Geert Van Moorter,
Arts zonder grenzen,
brengt nieuws
uit Afghanistan
Paarden trokken door de velden
van Mere
Vendelgroep Uilenspiegel genodigd in Turkije
Zondag 10 september: Stranddag
i
Erpenaar maakt eerste belevenissen mee
De Voorpost - 18.8.1989 - 3
Erpe-Mere. De groep vendeliers en trommelaars die eerlang naar Cyprus afreist (vj)
Met enkele weken vertraging vertrok Geert Van Moor- keerd gelopen was zodat
ter met Artsen zonder Grenzen Nederland begin juni men zich toch gaat afvra-
naar Pakistan van waaruit luj naar Afghanistan reisde gen welk nut het heeft om
waar hij gedurende enkele maanden medische bijstand zich aan gevaren bloot te
zou verlenen. Vanuit Peshawar liet hij ons al heel wat stellen. Gelukkig heeft het
gegevens weten over zjjn bedrijvigheden ter plaatse en team van Geert in Lolen
de omstandigheden waarin ze ginder werken. Hiermee haar bezigheid want heel
zag hij echter een jeugddroom gedeeltelijk werkelijkheid
worden.
muziekverenigingen Aaigem stappen ze door de straten en velden van Mere (jv)
Erpe-Mere. Op het Dorpsplein voor de Sint-Bavokerk stellen de paarden zich op en begeleid door de 4 Geert yan Moorter be
sloot geneeskunde te stu
deren met de idee toch
ooit eens naar de derde
wereld te vertrekken wat
in feite een verkapte vorm
van zijn jeugddroom was,
een leven als dokter-mis
sionaris. Toen hij zich toch
op die kon en mocht ver
dienstelijk maken kwam
dit wel enigszins onver
wacht en het werd een
spoedvertrek waarbij van
afscheid nemen niet veel
terecht kwam en beperkt
bleef tot familie en de toch
talrijke Dido-vrienden.
Het was pas achteraf dat
de emoties konden wegge
werkt worden want «het
doet toch wel wat ook al is
het maar voor een achttal
maanden». Het heimwee-
probleem wordt hier in fei
te bepaald door de zeer
moeilijke kommunikatie
want men verblijft geens
zins in een mooie lukse
hotel maar afgezonderd
zonder telefoon of andere
en dit is vooral Velanken verbindingsmiddelen
aan twee stichtende leden: waaraa° WJ toch 20 Se"
Talrijke verenigingen van Erpe-Mere hebben al enkele jaren bestaansrecht verworven
en daartoe behoort ongetwijfeld de groepering die de jaarlijkse Paardenommegang
organiseert. Vorige zondag zag men opnieuw zo een honderdtal paarden, met of
zonder koets, het trajekt langs de eens zo vermaarde ommegang afleggen. Deze
traditie stoelt op een oude devotie tot O.L.-Vrouw van de Rozenkrans die in vroeger
eeuwen duizenden bedevaarders naar Mere trok. Van de devotie is nog maar weinig
overgebleven, maar toch wekt deze ommegang nog altyd veel kyklustigen langs de
wegen.
D'Hondt, sekretaris van
de Sint-Bavo-vereniging
en mede-organisator van
de jaarlijkse paardenom
megang.
Stoetsgewijs volgt men
dan een trajekt dat onge
veer overeenstemt met dit
van de echte ommegang
maar door omstandighe
den - kleine wegels -
maakt men een kleine om
weg langs 'oud-Oostdorp',
want de koetsen kunnen
niet langs de smalle wegels
van de ommegang die in
feite slechts op voetgan
gers afgestemd is. Het was
trouwens eens te meer een
lange sliert want ongeveer
honderdveertig paarden,
met of zonder sjees, waren
naar Mere gekomen om er
de drieëntwintigste tocht
mee te maken. Hier hoeft
men bijgevolg niet zozeer
bezorgd te zijn om de tra
ditie en is dit een vorm van
Mariale devotie, samen
met de meiommegang die
dank zij de kapelletjes (die
men restaureert) aan be
langstelling wint.
