m
Heemkundige Kring van Erpe-Mere
betrekt nieuw biblioteekgebouw
Onthaalmoeders kunnen aan de slag in Erpe-Mere
Cl
di
éMMS
L. Van De Perre bij
Davidsfonds Mere
Graafmachine en
kansarmoede
'Het College werpt het
masker af
Hl
2 - 23.3.1990 - De Voorpost
In r<
Vijftien jaar lang was de biblioteek en het dokumentatiecentrum van de
Heemkundige Kring van Erpe-Mere ondergebracht in de gebouwen van het
Hof ten Dale, waar twee lokalen ter beschikking gesteld waren om het
boekenfonds onder te brengen. De gestadige groei doet het bestuur sinds
jaren uitkijken naar een ruimere woonst om het patrimonium onder te
brengen en eindelijk is men daar, dank zij het nieuwe gemeentebestuur in
gelukt. Na veel beloften heeft het huidige College een klaslokaal van de oude
gemeenteschool van Mere aangeboden opdat de Kring er zich zou kunnen
huisvesten. Het verhuizen heeft een paar maanden geduurd en vorige vrijdag
heeft de heemkundige kring het nieuw lokaal en aan de leden en het
gemeentebestuur voorgesteld.
Lede. De nieuwe gevel van het gemeentehuis te Lede (a)
lede. In de Kasteeldreef worden nieuwe voetpaden aangelegd (a)
De heemkundige kring van Erpe-
Mere bestaat al ruim dertig jaar en
het is nu ook al vijftien jaar geleden
dat het bestuur een biblioteek op
richtte, toen nog in de openbare
biblioteek van het klooster. Het was
een van die wensdromen van de
kring om naast een biblioteek ook
een dokumentatiecentrum in te rich
ten want het ene sluit het andere niet
uit. Daarbij ligt het ook in de bedoe
ling om een tweede lokaal te beko
men om er het museum in onder te
brengen. De kring bezit trouwens
een enorme verzameling van oude
voorwerpen om meerdere perma
nente tentoonstellingen mee te vul
len. Spijtig genoeg is de heemkundi
ge kring geremd door gebrek aan
akkomodatie die door de verschil
lende gemeentebesturen meermaals
beloofd werd maar nooit toegekend.
Op dat gebied heeft de heemkundige
kring geen bevoorrechte positie ten
overstaan van andere kringen die
zelfs na enkele jaren bestaansrecht
vanwege hun gemeentebestuur de
nodige behuizing ter beschikking
krijgen.
Hof ten Dale
Midden de jaren zeventig werd de
vroegere boerderij van Jooskens
Hof gerestaureerd en stichtte men
een vzw Vlaams Centrum. Van deze
vereniging kreeg de heemkundige
kring twee lokalen ter beschikking
wat het bestuur voorlopig uit de
nood hielp. De bibloteek en het
dokumentatiecentrum werden er in
ondergebracht, alhoewel men de
neutraliteit ervan in vraag stelde.
Toch heeft de heemkundige kring
altijd een neutraliteit gewaarborgd
en ijvert men alleen voor de leden
via een driemaandelijks tijdschrift.
Eindelijk heeft men ingezien dat de
kring niets met politiek te maken
heeft en men verheugt zich dat de
officiële erkenning er toch gekomen
is dank zij het nieuwe gemeentebe
stuur.
In 1975 was het voor de heemkundi
ge kring een nieuwe mijlpaal toen
het bestuur overging tot de openstel
ling van de biblioteek en het doku
mentatiecentrum. Nu, vijftien jaar
later, is het bewezen dat het een
onmisbaar instrument geworden is
voor publieke dienstverlening. Toen
reeds zei de intussen overleden pas
toor De Brouwer 'dat een dergelijke
verwezenlijking de hoeksteen is van
de geschiedschrijving'. Bij deze gele
genheid stelde men ook een kata-
loog voor van het boeken- en tijd
schriftenbestand. De aanwinsten,
verkregen door giften en kleine aan
kopen, zorgden er voor dat intussen
reeds drie supplementen verschenen
wat duidt op een gestadige groei van
de biblioteek die op het huidig ogen
blik meer dan 1.500 boeken en 250
tijdschriften herbergt. Het zijn prak
tisch uitsluitend werken in verband
met alle facetten van de heemkunde.
Hieronder bevinden zich enkele
zeldzame basiswerken, een interes
sant fonds dagbladen en de volledige
reeks Parochiebladen van Mere en
daarbij enkele jaargangen van het
Parochieblad van Erpe.
