Eindelijk, het 'jaar van de promotie'
B
Op de vlakte
van Kallo
tony ba er
ILo
18 - 20.4.1990 - De Voorpost
VOETBAL
Dat
Na elf jaar. Het moest toch één keer
lukken. Toon Pfaff zag er echt opgelucht
uit na die match in Kallo. Af en toe balde
hij nog een vuist en stootte een kreet uit
als een volleerde indiaan. Zoiets kan
voldoening geven. Hij heeft indertijd het
sportieve bewind overgenomen toen al
les mank liep bij KAVD. Het bengelde na
één derde van de kompetitie ergens
onderaan in de rangschikking en het
KAVD-bestuur oordeelde dat het rijk van
Etienne Borré uit was, al hadden we ook
met hem al enkele mooie resultaten
behaald. De snee was er blijkbaar af.
Toon dus in zijn plaats en KAVD eindigde
nog op een mooie plaats dat seizoen.
Nadien werd het spannend tot vorig jaar
nog in de allerlaatste match. Toen moest
KAVD het hoofd buigen voor Aalter dat
evenveel punten had maar een overwin
ning meer...Die duivelse penalty op Ert
velde. Men zal die schrijnende taferelen
op het KAVD-terrein niet gauw vergeten.
Kampioen? Nee...toch! Weer niet...
Een periode dus om zo vlug mogelijk te
vergeten en lessen uit te trekken. Nu is
echter het ogenblik gekomen om even
terug te blikken naar het seizoen dat
KAVD kampioen werd.
Het begin
In het begin van juli 1989 presenteerde
KAVD de nieuwe ploeg. Nieuwelingen
waren Steeman, Moreels, De Visser, Van
Roy en De Bruyn. Toon Pfaff werd nu
geflankeerd door Raymond Van Boven.
Ondertussen had de Voetbalbond uit
spraak gedaan in de zaak Ertvelde versus
Aalter en spaarde de kool en de geit.
Alles bleef dus zoals het was. KAVD bleef
in provinciale.
In de Bekermatchen versloeg KAVD Ge-
raardsbergen met een onvolledige ploeg.
De tweede ronde was tegen Halle, een
gedegradeerde bevorderingsploeg. Het
werd 3-0 en we schreven toen dat paars
blauw een ploeg was voor bevordering.
Dat lijkt nu te zijn uitgekomen. Verder
bekeren dus, nu tegen Lignette, een vrij
zwakke Henegouwse bevorderingsploeg.
Ondertussen was het bestuur er zeker
van dat Dirk van Nieuwenhuyse tot in
november onbeschikbaar zou blijven
door een letsel aan de buikspieren.
De vierde bekerwedstrijd tegen SK Roe-
selare was een bevestiging van de kondi-
tie die KAVD in die mooie nazomer
vertoonde. Het speelde er 0-0 gelijk, trof
tweemaal lat en staak en speelde het
klaar om bij de strafschoppen ook twee
maal het hout te raken. Gedaan met de
beker en alles op de kompetitie gezet
nu.
Een kwakkel werd toen rondgestrooid.
Schmedding van Beveren zou naar Den-
dermonde komen omdat spits Van
Nieuwenhuyse nog steeds niet kon aan
treden. Schmedding kwam niet en KAVD
kreeg voor het uitvoerend komitee van
de KBVB ook het deksel op de kop.
De heenronde
punten want alweer stond Olsa op het
programma en deze keer op eigen veld.
Met vijf ontbrekende fanionspelers werd
het 1-0 en KAVD zakte langzaam weg in
de rangschikking.