De plaatselijke ruitervere-
niging Sint-Bavo levert
met dit semi-religieus ge
beuren een bijzondere
prestatie en ieder jaar op
nieuw krijgen zij het be
zoek van ruiterverenigin-
gen uit de omliggende dor
pen als Lede, Kerksken,
Aaigem, Burst e.a.
Bij hun aankomst op het
dorpsplein, waar de stoet
ontbonden wordt, zegent
pastoor Wouters mens en
dier met de relikwie van
de H. Bavo, patroon van
de parochiekerk van Me
re. De paardenommegang
is ook de weergave van
een rijk lokaal volksleven
dat in stand gehouden
wordt dankzij enkele boe
ren en liefhebbers van
paarden, want het zijn niet
alleen boeren die aan de
ommegang deelnemen.
Het is een aktiviteit die
haar plaats ingenomen
heeft in het kultureel leven
van Mere, een aangename
traditie die kleur geeft aan
de oogstmaand (telkens de
vóór Halfoogst)
W. D'Hondt en. P. Scho-
ckaert, die de draaispil
zijn rond dit jaarlijks ge
beuren.
JV
Zoals vorige jaren was het
de muziekvereniging van
Aaigem, 'Nieuw Leven',
die de optocht opende en
de paarden begeleidde van
aan de kerk waar ze eerst
door de pastoor alle samen
gewijd werden. Het reli
gieuze karakter van deze
manifestatie heeft plaats
geruimd voor een zekere
vorm van vrijetijdsbeste
ding, want meestal zijn het
leden van ruiterverenigin-
gen die de stoet vormen.
Ondanks alles is de paar
denommegang een geves
tigde aktiviteit geworden
voor de Merenaren die
aan de vaste datum ge
wend zijn en er een zekere
belangstelling voor heb
ben. Het getrappel en ge
snuif van een honderdtal
paarden loont nog altijd
eens de moeite om een
kijkje te nemen en een
dergelijke groep viervoe
ters brengt nog altijd de
nodige sensatie, vooral
voor de jongere jeugd, ter
wijl de ouderen met nos
talgie terugdenken aan de
tijd van het zware trek
paard toen er van traktors
geen sprake was. Het is
voor iedereen toch nog
eens een belevenis, zelfs al
heeft men hier te doen met
onrustige 'salonpaarden',
die niet weten hoe hun
energie kwijt te raken, dit
in tegenstelling met het
vroegere trekpaard, dat er
steeds rustig - en afge
mat - bijliep. In een der
gelijke ommegang gaat het
er bijgevolg niet altijd pro
bleemloos aan toe, want
de meeste ruiters hebben
nogal eens hun handen vol
om hun paard in bedwang
te houden.
Traditiegetrouw verzamel
den ruiterverenigingen en
andere paardrijders te drie
uur op het dorp. Sommi
gen hadden ook hun paard
een feestelijk tintje mee
gegeven en vooral het be
devaartvaantje toont nog
een overblijfsel van de
vroegere devotie. Het
vaantje wordt elk jaar te
koop aangeboden door de
organisatoren en het be
treft hier nog altijd het
origineel ontwerp waarbij
alleen de kleur wel eens
veranderd wordt. Toch is
dit één van de weinige ele
menten die doen terug
denken aan het devotio
neel karakter van de om
megang.
Op het dorp was er een en
al beweging en het was pas
na het gebed, uitgespro
ken door pastoor Wou
ters, dat de onrustige ben
de zich in beweging zette.
Nadat de dieren zeker wa
ren van alle onheil te zul
len gespaard blijven - na
de woorden van de pas
toor - nam hijzelf plaats in
de koets van Wilfried Erpe-Mere. Even demonstreren hoe hoog een vaandel wordt geworpen (]v)
woon zijn.
