Anton Cogen jongleert met Molière,
Zarathoustra, Flop, De Vis en... KWB
De fysici van Friedrich Durrenmatt
Tweede lustrum van 't Nat
suksesvol gestart
Gezelschap van de Schone Schijn
Fanfare Hand in Hand - Mere
met voortreffelijk herfstconcert
i
Vandaag «Vredespaal»
te Aalst
Geen Young Starfestival
in De Werf
De Voorpost - 27.10.1989 - 11
'ormen aan
Twee vzw's,«Het gezelschap van de Schone Schijn» en «Quality productions» slaan
de handen in elkaar voor een aantal produkties op diverse vlakken. Ze zyn
inderdaad van oordeel dat kunsttakken niet in hokjes moeten worden opgesplitst
en willen bovendien de bredere massa bereiken met iets volkserse opvoeringen.
Het Gezelschap van de Schone Schijn met als motor de veelzijdige Anton Cogen die
U geregeld op de beeldbuis ziet en hoort brengt «Armande de Molière», een grote,
swingende psycho-analyse waarbij Pieter De Prins, Gene Vandenostende en Anton
Cogen jongleren met klassiek toneel.
Aalst. Een repetitiefoto van «De Fysici» van Friedrich Durrenmatt (a)
Het Gezelschap start zijn
derde toneelseizoen doch
nog steeds zonder geld. De
tweede editie van «Het
Schijnsel», een luxe-uitgave,
deed het Gezelschap financi-
In de loop van de maand
november brengt Theater
een reeks voorstellin-
van «De fysici» een
stuk van Friedrich Dur
renmatt.
Het stuk handelt over een
inrichting voor krankzin
nigen waar voor de twee
de keer binnen een kort
tijdsbestek een verpleeg
ster wordt vermoord door
een van de patiënten. Of
ging het twee keer om een
dom ongeval. In elk geval,
de daders zijn gekend.
Een van hen geeft zich uit
voor Newton en de ande
re noemt zich Einstein.
Een derde patiënt Moe-
bius, die al vijftien jaar in
het gesticht verblijft,
wordt dagelijks bezocht
en voelt zich koning Salo-
de al te opdringerige poli
tie.
Dat is het stramien waar
rond «De Fysici» is opge
bouwd. Durrenmatt
schreef het stuk in 1962 en
uit het verhaal blijkt dat
niet alles is wat het lijkt te
zijn. Er is dus heel wat
schijn, en zo stelt men de
vraag over de fysici nu al
dan niet krankzinnig zijn.
Is de direktrice wel de ij-
zersterke en onverwoest
bare dame waarvoor ze
zich uitgeeft. En is het ei
genlijk wel een krankzin
nigengesticht waarin het
hele verhaal zich afspeelt.
Wat is werkelijkheid en
wat is bedrog, wat is juist
en wat is karrikatuur?
Kan de wetenschapper
zich de weelde veroorlo-
mon. De inrichting voor ven zijn eigen weg te blij-
«"Jkrankzinningen wordt ge- ven gaan zonder zich te
leid door een exentrieke
maar beroemde vrouwe
lijke psychiater die het als
haar plicht ziet haar pa
tiën
ten te beschermen tegen
bekommeren om de
maatschappelijke gevol
gen van zijn uitvinding.
Een boeiend maar ook
zwaar stuk dus.
da
eel de das om. Daarom ech
ter niet getreurd.
De inzet van de onbaatzuch
tige medewerkers blijft even
geëngageerd en de artistieke
moed is omgekeerd evenre
dig met de financiële slag
kracht. Uiteindelijk is er dan
nog wel sponsoring doch wei
nigen blikken momenteel
happig.
Pieter De Prins' nieuwste
stuk, «Armande de Molière»
brengt een voyeuristische in
kijk in het theaterwereldje
van destijds./ Societyspelle-
tjes en fashiongedoe rond het
epicentrum: de Zonneko
ning. Cogen trekt daarbij als
vluchtige konklusie dat dui
delijk maar weinig veranderd
is. Vanuit dit oerdomme cli
ché start regisseur Anton
Cogen een aktueel koncept.
Het imago van de «troupe en
campagne» nadat de «grote
meester» aan de ziekte
«theater» gestorven is. Diens
geest waait rond in hun deka-
dente gedachtenwereld. De
man die de vrouw huwt die
uiteindelijk als resultaat van
een overjaarse ontmoeting
«te velde» zijn dochter blijkt
te zijn.
Kan Armande de leiding van
de troupe overnemen? Kan
ze zich in de typische man
nenwereld handnaven?
