Familie Mertens uit Berlare gebeten door motorcrossmicrobe
Marie-Jeanne De Ridder:
gespeeld en verloren
TC Beckhand bouwt kwalitatief
en kwantitatief sterk tornooi
Winst voor Appels, verlies voor Lebbeke
Zilveren Klomp en
Hof ter Burst
openen criterium
Motorcrossliefhebbers komen
aan hun trekken te
Kalken-Beervelde
Tweede in Belgisch veteranenveldloopkampioenschap
De Voorpost - 30.3.1990 - 27
MOTORCROSS
De crossmotoren ronken weer door de
velden en ondanks de steeds strengere
geldende normen kunnen de liefheb
bers van deze sporttak nog steeds aan
hun trekken komen. In de omgeving van
Berlare is dit minder het geval, ook al
bezitten we enkele motorcrossfanaten.
Zeldzaam hierbij is wellicht de familie
Mertens uit de Heikantstraat, waar zo
wel vader Alfred als de twee zonen Mar-
nix en Johan door de motorcrossmikro-
be gebeten zijn.
Alfred Mertens wordt dit jaar 44 en
reeds van in zijn jeugd kon hij de liefde
voor de crossmoto niet verbergen. Op
een omgebouwde bromfiets reed hij
door de vele hobbelige veldwegen om en
rond de Heikantstraat. Hij had reeds het
besluit genomen om motorcross kompe
titie te gaan doen, maar moeder Mer
tens dacht daar anders over. Het was
voor haar een veel te gevaarlijke en dure
ATLETIEK
sport. Fred mocht alle sporten doen be
halve motorcross. Hij begon toen als
voetballer bij SK Overmere en al kon hij
zijn mannetje staan, toch waren zijn ge
dachten meer bij de motorsport dan bij
het voetballen, al is hij thans nog een
aktief minivoetbalspeler.
Familiesport
Toen Fred het ouderlijk nest verlaten
had en zijn vrouwtje tegenover de moto
ren niet zo afkerig stond als zijn moeder,
heeft hij het op 24-jarige leeftijd toch
gewaagd en zich aangesloten bij de
BLB-bond. Met een in okkasie aange
schafte machine trok hij naar de wed
strijden. Met vallen en opstaan reed hij
tien jaar in de BLB-rangen en zonder
een echte uitschieter te zijn bracht hij
geregeld winnende trofeeën mee, iets
waar nu de woning van uitpuilt. Zo'n
tien jaar geleden stapte hij over naar de
MCB-rangen en ook daar kon Fred zijn
mannetje staan. Hij werd reeds verschil
lende keren Oostvlaams kampioen en
ook in het Belgisch kampioenschap was
hij regelmatig bij de ereprijzen, al is hij
er nog niet in geslaagd een Belgische
titel te bemachtigen. Ik hoop,-ook al
word ik nu bij de oudere crossers gere
kend, dit jaar met mijn nieuwe 250 cc
machine een gooi naar de titel te doen,
merkt Fred op, iets wat we uiteraard
zullen volgen.
Zoals het wel eens meer is, kruipt ook bij
de familie Mertens het bloed waar het
niet gaan kan. Fred zijn twee zoons heb
ben van hun vader de liefde voor de
moto en de gezonde natuur geërfd.
Johan, die er nu 21 is draait ook al zes
jaar mee in het MCB-crosswereldje en
gaat dit jaar van start bij de internationa
len 125 cc.
Marnix is een jaar jonger en stond vorig
Tijdens het onlangs in Mol gelopen na
tionaal kampioenschap voor damesve
teranen behaalde Marie-Jeanne De
Ridder - zij woont te wieze langs de
Schroverstraat, maar is aangesloten bij
AC Meetjesland - in de kategorie 40-45
een schitterende tweede plaats.
En toch hoor je dat tikkeltje ontgooche
ling in haar stem. Inderdaad, geeft ze
toe, had ik mijn wedstrijd misschien an
ders aangepakt, dan had ik mijn nationa
le titel kunnen verlengen. Maar dat tem
perament van me. Ik kan niet blijven
zitten als ik voel dat ik lekker loop...
Honderd procent tevreden over het
voorbije cross-seizoen is Marie-Jeanne
evenmin. Hoewel ze in de twaalf wed
strijden waarin ze aanzette tien maal het
zegegebaar mocht maken. O.a. tijdens
het provinciaal kampioenschap dat te
Lebbeke georganiseerd werd.
Zwaar parcours
Het relaas van de titelren: Het parcours,
5 km lang -1.600 m meer dan normaal -
uitgestippeld langs het Zilvermeer te
Mol, was bijzonder zwaar. Veel zand,
zeer fijn zand bovendien, ingevolge de
periode van droog weer die we gekend
KORFBAL
hebben. Een parcours in elk geval dat ik
niet wekelijks onder de benen krijg.
