.M Lokerse wolven gooien hun schapevacht af Ann Schuddinck op de bank Steven Callaert ingebracht En het wonder geschiedde... BÉkA 00 Lokeren - Cercle Brugge 2-1 KORFBAL Volgende wedstrijd Sint-Truiden - Lokeren Interlands België-Nederland: Kamillekes - Standard Luik 2-1 VA v" I s 20 - 23.2.1990 - De Voorpost VOETBAL Euforie alom in het Waasland: na een schitterende partij tegen Uefa-preten- dent Cercle Brugge, door Lokeren ver diend met 2-1 gewonnen, blijkt nog maar eens hoeveel gezichten deze (jonge) ploeg wel heeft. Terwijl de tricolores in de eerste helft van het seizoen vooral buitenshuis brokken maakten (denk maar aan de 0-1 op Kortrijk of de 2-3 op Beerschot), en op eigen veld weinig in druk konden maken (1-3 tegen Lierse en Anderlecht), lijken de rollen nu omge keerd te zijn. In de tweede seizoenshelft toont Sport ing zich thuis van zijn sterkste zijde (3-1 tegen Charleroi, de 2-1 tegen Cercle). Op vreemd terrein gaat Lokeren er ech ter zwaar onderdoor (de 0-1 op het veld van Racing Genk in het kader van de Beker niet meegerekend). De wedstrij den tegen Antwerp (5-0 verloren) en Anderlecht (verpletterd met 7-0) illus treren duidelijk deze paradox. De rede nen voor deze opmerkelijke verschillen laten zich raden: in het Astridpark was het klasseverschil gewoon te groot. Wie al van bij het begin op achterstand komt op dit terrein kan maar beter de witte vlag bovenhalen. Ook op Antwerp kre gen de trikolores af te rekenen met een superbe thuisploeg, die Lokeren een voudigweg dooddrukte. Twee weken la ter bleek echter dat die Sinjorenopflak- kering van korte duur geweest was, want de Antwerpenaars haalden maar 1 punt op 4. We kunnen dus besluiten met te stellen dat de Lokerse nederlagen ener zijds onvermijdelijk waren (door de te sterke tegenstanders), en anderzijds misschien wel toevallig: wat als Antwerp en Anderlecht niet van bij het begin op voorsprong hadden gestaan? Dan had den we misschien heel andere matchen gehad, waarbij er ook voor de Waaslan ders iets te rapen viel. Door al deze faktoren (de overwinning van Lokeren tegen rechtstreekse kon- kurrent Cercle, het minder presteren van subtop-ploeg Antwerp) wordt Loke ren opnieuw in de rol van kandidaat voor een Europees ticket geduwd. Hoe wel het verschil met Antwerp groot blijft (7 punten, zo goed als onhaalbaar dus) is het vooral Cercle dat nu geviseerd wordt. De Westvlamingen die in de stand de vijfde plaats bekleden met 26 punten tellen slechts drie punten meer. Laten we echter niet vergeten dat er nog andere kapers op de kust zijn. Standard (dat er met de komst van Vos en Molnar opvallend sterker is op ge worden) en Gent (dat ook meer door een stevig geheel dan door individuele talenten vooraan in de rangschikking terug te vinden is), staan tenslotte nog steeds voor de Waaslanders. Het is trou wens niet de eerste keer dit seizoen dat Lokeren een goede beurt maakt (wie herinnert zich nog de negen wedstrijden zonder nederlaag?), en ook toen kon den de jonge spelers van Sporting die lijn niet echt doortrekken. Daarnaast is er ook nog de zo goed als zekere halve finaleplaats in de Beker van België, die de Lokerse supporters toelaat op twee paarden tegelijk te wedden. Een onge hoorde luxe de laatste tijd op Daknam, zullen we maar denken. De thuisploeg kon zowat zijn sterkste ploeg op de grasmat plaatsen. De sinds vorige week opnieuw aktieve Pier Jans sen, de voorlinie Samson-Taibi en in defensie Bosmans-Schoofs. Enkel Naudts en Meszaros (gekwetst) ontbra ken. Lokeren trok al van bij de aanvang de aanvalskaart (zoals we van de Waaslan ders gewend zijn), met onmiddellijk ge vaar voor Cercle-goalie Mestdagh tot gevolg. Na vijf minuten hadden de triko lores reeds drie hoekschoppen versierd zonder deze evenwel in doelpunten te kunnen omzetten. Even later kreeg Geens de eerste ernstige kans van de partij, toen hij op aangeven van Bos nians (die opnieuw een onberispelijke match speelde) mocht aanleggen op Mestdagh. Deze anticipeerde echter ge past. Cercle, dat na tien minuten voor het eerst uit zijn loopgravenstelling ge raakte, schoot onmiddellijk in de roos. Het duo Karacic-Weber tekende voor de goal. 0-1 dus en Lokeren probeerde zijn elan terug te vinden. De Bruggelin gen hadden het daar niet op begrepen en bleven druk uitoefenen op de Waa- slandse defensie. Deze pressie bleef echter zonder tastbaar gevolg, zodat de tijd rijp was