Stormwind speelt
beide ploegen parten
Emiel Vanden Abeele (Denderbelle): heb je
de goeie, mag je ze zelfs in een wasmand
stoppen...
Luc De Maesschalck en Gaston en zoon Snoeck
kampioen bij de Zeelse Snelvliegers
sjjjËi
Aime Anthuenis
ontstemd
DUIVENSPORT
24 - 22.12.1989 - Da Voorpost
Waregem - Lokeren 1-1
De zeventiende en voorlo
pig laatste speeldag zit er op.
Met de winterstop vlak voor
de deur wordt het tijd om een
eerste round-up te maken.
Lokeren doet het zonder
meer goed, zoveel mag aan
h«t keerpunt van de kompe
titie wel gezegd worden. Zon
der een overdreven eufori
sche houding aan te nemen,
kan men stellen dat het be
oogde doel op Daknam ruim
schoots is bereikt. Met 18
punten uit 17 wedstrijden
mag oefenmeester Anthuenis
tevreden zijn. Eens te meer
heeft hij bewezen dat hij van
een groep individuen een
ploeg kan maken.
Na een desastreuze start
(met drie punten uit de eer
ste vijf wedstrijden) leken de
Waaslanders op weg naar een
lang en uitputtend gevecht in
de achterhoede van het klas
sement. Toen kwam echter
de ommekeer. Acht wedstrij
den zou Lokeren ongeslagen
blijven. In de thuiswedstrijd
tegen KV Mechelen zou ech
ter een kleine ramp gebeu
ren. De motor van de defen
sie, Pier Janssen, zeeg na een
duel met Pascal De Wilde
neer om later gekwetst van
het veld te worden gehaald.
Reeds twee maanden is ster
ke Pier, het symbool van on
verzettelijkheid in de verde
diging, inaktief. Hopelijk
komt hij vlug terug. Deson
danks zou het tot de uitwed
strijd tegen Club Brugge du
ren (de veertiende speeldag)
vooraleer Sporting geklopt
werd. De herboren Brugse
furie zou in de persoon van
Jan Ceulemans Lokeren de
eerste dreun uitdelen sedert
de nederlaag tegen Cercle
Brugge (ook al op Olympia),
half september. De voor
naamste redenen voor het
bijzonder regelmatig preste
ren van de Daknammers zijn
de uitstekende Danny
D'Hondt, die na jarenlang in
de schaduw te hebben ge
staan van Bob Hoogenboom
nu eindelijk tot volledige ont
bolstering is gekomen; daar
bovenop komt dan nog dat
Aimé Anthuenis zijn pionnen
steeds op de goede plaats
heeft gezet: een Stalmans
wordt laatste man wanneer
Rudy Hoes, de jonge van
Genk overgekomen speler,
niet blijkt te voldoen. Myyry,
Meszaros, Samson en Etim,
evenals de net ingepaste Kra-
jisnik blijken naast een tech
nische bagage ook nog te be
schikken over een sterke fy
siek, onmisbaar in de been-
harde Belgische kompetitie.
Het enige schaduwvlekje, het
aantal geblesseerden op Dak-
nam, neemt wel uitbreiding:
na de onfortuinlijke Janssen
zijn ook Naudts en Taibi min
of meer gekwetst. De win
terstop zal dus welkom zijn
voor de Lokeraars.
De wedstrijd zondag op
Waregem, was niet exact wat
je een spektakulaire match
zou noemen. Deze keer had
den de spelers echter een
meer dan valabel excuus. De
wind was namelijk zo hard
dat men makkelijk aan wed-
strijdsurfen had kunnen
doen aan de Gaverbeek. Trai
ner Anthuenis zat nog met
een extra probleem in de
maag gesplitst: zijn stevige
verdedigende middenvelder
Van Veirdeghem had de wijk
genomen naar FC Antwerp
(voor zo'n slordige 20 mil
joen), zodat er eens te meer
een nieuw element moet in
gepast worden in de Lokerse
ploeg. Ditmaal was het de
beurt aan de twintigjarige
Frank De Wispelaere, één
van de gekonserveerde talen
ten uit de jeugdteams. Bij
Waregem was de trainer ech
ter heel wat drastischer te
werk gegaan: Urbain Hae-
saert wijzigde zowat de helft
van zijn ploeg. Het was dan
ook duidelijk dat Haesaert
angst had om aan de deur
gezet te worden bij de rood-
witten (wat dan toch in de
loop van deze week gebeur
de).
