Brieven verdwijnen en beloften worden niet gehouden Bio-degradeerbaar plastic voor de toekomst Amylum vraagt achttien nieuwe vergunningen Samenwerkingsovereenkomst stadsbestuur-milieugroeperingen verbroken 2 - 10.11.1989 - De Voorpost «Het huidig stadsbestuur heeft de kontinuïteit van bestuur niet verzekerd. Het heeft inderdaad het bij het afsluiten van het Europees Jaar van het Leefmilieu aangegaan sa menwerkingsverband tus sen het stadsbestuur en de milieugroeperingen Ral des en WLA de dato 26 januari 1988 niet gehono reerd. Meer in het biezon- der heeft de schepen be voegd voor het Leefmi lieu zich op het vlak van de inspraak gedéprofi- leerd. Daarenboven heeft de burgemeester geweigerd het engagement aan te gaan te zullen optreden bij essentiële overtredin gen van de leefmilieure glementering.» Aldus Raldes op de perskonfe- rentie bij monde van Sieg fried Van Nuffel en Jur- gen Tack. Raldes dat slechts ten voorlopigen titel in de ad viesraad Leefmilieu en Ruimtelijke Ordening ze telde, zegt dan ook voor lopig dat lidmaatschap op to volgende voorwaarden zijn vervuld. L Opsplitsing van deze «dubbele» adviesraad in één voor Leefmilieu en één voor Ruimtelijke Or dening zoals reeds in tal van andere gemeenten het geval is. 2. Komen tot volwassen milieubeleidsopties wat een konkreet leefmilieu beleidsplan impliceert. Wat volgens minister Kelchtermans een must is. Naar aanleiding van het momenteel lopend baat- en kommeronderzoek in verband met een aantal aanvragen voor vergun nodig geacht de inwoners worden», voegde hij er hieromtrent ruim te infor- aan toe- meren. Daartoe is het no dig een samenvatting en evaluatie ervan op te stel len in verstaanbare taal. Die is dan tevens een lei draad voor stadsbestuur, schepen en geïnteresseer de groepen. WLA, Raldes en stadsbestuur zouden instaan voor de evaluatie van het MER. Het stads bestuur zou zorgen voor de organisatie van de voorlichting. Uiteindelijk doel is te komen tot gelei delijk noch kompromislo- ze afbouw van de milie uhinder volgens een kon- kreet uitgewerkt schema. Het stadsbestuur zou bie- zonder waakzaam zijn op dat het bedrijf zich aan het scenario zou houden. De inhoud van de nieuwe aanvragen voor vergun ningen leest u in een an der artikel in dit blad. Adviesraad met hinder nissen Het MER zou besproken worden op de adviesraad einde juni 11. want het stadsbestuur had het MER in zijn bezit. Sche pen Dirk De Meerleer werd door Raldes ge waarschuwd over het be staan van het samenwerk- ingskontrakt doch er werd geopteerd voor een dege lijke voorbereidingspe riode. De schepen had dit kontrakt uit het oogverlo- ren, zou het nakijken en spoedig naar Raldes te rugbellen. Na twee weken trouwens werd duidelijk dat het on derzoek van het MER in derdaad aan gang was. Schepen Doorns, om assi stentie gevraagd, zou de zaak op het college van september brengen. ningen voor uitbreidingen Het college stelde het van Amylum, een periode kontrakt te willen uitvoe- die loopt van 26 oktober en afgesloten wordt a.s. maandag 13 november, en tevens na het kontakt van de Amylumdirektie met de "pers waarin de visie van Amylum in verband met het Milieu-effekten- rapport (MER) werd weergegeven had Raldes, Regionale Aktiegroep Leefmilieu Dender en Schelde heel wat kom- mentaar, op- en aanmer kingen. Na de eerste ver gadering van de leefmilie uadviesraad op 28 maart '88 was het wachten op het aangevraagde MER. De aanvraag naar vergun ningen betrof de vroegere ren zoals het gesteld was doch de bevoegde sche pen roerde niet, volgens Raldes. Een maand later zegde scnepen Doorns dat het stadsbestuur had bevon den dat Raldes niet op de ledenlijst van de Advies raad stond. De afgevaar digde van Raldes Jurgen