voor Lokeren om iets aan de achterstand te doen. Na een kans voor Taibi (opnieuw een pass van Bosmans) bracht Samson de stand opnieuw in evenwicht. Na een mooie actie van de thuisploeg trapte Schoofs de bal tot bij Samson die keeper Mestdagh geen kans liet, 1-1 en de wedstrijd kon opnieuw beginnen. Met nog tien minuten te gaan voor de rust gingen de trikolores op zoek naar een tweede doelpunt. Eerst kopte De Roover op doel - waarna een Cer- cle-speler de bal bijna in eigen doel ver werkte) en even later miste Taibi de kans op de 2-1, door van dichtbij een gemakkelijke bal te missen. Na de rust was er een opvallende ver vanging bij de thuisploeg: Laroy (die geplaagd werd door een dijverrekking), werd in de kleedkamers gelaten en moest het veld ruimen voor de 19-jarige Gert Vandermeulen, die daarmee zijn debuut maakte in de basisploeg van Sporting Lokeren. Deze ex-speler van VK Tienen zou zich nog laten opmerken door een aantal geslaagde interventies. Ondertussen moesten de Sportingers zich reppen, want Weber leek vastbeslo ten zijn ploeg op voorsprong te brengen. Dat dit niet lukte, lag meer aan de dwar- slat, waar één van zijn akties op te pletter liep, dan aan de Sportingdefensie. Be halve Weber was Cercle echter onken nelijk, zodat Lokeren kon beginnen aan de ontmanteling van de verdediging van de tegenstander. Samson was de eerste om Mestdagh te verontrusten, maar zijn kopstoot werd door het Cercle-sluitstuk mooi uit doel geranseld. Na een goed kwartier in de tweede helft was het bijna raak, toen Bosmans op aangeven van Stalmans (de beste man op het terrein) moederziel alleen voor de Cercle-goal kwam. Bosmans kon de mogelijkheid echter niet benutten. Zes minuten later was het dan toch raak. Met een onge looflijk afstandsschot, dat gerust in de annalen van de Sportinggeschiedenis mag vermeld worden, bracht Stalmans Lokeren op 2-1. Even voordien had We ber nog eens het doelhout getroffen. Lokeren kon zich nu beperken tot het kontroleren van de partij (hoewel dit al eerder nefaste gevolgen heeft gehad). De Waaslandse overwinning kwam niet meer in gevaar. Achteraf mocht oefenmeester Anthue- nis natuurlijk zijn vreugde de vrije loop laten: «Ik had nogal wat vrees voor de tweede helft van mijn ploeg, doordat ze in de eerste periode heel veel energie had verbruikt, in tegenstelling tot de Bruggelingen. Maar zelfs tegen deze sterke Cercle-ploeg kon Lokeren een hels tempo aanhouden. Mijn felicita ties», aldus Anthuenis. Tom De Backer Sint-Truiden is nu niet bepaald aan een goed seizoen bezig: vorige week werd nog maar eens op een pijnlijke manier duidelijk dat deze ploeg veel van haar pluimen heeft gelaten. Op een zielige wijze gingen de Kanaries met 3-0 de boot in bij rode lantaarn Racing Mechelen. In het klassement staan de Truienaars op een dertiende plaats met 17 punten. In tegenstelling tot wat toch redelijkerwijze verwacht mag worden na de belabberde prestaties van de jongste weken, bevinden de Limburgers zich niet in onmiddellijk degradatiegevaar. Wetende dat de heenwedstrijd op Lokeren het begin van de wederopstanding van de trikolores was (de Waaslanders wonnen met 2-0), beseft u wel dat deze wedstrijd een speciale betekenis heeft in de Sporting-huishouding. (T.D.B.) 04 *41 In een bomvolle Arenahal trad, vorige week zondagnamiddag, slechts één korfballer uit de regio in het strijdperk tijdens de traditio nele interlands België-Nederland voor ju nioren en senioren. Atlantis-Lebbeke junior Steven Callaert, werd met nog een kwartier wedstrijd voor de boeg en op een moment dat de Belgen op een 4-6-achterstand aankeken, door coach John ny Vervoort in het team gehaald. De Lebbekenaar kwam echter niet tot sko- ren. Hij werd o.i. overigens onvoldoende in het spel betrokken, om met één van zijn sterkste wapens, het afstandsschot, uit te pakken. Wel deelde hij een knappe assist uit, die een ploegmaat in staat stelde te skoren. Zijn indrukken: «De Nederlanders kombi- neerden wel beter, maar eigenlijk werd hun overwicht in een te groot korvenverschil uit gedrukt. Over mijn persoonlijke prestatie ben ik niet 100% tevreden. Ik kwam overi gens al onvoldoende opgewarmd in de wed strijd. Bovendien kreeg ik de langste Neder lander als rechtstreekse tegenstander, zodat ik eigenlijk slechts één keer op de korf kon aanleggen. Wat niet belet dat ik tevreden ben dat ik mocht invallen. Toen de Belgen