Twee onuitgegeven teams
gingen hier met elkaar de
slag om de punten aan. De
gevaarlijkste man op het veld
was eens te meer Ferenc
Meszaros, hoewel de eerste
doelkans voor De Roover
was. Deze trapte namelijk
een vrije trap (tot vorige week
steeds door Van Veirdeghem
genomen) tegen de paal.
Meszaros nam de rebound
op zich, maar de Waregemse
keeper De Schepper -één
van de nieuwkomers in het
Haesaert-team - redde
mooi. Er was toen een kwar
tier gespeeld. De tweede kans
kwam er na 33 minuten (de
thuisploeg had toen nog geen
enkele keer een vuist kunnen
maken). Taibi kreëerde een
opening in het midden van
het veld, waarna hij Krajisnik
aanspeelde die de bal dood-
legde en hem tot bij Meszaros
schoof. Deze twijfelde niet en
schoot het leder in de linker
benedenhoek van het Ware
gemse doel. Lokeren stond
meteen 0-1 voor, een ver
diende voorsprong na een
halfuur non-stop spektakel.
Kansen werden er in deze
schamele eerste helft niet
meer genoteerd, zodat het
wachten werd op de koffie
pauze. De wind (die aanmer
kelijk meer initiatief vertoon
de dan de akteurs op het
terrein) maakte vloeiende
kombinaties onmogelijk,
waardoor enkel de soms nog
al lachwekkende kapriolen
van de bal de moeite van het
bekijken waard was.
In de tweede helft kon Wa
regem profiteren van het
windvoordeel (dat Lokeren
in de eerste helft naar voor
had gestuwd). Er waren kan
sen voor Teppers, Dimitri
M'Buyu, maar D'Hondt was
altijd paraat. Lokeren bleef
echter het gevaarlijkst, vooral
via de overal opduikende
Myyry, die een paar counters
uit zijn mouw schudde. Lo
keren slaagde er echter niet
in een tweede treffer te force
ren. Waregem trok nog maar
eens ten aanval, zonder echt
in een doelpunt te geloven.
Toch was het net dat wat-de
Gaverbeekjongens nog zou
den doen: met nog zes minu
ten te gaan beging de noch
tans niet onverdienstelijke
De Wispelaere de flater om
een terugspeelbal op
D'Hondt te richten, waardoor
deze nog gedwongen werd de
bal in hoeksschop te verwer
ken. Teppers gaf de corner
heel wat effekt mee en de
stormwind deed de rest met
als gevolg dat het lederen
projektiel door De Roover
moest wegge kaatst worden.
De logische strafschop werd
omgezet door Karagiannis.
De 1-1 stond op het bord en
zou daar ook blijven tot het
eindsignaal. Waregem sleep
te in extremis dus toch nog
een puntje uit de brand, niet
helemaal onverdiend op ba
sis van de tweede helft. Ook
Lokeren mag tevreden zijn
want buitenshuis haalden
enkel Anderlecht en Club
Brugge meer punten tijdens
de heenronde. Als dat er
thuis toch ook eens uit
kwam...
Belgische Beker
KV MECHELEN
LOKEREN
Woensdagavond jl. zorgde
Lokeren voor een regelrechte
stunt. Een allesbehalve over
tuigende landskampioen
werd op eigen veld door het
nochtans (door het vertrek
van Patrick Van Veirdeghem)
verzwakte Lokeren met 1-3
verslagen. In de eerste helft
al scoorde Meszaros twee
maal en Samson tekende
voor het derde doelpunt na
twintig minuten in de tweede
helft. Koeman was de auteur
van de enige Mechelse goal.
Het blijft nu de vraag of het
op verplaatsing doorgaans
zwakke Mechelen, dat met
één voet uit de Belgische be
ker zit, in de return nog orde
op zaken kan stellen.
Tom De Backer
Was na de wedstrijd tegen Waregem trainer Aimé Anthue
nis tevreden over het eindresultaat, dan was hij dat
minder over het plotselinge vertrek van Patrick Van
Veirdeghem naar FC Antwerp.
«Hierover was ik uiteraard zeer ontsteld. Het bestuur
stelde mij echter de vraag of ik de speler misschien zélf
wilde betalen. Dat verhindert echter niet dat een liliputter
als Lokeren blij mag zijn als het halfweg de kompetitie
nog mee vooraan zit in de klassering. Tenslotte beschik
ken wij niet over de mammoetbudgetten van je-weet-
wel-wie», aldus de Lokerse coach.
(t.d.b.)
