Praten aan tafel met Kamiel Sergant
Heemkundige Kring
met fototentoonstelling
te Baardegem
Geen overhaaste beslissing
over parkeersilo onder graanmarkt
P
k
1 mm mm
Gemeenteraad Aalst
Juniorskamer der Bouwnllverheld
organizeert computer workshop
4 - 3.3.1989 - De Voorpost
Vervolg van blz. 1
miel die men niet direkt
bij een fervente karnaval-
keizer zou verwachten.
Ook Ghanezen zijn mensen
Niemand klopt tevergeefs
bij Kamiel aan. Zijn werk
huis aan de Moorselbaan
moet zowat «de zoete in
val» zijn voor alle ver
schoppelingen ter wereld.
Het lot van de politieke
vluchtelingen trekt hij zich
ter harte. Hij helpt hen
zoeken naar woonst, naar
meubelen, naar een men
selijk bestaan. Geen Gha-
nese vluchteling heeft ooit
vergeefs beroep op hem en
de zijnen gedaan. Hij
heeft er de troetelnaam
«papa» of «daddy» of een
gelijkaardige Ghanese be
naming aan overgehou
den. Hij komt voor hen
tussen in administratieve
kwesties bij de water- en
energiemaatschappij, bij
huisbazen en OCMW, bij
de RVA en de sociale
diensten. Zijn drukke fiet-
senzaak belet hem niet
daar de nodige tijd voor
uit te trekken. Het wordt
hem niet steeds in dank
afgenomen door buren en
kennissen. Het deert hem
niet. Zwart of blank, bruin
of geel, voor Kamiel zijn
het allemaal in de eerste
plaats mensen die nooit
vergeefs beroep doen op
zijn hart van koekebrood,
zoals één van de pientere
Aalsterse persjongens het
onlangs heeft geschreven.
Ook zijn buurt kan op
hem rekenen. Bij de peri
kelen rond het opengooien
van de Moorselbaan en de
bijverschijnselen daaraan
verbonden stond hij met
het buurtkomitee op de
eerste protestrij. Naar ver
luidt is dat niet bij alle
beleidsmensen van Aalst
in goede aarde gevallen en
houdt Kamiel er een nau
welijks verholen nijd van
wege bepaalde slechte ka
rakters uit het bestuur aan
over. Het raakt wellicht
zijn koude kleren niet.
Het bestuur is er immers
voor het volk, denkt hij,
en niet omgekeerd. Hij
heeft dan nog gelijk ook.
De vrede als hoogste goed De sport in zyn leven
Tien november 1988. De
deelnemers aan de tradi
tionele «fakkeltocht voor
de Vrede» te Aalst, een
organisatie van VAKA en
Vredeshuis, zullen met
enige verwondering in het
programma hebben gele
zen dat Keizer Kamiel
voor de gelegenheidstoe
spraak zou instaan. Wie
verwacht nu van een kar-
navalkeizer dat die zich di
rekt met bewapening en
atoombommen zal inlaten.
Zijn toespraak loog er
echter niet om. Op de ach
tergrond van zijn eigen er
varingen heeft hij een anti-
geweld-, anti-oorlog- en
anti-bewapeningsovertui
ging gebouwd. Zijn toe
spraak was één emotionele
oproep om zich in te zet
ten om die zinloze bewa
peningswedloop te stop
pen, een oproep vooral
naar de jeugd gericht om
de toekomstige wereld
hun wereld, van de totale
ondergang te vrijwaren.
Het is niet voor niets dat
het «aan tafel met Kamiel»
precies in het Vredeshuis
is doorgegaan. Hij heeft er
meteen niet de minste
twijfel over laten bestaan:
hij zal er bij zijn op de
VAKA-betoging op 16
april te Brussel. De plan
nen om de korte afstands
kernwapens te modernize-
ren moeten ook voor Ka
miel de prullemand in. De
wereld heeft geen nood
aan verdere bewapening,
verspilling met honger en
ellende tot gevolg, maar
aan een duurzame vrede
die men niet bouwt op een
duizendvoudige nukleaire
tijdbom. Zo eenvoudig ligt
dat voor Kamiel bij wie
het beeld van de beleefde
verschrikkingen uit zijn
kinderjaren nooit ver weg
is. Hij roept vooral de
jeugd op zich daarbij in te
zetten alhoewel in zijn bin
nenste (en hij zegt het
ook) meerdere twijfels
knagen omtrent de bereid
heid van de hedendaagse
jeugd dit ook daadwerke
lijk te doen.
