
«goeie-ouwe-getrouwen» - is
materiaalmeester en coach
Roger Spijsschaert die nu en
dan ook voor clown speelt is
ook de vaste scheidsrechter.
Na de 400* wedstrijd past het
al eens om de resultaten om te
zetten in cijfers. Hier gaan
we...
Op de 400 gespeelde wedstrij
den won GDC-Reda er 130 en
er werd 207 keer verloren,
terwijl er liefst 63 keer werd
gelijkspeeld. De GDC'ers
maakten op die 400 wedstrij
den 701 doelpunten maar...
kregen er liefst 1027 tegen.
We kregen ook de top 5 van
de doelpuntenmakers van de
huidige spelerskern. Adolf de
Hooghe (weer hij!) staat aan
de top met 45 doelpunten,
Gerry Smet scoorde 42 keer,
«nieuweling» Bo Jonckers
maakte tot hiertoe 22 goals,
Hugo De Cock bracht 14 keer
een doelpunt aan en Oswald
Blanckaert - één en dezelfde
als de kersverse schepen -
vond 15 keer de weg naar het
doel.
Om alles in een juist daglicht
te plaatsen dient hier wel aan
toegevoegd dat Ronny de
Wilde bijvoorbeeld - hij dien
de vorig seizoen wegens kwet
suur af te haken - liefst 105
keer scoorde voor GDC-Re
da. D. Brol
GDC-Reda ter gelegenheid van hun 400wedstrijd, die met 3-0 werd gewonnen tegen de
Danny Daelmanvrienden (d. Brol)
De Kemzeekse liefhebbersploeg GDC-Reda negen jaar geleden, in januari 1980. Een
viertal spelers van toen lopen er nu en dan nog steeds bij... (d. Brol)
zwaait, liet die nu in zijn pijpzakje
zitten. Hij floot trouwens feilloos.
Tweede afdeling
In tweede kwam de verrassing
vanuit Denderhoutem. waar Bam
boe Leeuwerik B op bezoek
kreeg. De Ledenaars zorgden
voor een stunt door de twee pun
ten verdiend mee naar huis te
nemen. De thuisploeg speelde een
miserabele wedstrijd en creëerde
vrijwel geen uitgespeelde kansen.
Slots, de boeman van de bezoe
kende ploeg, maakte de Bamboe
keeper het leven zuur. Bij een van
deze fasen speelde een verdediger
in paniek de bal terug naar zijn
keeper die te ver uit zijn doel
stond en moest toekijken hoe de
bal over de lijn verdween: 0-1. De
Ledenaars die met juist elf man
waren komen opdagen verloren
na een kwartier een speler bij een
onschuldig kopduel zodat ze met
tien verder moesten. Wie dacht
dat de thuisploeg daarvan gebruik
kon maken, had het verkeerd
voor. De tien bezoekers vochten
als leeuwen en brachten de thuis
ploeg meermaals in paniek. De
uitstekende Leedse doelman
Eeckhout deed de rest. In de
tweede helft werden de bezoekers
met de rug tegen hun doel geplakt
en wat moest gebeuren, gebeurde
Een verdediger speelde de bal met
de hand. Ref Dalschaert stond er
met zijn neus bovenop en floot
terecht een strafschop. Piens zette
die feilloos om, 1-1 De bezoekers
tilden niet te zwaar aan deze oo-
doffer en gingen op zoek naar
volle winst. P Bruylandt, heer en
meester op het middenveld, zon
derde Slots af in de grote recht
hoek. Deze legde aan en de doel
man moest de bal lossen, toen
Slots wou hernemen werd hij door
de Bamboedoelman onderuit ge
duwd. Ook hier had de scheids
rechter terecht een penalty gezien
die door Bruylandt werd omgezet.
1-2. Wat Bamboe ook nog pro
beerde de nederlaag was een feit
en de bezoekers mochten bij het
eindsignaal moe maar tevreden
terecht juichen voor deze over
winning.
Bartan, dat Onder den Toren op
bezoek kreeg wist al direkt welk
vlees het in de kuip had en leed
een zware nederlaag. D. De Wolf
(2). G. Verleyen (2), G. De Cos-
ter en W. Haegeman zorgden
voor de volle winst. Volgens het
Ëartanbestuur vormden de man
nen van Gijzegem de beste ploeg
waartegen het al gespeeld had.
Volgens velen worden dit de kam
pioenen. Toch maar afwachten...