Op het terrein van Meldert verloor KAVD
een punt in de slotfaze: 1-1. Nu werd het
toch tijd om een en ander recht te zetten
toen Oudenaarde op bezoek kwam, een
gereputeerde ploeg, waarin veel geld was
gepompt. Toon Pfaff moest in deze
match zijn twintigste fanionspeler op
het terrein brengen zodat er van auto
matismen eigenlijk geen sprake kon
zijn. Na een fel betwiste wedstrijd moest
Marc Van De Perre (de revelatie van het
jaar) met twee gele kaarten naar de
douche maar het bleef 1-0. Op verplaat
sing naar Zulte werd het een magere
0-0. Tegen Lebbeke scoorde de thuis
ploeg tweemaal, alweer via Tom De
Visser en tegen Ertvelde werd met 0-0
Nog twee matchen voor de winterstop en
gelukkig voor KAVD verloren ook de
andere koplopers in deze periode van
hun pluimen. Tegen Kallo op eigen veld
werd het 3-1maar KAVD had een resem
kansen nodig om dit mooie resultaat te
behalen. De laatste match van de eerste
periode was dus tegen Geraardsbergen.
0-4 op verplaatsing en lang geleden dat
er nog eens buitenshuis was gewonnen,
een hart onder de riem voor trainer,
spelers, bestuur en supporters die nu
met een geruster gemoed aan de ein
dejaarsfeesten konden beginnen.
Na nieuwjaar
KAVD stond nu nog op één punt van
leider Olsa en zat daardoor klaar om een
belangrijke rol te spelen in de tweede
helft van de kompetitie. Ondertussen
geraakte ook de ziekenboeg stilaan leeg
en men zag de ploeg van wedstrijd tot
wedstrijd groeien.
De eerste match na de nieuwjaarskaters
was tegen Lebbeke. Voorwaar geen ge
makkelijke opdracht, zo'n derby. Het
zag er aanvankelijk ook niet zo schitte
rend uit op het hobbelige Konkelgoed
maar toen Dirk Van Nieuwenhuyse, na
dat hij amper één minuut op het veld
stond kon scoren, waren de kansen
gekeerd. Een opdoffer was wel het thuis-
verlies tegen Ertvelde want de zoon van
ex-trainer Bertels nekte paarsblauw en
het werd 0-2. Al even slecht nieuws was
dat Van Nieuwenhuyse alweer voor on
bepaalde tijd onbeschikbaar zou zijn.
Vrij onverwacht kwam KAVD dan aan de
leiding na een uitzege tegen Waarschoot
met 1-2, maar werd onmiddellijk met
de neus op de werkelijkheid gedrukt
door een goed spelend Temse dat in
Grembergen 0-0 kwam weghalen. Eine,
dat in geen jaren thuis had verloren,
werd met zorg tegemoet gezien. Toch
behaalde KAVD er een 0-1 zege en sloeg
meteen een kloof van drie punten met
de derde gerangschikte. In deze wed
strijd ontpopte Marc Van de Perre zich
als dé figuur van de match.
4-0 werd het thuis tegen Olsene, maar
de week nadien, opnieuw thuis tegen
Denderleeuw werd het een moeizame
1-0. Door deze zege was KAVD vrijwel
zeker dat het zou promoveren. Het had
niet alleen zes punten voorsprong op de
derde gerangschikte maar stond ook
twee punten voor op Olsa Brakel, zodat
ook een titel binnen het bereik was. Dat
bleek stimulerend te werken want Mel-
sele ging in Grembergen met 3-0 de boot
in. De match op Robur was even span
nend maar in een hels kwartiertje ver
anderde de stand van 1-0 in 1-3 en de
vreugde kon niet op. Thuis tegen Mel
dert werd het 3-1 en toen was het
wiskundig zeker dat KAVD volgend jaar
in bevordering zou spelen.
Oudenaarde kon zijn ogen niet geloven
toen KAVD er na een fantastische match
met 0-4 ging winnen. Olsa Brakel, dat
verloor, werd op vier punten teruggesla
gen. Thuis tegen Zulte werd het 2-2, wat
wel enigszins een tegenvaller was, want
daardoor was men nog niet zeker van de
titel.
