Weekblad i leider- voor 300.000 fr. Grote verhuis naar ASZ verliep vlekkeloos Octaaf Fieremans met octabal in Uitvinderssalon /u udgcii naar Luiuposic In Op stap met Bart De Vuyst 1a 111 >- ld ^"«oïïewr Revelatie in de tennissport VRIJDAG 22) W JAARGANG NR. SO - 42 F r Verleden dinsdag had "de grote verhuis" plaats. Het weer was de mensen van het ASZ gunstig. Een aantal -circa 35- patiënten moest de jongste dagen nog overge bracht worden naar het Onze Lieve Vrouw ziekenhuis dat propvol liep. Wie in het hospitaal was doch zich enigszins alleen kon behelpen, werd ontslagen en naar huis gestuurd. 171 patiënten moesten strikt persoonlijke bagage dan nog worden overge bracht naar het ASZ aan de Merestraat. Dat ge beurde met de hulp van het Medisch kommando van de basis met ambulan ces van Brussel, Antwer pen en Oostende. Acht ziekenwagens voor lig gende patiënten, een zie- kencar voor wie kon zitten en een ambulance stand by. Als men een gemiddel de van 2 patiënten per wa gen rekent, moesten de 8 ziekenwagens 8 tot 9 keer het trajekt afleggen. Dat liep via de Borluutstraat en voorbij de Zwarte Hoekbrug naar de ring en zo naar het ASZ. Terug keren via dezelfde reis weg maar dan afslaan aan de Verbrandhofstraat. Politie en rijkswacht be veiligden alle kruispunten met de ring. Klokslag 9 Klokslag negen, zoals voorzien werden de eer ste twee patiënten wegge bracht mevrouw Moulin en de heer De Lathouwer. Eerder, reeds om 5.25 uur had een hoogzwangere dame zich aangediend zo dat de eerste baby er al het levenslicht zag. Via een keizersnede bij de Wetterse dame Maria Mary. Alle hens aan dek In het ziekenhuis was ie dereen reeds vanaf 6.00 uur present, nacht- en ochtendploeg uitgezon derd. Een medische equi pe stond klaar in het oude ziekenhuis, een in het nieuwe en verder was er een ambulante. Ook de werd, na idêntifikatié, meegevoerd. Vertrokken wordt achter elkaar aan Hertshage, aan de ontvangerij, aan de pe diatrie, tussen zaal 6 en de barteriologie, aan de ra diologie, aan de spoedop name en aan de kraamin richting. Tegen 14.00 uur moest de hele verhuis ge klaard zijn. De patiënten hadden nog ontbijt in hun oud verblijf gekregen en kregen in het nieuw ver blijf een koude schotel. In het ASZ werden de pa- tien ten opgevangen door het personeel van het oprea- tiekwartier. Alvorens te worden inge schakeld in een ambulan ce, kregen de patiënten een tekst met veront- Vervolg op blz. 4 Aalst. De verhuizing is volop aan de gang (a) Op woensdag 20 september vertrok de 30-jarige Aai- naar mezelf. Je verandert gem* wel onderweg. Mensen naar Bart De Vuyst voor een tocht van ruim 2.000 km zijn voortdurend onder- naar Santiago de Compostela met de bedoeling fond- weg maar op zo een bede- sen te verzamelen voor de aankoop van aangepast vaart ontdek je dat zelf computermateriaal voor het home van meervoudig welofbeter,hebjetijdom gehandicapten in Kwatrecht. Als moderne pelgrim, in het in te zien. Zoals het het voetspoor van duizenden voorgangers, heeft hij op landschap voortdurend 29 november het einddoel bereikt en zjjn opzet waar verandert, onderga je on gemaakt. bewust mee de verander- •Vermagerd maar tevreden over zichzelf heeft hij zich ingen tot je na een tweetal rê^ds aan het "normale" levensritme van vroeger aan- maanden vaststelt reeds past alhoewel hij nog dagelijks gekonfronteerd een proces doorgemaakt ordt met het verzoek om zijn ervaringen in detail te te hebben. Het is immers vertellen. ongelooflijk welk een geestelijke verrijking zulk Hoe moeilijk de tocht op sef het niet. Als in een een armoedige wijze van sommige ogenblikken droom ga ik naar de se- leven met zich meebrengt. - vooral op het einde - kretaris van de katedraal De voornaamste vragen ook geweest is, Bart De en ontvang er mijn "com- die je je stelt zijn zaken Vuyst is uitermate blij dat postela". Het is dus toch over de meest noodzake zijn streefdoel met sukses waar. 