Dubbelslag met geslaagde
restauraties en een kunstboek
Kultuurcentrum De Werf Aalsi
Davidsfonds nationaal en
provinciaal te Herdersem met
colloquium
COPPENS J.P.
Tel. 053/21.43.40^;
12 - 13.10.1989 - De Voorpost
Verbond van Kringen voor Heemkunde in Oost-Vlaanderen
Naast de gouwdag is de jaarlijkse
uitreiking van oorkonden voor ge
slaagde restauraties een van de
hoogtepunten in de werking van
het Verbond De zeventiende
plechtigheid had echter een speci
aal karakter want er was bovendien
nog de voorstelling van een boek
die als een retrospectieve van de
restauraties bestempeld werd. Dit
jaar werden opnieuw de oorkonden
uitgereikt aan hen die een dergelij
ke restauratie mogelijk maakten.
Van het kunstboek voorzitter R.
Ruys dat er in gans Vlaanderen
zijns gelijke niet op de markt is. Het
is een «historisch verantwoord
ikijkboek» dat een terugblik geeft
op wat in Oost-Vlaanderen in de
loop der jaren gerestaureerd werd
en deze restauraties gebeurden al
leen omdat in onze provincie men
sen gemotiveerd zijn om de monu
menten niet te laten verknoeien
maar er veel voor over hebben om
een waardevol herstel na te streven.
Volgens gouwvoorzitter Ruys heeft
men niet het recht om de monu
menten te verminken en hij verge
lijkt ze met ware relikwiën. Boven
dien moeten de herstelde gebou
wen of andere restauraties een
(nieuwe) bestemming krijgen in
het huidig maatschappelijk leven.
Daarom juist ook de opzet om
jaarlijks een bepaald aantal men
sen te bekronen die heel wat in
spanningen geleverd hebben om
het gewenste en verantwoord resul
taat te verkrijgen.
Als gastspreker had gouverneur
Balthasar het over de verschillende
aspekten van onze monumenten
zorg waarbij hij enkele bedenkin
gen maakte omtrent het bewaren
van gebouwen voor de toekomst.
Hier benadrukte hij vooral de bes
tendiging van de macht en het
gezag. Hij maakte tevens ondersc
heid in de soorten monumenten en
verwees naar deze die moeten die
nen om te getuigen, te manen of te
vermanen. Met andere woorden
een soort monumenten met eeu
wigheidskarakter ai daarnaast een
moraliserend karakter.
Wat de hedendaagse monumen
tenzorg betreft, stelde hij die gelijk
met milieuzorg dat moet deel uit
maken van de ruimtelijke ordening
en bijgevolg een maatschappelijk
karakter toegewezen krijgt.
Gouverneur Balthasar weer ter
loops op de discussies die gevoerd
worden in verband met de werk
wijze die in feite op twee manieren
gebeurt. Enerzijds kleeft men de
autenticiteit aan en anderzijds wil
men een inpassing van de monu
menten in de huidige status waar
aan hij een dynamisch karakter
toekende. In het laatste geval is het
e bedoeling om de monumenten
zorg aan te passen aan de noden
van de tijd. De aanhangers van de
autenticiteit verkiezen boven alles
de zuiver archeologische waarde
van het bouwkundig erfgoed en
hebben de neiging om de monu
menten als «exsempla» voor de
toekomst te beschouwen
Er zijn bijgevolg twee stromingen
vast te stellen in de monumenten
zorg die zich moeilijk kunnen ver
zoenen. Vandaar het tweeslachtig
karakter ervan die in werkelijkheid
een permanente dialoog vormt tus
sen heden en verleden. Toch is men
meer aandacht gaan beschouwen
aan de relatie mens en woning en
hierbij wees spreker op de «reactio
naire houding van sommigen die
In zijn uiteenzetting waarschuwde
hij vooral op de valstrikken die bij
monumentenzorg zouden kunnen
optreden en als voorbeeld stelde hij
de opvattting dat sommigen mo
numentenzorg als een tijdverdrijf
gaan beschouwen. Men mag zich
evenmin blind kijken op de huidige
suksessen en de monumentenzorg
mag zeker geen experimenteel ele
ment worden.
Als grootste probleem bij de zorg
voor het behoud van ons bouwkun
dig erfgoed verwees hij naar de al
te beperkte geldmiddelen met als
gevolg dat men voortdurend dient
beroep te doen op mecenaat dat nu
in feite sponsoring noemt en niet
altijd onverantwoordt is. Tot de
problemen rekende hij ook de hoge
arbeidsintensiteit dat een dure zaak
maakt van de restauratie. Dus heeft
de overheid een belangrijke rol te
spelen naast het privékapitaal.
