Klassieke en jazzmuziek, leater
en tentoonstellingen in De Werf
«Strips en Stripes»
voor jong en oud
«De Zelfmoordenaar»:
tweede produktie van
Tejater '80
Beveiliging troef
Dubbel Rock Koncert in Lede
Het Witte Paard in Aalst
Géén «Kinderen van een mindere God»
wél «Glazen speelgoed»
14 - 14.4.1989 - De Voorpost
Lede. Family Duck te zien in het dubbel rock koncert, maar vooral ook te horen
Vrijdag 5 en zaterdag 6
mei 1989 organizeert Jong
VTB en jeugdhuis Leeu
werik Lede een dubbel
rock koncert.
Vrijdag 5 mei om 20.00
uur heeft in zaal Volks
kring een optreden plaats
van De But, Stanly meets
Livingstone en Family
Duck.
Zaterdag 6 mei om 20.00
uur is Bien Cuit, LSP
Band met Bea Van der
Maat, Angy Dylan, Sur
prise act en Boogie Boy
and his Woogies te gast.
Kaarten zijn nu al te beko
men in de WK Centra
aan 250 fr. Aan de kassa
300 fr. Wie in het bezit is
van een zaterdag ticket
heeft ook op vrijdag gratis
toegang. Is dat niet het
geval dan betaalt men vrij
dag 200 fr. aan de kassa.
In Lede kan men kaarten
kopen in 't Hof te Puttens.
het Reklaamblad, Music
Home, jeugdhuis Leeuwe
rik, Den Bonte Os, het
Prieeltje. In Aalst in Sol-
bemol; in Wichelen in 't
Abbeeltje en in Wetteren
bij Charlie's Music en Kaf-
fe Breughel.
Voor meer informatie Lie
ven De Smet 053/80.51.30
of L. Rasschaert 053/
80.48.36.
Kuituurcentrum De Wert Aalst
Met de tentoonstelling «Strips en Stripes», die in De
Werf te bezichtigen is van zaterdag 15 april tot en met
zondag 7 mei, willen de organisatoren het getekende
verhaal en de cartoon in de kijker plaatsen.
Eigenlijk valt deze tentoonstelling uiteen in drie «apar
te» delen: The history of the American Comic Strip,
Egypte hertekend, cartoons van Jan en Gal.
Het verschijnsel «strip»
Hoe oud is het genre dat
vrij algemeen met de term
«strip» wordt aangeduid?
Fervente «lezers» van
beeldverhalen verwijzen
steevast naar hiërogliefen
en Altamira, naar de win-
tercoats van de eerste In
dianen, naar de Trajaanse
Zuil, de portieken en glas
ramen van katedralen,
naar de Biblia Pauperum
en naar het tapijt van
Bayeux. Een portie ge
schiedenis is nooit ver af;
wil de minister van onder
wijs er rekening mee hou
den dat onze kinderen de
strips niet meer begrijpen
als ze geen degelijk ge
schiedenisonderwijs geno
ten hebben?
Toch is enige bescheiden
heid in het zoeken naar de
oorsprong zeker niet mis
plaatst. Vandaar dat men
eerder geneigd is de ware
voorlopers van de strips te
zoeken in het moderne
Europa. En dan denkt
men o.a. aan de «Images
d'Epinal», de «Münchener
Bilderbogen» en de (Turn-
houtse) Mannekensbladen
van bij ons. Ook de be
roemde karikaturisten
William Hogarth (1697-
1764), Rodolphe Töpffer
(1799-1864), Honoré Dau-
mier (1808-1879) en Wil
liam Busch (1832-1908)
kunnen als voorlopers be
schouwd worden. Hun sa
tirische maatschappijkri
tiek was niet enkel van een
vrij hoog artistiek niveau,
maar kende ook een meer
dan behoorlijk sukses. Het
werk van deze karikaturis
ten kreeg bekendheid in
Amerika en werd er als
voorbeeld gesteld aan de
tekenaars die voor grote
kranten werkten.