Tack werd beschouwd niet als Raldes-delegee doch als buurtbewoner. Op de volgende samen komst werd Raldes dan ook niet uitgenodigd. Op 25 oktober werd een samenwerkingsovereen komst stadsbestuur-mi- lieu- 'snertdo- (nog) niet goedgekeurde groepering een «snertdo- plus de uitbreiding voor kument» genoemd omdat de tarwe-afdeling. Vol- Amylum niet had ge- gens Siegfried Van Nuffel was de periode waarin het MER werd afgewerkt vrij behoorlijk want het be treft quasi een primeur. «Als het goed is zeggen we het ook!». gatie van de adviesraad leefmilieu waaronder Raldcs en WLA zegde Amylum toe een MER te laten opstellen door het SCK Mol (Studiecentrum voor kernenergie). Om te vermijden dat dit werkdo- kument in de papierwin kel van de administratie zou verdwijnen werd het Al dan niet geëngageerd Raldes wil wel volwaardig in de adviesraad Leefmi lieu zetelen als de burge meester zich bereid verkl aart bij essentiële overtre dingen van de milieuwet geving op te treden. Dat vroeg Raldes per brief op 24 april 11. Maar het ant woord liet maanden op zich wachten. «Principi eel kon het college ermee niet akkoord gaan dat voorwaarden werden ge steld», was het antwoord dat wel een paraaf droeg doch geen enkele naamte kening. Ook niet de pa raaf van een bevoegd per soon. Raldes koesterde de hoop dat het wellicht slechts ging om een «stoffelijke misslag» en droeg het schrijven in het zelfde om slag terug met de vraag naar ondertekening. Maar die ondertekening kwam er niet. De vraag werd door Raldes op 12.09 herhaald maar nog kwam er geen antwoord. Op 18.10 bracht een Raldesaf- gevaardigde een bezoek aan het sekretariaat van de burgemeester. Daar had men noch het eerste schrijven noch de rappel ontvangen... Er werd aan Raldes een kopij ervan gevraagd. Die werd be zorgd doch daarna bleef het zwijgen als ver moord... Aktief? In hoeverre de adviesraad aktief is kan u opmaken aan de hand van volgende gegevens. Op 30.03 instal latie en beknopte inten tieverklaring. Op 27.04 al gemene vergadering met beperkte agenda. Op 18.05: bespreking van di verse punten, op 31.08 be spreking van punten aan gebracht door Raldes. Op de perskonferentie in Amylum kwamen we van de verantwoordelijke voor nieuwe produkten meer te weten over de revolutionaire wending die degradeerbare plastic, een produkt van de interna tionale Belgische zetmeelproducent Amylum, in tal van bedrijfstakken zal teweegbrengen. Het betreft hier een Britse uitvinding die via Ame rika aan Amylum in skeletvorm werd verkocht. Momenteel is men reeds doende aan de installatie van een nieuwe produktie-eenheid die men aan vankelijk eerder beperkt wil houden. Ook al speelt de bedrijfswereld er massaal op in met orders van nooit vermoede omvang. Het betreft hier vooral plastic met korte funktionele levensduur die bio- degradeerbaar kan worden gemaakt en voor recy clage niet in aanmerking komt. Op de markt vindt U momenteel reeds in dergelij ke materie draag- en boodschappentassen, huis vuil-, kompost- en linnenzakken, liners voor weg- werpluiers, afdekfolie voor de landbouw, mest- stofzakken, flessen voor motorolie of wasproduk- ten en in de voedingssektor verpakking voor fast food, wegwerpbekers en voedselverpakkingsfolie. De afvalberg beperken Van de 100 miljoen ton afval waarmede Europa op jaarbasis te maken heeft is één tiende plastic. Als een gedeelte daarvan biodegradeerbaar is wordt die afvalberg danig ingekort. Een pluspunt niet alleen voor het milieu, via kompostering van orga nische stoffen waaronder dan de biodegradeerba- re plastic kan behoren komt het ook de land- en tuinbouw ten goede. Kompost is een veelgevraagd produkt. Zulks veronderstelt dan wel gesplitste selektie in enerzijds organische