De triomf
Op Kallo moest er al niet zeer hard meer
gevochten worden om de 1-3 uitzege te
behalen en de kampioenenviering kon
beginnen. Supporters die het veld op
stormen, ontroerde bestuursleden, jui
chende spelers, je kent het wel. Kortom,
je reinste vreugde en af en toe waanzin,
KAVD-viering. De fanionspelers reikten de medailles uit aan de preminiemen
die ook al kampioen werden (vh)
Op 3 september mocht Dendermonde
van start gaan thuis tegen Waarschoot.
Het werd een vlotte 5-1 die vooral in de
tweede helft op het bord werd gespijk
erd. De Baere was toen de held van de
wedstrijd. Met goede moed dus naar
Temse, een kwaaie klant. Daar werd het
0-2 met De Baere die rood kreeg en een
werkelijk schitterende Van Meirvenne.
Met veel hoop werd dus Eine afgewacht,
maar nu liet de thuisploeg zich in slaap
wiegen en Eine, een goede ploeg, be
haalde hier een verdiende drawn 1-1.
Voor de eerste keer meegereisd met de bus op verplaatsing. Een hele
belevenis dus. Naar Kallo natuurlijk om mee te maken hoe KA VD kampioen
zou worden. Achteraf bekeken was het misschien spijtig dat de beslissing
niet in eigen stadion gevallen is, want de sfeer was er eigenlijk al een beetje
uit, een beetje gekunsteld dus deze keer, maar in ieder geval meer
hartverwarmend dan vorig jaar. De supporters deden in elk geval hun best
en de spelers ook. Dat hadden ze in Kallo meer spontaan gedaan, wilder...
Na een half uurtje wachten dus, wij met de bus naar het verre Waasland.
Om toch enige zinnige kommentaar vooraf te horen, ons naast den Briek
genesteld. Als arbiter kent die er wat van, maar de man heeft van de ganse
reis bijna geen woord gezegd. Misschien was hij evenveel onder de indruk
van de chauffeur, die wij beter kennen als een beenhouwer uit onze stad.
Had die wel ooit met een bus geredenWe werden er stil van, vooral als
we hem in gedachten met zijn eigen wagen zagen rijden... Toch gebeurde
er niets.
Een dikke drie kwartier niet roken zat er ook aan vast maar dat hadden
we er voor over. Het geeft een gelukzalig gevoel om met zo'n car mee te
rijden. Je maakt precies deel uit van de ploeg, je bent er intenser mee
verbonden, je slaat paars en blauw uit. Jeaninne van Raymond zou ook
beter met de bus meerijden want zij verdraagt het gewiebel van personen
wagens niet, zoals we onderweg konden merken.
Roger dus met ons doorheen het Soete Waesland, recht naar het terrein van
Kallo. Een klein pleintje, zei den Briek. Je kan de bal er vanop de zijlijn zo
ingooien...En inderdaad, maar rond dat klein pleintje zou men beter een
groot muurke bouwen. Koud dat het daar was! In de ganse omgeving is er
niets waarachter je kan schuilen en een echte Brelsepolderwind woei strak
over het terrein.
Na de eerste helft bleven we dus verkleumd achter het beschuttende venster
van de kantine zitten, al zijn we wel even naar buiten gelopen toen het
eindsinjaal werd gefloten. Jef Kerpel, de moedigste aller Dendermonde-
naars, bleef onwrikbaar met zijn vlag de wind trotseren een traan in zijn
linkeroog. Het kan van de kou geweest zijn...maar toch.
Alweer afgrijselijke taferelen en deze keer gemeend. Toon Pfaff op de
schouders, Raymond op de schouders, kortom, wie stond er nog op eigen
benenEen uur later stonden er al wat onvast op de benen maar de bus
is onverbiddelijk. Terug naar Dendermonde waar de mensen van het
jeugdkomitee zaten te wachten met hun eten. Zij wilden natuurlijk ook hun
deel van het feest meebeleven.