Vrij Denderleeuw verliest voe
ling met de top en kan nu reeds
alle illusies opbergen. Het geraak
te op De Kring niet verder dan
1-1 J Wellekens en Verstraeten
zorgden voor deze drawn
Dressel kreeg rode lantaarn
Breughels op bezoek en won
moeizaam met 1-0, E. Lanoye
zorgde voor de duurbevochten
zege
Opdorp telt één van de oudste koren van het land
Wanneer je als vereniging eind van deze tachtiger jaren je 150-jarig bestaan mag
vieren, houdt dit in dat je ontstaan zich situeert in die periode uit de vaderlandse
geschiedenis dat de Belgische staat nog het epitheton "pril" droeg en de Belgen zich
nog "De Stomme van Portid" herinnerden.
Over de precieze datum van ontstaan van het huidige "Koninklijk Gemengd
Parafonenkoor" uit Opdorp, heerst overigens geen eensgezindheid. De ene bron
vermeldt 10 juli 1839, een andere 15 augustus van datzelfde jaar. Die enkele weken
verschil wil het bestuur van vandaag echter geenszins laten uitdeinen tot een "valste
noot". Integendeel, in dit 150e bestaansjaar willen bestuur en leden met verve
onderstrepen, via overigens diverse manifestaties, dat het koor één der oudste
kulturele verenigingen uit de regio is en het de voorbije anderhalve eeuw onafgebro
ken de koorzangtraditie onderhouden en doorgegeven heeft.
Het begin
De Opdorpse pastoor
e.h. J. Bruyland kwam via
degelijk speurwerk aan de
weet dat het koor officieus
ontstaan is op 10 juli 1839,
datum die teruggevonden
werd in het standaardwerk
"De geschiedenis van de
gemeenten der provincie
Oost-Vlaanderen", van F.
De Potter en J. Broe-
ckaert.
Uit de statistieken van
de provincie Oost-Vlaan-
deren blijkt echter dat de
officiële datum 15 augus
tus 1839 zou zijn geweest.
Feit is immers dat de ge
meente Opdorp in 1841
aan het Oostvlaamse pro
vinciebestuur, sektie "So-
ciétés Chorales", een aan
tal gegevens omtrent "Op-
dorp-Paraphone" over
maakte en laatstgeciteerde
datum hierin voorkomt.
Het bestuur, aldus ver
meldt verder het schrijven
van voorzitter Charles
Mosselman, goedgekeurd
overigens door "bourg-
mestre" P. Van Assche,
bestaat uit een "direc
teur". een "vice-direc-
teur". een "secretaire",
een "trésorier" en een
"chef de musique". Blijkt
verder dat elk lid maande
lijks "20 centimes" betaalt
en in diezelfde periode
vier maal geoefend wordt.
Het koor telt als uitvoe
rende leden vier bassen,
vijf "tweede" tenoren en
zes "eerste" tenoren.
Naar alle waarschijnlijk
heid echter moeten de Op-
dorpse koorzangliefheb
bers reeds vroeger op de
geniale idee gekomen zijn
Om een zangmaatschappij
in het leven te roepen,
waarin zij hun overtollige
energie via het beoefenen
van de zangkunst kwijt
konden, want op 27 augus
tus 1839 namen zij reeds
deel aan een zangwed
strijd georganiseerd door
de "Société Mélophile-So-
lo" van Dendermonde.
Niet minder dan zestien
zangmaatschappijen na
men aan dit concours deel.
Aan de pastoor-van
toen werd gevraagd voor
deze serieuze zangvereni
ging een deftige naam te
zoeken, met voldoende al
lure bovendien, opdat hij
ten eeuwigen tijde het em
bleem zou zijn van de
standing van het koor.
Vanonder pastoraal stof
diepte de man in kwestie
het vergeelde vocabula
rium uit zijn kollegetijd op
en schonk aan het koor de
mysterieuze naam "De Pa-
rafonenzonen".
Wellicht heeft niemand
van de eerste leden van de
zanggroep de subtiele be
tekenis gevat die verscho
len zit in dit woord, maar
in elk geval hebben zij en
hun opvolgers steeds hun
best gedaan om die naam
eer aan te doen, door zo
poly- of parafonisch moge
lijk te musiceren.
Concours
Over de evolutie en de
aktiviteiten die "De Para-
fonenzonen" in de loop
van vorige eeuw ontwik
kelden. is minder bekend.
De Opdorpse archieven
bewaard in Dendermon
de. zijn daar tijdens de
Eerste Wereldoorlog in de
vlammen opgegaan.
Wel kwam men aan de
weet dat het koor vanaf
1841 regelmatig deelnam
aan "concours", o.a. te
Hamme, Brussel en Bug-
genhout. In 1855 vertoef
den "De Parafonenzonen"
in Brussel in internatio
naal gezelschap, met ver
enigingen uit Rijsel en
Aken.