en anderzijds niet-organisch afval. In Duitsland experimenteerde men zelfs met een opsplitsing in drie soorten doch dat bleek niet haalbaar. De overheid zou dus moeten inspelen en de bevolking sensibiliseren om tot deze gesplitste bewerking in ieder gezin te kunnen komen. Dat veronderstelt dan wel blijk geven van kollektieve burgerzin. Ook de handel ziet in de biodegradeerbare plastic een verbetering en de kostprijs (amper een tiende meer) kan geen bezwaar zijn. Een plastic zakje dat U in een magazijn meekrijgt kost nu 80 centiem. In gedegradeerbaar plastic wordt dat amper 88 cen tiem. Huisvuilberg Qua volume is 25 a 30% van het huisvuil plastic. 70% ervan is verpakkingsmateriaal. Grotendeels wordt dat gestort of verbrand. Een gedeelte van deze sterk polluerende materie wordt echter ach teloos in ons leefmilieu achtergelaten in straten, parken, bossen, aan de kust. De biodegradeerbare plastic breekt binnen de 6 a 24 maanden af in water, op storten of in de kom- posthoop. De afbraaktijd is afhankelijk van de typische samenstelling van elke soort plastic. En vermits de zetmeeltechnologie op tarwe en maïs steunt vormt het nieuw produkt een supplementai re afzetmogelijkheid voor de landbouw. Boven dien is deze plastic beter bedrukbaar en kan hij noden tot het aanwenden van meer milieuvriende lijke inktsoorten. Omdat biodegradeerbare plastic essentieel wordt voor behoud van ons leefmilieu wordt gevraagd dat de EEG een richtlijn zou uitvaardigen om die bioafbreekbaarheid wettelijk te bepalen. Tevens dat de lidstaten sensibiliseringskampagnes zouden organiseren en dat op niet-afbreekbare plastic taks zou worden geheven. Sindsdien vergaderde de adviesraad niet meer. Er was wel een vergadering gepland doch die werd dan vervangen door de sa menkomst van de Amy- lumkommissie. Finaal werd dat één er nstige vergadering in 10 maand. Tijd van adviesraden voorbij Voor Siegfried Van Nuf- Uit Aalst Raldes is dan ook zinnens principieel bezwaar aan te tekenen tegen de uitbrei- dingsplannan van Amy- lums. «Als u het mij vraagt moet Amylum Aalst verlaten», besluit Siegfried Van Nuf fel. Op een paar satellietfo to s is de impakt van Amy lum op het Aalsters leef milieu duidelijk. Vooral fel is de tijd van de advies- dan de grote koncentratie i i ,_u:: u/atprnamn Fpn fntn oe- Aalst. Raldes gaf zijn visie over hel Mer-rapport van Amylum en over de houding van hel college van burgemeester en schepenen mei betrekking tot de adviesraden (a) raden duidelijk voorbij De ervaring leeft dat er meestal incidentele pun ten worden in behandeld. Tot beleidsintenties, -ak- ties en -plannen komt men meestal niet. Advies raden worden vaak mis bruikt als alibi's voor in spraak of als vervangstuk- ken voor een beleidsplan. Er is nood aan een dege lijk milieubeleidsplan dat zich bezighoudt met grote punten en akties op mid- pe [e kuituurpnjS van de dellange termijn. Ook provincie Oost-Vlaanderen met krisissituaties als bvb. 7959 werd toegekend aan Jozef nu Amylum en Lam- Deleu wegens zijn verdiensten brecht Herdersem. Een als oprichter en hoofdredak- stuurgroep zou best de teur van het tijdschrift Ons adviesraad vervangen. Erfdeel waterdamp. Een foto ge nomen de dag vóór 1 mei, toen niet gewerkt zou ge worden zijn, toont duide lijk een witte vlek zodat Amylum zichtbaar is. Een andere foto op een werk dag toont door de grote dichtheid van de water dampen zelfs geen enkel spoor van Amylum... LH naamtekend. Momenteel kan de over eenkomst niet meer wor den uitgevoerd vermits het baat- en kommeron derzoek bijna afgelopen De Amylumkommissie Jurgen Tack stelde dat in Amylum o.m. werd ge zegd door verantwoorde lijke personen we kun nen de wet niet toepassen, we moeten komen