Ondanks de «marginaliteit» van de
monumentenzorg meende hij dat
men toch op een keerpunt geko
men is en men de goede weg inge
slagen heeft. Wat de verenigingen
betreft, kunnen deze «als katalisa-
tor veel bijdragen tot aktie met
allerhande initiatieven want zij
scheppen tenslotte de noodzakelij
ke mentaliteit». Gouverneur Bal
thasar besloot zijn interessante uit
eenzetting met een concrete vast
stelling: «Het initiatief van het Ver
bond van Kringen voor Heemkun
de in Oost-Vlaanderen is ongetwij
feld een van de belangrijkste hulp
middelen die monumentenzorg
sterk nodig heeft».
Restauraties in boekvorm
Als een van de twee redactioneel
verantwoordeliken, schetste dhr.
De Wit de groei en evolutie van het
boek dat «gestart is van een idee»
In zijn totaliteit is het niets anders
dan een terugblik op een enorm
gepresteerd werk, een bundeling
van zestien jaar verantwoord res
taureren Waar hij alle medewerk
ers loofde om hun inbreng, richtte
hij een scherpe aanval tegen hen
die «in riante villa's wonen en
zeggen hoe het moet maar het niet
doen», maar hij bracht een «eresa
luut aan de gekken die het wel
doen»
Daar waar een literair werk als het
kunstboek verlucht wordt met il
lustraties, worden in de uitgave
over de voorbije restauraties de
foto's «verlucht» met poëzie van
Joh. Van Mechelen.
Niet alle gerestaureerde gebouwen
werden in het boek opgenomen
want men heeft een selektie moeten
doen. Toch zijn in dit werk onge
veer 125 «monumenten» afgebeeld,
samen met een korte historische
nota en een kernachtige inleiding
van gouverneur Balthasar.
Geslaagde restauraties
Tot slot van de akademische zitting
werden ongeveer een dertigtal oor
konden uitgereikt aan de eigenaars
of initiatiefttemers die in de loop
van het jaar voor een geslaagde
restauratie zorgden. Naast de oor
konde kregen zij ook een kunstfoto
van het «relict» in kwestie en na
dien nog een foto genomen als zij
deze attributen ontvingen.
Tot de bekroonden behoorden in de
eerste plaats de apotheek van Mw.
A. Breckpot aan het Esplanade
plein te Aalst. Het is een apotheek
die uit de vorige eeuw dateert en
zowel langs binnen als langs buiten
gerestaureerd werd. De bestaande
interieurinrichting werd nauwlet
tend gerespecteerd waarbij men
veel aandacht schonk aan de origi
nele details. Het idee van «kleur in
de stad» werd trouwens als verras
send en vernieuwend element er
varen.
Voor de gemeente Berlare kwam
het orgel van de Sint-Martinuskerk
in aanmerking voor een oorkonde.
Het oorspronkelijk orgel, waarvan
men denkt een twee-mannualig
instrument te zijn, was vroeger op
gesteld op het gewezen doksaal aan
de westzijde en werd gebouwd tus
sen 1776 en 1807 door de bekende
Lambertus van Peteghem. Geluk
kig zijn nog belangrijke elementen
van het oude orgel aanwezig zoals
de typische orgelkast met de origi
nele prospektpijpen. Toch is de
rugwand en een gedeelte van de
inhoud van het instrument ver
dwenen vermoedelijk in het begin
van deze eeuw. Men mag stellen dat
de karakteriële struktuur van de
orgelkast nog volledig het bepaalde
type Van Peteghem balustrade-or
gel reflekteert
Een geslaagde restauratie van de
niskapel te Denderwindeke leverde
eveneens een oorkonde op. Ze werd
in Balegemse steen opgetrokken
rond het midden van de 18" eeuw en
vertoont als uitwendig kenmerk, op
de sokkel aangebracht maar dan in
onvolledige tekst: «Dese capelle os
gebouwd door Mackxmiliaan de
Hauwer jonkman te M-erbk ter
eere van...». De kapel op zichzelf is
een klein kultuurgoed dat waard is
om het voor de toekomst te vrijwa
ren.
De gemeente Hamme trad naar
voor met maar liefst drie geslaagde
restauraties. Een eerste oorkonde
werd toegekend aan de familie Ge-
er-
rinckx-Nies voor het herstellen van
hun watermolen die reeds in 1747
eigendom was an Corn. Van Over
loop en op de Durme gelegen is.
