Lokeren bijt tanden stuk op keeper De Wilde I Fel overdreven cijfers Een echte rampdag E. Aalst: weer op adem komen Lokeren - Charleroi Lokeren - RC Mechelen 0-0 r; V.W. Hamme moet winnen Aalter - VW Hamme 4-1 Jong Lede - Wielsbeke 1-4 Dit weekend 18 - 2.2.1990 - De Voorpost KAVD-Temse 0-0. De Bruyn kopt op doel maar de bal gaat de verkeerde kant uit. De Visser kijkt toe (vh) Tegen een op papier zwak leper moet de Hamse vierdeklasser bij machte zijn om op het eigen veld twee punten te pakken. Na de afgetekende nederlaag in Aalter is men bovendien ook de supporters wat verschuldigd. Er ontbreken een aantal titularissen. Dat is het geval voor Frank Herremans, Paul Vermeir en Nico Van Bogaert. Claudio De Paep is geschorst. De ploeg: De Wilde, Coucke, Verbustel, Pascal en Mare D'Hondt, Smet, Vergeylen, De Borger, Van Der Stock, Van Caelenberg, Nardus (Blommaert, De Pelsmaecker). E.G. De 4-1 cijfers geven de indruk dat de Wuitens door Eendracht Aalter werden overrompeld. Niets is minder waar. In de eerste helft lieten de blauw-zwarten zelfs een betere indruk. Had bijvoor beeld Dirk Verbustel wat meer geluk gehad, dan kon hij de openingstreffer scoren. Nu kaatste de bal tegen het doel- hout. Tegen de gang van het spel in kwam de thuisploeg langs de counter op voorsprong. Na de hervatting aasde Hamme op de gelijkmaker. 'Een onverwachte uitval had een tweede lokaal doelpunt tot gevolg. We stonden als aan de grond genageld', aldus onze zegsman. Snel verschenen een derde en een vierde treffer op het bord, waardoor de nederlaag onafwendbaar werd. Daar bovenop volgde de uitsluiting van Couc ke. Binnen één minuut kreeg hij twee gele kaarten en iedereen weet wat dat betekent. Ook Peter Van Caelenbergh, die voor aan hemel en aarde bewoog, kreeg geel. Hij kan zich dus binnenkort aan een Vrije zondag' verwachten. Dat we technisch de beteren waren is een magere troost. Meestal waren we speltechnisch beter, maar het resultaat was niet altijd navenant. In vierde klasse spelen overigens heelwat andere fakto- ren een rol, vooral de inzet dan. E.G. Het is voor Lede in alle opzichten een dramatische wedstrijd geworden. Niet alleen was de hoop levendig dat de ploeg, mits een overwinning ten nadele van het eveneens bedreigde Wielsbeke, de degradatiezone tijdelijk zou ontlo pen, er was ook de wil om met een stevi ge partij voetbal uit te pakken. Het werd echter in alle opzichten een débacle. Niet alleen werd er zwaar ver loren maar bovendien werden aan Leedse kant twee spelers uitgesloten. Alsof dat nog niet genoeg was liep doel man Van der Straeten rond het halfuur een vrij ernstige kwetsuur op onder de knieschijf. Hij diende vervangen te wor- E. Aalst krijgt zaterdagavond (20 uur) Diest op bezoek. Dat is nu wel niet direkt een tegenstander om op de tippen van de schoenen te gaan staan, maar in de huidige omstandigheden moet Eendracht er alles tegenaan gooien om vóór eigen publiek niet opnieuw een ontgooche lende wedstrijd weg te geven. 'Eendracht beschikt over een eigenaardig supportersheir' zegt sekretaris Van Droogenbroeck. 'Wordt er gewon nen dan ziet men het team al opstijgen naar hogere regionen. Gaat men in verlies dan wordt de ploeg bestempeld als een kandidaat voor de degradatie. Dat is nu eenmaal de mentaliteit te Aalst.' Hoe dan ook het is een waarheid als een koe dat punten hoeven gesprokkeld te worden. Eendracht moet weer op adem komen. Of dat zaterdagavond tegen Diest zal gebeuren hangt af van de ingesteldheid van de spelers zelf, die nu moeten gaan beseffen dat het zo niet verder kan. Ondertussen is het zo dat het lang niet zeker is dat Lozano weer van de partij zal zijn. Na de avondtraining maandag 11. kloeg hij over pijn in de nierstreek. Dinsdag verbleef hij een hele dag voor een diepgaand onderzoek, in de kliniek en ondertussen blijkt het wachten op de diagnose van de geneesheren. 