Minder feestelijk was het uitzicht van de bus. Gelukkig bad fervente
supporter nummer één, Leo, zijn paarsblauwe sjerp mee zodat er zeer smal
en fel slingerend toch een klubsymbool te zien was. Een vrij sjofele
thuiskomst dus in de Denderstad, zonder spelers, die in Grembergen waren
achtergelaten, zonder toeters en bellen.
Alleen 'de Kalle' verwelkomde ons aan de Scheldebrug. Met een motorrij
dershelm op en een klein trommeltje..little drummerboy. Waartoe die helm
moest dienen konden we gissen maar enkele uren later waren we zeker.
Toen passeerde hij op de Grote Markt, nog steeds hevig roffelend en zijn
ritme totaal kwijt...een bus had minder plaats nodig.
Verplaatsingen zijn steeds moeilijk en
Olsene is geen katje om zonder hand-
biTuil Tel 'verleden" dooM? htf ^-viering. Ministerieel applaus en bloemen voor he, bes,uur (vh)
voordeel van KAVD. Na een potje ge
vechtsvoetbal verloor paarsblauw Manu
De Coninck maar won met 1-2. Dat
waren dus al z
een goede uitgangspositie was.
Opnieuw op verplaatsing, naar Dender
leeuw nu. Onze reporter meldde dat de
ploeg op halve kracht in de wei stond. De
lijst van de ziekenboeg was immers
overvol. Seghers, Van Nieuwenhuyse, De
Schrijver, Steeman en De Coninck ont
braken. Jacobs sukkelde mee op een
laag pitje. Het werd 1-1. Thuis tegen het
sterke Olsa geraakte KAVD niet verder
dan een 0-0 en meteen was de stand 9
op twaalf, wat al niet meer zo schitte
rend was. Toch verloor niemand hoop,
integendeel, er waren al enkele lastige
matchen voorbij. Toch was deze inzin
king nog niet voorbij. Ex-ploegmaat Bor-
dui zette KAVD te Melsele een pad in de
korf: 1-0, al beheerste KAVD de wed
strijd.
Thuis tegen Robur kwam er uiteraard
veel volk opdagen. Snel werd het 2-0 en
het vet was van de soep, al speelde
Robur goed mee. Het werd 3-0 met
fraaie doelpunten van De Visser, Seghers KAVD-viering. De 'grote' kampioenen kregen bloemen van hun eventuele opvolgers (vh)
en De Kinder. Alvast twee meegenomen
misschien al eens beleefd zijn. Die vie
ring resulteerde uiteindelijk in de mooie
6-0 zege tegen een uitgeblust Geraards
bergen, maar deze cijfers zetten het
epos van paarsblauw nog eens extra in
de bloemetjes.
Allerlei aktiviteiten
Nu zaterdag speelt K.A.V.D. een kam
pioenschapswedstrijd tegen een selektie
van de Entente van le provinciale. Dat
wordt alleszins een interessante wed
strijd omdat we er theoretisch de beste
spelers uit de reeks te zien krijgen.
was
dan
Zaterdag om halfacht dus. mul
Bal is er natuurlijk ook. De kaarten zijn inte
al een tijdje op de markt en de verkoop veld
ervan vordert goed want er werd al een kee|
nieuwe hoeveelheid besteld. Dat bal u ze
heeft plaats op vrijdag 11 mei te 21u00 tijdt
in de sporthal van Appels en de gastve-j gebi
dette is Bart Kaëll ,die er zal optreden gen
met het orkest The Goebby's. Kaarten! epil
worden nu verkocht tegen 150 fr maar daai
op 11 mei wordt dat 200 fr, nu kopen! rein
dus! vrie
pols
sno<
al e1
KAVD-Geraardsbergen 6-0. De Baere en Moreels, netjes verpakt, maar werk
loos (vh)