op achterstand kwamen, dacht ik dat de coach me zou inbrengen. Van de drie bankzitters was ik immers de sterkste aanvaller.» Appels-internationale Ann Schuddinck, be hoorde wel tot de definitieve selektie, maar moest de wedstrijd vanop de bank volgen. In een aangenaam en vooral spannend treffen, moesten de Belgen een 13-10-voorsprong uiteindelijk prijsgeven. De wedstrijd, de af- scheidswedstrijd van coach Daniël De Rud der, eindigde uiteindelijk op een 14-14- stand. Opvallend was het feit dat de Belgische da mes een groot aantal van de korven voor hun rekening namen. Zij skoorden immers, hoofdzakelijk vanop afstand, acht maal. Het taktisch koncept van De Rudder, hoofdzake lijk de dames in skorepositie brengen, na balrecuperatie door opgeschoten heren, klopte dus, maar tijdens het wedstrijdeinde lieten de Belgen doelbewust het tempo zak ken, maar moesten dan ook toezien dat de Nederlanders ultiem langszij kwamen. Kamillekes-Standard 2-1. Spannend was de match alleszins, (da) Kamillekes kon opnieuw rekenen op Peggy Van der Maelen en Marijke Buys- se, zodat het met zijn sterkste opstelling kon aantreden. We speelden amper vijf minuten toen Marijke Buysse een bal in het aangezicht kreeg. Iedereen verwachtte dat de goed leidende scheidsrechter het spel zou stil leggen, maar hij liet doorspelen. Zo ge raakte de bal bij de Luikse Schrijmecher, die met een gestrekt schot 0-1 maakte. Spelmaakster Ferraguzzi, kapitein van de Italiaanse nationale damesploeg, werd dooir Hilde Van Caelenbergh van nabij bewaakt. In de 27e minuut drong Ann Eeckhout alleen door in de straf schopzone en werd er foutief gestopt. Zo belandde de bal bij Renilde Clompen die in één tijd Myriam Van Slembroeck bediende. Met een prachtlob gaf ze Ann Noë, onze nationale damesgoalie, het nakijken: 1-1. In de 3e minuut raakte een vrijschop van Ferraguzzi de deklat en wat later was een sublieme redding nodig van Brenda Van den Eeckhout op een schot van Annick Van Laethem, maar uiteindelijk werd met een gelijke stand de rust ins gaan. In de tweede helft geloofde de Kami kes meer in eigen kunnen en dat re|| teerde ondermeer in vier hoekscha pen. Renilde Clompen kon in de tiende» nuut een verloren bal meepikken, v<| de een dribbelnummerytje op lan[ doellijn en via de voet van Frison gingj bal op de paal. Ann Noë verkeek zicht de terugkaatsende bal en Sandra Vi der Linden liet deze unieke kans liggen om er 2-1 van te maken. Een duidelijk aangeslagen Stant kwam nog moeilijk tot vloeiende aktic wegens de sterke Kamillekesdefensil op de counter bleven Katleen Stevei Myriam Van Slembroeck aarstge' lijk. Ferraguzzi werd nog met geel be dacht wegens herhaald protest. Al bijl een sterke kollektieve prestatie van K» millekes Aalst dat duidelijk in goed doen is. Zaterdag speelt men weer een topmatd tegen Cercle Brugge om 16 uur. JMK KSV Temse - Robur Moerzeke 3-0. Guy Rodrigo zoekt een vrije maat maar Luc Vercauteren komt storen (Iv) Ann Schuddinck over de wedstrijd: «Inder daad, het was voor mij ook een verrassing dat ik de bank op moest. Hoewel ik tijdens de ultieme oefenwedstrijd voor de interland het al begrepen had. Toen werd ik na een kwar tier vervangen.» Ontgoocheld? «Vanzelfsprekend ben je dat in den beginne. Je moet die zaken echter ook met een tikkel tje filosofie bekijken: de ene keer ben je erbij, een andere keer weer niet. Zo gaat dat nu eenmaal in de sport.» «De wedstrijd zelf is me wel bevallen, hoewel ik het jammer vond dat hij niet kon worden besloten met een Belgische overwinning. De oorzaak van het feit dat de Nederlanders erin slaagden hun achterstand op te halen en in ekstremis een gelijkspel uit het vuur sleep ten, lag bij de Belgen zelf. En vooral dan bij de meer ervaren spelers als een Jerry Aerts, die plotseling overschakelden op het geven van lange passes, die dan in verkeerde han- den terechtkwamen.» wellicht uitkijken naar de volgende veldin- Voor Ann Schuddinck, die al elf nationale terland Nederland-België. selekties op haar naam heeft, wordt het nu Pierre Van Rossem Kamillekes-Standard 2-1. Vreugde en ontgoocheling na een doelpunt (da) Kamillekes-Standard Luik 2-1. (da) St. Gillis- W. -St. Giüis-D. Doelman Re- naat De Bruyn van Dendermonde (Iv) Kamillekes-Standard 2-1. Al kwamen de Luikse meisjes op voorsprong, Aalst herpakte zich goed (da)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1990 | | pagina 20