Hijzelf is ooit de weg op
gevlogen als wielrenner,
tegen de wil van zijn vader
in en zelfs buiten diens
weten. Of hij er daarbij
een paar oorvegen aan
verdiend heeft vertelt hij
niet. In elk geval is zijn
wielerloopbaan op de weg
geen lang leven beschoren
geweest, alhoewel hij
sinds vele jaren, en nog
steeds, in de wielerbran-
che is gebleven. De fiet-
senzaak was trouwens ook
een pleisterplaats voor ver
scheidene voetballers van
het toenmalig Eendracht
Aalst. Hij toog met de
spelers mee ten terrein en
heeft er een onverwoest
bare voetbalmikrobe bij
opgedaan. Kamiel zou
echt Kamiel niet zijn als
hij daar niet een origineel
vervolg had aan gegeven.
Toen nog zowat iedereen
in de clinch lag met de idee
alleen al van een vrouwen-
voetbal stak hij de handen
uit de mouwen en ging aan
een meisjesteam sleutelen.
«De Kamillekes» werden
boven de doopvont gehou
den, een amateursploeg
die het tot nu toe honderd
procent is gebleven en die
mooie suksessen met min
deren jaren afgewisseld
heeft. Zijn droom: dit jaar
terug naar de hoogste af
deling promoveren, als
eerste, wel te verstaan. Of
hij daarbij ook denkt aan
beroeps- of semiberoeps-
voetbal veegt hij met één
armslag van tafel. Wij blij
ven spelen voor 't plezier
voor de lol, voor de sport
op zich. Zijn aanwezige
sporters en trainer bevesti
gen dit. Het kommerciali-
seren van de «Kamillekes»
zit er niet in. Binnen zeer
kort wordt de beslissende
wedstrijd gespeeld. Geen
Gran Canaria als voorbe
reiding, alleen rustig af
wachten, trainen en de in
zet. Waarbij supporters-
steun uiteraard een welge
komen hulpje is. We zou
den zeggen «allen daarh
een» ware het niet dat we
de datum, de plaats en het
uur hebben vergeten.
Kamiel IS karnaval
Als Keizer en één van de
hoofdanimatoren van het
Aalsters karnavalgebeu-
ren kan een «praten aan
tafel» met Kamiel niet bui
ten het tema «Karnaval».
Kamiel is er één van de
levende symbolen van.
Gevraagd waarom hij zich
tegenover de politieke we
reld vooral nogal wat vrij
heden kan veroorloven die
bij anderen proces, een
klacht, een strenge verma
ning en nog wat meer tot
gevolg zouden hebben (de
huidige Prins Frank weet
er van mee te spreken), is
het antwoord dóódsimpel:
de fijne spot, de waar in
kleden zonder te kwetsen,
de humor als wapen hante
ren en steeds weten hoe
ver ge te ver moogt gaan.
Of Kamiel daar in slaagt
laten we aan het oordeel
van zijn «slachtoffers»
over. Feit is dat hij het
zich inderdaad mag per
mitteren met de voeten
van burgemeesters en bur
germoeders schepenen en
raadsleden te spelen. Of
die daar steeds honderd
procent gelukkig om zijn
laten we hier in het mid
den zoals ook Kamiel dat
doet. Aan azijnpissers
heeft hij geen boodschap,
wij evenmin. Wie zichzelf
te sterk au sérieux neemt
bewijst zichzelf een slechte
dienst. Het louterende bad
van Aalst-karnaval met
zijn eigen gard kan een
goede remedie tegen «dik
ke nekken» zijn. Kamiel
en zijn kamavalgenoten
tappen duchtig uit dit vat.
Ze kunnen het op een spi
rituele manier en ze mo
gen het. Ook dat is een
eigenschap van Aalst-kar-
naval «De grote mond»
van Kamiel, zijn spitsvon
dige en alerte geest, zijn
onuitputtelijke woorden
stroom, zijn gevatte re
plieken laten geen enkel
politiekershuisje overeind.
Kamiel beleeft daar zicht
baar genoegen aan. De ge
viseerde politiekers ook?