The history of the Ameri
can comic strip
Het Amerikaanse teken
verhaal, zoals wij het van
daag kennen, zag het le
venslicht op 18 oktober
1896 met «Yellow Kid»
van Richard Onteault. Het
stripverhaal ontstond in
een klimaat van hevige
konkurrentie tussen J. Pu
litzer, uitgever van «New
York World», en R.
Hearst die de «New York
Journal» uitgaf.
Beide kranten hadden
vooral een lezerspubliek
van immigranten op het
oog die massaal New York
binnenstroomden. De
strip werd een geducht
konkurrentiemiddel dat
zich uitstekend leende tot
allerlei vormen van mer
chandising. Waar het ko
mische eerst op de voor
grond stond (vandaar de
term «comics»), breidt het
medium zich stilaan uit tot
de meest diverse genres.
«Hans and Fritz» waren
voor het uitbreken van de
Eerste wereldoorlog zeer
bekend.
In de twenties waren «Fe
lix the Cat» en «Little Or
phan Annie» de grote hel
den. Na 1930 zagen Mi
ckey Mouse, Tarzan, Buck
Rogers en Popeye het le
venslicht.
Na de Tweede Wereldoor
log wordt ook de strip in
Europa terug populair. De
eksplosie van de beeldkui
tuur die we sedert een aan
tal jaren kennen, heeft een
vruchtbare voedingsbo
dem gevormd voor de op
bloei van de strip. «Strip»
is een verzamelwoord dat
een ruime - door volwas
senen vaak onvermoede -
lading dekt; het is een
spiegel van onze tijd en
intussen ook een bron van
studie voor sociologen en
historici.
Egypte hertekend
De populariteit van het
stripverhaal en de blijven
de fascinatie die uitgaat
van het Egypte der farao's
vormen een prachtig uit
gangspunt om een belang
rijke en beruchte periode
uit de geschiedenis op een
zeer edukatieve en tegelij
kertijd hedendaagse ma
nier te tonen.
Sommigen herinneren zich
misschien «De sigaren van
de farao» (1934/1955) of
«Het zingende nijlpaard»
(1951); geïnteresseerden
kennen «Het geheim van
de grote piramide» van
E.P. Jacobs (1954/'55);
jongeren en diegenen die
de lektuur van kinderen
volgen hebben ongetwij
feld van de Papyrus-reeks
gehoord. Maar hiermee is
de kous niet af. Tientallen
Egypte-strips zijn intussen
verschenen. We moeten
deze zien tegen de achter
grond van de bestaande
belangstelling voor en de
aanwezige kennis (minis
ter van onderwijs, hallo?)
van het oude Egypte. Er
zijn historische beeldver
halen en strips waarin de
eksploratie van het Nijl-
land en de geschiedenis
van de egyptologie aan
bod komen; het archeolo
gische en toeristische
Egypte van nu schept een
geheimvol kader voor al
lerhande avonturen, ter
wijl piramiden en mum
mies niet konden ontbre
ken in het S(cience) F(i-
ction)-genre. Wellicht is
ook «egyptomanie» onder
huids aanwezig...
Er werd beslist de ten
toonstelling een «opvoe
dend karakter» te geven,
zonder uiteraard zwaartil
lend te zijn, en haar af te
stemmen zowel op egypto-
fielen als op stripliefheb
bers.
De algemeen didaktische
benadering moet blijken
uit de affiche die gereali
seerd werd door Marc Van
Meenen. Tegen de achter
grond van de piramiden
zien wc de, verjongde,
sfinks, simbool van het
raadselachtig Egypte, die
gekonfronteerd wordt met
de hertekening van dat
Egypte in de beeldverha
len. Het is een poging om
«fact» en «fiction», ver
beelding en informatie,
die in de strip noodzake
lijk samengaan, uit elkaar
te halen, zonder dat het
moet uitdraaien op een
tegenstelling tussen weten
schap en fantasie.