Van bij het begin van de wedstrijd heb ik
in de kop van de groep gelopen. Omdat
ik voelde dat het tempo niet hoog ge
noeg lag, ben ik aan de leiding gaan
lopen en slaagde ik erin een voorsprong
van een dertigtal meter te realiseren.
De tweestrijd die zich achter mijn rug
ontspon met de tweede plaats als inzet,
zorgde ervoor dat mijn beide achter
volgers de kloof dichtten. Eerst kwam
Ketelsleegers, de latere winnares, tot bij
mij. Ik heb geprobeerd haar tempo te
volgen, maar dat lukte me niet. Had ik in
de aanvangsfase mijn krachten over
schat? Heeft ze gewacht tot ze voelde
dat ik een minder moment doormaakte?
Feit was dat ze er op een strook mul
zand, gevolgd door een heuveltje, in
slaagde me los te gooien.
De tweede achtervolgster slaagde erin
ook tot op mijn hoogte te komen maar
die heb ik opnieuw kunnen loswerpen.
Ik strandde uiteindelijk op tien meter
van de overwinnaar.
Training te vaak moeten onderbreken
Net als in het verleden sukkelde Marie-
Jeanne De Ridder ook tijdens het voor
bije seizoen met de rug. In de loop van
januari moest ze dan ook alle bedrijvig
heid stoppen en in december '89 was ze,
ingevolge griep, ook twee weken op ge
dwongen inaktiviteit gesteld.
Die rug speelt me voortdurend parten,
zucht ze. Telkens opnieuw moet ik dan
de training afbreken en achteraf vanaf
nul opnieuw beginnen. Erg bevorderlijk
voor een konstante vorm is dat niet Inge
volge die griep en de rugpijn moest ik
drie wedstrijden, waarin ik normalerwij
ze toch enige tegenstand van belang had
moeten ondervinden, missen. In die pe
riode ook eindigde ik in een wedstrijd in
West-Vlaanderen tweede.
En de toekomst? Mijn objektief is nog
eens een goed pisteseizoen te realise
ren. Maar dat zeg ik al twee jaar. Maar
het is er, ingevolge kwetsuren, nog niet
uitgekomen Ik ben nu al begonnen op
snelheid te trainen, maar vorige zondag
- weer die rug - was ik verplicht er op
nieuw voor twee dagen de riem af te
leggen. Weer die rug, het wordt eento
nig, maar het is zo...
Pierre Van Rossem
jaar dicht bij de titel van Kampioen van
België 500 cc juniores toen een knieope
ratie hem parten kwam spelen en zijn
seizoen vroegtijdig eindigde. Hij hoopt
dit jaar bij de juniores 125 cc terug van
start te kunnen gaan om dan door te
stoten bij de 2,5 literklasse.
Vakantie
Motorcross is een dure hobby zeker als
men drie crossers telt in één gezin. Dat
is uiteraard zo, beweert Fred. Ge kunt
rekenen dat ons dit per jaar een half
miljoen kost, zonder dan de drie nieuwe
motoren die we thans gekocht hebben.
Maar we leven voor onze sport en we
werken er ook voor, al is een sponsor,
zoals we dit jaar hebben, toch graag
meegenomen.
De meeste MCB-crossen worden in de
provincie West-Vlaanderen gereden,
zodat het telkens verre verplaatsingen
zijn. Dat is onze familiale uitstap, be
weert vader fred. Het is als het ware
onze vakantie die we ieder weekend ne
men in plaats van drie weken aan één
stuk.
Dat de wedstrijden meestal in West-
Vlaanderen gereden worden heeft niets
met de steeds strengere milieunormen
te maken, al is het zo dat het alsmaar
moeilijker wordt om een motorcross te
organiseren. Te Overmere is het reeds
zes jaar geleden dat een motorcross
spektakel te beleven was. Daarom zijn
ze bij de familie Mertens dan ook geluk
kig dat nu op zondag 1 april (geen grap)
bijna voor eigen volk kan gereden wor
den. Op die dag wordt immers een inter
nationale motorcross MCB georgani
seerd op de terreinen van Marcel Bol-
laert op de scheiding Kalken-Beervelde.
Redenen genoeg om onze sportieve
Berlaarse familie aan het werk te zien en
haar wellicht ook met de titel van provin
ciaal kampioen te zien gekroond wor
den.
HvdW
Bij de familie Mertens in Berlare zijn zowel vader Fred als de twee zonen, Johan
en Marnix, aktief als motorcrosser (gvdw)
De strenge milieunormen zorgen er voor dat organiseren van motorcrossen
alsmaar moeilijker wordt. Toch is plaatselijk MCB piloot Eddy De Clercq er
in geslaagd toestemming te krijgen om op zondag 1 april van 11.30 u. af op de
terreinen van Marcel Bollaert, op de grens Kalken-Beervelde een internatio
nale motorcross te organiseren.