Ze doen in elk geval alsof,
want een stuk populariteit
naast de Keizer van Aalst
is altijd in dank meegeno
men. En nochtans is Ka
miel er niet helemaal ge
rust in, in de toekomst van
het Aalsters karnavalge-
beuren. Het wordt volgens
hem wellicht te groot en te
groots. Reusachtige som
men zijn er nu reeds mede
gemoeid. Het gemoedelij
ke dreigt verloren te gaan
aan het spektakulaire. De
risico's verminderen er
niet op. Het gebeuren
rond de laatste verbran
ding van karnaval op dins
dagavond en het gevaar
dat zo prangend nabij was
moeten een ernstige ver
wittiging zijn. Het vanda
lisme veegt Kamiel onver
bloemd van tafel: wie zich
daaraan begeeft is Aalst-
karnaval onwaardig en
blijft beter thuis of ver
trekt naar Pajottenland.
Het is een kordate uit
spraak zowel van Kamiel
als van al dieeenen die
karnaval én Aalst liefheb
ben. Het is meteen een
oproep om de eigen aard
van Aalst niet te laten te
loorgaan.
Zoals bij zijn hulp aan de
medemens is Kamiel ook
hier voor het volle pond
geëngageerd. In teamver
band moeten hij en Frans
Wauters en Marcel De
Bisschop en Herman
Louies en zovele anderen
het typisch eigen Aalsters
karnavalkarakter nog eni
ge tijd kunnen schragen.
Na zowat drie uur «aan
tafel met Kamiel» kan je
er niet meer naast. Het
enige wat je dan rest om
even op adem te komen is
smakelijk knabbelen op
een stuk taart en dit door
spoelen met een stevige
pint. Wat we dan ook in
het Vredeshuis hebben
gedaan.
Jos De Geyter
Aalst. In de parochiale zaal te Baardegem werd een tentoonstelling over het leven i
eigen gemeente opgezet (a)
In dei
hoofd
penen
Voon
zich u
bare
paard
28 pu:
agend
ting,
Vervolg van blz. 1
een fotoboek van Baarde
gem goud waard. Dat
bleek trouwens reeds uit
de verkoop van het ge
schiedenisboek van Baar
degem, waarbij juist de
uitwijkelingen de meest
geïnteresseerden bleken te
zijn.
Maar niet minder interes
sant voor de inwijkelingen
die er nu Baardegem vol
doende bouwgrond heeft,
talrijk aankomen en voor
wie het belangrijk is iets
meer te weten over hun
nieuw dorp dat meer moet
zijn dan gewoon een vesti
gingsplaats.
Een weelde van foto's
In glazen kasten werden
een veelheid van foto's al
lerhande tentoongesteld.
De moeilijkheden om die
te bemachtigen in aanmer
king nemend een enorm
aantal. Alvast de basis
voor het komend foto
boek.
Foto's van klassen, volks
types, festiviteiten, muzie
kfeesten, processies, ker
missen, tentoonstellingen
en van verenigingen aller
hande, als de harmonie
Sint-Cecilia, de majoret-
ten van Bardo, het zang
koor, de produkties van
beide toneelverenigingen,
de schuttersvereniging, de
vermaarde kaatsers, de
turners bekend om hun in
drukwekkende piramides,
van missionaris-scheutist
Emiel Moortgat, van pas
toor De Gols die deken
werd van Coquilhatstad,
van eremissen, van brou
werij De Halve Maan, van
de jaarlijkse Margarita-
ommegang.
Maar aansluitend bij de
foto's konden er talloze
reportages op videofilm
worden gepresenteerd van
de hand van Honoré Mon-
sioeur op video gebracht
door Herman Crabbe.
Ook oude kaarten, grote,
veelkleurige afficha
prijslijsten van de Stoa
brouwerij met als slop
«Vraag overal Baari
gems bier». Talloos ookc
programma's e
drukwerk van de vele tid
tallen toneelopvoering
in «Ons Huis» of «op I
Dorp».
Met deze tentoonstel
hoopt de Heemkundi
Kring te Baardegem
doende interesse te
ben gewekt om het
aantal dat in amper
jaar reeds 540 bedraagt i
doen reiken naar de
der 600.
Voor amper 200 fr.
lid, ontvangt „u—viermi
per jaar een keurige btt
chure met artikelen, fotc
en wetenswaardighedi
over de vier Faluintjesdc
pen en wordt U uitgen
digd naar elke aktivit
georganiseerd door
Heemkundige Kring.