Prangende vragen die geïl
lustreerd worden met frag
menten uit Molières oeuvre.
Het geheel wordt gegeseld
door een techniek die het
midden houdt tussen een
volkse revuestijl en het regis
tratievermogen van een
dronken psychiater. Daarbij
spontaan ontstane décalages Deze opvoering is totaal gra-
worden ingevuld met sublie- tis. Alle KWB-kernen zijn er
me songs op lekkere Zuid- op uitgenodigd doch ook ie-
voor Schone Kunsten reser
veren.
U kan ook een opvoering
meemaken in De Bathyscaaf,
Meuleschettestraat 74 te
Aalst waar het stuk wordt op
gevoerd op uitnodiging van
PACT, Progressief Aalsters
Collectief Toneel. Speeldata
zijn 6,12,13,14,19, 20 en 21
januari e.k.
«Ons kind is een grap...»
In opdracht van de KWB
schreef Anton Cogen «Ons
kind is een grap». Een stuk
gekoncentreerd rond de mi
lieuproblematiek te spelen
door Hilde Wauters en Wal
ter De Donder. Een cynisch
stukje volkstheater waarbij U
met de neus gedrukt wordt
op de genetische gevolgen
van milieuvervuiling.
De première wordt morgen
zaterdag 28 oktober gebracht
in de kleine theaterzaal van
kultureel Centrum De Werf.
amerikaanse ritmes van Ge
ne Vandenostende.
De try-out van «Armande de
Molière» heeft plaats op za
terdag 2 december in de Ka
merorkestzaal van het Paleis
voor Schone Kunsten te
Brussel.
Wie geïnteresseerd is kan bel
len op nr. 091/28.81.69 of
rechtstreeks bij het Paleis
dereen die belangstelling in
de milieuproblemen heeft is
welkom.
De reeks voorstellingen «in
den lande» gaat van start op
dinsdag 12 december in Ka-
pelle-op-den-Bos. Nadere
informatie bij KWB besturen
of bij «De Schone Schijn»,
tel.: 091/328.81.69, Frank Bol-
laert.
En verder
Daarmee is de kous niet af.
Bernadette Damman, Wal
ter De Donder, Myriam De
Vleesschauwer en Anton
Cogen leggen momenteel de
basis voor een projekt rond
Kathy Acker, de enige
schrijfster uit de punk-rage
met muziek van de «Sex Pis
tols».
Ondertussen
Ondertussen speelt het Ge
zelschap van de Schone
Schijn geregeld de suksesrij-
ke «Familie Flop» en het
puntige «Zarathoustra doet
met Nietzsche».
Voor voorwaarden, zie de
brochure Volksontwikkeling
onder wiens auspiciën deze
stukken voor een prikje bij U
kunnen worden gebracht.
Anton Cogen: «Wie in dit
ruim aanbod zijn gading niet
vindt, is blasé.
En daar willen wij niets mee
te maken hebben. Wij wijze
van spreken natuurlijk!».
Des te meer echter met het
«De Vis-projekt», de berech
te Aalsterse familie als to
neelstuk, stripverhaal, ro
man en videoscenario waar
aan Anton Cogen en Gunnar
Callebaut hun beste krachten
wijden. Première voorzien
voor april 1990.
LH
Aalst. Regisseur Achiel Van Malderen heeft geen eenvou
dige opdracht om de Fysici van Friedrich Durrenmatt op
het podium te brengen (a)
In Erpe-Mere waar de Dat men zich niet meer
Joilturele andere vereni- beperkt tot een «samen
|gingen goed gedijen kan blazen en trommelen»
men meer dan eens een is een evolutie die zich
ogstaande aktiviteit reeds lang laat voelen,
leemaken. Dit was Er is overal een kente
ring waar te nemen en
ook de fanfare van Mere
blijft hierbij nietten ach
ter. Het resultaat heeft
men vorige week kun-
le kijker speelde. Dit is nen meemaken dankzij
eral eens een bewijs het vierde herfstconcert
dat evenveel keren een
massa volk lokte. De
vooruitgang op muzi
kaal gebied gebeurt
echter niet zonder veel
moeite en opoffering
want het is een hele op
gave voor een amateur
gezelschap om iets te
brengen op een niveau
dat door iedereen ge
waardeerd wordt. De
fanfare van Mere, onder
iet is soms verrassend deskundige leiding van
Et. Baert, heeft de laat
ste jaren getoond dat zij
thuishoort bij de mu
ziekverenigingen die in
de eerste plaats «volks»
willen blijven maar die
toch even hogerop wil
len. De waardering van-
Tussendoor kreeg het
publiek nog heel wat in
formatieve toelichting
die telkens een korte in-
jens te meer het geval
|met het vierde herfst-
jpneert van de fanfare
[Hand in Hand van Mere
[die zich eens te meer in
Idat zuivere amateur-
groeperingen ookzinni-
je dingen kunnen bren-
le een ruim pu-
iliek kunnen boeien en
v/fljj meteen blijk geven van
een kordate aanpak die
resulteert in een zeer
e va plaagde avond voor
cere net puoliek een voldoe-
c;Ps ning voor
Foto elkeen die er aan mee-
VL0(1 werkt.