Duivensport. De
j Meerbeke (da)
3
Duivensport. Paul Govaert behoort tot de top tien 1989 (da)
Duivensport. Enkele gerenommeerde liefhebbers uit bet Dendermondse waren present
tijdens de kampioenenviering F.C.D.-D.N.A. (da)
De duivenvereniging De Snel
vlie
gers aan de Gentsesteenweg bij
Maurits De Maesschalck geves
tigd vierden hun Quiévrain en
Noyonkampioen.
De algemene Noyontitel was
voor Luc De Maesschalck voor
Christiaens - De Cobincken Paul
Dierickx-Visschers.
Oude duiven: 1. De Maesschalck
- D'Hondt, 2. Luc De Maes
schalck en Albert De Wandel, 4.
Paul Dierickx-Visschers en
Christiaens-De Coninck.
Jaarlingen: 1. Luc De Maes
schalck, 2. Marcel Van den Ber
gen, 3. Christiaens - De Coninck,
4. Paul Dierickx-Visschers, 5. De
Maesschalck-Dhondt.
Jonge duiven: 1. Cyriel Van der
Haeghen, 2. Christiaens-De Co
ninck, 3- Luc De Maesschalck,
Vercauteren-Moerenhout, 5.
Paul Dierickx-Visschers.
De Quiévrain-kampioenschaps-
laureaat werd Gaston en zoon
Snoeck voor Cyriel Van der
Haeghen, Luc De Maesschalck,
Maurits De Maesschalck en G.
en A De Maesschalck.
Oude duiven: 1. Jules Chris
tiaens, 2. Maurits De Maes
schalck, 3- Gaston en zoon
Snoeck, 4. Vercauteren-Moer-
nout en Cyriel Van der Haeghen.
Jaarlingen: Gaston en zoon
Snoeck, 2. Leonard Mariman, 3.
G. en A. De Maesschalck, 4. Luc
De Maesschalck, 5. Roger Van
Driessche en Gustaaf Van Hes
pen.
Duivinnen: 1. Cyriel Van der
Haeghen, 2. Luc De Maes
schalck, 3- G. en A De Maes
schalck, 4. Bob De Brabander, 5.
Karei De Coninck en Baziel Pop-
pe.
Jonge duwen: 1. Kamiel De Duivensport. De Zeelse Snelvliegers vierden hun Quiévrain- en Noyonkampioenen. De
Schoemaecker, 2. Gaston en zn algemene laureaten waren Luc De Maesschalck (Noyon) en Gaston en zoon Snoeck (gvw)
Snoeck, 3- Maurits De Maes
schalck, Albert Van Winkel, 5. tiaen, jaarse: Leonard Mariman, maecker. duiven: Luc De Maesschalck.
Benoit Maes en Jan Roels. duivinnen: Cyriel Van der Haeg- Asduiven Noyon: oude en jaarse: BENO
Asduiven: oude: Jules Chris- hen, jonge: Kamiel De Schoe- De Maesschalck-Dhondt, jonge
Darts. De laureaten van het dartskamf.
menschap van Temse in de cafetaria van bet
Scheldebad (dw)
Duivensport.Emiel Van den Abbeele uit Denderbelle bij zijn knappe hok (gdv)
Denderbellenaar Emiel Vanden
Abeele heeft een prachtseizoen
achter de rug. Hij loopt er niet zo
mee te koop, maar wanneer je
duiven een palmares samenvlie-
gen dat de algemene kampioen
stitel in het Samenspel Herder-
sem-Wieze bevat en diverse eer
ste prijzen in de Lebbeekse
Frankrijkbond ('Recht voor Al
len') en bij 'De Verenigde Vrien
den' te St. Gillis-Dendermonde,
dan mag je toch van een meer
dan geslaagd seizoen spreken.
Noyonspedalist
Voor wie nog mocht twijfelen
aan de prestaties van Emiels
kleppers, halen we een greep uit
de uitslagen behaald in het Sa
menspel Herdersem Wieze. Wat
de oude duiven betreft: meeste
prijzen, le en 2e afgegeven: le,
1-2-3 afgegeven: 1ste: 1-2)3-4 af
gegeven: 1ste. De uitslagen bij de
jaarlingen: meeste prijzen: 1ste:
1-2 afgegeven: 2de: 1-2-3-4 afge
geven. 2de. En bij de jonge:
meeste prijzen: 1ste: 1-2; 6de:
1-2-3 afgegeven: 5de: 1-2-3-4 af
gegeven: 4de. Plus nog een as-
duif bij de oude...