De Streek waar hij mo
menteel vertoeft wordt
Lolens genoemd, een val
lei op een zestigtal km.
van Kaboel op een 2000
m. hoogte, waar hij met
wat patiënten komen er
met Wachten om verzorgd
te worden. Ook heeft hij
nog twee andere mensen reeds kontakten haj
een «geneeskundig team.. een Bel ische |okter
gevormd heeft. nl. een die echter voor een Ame-
verpleegster Angehne en anisatie werkt
een verpleger Siebe en b
r, j. en heeft men het zo gere-
Geert zelf die een passen- A f
o, j geld dat ze toch de gewen-
de afkorting voor zijn dne- f„„n„
luik gevonden heeft: ASG
konden
(Artsen zonder Grenzen).
De Reis
Met een toestel van de
KLM ging het naar Co
lombo in het Sri Lanka
met een tussenlanding in
Daraan, waar nota bene
kontakten
zoeken.
Om iets te regelen of
schikkingen te treffen
moet men heel wat geduld
opbrengen en dan nog:
«Een vaste afspraak ma
ken om elkaar weer te zien
gemakkelijk maar er
alle alcoholische dranken zich aan houden is wat
De vendelgroep Uilen
spiegel uit Erpe-Mere
kreeg vanuit Turkije een
vleiende uitnodiging in de
bus om er deel te nemen
aan een festival dat plaats
heeft op het Turkse deel
van het eiland Cyprus.
Vorig jaar kwam er om
een of andere reden een
einde aan de samenwer
king tussen de Vendel
groep Uilenspiegel en de
muziekmaatschappij Hand
in Hand. Er ontstond toen
een groepje van kleine
vlaggenzwaaiers speciaal
gericht naar kinderen van
af 8 jaar en anderzijds ook
een eigen trommelkorps
om zoals dat gebruikelijk
was de stoetoptredens te
begeleiden met muziek.
Voor de vorming van de
vendeliers staan mensen korps de knepen van het wordt van de leden totale Oosterhout, Berlaimont,
van de eigen groep in maar vak bij te brengen. Daniel inzet gevraagd en nu Lede, Lannoy om die
voor de vorming van het Daeleman maakte er op wordt de kroon op het piaar te noemen. Maar
trommelkorps moest men zeer korte tijd een degelijk werk gezet met de reis en vooraleer men op reis gaat
een beroep doen op krach- geheel van dat mag gezien het optreden in Cyprus. naar Cyprus wordt de
ten van buitenaf. Een le- en gehoord worden. Ondertussen was Uilen- groep nog verwacht in
raar van de muziekschool Het programma dat Uilen- spiegel al op meerdere Normandië waar een bloe
van Asse werd bereid ge- spiegel brengt, mag er dan plaatsen te gast. Onder mencorso wordt opgeluis-
vonden om het trommel- ook wezen. Week na week meer in Bethune, Fleurus, ter£j en met de kermis in
Mere wordt aan heel spe
ciaal optreden gedacht.
Uiteraard met de bedoe
ling de reis naar Cyprus te
helpen financieren. Ven
delgroep Uilenspiegel zal
naar aanleiding van de
kermis in de Nijverheids
straat een eigen stand op
richten opdat de bezoe
kers een beter beeld zou
den krijgen van de wer
king van de groep. Ieder
een die er belangstelling
voor heeft kan er trouwens
een overvloed aan infor
matie en dokumentatie be
komen. En wie echt met
de groep van nabij wil
kennis maken is welkom
op de repetities die elke
vrijdag van 18 u. voor de
kleine vlagglen en vanaf 19
u. voor de trommelaars en
de grote vlaggen plaatsvin
den in de Sint-Jozefs-
school te Mere.