zj: hoe een eenvoudige
opp forpsfanfare aangena-
nderme muziek kan brengen
ooo^n welk, een vooruit-
Vai gang een muziekvereni-
Foto jing kan boeken zonder
voo|aaarbij professionele
wege de muziekliefheb
bers kunnen we alleen
weergeven met de
woorden van hun pu
blic relationman W. De leiding vormden tot het
Troyer die het als volgt uit te voeren muziek-
formuleerde bij zijn kor- werk.
te inleiding: «Uwtalrijke Het herfstconcert van
opkomst lijkt ons de de fanfare Hand in
weergave te zijn van de Hand wordt als dusda-
grote verwachtingen die .nigeen traditie en naar
u voor deze avond koes- de toekomst toe kan
tert». men in Mere wellicht
Het programma bevatte iets meer verwachten
eens te meer genietbare vermits men dan aan
muziek zowel voor de het eerste lustrum toe is.
leek als voor meer inge- De muzikanten hebben
wijden. Het is trouwens de vorige keren al be-
de bedoeling van de wezen aat ze iets meer
muziekvereniging Hand te bieden hebben dan
in Hand om het voor ie- de klassieke uitstappen
dere luisteraar gezellig en dat ze meer in hu"
te maken. Hierbij maakt
men gebruik van een re
pertorium dat vlot kan
afgewerkt worden,
vooral met lichte melo
Op het Esplanadeplein te Aalst verrijst van
daag vrijdag 27 oktober een «Vredespaal».
Een anderhalve meter hoge witte houten Ja
panse paal wordt er inderdaad te 14.30 u.
opgericht. Dit begeleid door een folkgroep
«The Survivals of the Titanic». Burgemeester
De Maght en schepen voor Ontwikkelingssa
menwerking Patrick De Smedt zullen er pre
sent zijn.
«Moge Vrede heersen op Aarde» is er op te
lezen in het Nederlands, in het Engels en in
het Japans. Een aktie die kadert zowel in de
Vredesaktie als in Europalia gewijd dit jaar
aan Japan.
U maakt er daarenboven de Japanse kalligra-
fe Mié Tabé mee die voor wie er om verzoekt
een tekst in het Japans op mee te nemen
papier zet. Mié Tabé is één van de nog overle
vende slachtoffers van Hiroshima.
LH
Na overleg met kultureel centrum De Werf heeft
hoofdorganisator ABC-Studio beslist dat het
Young Starfestival niet kon doorgaan. Reden is
het «bedenkelijk laag niveau van de ingezonden
liedjes». Om de gewenste uitstraling, eigen aan een
kultureel centrum naar buiten toe te garanderen
werd niet voldaan aan bepaalde kwalitatieve nor
men. Deze beslissing werd genomen in ieders be
lang niet in het minst dat van de kandidaten die
tegen zichzelf nu worden beschermd. Hiermede,
wordt dan gevolg gegeven aan het'negatief advies
geformuleerd door het selektiekomitee. De ge
plande voorstellingen werden dan ook uit het com
puterbestand gehaald. En het baliepersoneel
kreeg opdracht de mogelijk geïnteresseerden,
hoofdzakelijk te vinden in de eigen kringen van de
kandidaten, terdege te informeren. Maar gezien
ABC-Studio de kandidaten op de hoogte .bracht
van de stand van zaken diende zich bijna niemand
meer voor reservatie aan. De Werf heeft ondertus
sen de vereiste infrastruktuur verder doorver-
huurd voor receptief gebruik.