Elf wedstrijden van internationale tot vrijetijdsrijders zullen er plaatsvinden
met deelname van volgende streekpiloten: van Overmere: de familie Mertens
met vader Alfred en de zonen Johan en Mamix; en Francois Christiaens en
Benny Roggeman. Uit Zele Mariman Dirk en Serge Van Assche, uit Laarne
Pascal Lammens, mario Meerschout, Danny De Jonghe en Eric De Wilde, uit
Kalken Eddy De Clercq en Christiaan Desmadryl, uit Destelbergen Martin
Meganck, Luc Van Driessche en het zijspanduo De Wilde, uit Lokeren de
zijspanduo's Van Laere-Cooman en Mallefroy-De Coster.
TENNIS
Het was duidelijk geen korfbalweer, vo
rige zondagnamiddag. Koude, regen
buien en windvlagen belemmerden in
hoge mate de ontwikkeling van tech
nisch oogstrelende kombinaties en ook
bij de afwerking ondervonden spelers en
speelsters zichtbaar hinder van de weer
somstandigheden.
De kJubs uit de regio moesten elk een
thuiswedstrijd betwisten. Appels kreeg
derde gerangschikte Boeckenberg op
bezoek en Atlantis Lebbeke moest
Boomse partij geven.
KB Appels-Boeckenberg (6-4):
Zes Appelse korven in één speel-
helft
Ons spel was duidelijk beter dan tijdens
de vorige zondag, aldus Ann Schud-
dinck. Tijdens de eerste speelhelft had
den we de wind in de rug en dat heeft ons
blijkbaar geen windeieren gelegd. Wij
liepen uit tot 2-0, dankzij twee afstands
worpen van Wim De Wilde.
De bezoekers kwamen op gelijke hoog
te, maar we slaagden erin, via korven
van Veronique De Paepe (2), Wim De
Wilde en Dirk Van Royen, om tot 6-2 uit
Ie lopen. Nog voor de rust.
Na de pauze hebben we duidelijk het
resultaat gespeeld en enkel nog de uitge
speelde kansen benut. De scheidsrech
ter kon toen een paar strafworpen ge
blazen hebben, maar durfde blijkbaar
niet. Al bij al blijken we op de weg van de
beterschap te zitten.
Vermelden we nog dat Dirk Duym ver
vangen werd door Paul Arbijn.
KC Atlantis Lebbeke-Boomse
(7-9):
Gebrek aan spelers...
Wie gedacht had dat het afdwingen van
promotie in de zaalkorfbalkompetitie,
Atlantis Lebbeke nieuwe impulsen zou
toedienen om het ook in het veld uitste
kend te doen, had verkeerd gedacht.
Zowel op het veld als daarrond beleeft
Atlantis opnieuw een malaise. Wie het
normaal vindt dat een wedstrijd, met de
titel als inzet, door welbepaald 0,0 leden
van het bestuur bijgewoond wordt, mag
de vinger de hoogte insteken. Dergelijk
verschijnsel manifesteerde zich noch
tans vorige week dinsdagavond, toen At
lantis moest uitkomen tegen Merksem.
Vorige zondagnamiddag bleek de klub
over onvoldoende spelers te beschikken
om een volledig twaalftal in het veld te
sturen. Ziekte en andere aktiviteiten
hadden een paar spelers en speelsters
laten afzeggen. De te kleine kern en een
gebrek aan motivering zal hierin ook wel
een rol gespeeld hebben.
De wedstrijd zelf stelde weinig voor.
Beide teams produceerden een korfbal
dat weinig aantrekkelijk om aanzien
was. Slechts naar het einde van de wed
strijd toe steeg de spanning even, toen
Atlantis er alsnog leek in te zullen slagen
één punt uit de brand te slepen.
Bij de rust was de stand 4-4. Na een helft
waarin aan beide kanten de flaters zich
opgestapeld hadden. Voor Lebbeke
skoorden in die eerste helft: Steven Cal-
laert (doorloopbal), Frank Veldeman
(strafworp), Damien De Roeck (inleg-
gertje) en Steven Callaert (strafworp).
Na de pauze eenzelfde spelbeeld:
Boomse liep uit, Atlantis keerde nog
terug, maar in de slotfase moesten de
Lebbekenaars zich bij de trefkracht en
de meeval van een paar Boomse spelers
neerleggen.
In de tweede helft skoorden Damien De
Roeck (doorloopbal), Sabine Van den
Broeck (afstandsworp) en Steven Cal
laert (strafworp) voor de thuisploeg.
Vermelden we nog de goede prestatie
van het driemansvak Damien De Roeck,
Frank Veldeman en Carmen Henckens
en de uitstekende leiding die Rudy Van
den Broeck weggaf.