't Zal wel nog even lijke dingen, zoals het vin- bekroond werd. Hij heeft duren voor het helemaal den van eten, drinken, on- het niet alleen uitgehou- doordringt, maar ik heb derdak en droge kleren." den om de tocht te volein- tijd zat." Toch krijgt men een ande- digen maar daarnaast is Bart De Vuyst vindt het re dimensie van alles wat de verhoopte 200.000 fr. nu nog wat vroeg om al de omgeving biedt en men voor het steunprojekt van konklusies te trekken en heeft een andere kijk op het MPI - Sint-Lodewijk met nog meer dan de helft vermeerderd. Hij ging in feite ook een beetje op zoek naar zichzelf maar vond veel meer dank zij de morele en materiële steun van velen. Men had hem gewaar schuwd voor de zeer zwa re moeilijkheden tijdens de laatste twee weken van zijn tocht, dit wegens het terrein maar hij nad ook het ongeluk van in zeer slechte weersomstandig heden, de laatste dagen te moeten doormarcheren. Ir/Tl LI .1/ liujus A/mar Apostolicat el Uelropohtn heeltsiat Composlellanac sigillititans Brati acobi Aposlol custos, ut omnibus Pidth Orbe. cUvotionis affect11 vet volt causa, ad limma ApostoI Mostri Hispaniarum Patroni ac Tulelans SANCTI JACOBI nientibus. aumenncas visiiatioms interns rxpediat facto .DVttW ratissimmi Ttmplu X* mentis Idl l i Aalst. De top van het ASZ v.l.n.r. hoofdgeneesheer Van OverhekeOCMW voorzitter Dierickx, OCMW sekretaris Saeys en ziekenhuisdirekteur Barrez (a Hoe Bart De Vuyst zijn laatste dag doorgemaakt heeft, laten we hem zelf vertellen: "Geen regen, ik zweef in een euforische toestand over de weg, zelfs in de juiste richting! De Monte del Gozo, de berg der vreugde, als ik daarop sta zie ik voor liet eerst de torens van de ka tedraal. Langzaam ga ik naar boven, echt genie tend van deze momenten en dan ben ik op de top. Jammer, het weer speelt niet mee. Nevel en mist belemmert het uitzicht en het begint weer te rege- c nen; maar ik ben er, wat ^Pf'Mere. Voor dit stukje papier heeft Bart De Vuyst uit kan er me nu nog overko- Af'Sem 2.000 km te voet afgelegd. Thans wordt het men... twee meter verder een te rebkwie bewaard (jv) de omgeving: "Natuur, mensen, dieren en mo- loopt alles perfekt en de betekend heeft. Toch wil menten, je gaat het alle- laatste 3 km moest ik al hij al enkele kanttekenin- maal zo anders benade- hinkend afleggen; die kos- gen kwijt op vragen die ren; je gaat ze echt leren ten me dan ook nog an- het waarom van zijn on- kennen en waarderen, derhalf uur over goed ge- derneming moeten ver- Een werkende bron als plaveide straten maar 't klaren. In de eerste plaats een oase in de woestijn en kan me niet schelen, des- is het niet als boetedoe- veel mooier dan eender noods kruip ik verder. Ik ning of om een gunst af te wat op dat ogenblik. Een ben er! Mijn voeten heb- smeken maar wel als een kerk of katehdraal ziet er ben me zo ver gebracht, middel tot herbronning zo anders uit als jeer aan- vanat morgen krijgen ze en op zoek gaan naar je- komt na een dag door de rust maar nu zullen we zelf. Men krijgt niet altijd gietende regen en ze bete- eerst nog moeten doorbij- antwoord op vragen maar kent dat je op je bestem- ten. Dan de trappen van toch worden ze steeds ming bent; zo leer je ook de katedraal, mijn rugzak duidelijker, maar het de eenvoud en de rust die afzetten