Tom De Visser
wil bij K.A.V.D.
blijven
De wereldklasse van Nyakana
twintig jaar
volleybal
Juvenes viert
Internationale boksmeeting in Waasmunster
Start van de Dendermondse
zaalvoetbalkompetitie
■i
Redaktie: Oude Vest 34, 9330 Oendermonde. Tel. 05Z21.40.60
VOETBAL
^^UÊÊ^mÊimiÊÊÊÊÊÊnÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊimKÊÊÊÊÊÊÊamÊÊÊÊKÊÊÊnmÊÊÊmmamÊÊÊÊÊÊÊamÊÊÊmÊÊÊÊÊÊÊm
Eindelijk wordt in Dendermonde ook een zaalvoetbalkompetitie georgani
seerd. Deze kompetities kenden heelwat sukses in bijvoorbeeld Hamme en
Tentse. In Hamme zijn trouwens heelwat ploegen uit de streek aktief.
De Stedelijke Sportdienst van Dendermonde wil nu ook een dergelijke
kompetitie organiseren in de plaatselijke sporthallen.
Meer inlichtingen kunnen bekomen worden tijdens een eerste kontaktverga-
dering in de sporthal van Appels op dinsdag 22 mei om 20.00u. Men kan ook
telefoneren op nr. 22.44.01 na 19-00 uur.
De Voorpost - 18.5.1990 - 17
Met 22 doelpunten heeft Tom De Visser de 'Zilveren Voetbal' in de wacht
gesleept. Hij is dus topscorer in eerste provinciale Oost-Vlaanderen.
De 23-jarige voetballer uit Bornem vertolkte een centrale rol in de voorbije
kompetitie en zorgde er mee voor dat KAVD volgend jaar in bevordering speelt.
Of Tom er dan nog zal bij zijn blijft een open vraag. Totnogtoe werden er geen
onderhandelingen gevoerd. Normaal keert De Visser terug naar FC Bornem,
zijn gewezen ploeg. Toch zou hij zelf liever in Dendermonde blijven.
Bij Bornem doorliep hij de jeugdreeksen, speelde steeds in de spits en was
ieder jaar goed voor pakweg 25 doelpunten. Een viertal jaren geleden werd hij
af en toe in het eerste elftal opgesteld en dan werd hij een vaste waarde in de
kern.
'De verhuis naar Dendermonde was eigenlijk een toeval, vertelt de laureaat van
de 'Zilveren Voetbal'. Aanvankelijk zag het er naar uit dat ik naar Tubantia
Borgerhout zou gaan. De onderhandelingen waren reeds volop aan gang maar
via konnekties van mijn vader kwam ik in kontakt met de klubleiding van
K.A.V.D. Er volgde een test en zeer snel kwamen we tot een overeenkomst.
Oost-Vlaanderen en eerste provinciale waren voor mij grote onbekenden. Ik
wist wel dat het er harder aan toe ging dan bij ons. Een voordeel was dat ik
bij een ploeg terecht kwam die écht wou voetballen, wat je zeker niet van alle
provinciale ploegen kan zeggen. Ik was het rap gewoon en voor het eerst kreeg
ik te maken met een ambitieuze ploeg die geen figurantje wou spelen. Die
principes lagen me wel. Twee jaar na mekaar tegen de degradatie knokken,
was voor mij te veel geweest.
Reeds tijdens de inloopperiode kwam aan het licht dat we over sterke troeven
beschikten. De kompetitie startte hoopvol. Al snel konden we een uitstekende
positie afdwingen, maar dan volgde een periode dat het ons minder voor de
wind ging. We liepen toen een achterstand op van vijf punten op de leider. Even
ben ik toen gaan twijfelen. De oorzaak van die reeks minder goede verrichtin
gen moest enkel gezocht worden in het feit dat er heelwat blessures waren.
Op een bepaald moment was de helft van de ploeg gekwetst. Ik geloof dat Toon
Pfaff in deze kompetitie op zo'n twintig spelers beroep heeft moeten doen.
Na de jaarwisseling begon een periode van hoogkonjunktuur. We werden
leider en zijn dat ook gebleven'.
Tom De Visser wil bij Dendermonde blijven en de paarsblauwe klubleiding wil
hetzelfde. Uiteraard komen hier centen aan te pas. Bornem is niet van plan
om deze topscorer voor een appel en een ei naar KAVD te laten gaan.