Het bestuur van de heemkundige
kring achtte zich gelukkig dat einde
lijk ook het gemeentebestuur niet
alleen belangstelling voor haar wer
king, maar vooral ook voor de wo-
ningproblematiek waarmee de kring
nu al dertig jaar mee te kampen
heeft. Van de beloofde twee klassen
is er spijtig genoeg slechts één ter
beschikking gesteld en kon alleen
het dokumentatiecenrum uitge
bouwd worden, daar waar men ge
hoopt had ook een museum te kun
de g
Muti
nen inrichten. De bestuursleden
de heemkundige kring hebben to
al een paar keer de belofte gekrej
dat ze. na de restauratie van het a
gemeentehuis van Mere, daar h
intrek zullen mogen nemen op |en;
eerste verdieping. De voorzit
hoopte alleen maar dat men
nieuw 'geen dertig jaar zal moet
wachten' met de uitdrukkelijke wt
dat men vrij vlug de nodige fonds
zal vrijmaken om aan de werkzaa
heden te beginnen. Toch is men
van overtuigd dat deze tegemoetl
ming vanwege het gemeentebesta
een nieuwe stimulans betekent
de gemeente via het driemaandelij
tijdschrift en de aktiviteiten r
meer uitstraling naar buitenuit
bezorgen.
Tentoonstelling
De biblioteek biedt thans ruim
genoeg om een paar kasten op
stellen. Het ligt in de bedoeling v
de heemkundige kring om er reg
matig een tentoonstelling in te rid
ten. Voor de eerste keer is ze thai
gewijd aan Pater H. Pauwels.
missionaris van Mere, over wie
lijvig artikel gepubliceerd werd i
het laatste nummer van de mededi
lingen van de heemkundige krin
Deze tentoonstelling kan bezod
worden tijdens de openingsuren va (00
de biblioteek, nl. elke zondag van
tot 12 uur.
plich
na
aanv
ken
boot
digh
met
150C
De
milj
tion
loke
het
pers
seer
Het
Oos
t -
Het patroon om kinderen 'op te kweken' heeft zich de laatste jaren fel
gewijzigd. Dit is het gevolg van het stijgend aantal vrouwen dat buitenshuis
gaat werken en dus beroep moet doen op anderen om hun kinderen te
verzorgen. In de gemeenten waar geen 'creche' bestaat tracht men voor een
andere opvang te zorgen maar dit is financieel niet alleen mogelijk. Daarom
heeft men de 'Dienst opvanggezinnen' opgericht maar dan toch na een
administratieve lijdensweg. Thans is het zo ver en kan de 'Landelijke
Beweging vzw' starten met officieel erkende onthaalgezinnen voor kinderen
tot zes jaar.
De gemeenten Erpe-Mere en Sint-
Lievens-Houtem beschikken over
zeventien onthaalmoeders die ofwel
drie kinderen voltijds mogen verzor
gen. ofwel zes halftijds, maar een
kombinatie hiervan behoort evenwel
tot de mogelijkheden. Om erkend te
worden had men enkele tijd geleden
de normen strenger gemaakt en de
fiskale lasten vergroot. Daarmee
kwam het statuut van de zelfstandige
onthaalmoeder in het gedrang maar
dit had alleszins tot gevolg dat er
minder geschipperd kan worden en
dat de personen in kwestie nu toch
meer vakkundig tewerk gaan. Zo
heeft een klein gedeelte van de vroe
gere 'illegale' onthaalmoeders, die
één of meer kinderen van werkende
vrouwen in huis verzorgden, zich
officieel in orde gesteld, terwijl de
overigen het risico 'gepakt' te wor
den. alle aktiviteiten in dit verband
stopten. Ook dit had dan zijn nade
len en werkende gezinnen, vooral in
landelijke regio's, hadden het moei
lijk om een opvang voor hun
kleinsten te vinden. Het probleem
stelde zich vooral in gemeenten waar
nieuwe wijken te vinden zijn en dus
talrijke jonge gezinnen gehuisvest
zijn. Juist hier wonen veel jonge
werkende ouders die naar de groot
stad pendelen en geen blijf weten
met hun peuters.
Dank zij de opgerichte dienst kan
men aan talrijke opvangproblemen
verhelpen en men hoopt de dienst
nog verder uit te bouwen al naar
gelang de vraag zou stijgen.