Toen in de jaren na 1930 de
scheepvaart op de Oude Durme
onmogelijk werd, de Durme een
nieuwe loop kreeg, werd deze mo
len aan verval blootgesteld. Gedu
rende meer dan een halve eeuw
was hij aan aftakeling onderhevig
maar in 1988 volledig hersteld.
De andere twee oorkonden werden
toegekend aan het gezin Cam-
maert-De Vooght en de familie
Quintelier-Thienpondt voor het re
staureren van hun respectieve hoe
ve. De eerste is gelegen aan de
Biezestraat, een prachtig geheel
waarvan het hoofdgebouw in 1698
gebouwd werd en de andere ge
bouwen iets later in de 18* eeuw. Bij
de restauratie werden alle originele
bouwkenmerken behouden zoals
o.a. de kruisramen met brandglas
en het klokje op het dak. Ook aan
de binnenindeling werd niets of
weinig veranderd tijdens de restau
ratie.
De andere hoeve, gelegen aan de
Broeksraat, dateert eveneens uit de
lS'eeuw. Dit was bij de oorsprong
waarschijnlijk een gesloten hoeve
en dit naar Brabants model. Het
woonhuis staat centraal op de bin
nenkoer. Hier is men echter sober
te werk gegaan bij een zeer grondi
ge restauratie.
De gemeente Herzele werd met een
oorkonde vereerd dank zij de re
stauratie van de burcht en het
daaraan gelegen park. De burcht in
kwestie is meerdere keren het voor
werp geweest van vernietiging. Een
eerste maal in 1381 toen er gevech
ten geleverd werden tussen de
Graaf van Vlaanderen en de Gente
naars. Ook de kerk met de omring
ende huizen werden volledig afge
brand. In de 15'eeuw herbouwde
Jan van Roubaix het kasteel maar
in 1579 bezegeld men definitief het
lot ervan. Het werd door de Spaan
se kanonnen in puin geschoten en
totaal onbewoonbaar gemaakt. De
toenmalige eigenaar, Prins Willem
d'Espinoy, verkocht de afbraak van
het kasteel om familiale onkosten te
kunnen betalen. Van het oud ka
steel liet men alleen de huidige
toren staan om aldus zijn heerlijk
privilegierecht in stand te houden.
Deze toren is tot nu toe een getuige
geweest van het eigendomsrecht
van de vroegere heren en'later van
Heren van Herzele. Hef «oud ka
steel» werd bij KB van 6 juli 1957,
samen met de omliggende weide
gerangschikt als monument en
landschap, wat ze te danken had
den aan de estetische en historische
waarde. In 1969 werd het geheel
door de gemeente Herzele aange
kocht en later hersteld zodat het nu
een zeker attraktiepunt geworden
is voor het provinciaal toerisme.
Een andere hoeve werd eveneens
gerstaureerd maar dan te Kruibeke
door het gezin Van Hove-Lemense.
Gelegen aan de Hazardlaan werd
ze volgens archiefstukken als de
«Vaerenhoeck» betiteld. Ze dateert
uit de l?eeuw en het meest ken
merkende is het hoog dak met stro
bedekt, het mooie portiek en vooral
het mooie smeedwerk voor de ra
men geven een speciaal effekt aan
de witte muren Deze hoeve zou
gerust op haar plaats staan in Bok
rijk maar in Kruibeke, waar ze op
haar oorspronkelijke staat, schittert
ze als een parel van landelijke
bouwkunst.
Voor twee bekroonde restauraties
trad de heemkundige kring van
Erpe-Mere als initiatiefnemer op.
Het betreft een kapel aan de Daal-
straat die deel uitmaakt van de
Rozenkransommegang. Het kleine
monumentje werd op het einde van
de 19* eeuw gebouwd, samen met
nog dertien andere neogotische ka
pellen waarvan er in het verleden
vier afgebroken werden. Deze kapel
is toegewijd aan O.L. Vrouw van
Lourdes en de restauratie werd
mogelijk gemaakt dank zij de ar
beid van bestuursleden van de
heemkundige kring en de giften
van de buurtbewoners.