'Eigenlijk zou ik het doodjammer vinden mocht het met Dendermonde niet
tot een overeenkomst komen. Het voorbije jaar zal ik niet vlug vergeten. De
sfeer is zo tof dat KAVD mijn tweede thuis is geworden.
Ik meen dat ik mij gedurende dertig speeldagen ten volle heb ingezet en ook
in de toekomst wil ik dat zo houden'.
E.G.
In een goed gevulde sporthal
'Hoogendonck' te Waasmunster begon
om kwart na acht de boksmeeting.
Matchmaker Wies Carmeliet had wel
een paar slapeloze nachten achter de
rug. Een goed gevuld programma brengt
immers steeds zijn probleempjes mee
zoals late forfaits, reservaties en derge
lijke dingen meer.
Van Imschoot van BC Erpe en Claerhout
van BC Monteyne begonnen in de kate-
gorie weiter (68 kg) hun eerste ronde
vrij afwachtend. In de tweede ronde zag
men een technisch betere Van Imschoot
punten pakken. Claerhout daarentegen
zocht de k.o.-slag, wat hem in de derde
ronde fataal werd. Eén counter van Van
Imschoot en de man uit Roeselare kon
dromen van Albrecht Rodenbach.
In de tweede kamp voor welters over 3
maal 3 minuten overklaste De Petter
van Binche zijn tegenstrever Mollen-
bosch van BC Marche en stak dus lo
gisch de overwinning op punten op zak.
De derde kamp was een ontmoeting
tussen de plaatselijke bokser Nic Zaman
(77 kg) en Hollange van BC Marche. De
Waal toonde zich over de drie ronden de
beste, wat resulteerde in een krappe
puntenoverwinning.
Dan kregen we het eerste hoogtepunt
van de avond. Jan Bulloch (G.B.-84,5
kg) stapte in de ring samen met mana
ger Gayner. Deze zware jongen, afkom
stig van Liverpool en in Groot-Brittanië
de zesde op de ranglijst, was reeds vrij
dagavond ter plaatse om in optimale
konditie zijn kamp af te werken.
Freddy De Kerpel, manager van Franco
'Thunderbird' Wanyama was er niet zo
gerust in. Drie weken geleden had zijn
poulain met de Britse nummer 9, Carl
Thompson, meer dan genoeg last gehad.
In zijn kleedkamer had deze Bulloch
tijdens de opwarming laten zien dat hij
niet naar Waasmunster gekomen was
om op de heide te gaan wandelen.
Franco Wanyama betrad de zaal onder
luid applaus. Na enkele tips en raadge
vingen van manager De Kerpel ging de
gong voor de eerste ronde. Lenig als een
panter sprong Franco naar zijn prooi om
deze als welkom enkele rake links-
rechts-kombinaties uit te delen. De dui
delijk verraste Bulloch probeerde op het
lichaam een break af te dwingen. Wat de
jonge Oegandees in zijn mars had was
reeds duidelijk. (Hij was derde in de
Olympische Spelen van Seoul.) Blik
semsnel (Thunderbird is zijn bijnaam)
en steeds in de aanval pakte hij uit met
rake kombinaties. Wat Bulloch ook wou
doen, de slagenregen bleef maar ko
men.
Op 1 september besloot de rekreatieve
volleybalploeg uit het jeugdcentrum Ju-
venes in kompetitie te treden. Het werd
aanvankelijk hard knokken. De kente
ring kwam er pas toen er samen met het
jeugdcentrum en de Parochiale Werken
van de Kouter sporthal De Zeven werd
gebouwd. Investeren in trainers om
door een degelijke opleiding met eigen
spelersmateriaal zo ver mogelijk te gera
ken, resulteerde in het seizoen 1972-73
in een promotie naar de hoogste provin
ciale reeks. De jeugdafdeling werd uitge
bouwd en er werd een damesafdeling
opgericht. In 1979-80 plukte Juvenes
met drie kampioenentitels de vruchten
van de jeugdwerking.
De opgang van Juvenes was niet meer af
te remmen. De trainers Germain De Mol
en Maurits Van Damme hebben een
enorme verdienste in de Juvenes rush
naar de top van de nationale volleybal
wereld.
Een ongeëvenaard succes was de opgang
van de club in vier jaar tijd van provinci
aal naar de hoogste landelijke reeks.
Naast de sportieve prestatie heeft Juve
nes de voorbije twintig jaar haar aan
dacht toegespitst naar activiteiten voor
een zo breed mogelijk publiek van vol
leybal geïnteresseerden. Juvenes is een
club met een totale werking: jeugdploe-
gen jongens en meisjes, recreatieve
ploegen dames en heren naast de kom
petitie blikvangers.