Financies
In alles wat men doet of wil onderne
men komt het op geld neer. Eens
men daar over beschikt kan men
veel realiseren. Dit was ook het
geval bij de Landelijke Beweging
vzw, een paar jaar geleden opgericht
onder impuls van de KVLV. En het
is Mia Houthuys, diensthoofd van de
vzw die denkt dat de oplossing ge
vonden werd: 'Weliswaar is de vraag
naar kinderopvang in de regio Erpe-
Mere en Sint-Lievens-Houtem nog
niet helemaal ingelost, maar nu men
gestart is, kan men verder ijveren
voor de uitbreiding van de dienst'.
Men is dus al toekomstgericht want
men veronderstelt dat thans meer
mensen gaan beroep doen op de
diensten van de kinderopvang. Zo
kan men de maximum toegelaten
kapaciteit bereiken en zal men een
kleiner financieel probleem kennen
want uiteindelijk komt het altijd
neer op het beschikken over de nodi
ge fondsen. Toch moet de kinderop
vang ook voor de ouders haalbaar
(dit is betaalbaar) zijn, maar daar
naast moet men ook rekening hou
den met de onthaalmoeders die
evenmin te zwaar mogen belast wor-
Reeds maanden hoort men niets
anders dan over het Europa van
morgen of wat zal het worden na
1992. Het is een veel besproken the
ma dat zal behandeld worden tij
dens een gespreksavond met Lieven
Van De Perre in het Hof ten Dale
op vrijdag 23 maart a.s.
Velen juichen de gedachte toe dat
morgen alle grenzen van Europa
opengezet worden, maar het kan
verkeren want de man met de pet
weet niet wat er hem te wachten
staat. Wordt het voordelig of niet
als de landsgrenzen weggeveegd
worden als men aan een 'stevig bas
tion' gaat bouwen? Iedereen die
met het probleem begaan is, heeft
zijn eigen kijk op de hele bedoening.
Men heeft dé mond vol over solida
riteit, samenwerking op alle vlak
ken van het maatschappelijk leven,
maar toch zijn de meningen ver
deeld en kijkt men enerzijds argwa
nend en anderzijds sceptisch de kat
uit de boom. Het wordt voorgesteld
als rozegeur en man-schijn maar is
het allemaal waat wat men ons
voorschotelt of tracht men de gewo
ne man te beïnvloeden? Het gaat
om het behoud van onze eigen iden
titeit en zal men die kunnen hand
haven onder de sterke stroom van
vreemde culturen die in onze Wes
terse landen meer en meer komen
binnendringen. Voor ons is het nog
belangrijker want wat gebeurt er
met Vlaanderen in een verruimde
nieuwe gemeenschap? Wat wordt
ervan onze levenswijze en wat blijft
er over van de jarenlange strijd voor
ontvoogding? Taal, cultuur, levens
stijl zullen moeten afgestemd wor
den op anderen en meerdere pro
blemen zullen aan bod komen zoals
de voor- of nadelen van een nieuwe
economie. Een resem vraagtekens
zullen aan de orde van de dag zijn en
wie kan het juiste antwoord geven?
Lieven Van De Perre'heeft een rijke
ervaring op dat vlak en zal voor de
Davidsrondsleden als gesprekslei
der fungeren om een stuk van het
mvsterie trachten op te lossen, met
oi zonder sukses want we weten
maar al te best wat er achter de
schermen bedisseld wordt, zonder
medeweten van de mensen die het
in feite aanbelangt.
JV
den. Tegenwoordig speelt echter
ook de hygiëne een grote rol, een
absolute voorwaarde om een dienst
te mogen inrichten. De Landelijke
Beweging heeft, in overleg met het
kabinet van minister Lenssens en de
dienst 'Kind en Gezin' een kompro-
mis uitgewerkt en sinds februari kan
men nu vooruit.
Vergoeding en opvang
Afhankelijk van het inkomen van
het gezin ligt de bijdrage van de
ouders tussen de 50 fr en de 500 fr
per dag en per kind. Er is dus een
brede marge voor wat de betalingen
betreft maar in praktijk heeft men
vastgesteld dat het gemiddelde rond
de 350 fr ligt voor een doorsnee
gezin. Alhoewel dit niet zo goed
koop blijkt te zijn, moet men toch
rekening houden met het feit dat
tachtig procent van de bijdrage fis
caal aftrekbaar is als het gaat om
kinderen tussen de 0 en 3 jaar. Ook
de onthaalmoeders zelf hebben ze
kere voordelen want zij worden vrij
gesteld van belastingen voor een
vergoeding van 424 fr, maar dan
toch met een maximum van drie
kinderen, nl. de hoogst toegelaten
kapaciteit van een onthaalmoeder.