De tweede bekroning werd afgele
verd voor het herstel van een herin-
neringskruis aan de Molenbeek te
Mere. Het kruis stond vroeger inge
metseld in een oude woning maar
na afbraak ervan gelukkig gered
van definitieve verdwijning. Na de
sloping werd het kruis aan de over
zijde van de straat opnieuw opge
richt. Het herinnert trouwens aan
een ongeluk wat verduidelijkt
wordt van een aangebrachte tekst
op het memoriekruis: «Hier is ver
dronken Jud, Beirens; Gebortig van
Meire; oud 44 jaeren den 8. 7ber
1824; bidt voor de siele».
Nog andere oorkonden werden af
geleverd voor geslaagde restaura
ties uit Gent en verschillende ge
meenten in Oost-Vlaanderen
In de Herbergstraat te Moorse! staat
sinds mensengeheugenis een kapel.
Men gist dat de eerste bidplaats er
reeds in de 11'eeuw opgericht werd
dat als hofkerkje van de abdij van
Lobbes gebruikt werd. In 1664 heeft
men op dezelfde plaats een nieuwe
kapel gebouwd maar dan in duur
zaam materiaal zoals baksteen en
leien. Ruim twee eeuwen later
spreekt men van de eerste herstel
lingen en in 1912 begon men met
vergrotingswerken. De datum 1456
aangebracht op het torenklokje dat
de kapel siert wijst misschien op
een schenking.
De Sint-Martinuskerk te óordegem
werd door toedoen van pastoor
Bontinck en de kerkfabriek prach
tig gerestaureerd en uiteraard be
giftigd met een oorkonde. Men
noemt het een pseudo-basilicale
kerk die op een hoogte gelegen is te
midden van een fraai aangelegd
dorpsplein. Alleen de westgevel en
het schip zouden uit de 14'eeuw
dateren terwijl de noordbeuk in
1631 heropgebouwd werd. De
grootste verbouwing gebeurde in
1776 met een daarmee gepaarde
uitbreiding van het koor
Nog andere oorkonden werden af
geleverd voor geslaagde restaura
ties uit Gent en verschillende ge
meenten in Oost-Vlaanderen.
JV.
Vijftig jaar Davidsfonds in Herdersem
'Voorjaarsontwakenop 22 oktober in De Werf
Ballet 'Juliette et Romeo' door Ballet de Tours
Beethoven en Schubert door het Melos Quartet
Teater 'Voorjaarsontwaken' door De Tijd
Zondag 22.10: 'Voorjaars
ontwaken': een parel van
een teaterstuk!
In de schouwburg van De
Werf voert het toneelge
zelschap De Tijd op zon
dag 22 oktober om 20 uur
'Voorjaarsontwaken' van
Frank Wedekind op. Wie
houdt van fijnzinnig tea
ter zonder grote truken-
dozen, mag deze voorstel
ling in De Werf niet mis
sen. De première op 1 sep
tember bezorgde ons een
avond puur teatergenot!
Frank Wedekind (1864-
1918) schreef 'Frühlings
Erwachen' in 1890, amper
26 jaar oud, zelf geen pu
ber meer en toch ook nog
niet oud en verdord ge
noeg om de gevoelswe
reld van pubers niet meer
te kunnen begrijpen en
sterk aanvoelen. Het was
zijn eerste boek, dat hij
overigens op eigen kosten
liet drukken. Zoals de
(Duitse én Nederlandse)
titel laat vermoeden, ge
bruikt Wedekind het ont
luiken van de lente als me
tafoor voor het seksueel
'ontwaken' van de puber
teit. Maar het loopt slecht
af met dat bloesemend
vlees: een veertienjarig
meisje Wendla sterft aan
een abortus, uitgevoerd
op bevel van haar moe
der, want de schande
moest vermeden worden.
Een jongen, Moritz,
pleegt zelfmoord voor
een ander soort fatsoen:
hij wil zijn ouders het af
front besparen van zijn fa
len op school. Tot zo ver
lijkt het of Wedekind al
leen maar de vinger op
steekt en de sociale hipo-
krisie aanklaagt, de één
duidige moraal van de
'opvoeder' die het kind
vermoordt. Maar in de
slotscène een fijnzinnige
groteske, die net iets te
lang uitgesponnen wordt,
wordt alle moraal op losse
schroeven gezet. Het
schuldgevoel van de der
de protagonist de school
jongen Melchior die de
vader was van het geabor
teerde kind wordt door
een soort Mefistofelesfi-
guur weggeblazen. Deze
voert de jongen als een
tweede faust terug het le
ven in, weg van het kerk
hof waarop godsdienst en
moraal begraven liggen.
Althans déze 'jongenslen
te' wordt niet in de knop
geknipt: hij zal leven van
uit het enige geldende fat
soen, dat van een gezond
egoisme, het ideaal van de
realist.