tot een consensus». Bij de vergelijking tussen het MER zelf en de sa menvatting vielen hem wel een aantal anomalie ën op. In de samenvatting is er niets te vinden over 4 transformatoren die een ton pcb's (polychloorbip- henyl) afscheiden en die niet afgeschermd zijn van waren die te maken heb ben met de voeding. Evenmin is er vermeld het geluidsniveau van 60deci- Samenwerkingsovereen- komst Op 28.10.1988 werd een samenwerkingsovereen komst gesloten en gc- naamtekend tussen stads bestuur (M. De Kerpel), Raldes (S. Van Nuffel) en WLA (L. Van der Helst). Gesteld werd dat, on danks de reeds genomen maatregelen, Amylum in het stadscentrum van Aalst ernstige milieu- overlast brengt. In de Denderstreek staat Amy lum vooraan qua milie uhinder. De onmiddellij ke omgeving van het be drijf is er als woon- en ver- blijfsgebicd oninteressant door geworden. Tijdens p-- een werkvergadering op 6 waarb'J slapen met maart 1986 met een dele- op6" v,enster ln de P? Coninckstraat onmogelijk is. Dat op een vraag over de al dan niet milieuvriende lijkheid van het Amylum- bedrijf SCK zelf ant woordde «Amylum is mi lieuvriendelijk» doet vol gens Sicgfricnd Van Nuf fel de deur toe. «Dergelij ke MER kan ons gestolen Het onderzoek de commodo et incommodo dat a.s. maandag 13 november wordt afgesloten behelst de volgende vergunningsaanvragen. - Een batterij van 4 silo's voor het opslaan van Albumex (dit zijn gedroogde proteïnen van mais). De gezamenlijke inhoud van de opslagplaatsen bedraagt 1.860 m3 en het geïnstalleerd vermogen van de motoren bedraagt 20,5 kW. - Een batterij van 4 silo's voor het opslaan van mais met een totale inhoud van 21.423 m3. Het vermogen van de motoren die aan deze opslagplaats zijn verbonden, bedraagt 154,4 kW. - Een batterij van 4 silo's voor het opslaan van mais en tarwe met een totale inhoud van 21.423 m3. Het vermogen van de motoren die aan deze opslagplaats zijn verbonden, bedraagt 154,1 kW. - 2 silo's voor het opslaan van Unica (dit zijn gedroogde en gemalen maiszemelen). De gezamenlijke inhoud van de beide opslagplaatsen bedraagt 6.000 m3 en het geïnstalleerd vermogen van de motoren bedraagt 256,45 kW. - Diverse laboratoria: een piloot labo voor het uittesten van nieuwe proces sen, een controle labo voor de produktieprocessen, een researchlabo voor de suikers, een researchlabo bacteriologie, een analyselabo en een re searchlabo zetmelen. - Een koeltoren Marley, geschikt voor het koelen van 2 x 175 m3/h water van 50° C tot 25° C bij een natteboltemperatuur van 20° C. Het geïnstalleerd vermogen van de motoren verbonden aan deze inrichting bedraagt 112 kW. - Een modernisering van de glucoseafdeling, in hoofdzaak bestaande uit 2 drietrapsverdampers, 4 tussenstockagetanks van 80 m\ een koeltoren en allerlei circulatiepompen. De verwerkingscapaciteit is 200 ton droge stof/24 j. en het gezamenlijk motorvermogen van de afdeling bedraagt 262,1 kW. - Een indampinstallatie voor maisweekwater ter concentratie van de waarde volle bestanddelen. De installatie bestaat hoofdzakelijk uit 1 viertraps weekwaterindamper met een capaciteit van 32.768 kg/h. Het gezamenlijk motorvermogen van de installatie bedraagt 251,5 kW. - Een waterzuiveringsstation met een verwerkingscapaciteit van 2.000 m3 water/dag, in hoofdzaak bestaande uit: een bufferbekken, bacteriënbed- den, 2 tussenbezinktanks, een slibstockagetank, een beluchtingsbekken, een nabenzinetank en een mechanische slibontwateringsinstallatie. Het gezamenlijk vermogen van de zuiveringsinstallatie bedraagt 599,25 kW. - Een uitbreiding van het waterzuiveringsstation met een anaërobe voorzuive ring, in hoofdzaak bestaande uit 2 grote tanks waarin een biologische afbraak gebeurt, buffertanks, een