De onthaalmoeders staan niet alleen
en worden niet aan hun lot overgela
ten want indien gewenst krijgen ze
begeleiding van de vzw Landelijke
Beweging.
De vzw zorgt o.a. voor de admini
stratieve kant van de fiscaliteit en
worden de onthaalmoeders zelf,
wettelijk verzekerd voor hun aktivi
teiten. Daarenboven kunnen ze be
roep doen op een uitleendienst voor
hulpmateriaal zodat het ook moge
lijk is gehandicapte kinderen op te
vangen. De dienst is in die zin geor
ganiseerd dat het Vlaamse landsge
deelte alleen al over 25 maatschap
pelijke werksters beschikt van wie
de personeelslasten gedragen wor
den door het 'Interdepartementaal
Begrotingsfonds' van de overheid.
Een dergelijke begeleiding is daar
om niet noodzakelijk 'betuttelend
noch kontrolerend bedoeld' stelde
begeleidingsverantwoordelijke Griet
Suys, want er wordt alleen maar
geholpen.
Samenwerking
De vzw Landelijke Beweging zal
ook op financieel vlak zoveel moge
lijk trachten te vergaren. Waar ont
haalgezinnen voor de kinderen zor
gen zal men bij de gemeente aan
kloppen om een subsidie van 50.000
fr te verkrijgen om de lokale wer
king verder uit te bouwen. Daarbij
zal men de speelpleinwerking onder
de arm nemen daar waar er een
bestaat evenwel. Dit is o.a. het geval
in Erpe-Mere terwijl men in Sint-
Lievens-Houtem over een vakantie-
werking beschikt. Men zal de 'finan
ciële' samenwerking uitbreiden naar
het OCMW toe. Konkreet betekent
dit dat men aan de gemeentebestu
ren een aanvraag gedaan heeft om
een spreekuur te mogen houden in
een gemeentelijk lokaal. Voor Erpe-
Mere is dit reeds geregeld maar voor
Sint-Lievens-Houtem moet men nog
afwachten vermits er gebrek aan
ruimte is.
Beide gemeenten beschikken over
zeventien onthaalmoeders die men
in de volgende deelgemeenten kan
thuisvinden: Aaigem 1, Bambrugge
1, Erpe 1, Erondegem 1, Mere 1,
Burst 4, Sint-Lievens-Houtem 4, Ba-
vegem 2 en Vlierzele 2.
Wat de regionale opvangdienst be
treft is deze al volzet en van uitbrei
ding is wettelijk gezien zeker voorlo
pig geen sprake. Dit neemt niet weg
dat later kinderen kunnen opgeno
men worden aangezien rond Pasen
heel wat peuters kleuters worden en
dus naar een aangepaste school kun
nen gaan. Zij ruimen dan de plaats
voor de allerkleinsten.
Alhoewel men het telkens over 'ont
haalmoeders' heeft, noemt het ech
ter officieel 'onthaalgezin' en dit is
stukken beter want in Limburg zijn
er ook al twee 'onthaalvaders' werk
zaam. Misschien komt er binnen
kort ook in de twee besproken ge
meenten een vader die kinderen
'onthaalt'.
Geïnteresseerden die meer informatie
willen over de kinderopvang kunnen
terecht bij Griet Suys in de Varkens-
straat 13 te Gent (tel. 091/33.20.39).
Wie met de praktijk wil kennis ma
ken kan best een kijkje nemen bij
een van de mensen die al jaren
vertrouwd is met het verzorgen en
begeleiden van één. of meerdere kin
deren.
JV
Erpe-Mere. Daar waar het fiets- en het voetpad elkaar kruisen werden apt
Geniesesteenweg aanpassingswerken uitgevoerd. Die werken moeten zorgt
voor de nodige veiligheid (a)
Raadslid Eddy De Backer (CVP)
had vragen in verband met de al dan
niet noodzakelijkheid van de aan
koop van een graafmachine om op
begraafplaatsen de graven machi
naal te realiseren. Een kost van 2,5
miljoen. Hij vraagt zich af of er wel
een degelijke studie vooraf daarom
trent werd gemaakt. Volgens hem
wordt door de stad met het materi
eel al te licht omgesprongen. Het
gebruik van onze tuigen moet alles
zins geoptimaliseerd worden. «Wei
nig ondernemers beschikken over
zoveel en zo gespecialiseerd materi-
Namens de CVP-afdeling Aalst reageerde voorzitter Omer De Saede-
leer in volgende termen op de beslissing van minister Waltniel de H.