moesten geledigd (uitge
dronken) worden. Van
daaruit ging het naar Ka
rachi waar ze in een zwoel-
hete nacht aankwamen om
verder te trekken naar
Peshawar, een stad aan de
grens met Afghanistan,
waar ze door afgevaardig
den van AZG opgewacht
werden. In Peshawar heb
ben zij trouwens hun
«hoofdkwartier» bedoeld
voor de koördinatie van
de teams in Pakistan en
Afghanistan. Erg bemoe
digend was zijn aankomst
aldaar niet want een ander
team was zopas terugge
keerd van een missie in
Mazar-I-Sharif, een plaats
helemaal in het Noorden
van Afghanistan. Deze
medische verzorgers wa
ren erg ontgoocheld om
dat ze volledig geïsoleerd
moesten werken, niet eens
in een dorp maar bij een
groep van slechts een twin
tigtal mujahedins (verzets-
soldaten) in een klein
kamp tegen een bergrug
gelegen. Patiënten zagen
ze nauwelijks, slechts en
kele per dag, maar boven
dien werden ze niet erg
aanvaard bij deze verzets
strijders met het gevolg:
verveling, spanning en an
dere narigheden die men
in dergelijke situatie niet
verwacht.
Niemand van het team zelf
wist wat er werkelijk ver-
anders». De hygiëne blijkt
de laatste zorg te zijn van
de bevolking maar daaren
tegen wordt men alleszins
vriendelijk behandeld. In
zijn reisverhaal vergeet
Dr. Van Moorter zeker de
leefgewoonten niet, die
trouwens zeer verschillend
zijn van de onze en bijge
volg moeilijk begrijpbaar
voor ons Westerlingen.
Toch kochten ze er andere
klederen en lopen er nu
rond zoals echte Afgha-
nen, een vermomming
«die bestaat uit een wijde
broek, een lang hemd en
zo een rare pet, een doek
en een deken». Het mees
te van hun leven gebeurt
ginder op de markt waar
ook de medikatie - voor
zover men die heeft - vrij
te koop is met het gevolg
dat er dan ook «van alle
onzin geslikt wordt voor
de minste klacht». Zo kon
Dr. Van Moorter geen
Whitfieldzalf kopen die bij
ons zeer goedkoop is en
dient om bepaalde huid
ziekten te helen: «Ik ben
dan maar zelf naar dat ver-
deelcentrum geweest, ik
heb de ingrediënten ervan
apart besteld en het dan in
elkaar gedraaid, we heb
ben nu vijf kilo van die zalf
mee».
Na een week voorberei
ding in Peshawar, zonder
begeleiding en die dus niet
naar wens verliep, daarbij
in moeilijke omstandighe
den bij afwezigheid van de
koördinator, begon een
vermoeiende reis om het
einddoel te bereiken. Tij
dens deze onbehaaglijke
dagenlange tocht moest G.
Van Moorter zijn eerste
ernstige bijstand verlenen:
«Onze bagage vertrok in
tussen al naar Lolenj (on
ze eindbestemming). Wij
zelf moesten wachten tot
het team van Lolenj naar
hier kwam met de jeep.
Op onze beurt zouden wij
dan vertrekken naar Lo
lenj. Onze drie wachtda-
gen werden even opge
schud. De tweede ochtend
rond 11 u. werd ik meege-
roepen. Een Muyahedin
had zich zelf per ongeluk
door de arm geschoten.
Het was een hele onderne
ming want in onze «emer-
gencybox» zat enkel een
schaar, geen snijmesje.
Met een botte schaar
moesten vuile en verhak
kelde spierstukken wegge
knipt worden. Het been
van de onderarm was een
paar keer gebroken en ve
le spieren waren kapot.
De kogel zelf was niet te
vinden. Moeilijk als je een
RX-toestel gewoon bent.
De wonde moest open
blijven - zo kan het vocht
er uit - en er werd een gips
aangelegd. Een halve em
mer water diende als ge
wicht om de arm in traktie
te houden.
Geen gemakkelijk werkje.
Zelf was ik niet zeker of de
boteinden goed over me
kaar zaten, 's Anderen
daags hebben we de man
gestuurd naar een plaats
waar een RX-toestel
stond, samen met een ver-
wijsbrief voor Dr. Zoef
van AZG. De hele onder
neming had zo een drie
uur geduurd».