en naar binnen, komt er toch steeds op uitgaat van een zeer sobe- Is het echt gedaan? Ik be- neer: "Verder op zoek re Romaanse kerk te sla ik mijn voet om. Dat beseft zelf nog niet goed kan toch niet, 2.000 km wat deze tocht voor hem waarderen en het is dat wat je bijblijft, de moei lijkheden, honger, dorst, hitte en de laatste weken vooral kou en nattigheid] zijn vlug vergeten. Het] zijn de mooiste momen ten die bijblijven. Het ij zeren kruis op de hoogst^ bergpas die je als pelgrim naar Sint-Jacob over moet. Ik ben daar geko men na vier uur klimmen door regen en smeltende sneeuw en zoals velen voor mij heb ik er een steen gelegd aan de voet van het kruis, dit volgens een eeuwenoude tradi tie." Onderweg ondergaat men een hele aanpassing die in feite nog maar wei nig te maken heeft met ons leefpatroon maar dat zeker niet slechter is ver mits men gaat leven vol gens een natuurlijk ritme: "Je leert luisteren naar je lichaam om te eten als je honger hebt en niet om dat het zo of zo laat is. Door te voet te gaan heb je ook enorm veel tijd om te genieten van het land schap, dat dan natuurlijk langzaam evolueert van het industriële noorden door de uitgestrekte vel den langs de heuvelachti ge wijnstreken, door de vlake Landes, over de Py reneeën, langs de ruige hoogvlakten van Castillië, over de Montes de Leon naar het groene Gallicië met het doel in zicht... Je wordt voortdurend ge konfronteerd met een le vende geschiedenis: het verleden door de weg, monumenten en gebou wen, het heden en de toe komst in opbouw door de levende mensen. Het is in voortdurende opbouw en een enorme ervaring, boeiend en verrijkend... Dank zij zijn initia tief heeft men op dit ogen blik al meer dan 320.000 fr. ingezameld en heeft men al een compu ter aangekocht voor het home in Kwatrecht. Een tweede zal trouwens wel dra volgen. Om zijn dank te konkreti- seren zal Bart De Vuyst twee dia-avonden orga niseren: op 18 januari a.s. om 20 uur in het Sint-Lo- dewijksinstituut en na tuurlijk in eigen midden, in de "Schuur" aan de po pulierenstraat te Aaigem op vrijdag 19 januari 1990, eveneens om 20 uur. Naast het vertonen van dia's zal er ook een aardig stukje verteld worden om deze pelgrimstocht af te ronden. JV 0p het jongste Uitvinderssalon in het internationaal Rogiercentrum te Brussel, de "Wereldbeurs van Uitvindingen Eureka '89" presenteerde de 52-jarige Melderte- naar Octaaf Fieremans, Kokerystraat 13, in wereldpremière "Octabal". Een revelatie in de tennissport die tevens als sportieve rekreatie de fysische konditie van de beoefenaar(s) aanscherpt. Inspelend op de huidige tennisrage alleszins een waardevolle bijdrage om tennis ook tot bij de kleine man te brengen. Tennis heeft wel reeds heel wat van zyn elitair karakter prijsgegeven en werd daarin verdrongen door golf. Maar alhoewel de popularisatie van het tennissen zich verder doorzet, voor Jan Modaal is tennissen nog meestal niet haalbaar. Octabal is dat wél. Tennisspleinen zijn er ng niet overal. En waar ze zijn is aansluiten bij de aldaar gevestigde klub meestal een noodzaak. En dergelijk lidmaat schap is vaak niet van de poes. Tennissen is dan ook meestal niet mogelijk. Dat ervaarde ook Oc taaf Fieremans. Zowel in de eigen regio als tijdens le vakanties in het buiten lid. En toch bleef tennis hem bekoren. pn de tuin De jokari, een Ijalspel waarbij de poor een lange elastiek- fand aan een bakje beves- J is, had hij reeds vaak aan de kust en elders zien spelen. Met die idee in het achterhoofd wilde hij tot een heus tennisspel gera ken. Hij zette in zijn tuin twee oude hopstaken want Meldert