Ik heb inderdaad geen klagen,
geeft hij toe. De dag dat ik er wat
mijn d^elijkse bezigheden be
treft, het bijltje zal bij neerleg
gen, zullen 'ze' trouwens nog
beter vliegen. Daarvan ben ik
vast overtuigd. Ik zal dan im
mers over meer tijd beschikken
om me met mijn duiven bezig te
houden. Weet je dat ik momen
teel mijn duiven van de hele
week niet zie?
Nu staat mevrouw Vanden Abele
tijdens de week voor de verzor
ging in. Zij kent trouwens de
knepen van het vak.
lilt een geslacht van
Lebbeekse duivenmelkers
Emiel Vanden Abbeele stamt uit
een Lebbeeks geslacht van dui
venmelkers. Vader, zo vertelt hij,
bezat indertijd de beste van ge
heel Lebbeke. Neen, niet de
massa. Hij zat met amper twintig
duiven op zijn hok, speelde met
een twee- a drietal, maar vloog
eerste prijzen aan de lopende
band. Hij zag er 'lossen door'.
Emiel Neefs, Frans Vanden A-
beele, is momenteel in Lebbeke
op Quiévrain ook al niet te klop
pen.
Emiel heeft niet zijn eerste
schitterend seizoen achter de
rug; de takrijke bekers en tro
feeën getuigen van kwasi niet te
tellen vroegere suksessen. Al in
de vijftiger jaren, licht hij toe,
speelde ik geweldig. Op Quié
vrain en Dourdan ook.
In 1973 was hij a.h.w, verplicht
vanaf nul te beginnen. Op de
25ste november van dat jaar
brandde immers heel zijn hok
af: ook dat jaar had ik op Dour
dan prachtige uitslagen behaald.
Maar op die novemberdag was ik
al mijn duiven in één slag kwijt.
Ik heb toen geprobeerd nog te
redden wat er te redden viel,
maar ik moest me reppen om
mijtï eigen hachje te redden...
De brandweer vond, in een hoek
ondereen plaat, nog één levende
duif...
Menige duivenmelker heeft me
toen, uit medelijden, geholpen.
De ene bracht me een duif, de
andere een koppel. Jaren heb ik
toen gesukkeld. Tot ik Ward De
Wolf, de grootste speler van het
gehele Waasland, ontmoette. Sa
men zijn we dan beginnen kwe
ken. Eigenlijk zit ik maar met
vier rassen op mijn hok: van
Ward De Wolf, van Willy Van den
Eynde, van Jules Reyckaert en
van Fons van het Riddershof
(Hammc St.-Anna).
De oorzaak van zijn sukses? De
'goei' hebben en je duiven een
verzórging geven zoals het hoort.
Het eten is o.a. van groot belang.
Een verzorgd hok? Dat speelt
niet zo'n rol. Heb je de 'goei' en
hang je een wasmand aan de
muur. Dat zal ze niet beletten
van te komen...
Wat niet belet dat de akkomoda-
tie waarover Emiels duiven be
schikken gezien mag worden:
zijn hok, een keurige, gemetsel
de konstruktie, is zelfs uitgerust
met centrale verwarming. Zowel
op het gelijkvloers als op de
eerste verdieping. De vier radia
toren 'boven' staan zelden aan,
legt hij uit. Enkel in de winterpe
riode, wanneer het vochtige
weer is, laat ik ze funktioneren.
Zijn hokken zijn bevolkt door
zo'n 150-tal duiven. Alle jonge
die niet komen gaan eraan, hoe
wel een duif die weliswaar geen
resultaten vliegt, maar alles
heeft om wel gensters te slaan,
toch één jaar respijt krijgt.
Speelt Emiel Vanden Abeele mo
menteel op Noyon, dan is hij er
vast van overtuigd dat zijn duiven
ook in de fondvluchten meer
dan hun mannetje zouden
staan. Mijn duiven zijn. echte
raketten, man. Ge moest ze eens
zien arriveren. Net zotten. Die;
kunnen alle afstanden aan. Ik
heb vroeger trouwens nog fond
gespeeld weet ge. Ik heb er ooit,
bij Daman in Dendermonde
eens zes meegegeven en van de
in totaal zestien duiven die van
die vlucht thuiskwamen, waren
er vier van mij! Dat zegt toch;
genoeg.
Wacht maar, tot er mij honderd
procent voor kan inzetten. Ze
zullen nog van mijn duiven spre
ken.
Pierre Van Rossem