Eén jaar later, in 1856,
organiseerde het Opdorp
se koor zelf een zangcon
cours: op zondag 1 juni,
"ten 2 ure namiddag ten
herberg 'Den Hert'". Ie
dere sociëteit moest twee
"choeurs" opvoeren. Een
verslag van deze manife
statie lezen we in het Den-
dermondse weekblad "De
Onpartijdige" van 8 juni
1856: "Het zangkonkoers
welke verleden zondag bin
nen de gemeente Opdorp
plaats greep, heeft den vol
genden uitslag opgeleverd:
Voor de koorzangen heb
ben de maatschappijen der
gemeenten Lebbeke, met
eenparige stemmen, den
len prijs, Merchtem, ook
met eenparige stemmen,
den 2den prijs, en Buggen-
hout, met meerderheid van
stemmen, den 3den prijs,
bekomen; de maetschappij
van Malderen heeft eene
eervolle melding verkre
gen. In de twee zangen is
den prijs aen de maet
schappij 'L'Echo du boca-
ge' van Sint-Amands ten
deel gevallen.
In 1909 organiseerde het
koor een eerste zang- en
fanfarenfestival. Dit ter
gelegenheid van de inge
bruikname van het ge
meentehuis van het toen
nog zelfstandige Opdorp.
100-, 125- en 140-jarig
bestaan
In 1939 waren de "Para
fonenzonen" aan hun hon
derdjarig bestaan toe. Wat
toen vanzelfsprekend ge
vierd werd. Voor het ko
ningsfeest, tijdens hetwelk
men eerst biefstuk at en
later op de avond worsten,
werd toen resp. 5 en 3 fr.
uitgelegd voor de vrouwen
van de zangers, voor de
zangers zelf 3 en 1 fr. De
gemeente subsidieerde het
koor toen met een jaarver
goeding van 200 fr. De Pa
rafonenzonen telden toen
31 werkende leden (zan
gers). Zij moesten een
maandelijkse bijdrage van
1 fr. betalen.
Tijdens de Tweede We
reldoorlog stemden de le
den van het koor om nieu
we leden in het zangkoor
op te nemen. Wat overi
gens gebeurde via een fol
kloristisch gebruik: ieder
lid kreeg een erwt en een
boon; één van beide werd
in een trommel gelegd en
wanneer er meer erwten
dan bonen in de trommel
gedeponeerd waren, was
het kandidaat-lid aangeno
men. Sinds 1948 neemt het
koor regelmatig deel aan
de provinciale koorzan-
gtornooien. In '74 en '78
klasseerde het zich zelfs in
eerste divisie.
In 1964 werd het 125-
jarig bestaan gevierd met
een koortreffen van zo
maar eventjes elf koren uit
de omliggende gemeen
ten. De koren traden aan
op de kiosk opgesteld
tegenover het toenmalige
lokaal "De Drijtoren".
Vijf jaar later waagde men
het niet aan het provin
ciaal koorzangtornooi deel
te nemen, maar o.l.v. Paul
De Ridder, de nieuwe diri
gent van toen, die vanuit
Malderen enkele leden
had meegebracht, waagde
men het er toch op. Zon
der sukses echter, de voor
bereidingstijd was blijk
baar te kort geweest. Een
jaar later echter werd in
Grembergen, in dezelfde
opstelling, een klassering
van vier jaar in derde afde
ling bijeengezongen.
Dat was trouwens met
een ook het laatste optre
den van "De Parafonenzo
nen", want Paul De Rid
der deed een oproep tot de
dames, zodat het koor zijn
status van "mannenkoor"
verloor. Tijdens de be
stuursvergadering van 17
juni 1971 kreeg het koor
dan ook de huidige bena
ming "Gemengd Parafo
nenkoor". Drie jaar later
zou daar trouwens de titel
"Koninklijke Maatschap
pij" aan worden toege
voegd.
Het 140-jarig bestaan
van het koor werd in 1979
gevierd met een koncert
door "Musica Nova" uit
Boom. En met een koor-
treffen van zes streekko-
ren. In datzelfde jaar riep
Luk De Koning een kin
derkoor in het leven, dat
door de goede samenwer
king met het Parafonen
koor, o.a. tijdens de koor
avond in 1980, de naam
"Parafoontjes" kreeg. Bij
het verhuizen van Luk De
Koning (1982) nam het Pa
rafonenkoor overigens het
beheer van het kinderkoor
op zich. Magda Van As
sche leidde met veel suk
ses "De Parafoontjes" en
na haar heeft Ria Schelf
hout zich erover ontfermd
(tot januari 1988).