Pierre Van Rossem
Met ruim 220 inschrijvingen, nog een
kleine stijging in vergelijking met vorig
jaar, had TC Beckhand voldoende volk
op bezoek om van het Krokustornooi
wat aardigs te maken. Er was trouwens
niet alleen kwantiteit maar ook veel,
vooral Antwerpse, kwaliteit aanwezig in
het tenniscentrum van Beveren. Stevig
tennis, samen met een heerlijke ambian
ce kenmerkten het tennisgebeuren.
Niveau was er dus echt wel. Zoals in de
hoogste herenreeks waar Gert Bottel-
berghs (TC Happy Waregem) veel te
genstand kreeg en zowel in halve finale
als in de eindstrijd drie sets het beste uit
de tennisleden moest halen. Franky
Backx bood veel weerwerk in de halve
finale, Hany Van Gooi kwam ,net iets
tekort in finale.
Vreugde bij TC Beckhand om de duide
lijke zege van Gert Laureys in heren 2.
Yves Degreef lag vooral technisch een
stuk achter. De andere winnaars in de
reeksen enkel waren allen uit de buur
provincie Antwerpen. Bart Muyshondt
en Mario Demarteau haaldea het vrij
vlot in respektievelijk heren 3 en heren
4. Francois Joris en zeker Alfons Buyle
haden het in de veteranen en junior-ve-
teranenreeks een stuk moeilijker. De
overwinning van Buyle werd trouwens in
Beckhand behoorlijk gevierd want hij
was in het voorbije winterseizoen een
vaste klant in het Waasland.
Geen dames-enkel reeksen, wel dames-
dubbel waar de buren van TC De Jas
mijn het pleit wonnen. Van Riet-Ver-
haeghe hadden daarvoor trouwens
slechts twee vlotte sets nodig. Vader
Beek werd gelukkig gemaakt door Heidi
die met Kris Martens, ook finalist in
heren 4, het dubbel gemengd won. De
heren-dubbels waren allemaal spek
naar de Antwerpse bek. De sfeer die
twee weken lang rond Beckhand hing
kwam dan ook vooral uit Noordelijke
richting. Men was er aan de Kruibeke-
steenweg heel gelukkig mee.
De finale-uitslagen
Heren 1:
Gert Bottelberghs-Harry Van Gooi
winnaar Bottelberghs.
Heren 2:
Gert Laureys-Yves Degreef 6-1,6-4.
Heren 3:
Bart Muyshondt-Chris Vanderguchten
6-3,6-1.
Heren 4:
Mario Demarteau-Chris Martens 6-2,
6-4
Veteranen:
Francois Joris-Jan Goubert 6-0,4-6,6-3
Juniors veteranen:
Alfons Buyle-Ludo Vóórhelst 3-6, 6-2,
7-5
Dubbel jun. veteranen:
Van Damme-Dehoey - Voorhelst-Wou-
ters 4-6,6-3,5-3
Dubbel Veteranen:
Van Ginneken-V'erheyen - Clarijs-Wou-
ters 7-6,6-2
Dubbel Gemengd:
Beck-Martens - Van Hul-Smekens 7-5,
6-3
Dubbel dames:
Van Riet-Verhaeghe - Vandewalle-
Engelaer 6-4,6-3
Dubbel Heren 15 p.:
Demarteau-van Raembroeck - Du-
pont-Lingier 6-3,6-1
Dubbel Heren 30 p.:
Muyshondt-Devisser - Coppens-Bou-
gria 6-4,7-6
Dubbel Heren 60 p.:
Doms-Joris - Maes-Daems 6-3,6-7,6-4
Ook dit jaar gaan de beide Vlaanderen elk hun eigen criteriumweg op. Voor
Oost-Vlaanderen betekent dat toch alweer meer dan 50 tomooien, een kleine
stijging zelfs in vergelijking met 1989. Oost-Vlaanderen is er trouwens traditie
neel weer vroeg bij, want al vanaf 13 april wordt hiervoor de eerste criterium-
punten gestreden.
De vroegste vogels zijn opnieuw De Zilveren Klomp-De Klinge en Hof ter
Burst-Lebbeke. Het was jarenlang een traditie dat het Hof ter Burst van
voorzitter Arthur Semal de criteriumdans opende. In 1988 werd de traditie bij
TC Velina-Geraardsbergen naar het verleden getennist, vorig jaar was TC De
Zilveren Klomp de Lebbekenaars één dagje te vlug af.
Bij Hof ter Burst verwacht tornooileider Rik Moortgat heren II, III en IV,
dames II en III, junior-veteranen en veteranen voor het primeurtennis. De
finales zijn er voorzien op zondag 22 april. Kontakt nemen kan via 052