Het vooropgezette plan om zowel op de Hop- als op de Graanmarkt een parkeersilo
voor honderden wagens in te richten stuit op heel wat tegenstand. Vooral dan vanwege
een aktiekomitee Graanmarkt dat elke gelegenheid te baat neemt om op de noodlottige
gevolgen van dergelijke ingreep in het stadscentrum te wyzen. Zwarte vlaggen,
persmededelingen, protestbrieven naar alle mogelijke instanties waren dan ook
schering en inslag. Tot zelfs een autokaravaan naar de woning van burgemeester De
Maght te Meldert waar «vijgen vóór Pasen» werden afgegeven en waarvan Anny De
Maght achteraf zou stellen op de gemeenteraad deze mensen zeer hoffelyk te hebben
ontvangen. «Hoffelijk» was trouwens een woord dat in de recente gemeenteraad van
verleden dinsdag veel werd vernoemd doch weinig verliep er echter écht hoffelijk. «Ik
heb de mensen van die autokaravaan getooid met veel zwart en veel groen er zelfs niet
op gewezen dat ze reglementair fout zaten. De autokaravaan gebeurde zonder
toelating van de burgemeester en het aanwenden van de geluidsversterkers op de
wagens was eveneens tegen het gemeentereglement».
Tijdens de gemeente- ste beetje groen is aan ver
raadszitting van dinsdag dwijnen toe.
interpelleerde Luc Van Verkeerstechnisch wor-
Lierde namens Agalev stelde het stadscentrum
over de plannen om op de steeds met problemen we-
Graanmarkt een parkeer- gens de beperking van het
silo te realiseren. stratennet. Omdat met de
Ooit was er een aanzet tot dag steeds meer auto's
een koherente visie op de naar het stadscentrum
problemen samenhangend worden aangezogen wordt
rond het stadscentrum van die toestand steeds meer
Aalst. Er was zelfs een chaotisch. Aanmodderen
voorontwerp van struk- brengt geen oplossing. Het
tuurplan voor Aalst Cen- probleem moet bij de wor-
trum. Maar omzeggens tels worden aangepakt,
niets ervan werd verwe- «Parkingen horen thuis in
zenlijkt. Verspilde ener- de zone tussen de Wallen-
gie, tijd en geld. ring en de Grote Ring met
Toen in oktober 1988 de van daaruit vlotte verbin-
gemeenteraad een prin- dingen met het stadscen-
siepsbeslissing goedkeurde trum». In het stadscen-
o.a. schooljeugd en be
jaarden.
- zeer slechte ondergrond
wat diepe funderings
muren zal nodig maken en
de eventuele nadelige ge
volgen hiervan op de be
lendende hoogbouw.
- zware langdurige hinder
voor bewoners en hande
laars tijdens de bouw
werken.
- verdwijnen van het
parkje
- de onveilige situatie's
avonds en 's nachts voor
de omwonenden
Toch alternatieven
mogelijk
Voor Luc Van Lierde zijn
voor het verlenen van een trum moet prioriteit wor- er voor het parkeerpro-
erfpacht van 99 jaar voor den verleend aan voetgan-
de ondergrond van de gers en fietsers en moet
Graanmarkt met het in- gezorgd worden voor de-
zicht er een parkeersilo in gelijk uitgerust openbaar
te richten gingen de katten vervoer,
echter voorgoed aan het
dansen. Waar 10 jaar te- Graanmarkt niet geschikt,
rug er reeds herhaaldelijk Luc Van Lierde geeft di-
werd gewezen op het ge- verse redenen aan waarom
vaar van désintegratie van de Graanmarkt voor het
het stadscentrum met zijn inrichten van een onder-
waardevol patrimonium grondse parkeersilo aller-
wordt de woonfunktie nu minst geschikt is:
in het gedrang gebracht - de overbelasting van de
door zich steeds uitbrei- toevoer- en afvoerwegen
dende scholen, adminis- naar school, kantoor of
traties en diensten. Cen- station vooral op piek-
trumbewoners werden momenten,
verdrongen naar apparte- - een grote groep van
mentsblokken en het laat- zwakke weggebruikers
bleem dat inderdaad on
houdbaar wordt wél moge
lijke alternatieven.
Een ondergrondse par
keersilo zou alleszins met
heel wat minder hinder
kunnen worden aangelegd
bij de Keizershallen en
mits de nodige voorzienin
gen zelfs kunnen worden
geïntegreerd in de woon
wijk. Anderzijds kunnen
er mogelijkheden komen
in vrijkomende gebouwen
waarmede interpellant
doelt op de gebouwen van
Brouwerij Safir en op het
fabrieksgebouw La Nomi-
nette dat naar een andere
vestigingsplaats zoekt.