Ook op het televisie
scherm is het Parafonen
koor reeds meerdere ke
ren te zien en te horen
geweest. In 1981 werkte
het mee aan het suksesrij-
ke Bob Boonprogramma
"Lied van mijn Land" en
op 19 september 1982 ver
zorgde het de gezangen tij
dens de TV-mis t.g.v. 250
jaar Opdorp. In datzelfde
jaar organiseerden "De
Parafonen" ook een kon
cert van het Poolse ge
mengd koor "Motet et
Madrigal" uit Poznan.
Verschillende Parafonen-
leden waren toen gastgez
in en er werden hechte
vriendschapsbanden ge
smeed. In 1984 waren de
Polen opnieuw in Opdorp
te gast.
In 1985. "Jaar van de
Muziek", werd te Buggen-
hout een "Muziekcock-
tail" geserveerd. Het Para-
Buggenhout. Het Koninklijk Gemengd Paraforenkoor uil Opdorp in vol ornaat
fonenkoor hielp door zijn
optreden dit koncert uit
groeien tot een waar suk
ses. Sindsdien trad het
koor nog op te Malderen,
Dendermonde, Buggen-
hout. Mclle en Maria-
kerke.
De dirigente
De muzikale leiding van
het koor berust sinds au
gustus 1987 bij Anne
Adriaensens. Zij volgde
Eric Van Ransbeeck op,
die zich meer dan tien jaar
verdienstelijk had ge
maakt bij het koor.
Anne Adriaensens werd
geboren op 14 februari
1959 te Gemena in Zaïre
en werd na een degelijke
konservatoriumopleiding
lerares klassieke gitaar aan
de muziekakademie van
Mechelen, van Sint-Trui
den en van Zaventem. In
de muziekakademie van
Vilvoorde onderricht zij
samenzang.
Als alt deed ze haar de
buut in het Sint-Grego-
riuskoor van Buggenhout.
In 1983 richtte ze het ka
merkoor "De Scalden" op
en in datzelfde jaar werd
ze lid van het vokaal en
instrumentaal ensemble
"Henric Van Veldeke"
o.l.v. Juliaan Wilmots.
Ze volgde reeds vijf diri-
gentenkursussen te Gent
en te Genk. o.l.v. Juliaan
Wilmots. Met een uiter
mate sprankelende uitstra
ling naar haar leden toe is
zij de eerste dame die de
dirigeerstok hanteert bij
het Parafonenkoor en
blijkbaar met heel veel
sukses.
De voorzitter en de
koorwerking
In een oud reglement
werd het bestuur omschre
ven als bestaande uit een
voorzitter, een ondervoor
zitter. schatbewaarder, se
kretaris. boetemeester en
uit vijf bestuursleden.
Frans Rottiers, de huidi
ge voorzitter, volgde in
1977 Gilbert De Maeyer
op als voorzitter van het
Parafonenkoor. Hij is
meteen al 25 jaar zingend
lid.
Sinds Frans gepensio
neerd is kan hij zich nog
met meer bezieling wijden
aan zijn koor. Het Ge
mengd Parafonenkoor be
staat momenteel uit onge
veer dertig zangers. Zij
vertolken vooral meer
stemmige muziek in ver
schillende talen.
De ouderdomsdeken is
ongetwijfeld Gaston
Borms. die er 51 jaar
trouw lidmaatschap opzit
ten heeft. Zijn vriend
Frans Mannaert is ook
reeds 43 jaar lid. Hij was
ook de laatste boetemees
ter. Beiden zingen nog
steeds broederlijk naast
elkaar.
Het koor repeteert elke
donderdagavond van 20
tot 22 uur. in de refter van
de kleuterschool. Veken-
straat 2, omdat hun stam-
lokaal. Eldorado, in sep
tember '88 de deuren
sloot. Het koor is lid van
de A.N.Z.-federatie.
Het sekretariaat wordt
waargenomen door Daniël
De Vroe. penningmeester
is Bob Van den Broeck.
Ulric Baeck. Gaston
Borms. Jan Caluwaerts.
Jean-Paul De Bleser.
Frans Mannaert. Agnes
Moens en Mariette Ver-
gauwen zijn de overige be
stuursleden.
Viering 150-jarig
bestaan
Vanzelfsprekend wordt
het 150-jarig bestaan op
passende wijze gevierd.
Zo wordt op 11 maart a.s.
een passiekoncert georga
niseerd. met een optreden
van het vokaal en instru
mentaal ensemble "Henric
Van Veldeke".
Op zondag 4 juni brengt
het koor een aperitiefkon-
cert met voordracht en in
strumentale omlijsting en
op zaterdag 14 oktober
wordt een groots koortref
fen met koren uit de om
liggende gemeenten
opgezet.
Ten gepasten tijde ko
men we op deze diverse
manifestaties terug.
Pierre Van Rossem