Juvenes wil ook in de toekomst haar
doelstelling zo dicht mogelijk benade
ren. Volleybal in optimale omstandighe
den creëeren en er een familiale ge
meenschap mee tot stand brengen. Het
oprichten van een volleybalschool om
het talent uit Zele en omliggende klaar
te stomen, is de nieuwe uitdaging van de
jubilerende club.
Beno
In de tweede ronde, na duidelijke in-
strukties van Freddy De Kerpel: 'Franco,
stoom aflaten', kon Jan Bulloch wat
herademen en het publiek ook. Franco
daarentegen trakteerde ons op een ech
te 'Ali-dans' steeds 'jabs' uitdelend aan
zijn tegenstrever. Zo bleef het ook in de
derde en vierde ronde. Franco dikteerde
de wet van de sterkste.
In de vijfde ronde gaf De Kerpel de
opdracht om het tempo nog te ver
hogen. De fysiek sterke Wanyama begon
nu de Brit, die enorm kon inkasseren, te
bestoken met kombinaties die men al
leen de allergrootsten ziet doen. Op één
minuut van het einde der ronde en
nadat Bulloch al eens geteld was, be
sloot scheidsrechter Roulaux wijselijk
om de kamp stil te leggen. Jan Bulloch
was niet meer in staat om zich te verde
digen en verloor met technisch K.O.
Onder luid applaus en op handen gedra
gen door zijn supporters verliet Franco
Wanyama de arena...
Na de pauze kregen we opnieuw een
nieuwelingenkamp tussen Zambor (Co-
gito-Waasmunster) en Van Lierde (Vil
voorde). Het werd een vrij eentonig ge
doe met als logisch resultaat een
match-nul.
Bij de superwelters in 3 x 3 min. zagen
we een uitstekende Caelens (Vital Neve-
le, 70 kg) indrukwekkend op de punten
winnen tegen De Brulle (Binche) nadat
hij in de eerste ronde op achterstand
was gezet.
De volgende nieuwelingenkamp was er
een voor zwaargewichten. Oostendenaar
Mitchell (100 kg) verloor na een teleur
stellende kamp tegen Lannoo uit Ingel-
munster.
Dan kwam de slotmatch waarvoor velen
gekomen waren: Godfrey Nyakana (gou
den medaille op de Gemenebestspelen
1990) tegen Marino Fonteyne. Nyakana,
die een ganse week door griep geplaagd
werd (en daardoor was matchmaker
Wies Carmeliet zo zenuwachtig) begon
zijn kamp tegen een Monteyne die dui
delijk onder de indruk was van het
palmares van zijn tegenstrever. Montey
ne had blijkbaar zijn spikes in plaats van
zijn bokskhandschoenen meegebracht.
Hij ontweek voortdurend en sloeg steeds
op de vlucht. Ondertussen toonde Nya
kana wat wereldklasse is en pakte uit
met alle kombinaties die de bokssport
rijk is. Bliksemsnel, handig, klaarkij-
kend en offensief pakte hij uit tegen een
tegenstrever die vooral dacht aan het
liedje van de Monkeys 'Run for your
life'. De keren dat Nyakana Monteyne
kon klem zetten, kreeg die een ware
rammeling. Toch kreeg Montevne de
Franco Wanyama werd gelukgewenst door de 'ringpoes' van dienst
Boksen. Freddy De Kerpel, Nyakana en matchmaker Wies Carmeliet (mv)
sympathie van het publiek mee door
zijn kranig verweer tegen die kleurling
met wereldklasse.
Na zes ronden kregen we een verdiende
puntenoverwinning van de zieke Nyaka
na, die enorm teleurgesteld, de indruk
gaf de verliezer te zijn.
Wat wil je. Hij verbleef een maand gele
den nog in zijn geboorteland, waar het
40° was. Dan stak hij over naar België,
waar hij tijdens de maand april en bij
vrij slechte weersomsandigheden moest
trainen. Toen wist hij nog niet wat griep
was, nu wel.
In de kleedkamers werd in aanwezig
heid van veel bekende personaliteiten
waaronder José Seys en Ivan Heylen nog
lang nagepraat over deze prachtmeeting.
Martin
Boksen. Marino Monteyne kreeg een speciale beker voor zijn fair-play en zijn
'durf(mv)
Boksen. José Seys samen met voorzitter Walter 't Kind van Cogito Waasmunster
(mv)