Cartoons van Jan en Gal
Om bij het echte Europese
ontstaan van de strip in de
vorige eeuw terug aan te
sluiten, denken de organi
satoren er goed aan te
doen cartoons te tonen uit
onze tijd. Twee opvolgers
van Daumier, de huisteke
naars van Knack, Jan en
Gal, moeten deze op
dracht waarmaken. Hun
bijtende spot brengen ze
op een vrij hoog artistiek
niveau net zoals de litogra-
fen uit de negentiende
eeuw.
De vernissage van deze
belangwekkende tentoon
stelling heeft plaats in De
Werf op zaterdag 15 april
om 14 uur.
L.
Vanaf 15.04: tentoonstel
lingen «Strips Stripes»
en «Elementen»
Morgen zaterdag 15 april
worden in De Werf twee
tentoonstellingen
geopend. Om 15 uur praat
schepen van kuituur G.
Van Nieuwenborgh de
drieledige «Strips Stri
pes» in, met «Cartoons
van Ian en Gal», «The
History of the American
Comic Strip» en «Egypte
Hertekend». Deze ten
toonstelling blijft vrij toe
gankelijk tot 7 mei en is op
weekdagen te bezichtigen
van 13 tot 20 uur en in de
weekends van 14 tot 18
uur. Hierover meer in een
aparte bijdrage elders in
dit blad.
Om 16 uur opent A. Blon-
deel, inspekteur Beelden
de Kunsten-Onderwijs, de
tentoonstelling «Elemen
ten». Deze manifestatie
loopt in het kader van
«Kunst Maakt School» en
toont werk van jonge Bel
gische kunstenaars: Wil
lem Cole, Philippe Van-
denberg, Leo Copers, Phi
lip Van Isacker, Franklin
Engeln, Dirk De Vos, Kris
Fierens, Paul Morez, The
Van Bergen, Mare Maet,
Carlo Verbist, Fik Van
Gestel, Philippe Van
Snick, Jacques Lizene,
Luc Coeckelberghs, Ri
chard Veniet, Paul Gees,
Philip Francis, Philippe
Tonnard, Hugo Debaere,
Frank Vranckx, Peter Jac-
quemijn, Ho Huybrechts
en Lucas Devriendt.
Deze tentoonstelling blijft
eveneens vrij toegankelijk
tot 30 april tijdens dezelf
de openingsuren.
Woensdag 19.04: Aalsters
Baroktrio
Aanvankelijk was op deze
dag een slagwerkprojekt
van De Nieuwe Muziek
groep gepland. Dit kon
cert kan echter niet door
gaan: Mark De Smedt, ini
tiatiefnemer van het jonge
gezelschap, zegde in een
bui van teleurstelling, ont
moediging en boosheid,
alle kontrakten af. Jam
mer maar begrijpelijk! De
Nieuwe Muziekgroep was
in Vlaanderen zowat het
enige ensemble dat werk
van hedendaagse, nog le
vende komponisten ten
gehore bracht; het was de
enige toeverlaat voor nieu
we komposities van onze
Vlaamse toondichters. De
heer Patrick Dewael, mi
nister van kuituur zoals u
weet, geeft wel komposi
tieopdrachten maar
schrapt de toelagen van
het enige ensemble dat ze
wil uitvoeren. Vandaar de
reaktie van Mark De
Smedt. Zei CVP-voorzit
ter H. Van Rompuy on
langs niet: «Een kuituur-
minister moet eerst zelf
kuituur hebben.»
Op zoek naar een alterna
tief vonden de beleids
mensen van De Werf het
Aalsters Baroktrio bereid
een koncert te geven. Een
noodoplossing. Maar wel
een gelukkige keuze want
dit trio verdient veel meer
bekendheid dan deze
waarvan het nu geniet.