LH
Het Nieuw Aaigems To- door twee ververs die een
neel heeft zijn tweede lus- woning komen opfrissen
trum ingezet met een en er een beetje aan hun
heerlijke klucht. Zoals de lot overgelaten worden
meeste liefhebbersgezel- door de vrouw deze hui
schappen wijken zij niet af zes. Haar man laat deze
van nun traditioneel pat- gelegenheid niet liggen en
roon en speelden ander- in volle overmoeabegint
maal een blijspel met de hij aan een ingewikkelde
mars hebben dan wat bedoeling om de toe- intrige waarbij nij «gehol-
we tijdens een muziek- schouwers een genietbare pen» wordt door de twee
wandeling te horen krij- avond te bezorgen. De schilders en andere hulp
gen. De enorme sympa- klassieke tranen-met-tui- vaardige lui die uiteindelijk
mie vanwege het pu- ten worden er prompt ge- alles in het honderd gooi-
dieën die een zekere bliek wijst <5uidelijkruit orT)dat men toneel
populariteit waarbor- dat ze in de richting uurtjes Tzo^n^moeï
gen. Men zou het kun- werken en dat er nog doen vergeten
nen samenvatten als vele van dergelijke con- Zoals de voorgaande jaren
een mengeling van lich- certen mogen volgen. is deze relatief jonge to
te jazz en al even lichte x/ neeleroep er in geslaagd
ae mensen van Aaieem
klassieke muziek, be
werkt voor een fanfare.
mensen van Aaigem
aan net lachen te krijgen.
Dit werd bewerkstelligd
en. Uiteraard eindigt: alles
in zijn plooi zoals het een
goed blijspel betaamt.
Eens te meer werden de
bedrijven vlot afgewerkt
en het is duidelijk dat de
rollenkennis gebaseerd
was op talrijke voorafgaan
de repetities. De vertolking
werd op vakkundige wijze
geleid door regisseur Ant.
De Clercqen uitgevoerd
door J. De Maere, N.
Beeckman, Lut Van Mel-
ckebeke, D. Malfroy, G.
Raes, E. De Winter, A. Thys
en Pol Windey.
Deze keer is het niet van
een leien dakje gelopen
want 't Nat heeft heel wat
problemen gehad met de
voorbereidingen. Dit was
het gevolg van zekere om
standigheden: men moest
naar een andere zaal ver
huizen en na het klooster
hebben ze hun tenten
moeten opslaan in de zaal
Torengalm. Hier moest
echter de scène vergroot
worden, een hele karwei
die toch opgeknapt werd
door dekorbouwers G. De
Bondt, A. Ramsdam, D.
Malfroy, M. Van Steenber-
fe en W. Scheerlinck.
en toneelgroep van ama
teurs kent op bepaalde
ogenblikken veel moeilijk
heden maar juist daarin ligt
hun kracht aat ze dank zij
veel moed en opoffering
een oplossing vinden en
moeilijk te ontmoedigen
zijn. Dit kan voor 't Nat
een mijlpaal zijn om er ze
ker nog een lustrum bij te
doen want met het spelers-
Nat tegenwoordig wel dui
delijk. Daarom ook een
pluim voor de mensen van
de tekstbegeleiding, de gri
me, de belichting, het ge
luid en zeker de toneel-
meester(es) niet te verge
ten.
In een goed werkende to
neelgroep moet samen
werking neersen en dit is
bij het Aaigems toneel in
geruime mate aanwezig.
Deze mensen hebben zien
als een belangrijke kuiture-
leveren iging van Erpe-Me
re ontpopt en thans heb
ben zij een plaats verwor
ven onder de andere ama
teurgezelschappen. Reeds
vroeger hebben wij het al
geschreven dat een aange
name toekomst voor 't Nat
is en hopelijk
In het Waterkasteel van Moorsel waren kunstwerken van in hoofdzaak Oost-
loamse kunstenaars te bewonderen (a
Erpe-Mere. Het Nieuw Aaigems Toneel kondigt zich weer aan (jv)
potentieel en een uitge- ook al liggei
breide technische ploegals ten lager. Hi
deze zijn ze tot grootse
dingen in staat. Men mag
niet vergeten dat ook veel
afhangt van de mensen
achter de schermen of een
toneelbond zijn bestaan
kan veiligstellen. Naast de
akteurs zijn er heel wat
hulpvaardige hand en no
dig en hierover beschikt 't
zullen zij het kunnen blij
ven waar maken want een
avondje toneel op een
dorp is toch nog altijd een
belevenis voor de toe
schouwers die graag men
sen uit eigen midden zien
optreden en er meer van
genieten dan om het even
welk - soms te triestig - stuk
van beroepsmensen. Zon
der «dorpstoneel» te zijn
geniet men toch nog altijd
van toneel op een dorp
ook al liggen de kapicitei-
ten lager. Het komt echter
des te sympathieker over
als men toneel «van eigen
bodem» kan gaan zien en
de verdiensten van deze
mensen die maandenlan
ge inspanningen leveren
zijn navenant.
j.V.