Op 22 juni Dr. Van Moor
ter het team dat zij voor
Lolenj moesten aflossen
en dit was dan het sein om
op die plaats zelf aan de
werkzaamheden te be
ginnen. Het eerste doel
was bereikt en nu is het
afwachten en kijkt men uit
naar het verloop van de
volgende maanden.
JV
Zondag 10 september a.s. - bijwonen van een de-
gaat «Stranddag '89» door, monstratie gamaalkuisen
een wandel- en natuurhap- - snuffeltocht, grime en
pening op het strand tusen kastelenbouw voor de
Blankenberge en Oos- kinderen
tende. - centraal in de optredens
De totale afstand is 22 km. staat de cirkuswereld met
Maar zo ver hoef je echt klown Dokus, cirkus Fias-
niet te wandelen. Hoe ver ko, klown Piko, Faro en
dan wel? Dat bepaal je met de Magie Cirkus Show
zelf! Onderweg heb je im
mers meermaals de kans
om met de tram gratis te
rug te keren naar je ver
trekplaats. En ook die kies
je zelf: ofwel Blankenber-
- ook te gast is BRT 2 met
een rechtstreekse uitzen
ding van het radiopro
gramma «Fiëstdag» vanuit
het vakantiecentrum
«Sparrenduin>
ge, ofwel De Haan, ofwel Tot 31 augustus a.s. kan je
postende. vooraf inschrijven voor
Zowel op en rond het «Stranddag '89» op het
strand als in de vertrek- en Verbondehjk Sekretariaat
aankomstplaatsen «Duin- van Vakantiegenoegens,
se Polders», «Sparrendu- Sint-Jorisstrat 26, 9300
in» en «Duin en Zee» valt Aalst, tel. 053-76.16.30 of
er heel wat te beleven! 053-76.16.31. De deelna-
Een greep uit de vele mo- mebedragen bij voorin
gelijkheden: schrijving (tot 31.8.'89)
- een tochtje op zee met zijn: voor deelnemers tot
amfibieboten 12 jaar 90 fr., voor deel-
- zelf helmgras aanplanten nemers van meer dan 12
in de duinen, jaar 120 fr.. Ter plaatse
bezoek aan het Aqua- betaalt men tot 12 jaar 120
rium van Oostende of aan
het Aquarama te Blanken-
berge
- rondneuzen op een ech
te vissersboot, op het zeil-
fr., en meer dan 12 jaar
150 fr. Een korting van 30
fr. op alle bovenvermelde
prijzen krijgen Vakantie
genoegens - gezinnen, le-
schip «Mercator» of op het den van natuurreservaten
onderzoekschip «Belgica» VZW, BAC-bankkaart-
- een rondje rijden met houders en kliënten van
gekke fietsen DW. In het deelnamebe
drag is begrepen: deelna
me aan animatie - aktivi-
teiten, info: brochure over
verloop en tema, een ritje
met de tram, een verras
singsgeschenk, verzeke
ring lichamelijke onge
vallen.
Op het Verbondelijk Se
kretariaat Vakantiegenoe
gens kan je bovendien in
formatie verkrijgen om
trent groepsuitstappen
naar Stranddag '89. Diver
se plaatselijke werkgroe
pen leggen immers auto
cars in naar de vertrekpun
ten van deze strandwande
lingen. Vanaf 10 personen
in dezelfde parochie of
deelgemeente komt de bus
ter plaatse! Het busver
voer vanaf Aalst kost 250
fr. per persoon, kinderen
tot 11 jaar betalen 180 fr.
Naar aanleiding van de
«Stranddag '89» wordt
door Vakantiegenoegens
een «Minigidsje voor de
kust» uitgegeven.
Het is ze
ker voor kinderen een uit
stekende leidraad om zelf
op ontdekkingstocht te
gaan langs het strand. Je
kan dit gidsje gratis aan
vragen bij het Vakantieca
fé, Kortrijkstraat 342 te
9700 Oudenaarde.
D.B.