Het Aalsters Baroktrio be
staat uit Frank Hendrickx,
Jan Wellekens en Louis
Van der Paal. Frank Hen
drickx, geboren in 1957 te
Dendermonde, studeerde
aan het Koninklijk
Muziekconservatorium te
Brussel, waar hij in 1979
een eerste prijs dwarsfluit
en in 1983 het Hoger Di
ploma voor fluit en kamer
muziek behaalde. Als so
list was hij verbonden aan
de Opera voor Vlaanderen
te Gent en aan het
B.R.T.-Filharmonisch Or
kest. Momenteel geeft hij
les aan de Stedelijke Mu-
ziekakademie te Brussel.
Hij is daarenboven eerste
solist van het gereputeerde
Nieuw Belgisch Kameror
kest.
Jan Wellekens studeerde
cello aan de Aalsterse Mu-
ziekakademie en behaalde
een eerste prijs cello aan
het Brusselse conservato
rium. Hij is lid van het
Filharmonisch Orkest van
de B.R.T. en treedt ook
op als solist.
Louis Van der Paal kombi-
neerde zijn studies klassie
ke filologie met een auto-
didaktische muzikale op
leiding. In 1978 werd hij
laureaat van het orgelcon
cours in het Nederlandse
Boxtel. Hij is vooral be
kend door zijn plaatopna
men van klavierwerk van
Bach en Franse klavecini-
sten.
Enkele jaren geleden nog
brachten Hendrickx en
Van der Paal samen fluit-
sonates en de partita voor
fluitsolo van J.S. Bach op
plaat. Ze spelen een veel
belovend programma: de
«Sonate nr. 5 voor fluit en
basso continuo» van
Georg Friedrich Handel, de
«Sonate nr. 2 in D voor
cello en klavecimbel» van
Johann Sebastian Bach en
de «Trio-sonate in B voor
fluit, klavecimbel en basso
continuo» van Georg Phi-
lipp Telemann; na de pau
ze nog werken van Bach
en Mozart.
Op woensdag 19 april om
20 uur in De Werf. Toe
gang 350 BF.
Vrjjdag 21.04: teater
«Weg van Waan» «Dro
om» door Studio Peer
Studio Peer is een van de
beste kinderteaters in Ne
derland. In zes jaar tijd
heeft het een enorme re
putatie opgebouwd. Toch
wil Fred Delgaauw van de
Studio van dat etiket «kin-
der»-teater af. Hij wil to-
taalteater brengen zowel
voor jong als voor oud.
Fred Delgaauw is een van
de eersten in het Neder
lands taalgebied die klas
siekers tot «kinder»-stuk-
ken heeft omgezet. Hij
probeert tot de essentie
van de inhoud door te
dringen en dit dan visueel
duidelijk te maken. Dat
lukt hem ook voortreffe
lijk.
Met «Droom» en «Weg
van Waan» brengt Studio
Peer een opmerkelijke in
terpretatie van twee to
neelstukken van William
Shakespeare. In «Dro
om», een poëtische weer
spiegeling van Shakespea-
res «Macbeth», improvi
seert hij de hele voorstel
ling. De poppen zijn de
visualisering van de eigen
schappen die in «Mac
beth» zitten. Zo staat de
baby simbool voor de on
verzadigbaarheid, de gier
visualiseert dc mannelijk
heid en de macho-dom
heid en de zonen van de
koning duiden op de laf
heid en de gemalüucht.
In «Weg van Waan», ge
baseerd op «The Tem
pest», treedt een wissel
werking op tussen illusie
en realiteit. Op het einde
draait Prospero het hoofd
en stapt hij er uit, weg van
waan, weg van waanzin.
Een visueel sterke voor
stelling met een prachtig
poëtisch poppenspel; dat
is althans wat u beloofd
wordt.
Op vrijdag 21 april om 20
uur. Toegang 250 BF.
Zaterdag 22.04: Jeggpap
N.O.Jazzband
Op uitnodiging van de
A.C.V.-afdeling uit Aalst
koncerteert op zaterdag 22
april om 20 uur in de
schouwburg van De Werf,
de «Dendermondse» Jegg
pap New Orleans Jazz
band.