'In het slechtste geval zal zijn rol als foerier overgenomen worden door Chunga. Die speelde tegen Zwarte Leeuw zeker geen slechte wedstrijd, maar de Zimbabwees kan nog meer. Evenals Wittebole, die na zijn prachtwedstrijd tegen Boom, opnieuw een beetje ingedommeld blijkt te zijn. Dat zijn tenslotte spelers die omwille van hun grote kwaliteiten in staat moeten zijn om het team hogerop te tillen. Dat moeten spelers worden waaraan de rest van de ploeg zich kan optrekken' zegt oefenmeester Poortvliet. Ondertussen diende ook Mariman twee trainingen te missen omwille van liesklachten. Mandian- gu van zijn kant schijnt nog niet helemaal verlost te zijn van zijn oude kniewonde. Het valt op dat hij de duels vermijdt. Kanu is weer op de groepstrainingen verschenen en normaal zou hij binnen een tweetal weken gevechtsklaar kunnen zijn. KAVD-Temse 0-0. De Bruyne waagt nog eens zijn kans op doel. Seghers en Moreels staan klaar (vh) den door veldspeler Arts, daar de Leed- se oefenmeester voor de doelman geen doublure had voorzien. Later maakte de heer Sneykens ons duidelijk waarom geen reserve-doelman werd weerhou den en eerlijk gezegd, wij konden er inkomen. Ondertussen werd aan de rust bekend gemaakt dat het allemaal nog meeviel met de blessure van doelman Van der Straeten. Geen breuk dus, wel een diepe vleeswonde. Na al die kanttekeningen zou men wa rempel nog vergeten dat er gevoetbald werd ook. En dat was ook zo. In de aanvangsminuten zelfs beter door het bezoekende Wielsbeke dan door het krampachtig naar samenhang zoekende Lede. Inderdaad, daar ging het ver keerd. Er stond geen echte ploeg op het veld, wel veel indivualiteiten. Daarbij was de Leedse verdediging door het ont breken van baten duidelijk uit balans. Voor Wielsbeke stapelden de doelrijpe kansen zich op. Wonderlijk genoeg wer den de moiste kansen verkwanseld en kwamen er twee doelpunten op eerder dubieuze wijze tot stand. Bij het eerste speelde de wind een niet onaardige rol zodat het schot van Lesy naast een verbouwereerde Van Der Straeten in doel plofte. Laatstgenoemde had dit duidelijk niet verwacht. Het tweede doelpunt werd ingeschreven op rekening van Van de Velde en hier was er mogelijk sprake van een buitenspel. Als we de Wielsbeekse kansen in de eerste helft op een rijtje zetten dan was die 0-2 wél te rechtvaardigen, lede had echt weinig weerwerk kunnen bieden. Het uitvallen van Van Der Straeten was er alleszins te veel aan. De tweede helft was dus als het ware overbodig en leek op een deemoedige afslachting. 'Doel man' Arts was kansloos op een vrijschop van Van de Velde. Rond het uur kon Van Hauwermeiren nog milderen maar in de 72e minuut bezegelde Verdugo het Leedse lot, voor zover dat niet al lang gebeurd was. Francois Sneykens bleef er na afloop nog vrij rustig bij: 'Allerlei omstandighe den hebben ervoor gezorgd dat ik niet kon uitpakken met een reservedoelman op de bank. Jammer dat het uitvallen van Van der Straeten net nu moet ge beuren. Het noodlot heeft vandaag wel hard toegeslagen. Zeuren heeft geen zin. De drie komende opdrachten zullen zeker en vast uitsluitsel geven over het behoud of de degradatie van mijn klub'. Inderdaad, na Heirnis Gent krijgt Lede twee rechtstreekse mede-degradatie- kandidaten te bekampen. De resultaten tegen Lignette en Doornik zijn dus van kapitaal belang. Volgende maand weten we meer... De ploeg: Van der Straeten (30' Impens), Croes, De Cremer, De Wolf (46' Van Troos), Baeyens, Van Hauwermeiren, Piscador, Coppens, De Poortere, Eeck- houdt en Arts. Rood: 44' Piscador, 80' Van Hauwermei ren. G.D.T. Trainer Anthuenis zal zijn spelers wel extra gemotiveerd hebben want na de break trokken de Waaslanders onmid dellijk ten aanval. Net zoals in het begin van de eerste helft had Mechelen weinig moeite om deze plaagstootjes op te van gen. Na een dikke tien minuten in (k tweede helft besloot Anthuenis om Bart De Roover, die vooraan nog maar wei nig had laten zien, te wisselen voor Sara- son. Deze bracht een beetje meer punch in het Lokerse geheel zodat De Wild opnieuw aan het werk werd gezet. Op een goede pass van Geens knalde Bos nians tegen de lat (die was er écht te veel! aan tegen Mechelen). Toen vonden del bezoekers het tijd om eens te reagerei (in de eerste helft had Steven Blair een C tweetal kansjes onbenut gelaten). Mei een dieptevoorzet van Asselman werd Krohm voor doel gebracht, maar D'Hondt was attent en plukte de bal uit de voeten van de Maneblusser. Nog twee kansen kregen de trikolores: eerst kon Samson aanleggen maar De Wilde stond op de goede plaats, even later kon de Mechelse keeper nog een schot van Meszaros onschadelijk maken. 