Alle rollen (behalve de
Mefistofelesfiguurvan re
gisseur vandervorst zelf)
worden gespeeld door
jongens en meisjes tussen
15 en 18 jaar, geselekteerd
uit een 150-tal die zich
voor de audities aanbo
den.
Na de première van het
stuk in 1906 in Duitsland,
in een regie van de be
roemde Max Reinhardt,
zou het er zes jaar verbo
den blijven. Deze aan
klacht tegen de hipokrisie
en het gebrek aan inzicht
en begrip van de toenma
lige burgerlijke fatsoens
moraal jegens het seksu
ele ontwaken van jonge
mensen, kwam blijkbaar
hard aan. Enkel in deze
aanklacht vertoont het
stuk eigenlijk nog natura
listische trekken, wan
verder is het taalgebruil
ironisch-poëtich. Het fijn
zinnig groteske, anti-rea
listische karakter vat
Wedekinds stijl is hier a
duidelijk te merken, voor
al in de laatste scènes.
Eigenlijk zijn alle elemett
ten aanwezig om van dez;
produktie een demago
gisch, goedkoop-senth
menteel melodrama tt
maken. Dit zou vandaai
alleen maar op de lachs
pieren werken. Gelukte
is regisseur (en hier ever
akteur) Lucas Vander
vorst niet in deze val ge
trapt. Het ironische va:
de zegging, het beheerste
van het akteren, het poëti
sche van de hele aankle
ding, de stilering van de
eenvoud, het suggestieve
van de slechts enkele de
korelementen, de uitste
kende belichting, de hele; opn
intelligente regie: hei intc
zorgt allemaal voor.xec sirc
pure teatrale spanningdie and
Imangzaam uitmondt it
een vreselijke tragedie
die je als toeschouwer
doet rillen! Teater gewor
den puurheid. Zuiverheic Erj|
van net zuiverste karaat.
Mis dit niet!!!
Deze voorstelling word
voorafgegaan door eer
foyergesprek met regis
seur Lucas Vandervost
moderator is Fr. Van Vd
sem.
Toegangskaarten kosta
300 bf. en kunnen gereser
veerd worden in CC Dt
Werf, Molendreef 51 O.C
9300 Aalst, tel. 053
76.13.11.
zuil
In het zicht van verdere compu
tersessies en van een tocht naar
lerseke valt Herdersem bij de vie
ring van het 50-jarig bestaan de eer
een colloquium op nationaal en
provinciaal vlak te kunnen orga
niseren
Op zaterdag 21 oktober vragen em
inente Vlamingen zich in het audi
torium van Gilbos NV. Grote Baan
10 te 9390 Herdersem-Aalst af wat
op het vlak van wetenschap Vlaan
deren aan de wereld te bieden
heeft.
Vlamingen als Vesalius, Mercator.
Baekeland genieten een wereldre
putatie. Zet deze traditie zich ver
der nog door?
Wat heeft Vlaanderen op de drem
pel van de 21ste eeuw de wereld te
bieden? Is het zo dat scholing onze
enige valabele grondstof is? En is de
financiële ondersteuning van het
wetenschappelijk onderzoek daar
al dan niet een illustratie van?
Kunnen onderzoekscentra van
kleine landen als Vlaanderen nog
een betekenisvolle rol spelen?
Zal de opsplitsing van wetens
chapsbeleid over Vlaanderen en
Wallonië het wetenschappelijk on
derzoek stimuleren of afremmen?
Hoe belangrijk is de hersenvlucht
uit Vlaanderen? En welke zijn de
gevolgen van deze brandram? In
welke mate beïnvloeden resultaten
van wetenschappelijk onderzoek
onze leefstijl en mentaliteit? Is we
tenschap een deel van onze kui
tuur?
Allemaal vragen waarover men
zich tijdens het colloquium zal be
zinnen.
Programma
Na een welkomwoord van de voor
zitter van Davidsfonds Oost-Vlaan
deren Walter Uyttenhove brengt dr.
Geert Van Paemelen, docent EH-
SAL-Brussel een inleidende terug
blik.
Volgt dan een panelgesprek met
prof. dr. André Deruyttere, vice-
rektor van KU Leuven, Hans Brac-
quené, kabinetsmedewerker bij de
minister van Wetenschapsbeleid en
dr. Dirk Inzé, groepsleider labora
torium voor Genetica RU Gent
waarna slotwoord door nationaal
DF-voorzitter Lieven Van Gerven
en receptie aangeboden door de NV
Gilbos.