Tot voor heel kort nog het
huisorkest van de Honky
Tonk Jazzklub, hoeft deze
meer dan 25 jaar jonge
jazzband weinig uitleg.
Zowel in buiten- als in bin
nenland zijn ze zeer be
kend. De band begeleidde
wereldvermaarde New Or-
leans-veteranen en Engel
se groten als Albert Nicho
las, George Probert, Bill
Coleman, Louis Nelson,
Alton Purnel, Beryl Bry-
den, Anneke Grönloh (op
eigen verzoek), Sammy
Rimington e.a.
Heelwat rondreizen in het
buitenland werden georga
niseerd: Nederland, Duits
land, Tenerife, Marokko
en zelfs de States met een
enig optreden in de Pre
servation Hall in New Or
leans, waar ze trouwens
tot ereburgers van de stad
benoemd werden. Ze tra
den op voor radio- en
T.V.-stations in binnen-
en buitenland en produ
ceerden reeds een tiental
L.P.'s en C.D.'s. Wie doet
beter?
De huidige samenstelling
van het ensemble: Miel
Leybaert (leader en
drums), Pol Van den Dur-
pel (bass), Joris De Cock
(trompet en bugel). Peter
Verhas (klarinet en sax),
Flip Hermans (banjo en
gitaar) en Jan Van Wij-
melbeke (trombone). L.
Het kultureel centrum De
Werf wordt degelijk bevei
ligd. Om begrijpelijke re
denen wordt hierbij liefst
niet al te fel in details
getreden. Toch dit.
Er is beveiliging op de toe
gang via gepersonaüseerde
steunkaarten met registra
tie van persoon en tijd.
Een kontrolesysteem van
camera's met passief infra-
rood-detektie laat toe de
omgeving te bewaken en
toezicht door het inscha
kelen van 2 modems vanaf
het politiebureel.
Ter beveiliging binnen het
gebouw (o.m. tentoonstel
lingen) worden 8 volume-
detektoren en 5 camera's
geplaatst.
Bovendien wordt de balie
voor o.m. verkoop van ti
ckets overgebracht naar de
hal op het gelijkvloers.
Dit alles wordt uitgevoerd
binnen een termijn van 45
werkdagen beginnend
vanaf 1 april. Prijs:
1.872.000 fr.
Oud-Hospitaal
In het stedelijk museum
Oud-Hospitaal komt vi
deo-bewaking. Het ont
werp omvat het plaatsen
van 9 zwart-wit video-ca
mera's op verschillende
verdiepingen van het
gebouw.
Deze worden gekoppeld
aan een sequentiële swit
cher toestel dat om
beurten alle camera's in
beeld brengt). Tevens
wordt gebruik gemaakt
van de bestaande infra
rood detektoren van de
dieft albeveiliging.
Via deze laatste en de se
quentiële switcher kan al
dus het beeld van de came
ra opgesteld in de zone
waar publiek gedetekteerd
wordt op de monitor ge
toond worden.
In het lokaal van de toe-
zichters worden 2 monito
ren opgesteld. Het sys
teem moet toelaten om de
circulatie van het publiek
binnen het gebouw te
volgen.
De uitvoeringsperiode
voor deze werken be
draagt 30 werkdagen te
beginnen vanaf 1 mei en
de prijs ervan is 780.000 fr.
LH
Op 21, 22, 23 en 24 april
ek. brengt de Aalsterse
groep Tejater '80 inNet-
werkcentrum zijn tweede
eigen produktie van dit
seizoen. Het wordt «De
Zelfmoordenaar» van Ni-
kolaj Erdman in een regie
van Achiel Van Malderen.
Erdman schreef dit stuk in
1928. In het begin van de
jaren dertig probeerden
drie teaters in Moskou,
bijna tegelijkertijd, het op
hun repertoire te nemen.
Het is een «oproep ten
gunste van de kleine
man», die oorspronkelijk
gericht was tegen het Stali
nistisch bewind.