0-0 bleef het dus en de trainer zal wel ontevreden zijn. Of niet misschien, Ai- mé? «Mechelen staat ver onder zijn waarde geklasseerd, verklaarde de Lokerse oe fenmeester. Zo kennen wij er ook nog wel een paar. Een excuus dat wél valabel genoeg is om aanvaard te worden is hel ontbreken van een echte goalgetter in de Lokerse rangen. Het is tekenend dat Pier Janssen, nu toch al inaktief sinds de! thuiswedstrijd tegen KV Mechelen, me dio oktober nog altijd topscorer is met 4 (jawel, vier) doelpunten. Janssen stond notabene op een verdedigende stelling. Tom De Backer toe (vh) KAVD-Temse 0-0. Van Roy gaat zijn kans maar de Temse-verdediging klapt Oefenmeester Anthuenis had^et na de match niet treffender kunnen verwoor den: «Net zoals een heel pak andere teams uit de hoogste klasse beschikken wij niet over een ploeg die een laagge klasseerd elftal als RC Mechelen kan wegspelen. Daarnaast kan men de schit terende prestatie van keeper De Wilde toch ook niet boven het hoofd zien. Sinds De Wilde (ex-derde keeper van Beveren, nvdr.) de Maneblussers is ko men vervoegen, hebben zij bijzonder weinig doelpunten binnengekregen.» Ook Lokeren had een tweetal maanden geleden een keeper die in acht maanden tijd geen enkel doelpunt moest inkasse- ren. In de jongste wedstrijden had Dan ny D'Hondt echter een paar steekjes laten vallen, zodat hij tegen RC Meche len iets moest rechtzetten. Niet dat Dan ny veel gelegenheid kreeg om zijn talent te tonen, want RC begon de wedstrijd natuurlijk met een verdedigende instel ling. Het was vooral tijdens de gevaarlij ke counters van o.a. Blair dat D'Hondt de Lokerse meubelen moest redden. In het klassement was het verschil tussen In het direkte verleden van beide teams waren de interne duels nogal geladen: zowel Lokerens meest getalenteerde voetballer (Raymond Mommens) als Lokerens oefenmeester Aimé Anthuenis stonden op een bepaald moment op de Waalse barricaden tegenover de Waaslanders. Na de terugkeer van An thuenis is enkel nog Mommens opgenomen in de rangen van de Zebra's. In het klassement telt Charleroi één puntje achterstand op Lokeren. Markant is wel dat de zwart-witten totnogtoe slechts vijf punten pakten buitenshuis. Ter vergelijking: Lokeren pakte er totnogtoe tien. Eens te meer kunnen we dus stellen dat Sporting Lokeren tegen dit Charleroi geen punten mag verliezen. (t.d.b) chelen kon de Lokerse aanvallen moei- dezelfde De Wilde zich opnieuw rep- teloos van zich afhouden tot aan de 25e pen, ditmaal op een schot van Geens dat minuut. Toen kreeg Stalmans (eens te in de benedenhoek van het doel dreigde meer dé uitblinker in het Wase elftal) de te belanden. Even later trapte Meszarc kans om een rebound binnen te schie- op de lat, zodat Lokeren aan drie kanse ten, maar keeper De Wilde toonde'zich niet genoeg had om te scoren. Het wat voor de eerste maal van zijn beste kant echter nog niet afgelopen: vlak voor dé en voorkwam het Lokerse openings- rust kon Bosmans via een lange run ziet doelpunt. Enkele minuten later moest tot voor De Wilde werken, maar d laatste man van het Mechelse hiel stand. Het zwakke schot van Frank Bos mans belandde recht in zijn armen. D rust werd dus ingegaan met een brilsct beide ploegen vrij groot: Lokeren be vindt zich vooraan in het peloton der middenmoters (met Gent, Lierse en Charleroi) terwijl RC Mechelen hele maal achteraan bungelt. Op papier moesten de Waaslanders het dus halen, maar de Maneblussers besloten met de ze logica geen rekening te houden en pakten dus een puntje. Eén van de faktoren (waarschijnlijk dé faktor) die in deze halve nederlaag meespeelde was natuurlijk de defensie ve ingesteldheid van de staartploeg. Lo keren is (zoals trainer Anthuenis reeds stelde) niet meteen hét elftal om derge lijke taktieken te breken. Het is nog steeds zo dat de Waaslanders op hun sterkst zijn als ze zelf niet het spel moe- ten maken, en vanuit een verdedigend geheel af en toe een scherpe tegenaan val kunnen lanceren. Met andere woor den: Lokeren speelt buitenshuis beter dan thuis. De wedstrijd op deze zondagnamiddag had niet veel om het lijf. Er was voldoen de inzet aan beide kanten, maar het stelde allemaal niet veel voor. RC Me-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1990 | | pagina 22