Kaarten voor deelname kosten 200
fr. DF-leden betalen 150 fr. op ver
toon van hun lidkaart. Zolang de
voorraad strekt zijn ook kaarten bij
de ingang van de zaal te bekomen
vanaf 14 u.
DDF-Herdersem
computert verder
Daarmee is de kous echter lang niet
af. De dynamische DF-afdeling
heeft inderdaad nog heel wat akti-
viteiten in het verschiet. O.m. de
computersessies en de tocht naar
het mosjeldorp op Walcheren. Om
ons dan maar te beperken tot okto
ber.
De afdeling Herdersem zette haar
eerste stappen in de computerwe
reld met een sessie «Leer omgaan
met je Personal Computer». Het
sukses was zo groot dat er een
uitbreiding op volgt: tekstverwer
king.
Inderdaad een lessenreeks van 7
avonden rond het gebruik van een
professionele tekstverwerker
(Wordperfect 4.2.) is de opvolger.
Er worden zelfs 2
een eerste op woensdagavond (11,
18 en 25 okt. en 8,15,22 en 29 nov.)
en een tweede op maandagavond
(16 en 23 okt., 6,20 en 27 nov.. en
4 en 18 december). Van de deelne
mers wordt verwacht dat ze een
elementaire kennis hebben van
MS-DOS en een elementaire kennis
van dactylografie.
Per PC mogen maximaal 2 deelne
mers ingeschreven worden. Men
beschikt over een PC, die telkens
meegebracht wordt, of er wordt
afgesproken om als tweede deelne
mer aan het toestel plaats te ne
men.
De deelnemingsprijs: mét hand
boek «Basiscursus Wordperfect
4.2.» (uitgeverij Academie Servi
ce): 1.750 fr. en zonder handboek:
1.100 fr.
Deelnemers van de kursus «Leer
omgaan met je Personal Compu
ter» en/of leden van het Davids
fonds Herdersem genieten een
korting van 100 fr. op deze deelne-
mingsprijzen
Inschrijven bij Karei Vlieghe (053/
77.2934) of Hugo Bogaert (053/
voorzien: 77.83-95).
DF-Herdersem
naar Yerseke
De jubilerende Davidsfondsafde-
ling Herdersem organiseert op
maandag 30/10/"89 een bus-dag-
uitstap naar Yerseke.
Men vertrekt stipt aan de kerk in
Herdersem om 08.00 u.
Het gaat richting Nederland -
Perkpolder - alwaar de overzet
boot wordt genomen naar Kruinin-
gen. Aankomst Yerseke rond
10.00 u. Ontvangst in het dorpshuis
'de Saete' waar de deelnemers een
filmvoorstelling en uitleg over de
mosselkweek krijgen. Nadien volgt
een bezoek aan een bedrijf in wer
king en aan de mosselveiling,
Om 12.00 u. wordt het middagmaal
genomen in 'de Saete' hetzij mos
selen naar believen, een steak of
schnitzel.
Na het middagmaal wordt er naar
de Zuid-Bevelandse hoofdstad
Goes afgereisd. Men bezoekt hier de
boerderij 'Hollandse Hoeve' (alle
soorten kippen, ganzen, pauwen,
vogels, geiten, schapen, kleine
het kultureel centrum De Werf (JMH)
Aalst. The Platters te gast in
BEGRAFENISS0
paardjes, konijnen, cavia's enz.).
Er is eveneens hier gelegenheid tot
drinken van botermelk. SPECIAAL
VOOR DE DAVIDSFONDS AFDE
LING HERDERSEM: diamontage
en demonstratie kaas maken en
men kan eveneens kazen aanko
pen.
Voor 115 fr. kan men in de 'Hol
landse Hoeve' 5 soorten kazen
proeven en koffie drinken. Voor de
kinderen is het frisdrank met koek.
Deelnemen kost 700 fr. Kinderen
tot 12 jaar 500 fr. 5 soorten kazen
plus koffie: 115 fr.
In de deelnameprijs zijn begrepen
de bus, fooi, het middagmaal, de
filmvoorstelling en de overzetboot.
Inschrijven bij Frans Ponnette,
Lange Haag 16, 053/77 77.73-
Begrafenissen
crematies
Alle formaliteiten
Dorp?
MOORSEL
053/21.45.51
RUIMDIENS
Ruimen van beer- en sceptische putten
kuisen van regenputten
Berckmoes A. DE WITTEN