Geestkapel te déklasseren.
«De bestuursmeerderheid (PW-SP-VD1 van de stad Aalst heeft het
einde van de karnavalvieringen afgewacht om het masker af te wer
pen.
Toen Minister Waltniel aangaande de déklassering van de Heilige
Geestkapel, gekonfronteerd werd met de negatieve adviezen van de
wettelijk bevoegde kommissies, nl. de Provinciale en de Koninklijke
Kommissie voor Monumenten en Landschappen, heeft hij zich tot de
gemeenteraad van Aalst gericht om eindelijk het 'gewenste' advies te
krijgen.
De Aalsterse gemeenteraad heeft zich afgelopen dinsdag uitgebreid
beraden over klassering of déklassering. De Burgemeester heeft
beloofd een omstandig verslag van deze raadszitting aan de Minister
over te maken.
Toen reeds enkele uren na afloop van de zitting, aan de Minister
Waltniel medegedeeld werd dat de bestuursmeerderheid zich uitge
sproken heeft voor déklassering van de Heilige Geestkapel, heeft hij
onmiddellijk het besluit tot déklassering genomen.
Het is duidelijk dat deze vaudeville uitgetekend werd tijdens 'het
desbetreffende onderhoud' dat een paar weken geleden plaats had
tussen Minister Waltniel en de Burgemeester van Aalst. De discussie
in de gemeenteraad was slechts een 'maskerade'. Het besluit tot
déklassering stond reeds vast. Er ontbraken enkel nog narren om een
en ander te camoufleren.
De Minister en de bestuursmeerderheid hebben de vloer geveegd met
de bevoegde kommissies (Provinciale en Koninklijke Kommissie voor
Monumenten en Landschappen) die een eerlijk en deskundig advies
hadden geformuleerd.
Onder druk van het College van Burgemeester en Schepenen (CBS)
verliest Aalst een van zijn laatste middeleeuwse monumenten.
Er ontbreekt nu enkel nog een nep verkeersstudie en dito plan om de
500 parkeerplaatsen binnen de wallenring te verantwoorden om het
gelijk aan de kant van het CBS te halen.»
eel als de stad».
Maurice De Kerpel staat zijn partij
genoot bij als diens beweringen nir
ernstig genomen worden. «U neeffl
een loopje met onze kollega» zei
hij, doch de burgemeester zegt
«nog nooit iemand op een loopje K
hebben genomen». «Het tegenover
gestelde is eerder waar, alhoewel i
zelf persoonlijk niet graag op eet
loopje genomen word». Hilariteit
op aile banken. «Als u het a
meent», riposteert De Kerpel, «laat
ons dan zeggen dat de minderheï
in het ootje wordt genomen».
Kansarmoede
Schril afstekend tegenover de aaa
koop van deze dure machine is he
feit dat een lening van 1,6 miljoö
voor vernieuwing van daken aa:
stadswoningen in het Hofstaads
Doornveld werd geschrapt.
Paul Stockman (CVP) wilde wete:
hoe de vork aan de steel zit. «B
hoor hier dat de lening er niet koitf
en anderzijds zie ik dat er reeds ee:
aannemer aan het werk is».
Schepen Hooghuys gaf toe dat d-'
lening inderdaad geschrapt is mai'
stelde dat zulks het uitvoeren van<k
werken niet zal onmogelijk maken
«Het stadsbestuur was inderda»
zinnens een gedeelte van 'het Fonds
Van den Bossche' aan deze dakwei
ken te besteden, doch via een klad)
van een lid van de minderheid, wer>
daar een stokje voor gestoken ei
werd de lening geschrapt. Dit al
hoewel het gaat om heuse kansas
men. Bij de gezinnen waarvan spi*
ke zijn er 38 met een maandelijk
inkomen beneden de 20.000 fr.».
Burgemeester De Maght nam I#
allerminst dat een raadslid dermal)
handelt dat het stadsbestuur mia
der geld krijgt. Uiteraard is dat nif
volledig juist. De stad is dat gek
niet kwijt, maar zal het aan een au
der projekt moeten besteden.
Eddie Monsieur zegt dat de naai
van dergelijk raadslid zou moetei
bekend worden gemaakt want des
gelijke handelwijze is niet fair. «Da
zal gebeuren» zegde de burgemees
ter. «Maar dan aan de fraktielei
ders». «Ik steun uw manier va
doen», zegde De Kerpel die op zij
moedige geste ten antwoord kreeg
«Ge zoudt kunnen verschieten».
U