Maxim Gorki, Die Erd
man «onze nieuwe Gogol»
noemde, kreeg Stalin zo
ver, dat hij zijn toestem
ming gaf voor de produk
tie... maar een jaar later
werd het stuk definitief
verboden. Tot een opvoe
ring is het er nooit geko
men... Het leidde wel tot
Erdmans ondergang en tot
het ellendige levenseinde
van de grote regisseur
Meyerhold. Ook de be
roemde Stanislavski was
met het stuk bezig maar
stopte onmiddellijk alle
voorbereidingen.
«De Zelfmoordenaar»
vertelt de tragi-komische
lotgevallen van een werk
loze kleine man, die zo
graag gelukkig wil zijn en
die streeft naar een beetje
zelfrespekt. Daarom ver
spreidt hij het bericht dat
hij zelfmoord wil plegen.
Hij veroorzaakt een hele
beweging onder zijn me
demensen; men smeekt
hem zijn zelfmoord aan te
wenden als een protest te
gen de gevestigde orde...
Mandelstam prijst «De
Zelfmoordenaar» als «het
beste stuk uit het Sovjet
repertoire»; de burleske
stijl herinnert aan die van
Gogol, zoals in «De re
visor».
Tejater '80 brengt de be
werking die Lodewijk De
Boer en Ruud Engelander
in 1981 maakten voor de
Amsterdamse toneelgroep
Baal.
Het is geen anti-sovjet
stuk, want het appelleert
evenzeer aan het geweten
van het Westen: werkloos
heid, verzet tegen de oor
log en de gevestigde orde
zijn nu eenmaal universele
tema's.
De vier miljoens'e voorwiel-
aangedreven Ford Escort werd
van de produktielijn van Hale-
wood bij Liverpool gereden.
Escort prijkt nu al 7 jaar bo
venaan de lijst van de Britse
bestellersauto's.
En dan hebben we het
natuurlijk over de beken
de operette Het Witte
Paard die men op 15 april
om 20.00 uur kan zien in
het kultureel centrum De
Werf te Aalst. Uitvoerders
zijn de leden van de Heist-
se Operettekring.
Het is al heelwat jaren
geleden dat er in Aalst nog
een operette was te zien.
De Koninklijke Harmonie
Sint-Cecilia uit Moorsel
heeft achter de traditie om
een operette op te voeren
een punt gezet. Maar de
zelfde Harmonie heeft nu
de Heistse Operettekring
uitgenodigd om de draad
weer op te nemen.
Die kring boekt de laat
ste tijd enorm veel sukses
met de opvoering van "lm
Weissen Rössl"
Na de suksesrijke opvoe
ringen van «De Burger-
Edelman» van Molière en
«Een Midzomernachts-
droom» van Shakespeare
waarmee werd deelgeno
men aan het Koninklijk
Landjuweel staan de Ca-
tharinisten voor een nieu
we uitdaging met de op
voering van het aangrij
pend toneelwerk van Ten
nessee Williams «Glazen
Speelgoed».
Dit stuk wordt opgevoerd
in de VTI-feestzaal, Vak
schoolstraat op 21, 22 en
23 april in regie van Mar-
nik Baert met Nancy Tee-
ryn, Wim Vidts, Hans
Slagmulder en gastspeel-
ster Frederika Schollaert.
Het stuk «Kinderen van
een mindere God» wordt
verdaagd wegens heir-
kracht. De hoofdrolspeel
ster moest inderdad ver
stek laten gaan voor een
heelkundige bewerking.
Normaliter geen probleem
doch nu wél. Reeds een
jaar lang oefende ze zich
in gebarentaal want op de
scène heeft ze geen woord
te spreken. En dergelijke
vaardigheid is niet in een
kabbekras aan te leren.
Toegang: 200/150 fr. U
kan reserveren bij E. De
Smet, Marktweg 172 te
9300 Aalst.
LH