Van Lierde ziet daarenbo
ven supplementaire par-
keermogelijkheden mits
strengere politiekontrole
op de voorziene plaatsen
voor kortparkeerders.
Ook Jan Caudron
«De oppositierol die de
VU in voorgaande periode
speelde en nu verder blijft
spelen houdt vast aan het
eerder ingenomen stand
punt van geen overhaas
ting».
Jan Caudron neemt het
niet dat beslissingen zou
den getroffen worden zon
der dat het dossier ten
gronde is besproken. Er
was geen bespreking in
een kommissievergade
ring. Er was evenmin een
MER, een milieueffekten-
rapportering. En evenmin
was er enig advies van een
adviesraad of van de vei
ligheidsdiensten. Wat er
wel was dat is de klacht die
Jan indiende bij de gou
verneur die de beslissing
schorste o.m. omdat een
Aalsters aannemer totaal
werd genegeerd door het
stadsbestuur.
Jan Caudron informeerde
persoonlijk bij «La Nomi-
nette» naar de stand van
zaken en vernam er dat
deze firma die gevestigd is
op een oppervlakte van
zowat 5500 m2 inderdaad
op zoek is naar een andere
vestigingsplaats om zich te
kunnen uitbreiden. Er
werden daartoe inderdaad
reeds stappen gezet bij de
Interkommunale Land van
Aalst.
Nieuwe elementen
Oud-burgemeester De
Kerpel memoreerde de
eerste schorsing door de
gouverneur die zorgde
voor heel wat tijdsverloop.
In onze maatschappij is
voortdurend alles in bewe
ging en nu blijkt dat er
nieuwe elementen in het
dossier komen. Nieuwe
elementen die wellicht
nieuwe oplossingen moge
lijk maken.
Hij is er alleszins van over
tuigd dat de Middenstand
verstikt zit door het nij
pend parkeerprobleem
doch vraagt geen over
haaste beslissingen te ne
men en zoveel mogelijk de
kool en de geit te willen
sparen. De Kerpel wil dan
ook verzaken aan vroeger
ingenomen standpunten
en uitkijken naar wat ver
der onderzoek en verdere
besprekingen kunnen op
leveren.
Verder onderzoek
Een vraag waarmede bur
gemeester De Maght kan
instemmen doch niet zon
der Maurice De Kepel het
odium van het gebruiken
van demagogie (mislei
ding, aanzetten tot op
roer) te beschuldigen.
Uiteraard een aanstijging
waartegen De Kerpel hef
tig, maar dan ook heftig
protesteert. Ook Willy
Van Mossevelde breekt
nog een lans om te komen
tot verdere bespreking en
verder onderzoek en die
zullen er dan ook met in
stemming van de meerder
heid komen. O.m. een be
spreking in «Verenigde
Commissies» waar geen
publiek present zal zijn,
zegt De Maght.
De gemiddelde omzet van de
top 42 reisbedrijven in ons
land bedroeg 660 miljoen en
samen waren ze goed voor 30
miljard frank. Sunsnacks is de
grootste met een omzet van 3,6
miljard. Op de tweede plaats
komt Sunair en derde Trans -
Aalst. Bij Harva werd een film- en dia-avond georganiseerd (a)
Aalst. Klinken op het sukses van de kaas- en wijnavond van Chiro Feniks (a)
continental. Neckerman op de
vierde plaats toonde een merk
waardige groei.
De driedaagse tentoonstelling
die Febiac voor haar Belgische
toeleveranciers aan de auto
mobielindustrie organizeerde
te Moskou, werd hoopvol af
gesloten. De elf fabrikanten
hadden positieve kontakten
met meer dan 250 verantwoor
delijken uit de Russische auto
industrie.
De juniorskamer der
bouwnijverheid van het
arrondissement Aalst or
ganizeert in samenwerking
met Iwonl en de VTI afde
ling Bouwgraduaat open
deurdagen computer en
een computerworkshop.
Deze opendeurdagen b*
ben plaats op 6 en 7 oft
ber e.k. Voor meer infr
matie kan men terecht!1
de Juniorskamer
Bouwnijverheid, Esplw
\al£
deplein 11 te 9300 Aals