ontgasser, indikkingsclarifiers, een stoomketel en een gesloten gasbrander. Het gezamenlijk motorvermogen van de anaërobe voorzuiveringsinstallatie bedraagt 262,89 kW. - Een uitbreiding tarweverwerking, hoofdzakelijk bestaande uit een pneuma tische droger met aspirator en filter voor het drogen van proteïnen, een zeefbatlerij voor het gedroogde produkt, een buffertank voor de effluen ten, een indampinstallatie om het gehalte droge stof in de effluenten te verhogen en een separator voor centrifugale zuivering van de effluenten. Het gezamenlijk vermogen bedraagt 3.167,1 kW. - Een uitbreiding raffinage- en stockagecapaciteit tarwezetmeel, in hoofdzaak bestaande uit een turbine voor het droogzwieren van zetmeelslurry, een pneumatische droger met een capaciteit van 200 ton zetmeel/25 h, 4 roestvrijstalen stockagetanks met een totaal stockagevermogen van 700 ton tarwezetmeel en een pneumatisch uitdraagsysteem. Gezamenlijk vermogen 544 kW. - Een droge tarwemaling, in hoofdzaak bestaande uit reinigingszeven, magneetafscheiders, een conditioneringsinstallatie, brekers en maalma- chines. Het gezamenlijk vermogen van de motoren bedraagt 2.455 kW. - Een tarwezemelenverwerking, in hoofdzaak bestaande uit een trommeldro- ger, maalmachines, cyclonen, filters en een silo met een inhoud van 1.830 m3 voor het opslaan van het verkoopsklaar produkt (Amyfeed). Het gezamenlijk motorvermogen bedraagt 3.393 kW. - Een stockage en verdere verhandeling van Amyfeed. in hoofdzaak bestaande uit weeg- en transportsysteem. Het gezamenlijk motorvermogen bedraagt 122,45 kW. - Een explosieonderdrukkingssysteem 'graviner', geplaatst op het materiaal van de tarwereiniging, de tarwemaling, de zemelenverwerking en de zemelenstockagesilo - Opslagplaatsen van brandstoffen en scheikundige produkten, bestaande uit: benzine 2 x 20.000 liter en 200 liter, natriumhydroxide in diverse tanks: 147.300 liter; lichte fuel 100 liter, 6.000 liter en 3 x 25.000 liter; zware fuel: 60.000 liter en 1.500.000 liter; natriumcarbonaat 25.000 kg., 300 liter, 500 liter en 6.000 liter; natriumbisulfiet: 2 x 30 ton en 29.000 liter in diverse tanks; formol: 1.610 liter in diverse tanks; maisolie: 600 m3, een mengsel van zwavelzuur en zoutzuur: 200 kg., ijzer(2)chloride: 28.400 liter; zwavel zuur: 12.47: liter in diverse tanks; azijnzuur: 280 liter; ammoniak: 69.750 liter in diverse tanks; zoutzuur: 82.701 liter in diverse tanks; actieve kool 70 m3, azijnzuuranhydride: 15.000 liter, natriumoxychloride: 67.260 liter; vinylacetaat: 1.500 kg.; epichloorhydrine: 2.000 kg.; methylalcool: 1.600 liter; propyleenoxyde: 10.000 kg.; fosforoxytrichloride: 100 liter; fosfor- zuur: 27.500 liter; biociden: 600 kg., waterstofperoxide: 17.300 liter; stikstof 38 recipiënten, koolzuurgas 5 recipiënten, zuurstof 26 recipiënten; butaan: 2 recipiënten; lachgas 2 recipiënten; acetyleen 26 recipiënten; argon 26 recipiënten; waterstof 4 recipiënten; propaan 59 recipiënten; acrylonitri- le: 2 vaten; lasgassen in de diverse werkplaatsen: 5.000 liter waterinhoud in diverse recipiënten; freon 10 recipiënten; petroleum: 2 vaten; terpentijn: 1 vat; white-spirit: 400 liter; olie: 16.000 liter; chloor: 15 recipiënten van 65 kg.; 2.250 kg. koolzuurgas in een bovengrondse bolvormige houder met een waterinhoud van 3.000 liter. - Een transformatorenpark: - met askarelvulling: 1 van 6.300 KVA, 7 van 2.500 KVA, 4 van 1.600 KVA, 2 van 1.250 KVA en 1 van 250 KVA. - Met siiicoonvulling: 3 van 2.500 KVA en 2 van 1.600 KVA. - Droge transformatoren: 1 van 2.500 KVA, 1 van 1.600 KVA, 1 van 800 KVA, 1 van 630 KVA en 1 van 400 KVA. - Olie-gevulde: 1 van 1.600 KVA. LH

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1989 | | pagina 2