is het meest gekende hopdorp van de regio Aalst-Asse. Een er gens gevonden elastiek tussen de twee spannen en er een koord met een tennisbal aan vastknopen gaf onvoldoende resul taat. De staken waren niet hoog genoeg en de bal kwam onvoldoende sterk en precies terug. Twee Eanlatten bovenop de sta- en zorgden niet alleen voor meer hoogte maar bogen door, waren be trekkelijk flexibel en ga ven de terugslag van de bal meer punch. Eureka. De verbetering was ge vonden. Althans in princi pe. Nu moest alleen het technisch aspekt nauw keurig uitgekiend wor den. Voldoende krachtige terugslag, terugkeer pre cies op de plaats van de opslag, geen 'doodvallen de' bal doch in snelheid en met kracht weerkerende bal in gestrekte vlucht wa ren te halen normen. De technieker Had Octaaf Fieremans de idee gehad, ook voor de uitwerking was hij de passende man. Niet voor niets is hij technieker-ma- chineregelaarvan beroep. Die kennis, plus de kennis van hedendaagse gesofi stikeerde materialen zou den hem daarbij best van pas komen. De proporties werden experimenteel uitgetest. De afstand tussen de twee vertikale masten was best 6 m. en de hoogte waarop de speciale elastiek moest gespannen worden 7,20 m. Maar beide mas ten moesten bovendien door hun flexibiliteit push aan de bal bezorgen. Met de polsstok in syntheti sche glasvezel voor ogen werden de masten ont worpen. Bovendien om praktische redenen uit- cenneembaar. Het lag inderdaad in de bedoeling dat men in de eigen tuin op een opper vlakte van 6 bij 12 m zou kunnen spelen doch dat zulks ook elders zou kun nen. Aan zee, in het bui tenland, in het park, op een speelplaats en noem maar op. Octaaf zag in ge dachten reeds de masten en bijhorigheden in een keurige hoes in de koffer van de wagen liggen zodat om het even waar zou kunnen worden gespeeld. Bovendien moest het ma teriaal licht zijn kwestie van makkelijke behande ling. Ook dat haalde hij want alles samen blijft het gewicht onder de drie (3) Konditie Octabal is vanzelfspre kend bevorderlijk voor de lichaamskonditie. We gens de ingenieuze op bouw, de eenvoudige spelregels en de kompeti- tieve geest is het een opti male vorm van sportieve rekreatie. Beginners wordt de kans geboden quasi moeiteloos de tech niek te beheersen van fo rehand, backhand, opslag met de States want in mei is Octaaf ermee present in Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.A. Ook de Franse televisie toonde zich entoesiast. La Cinq is bereid octabal op te nemen als artikel in haar Teleshop. Mits er een voorraad ts van min stens 2000. Dat wordt het geval in april e.k. wanneer de fabrikatie volop aan gang is. Nadere informatie bij Firma Fieremans, Koke rijstraat 13 te 9392 Mel- dert-Aalst, tel. 052/ 35.70.94. (L.H.) en drive. Bovendien is het vervelend ballenrapen voorgoed voorbij. Zelfs mensen in een rolstoel kunnen dit spel spelen want het uitgebalanceerd apparaat waarborgt een perfekt baltrajekt. En omdat het in zijn to taliteit bestaat uit synthe tisch materiaal is onder houd overbodig. Bij om het even welk weer kan het spel opgesteld blijven wat de lust tot spelen zal aanwakkeren zodat het Octabalspel optimaal zal kunnen worden gebruikt. Sukses Het sukses in het uitvin derssalon liegt er trou wens niet om. Octaaf Fie remans kan inderdaad fier zijn op zijn octabal. Met onze buurlanden werden interessante kon takten gelegd die leiden naar kontrakten. Dat was 1 bovendien het geval met Zwitserland, Oostenrijk en Denemarken. Zelfs Aalst. Zo ziet octobal er in werkelijkheid uit

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1989 | | pagina 1